فریاد دادخواهی خانواده‌های داغدار در مراسم عزاداری بندرعباس

در شامگاه دوشنبه هشتم اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، در مراسم گرامیداشت جانباختگان انفجار بندر رجایی، خانواده‌های داغدار با فریاد اعتراض، بی‌کفایتی و سکوت مرگبار مسئولان را به چالش کشیدند.
در میان اشک و اندوه، شعار «مسئول بی‌کفایت، استعفا استعفا» طنین انداخت؛ فریادی که از دل سوگ و خشم برمی‌خاست.

همه می‌دانیم مقصر اصلی کیست، همه تا حالا فهمیده‌اند که محموله سوخت موشک در میان کانتینرهای دیگر و بدون رعایت پروتکل‌های ایمنی قرار گرفته بود. همه می‌دانیم که جمهوری اسلامی نه برای دفاع از میهن، که برای مقاصد لیدئولوژیک خود موشک بالستیک تولید می‌کند. همه می‌دانیم که این حکومت به مردم دروغ می‌گوید...

#بندرعباس #بندر_رجایی #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

در میدان شهرداری شهر رشت هم مردم این شهر با روشن کردن شمع، یاد هموطنان جان‌باخته در فاجعه انفجار محموله سوخت موشک‌های بالستیک جمهوری اسلامی در بندر رجایی را گرامی داشتند.

#همدلی #همبستگی #ایران #رشت #بندرعباس #بندر_رجایی #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

در ایران هیچ حادثه غیرمترقبه‌ای وجود ندارد. در ایران حکومتی مستقر است که در دوران کرونا مانع از ورود واکسن شد و ده‌ها هزار ایرانی را به قتل رساند. حکومتی است که به هواپیمای مسافربری موشک شلیک کرد، حکومتی است که به قلب و سر و چشم مردم بی دفاع شلیک کرد...

حکومتی است که مواد اولیه سوخت موشک بالستیک را بدون رعایت استانداردهای امنیتی نگهداری می‌کند.
موادی که برای ساخت موشک، نه برای دفاع از مردم و منافع ایران، که برای صدور انقلاب و مقاصد ایدئولوژیک و حفظ نظام خونریز استفاده می‌شود.

طرح از بهزاد ریاضی
behzadtales

#بندرعباس #بندر_رجایی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

شاهزاده رضا پهلوی، در بیانیه‌ای فاجعه بندرعباس را یک جنایت سازمان‌یافته دانست.

متن این بیانیه به شرح زیر است:

«سه روز از فاجعه هولناک بندرعباس گذشته، و جمهوری اسلامی طبق رویه همیشگی‌اش، به‌جای پاسخگویی و شفاف‌سازی، مسیر سرکوب،‌ دروغ و پنهانکاری را پیش گرفته است. نه علت انفجار را می‌گوید؛ نه آمار واقعی جان‌باختگان را اعلام می‌کند. عمق فاجعه و حقیقت، عامدانه از مردم دزدیده شده است.

ملت ایران حق دارد بداند کدام «محموله بسیار خطرناک» بدون اظهارنامه گمرکی، به اسم کالای معمولی وارد کشور شده و در بندر، انبار شده است. آنچه در بندرعباس رخ داد، یک حادثه تصادفی یا خطای انسانی نبود؛ بلکه یک جنایت سازمان‌یافته بود، از جنس زنجیره‌ی جنایت‌هایی که این رژیم و بانیانش از سینما رکس تا امروز مرتکب شده‌اند. جمهوری اسلامی نه‌تنها ارزشی برای جان ایرانیان قائل نیست، بلکه بی‌رحمانه از مردم به‌عنوان سپر انسانی برای رسیدن به اهداف شوم و پلید خود استفاده می‌کند.

ملت ایران، ۴۶ سال است که با انفجار زندگی می‌کند. برای ایران و ایرانی، هیچ ماده‌ای مرگبارتر و خطرناک‌تر از جمهوری اسلامی و رهبری فاسدش نیست.

برای پایان دادن به این ظلم و ویرانی، باید به‌پا خیزیم، متحد شویم و کشور، جان و آینده‌مان را از چنگ این جانیان، این دشمنان قسم‌خورده‌ی ایران و انسانیت، نجات دهیم.»


#بیانیه #بندرعباس #بندر_رجایی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امیرسالار داوودی، وکیل دادگستری و زندانی سیاسی سابق، در یک لایو اینستاگرامی، درباره جنایت انفجار بندر رجایی، مقصران این واقعه را نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی می‌داند و می‌گوید رؤسای این نهادها باید بازداشت شوند. او اشتغال این نهادها به کارهایی بیهوده را موجب غفلت از انجام مسئولیت اصلی می‌داند.

او می‌گوید: «در فقره انفجار جانگداز شهبندر (بندر "شهید" رجایی)، هیچ ارگان یا ارگان‌هایی جز وزارت اطلاعات، سازمان اطلاعات سپاه، سازمان حفاظت اطلاعات فراجا (ساحفا فراجا)، و حراست گمرکات کشور و در نهایت حراست گمرک هرمزگان مقصر نیست.

اگر قوه قضائیه ادعا دارد، رؤسای این پنج نهاد دولتی و حکومتی فی‌الفور بازداشت، مورد تحقیق و تعقیب، سپس محاکمه، و در نهایت به اشدِّ مجازات قانونی و پرداخت خسارت و جزای نقدی به انضمام مجازات احتمالاً تحبیس محکوم گردند؛ و ضمناً تا زمانی که زنده هستند، به انفصال از خدمات دولتی و حکومتی و ارائه‌دهنده خدمات عمومی نیز محکوم گردند.»

اما در این لایو آقای داوودی، درباره اینکه اصولا چرا وزیر اطلاعات در جمهوری اسلامی فردی مجتهد است که توسط رهبر نظام انتخاب می‌شود، سخنان مهمی بیان داشته است. او می‌گوید انتخاب فرد مجتهد از ابتدا برای این بوده که این فرد بتواند حکم به قتل افراد بدون طی کردن مراحل دادرسی بدهد.

این ویدیو بخش کوتاهی از لایو ایشان است، برای شنیدن کل سخنان آقای داوودی به صفحه اینستاگرام ایشان مراجعه کنید:

amirsalardavoudi60

#امیرسالارداودی_وکیل_دادگستری #امیرسالار_داوودی #انفجار_بندرعباس #هرمزگان #بندر_رجایی #شهبندر #یاری_مدنی_توانا



@Tavaana_TavaanaTech

این ویدیو نشان می‌دهد که شدت انفجار در بندر رجایی به گونه‌ای بود که شیشه‌ها شکسته و به اطراف پرت شدند و در داخل دیوار فرو رفتند.
بسیاری از افراد در انفجار بندر رجایی در اثر برخورد تکه‌های آهن و شیشه بر اثر موج انفجار دچار مصدومیت شدند.
انفجاری که طبق برآورد کارشناسان معادل با انفجار پنجاه تن (پنجاه هزار کیلو) تی ان تی بوده است.
کارشناسان مواد منفجره حضور ترکیبات نیترات و پرکلرات را علت شدت انفجار دانسته‌اند؛ موادی که در سوخت موشک و کود شیمیایی استفاده می‌شوند و در شرایط گرم و بسته بسیار خطرناک‌اند.
چهار کارشناس مستقل مواد منفجره که توسط واشنگتن‌پست دعوت به بررسی ویدیوها شده‌اند، اعلام کرده‌اند که این حادثه به‌احتمال زیاد نتیجه واکنش شیمیایی شدید بوده است.

طبق اعلام رسمی حکومت دست‌کم صد هموطن جان خود را از دست داده‌اند. هنوز از سرنوشت تعدادی از افراد اطلاعی در دست نیست و احتمالا آمار کشته‌شدگان بالاتر از میزان اعلام شده است.
دپو کردن عامدانه مواد خطرناک با شناسنامه اقلام معمولی، در واقع قتل شهروندان و بی‌اهمیتی به جان و سرمایه ایرانیان برای دستیابی مقاصد نظام ولایی است.

#انفجار_بندرعباس #بندرگاه_رجایی #بندرعباس #بندر_رجایی #شهبندر #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«ما گر ز سر بریده می‌ترسیدیم،
در محفل عاشقان نمی‌رقصیدیم.

ما فرزندان آفتابیم، نه اسیران شب،
نَفَسمان از کوه می‌آید، نه از قفس.
قسم به خونِ جوانان در خاک افتاده،
قسم به اشک مادران، به داغ‌های پنهان،

وطنمان را پس می‌گیریم،
با فریادی بلندتر از طوفان،
و گامی استوارتر از تاریخ.

دست‌های ما اگر زنجیر شود،
دل‌های‌مان، خنجرِ آگاه است.

ما آمده‌ایم،
نه برای مرگ،
بلکه برای آن‌که مرگ را از دیارمان برانیم.

ایران بانو
شادی را به تو و مردمانت بازمی‌گردانیم
و خرمشهرت بار دیگر هم "خٌرَم " می‌شود هم
شهر...!»

متن و ویدیو ارسالی مخاطبان

#بندرعباس_تسلیت #بندرعباس #بندر_رجایی #شهیندر
#ایران #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

بیانیه‌ی جمعی از شهروندان، کارگران، رانندگان و خانواده‌های مجروحین و جان‌باختگان انفجار اسکله‌‌ رجاییِ شهر بندرعباس

در سرزمینی که بواسطه‌ی عملکرد حکومت، هر روزش بوی مرگ می‌دهد، انفجارها دیگر خبر نیستند، بخشی از زیستِ روزمره‌اند؛ اما آنچه هنوز هم جان انسان را می‌سوزاند نه فقط آتش، که دروغ است، دروغی که بر حقیقت خاک می‌پاشد تا فاجعه را حماسه جلوه دهد و دادخواهی را خیانت.

در حکومتِ روایت‌های وارونه که به رسانه‌ها می‌گویند: نه حقیقت را بگویید، نه حقیقت را جست‌وجو کنید، فقط واژه‌ها را عوض کنید؛ "به انفجار، بگویید حادثه"، "به جنایت، بگویید سهل‌انگاری و خطای انسانی"؛ در نهایت این ما مردم هستیم، که ناچاریم خود قلم به دست بگیریم و دادخواه باشیم.

در روزی که تقویم شنبه ششم اردیبهشت ۱۴۰۴ حدود ساعت ۱۲ ظهر را نشان می‌داد، شاهد انفجاری مهیب و مرگ‌بار در اسکله رجاییِ شهر بندرعباس بودیم، انفجاری که به‌ گواهِ تصاویر و شواهد، در چند نقطه هم‌زمان رخ داد، آتش و موج عجیبی را به همراه داشت و منجر به کشته شدن، سوختن و مجروح شدنِ تعداد زیادی از فرزندان و هموطنان‌ِمان شد، تأسیسات زیادی را نابود کرد و دود و گازهای سمی ناشناخته‌ای را به هوا فرستاد.

اما با گذشت روزها، نه تنها هیچ مقام مسئولی پاسخی به سوالات اساسی نداده، بلکه حتی کوچک‌ترین اطلاعات رسمی درباره نوع مواد منفجرشده، میزان واقعی کشته و زخمی شده‌ها، یا دلایل بروز این فاجعه منتشر نشده است.

ما شهروندانِ بندرعباس، کارگران، رانندگان، کارکنان اسکله و صنایع و خانواده‌های مجروحین و جان‌باختگان، در کنار سایر مردم ایران که به این شهر رفت و آمدی دارند، با این پرسشِ بزرگ روبه‌رو هستیم:

آیا زندگی ما در شهر بندرعباس، در کنار مراکز خطرآفرینی که کنترل و شفافیتی بر آنها نیست، و با مردم به شکل سپر انسانی برخورد می‌کنند، محکوم به تهدید و ناامنی دائمی است؟

حکومت را به پرسش می‌گیریم:

می‌دانیم که هر شخص و هر نهادی نمی‌تواند به سادگی چنین محموله‌ای را سفارش دهد، با کشتی‌هایی حمل کند، بدون نظارت پهلو بگیرد، بدون بازدید محموله‌اش را پیاده و دپو کند و نیازی به پاسخ‌گویی هم نداشته باشد؛

حال اینکه:

ـ اصل محموله متعلق به چه شخص یا نهادی بوده است؟ کشتی‌ حامل آن از کجا آمده؟ چه مجوزهایی صادر شده و توسط چه نهادی؟

ـ چه موادی دقیقاً منفجر شده‌اند؟ آیا این مواد، موشکی یا شیمیایی با اهدافی نظامی بوده‌اند؟ چرا در اسکله‌ای تجاری دپو شده بودند؟

ادامه متن را در لینک زیر بخوانید:
https://tinyurl.com/EnBaRJ

#انفجار_بندرعباس #بندرعیاس #شهبندر #بندر_رجایی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

انفجار در بندرعباس و قتل و مفقودشدن هم‌وطنان‌مان واقعه‌ای بس دردناک است که نشان داد جمهوری اسلامی به‌عمد یا غیرعمد دست به جنایت و قتل ایرانیان می‌زند و با بی‌کفایتی حتی در یافتن پیکر هم‌وطنان‌مان هم ناتوان است.
یکی از ابعاد این جنایت فجیع، ناشناس‌ماندن تعدادی کارگر بلوچ بوده که در این بندر مشغول به کار بوده‌اند. این ایرانیان فاقد شناسنامه بوده‌اند و به صورت روزمزد کار می‌کرده‌اند.
روزنامه «پیام ما» گزارشی میدانی منتشر کرده درباره کارگران فاقد شناسنامه که هیچ‌کس به دنبال شناسایی یا یافتن آنها نیست.

بر اساس گزارش‌های میدانی، تعداد زیادی از کارگران حادثه‌دیده اهل سیستان‌وبلوچستان در این بندر مشغول کار بوده‌اند؛ جوانانی که بدون بیمه، بدون قرارداد و حتی بدون شناسنامه در سخت‌ترین شرایط اقلیمی و کاری فعالیت می‌کرده‌اند.
نام آن‌ها در فهرست‌های رسمی وجود ندارد و پیمانکاران به دلیل ترس از پیگرد قانونی، حتی حاضر به اعلام اسامی مفقودان هم نشده‌اند.

به گفته کارشناسان دپو کردن عامدانه مواد خطرناک با شناسنامه اقلام معمولی، علت فاجعه بوده، که نشان می‌دهد جمهوری اسلامی برای رسیدن به مقاصد پلید خود دست به قتل شهروندان زده است.

#انفجار_بندرعباس #بندرگاه_رجایی #بندرعباس #بندر_رجایی #شهبندر #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

بیژن پورقناد، جان‌باخته‌ انفجار بندرعباس است که اثری از او یافت نشد.
دختر او نوشته است: می‌دانید واقعیت چیست؟ ما هنوز دنبال باباییم، هنوز ماشین ۱۸ متری بابا از زیر آوار درنیامده، آواریرداری کامل انجام نشده است، هیچ توضیحی هم داده نمی‌شود.»
دختر «بیژن‌ پورقناد» همچنین در صفحه اینستاگرام خود خبر داده که مسئولان در برابر مفقود شدن پدرش، هیچ پاسخی به آن‌ها نمی‌دهند‌، حتی او را به پزشکی قانونی هم راه نداده‌اند.
او خطاب به پدرش نوشته:
«مشهور شدی بابا
اسمت تو گوگل اومده بالا
همه دنبال ردی از توان
پریروز رفتم پزشک قانونی ازت خبر بگیرم
نذاشتن برم تو
من باید بیشتر التمالسشون میکردم بابا، اما مستاصلم بابا، نتونستم جلوی نگهبانش زیاد گریه کنم
کاری از دستم بر نمیاد بابا
نمیدونم شاید چون بی حجاب بودم و زیاد گریه نکردم رام ندادن
تنهام بابا
نمیتونم باهاشون بجنگم میترسم حتی تکه ای از تو رو هم بهم ندن
قلب منم مثل تو تیکه تیکه ست بابا
نباید منو با این مسئولیت تنها میذاشتی
یادته هربار ازم میپرسیدی مشکلی نداری؟ مشکل دارم بابا، یه مشکل به بزرگی دنیا که فقط تو میتونی حلش کنی
قلبم درد میکنه دیگه نمیتونم تحمل کنم
توروخدا بیا از این خواب بیدارم کن
بگو همه چی دروغ بوده
نمیدونم چیکار باید بکنم بابا، قلبم پاره میشه وقتی فک میکنم که شاید از تو یه دست و یه پا هم بهمون نرسه
با تو چیکار کردن بابا
این وحشی‌ها با تو چیکار کردن بابا
حتی اگر چیزی از تو بهمون بدن هم من نمیتونم بهشون اعتماد کنم بابا
دروغگو و کثیفن و برای منافع خودشون هرکاری میکنن بابا
کاش تو بودی
کاش تو بودی
کاش تو بودی
کاش تو بودی و باهم میجنگیدیم»


ـ هنوز ابعاد فاجعه جنایت بندرعباس کاملا مشخص نشده است. جمهوری اسلامی همچنان به پنهان‌کاری و انتشار اخبار جعلی ادامه می‌دهد.

#بندرعباس #انفجار_بندرعباس #بندر_رجایی #شهبندر #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«همسر من کارگر است هر بار که از خانه خارج می‌شود من نگران می‌شوم به یاد جان‌هایی می‌افتم که دیگر نیستند به یاد خانواده‌های‌ چشم‌به‌راهشان، فریادهای مادر سمیر ... نباید این جنایت را فراموش کنیم. چرا اعلام نمی‌کنند دلیل انفجار چه بوده؟ مسئول مستقیم این وضع کیست؟»
پیام ارسالی از همراهان توانا

۱۳ روز از جنایت انفجار بندررجایی می‌گذرد. تسلیت‌ها و همدردی‌ها با هم‌وطنان‌مان پایان نمی‌یابد. نباید اجازه دهیم این جنایت فراموش شود. کارگرانی که حتی نشانی هم از آنها بر جای نمانده چرا کشته شدند؟ کدام نهاد و چه کسی مسئول مستقیم این جنایات است؟ چرا اعلام نمی‌کنند دلیل انفجار چه بوده؟

به گفته کارشناسان دپوکردن عامدانه مواد خطرناک با شناسنامه اقلام معمولی، علت فاجعه بوده، که نشان می‌دهد جمهوری اسلامی برای رسیدن به مقاصد پلید خود دست به قتل شهروندان زده است.

#انفجار_بندرعباس #بندرگاه_رجایی #بندرعباس #بندر_رجایی #شهبندر #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

۱۵ روز پس از انفجار مرگبار بندر رجایی بندرعباس، گزارش نیلوفر حامدی برای روزنامه شرق از زندگی مردمی می‌گوید که «زندگی‌شان به قبل و بعد از انفجار تقسیم شده است». در قبرستان باغو، عزاداران در سکوتی تلخ گرد پیکرهای سوخته می‌گردند. یکی از آن‌ها می‌گوید: «این بچه هنوز جوان بود». مرد دیگری در حال خاک‌سپاری تنها تکه‌های باقی‌مانده از پیکر دوستش می‌گوید: «دیگه هیچی ازشون نمی‌خوایم، فقط بذارن به درد خودمون باشیم».

در محله اسلام‌آباد، خانواده‌ای با سه معلول، یک کشته و یک مجروح بدون هیچ حمایت رسمی، در اتاقی ۱۵ متری زندگی می‌کنند. هدایت‌الله، کارگر بلوچ ۳۱ ساله، نان‌آور خانواده بود. همسرش می‌گوید: «خرج همه ما را می‌داد... اما نه بیمه‌ای بود، نه حمایتی». عبید، همکارش که پایش در انفجار شکست، هنوز به دکتر نرفته: «برای ما دکتر رفتن هم برای از ما بهترانه». امان‌الله که دچار سوختگی شدید شده بود، بی‌هیچ کمکی به زادگاهش بازگشت.

کارگران بلوچ زیادی بدون شناسنامه و مجوز کار می‌کردند. یکی از آن‌ها می‌گوید: «من اگر مرده بودم، هیچ‌کس نمی‌فهمید». آن‌ها از دیوار وارد اسکله می‌شدند، جایی که خبرنگار برای ورودش باید مجوز رسمی می‌گرفت. هنوز تعداد دقیق مفقودی‌ها معلوم نیست. در این بازار بی‌قانون، دستمزدها از ۷۰۰ هزار تا نهایتاً یک و نیم میلیون در روز است؛ بدون بیمه، بدون امنیت، بدون آینده.

در بازار بندر، مشتری نبود؛ «می‌گفتند ماهی‌ها سمی شده‌اند». در روستای خون‌سرخ، خانه‌های کارگری تخلیه شده‌اند. چیزی که ما دیدیم و شنیدیم نشان می‌دهد اگر کسی نزدیک انفجار بوده، نمی‌توانسته زنده بماند. شاید هم زنده مانده‌اند و برگشته‌اند شهرشان». آنها حدس‌هایی می‌زنند. با وجود تمام اینها، «خون‌سرخ» هنوز هم میهمان تازه دارد؛ کارگری که به‌تازگی از بلوچستان آمده، این را می‌توان از ساک‌دستی‌اش حدس زد و با دیدن کیسه سفیدی که کلاه ایمنی کارگران اسکله در آن قابل تماشاست، مطمئن شد. آرام و بدون عجله راه می‌رود. سنی ندارد اما جای کار بدنی طولانی‌مدت را می‌توان از چشم‌های کمی گودرفته و پوستش که قصه‌ها از آفتاب برای تعریف‌کردن دارد، خواند. خیلی حوصله حرف‌زدن ندارد. تازه رسیده و می‌خواهد مستقیم با بارش به اسکله برود تا کار کند‌. در پاسخ به اینکه آیا نگران کار‌کردن در اسکله نیست، می‌گوید: «امروز بمیریم‌ بهتر از فرداست».

آسمان بندر غبارآلود است، برق قطع می‌شود و بیماران سوخته در گرمای جنوب با درد می‌سوزند. گزارش با سوالاتی بی‌پاسخ بسته می‌شود: چه کسی مقصر بود؟ بار چه بود؟ چرا کسی پاسخگو نیست؟ انفجار خاموش شد، اما درد و خاکستر آن هنوز زنده است—در خانه‌ها، در جان مردم، در خاطرات، و در آینده‌ای مه‌آلود و بی‌پناه.

متن کامل گزارش:
www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-1005353

#انفجار_بندرعباس #بندر_رجایی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech