بازداشت دکتر ابراهیم پارسامهر، وکیل دادگستری، در قلعه‌تل خوزستان
دکتر ابراهیم پارسامهر، وکیل دادگستری ساکن قلعه‌تل در استان خوزستان، از چند روز پیش در بازداشت به سر می‌برد و هنوز آزاد نشده است.
از نهاد بازداشت کننده، محل نگهداری و دلیل بازداشت این وکیل دادگستری اطلاعاتی در دست نیست و تلاش‌های خانواده برای کسب اخبار در این زمینه، بی‌نتیجه بوده است.
دکتر ابراهیم پارسامهر، در سال‌های گذشته وکیل فعالان مدنی (به ویژه معلمان) و نوکیشان مسیحی در شهرهای ایذه، باغ‌ملک و قلعه‌تل بود. ایشان در سال ۱۴۰۲ وقتی که قصد داشت وکالت خانواده‌های جاویدنامان محمود احمدی و حسین سعیدی (از مبارزان کشته شده در روستای پرسوراخ) را بر عهده بگیرد، به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود.
او مدت کوتاهی وکالت جاویدنام مجاهد کورکور را هم بر عهده داشت.
#یاری_مدنی_توانا #وکیل #نه_به_جمهوری_اسلامی #ابراهیم_پارسامهر
@Tavaana_TavaanaTech
دکتر ابراهیم پارسامهر، وکیل دادگستری ساکن قلعه‌تل در استان خوزستان، از چند روز پیش در بازداشت به سر می‌برد و هنوز آزاد نشده است.
از نهاد بازداشت کننده، محل نگهداری و دلیل بازداشت این وکیل دادگستری اطلاعاتی در دست نیست و تلاش‌های خانواده برای کسب اخبار در این زمینه، بی‌نتیجه بوده است.
دکتر ابراهیم پارسامهر، در سال‌های گذشته وکیل فعالان مدنی (به ویژه معلمان) و نوکیشان مسیحی در شهرهای ایذه، باغ‌ملک و قلعه‌تل بود. ایشان در سال ۱۴۰۲ وقتی که قصد داشت وکالت خانواده‌های جاویدنامان محمود احمدی و حسین سعیدی (از مبارزان کشته شده در روستای پرسوراخ) را بر عهده بگیرد، به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود.
او مدت کوتاهی وکالت جاویدنام مجاهد کورکور را هم بر عهده داشت.
#یاری_مدنی_توانا #وکیل #نه_به_جمهوری_اسلامی #ابراهیم_پارسامهر
@Tavaana_TavaanaTech
فروغ سمیعی‌نیا، زندانی سیاسی سابق، به مناسبت زادروز شریفه محمدی زندانی سیاسی محکوم به اعدام، پیامی در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد.
«امروز دومین تولدت را در زندان می‌گذرانی بدون حتی یک روز حق مرخصی
امروز حتما بچه‌های اتاق با کامواها یا کاغذهای موجود زندان، که تنها دارایی در زندان لاکان بود، برایت هدیه‌ای آماده کرده‌اند یا حتی یکی از همان لباس‌های موجود در فروشگاه. بعد از ساعت هفت که حق تلفن تمام می‌شود تا قبل از شام برایت تولدت مبارک می‌خوانند. شمعی خیالی را روی ژله رنگی فوت می‌کنی و آرزو می‌کنی. راستی شریفه امسال چه آرزویی خواهی داشت؟ باز هم آرزوی آزادی و عدالت برای مردم؟
شاید تولد با رقصیدن چند نفری از بچه‌ها یک ربعی طول بکشد و بعدش تمام. هر کسی روی تختش می‌نشیند و تو برای شادی دیگران می‌خندی و تشکر می‌کنی و می‌دانم که دل هیچ‌کدام‌تان شاد نیست. می‌دانم همه نگرانند خصوصا بعد از موشکی که به رشت زدند و شما در زندان بخاطر نزدیکی به شهر صنعتی بیش از ما با صدا و لرزه‌هایش مواجه بودید.
همه نگرانید و تو هم نگرانی، نگران سیروس و آیدین، نگران مادر و خانواده‌ات در کرج، نگران دوستانت و حالا هم حتما نگرانی‌ات برای زندانیان اوین است. رفقایی که خبری از آنها نیست و بعضی دیگر که به زندان‌های دیگری منتقل شده‌اند.
ساعت خاموشی می‌رسد و همه می‌خوابید و تو شاید باز هم خواب ببینی که همه با هم از زندان آزاد شده‌اید مثل دفعه قبلی که این خواب را دیدی و هر بار با شور و شادی برایمان تعریف می‌کردی. با چنان شوری که هر لحظه احساس می‌کردیم این رویا، واقعی شود.
ای کاش در تمام این لحظات کنارت بودم. همانطور که تو در روز تولدم بودی و با کلاه زیبایی که بافتی روزم را زیبا کردی.
نه شاید باید آرزو کنم کاش تو بیرون از زندان کنار ما و خانواده‌ات بودی تا تولدت را جشن می‌گرفتیم.
ولی افسوس که تولدت آمده و هیچ‌کدام از این کاش‌ها محقق نشده است. من فقط از این فاصله دور می‌توانم بگویم تولدت مبارک رفیق دوست‌داشتنی.
به امید آزادی»
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #شریفه_محمدی #نه_به_اعدام
@Tavaana_TavaanaTech
«امروز دومین تولدت را در زندان می‌گذرانی بدون حتی یک روز حق مرخصی
امروز حتما بچه‌های اتاق با کامواها یا کاغذهای موجود زندان، که تنها دارایی در زندان لاکان بود، برایت هدیه‌ای آماده کرده‌اند یا حتی یکی از همان لباس‌های موجود در فروشگاه. بعد از ساعت هفت که حق تلفن تمام می‌شود تا قبل از شام برایت تولدت مبارک می‌خوانند. شمعی خیالی را روی ژله رنگی فوت می‌کنی و آرزو می‌کنی. راستی شریفه امسال چه آرزویی خواهی داشت؟ باز هم آرزوی آزادی و عدالت برای مردم؟
شاید تولد با رقصیدن چند نفری از بچه‌ها یک ربعی طول بکشد و بعدش تمام. هر کسی روی تختش می‌نشیند و تو برای شادی دیگران می‌خندی و تشکر می‌کنی و می‌دانم که دل هیچ‌کدام‌تان شاد نیست. می‌دانم همه نگرانند خصوصا بعد از موشکی که به رشت زدند و شما در زندان بخاطر نزدیکی به شهر صنعتی بیش از ما با صدا و لرزه‌هایش مواجه بودید.
همه نگرانید و تو هم نگرانی، نگران سیروس و آیدین، نگران مادر و خانواده‌ات در کرج، نگران دوستانت و حالا هم حتما نگرانی‌ات برای زندانیان اوین است. رفقایی که خبری از آنها نیست و بعضی دیگر که به زندان‌های دیگری منتقل شده‌اند.
ساعت خاموشی می‌رسد و همه می‌خوابید و تو شاید باز هم خواب ببینی که همه با هم از زندان آزاد شده‌اید مثل دفعه قبلی که این خواب را دیدی و هر بار با شور و شادی برایمان تعریف می‌کردی. با چنان شوری که هر لحظه احساس می‌کردیم این رویا، واقعی شود.
ای کاش در تمام این لحظات کنارت بودم. همانطور که تو در روز تولدم بودی و با کلاه زیبایی که بافتی روزم را زیبا کردی.
نه شاید باید آرزو کنم کاش تو بیرون از زندان کنار ما و خانواده‌ات بودی تا تولدت را جشن می‌گرفتیم.
ولی افسوس که تولدت آمده و هیچ‌کدام از این کاش‌ها محقق نشده است. من فقط از این فاصله دور می‌توانم بگویم تولدت مبارک رفیق دوست‌داشتنی.
به امید آزادی»
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #شریفه_محمدی #نه_به_اعدام
@Tavaana_TavaanaTech
«مرگ سرداران ارشد سپاه در خواب، نابودی کامل برنامه‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی و خفت و تحقیر جمهوری اسلامی به‌خصوص شخص خامنه‌ای، حتی مورد اعتراض طرفداران نظام هم قرار گرفته.
برعکس اما در برنامه‌های تلویزیونی و پیام‌های مقامات جمهوری اسلامی چنان دم از پیروزی می‌زنند که گویی ایرانیان از هیچ خبر ندارند.»
پیام همراهان توانا
سایه‌های خیالی! امنیت پوشالی
طرح از رضا عقیلی
https://tavaana.org/cartoon_ir_delusion/
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #ایران
@Tavaana_TavaanaTech
برعکس اما در برنامه‌های تلویزیونی و پیام‌های مقامات جمهوری اسلامی چنان دم از پیروزی می‌زنند که گویی ایرانیان از هیچ خبر ندارند.»
پیام همراهان توانا
سایه‌های خیالی! امنیت پوشالی
طرح از رضا عقیلی
https://tavaana.org/cartoon_ir_delusion/
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #ایران
@Tavaana_TavaanaTech
توانا آموزشکده جامعه‌مدنی ایران
سایه‌های خیالی، امنیت پوشالی - توانا آموزشکده جامعه‌مدنی ایران
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
وطن گشته بی‌کس از این ناکسان
خامنه‌ای که این چنین بر مداحی ۱۴۰۰ سال پیش می‌گرید آیا می‌تواند به چشمان این کودکان و مادرانشان نگاه کند؟
از تیرباران بام مدرسه رفاه تا کنون تمام ایران دادخواه است.
صدای دادخواهی هم‌وطنان‌مان باشیم.
#یاری_مدنی_توانا
#محرم #نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
خامنه‌ای که این چنین بر مداحی ۱۴۰۰ سال پیش می‌گرید آیا می‌تواند به چشمان این کودکان و مادرانشان نگاه کند؟
از تیرباران بام مدرسه رفاه تا کنون تمام ایران دادخواه است.
صدای دادخواهی هم‌وطنان‌مان باشیم.
#یاری_مدنی_توانا
#محرم #نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
نامه گلرخ ایرایی، ریحانه انصاری و وریشه مرادی از زندان قرچک:
مسیر مبارزه همچنان ادامه دارد
رنج امروز خود را فراتر از آن‌چه بر مردم ایران تحمیل شد، نمی‌دانیم. روز دوشنبه دوم تیر، درحالی‌که بیش از سه هزار نفر در #زندان_اوین در بندهای مختلف پشت درهای بسته محبوس بودند، راکت‌های اسرائیل در محوطه زندان و بر ساختمان‌های اوین فرود آمدند. علاوه بر کشته‌شدگان از تعدادی از بازداشت‌شدگان که در سلول‌های انفرادی محبوس بودند نیز تاکنون خبری در دست نیست.
ما زنان اوین صبح سه‌شنبه با اعمال محدودیت‌های شدید امنیتی به زندان قرچک ورامین منتقل و حدود سه هزار نفر مردان اوین نیز به زندان تهران بزرگ منتقل شدند. اگرچه نسبت به پیش از انتقال در شرایط نامساعدتری قرار گرفته‌ایم، اما هم‌سو با رفقا و برادران‌مان در زندان تهران بزرگ که هم‌زمان با ما مورد حمله و اعمال فشار قرار گرفته‌اند، اعلام می‌کنیم شرایط فعلی خللی در مبارزات‌مان ایجاد نخواهد کرد. چرا که می‌دانیم «این مسیری نیست که در آن بی مکافات به مقصد رسید.»
......
ما امروز در زندان قرچک هستیم و در شرایطی قرار گرفته‌ایم که بیش از هزار زن با جرائم مختلف سال‌ها با آن مواجه و آن را زندگی کرده و می‌کنند. زنانی از اعماق با رنج‌هایی که در نهان‌خانه‌ی چشمان‌شان نقش بسته است و گویای پرسه‌های بیدادی است که برای درهم‌شکستن‌شان پا به مسیر امروز گذاشته‌ایم. پرت‌شدگانی در انتهای دنیا که در هیچ یک از معادلات زندگی و مناسبات خبری و موج‌های رسانه‌ای جایی ندارند و در گزارش‌های حقوق‌بشری، نامی و نشانی و ردی از رنج‌های‌شان دیده و شنیده نمی‌شود. آن‌چه در این چند روز ما را مبهوت کرده است حقیقت زندگی این زنان است. زنانی خمیده در تخت‌های کوتاه به ابعاد قبر، با حسرت برخوردار بودن از حداقل امکانات زیستی و بهداشتی. در میان دیوارهای چرکین و کبره‌بسته از کثافت سال‌ها زندگی مشقت‌بار، بسیاری‌شان بدون ریالی واریزی، برای پول سیگار روزانه خود را در اختیار هم‌بندیان قرار می‌دهند. برای بهره‌کشی. برای بهره‌کشی جنسی. و تن به هر حقارتی می‌دهند. برای سیرکردن شکم‌شان. و برای برخورداری از حداقلِ آن‌چه بر دل‌هاشان حسرت شده است. در بخش کارگری زندان مشغول به کار می‌شوند و در ازای ساعت‌ها کار سخت روزانه (از هل‌دادن گاری حمل غذا و زباله تا نظافت اتاق استراحت و کار زندان‌بانان) بدون دریافت مزد فقط از دقایقی زمان بیشتر برای تماس تلفنی برخوردار می‌شوند. در کارگاه زندان به بیگاری مشغول و به دوخت و دوز می‌پردازند تا از پاکتی سیگار در انتهای روز برخوردار شوند. زنانی که عموما مانع از هم‌زیستی ما زندانیان سیاسی با آنان می‌شوند؛ مگر به قصد تنبیه و تبعیدمان به حکم قضایی. و حالا اگرچه در زندان قرچک و جدا از آنان اسکان داده شده‌ایم، اما مصائب‌مان جدا از آنان نیست.
ما در کنار مبارزات خستگی‌ناپذیر مردم علیه دیکتاتوری، با اهدافی روشن و خط‌مشی محکم، مسیر مبارزه را تا سرنگونی و برچیدن هر شکلی از خودکامگی ادامه خواهیم داد. و در کنار این فراموش‌شدگان که از چرخه زندگی بیرون گذاشته شدند، با عزمی راسخ‌تر از پیش مقاومت را دوره می‌کنیم. و به آنانی که صدای‌شان برای ما و شرایط نامساعدمان بلند است، با صدایی رساتر می‌گوییم آن‌چه امروز بر ما تحمیل شد، فراتر از رنج سالیان این زنان نیست. پس برای بهبود شرایط «ما» بدون در نظر گرفتن جرائم‌مان و برای بهبود شرایط «ما» که به زندان قرچک و تهران بزرگ منتقل شده‌ایم، بدون در نظر گرفتن جنسیت‌مان تلاش کنید و بدانید آنان که در زیر آوارِ ناشی از حمله مفقود و آنانی که در چرخه بی‌رحم زندگی مترود شده‌اند، بر ما ارجح‌اند.
............
گلرخ ایرایی، ریحانه انصاری، وریشه مرادی
تیر ۱۴۰۴»
#زندان_قرچک_ورامین
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #ایران #بیانیه
@Tavaana_TavaanaTech
مسیر مبارزه همچنان ادامه دارد
رنج امروز خود را فراتر از آن‌چه بر مردم ایران تحمیل شد، نمی‌دانیم. روز دوشنبه دوم تیر، درحالی‌که بیش از سه هزار نفر در #زندان_اوین در بندهای مختلف پشت درهای بسته محبوس بودند، راکت‌های اسرائیل در محوطه زندان و بر ساختمان‌های اوین فرود آمدند. علاوه بر کشته‌شدگان از تعدادی از بازداشت‌شدگان که در سلول‌های انفرادی محبوس بودند نیز تاکنون خبری در دست نیست.
ما زنان اوین صبح سه‌شنبه با اعمال محدودیت‌های شدید امنیتی به زندان قرچک ورامین منتقل و حدود سه هزار نفر مردان اوین نیز به زندان تهران بزرگ منتقل شدند. اگرچه نسبت به پیش از انتقال در شرایط نامساعدتری قرار گرفته‌ایم، اما هم‌سو با رفقا و برادران‌مان در زندان تهران بزرگ که هم‌زمان با ما مورد حمله و اعمال فشار قرار گرفته‌اند، اعلام می‌کنیم شرایط فعلی خللی در مبارزات‌مان ایجاد نخواهد کرد. چرا که می‌دانیم «این مسیری نیست که در آن بی مکافات به مقصد رسید.»
......
ما امروز در زندان قرچک هستیم و در شرایطی قرار گرفته‌ایم که بیش از هزار زن با جرائم مختلف سال‌ها با آن مواجه و آن را زندگی کرده و می‌کنند. زنانی از اعماق با رنج‌هایی که در نهان‌خانه‌ی چشمان‌شان نقش بسته است و گویای پرسه‌های بیدادی است که برای درهم‌شکستن‌شان پا به مسیر امروز گذاشته‌ایم. پرت‌شدگانی در انتهای دنیا که در هیچ یک از معادلات زندگی و مناسبات خبری و موج‌های رسانه‌ای جایی ندارند و در گزارش‌های حقوق‌بشری، نامی و نشانی و ردی از رنج‌های‌شان دیده و شنیده نمی‌شود. آن‌چه در این چند روز ما را مبهوت کرده است حقیقت زندگی این زنان است. زنانی خمیده در تخت‌های کوتاه به ابعاد قبر، با حسرت برخوردار بودن از حداقل امکانات زیستی و بهداشتی. در میان دیوارهای چرکین و کبره‌بسته از کثافت سال‌ها زندگی مشقت‌بار، بسیاری‌شان بدون ریالی واریزی، برای پول سیگار روزانه خود را در اختیار هم‌بندیان قرار می‌دهند. برای بهره‌کشی. برای بهره‌کشی جنسی. و تن به هر حقارتی می‌دهند. برای سیرکردن شکم‌شان. و برای برخورداری از حداقلِ آن‌چه بر دل‌هاشان حسرت شده است. در بخش کارگری زندان مشغول به کار می‌شوند و در ازای ساعت‌ها کار سخت روزانه (از هل‌دادن گاری حمل غذا و زباله تا نظافت اتاق استراحت و کار زندان‌بانان) بدون دریافت مزد فقط از دقایقی زمان بیشتر برای تماس تلفنی برخوردار می‌شوند. در کارگاه زندان به بیگاری مشغول و به دوخت و دوز می‌پردازند تا از پاکتی سیگار در انتهای روز برخوردار شوند. زنانی که عموما مانع از هم‌زیستی ما زندانیان سیاسی با آنان می‌شوند؛ مگر به قصد تنبیه و تبعیدمان به حکم قضایی. و حالا اگرچه در زندان قرچک و جدا از آنان اسکان داده شده‌ایم، اما مصائب‌مان جدا از آنان نیست.
ما در کنار مبارزات خستگی‌ناپذیر مردم علیه دیکتاتوری، با اهدافی روشن و خط‌مشی محکم، مسیر مبارزه را تا سرنگونی و برچیدن هر شکلی از خودکامگی ادامه خواهیم داد. و در کنار این فراموش‌شدگان که از چرخه زندگی بیرون گذاشته شدند، با عزمی راسخ‌تر از پیش مقاومت را دوره می‌کنیم. و به آنانی که صدای‌شان برای ما و شرایط نامساعدمان بلند است، با صدایی رساتر می‌گوییم آن‌چه امروز بر ما تحمیل شد، فراتر از رنج سالیان این زنان نیست. پس برای بهبود شرایط «ما» بدون در نظر گرفتن جرائم‌مان و برای بهبود شرایط «ما» که به زندان قرچک و تهران بزرگ منتقل شده‌ایم، بدون در نظر گرفتن جنسیت‌مان تلاش کنید و بدانید آنان که در زیر آوارِ ناشی از حمله مفقود و آنانی که در چرخه بی‌رحم زندگی مترود شده‌اند، بر ما ارجح‌اند.
............
گلرخ ایرایی، ریحانه انصاری، وریشه مرادی
تیر ۱۴۰۴»
#زندان_قرچک_ورامین
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #ایران #بیانیه
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مردم را هرگز از خود ندانستند؛
اما چون نوبت حساب رسید، با دستان آلوده‌شان
به نام "مردم ایران "پناه بردند.
————————————————-
کلام تازه می‌بافی که نفست را کنی راضی
به دنبال دروغ و حیله‌ای بازیگر تازی
تو در اندیشهٔ مردم فریبی، از خدا غافل
تعجب نیست گر دکان جهل و حیله می‌سازی
تمام ثروت مردم شده صرف همین بازار
کمی اندیشه کن غافل، کلاه خویش کن قاضی
شرافت نیست در ذاتت بجز نیرنگ ای دلّال
نکن بیهوده با احساس پاک ملتی بازی
به دنبال چپاول کردن یک مشت نادانی؟
به تحمیق جماعت تا کجا؟ تا چند می‌نازی؟
کسی دیگر فریب اشک تمساحت نخواهد خورد
که ایران جای امثال شماها نیست ای تازی!
علی رضا جعفری(آزادی)
#ایران #ج_ا_یعنی_جنگ #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
اما چون نوبت حساب رسید، با دستان آلوده‌شان
به نام "مردم ایران "پناه بردند.
————————————————-
کلام تازه می‌بافی که نفست را کنی راضی
به دنبال دروغ و حیله‌ای بازیگر تازی
تو در اندیشهٔ مردم فریبی، از خدا غافل
تعجب نیست گر دکان جهل و حیله می‌سازی
تمام ثروت مردم شده صرف همین بازار
کمی اندیشه کن غافل، کلاه خویش کن قاضی
شرافت نیست در ذاتت بجز نیرنگ ای دلّال
نکن بیهوده با احساس پاک ملتی بازی
به دنبال چپاول کردن یک مشت نادانی؟
به تحمیق جماعت تا کجا؟ تا چند می‌نازی؟
کسی دیگر فریب اشک تمساحت نخواهد خورد
که ایران جای امثال شماها نیست ای تازی!
علی رضا جعفری(آزادی)
#ایران #ج_ا_یعنی_جنگ #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech