Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
چگونه با عادی‌سازی اعدام و خشونت دولتی در جامعه مقابله کنیم؟
دکتر حسن باقری‌نیا، استاد دانشگاه که به خاطر مواضع انتقادی‌اش از سمت خود اخراج شده است، در یک فایل صوتی به موضوع عادی‌شدن خبر اعدام و خشونت‌های دولتی پرداخته و تأثیرات مخرب این پدیده بر جامعه را تشریح می‌کند. او می‌گوید:
«عادی شدن خبر اعدام و خشونت‌های دولتی می‌تواند پیامدهای منفی متعددی بر جامعه داشته باشد. این امر نه تنها حساسیت عمومی نسبت به نقض حقوق بشر را کاهش می‌دهد، بلکه باعث گسترش ترس و ناامیدی در میان مردم می‌شود. وقتی افراد به شنیدن اخبار اعدام عادت می‌کنند، ممکن است این وضعیت را طبیعی بدانند و در نتیجه، انگیزه‌ای برای مقابله با ظلم و بی‌عدالتی نداشته باشند.»
او برای جلوگیری از این وضعیت و کاهش اثرات منفی آن، چند راهکار ارائه می‌کند:
۱. آگاهی‌رسانی: دکتر باقری‌نیا تأکید کرد که افزایش آگاهی درباره حقوق بشر و پیامدهای اعدام‌ها می‌تواند مردم را نسبت به اهمیت این موضوع حساس‌تر کند.
۲. گفتگو و تبادل نظر: وی ایجاد فضایی برای بحث و تبادل نظر درباره این مسائل را عاملی مهم در افزایش آگاهی عمومی دانست.
۳. حمایت از سازمان‌های حقوق بشری: او از مردم خواست تا با حمایت از نهادهای فعال در زمینه حقوق بشر، صدای مخالفان را تقویت کنند.
۴. استفاده از رسانه‌های اجتماعی: به گفته او، رسانه‌های اجتماعی ابزار قدرتمندی برای انتشار اطلاعات در مورد نقض حقوق بشر و رساندن صدای مظلومان به گوش دیگران هستند.
۵. مشارکت در فعالیت‌های مدنی: دکتر باقری‌نیا بر اهمیت حضور در تجمعات، کارزارها و سایر فعالیت‌های مدنی برای تقویت احساس همبستگی و ایجاد تغییرات مثبت تأکید کرد.
او در پایان سخنانش خاطرنشان می‌کند که با اتخاذ این اقدامات، می‌توان از عادی‌سازی اخبار اعدام و خشونت‌های دولتی جلوگیری کرد و جامعه‌ای آگاه‌تر و حساس‌تر نسبت به مسائل حقوق بشری ساخت.
او در انتها شعری از میرطاها حسینی را می‌خواند.
#حسن_باقری_نیا #نه_به_اعدام #پخشان_عزیزی #مهدی_حسنی #بهروز_احسانی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
دکتر حسن باقری‌نیا، استاد دانشگاه که به خاطر مواضع انتقادی‌اش از سمت خود اخراج شده است، در یک فایل صوتی به موضوع عادی‌شدن خبر اعدام و خشونت‌های دولتی پرداخته و تأثیرات مخرب این پدیده بر جامعه را تشریح می‌کند. او می‌گوید:
«عادی شدن خبر اعدام و خشونت‌های دولتی می‌تواند پیامدهای منفی متعددی بر جامعه داشته باشد. این امر نه تنها حساسیت عمومی نسبت به نقض حقوق بشر را کاهش می‌دهد، بلکه باعث گسترش ترس و ناامیدی در میان مردم می‌شود. وقتی افراد به شنیدن اخبار اعدام عادت می‌کنند، ممکن است این وضعیت را طبیعی بدانند و در نتیجه، انگیزه‌ای برای مقابله با ظلم و بی‌عدالتی نداشته باشند.»
او برای جلوگیری از این وضعیت و کاهش اثرات منفی آن، چند راهکار ارائه می‌کند:
۱. آگاهی‌رسانی: دکتر باقری‌نیا تأکید کرد که افزایش آگاهی درباره حقوق بشر و پیامدهای اعدام‌ها می‌تواند مردم را نسبت به اهمیت این موضوع حساس‌تر کند.
۲. گفتگو و تبادل نظر: وی ایجاد فضایی برای بحث و تبادل نظر درباره این مسائل را عاملی مهم در افزایش آگاهی عمومی دانست.
۳. حمایت از سازمان‌های حقوق بشری: او از مردم خواست تا با حمایت از نهادهای فعال در زمینه حقوق بشر، صدای مخالفان را تقویت کنند.
۴. استفاده از رسانه‌های اجتماعی: به گفته او، رسانه‌های اجتماعی ابزار قدرتمندی برای انتشار اطلاعات در مورد نقض حقوق بشر و رساندن صدای مظلومان به گوش دیگران هستند.
۵. مشارکت در فعالیت‌های مدنی: دکتر باقری‌نیا بر اهمیت حضور در تجمعات، کارزارها و سایر فعالیت‌های مدنی برای تقویت احساس همبستگی و ایجاد تغییرات مثبت تأکید کرد.
او در پایان سخنانش خاطرنشان می‌کند که با اتخاذ این اقدامات، می‌توان از عادی‌سازی اخبار اعدام و خشونت‌های دولتی جلوگیری کرد و جامعه‌ای آگاه‌تر و حساس‌تر نسبت به مسائل حقوق بشری ساخت.
او در انتها شعری از میرطاها حسینی را می‌خواند.
#حسن_باقری_نیا #نه_به_اعدام #پخشان_عزیزی #مهدی_حسنی #بهروز_احسانی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
بیانیه پنج تن از زندانیان سیاسی دهه شصت در محکومیت تأیید حکم اعدام سه زندانی سیاسی
ملت شریف و دردمند ایران!
۴۶ سال است رژیم مستبد حاکم بر میهن عزیزمان ایران با ارعاب، وحشی‌گری، کشتار، فروش و غارت اموال ملی، تعطیلی و نابودی کارخانجات و تمام زیرساخت‌های اقتصادی، سقوط سطح بهداشت عمومی، سقوط خط فقر به دره مرگ، نابودی سیستم آموزشی، اخراج، بازداشت و زندانی کردن معلمان دلسوز و آزاده، تبعیض جنسیتی، قومی و مذهبی، سانسور مطبوعات، دستگیری، اعدام و شکنجه وسیع زنان و مردان، نویسندگان دگراندیش، دانشجویان، کارگران و فعالان کنشگر مدنی و سیاسی، تلاش کرده است چند صباحی ادامه حکومت فاشیزم دینی خود را تضمین کند.
حاکمیت ملایان در این چهل‌وشش سال چیزی جز فقر و بیکاری، فساد و فحشا، جنگ و خون‌ریزی با ایجاد گروه‌های نیابتی، ترور، وحشت‌افکنی و از بین بردن عزت و کرامت ملت ایران در عرصه ملی و جهانی به ارمغان نیاورده است. یکی با «نوشیدن جام زهر» و دیگری با «نرمش قهرمانانه»، تداوم حیات ننگین خود به هر قیمت را رقم زده‌اند.
اینک، به یمن جنبش پیشتاز زنان، تمامی راه‌های خود در منطقه و جامعه جهانی را بسته دیده و به مانند دهه خونبار ۶۰، روی به طناب دار آورده است. با صدور احکام اعدام برای فعالان سیاسی، می‌خواهد جنبش بنیان‌کن و پیشتازانه زنان ایران را به عقب رانده یا سترون سازد.
بیدادگاه‌های دیکتاتور حاکم با صدور احکام سنگین برای شریف‌ترین و رشیدترین فرزندان این آب‌وخاک: پخشان عزیزی، مهدی حسنی و بهروز احسانی، می‌کوشد وانمود کند که همچنان توان سرکوب جنبش انقلابی مردم و زنان قهرمان ایران را دارد.
ما، زندانیان سیاسی سابق، ضمن محکوم کردن احکام قرون وسطایی اعدام، از سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری می‌خواهیم با ابزارهای موجود جهت لغو احکام ضدبشری اعدام اقدام کنند.
در این برهه، وظیفه خود می‌دانیم از کلیه آزادی‌خواهان، فعالان سیاسی، مدنی و اجتماعی در ایران و سراسر جهان بخواهیم اعتراض خود را نسبت به این حکم ظالمانه اعلام کنند.
شب نمی ماند، سحر نزدیک است.
زنده بادآزادی
یونس آزادبر
احمدبهنامی
عقیل رهنما
ابراهیم حضوری
عباس حقگو
#پخشان_عزیزی #مهدی_حسنی #بهروز_احسانی #نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
بیانیه پنج تن از زندانیان سیاسی دهه شصت در محکومیت تأیید حکم اعدام سه زندانی سیاسی
ملت شریف و دردمند ایران!
۴۶ سال است رژیم مستبد حاکم بر میهن عزیزمان ایران با ارعاب، وحشی‌گری، کشتار، فروش و غارت اموال ملی، تعطیلی و نابودی کارخانجات و تمام زیرساخت‌های اقتصادی، سقوط سطح بهداشت عمومی، سقوط خط فقر به دره مرگ، نابودی سیستم آموزشی، اخراج، بازداشت و زندانی کردن معلمان دلسوز و آزاده، تبعیض جنسیتی، قومی و مذهبی، سانسور مطبوعات، دستگیری، اعدام و شکنجه وسیع زنان و مردان، نویسندگان دگراندیش، دانشجویان، کارگران و فعالان کنشگر مدنی و سیاسی، تلاش کرده است چند صباحی ادامه حکومت فاشیزم دینی خود را تضمین کند.
حاکمیت ملایان در این چهل‌وشش سال چیزی جز فقر و بیکاری، فساد و فحشا، جنگ و خون‌ریزی با ایجاد گروه‌های نیابتی، ترور، وحشت‌افکنی و از بین بردن عزت و کرامت ملت ایران در عرصه ملی و جهانی به ارمغان نیاورده است. یکی با «نوشیدن جام زهر» و دیگری با «نرمش قهرمانانه»، تداوم حیات ننگین خود به هر قیمت را رقم زده‌اند.
اینک، به یمن جنبش پیشتاز زنان، تمامی راه‌های خود در منطقه و جامعه جهانی را بسته دیده و به مانند دهه خونبار ۶۰، روی به طناب دار آورده است. با صدور احکام اعدام برای فعالان سیاسی، می‌خواهد جنبش بنیان‌کن و پیشتازانه زنان ایران را به عقب رانده یا سترون سازد.
بیدادگاه‌های دیکتاتور حاکم با صدور احکام سنگین برای شریف‌ترین و رشیدترین فرزندان این آب‌وخاک: پخشان عزیزی، مهدی حسنی و بهروز احسانی، می‌کوشد وانمود کند که همچنان توان سرکوب جنبش انقلابی مردم و زنان قهرمان ایران را دارد.
ما، زندانیان سیاسی سابق، ضمن محکوم کردن احکام قرون وسطایی اعدام، از سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری می‌خواهیم با ابزارهای موجود جهت لغو احکام ضدبشری اعدام اقدام کنند.
در این برهه، وظیفه خود می‌دانیم از کلیه آزادی‌خواهان، فعالان سیاسی، مدنی و اجتماعی در ایران و سراسر جهان بخواهیم اعتراض خود را نسبت به این حکم ظالمانه اعلام کنند.
شب نمی ماند، سحر نزدیک است.
زنده بادآزادی
یونس آزادبر
احمدبهنامی
عقیل رهنما
ابراهیم حضوری
عباس حقگو
#پخشان_عزیزی #مهدی_حسنی #بهروز_احسانی #نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
خانواده‌های دادخواه همچنان با اتحاد و همبستگی، نسبت به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و پریشه مرادی اعتراض می‌کنند.
در روزهای گذشته پیام‌های چندین خانواده را منتشر کرده بودیم و امروز پیام‌های خانواده‌های جاویدنامان یحیی رحیمی، آریان خوشگوار و رضا کاظمی از سنندج و خانواده جاویدنام محسن نیازی از دهگلان را می‌بینیم.
#دادخواهی #نه_به_اعدام #وريشه_مرادى #پخشان_عزیزی #مهدی_حسنی #بهروز_احسانی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
در روزهای گذشته پیام‌های چندین خانواده را منتشر کرده بودیم و امروز پیام‌های خانواده‌های جاویدنامان یحیی رحیمی، آریان خوشگوار و رضا کاظمی از سنندج و خانواده جاویدنام محسن نیازی از دهگلان را می‌بینیم.
#دادخواهی #نه_به_اعدام #وريشه_مرادى #پخشان_عزیزی #مهدی_حسنی #بهروز_احسانی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل،درباره لزوم همبستگی جهت لغو مجازات اعدام متنی به شرح زیر منتشرکرد:
🔸️حذف مخالفان، اصلی‌ترین شیوه جمهوری اسلامی برای بقا از طریق ایجاد فضای رعب و وحشت بوده است و چه در زندان و چه در خیابان، این قاعده از بدو استقرار وجود داشته است. شاید بتوان خلاصه‌ی این تاریخ، که از گورستان خاوران تا همین امروز ادامه داشته، را در گفته‌های جاویدنام نوید افکاری شنید: «دنبال گردن برای طناب دارشان می‌گردند.»
🔸️این سیاست امروز نیز جریان دارد و تصور می‌کنند افزایش طناب‌های دار و قتل زندانیانی چون مجاهد کورکور و عباس دریس می‌تواند نجات‌بخش حکومت درهم‌شکسته‌شان باشد.
🔸️در این روزها، تأیید حکم اعدام پخشان عزیزی، بهروز احسانی و مهدی حسنی در دیوان عالی کشور موجی از خشم و نگرانی در میان مردم، به‌ویژه در میان فعالین سیاسی و اجتماعی ایجاد کرده است تا مشخص شود جمهوری اسلامی تنها راه مقابله با اعتراضات سراسری پیش رو را در سرعت بخشیدن به احکام اعدام می‌بیند.
🔸️حکومتی که اقتصادش در هم شکسته، مشروعیتش را در میان اکثریت مردم از دست داده و تمام آنچه خرج محور مقاومت کرده بود دود شده و به هوا رفته، نیاز دارد راهی برای ابراز وجود پیدا کند. جمهوری اسلامی می‌گوید: «اعدام می‌کنم، پس هستم.»
🔸️در این میان، جامعه، نهادهای مدنی، مخالفان حکومت و شخصیت‌های شناخته‌شده چه می‌توانند بکنند؟ شاید ابتدا باید از خود بپرسند: آیا پخشان عزیزی اولین زندانی محکوم به اعدام است؟ آخرین خواهد بود؟ پاسخ بدون شک منفی است. اینجاست که ضرورت همبستگی و اتحادی چشمگیر و قابل‌توجه برای مقابله با «مجازات اعدام» احساس می‌شود.
🔸️به ساختار حکومت نگاه کنیم؛ چگونه اصلاح‌طلبان، به‌اصطلاح میانه‌روها و تندروها دست در دست هم تلاش می‌کنند مانع فروپاشی نظام شوند؟ مسعود پزشکیان اصلاح‌طلب، قالیبافی که امروز بخشی از مافیای اقتصادی است، محسنی اژه‌ای که از فالانژهای شناخته‌شده بوده و زمانی برنده جایزه بین‌المللی چماق شد، امروز مشترکاً ریاست سه قوه مجریه، مقننه و قضاییه را در دست دارند.
🔸️آیا اپوزیسیون ایران هم حاضر است با هر نگاه و ایدئولوژی که دارد، با هر ایده‌ای که برای ساختار سیاسی بعد از جمهوری اسلامی دارد، برای نجات جان «انسان‌هایی که حکومت جانشان را می‌گیرد» متحد شود؟ اعتراض سراسری در قالب کمپین‌ها، اعتصابات و اعتراضات خیابانی با هدف مشخص «لغو مجازات اعدام» می‌تواند شکل بگیرد. این سوالی است که مخالفان جمهوری اسلامی باید از خود بپرسند.
#نه_به_اعدام #پخشان_عزيزى #بهروز_احسانی #مهدی_حسنی #شیرین_عبادی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
🔸️حذف مخالفان، اصلی‌ترین شیوه جمهوری اسلامی برای بقا از طریق ایجاد فضای رعب و وحشت بوده است و چه در زندان و چه در خیابان، این قاعده از بدو استقرار وجود داشته است. شاید بتوان خلاصه‌ی این تاریخ، که از گورستان خاوران تا همین امروز ادامه داشته، را در گفته‌های جاویدنام نوید افکاری شنید: «دنبال گردن برای طناب دارشان می‌گردند.»
🔸️این سیاست امروز نیز جریان دارد و تصور می‌کنند افزایش طناب‌های دار و قتل زندانیانی چون مجاهد کورکور و عباس دریس می‌تواند نجات‌بخش حکومت درهم‌شکسته‌شان باشد.
🔸️در این روزها، تأیید حکم اعدام پخشان عزیزی، بهروز احسانی و مهدی حسنی در دیوان عالی کشور موجی از خشم و نگرانی در میان مردم، به‌ویژه در میان فعالین سیاسی و اجتماعی ایجاد کرده است تا مشخص شود جمهوری اسلامی تنها راه مقابله با اعتراضات سراسری پیش رو را در سرعت بخشیدن به احکام اعدام می‌بیند.
🔸️حکومتی که اقتصادش در هم شکسته، مشروعیتش را در میان اکثریت مردم از دست داده و تمام آنچه خرج محور مقاومت کرده بود دود شده و به هوا رفته، نیاز دارد راهی برای ابراز وجود پیدا کند. جمهوری اسلامی می‌گوید: «اعدام می‌کنم، پس هستم.»
🔸️در این میان، جامعه، نهادهای مدنی، مخالفان حکومت و شخصیت‌های شناخته‌شده چه می‌توانند بکنند؟ شاید ابتدا باید از خود بپرسند: آیا پخشان عزیزی اولین زندانی محکوم به اعدام است؟ آخرین خواهد بود؟ پاسخ بدون شک منفی است. اینجاست که ضرورت همبستگی و اتحادی چشمگیر و قابل‌توجه برای مقابله با «مجازات اعدام» احساس می‌شود.
🔸️به ساختار حکومت نگاه کنیم؛ چگونه اصلاح‌طلبان، به‌اصطلاح میانه‌روها و تندروها دست در دست هم تلاش می‌کنند مانع فروپاشی نظام شوند؟ مسعود پزشکیان اصلاح‌طلب، قالیبافی که امروز بخشی از مافیای اقتصادی است، محسنی اژه‌ای که از فالانژهای شناخته‌شده بوده و زمانی برنده جایزه بین‌المللی چماق شد، امروز مشترکاً ریاست سه قوه مجریه، مقننه و قضاییه را در دست دارند.
🔸️آیا اپوزیسیون ایران هم حاضر است با هر نگاه و ایدئولوژی که دارد، با هر ایده‌ای که برای ساختار سیاسی بعد از جمهوری اسلامی دارد، برای نجات جان «انسان‌هایی که حکومت جانشان را می‌گیرد» متحد شود؟ اعتراض سراسری در قالب کمپین‌ها، اعتصابات و اعتراضات خیابانی با هدف مشخص «لغو مجازات اعدام» می‌تواند شکل بگیرد. این سوالی است که مخالفان جمهوری اسلامی باید از خود بپرسند.
#نه_به_اعدام #پخشان_عزيزى #بهروز_احسانی #مهدی_حسنی #شیرین_عبادی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مهدی یراحی، هنرمند مردمی، با اعتراض به صدور حکم اعدام برای فعالان مدنی و اجتماعی در پستی در شبکه اکس نوشت:
«ما چشم می‌دوزیم به اعدام یکدیگر
غافل از اینکه روز دیگر متهم هستیم»
مهدی یراحی که با آثاری چون «سرود زن» و «روسریتو در بیار» از انقلاب زن زندگی آزادی حمایت کرده بود، اکنون هم صدای بلند حمایت از جامعه است.
مهدی یراحی با به‌کارگیری موسیقی اعتراض خود را به قوانین سرکوبگر و نابرابری‌های اجتماعی به گوش همه رساند و نشان داد که موسیقی می‌تواند به یک بیانیه سیاسی تبدیل شود.
اکنون هم با وجود محکومیت‌ها و محدودیت‌های شدید علیه این هنرمند، مهدی یراحی سکوت نمی‌کند و اعتراض خود را به ساختار جمهوری اسلامی نشان می‌دهد.
ارج می‌نهیم حمایت افراد شاخص را از کنش‌های مدنی
#یاری_مدنی_توانا
#مهدی_یراحی
#موسیقی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
«ما چشم می‌دوزیم به اعدام یکدیگر
غافل از اینکه روز دیگر متهم هستیم»
مهدی یراحی که با آثاری چون «سرود زن» و «روسریتو در بیار» از انقلاب زن زندگی آزادی حمایت کرده بود، اکنون هم صدای بلند حمایت از جامعه است.
مهدی یراحی با به‌کارگیری موسیقی اعتراض خود را به قوانین سرکوبگر و نابرابری‌های اجتماعی به گوش همه رساند و نشان داد که موسیقی می‌تواند به یک بیانیه سیاسی تبدیل شود.
اکنون هم با وجود محکومیت‌ها و محدودیت‌های شدید علیه این هنرمند، مهدی یراحی سکوت نمی‌کند و اعتراض خود را به ساختار جمهوری اسلامی نشان می‌دهد.
ارج می‌نهیم حمایت افراد شاخص را از کنش‌های مدنی
#یاری_مدنی_توانا
#مهدی_یراحی
#موسیقی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
🔴 پیوستن چهار زندان حویق تالش، بند زنان زندان عادل‌آباد شیراز، برازجان و جوین به کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" در هفته پنجاه و یکم
🔸محکومیت شدید تأیید حکم اعدام چهار زندانی سیاسی: بهروز احسانی، مهدی حسنی، پخشان عزیزی و مجاهد کورکور از سوی کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام"
با اوج‌گیری بحران‌های کلان اقتصادی، فرهنگی و سیاسی در ایران، حکومت به دلیل فساد و ناکارآمدی ساختاری و سیستماتیک به بن‌بست رسیده و توانایی حل این بحران‌ها را ندارد. از همین رو، هر روز شاهد اعتراضات گسترده از سوی اقشار مختلف در کشور هستیم.
برای حاکمان مستبد حاکم بر ایران روشن است که این نارضایتی عمومی به‌زودی به موج دیگری از قیام‌های گسترده تبدیل خواهد شد که موجودیت این حکومت استبدادی را در سراشیبی سقوط قرار خواهد داد. بنابراین، در محاسبه‌ای غلط، حکومت به گسترش اعدام‌ها روی آورده و قصد ایجاد رعب و وحشت بیشتر در جامعه برای پیشگیری از اعتراضات را دارد. به طوری که از سه‌شنبه گذشته تاکنون، دست‌کم ۱۷ نفر و از ابتدای دی‌ماه تاکنون، بیش از ۱۰۲ نفر اعدام شده‌اند.
در راستای همین سرکوب‌ها، هفته گذشته حکم اعدام زندانیان سیاسی بهروز احسانی، مهدی حسنی و پخشان عزیزی توسط دیوان عالی کشور تأیید شد. پیش‌تر نیز حکم اعدام زندانی سیاسی مجاهد کورکور و چهار زندانی سیاسی بلوچ و چهار زندانی سیاسی عرب تأیید شده است، که جان آن‌ها در خطر جدی قرار دارد. این در حالی است که روزانه زندانیان محکوم به اعدام با جرائم غیرسیاسی به دار آویخته می‌شوند.
در اعتراض به این احکام غیرانسانی، بسیاری از فعالان سیاسی در داخل و خارج زندان، همراه با خانواده‌های دادخواه، واکنش نشان داده و این احکام اعدام را به‌شدت محکوم کرده‌اند.
در ادامه اعتراضات به گسترش اعدام‌ها، در روزهای اخیر جمعی از زندانیان در چهار زندان حویق تالش، بند زنان زندان عادل‌آباد شیراز، زندان جوین در استان خراسان رضوی و زندان برازجان در استان بوشهر به کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" پیوسته و همراهی خود را با سایر زندانیان اعلام کردند. به این ترتیب، تعداد زندان‌های مشارکت‌کننده در این کارزار به ۳۴ زندان افزایش یافت.
اعضای کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" تأیید حکم اعدام زندانیان سیاسی مجاهد کورکور، پخشان عزیزی و دو عضو کارزار، مهدی حسنی و بهروز احسانی را به‌شدت محکوم کرده و اعلام می‌کند که برای لغو اعدام در ایران و ریشه‌کن کردن این احکام قرون‌وسطایی از هر امکانی استفاده خواهند کرد. این کارزار از همه اقشار جامعه برای مقابله با احکام اعدام دعوت به همراهی می‌کند.
این کارزار، همان‌طور که بارها تأکید کرده است، مقابله با حکم غیرانسانی اعدام را تنها از طریق همبستگی، عمل جمعی و همراهی عمومی جامعه ممکن می‌داند.
اعضای کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" روز سه‌شنبه ۲۵ دی‌ماه ۱۴۰۳ در پنجاه و یکمین هفته این کارزار در ۳۴ زندان زیر دست به اعتصاب غذا خواهند زد:
زندان اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸)، زندان قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خورین ورامین، زندان اراک، زندان خرم‌آباد، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان نظام شیراز، زندان بم، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان قائم‌شهر، زندان رشت (بند مردان و زنان)، زندان رودسر، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان کامیاران، زندان حویق تالش، زندان عادل‌آباد شیراز (بند زنان)، زندان جوین خراسان رضوی و زندان برازجان بوشهر.
هفته پنجاه و یکم
سه‌شنبه ۲۵ دی‌ماه ۱۴۰۳
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
#بیانیه #نه_به_اعدام #پخشان_عزیزی #مجاهد_کورکور #مهدی_حسنی #بهروز_احسانی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
🔸محکومیت شدید تأیید حکم اعدام چهار زندانی سیاسی: بهروز احسانی، مهدی حسنی، پخشان عزیزی و مجاهد کورکور از سوی کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام"
با اوج‌گیری بحران‌های کلان اقتصادی، فرهنگی و سیاسی در ایران، حکومت به دلیل فساد و ناکارآمدی ساختاری و سیستماتیک به بن‌بست رسیده و توانایی حل این بحران‌ها را ندارد. از همین رو، هر روز شاهد اعتراضات گسترده از سوی اقشار مختلف در کشور هستیم.
برای حاکمان مستبد حاکم بر ایران روشن است که این نارضایتی عمومی به‌زودی به موج دیگری از قیام‌های گسترده تبدیل خواهد شد که موجودیت این حکومت استبدادی را در سراشیبی سقوط قرار خواهد داد. بنابراین، در محاسبه‌ای غلط، حکومت به گسترش اعدام‌ها روی آورده و قصد ایجاد رعب و وحشت بیشتر در جامعه برای پیشگیری از اعتراضات را دارد. به طوری که از سه‌شنبه گذشته تاکنون، دست‌کم ۱۷ نفر و از ابتدای دی‌ماه تاکنون، بیش از ۱۰۲ نفر اعدام شده‌اند.
در راستای همین سرکوب‌ها، هفته گذشته حکم اعدام زندانیان سیاسی بهروز احسانی، مهدی حسنی و پخشان عزیزی توسط دیوان عالی کشور تأیید شد. پیش‌تر نیز حکم اعدام زندانی سیاسی مجاهد کورکور و چهار زندانی سیاسی بلوچ و چهار زندانی سیاسی عرب تأیید شده است، که جان آن‌ها در خطر جدی قرار دارد. این در حالی است که روزانه زندانیان محکوم به اعدام با جرائم غیرسیاسی به دار آویخته می‌شوند.
در اعتراض به این احکام غیرانسانی، بسیاری از فعالان سیاسی در داخل و خارج زندان، همراه با خانواده‌های دادخواه، واکنش نشان داده و این احکام اعدام را به‌شدت محکوم کرده‌اند.
در ادامه اعتراضات به گسترش اعدام‌ها، در روزهای اخیر جمعی از زندانیان در چهار زندان حویق تالش، بند زنان زندان عادل‌آباد شیراز، زندان جوین در استان خراسان رضوی و زندان برازجان در استان بوشهر به کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" پیوسته و همراهی خود را با سایر زندانیان اعلام کردند. به این ترتیب، تعداد زندان‌های مشارکت‌کننده در این کارزار به ۳۴ زندان افزایش یافت.
اعضای کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" تأیید حکم اعدام زندانیان سیاسی مجاهد کورکور، پخشان عزیزی و دو عضو کارزار، مهدی حسنی و بهروز احسانی را به‌شدت محکوم کرده و اعلام می‌کند که برای لغو اعدام در ایران و ریشه‌کن کردن این احکام قرون‌وسطایی از هر امکانی استفاده خواهند کرد. این کارزار از همه اقشار جامعه برای مقابله با احکام اعدام دعوت به همراهی می‌کند.
این کارزار، همان‌طور که بارها تأکید کرده است، مقابله با حکم غیرانسانی اعدام را تنها از طریق همبستگی، عمل جمعی و همراهی عمومی جامعه ممکن می‌داند.
اعضای کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" روز سه‌شنبه ۲۵ دی‌ماه ۱۴۰۳ در پنجاه و یکمین هفته این کارزار در ۳۴ زندان زیر دست به اعتصاب غذا خواهند زد:
زندان اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸)، زندان قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خورین ورامین، زندان اراک، زندان خرم‌آباد، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان نظام شیراز، زندان بم، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان قائم‌شهر، زندان رشت (بند مردان و زنان)، زندان رودسر، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان کامیاران، زندان حویق تالش، زندان عادل‌آباد شیراز (بند زنان)، زندان جوین خراسان رضوی و زندان برازجان بوشهر.
هفته پنجاه و یکم
سه‌شنبه ۲۵ دی‌ماه ۱۴۰۳
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
#بیانیه #نه_به_اعدام #پخشان_عزیزی #مجاهد_کورکور #مهدی_حسنی #بهروز_احسانی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech