دکتر حسن باقری‌نیا، استاد دانشگاه اخراج شده و تحلیلگر اجتماعی، در متن کوتاهی خطاب به رهبر جمهوری اسلامی، حمایت خود را از دکتر مصطفی مهرآئین اعلام کرد.

نوشته آقای باقری‌نیا به شرح زیر است:

«جناب آقای خامنه‌ای
این شیوه حکمرانی که منتقدان را به بند می‌کشید و صدای حق‌طلبی را خاموش می‌کنید، نه تنها راهی به سوی پیشرفت نمی‌برد، بلکه به تیره‌تر شدن اوضاع و سلب اعتماد عمومی می‌انجامد. به یاد داشته باشید که سرکوب و اختناق نمی‌تواند باعث دوام حکومت شما شود. هر روزی که در سایه ظلم سپری می‌شود، روزی است که فرصت‌های رشد و پیشرفت جامعه از میان می‌رود و شما نیز به سقوط نزدیک‌تر می‌شوید.
در خانه اگر کس است، یک حرف بس است!

دکتر مصطفی مهرآئین تنها نیست.

حسن باقری‌نیا، عضو پیشین هیئت علمی دانشگاه حکیم سبزواری»

ـ لازم به ذکر است، دکتر مهرآئین اخیرا سه نامه انتقادی درباره شیوه حکمرانی علی خامنه‌ای نوشته است، بلافاصله پس از نامه اول علیه او پرونده‌سازی شد و برای دفاع از اتهام انتسابی به دادسرا فراخوانده شده است.

او در بخشی از نامه سومش نوشت:

«جناب آقای خامنه‌ای، من به عنوان یک اهل فرهنگ برده شما نیستم و شما ارباب ملت ایران نیستید. بنابراین، در نظام سیاسی که کل نهادهای آن به تعطیلی کشیده شده اند و نشانی از فعالیت آن ها وجود ندارد، دستگاه قضایی ظلم و زور خود را هم متوقف کنید و بیش از این با اعمال زور لخت و عریان بر اهل فرهنگ نپردازید.این را هر دانشجوی جامعه شناسی می‌داند که کد میدان فرهنگ، گفتگو است و نمی‌توان کد زور و قدرت که متعلق به حوزه سیاست است را بر میدان فرهنگ حاکم ساخت.»
«من در دادگاه ظلم و جور شما حاضر نخواهم شد. بیایید با هم گفتگو و مناظره کنیم تا بر این مردم آشکار شود که هر یک از ما چه در درون داریم، چه می‌گوییم و برای این سرزمین چه می‌خواهیم.»

#حسن_باقری_نیا
#مصطفی_مهرآیین
#نه_به_سرکوب #آزادی_بیان #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
نگار ثابت دختر مهوش ثابت، زندانی عقیدتی، از نهادهای حقوق بشری و رسانه‌ها برای نجات زندانیان سیاسی و عقیدتی در خطر اعدام با انتشار این ویدیو و متن زیر خواستار اقدام فوری شد.

 پارلمان اروپا اخیراً بیانیه‌ای در محکومیت آزار سیستماتیک زنان و اقلیت‌ها در ایران منتشر کرده و از جمله به نام مادرم، مهوش ثابت، در کنار اسامی محکومان به اعدام اشاره شده است.
او به تومور ریه و پوکی استخوان شدید مبتلاست و بازگشتش به زندان، اعدام خاموش خواهد بود.
از نهادهای حقوق بشری و رسانه‌ها خواستار اقدام فوری برای نجات جان عزیزان بی گناه هستیم.

The European Parliament recently condemned the systematic persecution of women and minorities in Iran, mentioning my mother, Mahvash Sabet, alongside names of death row inmates.

‌The gravity of our mother’s situation has been underscored during this recent speech at the European Parliament. She suffers from a lung tumor and severe osteoporosis—returning her to prison would be a silent execution.

‌I urge human rights organizations and the media to act urgently in shedding further light on these grave injustices.


#euparliament #europeanparliament #freemahvash #humanrights #beingabahaiisnotacrime

#نه_به_اعدام #اقلیت_دینی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

در بهمن‌ماه ۱۳۵۷ عده‌ای از انقلابیان که حسن شماعی‌زاده بر آن‌ها نام «متعصبین» می‌گذارد به خانه‌ی او حمله کردند. برخی از همسایه‌ها پیش از این به او خبر داده بودند که انقلابیان به خانه‌ی او حمله خواهند کرد و او در منزل سرگرد ولیعهد مخفی می‌شود و از گزند انقلابیان در امان می‌ماند. فردای آن روز، شماعی‌زاده علی‌رغم میل باطنی‌اش مجبور به ترک ایران می‌شود. البته چهار ماه بعد او به ایران بازمی‌گردد و پنج ماه در ایران می‌ماند اما فشارها بر او افزایش می‌یابد و او مجبور می‌شود که ایران را برای همیشه ترک کرده و به آمریکا برود. انقلابیان بر پلاکاردهای بزرگی نوشته بودند که شماعی‌زاده‌ی سرمایه‌دار اعدام باید گردد ماجرای فشار بر این خواننده و آهنگ‌ساز در همین جا متوقف نمی‌شود، اموال حسن شماعی‌زاده به حکم دادگاه انقلاب #مصادره شد، در حکم دادگاه دلیل مصادره اموال، اشتغال او به «شغل کثیف خوانندگی» و سرودن آهنگ «نفرین بر جنگ» ذکر شد.
.

آقای شماعی‌زاده چندی پیش خبر داد که می‌خواهند خانه‌اش را خراب کنند و آپارتمان‌سازی کنند. آقای شماعی‌زاده در توییتر نوشت:
«من دنبال مال دنیا در ٨١ سالگی نیستم
اما فرزندان من بخاطر اسم پدرشان اهنگ‌های شادی که اجرا کرده‌ام مورد غضب حکومت قرار گرفته‌اند، همسر من بخاطر فرزندانش سه بار به ایران مسافرت و در دادکاه انقلاب حضور یافت
راًی حسین علی نیری علیه من عینا این جمله بود
شغل کثیف خوانندگی بود
باور کنید اگر اهنگ های من شاد نبود با من و خانواده‌ام چنین نمی‌کردند
خود می‌دانید که این حکومت با شادی سر سازش ندارد»

او روز گذشته بعد از انتشار خبر مرگ حسینعلی نیری، بار دیگر مصادره اموالش را در توییتی که تصویرش را مشاهده می‌کنید، یادآوری کرد.

این مطلب را بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Hassan_Shamaizadeh

#حسن_شماعی_زاده #نه_به_جمهوری_اسلامی #حسینعلی_نیری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

چهارمین نمایشگاه آنچه باقی ماند در وین اتریش برگزار شده است.
مادر دادخواه یوسف قنبرزادگان این تصاویر را منتشر کرده است. او نوشته:

«دورت بگردم مادر تو صدای منو فریاد زدی وقتی عکستو تو اتریش با صدای خودم شنیدم دونستم ک چقدر زنده ای ودر قلبم تا ابد مانا»

در ویدیو صدای مادر یوسف را می‌شنوید که ترانه ای ساربان ای کاروان از رهی معیری را می‌خواند.

یوسف قنبرزادگان، از جان‌باختگان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ از شهر شیراز است که در بر اثر شلیک مستقیم عوامل حکومتی به تاریخ ۲۷آبان در شیراز جانش را نثار راه آزادی کرد.
خانواده یوسف را زیر فشار گذاشتند که علت مرگ او را تصادف اعلام کنند.
اکانت ایشان در اینستاگرام
yousef__ghanbarzadegan

«آن‌چه باقی ماند» فقط نمایشگاه اندوه نیست. موزه‌ی مبارزه است. حافظه‌ی صدها جان عزیزی که صدایشان، آرام یا بلند، در روان ما می‌پیچد؛ صدایی که هر روز آزادی را در گوش‌مان زمزمه می‌کند.

این نمایشگاه که با همکاری خانواده‌های دادخواه و فعالان حقوق بشر برپا شده، مجموعه‌ای از اشیاء شخصی، عکس‌ها، نامه‌ها و یادگاری‌های جان‌باختگان سرکوب‌ها را به نمایش می‌گذارد. هدف اصلی این نمایشگاه جلوگیری از فراموشی، مبارزه با تبدیل قربانیان به اعداد و ارقام آماری، و تأکید بر ارزش تک‌تک جان‌های از دست‌رفته است.

نمایشگاه حاوی اشیائی است که هر کدام داستانی تلخ و غم‌انگیز را روایت می‌کنند؛ از کفش‌های قرمز کوردیا تا لباس عروسی‌ای که سفیدی‌اش به سرخی خون آغشته است، از کلاه بچگانه‌ی خونین تا عینک‌هایی که زمانی برای دیدن زیبایی‌های جهان به چشم عزیزانمان بود، و اکنون تنها نمادی از جنایات ظالمانه‌اند. این اشیاء، که بسیاری از آن‌ها به تازگی از ایران منتقل شده‌اند، نه تنها یادآور دردها و رنج‌های خانواده‌های قربانیان‌اند، بلکه تجسمی از اراده‌ی مردم ایران برای آزادی و عدالت به شمار می‌روند.

اهمیت این نمایشگاه فراتر از یک یادآوری تاریخی است؛ این ابتکار بخشی از جنبش دادخواهی است که در تلاش است جنایات جمهوری اسلامی را در سطح جهانی آشکار کند. برگزارکنندگان نمایشگاه بر این باورند که یادآوری و بازگو کردن این وقایع نه تنها برای جلوگیری از تکرار تاریخ بلکه برای تقویت اراده‌ی جهانی در برابر ظلم و استبداد ضروری است. این نمایشگاه همچنین تأکید می‌کند که مبارزه برای عدالت، همدلی با خانواده‌های قربانیان، و حفظ یاد و خاطره‌ی آن‌ها بخشی از هویت هر انسانی است که به آزادی و کرامت انسان اعتقاد دارد.

مرتبط:
آنچه باقی ماند، نمایشگاهی برای پاسداشت دادخواهی
https://tavaana.org/advocacy-exhibition-cologne/

#نه_به_جمهوری_اسلامی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

علی روحی، پدر جاویدنام حمیدرضا روحی در زادروز او این ویدیو از مزار غرق در گل پسرش را منتشر کرد و نوشت:

«برای بیست و دومین زادروز پسرمان حمیدرضا؛
زندگی همانند صحنهٔ یک فیلم است
کارگردانش خدا و بازیگرانش ما انسان‌ها
هر کداممان در این فیلم نقش خودمان را داریم
بعضی نقش بلند و بعضی دیگر نقشی کوتاه ولی تأثیرگذار،
مطمعنٱ آنهائی که نقششان کوتاه است برای ایفای نقشی خاص و رسالتی خاص در فیلم حضور داشته اند
که پایان نقش آنها همراه میشود با غم و حسرتی برای بازمانده ها و یا رسیدن و رساندن به آگاهی و شروع یک تغییر و رشد عمیق برای ادامه زندگی
هیچ کداممان در این فیلم حضور دائمی نداریم،
این انتخاب من و شماست که بخواهیم چگونه نقش خود را اجرا کنیم و در اذهان آیندگان باقی بمانیم
محبوب یا منفور»

ali_rouhi1401

#حمیدرضا_روحی #دادخواهی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTecj

سوءقصد به جان مهرگان نام‌آور در دهدشت توسط مزدوران لباس شخصی

مهرگان نام‌آور، شاعر و فعال مدنی اهل دهدشت، روز سه‌شنبه دوازدهم فروردین ۱۴۰۴ در جاده «سلامت» این شهر توسط مزدوران لباس شخصی مورد سوءقصد جانی قرار گرفت و به شدت زخمی شد.

بر اساس گزارش‌ها، این حادثه در حالی رخ داد که نام‌آور در حال پیاده‌روی بود و یک خودروی پژو پارس سفید با چهار سرنشین، شامل یک زن با لباس اداری، مقنعه و ماسک و سه مرد با ظاهری شبیه به مزدوران اطلاعاتی، او را متوقف کردند. دو نفر از مردان از خودرو پیاده شده و به او حمله کردند، لباس‌هایش را پاره کرده و گوشی تلفن همراهش را ضبط کردند.

به گزارش «هه‌نگاو» مهرگان نام‌آور در جریان این حمله از ناحیه چشم، صورت و پاهای خود آسیب جدی دیده و وضعیت کنونی وی وخیم است.

طبق جزئیات، خودرویی که ماشین مهرگان نام‌آور را تحت تعقیب قرار داده است یک پژو سفیدرنگ با چهار سرنشین بوده و پس از ضرب‌وشتم شدید، تلفن همراه این نویسنده را ضبط کردند.

این شاعر و نویسنده روز یکشنبه ۱۲ اسفند ماه سال گذشته (۲ مارس ٢٠٢٥) توسط نیروهای اداره اطلاعات در دهدشت بازداشت شده بود و پس از ۱۶ روز بازداشت روز دوشنبه ۲۷ اسفند ماه ۱۴۰۳ (۱۸ مارس ۲۰۲۵) با تودیع وثیقه از زندان مرکزی دهدشت آزاد شده بود.

#مهرگان_نام‌آور
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech

اتحاد رمز پیروزی است
سوران منصورنیا، برادر دادخواه برهان منصورنیا از جان‌باختگان آبان ۹۸، این عکس را از کفش‌های متین قنبرزهی، از کشته‌شدگان جمعه خونین زاهدان، منتشر کرده و نوشته است:

«یکی از آثار جنایت جمهوری اسلامی در جمعه خونین زاهدان کفش #متین_قنبرزهی است. کودکِ کارِ بلوچی که نیروهای سرکوبگر در حین بیرون آمدن از مسجد مکی او را با گلوله جنگی به قتل رساندند. متین دانش‌آموز مقطع دبیرستان در رشته‌ی انسانی بود و آرزو داشت وکیل شود.»

درباره جمعه خونین زاهدان این ویدئو را ببینید:
https://www.youtube.com/watch?v=FajXCJx9kwg&rco=1


#آنچه_باقی_ماند
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی

@Tavaana_TavaanaTech

هویت یکی دیگر از جان‌باختگان خیزش انقلابی ۱۴۰۱، شناسایی شد

الهه سعیدی، نوجوانی که هنوز به ۱۴ سالگی نرسیده بود.

فرهاد محمودی، برادر جاویدنام فریدون محمودی از جان‌باختگان سقز، در صفحه اینستاگرام خود نوشت:

الهه سعیدی؛ نوجوانی که در سقز به ضرب گلوله کشته شد

الهه سعیدی، نوجوانی که تنها چهار ماه تا تولد ۱۴سالگی‌اش باقی مانده بود، در تاریخ ۱۵ مهر ۱۴۰۱ در شهر سقز با گلوله جنگی جان باخت. بر اساس اطلاعات موجود، او مقابل یک رستوران هدف قرار گرفت و جان خود را از دست داد. متأسفانه اطلاعات زیادی درباره‌ی او در دسترس نیست، اما یکی از بستگان نزدیکش تأیید کرده که او به دست نیروهای جمهوری اسلامی کشته شده است. اگر کسی اطلاعات بیشتری درباره‌ی این جنایت دارد، می‌تواند با ما به اشتراک بگذارد. نباید اجازه دهیم که این جنایات فراموش شوند.


#الهه_سعیدی #سقز #فریدون_محمودی #مهسا_امینی #زن_زندگی_آزادی #دادخواهی #نه_به_حکومت_بچه_کش #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

هفدهم فروردین، زادروز جاویدنام آرمیتا گراوند است.

خواهرش آوا، این ویدیو را منتشر کرد و نوشت:
«آرمیتای ایران قلبم زادروزت مبارک...
امروز روزی که تو به دنیا آمدی و با حضورت دنیای ما را روشن کردی تو نوری ماندگار در دل‌های ماهستی
خیلی دوستت دارم...🤍🕊️»
۱۴۰۴/۰۱/۱۷

awvageravand_

ـ آرمیتا دختری ورزشکار و نقاش بود. جمهوری اسلامی به دروغ مدعی شد که افت فشار خون باعث زمین خوردن او شد. اما منابع موثقی به توانا اطلاع دادند که حجاب‌بانی با نام بهاره جنگروی او را در داخل واگن مترو هل داده و باعث مرگش شده است.
حکومت مرگ آرمیتا را با تاخیر اعلام کرد تا وقایع مختلف و مرور زمان این جنایت را تحت‌الشعاع قرار دهد. اما جنایت مشمول مرور زمان نمی‌شود.

#آرمیتا_گراوند #آرمیتا #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

گرامیداشت یاد حمیدرضا روحی و آرمیتا گراوند و تولد گرفتن برای آن‌ها، توسط تعدادی از هموطنان در تهران

۱۶ و ۱۷ فروردین، به ترتیب زادروز حمیدرضا روحی و آرمیتا گراوند است. دو جوان که قتل آن‌ها توسط جمهوری اسلامی، هرگز از یادمان نمی‌رود.
جوان‌هایی که فرزندان ایران بوده‌اند و آرزوهای بسیاری داشته‌اند. از نسلی که آینده مبهن‌مان از آن آن‌هاست...

نسلی که تن استبداد را لرزانده‌اند. نسلی که کشوری آزاد و آباد می‌خواهند و برای خواسته خود تا پای جان ایستادگی کرده‌اند.

#حمیدرضا_روحی #آرمیتا_گراوند #دادخواهی #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

🟣 دل‌نوشته‌ی شریفه محمدی از پشت دیوارهای زندان


از متن:
«با عشق به زندگی و نام و یاد همه آنان که ارزش‌های انسانی و زندگی را پاس داشتند و پاس می‌دارند.

لشکر سبز بهار، زیبا و باوقار سرمی‌رسد و تو در اوج شکوفایی، طراوت و سرزندگی به استقبالش می‌روی و رقصان و پایکوبان با او هم‌آوا می‌شوی و دست رد بر سینه هر آنچه تیرگی، زشتی و ناپاکیست می‌زنی و این، همان معنای زندگی است.

نازنینانم:
 
از ۱۴ آذر ۱۴۰۲ که در یک روز عادی پاییزی، مثل همه روزهای دیگر، در حین بازگشت به منزل، در خیابان و در داخل یک ماشین دستگیر شدم!! تا به امروز که روزهای آغازین سال نو ( سال ۱۴۰۴ )  را سپری می‌کنیم، بیش از ۱۵ ماه گذشته است. همیشه تصور می‌کردم که تحمل دوری از آیدین عزیزم را ندارم. اما الان می‌بینم که مثل خیلی از مادرها، نه‌تنها طاقت دوری فرزندم را پیدا کرده‌ام، بلکه فراتر از آن، حتی تحمل رنج‌ها و سختی‌هایی را نیز که علاوه بر دوری او بر من تحمیل می‌شود دارم. رنج‌ها و سختی‌هایی که عده‌ای با گزارش غیرواقعی، به ناحق بر من تحمیل کرده‌اند و در صددند تا با همین گزارش‌ها و ادعاهای نادرست و غیرواقعی زندگی را نیز از من بگیرند ...

گاه، وقتی به عقب برمی‌گردم و وقایعی را که بعد از ساعت‌ها و روزهای طولانی بازجویی بر من گذشت مرور می‌کنم، در بهت و حیرت فرو می‌روم که چرا و به چه علت باید عده‌ای که خود را کارشناس وزارت‌خانه‌ای عریض و طویل می‌دانند تا این حد سطحی و ناباورانه چنین روزگاری را بر من تحمیل کنند و با وجود ادله‌ای قوی و قابل تامل در راستای مخالفت با آن، همچنان ناعادلانه بر روی آن پافشاری نمایند…»

ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:

https://tinyurl.com/2v3d8c94

#شریفه_محمدی #نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech