حسین رونقی، فعال مدنی زندانی، در تماس تلفنی با مادرش اعلام کرده است که از روز چهارشنبه اعتصاب غذای خشک را آغاز خواهد کرد. او هم‌اکنون در بیست‌ویکمین روز اعتصاب غذای تر به‌سر می‌برد و وضعیت جسمی‌اش به شدت نگران‌کننده گزارش می‌شود.
تصمیم آقای رونقی برای تبدیل اعتصاب تر به اعتصاب خشک، نگرانی‌ها درباره سلامت و جان او را بیش از پیش افزایش داده است.


ـ منبع: کانال تلگرام حسین رونقی

#حسین_رونقی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

اعتصاب خشک؛ لحظه‌ای که آزادی از دلِ ترس زاده می‌شود
✍️آرش صادقی


حسین رونقی در بیست‌ودومین روز اعتصاب غذا، وارد اعتصاب خشک شد؛ آرش صادقی، فعال حقوق بشر در متنی اعتصاب خشک را جایی دانست که بدن دیگر ابزار بقا نیست، بلکه به صحنه‌ی مقاومت بدل می‌شود. در این لحظه، ترس از مرگ فرو می‌ریزد و زندانی با اراده‌ای آگاهانه اعلام می‌کند که قدرت زندانبان، که بر ترس بنا شده، دیگر کارایی ندارد.

متن نوشته کامل آقای صادقی به شرح زیر است:

حسین، در روز بیست‌ودوم اعتصاب غذا، وارد اعتصاب خشک شده است. او نه می‌خورد، نه می‌نوشد.
در این‌جا، بدن زندانی نه ابژه‌ی کنترل، بلکه فاعلِ مقاومت است.مقاومت به‌معنای آزادی از ترس. آزادی از وابستگی. آزادی از تسلیم.
در شرایط عادی، بدن انسان، میدان بقاست. میدانِ حفظ زندگی، امتداد یافتن، خوردن، آشامیدن،لذت بردن، ادامه دادن. اما گاه، بدن از بقا صرف‌نظر می‌کند تا معنایی عمیق‌تر را آشکار کند: معنای مقاومت.
و این، همان نقطه‌ ی آغاز می‌شود.
فلسفه‌ی آزادی، همیشه در لحظه‌ای آغاز می‌شود که انسان، از مرگ نمی‌ترسد. این همان لحظه‌ای‌ست که در آن انسان، از قدرتِ بیرونی عبور می‌کند و به نوعی از حاکمیت درونی می‌رسد.
اعتصاب خشک، این آزادی را در خالص‌ترین شکل خود متجلی می‌کند: رهایی از سلطه‌ای که بر ترس از مرگ تکیه دارد. وقتی فردی آگاهانه تصمیم می‌گیرد از خوردن و نوشیدن امتناع ورزد، در واقع اعلام می‌کند:
«من از مرگ نمی‌ترسم.
پس از تو هم نمی‌ترسم.»
قدرت زندانبان در این لحظه خلع سلاح می‌شود. چون تنها ابزار مؤثر آن (ترس)، دیگر کارایی ندارد. حسین، با بدن فرسوده‌اش، ممکن است از منظر فیزیکی در موقعیت ضعف باشد؛ اما در سطح هستی‌شناختی، او در جایگاهی فراتر از هر قدرتی ایستاده است.

#حسین_رونقی #اعتصاب_غذا #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

هشدار زرتشت احمدی راغب درباره جان حسین رونقی در پی ورود به اعتصاب غذای خشک دذ بیست‌وسومین روز اعتصاب غذا

زرتشت احمدی راغب، فعال مدنی و زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، روز سوم مهرماه ۱۴۰۴ با انتشار پیامی نسبت به وضعیت بحرانی حسین رونقی، هم‌بندی خود، هشدار داد. او اعلام کرد که حسین در بیست‌وسومین روز اعتصاب غذای خود وارد «اعتصاب کامل» شده و حتی نوشیدن آب را کنار گذاشته است.
احمدی راغب تأکید کرد: «این جانی که در اختیار اوست برای آزادی گذاشته شده» و بی‌تفاوتی جامعه نسبت به جان آزادی‌خواهان را بسیار خطرناک توصیف کرد. وی هشدار داد که چنین روندی کشور را به گروگان استبداد و نیروهای سرکوب می‌کشاند.
او با یادآوری تجربه سال‌های گذشته از زندان، اعدام و شکنجه‌ی زندانیان سیاسی، گفت اکنون جان حسین رونقی در معرض خطر است و همه باید نسبت به این وضعیت حساس باشند: «مراقب جان این جوان باشید که برای آزادیست.»

#زرتشت_احمدی_راغب #حسین_رونقی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

هشدار حمیده زراعی، زندانی سیاسی سابق:
جمهوری اسلامی می‌خواهد جان حسین رونقی را بگیرد

حمیده زراعی، زندانی سیاسی سابق، در ویدیویی نسبت به وخامت حال حسین رونقی در دومین روز اعتصاب غذای خشک هشدار داد. او یادآور شد که رونقی پس از ۲۲ روز اعتصاب غذای تر، اکنون با جان خود در برابر بی‌عدالتی ایستاده است.
زراعی گفت: «کسانی که در زندان‌های جمهوری اسلامی دست به اعتصاب غذا می‌زنند، دقیقاً می‌دانند چه شکنجه‌ای است. وقتی از ظلم و ستم خسته می‌شوی، تنها کاری که به ذهنت می‌آید اعتصاب غذاست. اما حسین این کار را برای بی‌عدالتی نسبت به خودش نکرده، بلکه برای بی‌عدالتی‌ای است که علیه مردم و کشورش روا داشته‌اند.»
او با اشاره به سابقهٔ همیاری رونقی در پرونده‌های قضایی افزود: «حسین یکی از شریف‌ترین انسان‌هایی است که می‌شناسم. بارها در پرونده‌های قضایی که جمهوری اسلامی برای من ساخته، بی‌دریغ به من و دیگر زندانیان کمک کرده. هر کس او را از نزدیک دیده باشد می‌داند که همیشه در پی یاری رساندن بود، بی‌هیچ ادعایی.»
به گفتهٔ زراعی، جمهوری اسلامی اکنون با «بی‌توجهی عامدانه» جان رونقی را تهدید می‌کند: «بعضی را با طناب دار می‌کشند، بعضی را با گلوله، و برخی را هم با این روش به قتل می‌رسانند. جمهوری اسلامی یکی از کلیه‌های حسین را از او گرفته و حالا می‌خواهد جانش را هم بگیرد.»
او در پایان تأکید کرد: «حسین تنها نوشته و روشنگری کرده و هیچ جرمی مرتکب نشده است. جانش در معرض خطر است و اگر اتفاقی برای او بیفتد، مسئولیت آن تنها بر عهده جمهوری اسلامی خواهد بود.»

#حمیده_زراعی #حسین_رونقی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

وکیل حسین رونقی: با توجه به برائت از اتهام منجر به بازداشت، ادامه بازداشت موکلم غیرقانونی است/ وضعیت جسمی موکلم بسیار وخیم است

میلاد پناهی‌پور، وکیل حسین رونقی، در گفت‌وگو با «امتداد» آخرین وضعیت پرونده‌های موکلش را تشریح کرده است. او گفت پس از بازداشت نخست حسین رونقی در ۴ اسفند ۱۴۰۰ به دلیل توییت‌هایی در نقد «طرح صیانت»، وی پس از اعتصاب غذای خشک و با صدور قرار وثیقه از زندان آزاد شد؛ هرچند این پرونده همچنان مفتوح است و هیچ‌گاه به نتیجه نهایی نرسید. بازداشت بعدی او در ۲ مهر ۱۴۰۱ در برابر زندان اوین رخ داد که تصاویر آن نیز منتشر شد. در نهایت دادگاه به دلیل فقدان حکم قانونی بازداشت و همچنین استنکاف مأموران از ارائه کارت شناسایی، قرار منع تعقیب برای او صادر کرد.

اتهامات مشترک این پرونده‌ها «اجتماع و تبانی علیه امنیت» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» بود که پس از تجمیع، به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب ارجاع شد. با تأخیری طولانی و غیرقابل توجیه، نخستین جلسه رسیدگی در شهریور ۱۴۰۳ برگزار شد و نهایتاً در تیر ۱۴۰۴ رونقی به پنج سال حبس بابت اتهام نخست و یک سال بابت اتهام دوم محکوم شد؛ حکمی که اخیراً در شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر تهران نیز عیناً تأیید شد.

پرونده اخیر او در ۴ تیر ۱۴۰۴ با دستور بازپرس دادسرای فرهنگ و رسانه گشوده شد. اتهام «فعالیت تبلیغی در جهت تأیید و تحکیم رژیم صهیونیستی» بر اساس یک استوری اینستاگرامی با جمله «به آفتاب سلامی دوباره خواهیم کرد» مطرح شد که ضابطان آن را به سردار سلامی ربط دادند. دادگاه در این بخش حکم برائت داد، اما بابت «فعالیت تبلیغی علیه نظام» یک سال حبس صادر کرد.

پناهی‌پور تأکید کرد صدور و تداوم قرار بازداشت موقت برخلاف مواد ۲۳۷، ۲۴۱، ۲۴۴ و ۲۴۵ قانون آیین دادرسی کیفری است؛ چرا که اتهام اصلی که مبنای بازداشت بود، منتفی شده و مقام قضایی موظف به تبدیل قرار بوده است. با وجود ارائه لوایح متعدد و مراجعات حضوری مکرر، این اقدام انجام نشده است.

او هشدار داد که وضعیت جسمی حسین رونقی بسیار وخیم است؛ او در شرایط اعتصاب غذا، با بیماری‌های زمینه‌ای و نیاز مبرم به دارو و رژیم خاص پزشکی، توان تحمل حبس را ندارد و ادامه بازداشت جان او را در معرض خطر فوری قرار می‌دهد. پناهی‌پور در پایان از مقامات قضایی و رئیس‌جمهور خواست طبق وظیفه قانونی و اصل پاسداری از حقوق ملت در قانون اساسی، فوراً به پرونده ورود کنند و نگذارند فردی صرفاً به دلیل بیان نظرات انتقادی در زندان باقی بماند و ناچار شود برای احقاق حق خود به اعتصاب غذا متوسل شود.

#حسین_رونقی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

وخامت حال حسین رونقی در دومین روز اعتصاب غذای خشک

به گزارش کانال تلگرام حسین رونقی؛ در بیست‌وپنجمین روز اعتصاب غذا و سومین روز اعتصاب غذای خشک حسین رونقی ـ پس از ۲۲ روز اعتصاب غذای تر ـ اطلاعاتی نگران‌کننده از وخامت وضعیت جسمی حسین به خانواده‌اش رسیده است.

طبق اطلاعات رسیده به خانواده، شامگاه روز گذشته (جمعه چهارم مهر ماه)، حسین رونقی در پی وخامت حالش و با درخواست هم‌بندی‌هایش، حاضر به دریافت یک نوبت سرم و نوشیدن یک لیوان آب شد؛ با این حال او تأکید کرده که همچنان به اعتصاب غذای خشک خود ادامه خواهد داد.

همچنین طبق اطلاعات دریافتی از خانواده حسین، دریافتیم که از دیروز ادرار حسین رونقی خون‌آلود بوده است؛ مسئله‌ای که با توجه به مشکلات حاد کلیوی او بسیار نگران‌کننده است.

اعتصاب غذای خشک به دلیل خودداری هم‌زمان از مصرف غذا و آب، از پرخطرترین اشکال اعتراض مدنی محسوب می‌شود و می‌تواند در کوتاه‌ترین زمان جان زندانی را با تهدید جدی روبه‌رو کند.

در اعتصاب غذای تر، فرد چند ماه زنده می‌ماند، ولی در اعتصاب خشک این مدت ۳ تا ۵ روز می‌شود که ممکن است با دریافت سرم، اندکی به تعویق بیفتد.

#حسین_رونقی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

چهار زندانی سیاسی هم‌بند حسین رونقی:
پیش از وقوع فاجعه حسین رونقی را آزاد کتید

سعید ماسوری، حمزه سواری، زرتشت احمدی راغب و احمدرضا حائری، طی بیانیه‌ای ضمن آنکه بازداشت حسین رونقی را با توجه به گواهی پزشکی قانونی مبنی بر «عدم تحمل حبس» مصداق بارز «اقدام به قتل» دانستند،
با اشاره به وضعیت بحرانی حسین رونقی در پی اعتصاب غذای خشک، خواهان آزادی فوری او شدند و در مورد شرایط او هشدار دادند.

متن این بیانیه به شرح زیر است:

ضمن اعلام همدردی با مردم و خانواده بزرگ زندانیان سیاسی به خاطر از دست دادن یک جان شریف دیگر در زندان‌های جمهوری اسلامی و اعلام همدردی با خانواده زنده‌یاد سمیه رشیدی


ما در بند کوچک‌مان در زندان قزلحصار طی دوماه اخیر مصائب غیرانسانی فراوانی را پشت سرنهاده‌ایم، اکنون نیز با رنجی از نوعی دیگر مواجه هستیم و آن مشاهده آب شدن ذره‌ذره جان همبندی‌مان حسین رونقی است. حسین رونقی که اساسا با وجود شرایط جسمی و رأی پزشکی قانونی مبنی بر «عدم تحمل حبس» درباره وی؛ بازداشتش مصداق بارز «اقدام به قتل» به حساب می‌آید. چنین رنجی ما را بر آن داشت، ضمن شرح مختصر آخرین وضعیت وی، آخرین هشدارها را به افراد تصمیم‌گیر پشت‌صحنه بدهیم.


شب گذشته(جمعه چهار مهر) وقتی که پس ۲۲ روز اعتصاب تر، حسین ۴۸ ساعت اعتصاب خشک کرده و وارد سومین روز اعتصاب خشک شده بود( از شب چهارشنبه ۲مهر تا شب جمعه ۴ مهر) ما به عنوان همبندی وی در عمل خطر هرنوع اتفاق هولناکی را برای وی می‌دادیم، ضمن اینکه یک شب قبل از طریق افسر شب زندان، مدیر و همه معاونان زندان قزلحصار را در جریان امر قرار دادیم، وقتی که فشار بر جسم حسین را دیده و در جریان خونریزی کلیه وی قرار گرفتیم، با اصرار فراوان از ایشان خواستیم ضمن گرفتن یک سرم، دست‌کم یک لیوان آب بنوشد، چون برای ما روشن و آشکار است وقتی حکومت برای تخطئه موضوعی به هر ابزاری متوسل می‌شود، از وقوع آن فاجعه و قتل یک زندانی دیگر در زندان‌هایش ابا ندارد. و حسین رونقی البته این همراهی را به پاس نگرانی ما انجام داده و هم‌چنان در اعتصاب خشک به‌ سر می‌برند.

روشن است که نهادهای امنیتی دلخوش کرده‌اند، به هزارها اکانت سایبری‌شان، تا هر فاجعه یا نقض حقوق بشر منجر به جنایت در حوزه حقوق بنیادین شهروندان از جمله «حق حیات» و «حق سلامت» زندانیان را با تزریق اطلاعات انحرافی و روش‌های مختلف دیگر، بدون هزینه پشت‌ سر بگذارند!

اکنون از همه وجدان‌های بیدار می‌خواهیم، فارغ از نگاه و باورهای سیاسی و عقیدتی، و با وجود همه نگرانی‌های موجود درباره آینده، روی خود را به سوی زندان‌های سراسر این سرزمین بازگردانند، و آزادی زندانیان سیاسی و لغو احکام اعدام را فریاد بزنند. و این حقیقت را در نظر داشته باشند که زندانیان سیاسی و آزادی آنان می‌تواند نماد و نمونه و سرآغازی باشد برای عبور از وضعیت نگران‌کننده کنونی، وضعیتی که عموم مردم هرگز خواهان آن نبوده‌اند.

حسین رونقی باید به فوریت آزاد شود، پیش از آن‌که فاجعه رخ دهد. چنان‌که همه زندانیان سیاسی و عقیدتی و به‌خصوص هزاران شهروندی که در این تابستان بازداشت شده‌اند و زنده‌یاد سمیه رشیدی یکی از آنها بود، به جای ستاندن جان‌شان و عزادار ساختن خانواده هایشان در ساختاری خالی از کم‌ترین مسؤلیت‌پذیری، باید به فوریت آزاد شوند. و چنان‌که صدها شهروندی که بدون کم‌ترین حق «دادرسی منصفانه» به اعدام محکوم شده‌اند، باید احکام اعدام‌شان به فوریت لغو شود.

زندان قزلحصار
شنبه پنج مهر ۱۴۰۴

زرتشت احمدی‌راغب
احمدرضا حائری
حمزه سواری
سعید ماسوری

#بیانیه #حسین_رونقی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

آرش صادقی، زندانی سیاسی سابق، در خصوص وضعیت بحرانی حسین رونقی مطلب مهمی نوشته و وجدان جمعی جامعه را به چالش کشیده است.

نوشته آقای صادقی به شرح زیر است:

مرگ حسین، اگر رخ دهد، مرگ یک انسان تنها نیست؛ مرگ بخشی از آرمان جمعی ماست.یعنی آزادی. اگر زندگی‌اش بماند، سندی است بر صدها انسانی که حتی در دوران تاریکی، نوری هایی هستند که خاموش نمی‌شوند.او نه از سر خودویرانگری، که از ژرفای تعهد به مقاومت، تن به این راه سپرده است. راهی که هرچند به ظاهر سوی مرگ دارد، اما به‌راستی مسیری‌ست به‌سوی زندگی.
حسین رونقی تلنگریست برای بی تفاوتی،فراموشی. فراموشی انسان، فراموشی درد، و فراموشی مسئولیت.
ما، اگر هنوز با وجدانیم، باید صدای این فریاد خاموش باشیم. پیش از آن‌که دیر شود. پیش از آن‌که یک جان دیگر مثل سمیه رشیدی زیر بار بی‌تفاوتی ما، خاموش شود.
ما، ناظرانِ این تراژدیِ زنده، اگر در برابر این مرگ احتمالی خاموش بمانیم، نه فقط انسانی را از دست داده‌ایم، بلکه بخشی از توان خود برای معنا بخشیدن به جهان را فراموش کرده ایم. چرا که هر مرگِ آگاهانه‌ای که بی‌پاسخ بماند، مرگی‌ست در وجدان جمعی ما.
در نهایت، مسئله فقط زنده ماندن یا مردن حسین رونقی نیست. مسئله این است که آیا ما، در برابر رنج او، هنوز توان پرسش و شرم، را داریم؟ یا اینکه آن‌چنان در عادت به زیستنِ بی‌مسئولیت فرو رفته‌ایم که مرگِ یک انسان، دیگر لرزه‌ای بر استخوان وجدان‌مان نمی‌اندازد؟
با وضعیتی که همبندیانش شرح داده اند
شاید او بمیرد. اما پیش از آن، این ماییم که باید از خود بپرسیم: آیا هنوز زنده‌ایم؟

#حسین_رونقی #آرش_صادقی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

نامه‌ای به حسین رونقی عزیز که جانش را با خواست آزادی جمعی و برای ایران بر کف گرفته گرفته است 
حسین عزیز،
پیامت را شنیدیم. ما صدای تو را که برای رساندنش از جان مایه گذاشتی با گوش جان دریافتیم. بارها کلماتت را مرور کردیم و در هر سطر، پژواک درد و عشق به ایران را شنیدیم.
وقتی نوشتی: «زنده ماندن به هر قیمتی انتخاب من نیست»، دریافتیم که مرگ و زندگی تنها برایت دو سوی یک انتخاب فردی نیستند؛ بلکه آن‌چه تو در پی آنی، آزادی و کرامت برای همه ماست. وقتی گفتی: «نه زندگی آن‌قدر شیرین است که به هر ذلتی تن دهیم و نه مرگ آن‌قدر ترسناک که از آن بگریزیم»، ما معنای حقیقی شجاعت و مسئولیت جمعی را دوباره یاد گرفتیم.
حسین جان، تو جانت را در کف گرفتی تا چشم‌های ما را باز کنی، تا ما را از خواب بی‌تفاوتی یا کم‌کاری و سهل‌انگاری بیرون بیاوری، تا یادمان بیاوری که ایران، خانه مشترک همه ماست و اگر امروز برایش نایستیم، فردا چیزی برای ایستادن باقی نخواهد ماند.
ما با تو عهد می‌بندیم. عهد می‌بندیم که در مسیر خواسته‌هایت برای آزادی جمعی، برای نجات ایران و تلاش هرچه‌بیشتر در راستای آزادی تمامی زندانیان سیاسی و هزاران زندانی بی‌گناه محکوم به اعدام جرائم عمومی، فریاد «نه به زندان» و «نه به اعدام» و «آری به زندگی» با هر عقیده‌ای هم‌پیمانت باشیم، برای جلوگیری از فروپاشی این سرزمین، برای آن‌که دوباره وطن را بسازیم. قول می‌دهیم همان‌طور که تو نوشتی: «بسیاری از ما مردم وطن‌دوست، در راه آزادی و آبادانی ایران دست از جان شسته‌ایم»، ما نیز از راحتی‌ها و بی‌مسئولیتی‌هایمان دست بشوییم و در کنار تو و در کنار یاد جان‌باختگان‌مان بایستیم.
حسین عزیز در این روزها هر روز در اسپیس توییتر، در کلاب‌هاوس و دیگر شبکه‌های اجتماعی صدایت بودیم، در خیابان، در داخل و در خارج نامت و پیامت را نوشتیم و فریاد زدیم.
جانت برای ما عزیز است، حسین. بمان تا با هم، با همدلی و هم‌صدایی، آزادی جمعی را به‌دست بیاوریم و ایران را پس بگیریم. بمان که کار ناتمام را با دست‌های به‌هم‌پیوسته ادامه دهیم.
ما صدای تو را شنیدیم. اکنون نوبت ماست که صدای تو را به فریاد جمعی بدل کنیم. همان‌طور که نوشتی: «ایران هرگز نخواهد مرد»، ما هم ایمان داریم. اما ایران برای زنده ماندن به جان‌های آگاه و دل‌های بیدار نیاز دارد.
درخواست ما این است که در اولین فرصت اعتصاب غذای خشک و تر شرافتمندانه‌ات پایان بدهی و فرصت بیشتری به خودت و به ما و به ترازوی کج دستگاه قضایی خالی‌مانده از عدالت جمهوری اسلامی بدهی.
با تو، تا آخرین قدم.
با یاد تو، برای ایران.
پاینده ایران
پاینده آزادی

گروهی از کنشگران مدنی، سیاسی، حقوق‌بشری و فعالان شبکه‌های اجتماعی متعهد به ادامه گام برداشتن در مسیر خواسته‌های آزادی‌خواهانه و انسانی‌ات

#حسین_رونقی

@Tavaana_TavaanaTech

این روزها که بحث اعتصاب غذای زندانیان سیاسی داغ است و همه نگران جان این عزیزان به ویژه حسین رونقی هستیم، جا دارد یادی کنیم از جاویدنام وحید صیادی نصیری.

وحید صیاد نصیری در ۳۱ آذر ماه ۱۳۹۷، بعد از ۵۵ روز اعتصاب تر و ۵ روز اعتصاب خشک به بیمارستان بهشتی قم منتقل شد و در آنجا جانش را از دست داد.

«ما میراث دار سرزمینی هستیم که نسبت به آن مسئولیم». این جمله ای ست که «‏وحید صیادی نصیری» دو سال پیش‌تر در جریان یک اعتصاب غذای خود در نامه‌ای خطاب به همسرش نوشته بود.
مسئولیتی که به باور وحید او و امثال او را نسبت به آیندگان پاسخگو می ساخت: ‏«ما میراث دار سرزمینی هستیم که نسبت به آن مسئولیم و باید به آیندگان پاسخ‌گو باشیم تا فرزندان این خاک پرگهر در دامان صلح و آرامش زندگی کنند».

وحید صیادی نصیری اما در ۳۱ آذر ماه ۱۳۹۷ بر اثر اعتصاب غذایی دیگر جان خود را از دست داد و نماند تا صلح و آرامش مد نظر خود را در سرزمین ایران برآورده و محقق ببیند. او که از ۲۱ مهرماه ۱۳۹۷ در اعتراض به عدم رعایت اصل تفکیک جرائم در زندان لنگرود قم و همچنین محرومیت از دادرسی عادلانه و نیز بی توجهی مسئولان زندان برای انتقال او به زندان اوین، دست به اعتصاب غذا زده بود، بر اعتصاب و اعتراض خود آنچنان پافشاری کرد که جان بر سر آن گذاشت و افسوس آنکه در جریان این اعتصاب غذا که بیش از ۵۰ روز طول کشید، صدایی از او نیز به گوش های بیرون از زندان نرسید و در ۳۸ سالگی و در بی خبری محض جان خود را از دست داد.

وحید شخصیتی ایرانگرا و علاقمند به سنن و شخصیت های ایرانی بود و علاقه خود به پادشاهی پهلوی را نیز بی پرده در فیس بوک خود بازگو می کرد. نکته دوم درباره او روحیه ستم ستیز اوست که علی رغم باورهای شخصی خود، از حقوق متهمانی که با او هیچ اشتراک نظری نداشتند نیز دفاع می کرد که این ادعا را می توان در تصویری جست که از او وجود دارد که در یک کاغذ نوشته خواستار آزادی «رامین حسین پناهی» شده است. حسین پناهی از فعالان سیاسی اهل کردستان بود که به اتهام عضویت در حزب کومله بازداشت شد و پس از مدتی اعدام شد.

وحید فقط یک شهروند عادی بود، مثل ما. در بی‌خبری اعتصاب کرد و جان داد. بایذ از خود بپرسیم که چند نفر دیگر مثل وحید داریم و بی خبریم؟

در آذر ماه ۱۴۰۰ در یک برنامه کلاب هاوس با حضور آرش صادقی، فعال صدیق حقوق بشر و امیرسالار داوودی، وکیل دادگستری، نگاهی داشتیم به زندگی و فعالیت‌ها و پرونده وحید صیادی نصیری:

https://youtu.be/72HLsBMk0Gk

این ویدیو را هم ببینید
https://youtu.be/gerDlJboKrk?si=qhQVrbEWwBEV1ySj

قبل از آنکه حسین رونقی هم مثل وحید جانش را از دست بدهد، دست به دست هم، با اتحاد و فارغ از هر گرایش سیاسی، کاری برای آزادیش انجام دهیم. باور کنیم که اتحاد رمز پیروزی است.
راه همبستگی از مسیر حمایت از زندانیان سیاسی به ویژه دورترین افراد نسبت به گرایش سیاسی ما می‌گذرد، همان کاری که وحید انجام می‌داد، آرش صادقی انجام می‌دهد....

#وحید_صیادی_نصیری #نه_به_جمهوری_اسلامی #حسین_رونقی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

پیام خواهر ‌حسين رونقى⁩

‏درخواست فوری برای نجات جان حسین رونقی، زندانی سیاسی در ایران

‏من به‌عنوان یکی از اعضای خانواده حسین رونقی، زندانی سیاسی در ایران، با نگرانی عمیق و اضطراب فراوان اعلام می‌کنم که وضعیت جسمی برادرم به طرز نگران‌کننده‌ای بحرانی است و جمهوری اسلامی ایران مسئول مستقیم حفظ جان اوست.

‏بر اساس اطلاعات رسیده به خانواده، حسین به دلیل خونریزی شدید معده و کلیه، با قند خون ۵۶ و فشار خون ٨ روی ۴،  و تشنج کرده است. این در حالی‌ست که او از ٢٢ روز اعتصاب غذای تر و ۴ روز اعتصاب غذای خشک رنج می‌برد.

‏حسین از زمان بازداشت از دریافت و مصرف داروهای حیاتی خود محروم مانده است؛ داروهایی که برای کنترل بیماری‌های مزمن او از جمله مشکلات کلیوی، غلظت خون و تیروئید و درمان تشنج ضروری هستند. این بی‌توجهی عامدانه به وضعیت درمانی او، سلامت و جانش را به‌شدت در معرض خطر قرار داده است.
‏او پیش‌تر نیز با مشکلات جدی جسمی از جمله:
‏غلظت بالای خون
‏کم‌کاری تیروئید
‏نارسایی کلیوی
‏زخم معده
‏مشکلات قلبی
‏و تشنج
‏دست و پنجه نرم کرده و متأسفانه هیچ اقدام درمانی مؤثر و کافی از سوی مسئولان زندان برای او انجام نشده است.

‏بر اساس مستندات پزشکی و نظر کارشناسان، حسین مشمول وضعیت «عدم تحمل کیفری» است و ادامه نگهداری او در زندان عملاً نقض آشکار حق حیات و تعرض به کرامت انسانی اوست.

‏با وجود سال‌ها فشارهای امنیتی، حملات سایبری، تخریب روانی و تبلیغاتی علیه خانواده ما توسط وابستگان نهادهای حکومتی، ناگزیرم سکوت را بشکنم و اعلام کنم که حسین تنها به دلیل فعالیت‌های صلح‌آمیز، عدالت‌خواهی و وطن‌دوستی‌اش در بازداشت است و هیچ جرم قانونی علیه او اثبات نشده است.

‏ما، اعضای خانواده‌اش، مسئولیت مستقیم حفظ جان حسین را بر عهده جمهوری اسلامی می‌دانیم و هشدار می‌دهیم که هرگونه آسیب بیشتر به او، عواقب سنگینی از نظر حقوقی و اخلاقی برای مقامات جمهوری اسلامی خواهد داشت.

‏ما خواستار اقدام فوری نهادهای بین‌المللی حقوق بشری، گزارشگران ویژه سازمان ملل، عفو بین‌الملل، دیدبان حقوق بشر و تمامی وجدان‌های بیدار در سراسر جهان برای نجات جان حسین هستیم.

‏سکوت در برابر چنین ظلم آشکاری، به معنای همدستی با آن خواهد بود.

@hosseinronaghi

#حسین_رونقی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

پخش گواهی عدم تحمل کیفر حبس حسین رونقی در سطح شهر، جهت اطلاع مسئولین!

از آنجا که مسئولان قضایی و سازمان زندان‌ها، در خصوص وجود گواهی عدم تحمل حبس، برخی فعالان میدانی، در خیابان‌ها این برگه را منتشر کردند.

کانال تلگرام حسین رونقی، در آخرین اطلاع‌رسانی درباره وضعیت وی نوشت:

به روز رسانی در خصوص شرایط حسین رونقی

امروز، در بیست‌وششمین روز اعتصاب غذای حسین رونقی و چهارمین روز اعتصاب غذای خشک او، پس از معاینه او توسط پزشک زندان و کاهش شدید قند خون، به‌دلیل وخامت حالش با اصرار هم‌بندی‌هایش یک سرم قندی به او تزریق شده است.
او در طی چهار روز اعتصاب غذای خشک، تنها یک لیوان آب خورده و دو وعده سرم دریافت کرده است.

پزشک زندان اعلام کرد که حسین رونقی باید فورا به بیمارستان منتقل شود، اما او نپذیرفت.

نگهداری حسین رونقی در زندان، با توجه به داشتن گواهی عدم تحمل حبس، غیرقانونی است و او باید هرچه سریع‌تر آزاد شده و تحت درمان قرار گیرد.

@Hosseinronaghi

#حسین_رونقی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

♦️ حمایت از حسین رونقی به مثابه‌ی ضرورتی اخلاقی و انسانی

✍ عبدالله مومنی

اعتصاب غذا یکی از دشوارترین اشکال مقاومت مدنی در زندان و به تعبیری آخرین شکل از آن است. زندانی سیاسی زمانی به این شیوه متوسل می‌شود که تمامی مسیرهای قانونی و انسانی برای اعتراض و تغییر بر او بسته شده و هیچ صدایی برای دادخواهی‌اش شنیده نمی‌شود. در چنین شرایطی، اعتصاب غذا ـ و به‌ویژه اعتصاب غذای خشک ـ نه انتخابی آسان، بلکه تصمیمی دردناک است که نتیجه مستقیم بی‌عدالتی و انسداد راه‌های دیگر اعتراض محسوب می‌شود.

اعتصاب غذا در اصل تلاشی است برای انتقال بار مسئولیت هر اتفاقی که بر زندانی می‌گذرد، به دوش تصمیم‌گیران و مسئولانی که با رفتار ظالمانه خود وضع ناعادلانه را استمرار می‌بخشند. این عمل، فریادی خاموش است که نشان می‌دهد زندانی حاضر است جسم خود را به میدان مقاومت بدل کند تا شاید جهان بیرون صدای او را بشنود.

چنین شکلی از مقاومت سیاسی در تاریخ مبارزات مدنی و جنبش‌های آزادی‌خواهانه تجربه شده و همواره نشان داده است که حکومت‌های خودکامه تنها زمانی وادار به عقب‌نشینی می‌شوند که فشار افکار عمومی و هزینه‌های سرکوب برایشان غیرقابل‌تحمل گردد.

در شرایط کنونی، حمایت و همبستگی با زندانیانی همچون حسین رونقی که جان خود را بر سر اعتراض به بی‌عدالتی می‌گذارند، نه‌تنها ضرورتی سیاسی، بلکه یک وظیفه انسانی و اخلاقی است. حسین رونقی و همه زندانیانی که با اعتصاب غذا در برابر سرکوب ایستادگی می‌کنند، آینه‌ای از اراده انسانی برای کرامت و آزادی‌اند و سکوت در برابر وضعیت آنان، بی‌تفاوتی در برابر کرامت انسان است.

منتشر شده در رسانه تحکیم ملت
@tahkimmelat

عبدالله مؤمنی، فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق و از هم‌بندی‌های سابق حسین رونقی است که به رغم برخی اختلاف نظرها، از این زندانی سیاسی حمایت کرده است.
حسین رونقی در روز بیست و هفتم اعتصاب غذا و پنجم اعتصاب غذای خشک به سر می‌برد. او در دوران اعتصاب غذای خشک به دلیل وخامت حالش یک لیوان آب نوشیده و دو وعده سرم دریافت کرده است.

#عبدالله_مومنی #حسین_رونقی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

عباس شریفی، زندانی سیاسی و از بازداشت‌شدگان خیزش «زن، زندگی، آزادی» که اینک دوران تبعید خود را پس از اتمام دوران حبس، در استان سیستان و بلوچستان سپری می‌کند، با انتشار این ویدیو در صفحه اینستاگرام خود، حمایت خود از حسین رونقی را اعلام کرد و از مردم خواست که به هر نحوی صدای حسین باشند.

«از تبعید از سیستان می‌نویسم لطفا صدای زندانیان سیاسی باشید صدای فرزند این وطن حسین رونقی باشید اگر ما نه پس کی؟ اگر الان نه پس کِی؟ به هرنحوی صدایش باشیم شاید فردا و فرداها دیر باشد.. آزادی زندانیان سیاسی ۷ مهر ۱۴۰۴»


#عباس_شریفی #حسین_رونقی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ایران نیازمند فداکاری ماست.
بدن حسین رونقی در حال فروپاشی است. او بدنش و جانش را در معرض خطر قرار داده است تا برای همه خطر فروپاشی ایران ملموس شود. حسین دارد جانش را از دست می‌دهد، مثل ایران که دارد زیر فشارهای مختلفی که رژیم ولایی بر آن تحریم کرده جان می‌دهد.

اگر خانه‌مان آتش بگیرد، فوری یک واکنشی نشان می‌دهیم. اگر دزدی به خانه‌مان بیاید،واکنش نشان می‌دهیم. اکنون ایران، خانه‌ی ما، توسط فرفه‌ای تبهکار اشغال شده و مردم ما گروگان گرفته شده‌اند. حکومتی که دارد ایران را می‌سوزاند، هر صدای مخالفی را در حلقوم خفه می‌کند، ایران را ویران کرده است، صنعت در رکود است، نخبه‌های از میهن فراری، آزادگان در زندان، بسیاری جان‌های شیفته آزادی زیر خروارها خاک، دریاچه‌ها خشک، محیط زیست آلوده و ....

حسین جانش را جلوی چشم ما دارد ذره ذره آب می‌کند تا چشمان ما بیدار شود و واقعیت و اضطرار خطری که موجودیت ایران را تهدید می‌کند، بهتر. لمس کنیم.

دقایقی پیش روز بیست و هشتم اعتصاب غذا (ششم اعتصاب غذای خشک) حسین رونقی آغاز شد. او در طی شش روز اخیر تنها یک لیوان آب نوشیده و دو وعده سرم دریافت کرده است.
شاید همین دو وعده سرم او را زنده نگه داشته، ولی تا همین حالا هم ارگان‌های حیاتی او آسیب دیده‌اند.

صدایش باشیم!

#حسین_رونقی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

توماج صالحی، هنرمند و رپر منتقد و زندانی سیاسی سابق، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:

آدما به توجهِ خانواده‌شون نیاز دارن، ما خانواده‌ی همدیگه هستیم♥️

توماج در این ویدیو درباره مقاومت زندانیان و تلاش آن‌ها برای نشان دادن مقاومت خود به جامعه و روحیه دادن به جامعه، علی رغم همه مشکلات در زندان صحبت می‌کند.

آقای صالحی خواستار حمایت از زندانیان سیاسی و خانواده‌های آن‌ها شد و نوشت:
«پاره‌های تنمون رو که اسیر شدند فراموش نکنیم، تنها دلگرمی زندانی‌ها رو ازشون دریغ نکنیم، آدما به توجهِ خانواده‌شون نیاز دارن، ما خانواده‌ی همدیگه هستیم♥️»

آقای صالحی در این ویدیو تاکید می‌کند که از زندانیان گمنام حمایت کنیم و نگذاریم که زندانیان سیاسی فراموش شوند.

#توماج_صالحی #حسین_رونقی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دولت ایالات متحده آمریکا خواستار آزادی فوری حسین رونقی و همه زندانیان سیاسی شد

صفحه فارسی وزارت امور خارجه آمریکا نوشت:

«حسین رونقی، فعال ایرانی، که به دلیل انتقاد از رژیم ایران به ناحق زندانی شده است، در اعتراض به شرایط وحشتناک زندان در اعتصاب غذا به سر می برد. وضعیت سلامتی او به سرعت رو به وخامت است - کاهش شدید وزن، ضعف بیش از حد و فشار خون پایین خطرناک - که با محرومیت رژیم از داروهای مورد نیاز برای بیماری‌های مزمن او، وخیم تر شده است. ظلم و ستم این رژیم استبدادی و ارزش قائل نبودن برای جان شهروندان خود، حد و مرزی نمی‌شناسد. ایالات متحده در کنار مردم شجاع ایران در مبارزه‌ آن‌ها برای عدالت و آزادی ایستاده است. ما این سوءاستفاده.های رژیم را محکوم می‌کنیم و خواستار آزادی فوری حسین و همه زندانیان سیاسی هستیم.»

ـ این موضع‌گیری وزارت خارجه آمریکا اهمیت زیادی دارد، زیرا نشان می‌دهد مقاومت زندانیان سیاسی ــ از جمله حسین رونقی ــ و اعتصاب غذای پرخطر آن‌ها نه‌تنها سکوت زندان را می‌شکند، بلکه صدای اعتراض را به سطح بین‌المللی می‌رساند. سال‌ها تلاش فعالان حقوق بشر، خانواده‌های زندانیان و شبکه‌های همبستگی مدنی باعث شده وضعیت زندانیان سیاسی در ایران به دغدغه‌ی جدی دولت‌ها و نهادهای بین‌المللی تبدیل شود. هر بیانیه و فشار دیپلماتیک، ثمره‌ی مستقیم مقاومت این زندانیان و انعکاس فریاد آزادی‌خواهی آنان است؛ و این چرخه‌ی مقاومت و بازتاب، هم مشروعیت داخلی جنبش آزادس‌خواهی مردم را تقویت می‌کند و هم دولت‌های استبدادی را در برابر افکار عمومی جهانی پاسخگو می‌سازد.

#حسین_رونقی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

اعزام حسین رونقی به مرخصی درمانی پس از ۲۹ روز اعتصاب غذا

حسین رونقی، فعال مدنی و زندانی سیاسی، پس از ۲۹ روز اعتصاب غذا، امروز با قرار وثیقه به مرخصی درمانی اعزام شد و در حال انتقال به بیمارستان است.

او در ۲۲ روز نخست، اعتصاب غذای «تر» داشت؛ یعنی تنها آب و چای نوشید و گاه چند حبه قند و اندکی نمک مصرف کرد. از روز بیست‌وسوم، اعتصاب غذای خشک را آغاز کرد؛ اما در روز دوم و چهارم، به دلیل افت شدید قند خون و خطر مرگ، با اصرار هم‌بندی‌ها یک وعده سرم دریافت کرد. در همان روز دوم یک لیوان آب نیز نوشید. در روز ششم اعتصاب خشک نیز بنا به درخواست مادر و وعده آزادی با وثیقه، یک لیوان آب نوشید تا بتواند تا امروز زنده بماند.

رونقی که در دوم تیرماه ۱۴۰۴ بازداشت شده بود، پس از چندین جابجایی بین زندان‌های مختلف سرانجام به زندان قزلحصار منتقل شد. او در نامه‌ای نوشته بود:
«در تجربه اسفناک و تلخ اخیر، پس از روزها جابجایی در بازداشتگاه و زندان‌های مختلف، به بند انسان‌کش ۳۵ واحد ۳ قزلحصار (معروف به رجایی‌شهر و بند انفرادی که زندانیان خطرناک و محکومان به اعدام قبل از اجرای حکم غیرانسانی در آن نگهداری می‌شوند) و سپس به گوردخمه‌های بند ۲۰ سالن ۳ واحد ۴ قزلحصار، که محل اسارت زندانیان سیاسی و عقیدتی است، منتقل شدم. آنچه در بند ۳۵ و زخمی که بر تن زندانیان سیاسی دیدم، حقیقتاً بیانگر روزگار مرگ انسانیت در دوران ماست. به چشم دیدن چنین ستم‌هایی، عزم مرا بر تصمیم خود راسخ‌تر کرد. (هنوز باورش سخت است که چند وقت بعد از قتل الهه حسین‌نژاد، چند سلول آن‌طرف‌تر با قاتلش بهمن فرزانه در یک بند نگهداری شوم؛ آن هم به جرم اظهار نظر و عقیده و دفاع از حق حاکمیت ملت ایران.)»

در حالی‌که حسین رونقی پیش‌تر از پزشکی قانونی گواهی «عدم تحمل حبس» دریافت کرده بود، قوه قضاییه همچنان او را در بازداشت نگه داشته و حتی حکم پنج سال حبس او که در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی صادر شده و اخیراً در شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر تأیید شده بود، برای اجرا ابلاغ کرده است.

کانال تلگرام حسین رونقی نوشت:
«با پایداری و مقاومت حسین رونقی و همچنین هوشیاری و حمایت فعالان سیاسی‌ـ‌اجتماعی و هم‌میهنان آگاه، دستگاه قضایی امنیتی جمهوری اسلامی ناچار شد موقتاً از اسارت تن رنجور و خسته او دست بردارد و حسین را در شرایطی بحرانی به خانواده و دوستانش تحویل دهد.»

این کانال همچنین اضافه کرد:
«بر اساس اطلاعات رسیده، مأموران امنیتی به دلیل وخامت وضعیت جسمی حسین رونقی و بیم از بروز حادثه‌ای ناگوار در شرایط حساس این روزهای ایران، در عین بی‌مسئولیتی به خانواده او اجازه دادند که در ازای قرار وثیقه، وی را به مدت یک هفته با عنوان «مرخصی» به بیمارستان منتقل کنند تا حسین به اعتصاب غذا پایان داده و روند درمانی برای جلوگیری از آسیب‌های بیشتر جسمی آغاز شود.»

و در ادامه هشدار داد:
«این در حالی است که حسین رونقی پیش‌تر از پزشکی قانونی گواهی «عدم تحمل حبس» دریافت کرده بود. بنابراین مسئولیت مستقیم هرگونه اتفاق برای او بر عهده قوه قضاییه و نهادهای امنیتی است که متن یک توئیت را بهانه انتقام‌جویی، سرکوب و خفقان کرده‌اند.»

کانال حسین رونقی در پایان تأکید کرده است:
«اطلاعات تکمیلی درباره وضعیت جسمی و روند درمان حسین از طریق کانال رسمی او در اختیار مردم قرار خواهد گرفت. از همین‌جا تأکید می‌کنیم که این مرخصی باید به آزادی کامل او منتهی شود. هم‌میهنان آگاه نیز فریب این بازی‌های روانی با بندهای قوانین و فعالیت‌های سایبری برای بی‌اعتبارسازی فعالان سیاسی را نخواهند خورد و تا آزادی و بهبودی کامل حسین رونقی پیگیر وضعیت او خواهند بود.»

#حسین_رونقی

@Tavaana_TavaanaTech