محکومیت اعدام بابک شهبازی توسط وزارت خارجه آمریکا

صفحه فارسی وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا با انتشار بیانیه‌ای، اعدام بابک شهبازی، زندانی سیاسی و پدر دو فرزند، توسط جمهوری اسلامی ایران را محکوم کرد.

در این بیانیه تأکید شده است که اعدام شهبازی بار دیگر نشان می‌دهد رژیم ایران از مجازات اعدام به‌عنوان ابزاری برای ساکت کردن صدای مخالفان و ایجاد فضای رعب و وحشت در جامعه استفاده می‌کند.

بر اساس این بیانیه، بابک شهبازی با اتهام «جاسوسی» در یک محاکمه به شدت ناعادلانه و صرفاً بر پایه اعترافاتی که تحت شکنجه از او گرفته شده بود، به اعدام محکوم شد. وی همواره اتهامات مطرح‌شده را رد کرده و از امضای اظهارنامه‌های ساختگی سر باز زده بود.

بیانیه وزارت خارجه آمریکا همچنین خاطرنشان می‌کند که حکم اعدام توسط قاضی ابوالقاسم صلواتی صادر شد؛ قاضی‌ای که به دلیل نقش خود در برگزاری دادگاه‌های نمایشی پیش‌تر از سوی ایالات متحده تحت تحریم قرار گرفته است.

وزارت خارجه آمریکا پرونده شهبازی را نمونه‌ای آشکار از استفاده جمهوری اسلامی از شواهد ساختگی و تاکتیک‌های خشن، از جمله حبس انفرادی و شکنجه جسمی برای سرکوب مخالفان دانست.

در پایان این بیانیه، ایالات متحده ضمن محکوم کردن این بی‌عدالتی اعلام کرد که همچنان در کنار مردم ایران در مبارزه آن‌ها برای آزادی و کرامت ایستاده و متعهد است نقض حقوق بشر توسط رژیم ایران را افشا کند.

@usabehfarsi

#بابک_شهبازی #نه_به_اعدام #حقوق_بشر #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

پیام رضا محمد حسینی از زندان قزل‌حصار به فرزندان جاویدنام بابک شهبازی:

سام عزیز، یاسمین نازنین،
من رضا محمدحسینی‌ام، هم‌بند پدرتان بابک. با قلبی لبریز از اندوه و در عین حال سرشار از احترام و عشق این نامه را برای شما می‌نویسم. می‌دانم هیچ کلمه‌ای قادر نیست جای خالی پدری چون بابک را پر کند، اما وظیفه‌ی خود می‌دانم بگویم که او تا واپسین لحظه، با تمام وجود از شما یاد می‌کرد و عشقش به شما در تک‌تک نگاه‌ها و حرف‌هایش موج می‌زد.

من همه‌ی تلاشم را کردم تا صدای او و شما در بیرون از دیوارهای زندان باشم؛ صدایی که از بی‌عدالتی و حکم ظالمانه‌اش می‌گفت، صدایی که امید داشت شاید روزی گوش شنوایی پیدا شود و جلوی این جنایت گرفته شود. اما رژیمی که حقیقت برایش بی‌معناست، با حیله و فریب او را از بند خارج کرد، و در بی‌خبری ما او را به سلول انفرادی برد و در سکوت، جانش را گرفت. آن شب ثانیه‌ها کش می‌آمدند، صبح شدنی نبود، و ما در بند عذابی کشیدیم که توصیفش در واژه‌ها نمی‌گنجد.

یادم هست، سام جان، تو به پدرت گفته بودی که این دوشنبه دوست داری در ملاقات حضوری مرا هم ببینی. همین یک جمله‌ی ساده و صادقانه چنان قلب مرا لرزاند که لحظه‌ای دنیا برایم روشن شد. چقدر آرزو داشتم شما دو خواهر و برادر را ببینم، دست‌هایتان را بگیرم و بگویم که نه فقط پدرتان، که ما هم شما را دوست داریم. اما این آرزو هم مثل بسیاری دیگر، در حصار زندان و ظلم ناتمام ماند.

فرزندان عزیز میهنمان ایران، می‌دانم امروز دلتان لبریز از اندوه و خشمی عمیق است. و حق دارید؛ چرا که این جنایت تنها جان پدرتان را نگرفت، بلکه زخمی ناسور در دل شما، مادر، خانواده و همه‌ی ما کاشت. اما در میان این تاریکی، یادتان باشد که بابک همیشه می‌خواست شما زندگی کنید، بخندید، درس بخوانید، و امیدتان را هیچ‌گاه از دست ندهید. او می‌خواست نام شما با افتخار برده شود، نه با حسرت و ناامیدی.

خاطراتتان با او، صدایش، نگاه پرمهرش و عشق بی‌پایانش به شما گنجینه‌ای است که هیچ قدرتی نمی‌تواند از شما بگیرد. بابک با شجاعت زیست، با صداقت مبارزه کرد، و با عشق به شما از دنیا رفت. این عشق و این شجاعت در قلب شما ادامه خواهد داشت و روزی به نیرویی برای حقیقت و عدالت بدل خواهد شد.

بدانید که من و بسیاری دیگر در کنار شما هستیم. شما تنها نیستید. یاد و خاطره بابک هرگز فراموش نخواهد شد، و ما با هم، بارها و بارها او را زنده نگاه خواهیم داشت.

با همه‌ی احترام، عشق و همدردی،
رضا محمدحسینی
هم‌بند پدرتان بابک


#رضا_محمدحسینی #بابک_شهبازی #بیانیه #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech