۱۰ دسامبر روز جهانی حقوق بشر
روز جهانی حقوق بشر توسط #یونسکو به این عنوان نام‌گذاری شده است. سال ۱۹۴۸ میلادی - ۱۳۲۷ شمسی- مجمع عمومی سازمان ملل اعلامیه جهانی حقوق بشر را تصویب کرد. دو سال پس از این تاریخ از کشورهای عضو سازمان ملل خواسته شد تا این اعلامیه را امضا کنند که #ایران یکی از امضاکنندگان این اعلامیه است.
اعلامیه جهانی #حقوق_بشر یک #پیمان بین‌المللی است که پس از جنگ جهانی دوم به تصویب رسید که در آن برای بار اول #حقوق همه انسان‌ها از آن حیث که انسان هستند مورد تایید قرار گرفت.
این اعلامیه شامل سی ماده است که در اولین ماده آن به #برابری افراد بشر و حاکمیت روح #برادری در میان انسان‌ها اشاره شده است.
دانلود اعلامیه جهانی حقوق بشر: http://bit.ly/1OToYf6
لینک ویدیو: http://bit.ly/1M4Wj0l
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
روز جهانی حقوق بشر توسط #یونسکو به این عنوان نام‌گذاری شده است. سال ۱۹۴۸ میلادی - ۱۳۲۷ شمسی- مجمع عمومی سازمان ملل اعلامیه جهانی حقوق بشر را تصویب کرد. دو سال پس از این تاریخ از کشورهای عضو سازمان ملل خواسته شد تا این اعلامیه را امضا کنند که #ایران یکی از امضاکنندگان این اعلامیه است.
اعلامیه جهانی #حقوق_بشر یک #پیمان بین‌المللی است که پس از جنگ جهانی دوم به تصویب رسید که در آن برای بار اول #حقوق همه انسان‌ها از آن حیث که انسان هستند مورد تایید قرار گرفت.
این اعلامیه شامل سی ماده است که در اولین ماده آن به #برابری افراد بشر و حاکمیت روح #برادری در میان انسان‌ها اشاره شده است.
دانلود اعلامیه جهانی حقوق بشر: http://bit.ly/1OToYf6
لینک ویدیو: http://bit.ly/1M4Wj0l
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
دلنوشته‌ی تعدادی از سران طوایف، مردم و فعالین بلوچ، فارس و عشایر خطاب به جعفر پناهی
«آقای جعفر پناهی، برادر گرامی و ارزشمند،
درود ما را از جنوب شرق ایران، از سرزمین مردم سختکوش و عزتمند، بپذیرید.
درودی آکنده از عطرِ کَهور و گندم، به شما که از خودمان و برادرمان هستید.
این دلنوشته فارغ از هر سمت‌وسو و نظر سیاسی، تنها سپاسگزاری از برادری است که حس سربلندی و افتخار را مهمانِ خانه‌های گِلی و کپرهای ساخته از نخل‌های سوخته‌ی ما نمود و تا همیشه در خاطرِ مردم این پهنه از ایران بزرگ، ماندنی است.
در فرهنگ و باور ما طوایف بلوچ و فارس و عشایر، "برادر" به کسی گفته می‌شود که راستی و پاکی و همدلی‌اش را اثبات کرده است؛ با شادی‌ها و موفقیت خواهران و برادرانش شاد می‌شود و برای کم کردن دردها و رنج‌هایمان تلاش می‌کند؛ تواضع دارد و خود را صاحب خانه و خانواده‌ای بزرگ می‌داند.
ما هزاران سال است که در تکه‌ای از بهشتِ باقی‌مانده بر زمین، با وجود تفاوت‌های مذهبی و قومی، کنار هم، چون خانواده‌ای بزرگ، زندگی می‌کنیم. و از این پس، شما جناب جعفر پناهی گرامی، برادر همه‌ی ما هستید.
آنچه تا به حال از زندگی ما اطلاع‌رسانی شده، تنها قسمتی کوچک و هویدا از ظلمی است که بر مردم ما روا شده و می‌شود.
اینکه تنها دغدغه‌ی این مردم آزاده را رنج معیشت و نداشتن شناسنامه بدانیم و به استعدادها، امید و کوشش این مردم، به سال‌ها فداکاری و مقاومت و تعهد آنان در ساختن ایرانی شکوهمند و دفاع جانانه در برابر بیگانگان و دشمنان اشاره نشود، تمام حقیقت هویدا نمی‌شود.
نیاز و تلاشی بیشتر برای روایت واقعی فرهنگ، اخلاق و تاریخ این سرزمین لازم است.
برادر عزیز جناب پناهی،
شما را دعوت می‌کنیم به خانه‌ی اجدادی‌مان؛
به دیدن بیابان‌های کَهور و سوز لوار و تموز،
به کوهستان‌های پُر از دُرمنه،
به خنکای نسیم شب و آسمان لبریز از ستاره،
به دیدن برق امید چشمان کودکانی که تاولِ پاهایشان، بهترین سرگرمی کودکانه است،
به نشستن بر سر سفره‌هایی که اگرچه از نان خالی است، اما مهماندار است.
فرش قرمزی برایتان از هزاران گره عزت، که دختران‌مان زده‌اند، می‌افکنیم،
و با بادبزن‌های حصیری که مادران‌مان بافته‌اند و دستارهای پاک مردان‌مان، گرما را کم و عرقتان را می‌زداییم.
بادبان کهنه‌ی قایق‌هایمان را به افتخار این برادری افراشته می‌کنیم.
شما را به تماشای جنگل‌های کهور و نخلستان‌ها، به دیدن کشتزارها و دیدن گاندو و غزال و خرس سیاه می‌بریم.
صبح‌ها نان کبابی بلوچی می‌خوریم و شب‌ها شیر بزهای عشایر می‌نوشیم.
بر کوهان شتر تکیه می‌دهیم و پدربزرگ و مادربزرگ‌ها، حکایت تلاش و رنج‌ها و جنگ‌ها و امیدهای هزاران‌ساله را می‌گویند.
با نوای دلنشینِ سازهای دست‌ساز، خاطره‌ی پهلوانان و نام‌آوران، رزم‌جویان و میهن‌دوستان، و روایت صبوری و عزت، زنده می‌شود.
و رقص دوپاری را به همان زیبایی هزاران سال پیش می‌بینیم.
برادر عزیز،
گفتن آنچه بر ما گذشته و آنچه می‌گذرانیم، در وصف نمی‌آید.
باید بیایید و ببینید و زندگی کنید.
فرخنده باد این برادری.
از طرف تعدادی از سران طوایف، مردم و فعالین بلوچ، فارس و عشایر جنوب ایران»
#جعفر_پناهی #ایران #همبستگی #برادری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«آقای جعفر پناهی، برادر گرامی و ارزشمند،
درود ما را از جنوب شرق ایران، از سرزمین مردم سختکوش و عزتمند، بپذیرید.
درودی آکنده از عطرِ کَهور و گندم، به شما که از خودمان و برادرمان هستید.
این دلنوشته فارغ از هر سمت‌وسو و نظر سیاسی، تنها سپاسگزاری از برادری است که حس سربلندی و افتخار را مهمانِ خانه‌های گِلی و کپرهای ساخته از نخل‌های سوخته‌ی ما نمود و تا همیشه در خاطرِ مردم این پهنه از ایران بزرگ، ماندنی است.
در فرهنگ و باور ما طوایف بلوچ و فارس و عشایر، "برادر" به کسی گفته می‌شود که راستی و پاکی و همدلی‌اش را اثبات کرده است؛ با شادی‌ها و موفقیت خواهران و برادرانش شاد می‌شود و برای کم کردن دردها و رنج‌هایمان تلاش می‌کند؛ تواضع دارد و خود را صاحب خانه و خانواده‌ای بزرگ می‌داند.
ما هزاران سال است که در تکه‌ای از بهشتِ باقی‌مانده بر زمین، با وجود تفاوت‌های مذهبی و قومی، کنار هم، چون خانواده‌ای بزرگ، زندگی می‌کنیم. و از این پس، شما جناب جعفر پناهی گرامی، برادر همه‌ی ما هستید.
آنچه تا به حال از زندگی ما اطلاع‌رسانی شده، تنها قسمتی کوچک و هویدا از ظلمی است که بر مردم ما روا شده و می‌شود.
اینکه تنها دغدغه‌ی این مردم آزاده را رنج معیشت و نداشتن شناسنامه بدانیم و به استعدادها، امید و کوشش این مردم، به سال‌ها فداکاری و مقاومت و تعهد آنان در ساختن ایرانی شکوهمند و دفاع جانانه در برابر بیگانگان و دشمنان اشاره نشود، تمام حقیقت هویدا نمی‌شود.
نیاز و تلاشی بیشتر برای روایت واقعی فرهنگ، اخلاق و تاریخ این سرزمین لازم است.
برادر عزیز جناب پناهی،
شما را دعوت می‌کنیم به خانه‌ی اجدادی‌مان؛
به دیدن بیابان‌های کَهور و سوز لوار و تموز،
به کوهستان‌های پُر از دُرمنه،
به خنکای نسیم شب و آسمان لبریز از ستاره،
به دیدن برق امید چشمان کودکانی که تاولِ پاهایشان، بهترین سرگرمی کودکانه است،
به نشستن بر سر سفره‌هایی که اگرچه از نان خالی است، اما مهماندار است.
فرش قرمزی برایتان از هزاران گره عزت، که دختران‌مان زده‌اند، می‌افکنیم،
و با بادبزن‌های حصیری که مادران‌مان بافته‌اند و دستارهای پاک مردان‌مان، گرما را کم و عرقتان را می‌زداییم.
بادبان کهنه‌ی قایق‌هایمان را به افتخار این برادری افراشته می‌کنیم.
شما را به تماشای جنگل‌های کهور و نخلستان‌ها، به دیدن کشتزارها و دیدن گاندو و غزال و خرس سیاه می‌بریم.
صبح‌ها نان کبابی بلوچی می‌خوریم و شب‌ها شیر بزهای عشایر می‌نوشیم.
بر کوهان شتر تکیه می‌دهیم و پدربزرگ و مادربزرگ‌ها، حکایت تلاش و رنج‌ها و جنگ‌ها و امیدهای هزاران‌ساله را می‌گویند.
با نوای دلنشینِ سازهای دست‌ساز، خاطره‌ی پهلوانان و نام‌آوران، رزم‌جویان و میهن‌دوستان، و روایت صبوری و عزت، زنده می‌شود.
و رقص دوپاری را به همان زیبایی هزاران سال پیش می‌بینیم.
برادر عزیز،
گفتن آنچه بر ما گذشته و آنچه می‌گذرانیم، در وصف نمی‌آید.
باید بیایید و ببینید و زندگی کنید.
فرخنده باد این برادری.
از طرف تعدادی از سران طوایف، مردم و فعالین بلوچ، فارس و عشایر جنوب ایران»
#جعفر_پناهی #ایران #همبستگی #برادری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech