لحظاتی از علی سیدی، جان‌باخته خیزش ۱۴۰۱ ؛ علی ۴ آبان ۱۴۰۱ با شلیک گلوله ماموران از نزدیک به کمر و پشتش در شهر پرند کشته شد
«علی رو چهارم آبان در پرند تهران با تیرجنگی زدن کشتنش. پیکر بچه‌ رو نمی‌خواستن بهمون بدن که خودمون دفن کنیم. تعهد گرفتن که صدامون درنیاد تا پیکرش رو تحویل بدن خودمون دفن کنیم وگرنه گمنام دفنش می‌کنن.
ششم آبان رفتیم، ما رو تا ساعت دو ظهر جلوی غسالخونه بهشت زهرای تهران نگه داشتن ولی پیکر بی‌جون بچه‌مون رو ندادن. چون بهشت زهرا خیلی شلوغ بود. آخرشم گفتن برید فردا _ یعنی هفتم آبان ساعت هفت صبح _ بیایید. ما هم رفتیم، بلاخره با زور و پافشاری تحویلش گرفتیم.
خدا شاهده وقتی ما بهشت زهرا بودیم، حتی کارکنای خود بهشت زهرا نیومده بودن ولی بازم پر نیروهای امنیتی و لباس شخصی بود. بچه‌مون رو دفن کردیم. حتی نذاشتن عزاداری کنیم. نذاشتن مداح سر مزارش بخونه. حتی نذاشتن ما یه مراسم بگیریم.
سر کوچه حجله و بنر عکس پسرمون رو گذاشته بودیم، اومدن جمع‌کردن بردن.
علی سیدی متولد بیست وسوم شهریور هزاروسیصدوهفتادوشش با کلی آرزوهای قشنگ به دست این قاتلا کشته شد.»

شاهدان می‌گویند ماموران با شوکر و باتوم او را زدند، مامور دیگری از نزدیک به او شلیک کرد و شدت ضربه جوری بود که اندام‌های داخلی بدنش به بیرون ریخت. او را کشیدند به گوشه دیوار و رفتند. عابران او را به درمانگاه و بیمارستان بردند، ولی او در اثر شدت جراحت جان باخت.
گوشی موبایلش در دست پلیس فتا بود، پست‌های اینستاگرامش را حذف کردند. اما یک هایلایت او را حواسشان نبود که پاک کنند، همان که خطاب به نیروهای گارد ویژه نوشته: «چرا بچه رو می‌زنی، بیا ما رو بزن.»
خانواده #علی_سیدی #دادخواه خون پسرشان هستند، اگر چه هر روز بر فشار، تهدید و بازداشت خانواده‌های دادخواه افزایش می‌یابد، تا با این فشارها این خانواده‌ها را به سکوت وادارند، در حالی که #دادخواهی حق مسلم شهروندان است و خانواده‌های دادخواه خواهان این هستند که مشخص شود چه کسی جان عزیزشان را گرفته است.
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

شبِ قبل از اعدام به برادرش زنگ می‌زند و می‌گوید: «چیزی که گفتن فردا می‌خوان انتقال بدن تهران، زندان مقصدش هم معلوم نیست. این‌جوری که گفتن ایشالا که درست می‌شه»
اما دروغ گفته بودند. نقشه‌یِ قتلِ او را کشیده بودند و اجرایش هم کردند.در چنین روزی #نوید_افکاری را به قتل رساندند...
#اعدام_نوید_افکاری #علیه_فراموشی

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#محمدباقر_بختیار ، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین از رسیدگی پزشکی مناسب محروم مانده است.
اخیرا، تزریق اشتباه آنتی‌بیوتیک به این زندانی، منجر به وخامت وضعیت پوستی‌‌اش شده است. نزدیکان وی با ابراز نگرانی از وضعیت آقای بختیار، خواستار انتقال او به بیمارستانی مجهز شدند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، محمدباقر بختیار، زندانی سیاسی با حال نامناسب جسمی در حال تحمل دوران محکومیت خود در زندان اوین است.
یک منبع نزدیک به خانواده آقای بختیار، در رابطه با وضعیت این زندانی سیاسی به هرانا گفت: «آقای بختیار بارها در روند درمان با مانع‌تراشی و رفتارهای تحقیرآمیز مواجه شده است. داروهای تجویزی او، از جمله داروهای کنترل دیابت، در موارد متعددی به او تحویل داده نشده و حتی پس از انتقال به بیمارستان، بدون دریافت مراقبت‌های لازم، دوباره به زندان بازگردانده شده است.»

این منبع در ادامه افزود: «در آخرین انتقال آقای بختیار به بیمارستان، در حالی که وی در وضعیت بی‌هوشی قرار داشت، آنتی‌بیوتیکی از نوع سولفادار به او تزریق شد؛ در حالی که به دلیل آسیب‌های شیمیایی ناشی از گاز خردل، مصرف این نوع دارو برای آسیب‌دیدگان جنگ ممنوع است. بلافاصله پس از تزریق، پوست او دچار سوختگی وسیع، تاول و التهاب سیستمیک شد که با علائم سندروم استیونز–جانسون تطابق دارد. خانواده این زندانی خواستار انتقال فوری‌اش به بیمارستانی تخصصی مانند ساسان یا خاتم‌الانبیا هستند؛ زیرا هر روز تأخیر در درمان، خطر نارسایی برگشت‌ناپذیر اندام‌ها یا مرگ را افزایش می‌دهد.»

آقای بختیار اوایل شهریورماه به دلیل وخامت حال جسمی به بیمارستان منتقل شد اما در تاریخ ۱۱ شهریور، علیرغم ناتمام ماندن مراحل درمان، به زندان اوین بازگردانده شد.

در اردیبهشت ماه سال جاری، محمدباقر بختیار جهت اجرای حکم حبس راهی زندان اوین شد. آقای بختیار پیشتر با حکم دادگاه به دو سال زندان محکوم شده بود که شش ماه از حکم صادره با پابند الکترونیک اجرا خواهد شد.

محمدباقر بختیار در جریان تجمع ۲۵ بهمن ماه ۱۴۰۳ که در اعتراض به تداوم حصر خانگی سه چهره سیاسی برگزار شده بود، دستگیر و بیش از یک ماه را در بازداشت سپری کرد.

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

دفتر نمایندگی جمهوری اسلامی در مقر اروپایی سازمان ملل متحد در ژنو، نمایشگاهی در مقابل این مجموعه برپا کرده و عکس تعدادی از کشته‌شدگان جنگ ۱۲ روزه را در آن با هدف مظلوم‌نمایی به نمایش گذاشته است.

در این نمایشگاه هیچ اثری از پاسداران و یا کارشناسان هسته‌ای به هلاکت رسیده نیست اما از عکس بی‌حجاب زنان به کرات استفاده شده است!
سئوال اینجاست اگر بی حجابی اینقدر خوب و قابل نمایش است پس چرا در داخل کشور آن را اجرایی نمی کنند ؟

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

امروز زادروز یاسین جمالزاده است جوانمردی شجاع اهل رضوانشهر، پدر دو دختر دوقلو بنامهای کیانا و آریانا.
یاسین در ۳۰شهریور ۱۴۰۱ با گلوله مستقیم مزدوران به قتل رسید، قتلی که فیلم آن در شبکه‌های اجتماعی پخش شد و اگرچه راهی برای تکذیب مقام‌های امنیتی نداشت اما جمهوری اسلامی همیشه راهی می‌یابد و قتل یاسین را به «پلیس نما»ها نسبت دادند!
#پلیس_نما هایی که هرگز هم کشف نشدند.
#یاسین_جمالزاده یکی از صدها کشته اعتراضات ۱۴۰۱ است، او کارگر بود و با برادرش کار می‌کرد.
دو سالی بود که پدر ۲ کودک شده بود، یاسین مهربان و مسئولیت‌پذیر و همیشه همراه برادرانش بود و مثل هر پدری، به فرزندانش عشق می‌ورزید؛ اما جمهوری اسلامی او را به قتل رساند.
#علیه_فراموشی
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

امید جهان، خواننده، درباره برگزاری کنسرت در جریان اعتراضات به کشته شدن مهسا امینی (مرداد ۱۴۰۳):
من اولین نفر کنسرت گذاشتم برای اینکه وظیفه‌ام بود زیر پرچم خدمت کنم. دو سه سری هم گذاشتم
قاسم سلیمانی را دوست دارم نشد ببینمش. استوری گذاشتم خیلی‌ها بد و بیراه گفتند من را آنفالو کردند

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

مائده جوانفر، متولد ۲۳ شهریور ۷۳ در رامسر، است.
در سال ۱۳۹۱ با رتبه برتر وارد دانشکده پرستاری گیلان شد و پس از فارغ‌التحصیلی به عنوان پرستار در بیمارستان رشت مشغول به کار گردید. او در دوران شیوع کرونا با فداکاری فراوان به درمان بیماران پرداخت.
روز ۳ آبان ۱۴۰۱، مائده هنگام تلاش برای کمک به یک جوان زخمی در جریان تظاهرات مردم رشت، توسط نیروهای سرکوبگر رژیم مورد حمله قرار گرفت و پس از ضرب و شتم، از فاصله نزدیک به او شلیک شد، او در سن ۲۸ سالگی جاودانه شد.

پیکر مائده به‌طور غیررسمی و با عجله در بهشت زینبیه رامسر دفن شد.
خواهر او واقعیت مرگش را افشا کرد و نقش او به عنوان یکی از قهرمانان مردم ایران به یادگار ماند.
پدر مائده، تحت تاثیر رعب و وحشت نهادهای امنیتی ، و برای دریافت پیکر دخترش که تنها راهش #اعتراف_اجباری مقابل دوربین بود در مصاحبه‌ای گفت که مرگ مائده به دلیل تصادف بوده است.
خواهر مائده، پس از گفتگوی پدرشان، در فایل صوتی، افشاگری کرد و گفت: مائده را با گلوله و ضرب و شتم کشته‌اند.
روز جمعه ۶ آبان وقتی خانواده مائده، برای خاکسپاری به آرامستان زینبیه آمدند، نیروهای امنیتی به آن‌ها اجازه هیچ کاری ندادند و بسیار غریبانه و بی‌سر و صدا به خاک سپرده شد.
«دیدی ای دل که خزان با گل و گلزار چه کرد تیغ طوفان بلا با گل بی‌خار چه کرد»
نیروهای امنیتی، حتی به شعر روی آگهی فوتش هم، ایراد گرفتند و گفتند این شعر منظور دارد و آزادی خواهانه هست و همه اعلامیه‌ها را جمع کردند.
جمهوری اسلامی هرگز پاسخ نداده که اگر مائده در تصادف فوت کرده است حضور نیروهای امنیتی در خاکسپاری و‌ ختم او‌ برای چه بوده و‌ چرا هیچ فردی جز خانواده درجه یک وی اجازه نداشتند در خاکسپاری او‌ باشند .
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

«میره جلو که دخترهای شجاع و خواهران وطنی خودش را از دست مزدورهای لباس شخصی نجات بده.»
شرح کشته شدن علی سیدی از زبان مادرش به این شکل است. به گفته ژیلا خاکپور، او همچون یک «قهرمان» کشته شد.
علی همزمان با مراسم چهلم مهسا امینی در شهر پرند کشته شد؛ جوانی ۲۵ ساله که به گفته مادرش، حاضر نشده بود بعد از دیدن صحنه کتک خوردن زنان و‌ بازداشتشان در خودروی یگان ویژه بی‌اعتنا بماند.
او در کنار پدرش مشاور املاک بود و آرزو داشت یک شرکت خدماتی راه بیاندازد. عاشق موسیقی رپ بود و با برادرش سعید و خواهرش باران، رابطه نزدیکی داشت.
ژیلا خاکپور درباره روز کشته شدن علی می‌گوید: « میره جلو که دخترهای شجاع و خواهرهای وطنی خودش رو نجات بده که مزدورهای لباس شخصی علی رو اول با شوکر زدند و بعد از فاصله خیلی نزدیک به پهلوی علی شلیک کردند که باعث متلاشی شدن پهلوی پسرم شد. تمام شریانهای حیاتی پاره شده بود. مزدورها جسم علی رو کشیدند کنار خیابون و بعد از چند ساعت که دیدند حال علی وخیم است گذاشتند و رفتند.»
علی با جراحات زیاد برای مدتی در کنار خیابان رها می‌شود و در نهایت بعد از مدتی یکی از رهگذران او را به درمانگاه می‌رساند.
درمانگاه برای کمک به علی امکانات کافی در اختیار نداشته و پرسنل درمانگاه می‌گویند که او باید به یک بیمارستان بزرگتر منتقل شود. خانواده علی می‌گویند که در این لحظه، ماموران او را که هنوز زنده بود «از درمانگاه دزدیدند».
از این زمان دیگر خانواده #علی_سیدی از وضعیت او خبر نداشتند:«ما تا ساعت ۴ صبح تمام خیابانهای پرند رو گشتیم. ولی علی رو پیدا نکردیم. ۵ آبان ساعت ۸ صبح به گوشی باباش زنگ زدند که بیاید آگاهی،فکر کردیم می‌خواهند آزادش کنند،باباش با سند رفت آگاهی که فرستاده بودنش دادسرا برای تشخیص هویت عکس جنازه علی،گفته بودند برو سردخونه کهریزک که باباش باور نکرده بود علی شهید شده. با کمری خمیده و دلی شکسته رفته بود کهریزک. وقتی جسم بی‌جون علی رو دیده بود فهمیده بود چه بلایی سرمون اومده. فهمید که ستون خونه‌ش شکسته.»
با این حال همانند بسیاری دیگر خانواده‌های کشته‌شدگان، مصیبت جان‌باختن فرزند، آخرین بلایی نبود که بر سر این خانواده آمد.
تا دو روز ماموران امنیتی حاضر نبودند که پیکر او را برای خاکسپاری به خانواده‌اش تحویل بدهند:«از این ترس داشتیم که نکنه یه وقت پیکر پسر جگرگوشه‌م رو به ما ندن و بدون اطلاع ما برن دفنش کنن. تا صبح جون دادیم و ترسیدیم. گفتیم یه وقت بی‌اطلاع از ما دفن نکنن. شنبه صبح با چه بدبختی رفتیم و پیکرش رو تحویل گرفتیم و دفنش کردند.»
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

امیر حسین جوادی‌فر متولد۲۳ شهریور ۱۳۶۴، دانشجوی مدیریت صنعتی دانشگاه آزاد قزوین و علاقه‌مند به بازیگری بود.
او که ۲۴ سال داشت، در موسسه «کارنامه» در حال گذراندن دوره بازیگری بود و پر از شور زندگی و انرژی بود.

در ۱۸ تیر ۱۳۸۸، هم‌زمان با اعتراضات سراسری و در دهمین سالگرد حمله به کوی دانشگاه تهران، توسط نیروهای لباس شخصی در تهران دستگیر و به کلانتری منتقل شد.
به دلیل شدت ضرب و شتم در هنگام دستگیری، او به بیمارستان انتقال یافت، اما نیروهای امنیتی از ترس یافته شدنش توسط خانواده در بیمارستان ، درمان او‌را نیمه کاره رها کردند و‌ او‌ را در ۱۹ تیرماه، به زندان کهریزک منتقل کردند.
امیر در ۲۳ تیر ۱۳۸۸ بر اثر ۵ روز شکنجه در کهریزک به دستور مرتضوی جانش را بر سر عهدش به آزادی فدا کرد.
خانواده او ۱۲ روز پس از مرگش از کشته شدن او مطلع شدند و جسدش را در پزشکی قانونی کهریزک شناسایی کردند.
مقام ها به خانواده امیر جوادی فر، اطلاع دادند بودند که پیکر او را ساعت نه صبح روز یکشنبه ۲۳ تحویل بگیرند.
در گواهی فوت او‌ علت مرگ نوشته شده است :«عفونت خونی و اختلال عصبی» !
جمهوری اسلامی بعدها در گزارش هیأت بررسی #جنایت_کهریزک پذیرفت #امیرحسین_جوادی به علت ضربات باتوم بر سر و گردنش در #بازداشتگاه_کهریزک به قتل رسیده است.
#علیه_فراموشی
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#تصویرجنگ / تصویری کمتر دیده شده از سرلشکر عزر وایزمن،فرمانده وقت نیروی هوایی و رئیس جمهور آینده اسرائیل(جلو کابین جنگنده)و آویهو بن-نون(نفر عقب)،فرمانده آینده نیروی هوایی اسرائیل بر روی یک جنگنده F-5B نیروی هوایی شاهنشاهی ایران
فرودگاه مهرآباد تهران، ایران، سال ۱۳۴۵
اسرائیل بسیار علاقمند به دریافت و خرید این جنگنده بود اما آمریکا ترجیح می‌داد در خاورمیانه تنها ایران این حنگنده برتر وقت را در اختیار داشته باشد ، در مورد جنگنده اف-۱۴ و اف -۱۶ نیز وضع به همین قرار بود اما با وقوع انقلاب ۵۷ و فسخ قرار داد خرید اف-۱۶ اسرائیل نهایتا موفق به خرید و دریافت این جنگنده‌ها شد .
اف-۱۶ همچنان ستون فقرات نیروی هوایی اسرائیل است.
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#تصویرجنگ / شهریور ‌ ۱۳۶۰، شهر #صحنه در استان #کرمانشاه.
گفتن قسمت آخر این جمله الان اقدام علیه امنیت ملی محسوب میشه !

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

در ادامه باجگیرهای سپاه پاسداران در جنگ قدرت حکومتی ، یک رسانه وابسته به سپاه پاسداران از واگذاری قسطی ۱۵ هکتار اراضی ملی شمیرانات به قیمت ۱۵ میلیون تومان به یک مقام حکومتی خبر داد.

در دهه‌های اخیر، یکی از مدیران دولتی که این رسانه نامش را فاش نکرده است دستور واگذاری ۱۵ هکتار از اراضی ملی در منطقه لالان شهرستان شمیرانات را به یک شرکت وابسته به فردی چهره و مشهور صادر می‌کند.

این اراضی طی صلح نامه رسمی به قیمت ۱۵ میلیون تومان و پس از اعمال تخفیف ۵۰ درصدی و مابقی به صورت اقساطی به شرکت مذکور واگذار می‌شود؛ که همین مبلغ نیز تاکنون پرداخت نشده است.

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

حکم اعدام جواد مرتضوی، آخوند دارای دفتر ثبت ازدواج در بهبهان که به اتهام زنای محصنه (ارتباط با زن شوهر دار) و قتل شوهر آن زن بازداشت و به اعدام محکوم شده بود، در زندان سپیدار اهواز اجرا شد.

جواد مرتضوی که با منشی خود ارتباط داشته و برای چند سال به عقد موقت خود درآورده بود، بعد از ازدواج این زن با فردی دیگر، همچنان با آن ارتباط داشته و روزی مرد را به دفتر خود دعوت کرده و با ریختن قرص در نوشیدنی بی‌هوش و سپس با ضربات چاقو در جاده شیرعلی بهبهان به قتل رسانده بود. این اتفاق اواخر اسفند ۱۴۰۱ رخ داده بود.

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

شبِ قبل از اعدام به برادرش زنگ می‌زند و می‌گوید: «چیزی که گفتن فردا می‌خوان منو انتقال بدن تهران، زندان مقصدش هم معلوم نیست. این‌جوری که گفتن ایشالا که درست می‌شه»
اما دروغ گفته بودند،نقشه‌یِ قتلِ او را کشیده بودند و اجرایش هم کردند.
۴سالِ پیش در چنین روزی #نوید_افکاری را به قتل رساندند...

…نوید جونش رو داد تا فساد قوه قضاییه جمهوری‌اسلامی رو روشنتر از قبل کنه...

#نوید_افکاری خود در این فایل صوتی به صراحت از عدم بهره‌مندی از حقِ دفاع گلایه می‌کند و از دادگاه می‌خواهد اجازه دهد از حق قانونی خود در جایگاه متهم استفاده کرده و از خود دفاع کند.

حق دفاع از جمله مصادیق حق برابری در مقابل قانون و دسترسی به عدالت است که نوید افکاری در جریان رسیدگی به پرونده خود به طور کامل از آن محروم بود.
دادگاه همچنین به طور عامدانه از دسترسی او به وکیل مدافع و وکیل انتخابی خودداری کرده بود.

عدم رعایت حقوق متهم، ضرب و شتم و شکنجه وی توسط ضابطان قضایی، جلوگیری از دسترسی به وکیل مدافع، محاکمه‌ بی ضابطه و غیر قانونی، بی اعتنایی محض به قانون و همچنین عدم رعایت تشریفات و اصول قانونی مربوط به دادرسی از مصادیق نقض حق دفاع هستند که در روند رسیدگی به پرونده نوید افکاری به وضوح دیده می‌شدند.
قوه قضائیه و‌ ضابطانش همچون نیروی انتظامی آنچنان رسوا عمل کردند که حتی صدای یک بازداشتی متهم به جرائم مالی را هم درآورد ؛ شاهین ناصری شاهد شکنجه‌های نوید بود.
او در سالروز اعدام نوید در شهریور ماه ۱۴۰۰ در حالی که می‌خواست دوباره در این مورد دست به افشاگری بزند، به سلول انفرادی در تهران منتقل شده و در آنجا به طرز مشکوکی جان خود را از دست داد.
شاهین ناصری هم شفاها و‌هم بصورت کتبی اعلام کرده است ؛ شاهد شکنجه های قرون وسطایی نوید افکاری بوده است.
#شاهین_ناصری گفته است:بازپرس او را تهدید کرده که بخاطر شهادت و‌افشاگری‌هایش «ذوب میشی»
وکیل شاهین «بابک پاک نیا» بود و درباره وی نیز همچون #نوید_افکاری تا مدتها هیچ اطلاع رسانی صورت نگرفت و این خود سئوال بزرگی است.
مشخص نشد که این چه دفاعی از جان یک انسان بود که یک خبر حتی یه عکس از شاهین تا بعد از مرگش وجود نداشت.
طبق شهادت شاهین او در اداره آگاهی شیراز، ضجه‌های نوید افکاری را شنیده و صحنه ضرب‌وشتم وی به دست دو گماشتگان لباس شخصی را به چشم خود دیده بود که شکنجه می‌کردند و‌می‌خندیدن!
ای کاش در این روزها بجای مسائل بی‌نتیجه فریاد مظلومیت و شجاعت نویدها باشیم…
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

این چه مدل آگهی استخدامی است ؛دوتا شرط اول رو اگه کسی داشته باشه اتوماتیک شرط سوم رو نداره.

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

کنعان آقایی، متولد ۲۴شهریور ۱۳۸۱ است.
جوانی از #گلشهر_کرج تنها ۲۰ سال داشت که در راه آزادی ایران جان خود را از دست داد.
او از بازداشت شدگان #آبان_خونین_۹۸ در کرج بود، هنرمند و خواننده آهنگهای رپ بود.
در گلشهر فروشنده لباس بود و از همان آبان ۹۸ به یکی از لیدرهای خیابانی گلشهر تبدیل شده بود.
او در نیمه شب ۳۱ شهریور ۱۴۰۱، در جریان اعتراضات مردمی، هدف گلوله‌های ماموران حکومتی قرار گرفت.
آنها ۸۵ گلوله ساچمه‌ای را از فاصله نزدیک به سمت او شلیک کردند، و او در اثر خونریزی شدید جان باخت.
کنعان تنها شش روز بعد از جشن تولد ۲۰ سالگی‌اش جان خود را فدای آزادیکشورش کرد.
کنعان یکی از قهرمانانی بود که با شجاعت و از خودگذشتگی برای آزادی و عدالت مبارزه کرد. حکومت، که از اثرگذاری این فریادها آگاه بود، تلاش کرد تا با تهدید خانواده کنعان و ایجاد جو امنیتی، جلوی برگزاری مراسم چهلم او را بگیرد.
اما با وجود تمام فشارها، مراسم چهلم او در روز جمعه ۱۳ آبان ۱۴۰۱، در پنجاهمین روز #انقلاب_مهسا ، در بهشت سکینه برگزار شد.
سال گذشته در اولین سالگرد جاودانگی کنعان پدر دادخواهش از غم دوری تنها فرزندش به او پیوست.
#کنعان_آقایی از گمنامترین زندانیان سیاسی آبان و قهرمانان ۱۴۰۱ است.
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

اصغر سپهری، برادر فاطمه سپهری، زندانی سرشناس مشروطه‌خواه، با انتشار پیامی از وضعیت جسمانی و شرایط دشوار او در زندان مشهد خبر داد. به گفته او، پزشک معالج در دی‌ماه ۱۴۰۳ ده جلسه فیزیوتراپی برای سپهری تجویز کرده بود، اما مقامات زندان مانع اجرای آن شده‌اند. او افزود که دست چپ خواهرش سه بار جراحی شده و دست راست نیز نیازمند عمل است، اما تاکنون فقط چند تزریق کورتون صورت گرفته است.
اصغر سپهری همچنین از پیدا شدن توده‌های دردناک در شانه و قفسه سینه خواهرش سخن گفت و تاکید کرد که باوجود انجام سونوگرافی و ماموگرافی، روند درمانی مشخصی برای او در نظر گرفته نشده است. او خاطرنشان کرد که سپهری از بیماری‌های قلبی، دیابت و فشار خون بالا نیز رنج می‌برد و در مهر ۱۴۰۲ تحت عمل جراحی قلب باز قرار گرفته بود، اما بدون مرخصی درمانی به زندان بازگردانده شد.
برادر #فاطمه_سپهری شرایط زندان را عاملی برای فشارهای روانی مضاعف دانست و به قفل بودن بند پنج برای مدت ۹ ماه و قطع تماس‌های تلفنی توسط ماموران اشاره کرد. او یادآور شد درحالی‌که رسانه‌های جمهوری اسلامی فردی بازداشت‌شده در فرانسه به‌دلیل حمایت از حماس را «زندانی سیاسی» معرفی می‌کنند، فاطمه سپهری به جرم نقد حکومت با عنوان «زندانی امنیتی» و اتهام «همکاری با دول متخاصم» محاکمه و به احکام سنگین زندان محکوم شده است؛ اتهاماتی که طی سه سال بازداشت هیچ سندی برای آنها ارایه نشده است.
#اخبار_زندانیان_سیاسی_عقیدتی

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#تصویرروز /«الان وقتشه که به حرف نوید افکاری گوش بدیم»


🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

سعید به نقل از #حبیب_افکاری، نوشته:«به شدت واسم سخته که از اون روزا و شرایطی که وحید داره بنویسم.
اصلنم دوس ندارم مردمو ناراحت کنم اما با دیدن تصاویر زندانهای سوریه و آگاهی مردم تصمیم گرفتم کمی از زندانهای ایران و آنچه به من و برادرانم گذشت بنویسم.
۱۳ شهریور ۹۹، نوید رو به انفرادی بردن
نوید قبل از رفتن به دوستش گفته بود که به داداشام خبر بده، اما زندان تلفنها رو قطع کرده بود.(زندان ما سه نفرو جداگانه نگه میداشت).
پس‌فرداش به طریقی به ما پیغام رسید که نوید رو بردن انفرادی واسه اعدام.
منو وحید تونستیم از بندهای خودمون خارج بشیمو خودمونو برسونیم جلوی سلول انفرادی(ارشاد).
شروع به اعتراض کردیم. نوید بعدا بهمون گفت باور نمیکردم اومده باشید! چجوری از بند خارج شدید و اومدید اینجا؟
محکم میزدیم تو درب و نویدو صدا میزدیم. فریاد میزدیم شما که میدونید نوید بی‌گناهه.
گارد زندان بهمون حمله کرد و وحید گفت اینجا دوربینه درگیر نشو چون میان فقط همین تیکشو کات میکننو ازش استفاده میکنن.
زورمونم به همشون نمیرسید. حدود ۲۰ نفر مسلح تا تونستن و جون داشتن مارو زدن.
نوید که صدای مارو شنیده بود پیرهنشو درآورده بود با شامپویی که اونجا بود بدنشو لیز کرده بود و دوربین مداربسته رو کنده بود و تخت آهنیو از جا کنده بود و سعی داشت درب سلول رو بکنه.
گارد به سرعت سمت نوید رفت و با ضربه به سرش انداختنش زمین و شروع کردن به زدنش.
به قدری زدنمون که از خستگی به نفس زدن افتاده بودن.
هم به ما فحش میدادن هم به مردمی که حمایتمون کردن.
خیلی احساس بدی داشتیم. من یکدفعه داد زدم جانم فدای ایران. نوید و وحیدم شروع کردن به فریاد زدن جانم فدای ایران
از زدنمون دست کشیدن بقیشون ولی خادم الحسینی(رییس گارد) ادامه میداد.
گفتن لخت بشید و شورتتونم در بیارید.
یه لباس پاره و خونی تنمون کردن و دست بند و پابند و چشم بند بهمون زدن و گفتن راه بیفتید.
لباسها بخاطر کتک زدن و خودزنی پاره و خونی بود و میدن نفر بعدی.
یکی دستمون گرفته بود و راه رو نشونمون میداد.
درب ورودی زیرزمین باز شد و گفت جلوی پات پله هست.
حدود ۱۵ تا ۲۰ تا پله زیرِ زمین.
هر کدوممون رو انداختن توی سلولی.
حدودا ۳ در ۴ متر که فقط یه موکت داشت.
بدنه و کف از سنگ بود و به شدت سرد.
آخر سلول یه دستشویی و حموم داشت. که از همونجا آب میخوردیم.
بیشتر از این نوشتن در حال حاضر از توان من خارجه.»
#جمهوری_اعدامی #برادران_افکاری #نوید_افکاری
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing