نوروزمان پیروز …

به یاد خدانور لجه‌ای و سایر جان‌باختگان سیستان و بلوچستان

painting.zhale

#خدانور_لجعی #مهسا_امینی #زن_زندگی_آزادی #نوروز #نه_به_جمهوری_اسلامی #نه_به_حجاب_اجباری #نه_به_اعدام #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #علیه_فراموشی #هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مهسا پیرایی، دختر جاویدنام مینو مجیدی، این ویدیو را منتشر کرد و نوشت:
مادر جانم،
یادت، خنده‌ای بر لب، اشکی از چشم و تیری در قلبه! میگن دیر یا زود هر انسانی از حقیقتِ زندگی سیلی میخوره ولی ما نه از حقیقت بلکه از ناحق سیلی خوردیم، و حقیقتی جز گفتن از ظلمی که بر ما تحمیل شده و مبارزه با قاتلانت وجود ندارد! از تحمل درد خسته‌ام، روحم زخمیه و صبوری آزاردهنده‌اس با‌اینحال راهی رو که توش قدم گذاشتی ادامه میدم چرا‌ که؛

«مقاومت زندگیست!»

-
- مینو مجیدی زن ۶۲ ساله، مادر ۳ فرزند، در ۲۹ شهریور ۱۴۰۱ در شهر کرمانشاه به ضرب گلوله‌های نیروهای حکومتی کشته شد. به بدن تو ۱۶۷ ساچمه اصابت کرده بود. فرزندان مینو مجیدی حالا دادخواه مادرشان هستند. خانواده‌ای که تصورش را نمی‌کردند مادرشان کشته شود.
اگر او را نکشته بودند، شاید این نوروز به دیدار دخترش در انگلیس می‌رفت و با نوه‌اش در این پارک بازی می‌کرد.
پارکی که مهسا به یاد مادرش یک نیمکت خریداری و در آنجا نصب کرد.

#مینو_مجیدی #یادمون_نمیره #زن_زندگی_آزادی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

حضور لیلا مهدوی، مادر جاویدنام سیاوش محمودی، بر سر مزار جاویدنام جواد حیدری

فاطمه حیدری، خواهر جواد، ضمن انتشار این ویدیو نوشت؛

«مامان‌لیلا بر مزار برادرم، جواد رو خطاب قرار داده و گفته: "برای سیاوش تو آسمون‌ها پدری کن". همه بغضشون ترکیده و‌ گریه کردن؛ همه می‌دونن جواد چقدر مهربون بود و عاشق جوون‌ها. فاصله‌ سنی جواد و سیاوش ۲۲ ساله. آدم‌هایی از دو نسل متفاوت که برای یک هدف مشترک جنگیدن و کشته شدن…

مامان‌لیلا ساعت‌ها در آغوش مادرم از داستان رنج خودش و از سختی‌ها و فشارهایی که به خونواده‌اش آوردن می‌گه؛ از اینکه حتی راحت نمی‌تونه به مزار پسرش سیاوش بره… با این حال، همچنان محکم و استوار حرف می‌زده… پر از امید و‌ مقاومت… به قول داداشم داستان زندگی لیلا مهدوی داستانِ تنهایی و استواریه…»

#سیاوش_محمودی
#جواد_حیدری #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #دادخواهی
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

قدمت ترانه «دایه دایه وقت جنگه» بیش از یکصد سال است و ریشه آن به جنگ جهانی اول و زمان حضور قوای روس و انگلیس در ایران برمی‌گردد؛ زمانی که اقوام لُر مورد آزار اقوام خارجی قرار گرفته بودند و این ترانه را برای اتحاد و تقویت روحیه سلحشوری در قوم خود ساختند. این ترانه نشان‌دهنده رشادت و مقاومت این اقوام بوده که معمولا هم با کمانچه، مهم‌ترین ساز اقوام لر اجرا می‌شود.

اگرچه این ترانه در بین اقوام لُر رواج داشته و از بستر این قوم برخاسته، اما با توجه به مفهوم و ماهیت آن، دیگر به جغرافیای لرستان محدود نمی‌شود و در سراسر ایران شناخته شده است و به وقت مبارزه و برای تقویت روحیه سلحشوری و مقاومت خوانده می‌شود.

و نیکا روحیه سلحشوری داشت، تصویر نیکا وقتی که در برابر نیروهای سرکوبگر ایستاد و نماد جمهوری اسلامی یعنی شالش را سوزاند از تصاویر ماندگار از سلحشوری و ایستادگی ملت ایران است و در تاریخ ثبت خواهد شد.
تصویر او وقتی که التماس نکرد، بلکه تا آخرین نفس جنگید، همیشه جاوید است.

#دایه_دایه_وقت_جنگه #نیکا_شاکرمی #مهسا_امینی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امروز زادروز جاویدنام امید مؤیدی بود، مادرش بر سر مزار فرزندش تولدش را جشن گرفت!

او این ویدیو را در اینستاگرام منتشر کرد.

امید مویدی دانشجوی ۲۰ ساله رشته تربیت بدنی دانشگاه باهنر شیراز بود که هنگام بازگشت از تمرین در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱با شلیک مستقیم ماموران کشته شد.


روز ۲۴ آبان ۱۴۰۱، پسر جوانی معترض روی زمین افتاده است، تعدادی مأمور مسلح او را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند، مردم قصد کمک دارند، اما ماموران با شلیک تیرهوایی ایجاد رعب و وحشت می‌کنند تا برای کمک به معترض جلوتر نیایند، امید مؤیدی، دانشجوی سال آخر تربیت‌بدنی شیراز جلوتر می‌آید تا به جوانی که کتک می‌خورد؛ کمک کند، ماموران از پشت امید را هدف گلوله قرار می‌دهند، تیری به طرف کمر او شلیک می‌کنند، امید روی زمین می‌افتد، اما گویی این برای ماموران کافی نیست، دوباره شلیک می‌کنند، این بار تیر خلاص است به پیشانی امید.


#شیراز #مهسا_امینی #انقلاب_۱۴۰۱ #امید_مؤیدی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«ماهم رفت ماهت بمیرد آسمان
روزهای درد یکی بعد از دیگری تمامی ندارد
یکسال شد ندارمت چشم تیله ایم
یکسالی که هرروزش اندازه قرنی گذشتند از دلتنگی و نبودنت
این که میدونم نیستی و باز دلتنگتم بزرگ ترین درده
بقول شاعر اگه قیامت قصه باشه تورو من کجا ببینم
میخوابم تا بیایی بخوابم اگر قول بدی توخوابم بمونی منم قول میدم برای همیشه بخوابم
ابولفضل امیرعطایی فرزند مریم»


- ویدیو و متنی که مادر ابوالفضل امیرعطایی درسالگرد جان‌باختن فرزندش منتشر کرده است.

- ابوالفضل نوجوان ۱۶ ساله‌ای بود که در ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ در شهر ری با شلیک مستقیم گلوله گاز اشک‌آور به سرش توسط ماموران جمهوری اسلامی زخمی شده بود و ۵ خرداد ۱۴۰۲ بعد از هشت ماه تحمل درد و رنج، جان باخت.

ویدیو از پوریا افضلی

#ابوالفضل_امیرعطایی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مراسم اولین سالگرد جان‌باختن جاویدنام ابوالفضل امیرعطایی با حضور، نردیکان، خانواده او و جمعی از خانواده‌های دادخواه از جمله مادر امیررضا همت آزاد، پدر فرزین معروفی، پدر یلدا آقافضلی، و پدر محسن شکاری برگزار شد.

- ابوالفضل نوجوان ۱۶ ساله‌ای بود که در ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ در شهر ری با شلیک مستقیم گلوله گاز اشک‌آور به سرش توسط ماموران جمهوری اسلامی زخمی شده بود و ۵ خرداد ۱۴۰۲ بعد از هشت ماه تحمل درد و رنج، جان باخت.


#ابوالفضل_امیرعطایی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

سارینا اسماعیل‌زاده یکی از نوجوانان آگاه و معترضی بود که با ضربات متعدد باتوم ماموران امنیتی بر سرش، جان خود را از دست داد.

سارینا متولد ۱۱ تیرماه ۱۳۸۵، دانش‌آموز مدرسه‌ی فرزانگان و ساکن مهرشهر کرج بود که در تظاهرات ۱ مهرماه کرجْ شرکت کرد و کشته شد.
پس از قتل سارینا، نیروهای امنیتی بارها تلاش کردند تا با تحت فشار قرار دادن خانواده، علت جان‌باختن او را خودکشی و‌ سقوط از ارتفاع، اعلام کنند.

سارینا از طریق کانال یوتیوب و تلگرام‌اش، با زبان و جهان‌بینی خود به شرح و بیان دیدگاه و دغدغه‌هایش پیرامون وضعیت زنان، جایگاه نابرابر دختران در خانواده، سرکوب جنسیتی، فقر و‌ شرح وضع دختران هم‌کلاسی خود می‌پرداخت. او در یکی از ویدئوهایی که در صفحه یوتیوب خود قرار داده، اعلام کرده بود: «مردم یک کشور چه انتظاری میتونن از کشور خودشون داشته باشن؟ رفاه، رفاه، رفاه، نه چیز دیگه‌ای...یک سری محدودیت‌هایی که مخصوصا برای زن‌ها خیلی بیشتره مثل «حجاب اجباری». مثل خیلی از ممنوعیت‌هایی که برای پسرها نیست، مثلا ما حتی یه استادیوم نمی‌تونیم بریم...بحث خیلی بیسیکیه (ابتدایی) و انقدر شنیدیم که همه‌مون اذیت می‌شیم...»

سارینا به‌جز تلاش برای ابراز عقاید و اعتراض علیه وضعیت موجود، از طریق شعر و موسیقی نیز، پیوند اجتماعی خود را با محیطی که خواهان تغییر آن بود، برقرار می‌کرد. کانال تلگرام او به نام (My Whole Universe) و همچنین صفحه یوتیوب وی به اسم (Sarinacmz) حاوی تمامی روحیات، زندگی شخصی دختر نوجوانی چون او و تلاش‌هایش برای تغییر در ساحت زیست شخصی و اجتماعی‌اند.

اعتراض علیه قتل سارینا اسماعیل‌زاده، همچون قتل نیکا شاکرمی، حدیث نجفی و...در اوایل خیزش انقلابی سال ۱۴۰۱ مردم ایران در دانشگاه‌ها، مدارس و خیابان‌ها متکثر شد. او دو‌‌‌ روز پیش از شرکت در اعتراضات، با انتشار عکس زنان و دختران مبارز در خیابان‌ها، دو پیام کوتاه را نیز منتشر کرد: «یعنی میشه بشه؟»....«وطنم بوی غربت می‌ده».

سارینا، در طبقه دوم مزار پدر خود، به خاک سپرده شد. دختری که رویای رهایی و آزادی در سر داشت، هرگز مرعوب ارتجاع نشد و آرزوهای جمعی‌اش بسیار بزرگ‌تر از شانزده سالِ کودکی‌اش بود.

ویدیو از
neural.art.canvas
متن از کانال بیدارزنی

#سارینا_اسماعیل_زاده #زن_زندگی_آزادی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امروز زادروز جاویدنام پژمان قلی‌پور از جان‌باختگان اعتراضات آبان خونین ۹۸ است.
اگر جمهوری اسلامی پژمان را در آبان ۹۸ نمی‌کشت، او امروز تازه ۲۳ ساله می‌شد.

پژمان قلی‌پور ملاطی، ۷ شهریور ۱۳۸۰ در لنگرود متولد شد. او به تازگی تحصیلات دبیرستان خود را تمام کرده بود و از طرفداران تیم استقلال بود. او به دلیل علاقه به تیم تاج، نام صفحهٔ اینستاگرامش را «پژمان تاجی» گذاشته بود.

پژمان قلی‌پور، ۲۶ آبان ۱۳۹۸، سومین روز از اعتراضات مردمی به افزایش قیمت بنزین، شش روز پیش از جشن عروسی برادر بزرگش، به قصد خرید کت و شلوار برای عروسی از منزل خارج شد. او در میان جمعیت معترض، در مارلیک کرج با شلیک پنج گلوله توسط نیروهای امنیتی کشته شد، سه گلوله به سینه، یک گلوله به قلب که از پشتش خارج شده بود و یک گلوله دیگر به ابرویش اصابت کرد.  پیکر پژمان قلی‌پور ملاطی، روز یکشنبه ۳ آذر ۱۳۹۸ در روستای ملاط لنگرود، به خاک سپرده شد.

#پژمان_قلی_پور #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم
#آبان۹۸ #ابان_خونین #آبان_ادامه_دارد
#پسرتاجی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

محسن مالمیر از جوانان دلاور شهر نوشهر بود که با دستان خالی ماموران سرکوبگر را فراری دادند. او روز ۲۹ شهریور به همراه امیرحسین شمس و حنانه کیا و چندین نفر دیگر کشته شد. محسن از نخستین جان‌باختگان نوشهر بود.. او تازه علاقه‌مند به ورزش بدنسازی شده بود و دوست داشت که بتواند در مسابفات شرکت کند. محسن مالمیر هنگامی که داشت یکی از بچه‌هایی که تیر خورده بودند را روی زمین می‌کشبد تا به جایی امن ببرد، مورد اصابت گلوله جنگی سرکوبگران قرار گرفت.. نوشهر شهری آرام در مازندران بود، ولی شلیک گلوله به مردم و به قتل رساندن چند نفر، باعث خشم جوانان غیور این شهر شد. آن‌ها چند خودروی پلیس را واژگون و کیوسک پلیس را به آتش کشیدند. این تنها راه دفاعشان در برابر نیروهای تا بن دندان مسلح بود. دفاعی مشروع در برابر قاتلان.
گفته شد که آن شب از کلانتری نزدیک به شهرداری نوشهر به سوی محسن و سایرین شلیک شد. یاد محسن مالمیر و سایر جاویدنامان و قهرمانان وطن که در راه آزادی ایران، دلاورانه ایستادگی کردند گرامی باد.

#محسن_مالمیر #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #علیه_فراموشی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
۲۵ آبان، دومین سالگرد جاویدنام علی عباسی، سمیرم

علی عباسی، ۲۴ ساله، جوانی ورزشکار (والیبالیست) بود که تازه دو هفته از پایان خدمت سربازیش می‌گذشت.
او روز ۲۵ آبان ماه در جریان خیزش مردم سمیرم با اصابت گلوله جنگی نیروهای حکومتی به گردنش، جان باخت.
مادرش قرار بود شب یلدا برایش جشن پایان سربازی بگیرد، اما جمهوری اسلامی نگذاشت.
کارت پایان خدمت علی، پس از جان‌باختنش به در منزلشان رسید، ولی او ۳۸ روز قبل‌ترش جانش را نثار آزادی ایران کرده بود.

خانواده علی عباسی در این مدت خیلی تحت فشار قرار گرفتند. آن‌ها را مجبور کردند تا نوشته‌های روی سنگ مزار را پاک کنند.

#علی_عباسی #سمیرم #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«پنجمین سالگرد شلیک سپاه پاسداران به پرواز #ps752 بود که در فرسنگ ها فاصله از وطن بار دگر دوشادوش هم ایستادیم تا فریاد ایران و ایرانی شویم.
پنج سال از شلیک سپاه پاسداران به پرواز #ps752 می‌گذرد.
شبی که ۱۷۶ نفر از هموطنانمان ، از کودکان بی‌گناه تا بزرگسالانی که آرزوهایشان آسمان را پر کرده بود، به خون کشیده شدند. شبی که برای همیشه در قلب تاریخ ما جاودانه شد؛ شبی که آسمان، شاهد بزرگ‌ترین جنایت علیه بشریت بود.

امروز، نام عزیزانمان را فریاد می‌زنیم. هر یک از آن ۱۷۶ نفر، جهانی بودند پر از امید و رؤیا. جهانی که توسط رژیمی بی‌رحم و ظالم نابود شد. رژیمی که نه تنها پرواز #ps752 ، بلکه هر پرواز امید و آزادی را در این سالها به گلوله بسته است.

ما با خانواده‌های پرواز #ps752 همدردیم؛ ما دردی مشترکیم.

«ما همه سرما خورده ی یک زمستانیم‌.»

ما #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم

سالیان سال است که دادخواهیم، در برابر سکوت ایستاده ایم.

ما مردم ایران در جای جای جهان دوشادوش خانواده‌های شریف دادخواه در برابر فراموشی، فریاد دادخواهی سر می‌دهیم و در برابر ترس، با رشادت و شجاعت ایستاده‌ایم، چون مردم مبارز داخل ایران که سرخم نکرده اند.

ما دادخواهیم ، دادخواهیم برای تمام خون‌های به ناحق ریخته‌شده. برای تک‌تک کسانی که در این ۴۵ سال جانشان را برای آزادی ایران دادند.

دادخواهی ما برای کودکانی است که رؤیاهایشان را دزدیدند، برای مادران دادخواهی که صدای فرزندانشان را دیگر نشنیدند، برای پدران دادخواهی که پشتشان از داغ فرزند فروریخت. آری ما دادخواهیم.

#نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم

نمی‌گذاریم جنایات جمهوری اسلامی در خاموشی دفن شود . ما هنوز زخم بر این تن داریم تا روزی که عدالت التیام بخش زخم‌های ما باشد.

می‌رسد روزی که گریه‌های تلخ ما، اشک‌ شوق آزادی باشد روزی که انتقام خون‌های به ناحق ریخته‌شده گرفته شود و آزادی و عدالت در وطنمان ایران حاکم می‌شود.»

از صفحه کوثر افتخاری از مصدومان چشم

#ps752
#women_life_freedom

#نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم
#ژن_ژیان_ئازادی
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#پاینده_ایران
#دادخواهی
#یاری_مدنی_توانا

🖤✈️

@Tavaana_TavaanaTech