‌
پدیده دین‌گریزی در ایران را می‌توان به عوامل گوناگونی نسبت داد که بخشی از آن به نحوه تبلیغ و ترویج دین بازمی‌گردد.

هزینه‌های کلان و تبلیغات گسترده مذهبی، وقتی با اعمال فشارهای اجتماعی، محدودیت‌های فردی، و رفتارهای متناقض برخی از مدعیان دین همراه شود، می‌تواند تأثیر معکوس داشته باشد.

این امر به ویژه زمانی رخ می‌دهد که میان شعارها و عملکرد واقعی فاصله‌ای آشکار وجود دارد.

نسل‌های جوان‌تر، که به دنبال آزادی بیان، تنوع فکری و معنویت شخصی هستند، ممکن است نسبت به دین سنتی احساس بیگانگی کنند.

در نتیجه، دین‌گریزی به عنوان واکنشی به فشارهای ساختاری و فرهنگی گسترش یافته و نوعی جستجوی جایگزین برای معنای زندگی را نمایان می‌سازد.



چرا با این حجم وسیع از هزینه و تبلیغات مذهبی، دین‌گریزی در ایران افزايش يافته است؟

پاسخ برخی مخاطبان را در تصویر می‌خوانید.

شما هم دیدگاه‌های خود را با ما به اشتراک بگذارید.

#دین‌ناباوری #ناباورمندی #خداناباوری #آتئیست #دین_گریزی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
حذف اجبار در دین، یکی از ارکان اساسی رواداری در جوامع سنتی مانند ایران است که می‌تواند زمینه‌ساز پذیرش ناباورمندان و ایجاد همزیستی مسالمت‌آمیز شود.

در جامعه‌ای که باورهای مذهبی ریشه‌های عمیقی در فرهنگ و خانواده دارند، پذیرش آزادی انتخاب در باور می‌تواند از خانواده آغاز شود.

خانواده به‌عنوان نخستین محیط اجتماعی، نقشی کلیدی در شکل‌گیری نگرش‌های افراد نسبت به عقاید مختلف دارد.

آموزش احترام به انتخاب‌های فردی در محیط خانواده می‌تواند به فرزندان بیاموزد که باور داشتن یا نداشتن یک اعتقاد مذهبی، امری شخصی و محترم است.

این نگرش نه‌تنها به کاهش تعارضات درون خانوادگی کمک می‌کند، بلکه به ایجاد جامعه‌ای متنوع و مبتنی بر رواداری منجر می‌شود.

از سوی دیگر، حذف اجبار در دین در سطح اجتماعی مستلزم اصلاح نگرش‌های سنتی، افزایش آگاهی عمومی و ترویج گفت‌وگوی باز درباره آزادی‌های فردی است.

پذیرش ناباورمندان در چارچوب حقوق شهروندی و انسانی، نه‌تنها کرامت انسانی را حفظ می‌کند، بلکه به تقویت همبستگی اجتماعی در جامعه‌ای چندصدایی کمک خواهد کرد.

#رواداری #ناباورمندان #خداناباوران #آتئیست #گفتگو_توانا


@Dialogue1402

‌
تقویت نهادهای جامعه مدنی در ایران، به‌عنوان یکی از ابزارهای مؤثر برای گسترش رواداری و حمایت از حقوق ناباورمندان، با چالش‌های متعددی روبه‌رو است.

جامعه مدنی می‌تواند از طریق آموزش، فرهنگ‌سازی و ترویج گفت‌وگوهای اجتماعی به پذیرش تنوع عقیدتی کمک کند و بستری برای دفاع از حقوق برابر تمامی شهروندان، از جمله ناباورمندان، فراهم آورد.

بااین‌حال، در ایران بسیاری از فعالیت‌های مدنی، به‌ویژه آن‌هایی که به موضوعاتی چون آزادی عقیده، حقوق بشر و دفاع از اقلیت‌های فکری و عقیدتی می‌پردازند، حساسیت‌برانگیز هستند و ممکن است با محدودیت‌های قانونی و فشارهای امنیتی مواجه شوند.

بنابراین، فعالان مدنی باید با آگاهی از شرایط، امنیت فردی خود را در نظر بگیرند و از روش‌های کم‌خطرتر مانند آموزش غیررسمی، فعالیت‌های آنلاین و ایجاد شبکه‌های حمایتی بهره ببرند.

در شرایط کنونی، همکاری هوشمندانه و استفاده از ظرفیت‌های قانونی و فرهنگی موجود می‌تواند به تدریج زمینه را برای تقویت جامعه مدنی، ترویج رواداری و حمایت از حقوق ناباورمندان فراهم کند.

#جامعه_مدنی #رواداری #ناباورمندان #خداناباوران #آتئیست #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
‌
ژاک دریدا (1930–2004)، فیلسوف فرانسوی و بنیان‌گذار مکتب شالوده‌شکنی، از تأثیرگذارترین متفکران قرن بیستم بود.

او با رویکردی انتقادی به متون فلسفی، دینی و ادبی، مفاهیمی مانند حقیقت، معنا و خدا را به چالش کشید.

هرچند دریدا به صراحت خود را خداناباور ننامید، اما آثار او اغلب به‌عنوان نقدی بر متافیزیک سنتی و باورهای دینی تفسیر شده‌اند.

دریدا در فلسفه خود به تحلیل و نقد ساختارهای فکری‌ای می‌پردازد که به تثبیت ایده خدا یا مفاهیم مطلق کمک کرده‌اند.

او با استفاده از شالوده‌شکنی، نشان داد که این مفاهیم اغلب ناپایدار و وابسته به زبان و فرهنگ هستند.

این نگاه به‌طور غیرمستقیم زمینه‌ساز خداناباوری فلسفی است، زیرا ادعای وجود مطلق یا نهایی را زیر سؤال می‌برد.

آثار دریدا، مانند نوشتار و تفاوت، تأثیری عمیق بر فلسفه، نظریه ادبی و نقد دینی گذاشت و او را به یکی از متفکرانی تبدیل کرد که به بررسی فلسفی خداناباوری و نقد دین پرداخته‌اند.

#ژاک_دریدا #دریدا #فلسفه #خداناباوری #آتئیست #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
رابرت جی. اینگرسول (1833-1899) یکی از برجسته‌ترین آزاداندیشان آمریکایی، سخنران، نویسنده، و فعال سیاسی دوران طلایی آزادی اندیشه بود.

او که در جنگ داخلی آمریکا به‌عنوان سرباز خدمت کرد، بعدها به دلیل مهارت بی‌نظیر در سخنرانی و دفاع از سکولاریسم، خردگرایی و نقد دین، به «جنگجوی آزاداندیش» شهرت یافت.

اینگرسول که خود را ندانم‌گرا می‌دانست، با هوش، طنز و استدلال‌های قوی، عقاید مذهبی سنتی را به چالش می‌کشید و از آزادی فکر و جدایی دین از سیاست دفاع می‌کرد.

به دلیل تأثیر عمیقش در ترویج ندانم‌گرایی، او را «ندانم‌گرای کبیر» می‌نامند.

سخنرانی‌های پرشور و نوشته‌های روشنگرانه او همچنان الهام‌بخش ناباورمندان و آزاداندیشان در سراسر جهان است. او باور داشت که اخلاق و همدلی انسان‌ها باید بر پایه خرد و علم باشد، نه ایمان و اعتقادات مذهبی.

#رابرت_اینگرسول #ندانم_گرا #آتئیست #سکولاریسم #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
اصطلاح "برگشتگان" به افرادی اشاره دارد که در یک خانواده مومن مذهبی به دنیا آمده‌اند یا خود قبلا مومن بوده‌اند، اما بعدها از اعتقادات یا اعمال مذهبی فاصله گرفته‌اند. مثلا مارتین اسکورسیزی کارگردان معروف سینما خود را یک مسیحی برگشته  "Lapsed Christians" نامیده است.

دلایل برگشت از ایمان چیست؟
- افراد به دلایل مختلفی از ایمان دینی فاصله می‌گیرند، از جمله:
- تجدید نظرهای منطقی فلسفی و علمی در دین
- تجربه‌های منفی در دین یا مواجهه با روحانیون فاسد
- اختلاف عقاید دینی با ارزش‌های مدرن
- عدم ارتباط شخصی با آموزه‌های مذهبی

بعضی برگشتگان ممکن است خود را هنوز از نظر ارثی متعلق به یک جامعه دینی بدانند اما علاقه‌ای به پیروی از آن دین ندارند. بعضی نیز ممکن است به کلی خود را مستقل و خارج از چارچوب آن دین معرفی کنند.

با رشد سکولاریسم و آگاهی‌ها از فسادهای مذهبی، تعداد برگشتگان افزایش یافته است. بسیاری از این افراد به گرایش‌های دیگر مانند ندانم‌گرایی، معنویت شخصی یا بی‌دینی روی آورده‌اند.

برگشتگان ممکن است احساس طرد شدن از سوی خانواده یا جامعه مذهبی، یا سردرگمی هویتی به همراه تلاش برای یافتن معنای جدید داشته باشند، یا با خطر مجازات روبرو شوند.

در مقابل، برگشتگان می‌توانند از زندگی به همراه کشف مسیرهای فکری جدید، آزادی در باورهای شخصی، نزدیکی به دیدگاه‌های علمی و فلسفی و استقلال فکری و اخلاقی برخوردار باشند.


منابع:
سایت راجر ایبرت (Roger Ebert) و
What is lapsed Catholic

#ناباورمند #ملحد #آتئیست #کافر #مسیحی #مارتین_اسکورسیزی #بی_ایمان #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
«من نه تنها از شهرم، بلکه از خانواده‌ام طرد شدم تنها به این دلیل که مثل آن‌ها فکر نمی‌کردم و یک خداناباور شده بودم.»

در این برنامه تجربه‌های تلخ نازی، شهروند خداناباور، را از طرد‌شدن از خانواده و ترک دیار خود می‌شنوید.

این برنامه قسمتی از بگو-بشنو -۳۷ با عنوان «آیا در ایران خداناباور داریم؟» است که ۲۹ آذر ۱۴۰۲ در اتاق کلاب‌هاوس آموزشکده توانا برگزار شده است.

لینک وبسایت
https://dialog.tavaana.org/expatriat/

لینک یوتیوب
https://youtu.be/93ATYlTgnxg

لینک ساندکلاد
https://on.soundcloud.com/UnpNZ

#گفتگو_توانا #حقوق_خداناباوران #همبستگی_ملی #مداراجویی #آتئیست‌ #ناباورمند #خداناباور

@Dialogue1402