آموزشکده توانا
55.7K subscribers
31.9K photos
37.5K videos
2.55K files
19.2K links
کانال رسمی «توانا؛ آموزشکده جامعه مدنی»
عكس،خبر و فيلم‌هاى خود را براى ما بفرستيد:
تلگرام:
t.me/Tavaana_Admin

📧 : info@tavaana.org
📧 : to@tavaana.org

tavaana.org

instagram.com/tavaana
twitter.com/Tavaana
facebook.com/tavaana
youtube.com/Tavaana2010
Download Telegram
همانطور که پیش از این نوشته بودیم، ساعت ۶ صبح امروز چهارشنبه سوم بهمن، نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی به منازل ۱۰ زن بهائی در اصفهان حمله کردند و آنها را بازداشت کردند. اکنون خبر رسیده این ۱۰ زن بهائی به زندان دولت‌آباد اصفهان منتقل شده‌اند.

رویا آزادخوش، نسرین خادمی، مژگان پورشفیع، آزیتا رضوانی‌خواه، بشری مطهر، سارا شکیب، شورانگیز بهامین، ساناز راسته، مریم خورسندی و فیروزه راستی‌نژاد

این افراد فقط اسم نیستند آنها عضو یک خانواده هستند که امروز صبح وحشیانه به منازلشان حمله شده است.
نسرین خادمی دو فرزند خردسال دارد که ساعت ۶ صبح با وحشت و ترس از خواب پریده‌اند و از زمان بازداشت وحشیانه مادرشان به‌شدت دچار بحران روحی شده‌اند.
این ۱۰ زن بهائی پیشتر توسط شعبه ۳۷ دادگاه تجدیدنظر استان اصفهان هریک به پنج سال حبس تعزیری پرداخت ۵۰ میلیون تومان جزای نقدی، ۵ سال محرومیت از خدمات اجتماعی و ٢ سال منع خروج از کشور محکوم شده‌‌ بودند.

صدای هم‌وطنان‌مان باشیم

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#داستان_ما_یکیست
#اصفهان
@Tavaana_TavaanaTech
خانم شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل، در رابطه با وضعیت خانم مهوش ثابت، متنی به شرح زیر منتشر کرد:

🔸 سال‌ها پیش، مهوش ثابت در ایران موکل من بود. بیدادگاه قضایی ایران او را به ده سال زندان محکوم کرد. او و گروه دیگری از اعضای جامعه بهایی، این محکومیت ناعادلانه را با تحمل ده سال زندان، از سر گذراندند. این زن شریف، که به جرات می‌توان گفت همچون چشمه‌ای صاف و زلال و بی‌آلایش است، باز هم به بهانه‌های واهی بازداشت و در سال ۱۴۰۱ به ده سال حبس دیگر محکوم شد.

🔸 خانم ثابت در زندان دچار بیماری‌های بسیاری شد. بزرگ‌ترین بحرانی که دوران حبس برای او ایجاد کرد، مشکل قلبی بود. او اخیراً جراحی عمل باز قلب انجام داده و دوران نقاهت پس از این جراحی سنگین را از سر می‌گذراند. متأسفانه مطلع شدم که وضعیت سلامت ایشان مساعد نیست و بازگرداندن او در این وضعیت به زندان، معنایی جز تلاش برای قتل او ندارد.

🔸 کینه‌ی دیرین جمهوری اسلامی از جامعه بهایی، تنها دلیل بی‌شمار آزارهای حکومت علیه ایشان است. مهوش ثابت قربانی ستم و تبعیض نظام‌مند جمهوری اسلامی علیه اقلیت‌ها، زنان و دگراندیشان است. او بی‌گناه است، اما اگر مجرم هم بود، می‌بایست امروز به واسطه عدم تحمل کیفر، از زیر چتر سیاه امنیتی و قضایی رهایی می‌یافت. از این رو اعلام می‌کنم که او به هیچ وجه نباید به زندان بازگردد و عواقب وضعیت سلامت او، بر عهده جمهوری اسلامی است.

🔸 همچنین از تمامی فعالین مدنی، سیاسی و شهروندان می‌خواهم به کمپینی که برای آزادی بی‌قید و شرط مهوش ثابت تشکیل شده، بپیوندند و از تمام ظرفیت‌ها برای نجات جان او استفاده کنند.

🔹 لینک کمپین و بیانیه عمومی برای آزادی مهوش ثابت:

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSelusdHx7qrDpWjC5tvOTWUiWNyiVHfv1BHV4QolIlRKTO9Vw/viewform

با مهوش ثابت بیش‌تر آشنا شوید
https://tavaana.org/mahvash-sabet/

روایت مهوش ثابت از گذراندن نوروز در زندان
https://tavaana.org/norouzinprison_sabet/

جمهوری اسلامی ما بهائیان را برای زندگی رد صلاحیت کرده است!
نامه مهوش ثابت از زندان
https://youtu.be/GMp3HrE3etY?feature=shared

#مهوش_ثابت #داستان_ما_یکیست #بهائی #بهائیان_ایران #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
جامعه جهانی بهائی، اجرای حکم حبس ۱۱ زن بهائی را محکوم کرد.
روز گذشته چهارشنبه ۳ بهمن‌ماه ساعت ۶ صبح سرکوبگران جمهوری اسلامی به منزل زنان بهایی حمله کردند و با ایجاد رعب و وحشت آنان را بازداشت کردند.
در بیانیه‌ای که جامعه جهانی بهائی منتشر کرد، این بازداشت‌ها بخشی از یک «کارزار سیستماتیک و رو به افزایش آزار و سرکوب» علیه بهائیان معرفی شده‌اند.
این بیانیه همچنین اشاره می‌کند که چندین نفر از زنان بازداشت‌‌شده مادر نوزاد و کودک خردسال‌ هستند یا مسئول مراقبت از والدین سالخورده‌شان.

متن کامل بیانیه:

دو روز قبل از بررسی کارنامۀ حقوق بشری جمهوری اسلامی در سازمان ملل متحد،
حکومت ایران ۱۱ زن بهائی را به دلیل اعتقادشان بازداشت می‌کند

ژنو—۳ بهمن ۱۴۰۳—در جدیدترین اقدام خشونت‌آمیز جمهوری اسلامی ایران علیه بهائیان، امروز صبح زود در موجی تکان‌دهنده از حملات به منازل، ١١ زن بهائی بدون حکم قضایی یا اطلاع قبلی بازداشت شدند.

چندین نفر از زنان بازداشت‌شده نوزاد و کودک خردسال دارند یا مسئول مراقبت از والدین سالخورده‌شان هستند. آن‌ها پیش از این به دلیل بهائی بودن با محکومیت‌ مواجه شده بودند. بر اساس گزارش‌ها، مأموران امنیتی با بالا رفتن از دیوار، تحت فشار قرار دادن همسایگان و جا زدن خود به عنوان کارکنان خدمات شهری، با اعمال زور وارد منازل این زنان شده و آن‌ها را تحت بازرسی‌های پرفشار و تهاجمی قرار داده‌اند. همسایگان با ارعاب وادار به سکوت و کودکان حاضر در خانه‌ها از این عملیات مضطرب و دچار وحشت شدند.

۱۰ نفر از این زنان در خانه‌های خود در بهارستان، نزدیک اصفهان، بازداشت شدند. اما وقتی مأموران امنیتی به خانۀ نفر یازدهم رفتند، متوجه شدند که او در خانه نیست. همسرش به آن‌ها اطلاع داد که او برای دیدار با خانواده به روستای قَرَه در استان چهارمحال و بختیاری رفته است. مأموران تا ظهر در محل سکونتش در بهارستان منتظر بازگشت او ماندند و وقتی او بازنگشت، به روستای قَرَه رفتند و او را در همان روز بازداشت کردند.

سیمین فهندژ، نمایندۀ جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل متحد در ژنو اظهار داشت: «حکومت ایران بار دیگر چهرۀ واقعی خود را نشان داده است. جمهوری اسلامی دو روز پیش از بررسی کارنامۀ حقوق بشری‌اش در سازمان ملل متحد، بار دیگر دست به اقدامی بی‌رحمانه علیه زنانی کاملاً بی‌گناه زده است. آنچه 'جرم' این زنان محسوب می‌شود خدمت به جوامع محلی‌شان بوده و اکنون حکومت ایران آن‌ها را در یورشی خشونت‌آمیز به منازلشان بازداشت کرده است.»
به تازگی ۱۸ کارشناس حقوق بشر سازمان ملل متحد و جامعۀ جهانی بهائی به آزار و سرکوب مضاعف زنان بهائی در ایران، هم به دلیل اعتقاد دینی و هم به دلیل جنسیتشان اشاره کرده‌اند. واقعۀ امروز، جدیدترین نمونه از این روند انزجارآمیز است.

جامعۀ جهانی بهائی این بازداشت‌ها را که بخشی از یک کارزار سیستماتیک و رو‌ به‌ افزایش آزار و سرکوب علیه بزرگترین اقلیت دینی غیرمسلمان ایران است، محکوم می‌کند.

بازداشت‌های امروز تنها دو روز پیش از «بررسی ادواری جهانی»(UPR) ایران در «شورای حقوق بشر سازمان ملل» در ژنو رخ می‌دهد، جایی که انتظار می‌رود آزار و سرکوب سیستماتیک بهائیان توسط حکومت ایران مورد بررسی دقیق قرار گیرد.

جامعۀ جهانی بهائی از جامعۀ بین‌المللی می‌خواهد تا از فرصت بررسی ادواری جهانی استفاده کرده و خواستار این شود که حکومت ایران:
به تبعیض علیه بهائیان در تمامی عرصه‌های زندگی، از جمله آموزش و اشتغال پایان دهد.
آزادی دین و عقیده را رعایت کند.
آزار و سرکوب حکومتی، بازداشت‌ها و مصادرۀ اموال را متوقف سازد.
انتشار تبلیغات نفرت‌پراکنانه علیه بهائیان ایران را خاتمه دهد.
اموال مصادره‌شده را بازگرداند و اجرای عدالت را برای افراد آسیب‌دیده تضمین نماید.

اسامی بازداشت‌شدگان عبارت است از رویا آزادخوش، شورانگیز بهامین، نسرین خادمی، مریم خورسندی، بشری مطهر، مژگان پورشفیع، فیروزه راستی‌نژاد، ساناز راسته، سارا شکیب، آزیتا رضوانی‌خواه و فرخنده رضوان‌پی.


#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#داستان_ما_یکیست
#اصفهان
#بیانیه
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from گفت‌وشنود
۸ بهمن ۱۴۰۳، چهارمین نشست بررسی ادواری جهانی (UPR) جمهوری اسلامی ایران در شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو برگزار شد. در این نشست، کشورهای عضو سازمان ملل نگرانی عمیق خود را درباره نقض گسترده حقوق بشر در ایران، به‌ویژه سرکوب سیستماتیک بهائیان، اقلیت‌های دینی و قومی، و زنان و دختران ابراز کردند. همزمان با این بررسی، نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ۱۱ زن بهائی را به اتهامات بی‌اساس بازداشت کردند. کشورهای مختلف، از جمله ایتالیا، اتریش، لیتوانی، لوکزامبورگ، بلژیک، کانادا، اسپانیا، و استونی در بیانیه‌های خود خواستار توقف آزار بهائیان شدند و بر تضمین حقوق برابر برای اقلیت‌های دینی تأکید کردند. ایتالیا از ایران خواست ترتیبات لازم را برای تضمین حقوق برابر برای تمام شهروندان، به‌ویژه بهائیان، اتخاذ کند. اتریش بر هماهنگی قوانین ایران با حقوق بشر بین‌المللی تأکید کرد. لیتوانی و استونی خواهان توقف تبعیض علیه اقلیت‌های دینی شدند و لوکزامبورگ بر پایان دادن به آزار بهائیان، کردها، بلوچ‌ها و ترکمن‌ها تأکید کرد. ایرلند، هلند، و اسپانیا نیز از ایران خواستند آزادی دین و عقیده را برای اقلیت‌های دینی تضمین کنند. در آستانه این بررسی، جامعه جهانی بهائی (BIC) همراه با دیگر سازمان‌های حقوق بشری، گزارشی تحت عنوان «چکمه روی گردنم» ارائه کرد که نقض سیستماتیک حقوق بهائیان ایران را مستند کرده است. در این گزارش، از مصادره اموال و محرومیت از تحصیلات تا بازداشت‌های خودسرانه به عنوان ابزارهای سرکوب بهائیان نام برده شده است. مای ساتو، گزارشگر ویژه سازمان ملل، محرومیت سیستماتیک بهائیان را یکی از شدیدترین موارد سرکوب دینی در جهان توصیف کرد. سیمین فهندژ، نماینده جامعه جهانی بهائی، تأکید کرد که آزار و سرکوب بهائیان در قوانین ایران نهادینه شده و حقوق انسانی آنان به طور کامل نادیده گرفته می‌شود. حمایت گسترده کشورها در این بررسی و موج فزاینده اعتراضات جهانی علیه سرکوب بهائیان بر ضرورت اقدام فوری برای توقف این تبعیض‌ها تأکید کرد.


#حقوق_بشر #بهائیان_ایران #داستان_ما_یکیست #اقلیت_دینی #حجاب_اجبارى #گفتگو_توانا

@Dualogue1402
نگاهی به پرونده مهوش ثابت، زندانی عقیدتی

با حضور
نگار ثابت، دختر مهوش ثابت

مجری: ماهمنیر رحیمی، روزنامه‌نگار


سه شنبه ۹ بهمن ۱۴۰۳
ساعت ۲۱:۳۰ به وقت ایران

#مهوش_ثابت #داستان_ما_یکیست #بهائی #زندانی_عقیدتی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from گفت‌وشنود

شراره روحانی و فرخ عنایتی‌پور، زوج بهایی ساکن اصفهان، به دلیل حمایت از پوشش اختیاری به حبس محکوم شدند.

مرکز اسناد حقوق بشر ایران نوشت: دادگاه انقلاب تهران به ریاست محمدرضا توکلی، خانم روحانی را به اتهام "دعوت به جنگ و برهم زدن امنیت کشور" به پنج سال حبس و به دلیل "تبلیغ علیه نظام" به یک سال حبس محکوم کرد. همسرش، فرخ عنایتی‌پور، نیز به دلیل تبلیغ علیه نظام به شش ماه حبس محکوم شد.

این زوج همچنین به دو سال ممنوعیت خروج از کشور، محدودیت فعالیت در فضای مجازی و ضبط تلفن‌هایشان محکوم شدند. اتهامات آنها بر اساس محتوای تلفن همراه و مطالب منتشرشده در فضای مجازی عنوان شده است. احکامشان در دادگاه تجدیدنظر اصفهان نیز تأیید شد.

این زوج که پیش‌تر سابقه احضار و برخورد قضایی داشتند، در سال ۱۴۰۱ با مصادره ۷۰ درصد منزل مسکونی‌شان مواجه شدند و ناچار شدند همان بخش را مجدداً خریداری کنند.

#حجاب_اجبارى #پوشش_اختیاری #بهائیان_ایران #داستان_ما_یکیست #گفتگو_توانا

@Dialogue1402
دختر خانم مهوش ثابت، ضمن انتشار تصویری از کودکی خود، متن زیر را نوشت:

«مامانم اولین روز مدرسه ام کنارم نبود، سفر بود، برای تاسیس دانشگاه بهایی. با کیف و لباسم خوابیدم تا وقتی اومد منو ببینه.
سالها گذشت و با هیچ لباس منو ندید؛ لباس مهاجرت، لباس فارغ‌التحصیلی، لباس عروسی، لباس زایمان…لباس روی لباس منتظرش هستم!»

- مهوش ثابت - شهریاری، هفتاد و دو ساله، شاعر، نویسنده، معلم بهایی ایرانی و ساکن ایران است.


او نزدیک به سیزده سال از عمر خود را با احکامی ناعادلانه به عنوان یک زندانی عقیدتی در زندان گذرانده است و هفت سال و نیم از حکمش باقی مانده است درحالی که تا بحال ۳۰ سال حکم از دادگاه انقلاب ایران دریافت کرده است.


سلامت مهوش ثابت حالا دیگر از دست رفته است و زندگی او با چالش‌های جدی روبه روست.


تومور ریه، پوکی استخوان با ریسک بالا، مشکل شکستگی هر دو زانو و عوارض شدید ناشی از عمل قلب باز همراه با فرسودگی ناشی از سیزده سال زندان که سه سال آن در سلول دربسته تنگ و تاریک بوده است، فقط بخشی از این چالش‌ها هستند.


وضعیت او چنان وخیم و بحرانی است که ادامه حبس نه تنها درد و رنج فراوانی به همراه دارد بلکه خطر جدی و جبران‌ناپذیری برای جان او به وجود می‌آورد.

او حدود یک ماه است که با توقف حکم برای درمان در خارج از زندان است، خانواده او به شدت نگرانند که اگر به زندان بازگردد وضعیت بسیار وخیمی پیدا کند.
لینک کمپین و بیانیه عمومی برای آزادی مهوش ثابت:
https://tinyurl.com/2cx6xyc8


با مهوش ثابت بیش‌تر آشنا شوید
https://tavaana.org/mahvash-sabet/

روایت مهوش ثابت از گذراندن نوروز در زندان
https://tavaana.org/norouzinprison_sabet/

جمهوری اسلامی ما بهائیان را برای زندگی رد صلاحیت کرده است!
نامه مهوش ثابت از زندان
https://youtu.be/GMp3HrE3etY?feature=shared

#مهوش_ثابت #داستان_ما_یکیست #بهائی #بهائیان_ایران #یاری_مدنی_توانا

#FreeMahvash

@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
امروز زادروز مهوش ثابت زندانی عقیدتی است.

«جمهوری اسلامی ما بهائیان را برای زندگی رد صلاحیت کرده است».

این جمله‌ای از نامه‌ای است که مهوش ثابت، که آبان ۱۴۰۲ از زندان نوشت و بیرون منتشر شد. او متولد سال ۱۳۳۱ استان فارس، لیسانس روان‌شناسی از دانشگاه تهران، شاعر، معلم و مدیر است که تا پیش از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ با کمیته ملی سوادآموزی ایران همکاری داشت و پس از انقلاب ۵۷ مانند بسیاری دیگر از همکاران بهایی‌اش، از کار اخراج شد و از اشتغال به هر گونه کار آموزشی دولتی محروم.
مهوش ثابت همچنین از طرف انجمن جهانی قلم در بریتانیا برنده‌ جایزه‌ سالیانه‌ «نویسنده‌ی دلیر» شده است.
او نزدیک به سیزده سال از عمر خود را با احکامی ناعادلانه به عنوان یک زندانی عقیدتی در زندان گذرانده است و هفت سال و نیم از حکمش باقی مانده است درحالی که تا بحال ۳۰ سال حکم از دادگاه انقلاب ایران دریافت کرده است.
سلامتی این زندانی عقیدتی در این مدت به‌شدت به خطر افتاده است. تومور ریه، پوکی استخوان با ریسک بالا، مشکل شکستگی هر دو زانو و عوارض شدید ناشی از عمل قلب باز همراه با فرسودگی ناشی از سیزده سال زندان که سه سال آن در سلول دربسته تنگ و تاریک بوده است، فقط بخشی از این چالش‌ها هستند.
او از دی ماه ۱۴۰۳ با توقف حکم برای درمان، در خارج از زندان است، خانواده او به‌شدت نگرانند که اگر به زندان بازگردد، وضعیت بسیار وخیمی پیدا کند.

«نگاهی به وضعیت مهوش ثابت، زندانی عقیدتی» نام برنامه‌ای ست که در آن ماهمنیر رحیمی، روزنامه‌نگار، با نگار ثابت، فرزند او، به گفتگو نشسته است. این برنامه را ببینید و بشنوید.

این برنامه ۹ بهمن ۱۴۰۳ در صفحه اینستاگرام توانا برگزار شده است.

سایت:
https://tavaana.org/mahvash_sabet_live/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=xdPtiVQ8nT4
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/6e9af7c2-21b0-4e84-bedd-d6c9c4317535

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#مهوش_ثابت
#داستان_ما_یکیست
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from گفت‌وشنود
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
جمهوری اسلامی: حقوق اقلیت‌ها را نقض می‌کنم، پس هستم!

تورگود مارشال، عضو پیشین دیوان عالی ایالات متحده آمریکا، در جمله‌ای ماندگار گفته بود:

«ما کیفیت زندگی را بر اساس وضعیت آسیب‌پذیرترین افراد آن ارزیابی خواهیم کرد».

او که هم وکیل بود و هم یک مبارز حقوق مدنی و سال‌ها با تبعیض نژادی مبارزه حقوقی و مدنی کرده بود، این جمله را بر اساس سال‌ها تجربه بیان کرده بود.

اما جملاتی اینچنین که از پس سال‌ها تجربه مدنی بیان می‌شوند، قابلیت این را دارند که در یک موقعیت خاص محصور نشوند و در موارد دیگر نیز به کار روند.

مثلا بر این اساس می‌توانیم بپرسیم که آسیب‌پذیرترین افراد در زندگی مدنی ایرانیان چه کسانی هستند؟

برای یافتن پاسخ، وقتی به وضعیت کنونی جامعه ایران نگاه بیندازیم، متوجه می‌شویم که کمتر قشر و گروهی را می‌توان از آسیب‌پذیری دور دید.

قطعا زنان، گسترده‌ترین و پرجمعیت‌ترین قشر جنسیتی آسیب‌پذیر در جامعه ایران هستند که به واسطه سلطه‌حکومتی شریعت‌محور و فقاهتی، تحت تبعیض سنگین حقوقی قرار دارند.

اما به حساب همان فقاهت اسلامی که سایه‌ی سنگین خود را بر قوانین اساسی، جزایی، مدنی و آیین‌نامه‌های مختلف در ایران کنونی انداخته، بیایید به وضعیت اقلیت‌های مذهبی و عقیدتی نیز نگاهی بیندازیم.

#گفت‌وگو_توانا

https://dialog.tavaana.org/religious-minorities/

#حقوق_اقلیت #داستان_ما_یکیست

@Dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
بهنام ممتازی، شهروند بهائی ساکن قزوین، روز دوشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۳، برای گذراندن محکومیت دو سال و یک روز حبس خود راهی زندان چوبیندر قزوین شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، وی در ۹ مرداد ۱۴۰۱، همزمان با بازداشت شش شهروند بهائی دیگر در شهرهای مختلف ایران، توسط نیروهای امنیتی دستگیر و در ۲۰ مرداد همان سال با تودیع وثیقه آزاد شد.

ممتازی در دادگاه بدوی به اتهام «فعالیت آموزشی و تبلیغی انحرافی مغایر و مخل به شرع مقدس اسلام» به دو سال و یک روز حبس و پرداخت ۵۰ میلیون تومان جزای نقدی محکوم شد که این حکم در دادگاه تجدیدنظر تأیید گردید.

بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهائی وجود دارد اما قانون اساسی ایران، بهائیان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.

#بهنام_ممتازی #بهائیان_ایران #داستان_ما_یکیست #رواداری #گفتگو_توانا

@Dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
بازداشت عرفان اشراقی، شهروند بهایی، پس از یورش نیروهای امنیتی به منزلش

صبح روز سه‌شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۷:۳۰، نیروهای امنیتی به منزل عرفان اشراقی، شهروند بهایی، یورش بردند و پس از یک ساعت تفتیش، تمامی لپ‌تاپ‌ها و تلفن‌های همراه او، همسر و دخترانشان را ضبط کردند. علاوه بر این، تعدادی از کتاب‌ها و عکس‌های مذهبی نیز توسط مأموران توقیف شد.

عرفان اشراقی در حالی که قصد داشت برای عمل سنگ‌شکنی کلیه به بیمارستان مراجعه کند، هنگام خروج از پارکینگ با ممانعت نیروهای امنیتی مواجه شد و پس از بازگرداندن او به داخل خانه، بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شد. تاکنون هیچ تماسی با خانواده‌اش برقرار نکرده است.

بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهائی وجود دارد اما قانون اساسی ایران، بهائیان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.

#عرفان_اشراقی #بهائیان_ایران #داستان_ما_یکیست #رواداری #گفتگو_توانا

@dialogue1402
دکتر علی‌مراد داوودی در سال ۱۳۰۰ در خانواده‌ای بهایی در خلخال متولد شد. از دانشگاه تهران در رشته فلسفه دکترا گرفت و در همان دانشگاه به تدریس این رشته نیز مشغول شد. علی مراد داوودی در دانشگاه تهران استادی ممتاز و محبوب محسوب می‌شد. او در حوزه فلسفه چندین اثر را تالیف و ترجمه کرده بود.

دکتر داوودی در سال ۱۳۵۴ به عضویت محفل ملی بهائیان ایران برگزیده شد. با روی‌کار‌آمدن جمهوری اسلامی، خمینی که بهاییان را در فتوایی «کافر و نجس» نامیده بود، دستور به محدودیت و آزار آنان داد.

او در آبان ۱۳۵۸ در تهران ربوده شد و به قتل رسید. مرجان داوودی فرزند او درباره ناپدیدشدن و سپس قتل پدرش می‌گوید:

«با تعدادی از دوستان ایشان به پارک رفتیم تا تحقیق کنیم و ببینیم کجا هستند. نگهبان پارک توضیح داد که یک جیپ آمده و او را به زور داخل ماشین کرده است. ما حدس زدیم که این جیپ باید دولتی باشد، زیرا هر ماشینی اجازه‌ ورود به پارک را نداشت. وقتی چند ساعت بعد دوستانش دوباره سراغ نگهبان پارک رفتند او همه چیز را تکذیب کرد».

محققان او را از نخستین قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای در ایران می‌دانند. نکته جالب‌توجه درباره علی‌مراد داوودی آن است که علی‌رغم باورمندی عمیق به آیین بهایی، عمیقا باورمند به آزادی مذاهب بود و اجازه نمی‌داد باورمندی شخصی او در حوزه پژوهشی، اثرگذار باشد. دکتر بهروز ثابت، محقق علوم اجتماعی درباره مشی آزادمنشانه‌ی دکتر علیمراد داوودی می‌گوید:

«استاد داودی تعلقی عمیق و ایمانی محکم به آئین بهائی داشت. در عین حال ایشان به‌‌ همان شدت معتقد بود و تعهد داشت که نگذارد آراء شخصی‌اش وارد حوزه پژوهش‌های آکادمیک فلسفی شود و یا کلاس درسش تحت تاثیر باور‌های خصوصی او قرار گیرد».

درواقع علیمراد داوودی جدای از آنکه استادی برجسته در حوزه فلسفه بود، به همان اندازه می‌تواند الگویی برای زیست صحیح آکادمیک نیز باشد. تلاش برای تفکیک باورهای مذهبی شخصی از مباحثی که در کلاس‌های درس در می‌گیرند، نکته‌ای است که در جمهوری اسلامی نه تنها غایب است بلکه برعکس عمل می‌شود.

@Dialogue1402

لینک یوتیوب
https://youtu.be/zleGURusSEQ

لینک وبسایت
https://dialog.tavaana.org/dr_alimorad_davoodi-2/

#علی‌_مراد_داوودی #گفتگو_توانا #حکومت_دینی
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#داستان_ما_یکیست

@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from گفت‌وشنود

دو شهروند بهائی جهت تحمل حبس راهی زندان لاکان رشت شدند

دو عضو یک خانوادهٔ بهائی، نازیلا خانی‌پور و پسرش وصال هروی، جهت تحمل حبس راهی زندان لاکان رشت شدند. دو شهروند بهائی پیشتر در هشتم خردادماه ۱۴۰۳ توسط ماموران اطلاعات سپاه بازداشت و هر کدام پس از گذراندن ۲۷ روز انفرادی با تودیع قرار وثیقه آزاد شدند. شعبهٔ سه دادگاه بدوی انقلاب رشت به ریاست قاضی مهدی راسخی، وصال هروی را به اتهام تبلیغ علیه نظام به تحمل هفت ماه و ۱۶ روز حبس تعزیری و به اتهام فعالیت آموزشی و تبلیغی انحرافی مغایر و مخل شرع اسلام به تحمل سه سال و شش ماه و یک روز حبس تعزیری و ۱۰ سال محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم کرد.
همچنین نازیلا خانی‌پور برای اتهام فعالیت آموزشی و تبلیغی انحرافی مغایر و مخل شرع اسلام به تحمل دو سال و یک روز حبس تعزیری و پرداخت ۸۰میلیون تومان جریمهٔ نقدی و پنج سال محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم شد.

در حکم صادره علیه وصال هروی وجود کتب مذهبی مربوط به آیین بهائی در گوشی و منزل از ادلهٔ اثبات جرم و مصداق فعالیت تبلیغی محسوب گردید. همچنین در رای دادگاه ذکر شده نظر به اینکه شغل او اسباب بازی فروشی است اتهام فوق‌الذکر رابطه‌ای با کودکان دارد و دلالت بر این دارد که در آینده متهم برنامه‌ای برای آموزش و تبلیغ کودکان مسلمان داشته باشد.

در حکم صادره علیه نازیلا خانی‌پور، انتشار تصاویر معابد بهائی در حساب خصوصی اینستاگرام و کتاب تاریخ آیین بهائی در گیلان که او پیشتر در دههٔ هفتاد نوشته بود، از ادلهٔ اثبات جرم قلمداد شد.

در نهایت، شعبهٔ ۱۱ دادگاه تجدیدنظر به ریاست قاضی محمدصادق ایران عقیده، بدون تشکیل جلسهٔ دادگاه حکم صادره را تایید نمود. پس از تماس‌های مکرر از سوی شعبهٔ پنج اجرای احکام رشت و تهدید شدن وثیقه‌گذار جهت مصادرهٔ وثیقه، این مادر و پسر بهائی در دوم اسفندماه ۱۴۰۳ جهت اجرای حکم به زندان لاکان رشت منتقل شدند.

#نازیلا_خانی_پور #وصال_هروی #بهائیان_ایران #داستان_ما_یکیست #رواداری #حکومت_ایدئولوژیک #گفتگو_توانا

@Dialogue1402