یاسر الوندیانی از مصدومان چشم در خیزش انقلابی ۱۴۰۱ در این ویدیو می‌گوید «اصلا من میگم کار خوبی کردند که پیج این عمویی که توی زشت داشت می‌رقصید رو بستن» (البته الان دوباره باز کردند)

او در ادامه دلایلش را برمی‌شمارد و در انتها می‌گوید در این مملکت باید جنگید.

#یاسر_الوندیانی #چشم_برای_آزادی
#نه_به_جمهوری_اسلامی #رقص #مبارزه_مدنی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ویدیویی از رقص و شادی تعدادی از جوانان در جزیره هرمز با آهنگ معروف این روزها

ایرانیان از هر فرصتی برای رهایی از غم‌ها استفاده می‌کنند و مرزهای ممنوعیت‌ها را در می‌نوردند.
حکومتی که رقص و آواز زنان و شور و عشق و بوسه را ممنوع کرده است، سرانجام فرو خواهد ریخت‌ و ایرانیان با شور و شادی، تاریکی‌ها را از کشور خواهند زدود.
مردم ما منتظر تغییر حکومت نمی‌مانند و آینده مطلوبشان را به زندگی حال خود می‌آورند. همین زندگی عادی و خواسته‌ زندگی نرمال، مبارزه‌ای است علیه حکومتی که ۴۵ سال تلاش کرده تا ایدئولوژی خود را به ایرانیان تحمیل کند.

#رقص #برقص_تا_برقصیم #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

صادق بوقی بهانه بود، برای دهن‌کجی مردم به حکومتی که عزا و ماتم را دوست دارد. حکومتی که جوانان عاشق شادی و آزادی را به خاک و خون کشید. حکومتی که سال‌ها به جشن‌ها و میهمانی‌ها حمله کرد و جوانان را شلاق زد.
حالا در تمام شهرها و استان‌ها، مردم می‌رقصند که بگویند «ما زنده‌ایم» و «از این حکومت بیزاریم»

#رقص #برقص_تا_برقصیم #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

در برابر حکومتی که عاشق ماتم و رنگ‌های تیره است، در پارک‌ها و بوستان‌ها مسجد درست می‌کند تا مراسم عزاداری و زیارت عاشورا را به پارک‌ها ببرد، تا پایگاهی برای سازماندهی نیروهای سرکوبگر درست کند و ابایی از بریدن درخت‌های پارک‌ها ندارد، مردم ایران اما عاشق رنگ و رقص و شادی و سرور هستند، جشن‌های باستانی خود را پر شور برگزار می‌کنند.

ویدیو از جشن نوروز ۱۴۰۳
روستای هشمیز

#نوروز #هشمیز #کردستان #رقص #شادی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

در هفته‌های گذشته ویدئویی در بسیاری از شبکه‌های اجتماعی(تیک تاک اینستاگرام و فیسبوک) ویرال شد و میلیون‌ها نفر این ویدئو را مشاهده کردند.
موضوع از این قرار بود که استاد دانشگاه "تنسی" در آمریکا به دانشجویان خود پیشنهاد داده بود که یک مقاله ۱۵هزار کلمه ای بنویسند یا در مقابل می‌توانند ۱۵ ثانیه در کلاس برقصند و تنها یک نفر از دانشجویان دختر پیشنهاد دوم استاد را انتخاب کرده بود.
در ادامه به واکنش مدیران و مسئولان این دانشگاه دقت کنید.

یکی از کاربران ایرانی با انتشار این ویدئو نوشته:
«من بعد از دیدن این ویدئو نیم ساعت گریه کردم ...
و می‌دانم چرا ....»

کاربر دیگری نوشته:
«بعد ما هرروز صبح باید جنگ کنیم با حراست که چرا رنگ ناخونت جیغه چرا شلوارت گشاد یا تنگه
هرروز بیشتر از اینجا فراری میشم»

#دانشگاه #حجاب_اجباری #رقص #شادی

@tavaanatech

ویدیویی برای ما ارسال شده که نشان می‌دهد که جمعی از شهروندان در پارک قیطریه تهران در حال رقص و شادی هستند و زنان بدون حجاب اجباری در حال رقصیدن هستند.

چهره افراد توسط ما تار شده است.

#پارک_قیطریه #رقص #نه_به_پوشش_اجباری #نه_به_حجاب_اجباری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

رنج‌ها و غم‌ها به کشتار رقص‌هایمان آمده ... به سلاخی آوازهایمان... به قصد شکستن سازهایمان!
وای‌تان باد اگر روزی زنان سرزمین‌تان، رقصیدن را فراموش کرده باشند...
وای‌تان باد اگر آوازخوانان‌تان غمباد گرفته باشند و شاعران و نوازنده‌هایتان به پیشه‌ی دیگری روی آورده باشند ...
رقص و آواز، شعر و موسیقی، آخرین علایم حیاتی یک جامعه‌ی زنده و پویاست .
اگر میخواهی سرزمینی را نابود کنی، با تخریب شهرها و خانه‌های مردم نمی‌توانی آن دیار را به خاک مذلت بنشانی.
اما اگر توانستی میل به شادی، رقص، شعر و آواز  را در آنان خفه کنی، آنگاه می‌توانی به راستی ادعا کنی که سرزمینی را به شهری سوخته، بدل کرده‌ای.
اما بازهم، سال‌ها بعد، در همان شهر سوخته، تمام غم‌ها و ناامیدی‌ها ، تمام آلام و دردها ، تمام سوگواری‌ها و گریه‌ها، در یک لحظه تمام خواهد شد. درست در همان لحظه‌ای که پیرزنی داریه‌زنگی خود را از زیر آوارهای خانه‌اش بیرون می‌کشد، مردی آخرین سیم‌ کمانچه‌‌اش را کوک می‌کند و مادری داغدار، ناگهان اشک‌هایش را با آستینش پاک می‌کند و همگام با ردیف کمانچه و داریه، از عمق جان آواز سر می‌دهد که :
بغل وا کن منو کنج بغل گیر ... که دیشب در بیابون مونده‌ام مو ... که سرما خورده‌ام مو ...عزیز جان ... جگر جان ... دل ای دل ای دل ای دل ...

و آنگاه،
گاهِ رقصیدن آغاز می‌شود... و زندگی
بر استخوان ران‌هایِ خود
دوباره خواهد ایستاد...

✍️مسعود احمدی شامکانی

masoudahmadi912

#شجریان #محمدرضا_شجریان #محمد_رضا_شجریان #رقص_ایرانی #رقص_محلی #آواز_محلی #آواز_سنتی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

جمیله؛ هنرمندی که در یاد ایرانیان همیشه می‌رقصد

«فاطمه صادقی» – ملقب به جمیله -چهارم آبان‌ماه سال ۱۳۲۵ در جنوب شهر تهران به دنیا آمد.
جمیله از شش سالگی روی صحنه بود از کاباره شکوفه نو تهران شروع کرد.پدر و مادرش از هم جدا شده بودند و او با پدرش زندگی می‌کرد و چون کسی نبود که از او مراقبت کند با پدرش که در شکوفه نو کار می‌کرد به آنجا می‌رفت. کم کم خود نیز در شکوفه نو مشغول به کار شد و همراه با گروه کنسرت برای اجرای برنامه به شهرهای مختلف می رفت.

این هنرمند، سال‌هاست که از ایران دور است؛ اما کشورش را بسیار دوست می‌دارد.
او ملت ایران را «فامیل بزرگ» خود می‌داند. و آرزویش را درباره ایران این‌گونه بیان می‌کند:
«آرزو می‌کنم روزی برگردیم به مملکت خودمان. دلم برای ایران بسیار تنگ شده است.»
شما جمیله را چگونه به خاطر می‌آورید؟
یاد از فرهنگ و ایرانیان به بهانه نیاز ندارد.

https://tavaana.org/jamileh-sadeghi-dancer/

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#رقص
@Tavaana_TavaanaTech