زرتشت احمدی‌راغب، از امضاکنندگان بیانیه ۱۴، در زندان قزلحصار کرج به سلول انفرادی منتقل شده است.
این زندانی سیاسی روز شنبه پنجم خردادماه ۱۴۰۳، به دلیل حمایت از احمدرضا حائری، زندانی سیاسی دیگر که او هم به انفرادی منتقل شده بوده، به صورت تنبیهی به سلول انفرادی منتقل شد.
لازم به ذکر است، احمدرضا حائری، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار کرج، روز یک‌شنبه ۳۰ اردیبهشت‌ماه، پس از اعتراض نسبت به وضعیت سامان یاسین، به دستور رئیس زندان به سلول انفرادی منتقل شده بود.
حمایت زندانیان از یکدیگر و حمایت جامعه از آن‌ها و خانواده‌های‌شان از نکاتی ست که جامعه مدنی ایران در سال‌های اخیر شاهد آن بوده است.
به امید دادخواهی
صدای زندانیان باشیم
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#زندان
#زندانی
#زرتشت_احمدی_راغب
#احمدرضا_حائری
#سامان_یاسین
@Tavaana_TavaanaTech
این زندانی سیاسی روز شنبه پنجم خردادماه ۱۴۰۳، به دلیل حمایت از احمدرضا حائری، زندانی سیاسی دیگر که او هم به انفرادی منتقل شده بوده، به صورت تنبیهی به سلول انفرادی منتقل شد.
لازم به ذکر است، احمدرضا حائری، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار کرج، روز یک‌شنبه ۳۰ اردیبهشت‌ماه، پس از اعتراض نسبت به وضعیت سامان یاسین، به دستور رئیس زندان به سلول انفرادی منتقل شده بود.
حمایت زندانیان از یکدیگر و حمایت جامعه از آن‌ها و خانواده‌های‌شان از نکاتی ست که جامعه مدنی ایران در سال‌های اخیر شاهد آن بوده است.
به امید دادخواهی
صدای زندانیان باشیم
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#زندان
#زندانی
#زرتشت_احمدی_راغب
#احمدرضا_حائری
#سامان_یاسین
@Tavaana_TavaanaTech
پرونده‌سازی جدید علیه زرتشت احمدی راغب و احمدرضا حائری، زندانیان سیاسی محبوس در زندان قزلحصار
طبق خبرهای دریافتی، زرتشت احمدی راغب به «تبلیغ علیه نظام» و احمدرضا حائری به «تبلیغ علیه نظام» و «نشر اکاذیب» متهم شدند.
فشار بر روی زندانیان سیاسی قزلحصار افزایش یافته است. این زندانیان هر سه‌شنبه در اعتراض به حکم اعدام دست به اعتصاب غذا می‌زنند.
حالا علیه دو تن از زندانیان سیاسی پرونده‌های تازه‌ای گشوده شده و بابت اتهامات ذکر شده به دادسرا فراخوانده شده‌اند و باید روز شنبه ۲۶ خرداد ماه به شعبه ۱ دادسرای عمومی و انقلاب کرج مراجعه کنند.
گفته شده که مصداق این اتهامات نامه‌های آقای حائری و فایل‌های صوتی آقای احمدی‌راغب است.
آقای حائری در نامه‌هایی مهم شکنجه‌های زندانیان از جمله اعدام مصنوعی سامان یاسین را افشا کرده بود، او همچنین در خصوص وضعیت زندان قزلحصار و زندانیان محکوم به اعدام و شکنجه‌های آن‌ها هم در نامه‌هایش نوشته بود.
زرتشت احمدی‌راغب هم در فایل‌هایی به وضعیت غیرانسانی زندان قزلحصار و اعدام زندانیان سیاسی اعتراض کرده بود.
#زرتشت_احمدی_راغب #احمدرضا_حائری #زندان_قزلحصار #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
طبق خبرهای دریافتی، زرتشت احمدی راغب به «تبلیغ علیه نظام» و احمدرضا حائری به «تبلیغ علیه نظام» و «نشر اکاذیب» متهم شدند.
فشار بر روی زندانیان سیاسی قزلحصار افزایش یافته است. این زندانیان هر سه‌شنبه در اعتراض به حکم اعدام دست به اعتصاب غذا می‌زنند.
حالا علیه دو تن از زندانیان سیاسی پرونده‌های تازه‌ای گشوده شده و بابت اتهامات ذکر شده به دادسرا فراخوانده شده‌اند و باید روز شنبه ۲۶ خرداد ماه به شعبه ۱ دادسرای عمومی و انقلاب کرج مراجعه کنند.
گفته شده که مصداق این اتهامات نامه‌های آقای حائری و فایل‌های صوتی آقای احمدی‌راغب است.
آقای حائری در نامه‌هایی مهم شکنجه‌های زندانیان از جمله اعدام مصنوعی سامان یاسین را افشا کرده بود، او همچنین در خصوص وضعیت زندان قزلحصار و زندانیان محکوم به اعدام و شکنجه‌های آن‌ها هم در نامه‌هایش نوشته بود.
زرتشت احمدی‌راغب هم در فایل‌هایی به وضعیت غیرانسانی زندان قزلحصار و اعدام زندانیان سیاسی اعتراض کرده بود.
#زرتشت_احمدی_راغب #احمدرضا_حائری #زندان_قزلحصار #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
رضا محمدحسینی و زرتشت احمدی‌راغب به سلول انفرادی منتقل شدند
طبق گزارش دریافتی؛ در پی انتشار گزارشی از وضعیت شنود و قطع پی‌درپی تماس تلفنی زندانیان سیاسی و نیز جیره بندی آب در زندان قزلحصار، روز گذشته رضا محمدحسینی، زندانی سیاسی تهدید به انتقال به سلول انفرادی شد. مسئولان زندان به‌ویژه از اینکه او نام آن‌ها را افشا کرده، خشمگین بودند رضا محمدحسینی اعلام کرد که به انفرادی نخواهد رفت و سایر زندانیان هم از او حمایت کردند.
امروز با هجوم نیروهای گارد به بند زندانیان سیاسی، رضا محمدحسینی به زور و با خشونت به سلول انفرادی منتقل د، زرتشت احمدی‌راغب نیز که از آقای محمدحسینی حمایت می‌کرد، توسط نیروهای گارد زندان به سلول انفرادی منتقل شد.
از شرایط این دو زندانی پس از انتقال به سلول انفرادی اطلاعی در دست نیست.
#رضا_محمدحسینی #زرتشت_احمدی_راغب #زندان_قزل_حصار #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
طبق گزارش دریافتی؛ در پی انتشار گزارشی از وضعیت شنود و قطع پی‌درپی تماس تلفنی زندانیان سیاسی و نیز جیره بندی آب در زندان قزلحصار، روز گذشته رضا محمدحسینی، زندانی سیاسی تهدید به انتقال به سلول انفرادی شد. مسئولان زندان به‌ویژه از اینکه او نام آن‌ها را افشا کرده، خشمگین بودند رضا محمدحسینی اعلام کرد که به انفرادی نخواهد رفت و سایر زندانیان هم از او حمایت کردند.
امروز با هجوم نیروهای گارد به بند زندانیان سیاسی، رضا محمدحسینی به زور و با خشونت به سلول انفرادی منتقل د، زرتشت احمدی‌راغب نیز که از آقای محمدحسینی حمایت می‌کرد، توسط نیروهای گارد زندان به سلول انفرادی منتقل شد.
از شرایط این دو زندانی پس از انتقال به سلول انفرادی اطلاعی در دست نیست.
#رضا_محمدحسینی #زرتشت_احمدی_راغب #زندان_قزل_حصار #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
پرونده‌سازی در زندان
زرتشت احمدی‌راغب، زندانی سیاسی، به اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس و دو سال تبعید محکوم شد
شعبه اول بی‌دادگاه انقلاب کرج به ریاست قاضی سیدموسی آصف‌الحسینی، زرتشت احمدی‌راغب زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار را به اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس و دو سال تبعید به شهرستان قیدار در استان زنجان محکوم کرده است.
این حکم ناعادلانه علیه زندانیان سیاسی به‌شدت محکوم است.
نباید نسبت به پرونده‌سازی علیه هم‌وطنان‌مان سکوت کنیم.
زرتشت احمدی‌راغب از امضاکنندگان بیانیه ۱۴ بود. ۱۴ نفر در سال خردادماه ۱۳۹۸ شجاعانه از داخل ایران خواهان برکناری خامنه‌ای و گذار از جمهوری اسلامی شده بودند.
جمهوری اسلامی آن‌ها را زندانی کرد و به بند کشید اما هیچ‌گاه نتوانسته مانع آزادی‌خواهی جامعه ایران شود.
#زرتشت_احمدی_راغب
#بیانیه۱۴
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
زرتشت احمدی‌راغب، زندانی سیاسی، به اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس و دو سال تبعید محکوم شد
شعبه اول بی‌دادگاه انقلاب کرج به ریاست قاضی سیدموسی آصف‌الحسینی، زرتشت احمدی‌راغب زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار را به اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس و دو سال تبعید به شهرستان قیدار در استان زنجان محکوم کرده است.
این حکم ناعادلانه علیه زندانیان سیاسی به‌شدت محکوم است.
نباید نسبت به پرونده‌سازی علیه هم‌وطنان‌مان سکوت کنیم.
زرتشت احمدی‌راغب از امضاکنندگان بیانیه ۱۴ بود. ۱۴ نفر در سال خردادماه ۱۳۹۸ شجاعانه از داخل ایران خواهان برکناری خامنه‌ای و گذار از جمهوری اسلامی شده بودند.
جمهوری اسلامی آن‌ها را زندانی کرد و به بند کشید اما هیچ‌گاه نتوانسته مانع آزادی‌خواهی جامعه ایران شود.
#زرتشت_احمدی_راغب
#بیانیه۱۴
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
همراهی جمعی از زندانیان سیاسی زندان قزلحصار با زنان زندانی سیاسی و عقیدتی اوین در اعتراض به حکم اعدام
طبق اخبار دریافتی، در تداوم روند مخالفت با اعدام‌ها و همراهی با اعتراضات زنان زندانی سیاسی در اوین بخشی از اعضای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام از دوشنبه هشت امردادگان تا سه شنبه با تحصن در مقابل درب ورودی بند زندانیان سیاسی در واحد۴ زندان مشترک رجایی‌شهر و قزلحصار، خواهان لغو صدور و اجرای احکام غیرانسانی اعدام شدند.
این تحصن اعتراضی با حضور آقایان زرتشت احمدی راغب، رضاسلمانزاده، مصطفی رمضانی و رضا محمدحسینی شکل گرفت.
این زندانیان شعارهای زیر را سر دادند:
نه اعدام نه سرکوب، نه زندان راه نجات ایران
تا لغو حکم اعدام ایستاده‌ایم تا پایان
آزادی، عدالت راه رهایی ملت
حکومت اعدامی واژگون باید گردد.
آن‌ها از این طریق همبستگی خود را با مردم بر علیه خشونت، اعدام و سرکوب ابراز کردند
پیش از ظهر امروز نیز ربیس زندان به همراه ۲ تن از مدیران داخلی، ضمن حضور در سالن زندانیان سیاسی شخصاً اقدام به کندن پلاکارد روی دیوار اتاق آقای زرتشت احمدی‌راغب کرده که روی آن نوشته ی لغو اعدام، رعایت حقوق بشر و دیگر مطالبات انسانی نقش بسته بود.
لازم به ذکر است که کارزار سه‌شنبه‌های اعتراضی همراه با اعتصاب غذا تا پایان قطعی صدور و اجرای احکام اعدام‌ها با قدرت ادامه خواهد داشت.
#نه_به_اعدام #زندان_قزلحصار #رضا_محمدحسینی #رضا_سلمان_زاده #مصطفی_رمضانی #زرتشت_احمدی_راغب #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
طبق اخبار دریافتی، در تداوم روند مخالفت با اعدام‌ها و همراهی با اعتراضات زنان زندانی سیاسی در اوین بخشی از اعضای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام از دوشنبه هشت امردادگان تا سه شنبه با تحصن در مقابل درب ورودی بند زندانیان سیاسی در واحد۴ زندان مشترک رجایی‌شهر و قزلحصار، خواهان لغو صدور و اجرای احکام غیرانسانی اعدام شدند.
این تحصن اعتراضی با حضور آقایان زرتشت احمدی راغب، رضاسلمانزاده، مصطفی رمضانی و رضا محمدحسینی شکل گرفت.
این زندانیان شعارهای زیر را سر دادند:
نه اعدام نه سرکوب، نه زندان راه نجات ایران
تا لغو حکم اعدام ایستاده‌ایم تا پایان
آزادی، عدالت راه رهایی ملت
حکومت اعدامی واژگون باید گردد.
آن‌ها از این طریق همبستگی خود را با مردم بر علیه خشونت، اعدام و سرکوب ابراز کردند
پیش از ظهر امروز نیز ربیس زندان به همراه ۲ تن از مدیران داخلی، ضمن حضور در سالن زندانیان سیاسی شخصاً اقدام به کندن پلاکارد روی دیوار اتاق آقای زرتشت احمدی‌راغب کرده که روی آن نوشته ی لغو اعدام، رعایت حقوق بشر و دیگر مطالبات انسانی نقش بسته بود.
لازم به ذکر است که کارزار سه‌شنبه‌های اعتراضی همراه با اعتصاب غذا تا پایان قطعی صدور و اجرای احکام اعدام‌ها با قدرت ادامه خواهد داشت.
#نه_به_اعدام #زندان_قزلحصار #رضا_محمدحسینی #رضا_سلمان_زاده #مصطفی_رمضانی #زرتشت_احمدی_راغب #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
زرتشت احمذی‌راغب، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار در این فایل صوتی، هشدار می‌دهد که حاکمان می‌خواهند ایران را به ورطه نابودی بکشانند.
او درباره خسارات جنگ هشت ساله ایران و عراق و تداوم جنگ افروزی و حمایت حکومت از تروریست‌ها سخن گفته و نگرانی از آینده ایران را بیان می‌کند.
#زرتشت_احمدی_راغب #نه_به_جمهورى_اسلامى #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
او درباره خسارات جنگ هشت ساله ایران و عراق و تداوم جنگ افروزی و حمایت حکومت از تروریست‌ها سخن گفته و نگرانی از آینده ایران را بیان می‌کند.
#زرتشت_احمدی_راغب #نه_به_جمهورى_اسلامى #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
زرتشت احمدی راغب و رضا محمدحسینی دو‌تن از زندانیان سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، در نامهای شرایط حاکم در این زندان را تشریح کردند.
متن این نامه به شرح زیر است:
ما هم چنان در زندان بر پایه وظیفه انسانی تلاش می‌کنیم به عنوان دیده‌بان، چشم‌هایمان به روی حقایق باز و گوش‌هایمان شنوای صدای ناله و فریاد زندانیان محروم که آسیب‌دیدگان حکومتی خیانتکار به امانت مردم هستند باشیم.
این بار می‌خواهیم به گونه‌هایی دیگر از پایمالی حقوق اساسی زندانیان محروم بپردازیم که اغلب با جرایم مرتبط با مواد مخدر در حبس به سر می‌برند.
دیده‌بانی ما از آنجا آغاز شد که رنج‌هایمان را با خون دل فرو دادیم و تصمیم گرفتیم هر کجا که هستیم ظلم‌ستیز باشیم و با روشنگری بطور شفاف افکار عمومی را در جریان بگذاریم.
گاه در حین گذر از کریدور کسانی را دیده‌ایم که با لباس زندان،چهره‌های تکیده، چشمانی بی فروغ و جسم‌های نحیف از کنار ما می‌گذرند، خط سیر آنان را دنبال می‌کنیم و می‌بینیم که در برابر بند معروف به در بسته واقع در واحد چهار بند۲۰سالن۲(زندان قزل حصار) توسط زندانبانان به صف می‌شوندحتی با نیم نگاهی می‌توان دریافت که این‌ها را برای تنبیه با توسل به روش‌های خشونت‌آمیز به آنجا آورده‌اند که با تحقیر،هویت انسانی آنان را پایمال کرده و از میانشان بنده و مقلد و پیرو مسخ شده و بردگانی گوش به فرمان بسازد و شگفتا رفتاری که با آنان صورت می‌گیرد از همان آغاز ورود آشکار است که کسی این زندانیان را انسان نمی‌داند، هنگامی که پرسش‌گری می‌کنیم کیست‌اند؟ چه کرده‌اند؟ و در میانه پرسش ناگهان به یاد سیاه‌چال‌های قدیم می‌افتیم.
زندانبان می‌گوید :دست روی دیوار پاها باز به صورت غیر متعارف تفتیش بدنی می‌کنند. دو،سه پیر مرد با پشت‌های خمیده ناله می‌کنند و به روی زمین می‌نشینند حتی توان ایستادن را ندارند مشخص است که در طی سالیان زندان بر این اشخاص چه گذشته است.
اصل ماجرا از اینجا آغاز می‌شود زندانبانی درب آهنی را باز می‌کند زندانی را فقط با دو پتو کثیف به درون بند روانه می‌کند با نگاه کاوشگر همراه ده‌ها سوال در ذهن.مان داخل بند را می‌نگریم و جز تاریکی و سیاهی چیزی دیده نمی‌شود، اینکه چرا آنان را به چنین مکانی به مدت یک تا سه هفته تحت فشار و شکنجه روحی و روانی و حتی در صورت اعتراض ضرب وشتم (مشاهده شده با لوله مورد خشونت یا به حلقه‌های تعبیه شده به دیوار واقع در واحد۳ سلول انفرادی معروف به سوییت دست بند و پا بند)می.شوند،خود پرسشی‌ست که در ذهنمان شکل می‌گیرد، به جهت تخلفاتی که درون زندان یا به قول مسولان زیر پا گذاشتن مقررات بنابر تصمیم کمیته انضباطی به آنجا فرستاده شده‌اند، لحظه‌ای در مقابل این بند می‌ایستیم هیچ امید و زیست انسانی در آن جا دیده نمی‌شود صداهایی از آنجا به گوش می‌رسد داروهایشان را می‌خواهند بعضی‌ها نیاز به درمان در بهداری دارند اما کو گوش شنوا؟
زندانبان می‌خواهد این آسیب‌دیدگان را گله‌وار، به درون بند براند که بتواند به پشت میزش برگردد و ما همچنان به دنبال کورسویی از روشنایی از میان این تاریکی بند هستیم که شاید پاسخ بعضی از پرسش‌هایمان در آن باشد.
بنابر مشاهدات خوراک مناسبی ندارند، مدت هواخوری که به آن‌ها تعلق می‌گیرد هر چند روز یکبار به مدت حداکثر ۳۰ دقیقه که همین موضوع حتی بر خلاف مقررات سازمان زندان‌هاست.
از جمله حقوق اساسی این زندانیان قشر محروم دسترسی به تلفن،ملاقات با خانواده ،آب آشامیدنی سالم و آب گرم برای استحمام است که در شرایط موجود برایشان فراهم نیست.
پرسش این جاست بازدارندگی و اصلاح و تربیت در کجای این ماجرا قرار دارد واین آسیب‌دیدگان عدالت را چگونه بیابند؟
اینک گریزی هم به وضعیت خودمان می‌زنیم ما که پشتکارمان این است که وجدانمان بیدار باشد،استبداد،خشونت،اعدام،پرونده سازی،زندان و سرکوب را نپذیرفتیم.
در آستانه‌ی نخستین سال تبعیدمان از زندان اوین با آن شرایط غیر انسانی که ما را با دست بند و پا بند به طور ناگهانی بدون هیچ خبر قبلی به زندان مشترک رجایی و قزلحصار آورده اند،به یاد داریم۱۲شهریور۱۴۰۲ به واحد ۳ بند سلول های انفرادی معروف به سوییت وارد شدیم که پیش از این در مورد شرایط آنجا بسیار گفته‌ایم، میزان فشار روحی و جسمی به روی ما لی اندازه بالا بود زندانبانان گفتند اجازه تماس با خانواده ندارید که با اعتراض جمعی به شکل اعتصاب غذا از سوی ما روبرو شدند. شوربختانه متوجه شدیم در جایی هستیم که زندان رجایی،در این محل از زندان قزلحصار استقرار یافته است، به خودمان آمدیم دیدیم در سلول‌های انفرادی‌ای قرار گرفته‌ایم که همان مکانی ست که زندانیان را به مسلخ اعدام می‌برند و ما بار ها در دوره‌های پیشین زندان نیز به این شیوه غیر انسانی صدور و اجرای احکام اعدام مخالفت کرده بودیم..
ادامه نامه؛
tinyurl.com/4u5yxfhn
#بیانیه #رضا_محمدحسینی #زرتشت_احمدی_راغب #یاری_مدنی_توانا
متن این نامه به شرح زیر است:
ما هم چنان در زندان بر پایه وظیفه انسانی تلاش می‌کنیم به عنوان دیده‌بان، چشم‌هایمان به روی حقایق باز و گوش‌هایمان شنوای صدای ناله و فریاد زندانیان محروم که آسیب‌دیدگان حکومتی خیانتکار به امانت مردم هستند باشیم.
این بار می‌خواهیم به گونه‌هایی دیگر از پایمالی حقوق اساسی زندانیان محروم بپردازیم که اغلب با جرایم مرتبط با مواد مخدر در حبس به سر می‌برند.
دیده‌بانی ما از آنجا آغاز شد که رنج‌هایمان را با خون دل فرو دادیم و تصمیم گرفتیم هر کجا که هستیم ظلم‌ستیز باشیم و با روشنگری بطور شفاف افکار عمومی را در جریان بگذاریم.
گاه در حین گذر از کریدور کسانی را دیده‌ایم که با لباس زندان،چهره‌های تکیده، چشمانی بی فروغ و جسم‌های نحیف از کنار ما می‌گذرند، خط سیر آنان را دنبال می‌کنیم و می‌بینیم که در برابر بند معروف به در بسته واقع در واحد چهار بند۲۰سالن۲(زندان قزل حصار) توسط زندانبانان به صف می‌شوندحتی با نیم نگاهی می‌توان دریافت که این‌ها را برای تنبیه با توسل به روش‌های خشونت‌آمیز به آنجا آورده‌اند که با تحقیر،هویت انسانی آنان را پایمال کرده و از میانشان بنده و مقلد و پیرو مسخ شده و بردگانی گوش به فرمان بسازد و شگفتا رفتاری که با آنان صورت می‌گیرد از همان آغاز ورود آشکار است که کسی این زندانیان را انسان نمی‌داند، هنگامی که پرسش‌گری می‌کنیم کیست‌اند؟ چه کرده‌اند؟ و در میانه پرسش ناگهان به یاد سیاه‌چال‌های قدیم می‌افتیم.
زندانبان می‌گوید :دست روی دیوار پاها باز به صورت غیر متعارف تفتیش بدنی می‌کنند. دو،سه پیر مرد با پشت‌های خمیده ناله می‌کنند و به روی زمین می‌نشینند حتی توان ایستادن را ندارند مشخص است که در طی سالیان زندان بر این اشخاص چه گذشته است.
اصل ماجرا از اینجا آغاز می‌شود زندانبانی درب آهنی را باز می‌کند زندانی را فقط با دو پتو کثیف به درون بند روانه می‌کند با نگاه کاوشگر همراه ده‌ها سوال در ذهن.مان داخل بند را می‌نگریم و جز تاریکی و سیاهی چیزی دیده نمی‌شود، اینکه چرا آنان را به چنین مکانی به مدت یک تا سه هفته تحت فشار و شکنجه روحی و روانی و حتی در صورت اعتراض ضرب وشتم (مشاهده شده با لوله مورد خشونت یا به حلقه‌های تعبیه شده به دیوار واقع در واحد۳ سلول انفرادی معروف به سوییت دست بند و پا بند)می.شوند،خود پرسشی‌ست که در ذهنمان شکل می‌گیرد، به جهت تخلفاتی که درون زندان یا به قول مسولان زیر پا گذاشتن مقررات بنابر تصمیم کمیته انضباطی به آنجا فرستاده شده‌اند، لحظه‌ای در مقابل این بند می‌ایستیم هیچ امید و زیست انسانی در آن جا دیده نمی‌شود صداهایی از آنجا به گوش می‌رسد داروهایشان را می‌خواهند بعضی‌ها نیاز به درمان در بهداری دارند اما کو گوش شنوا؟
زندانبان می‌خواهد این آسیب‌دیدگان را گله‌وار، به درون بند براند که بتواند به پشت میزش برگردد و ما همچنان به دنبال کورسویی از روشنایی از میان این تاریکی بند هستیم که شاید پاسخ بعضی از پرسش‌هایمان در آن باشد.
بنابر مشاهدات خوراک مناسبی ندارند، مدت هواخوری که به آن‌ها تعلق می‌گیرد هر چند روز یکبار به مدت حداکثر ۳۰ دقیقه که همین موضوع حتی بر خلاف مقررات سازمان زندان‌هاست.
از جمله حقوق اساسی این زندانیان قشر محروم دسترسی به تلفن،ملاقات با خانواده ،آب آشامیدنی سالم و آب گرم برای استحمام است که در شرایط موجود برایشان فراهم نیست.
پرسش این جاست بازدارندگی و اصلاح و تربیت در کجای این ماجرا قرار دارد واین آسیب‌دیدگان عدالت را چگونه بیابند؟
اینک گریزی هم به وضعیت خودمان می‌زنیم ما که پشتکارمان این است که وجدانمان بیدار باشد،استبداد،خشونت،اعدام،پرونده سازی،زندان و سرکوب را نپذیرفتیم.
در آستانه‌ی نخستین سال تبعیدمان از زندان اوین با آن شرایط غیر انسانی که ما را با دست بند و پا بند به طور ناگهانی بدون هیچ خبر قبلی به زندان مشترک رجایی و قزلحصار آورده اند،به یاد داریم۱۲شهریور۱۴۰۲ به واحد ۳ بند سلول های انفرادی معروف به سوییت وارد شدیم که پیش از این در مورد شرایط آنجا بسیار گفته‌ایم، میزان فشار روحی و جسمی به روی ما لی اندازه بالا بود زندانبانان گفتند اجازه تماس با خانواده ندارید که با اعتراض جمعی به شکل اعتصاب غذا از سوی ما روبرو شدند. شوربختانه متوجه شدیم در جایی هستیم که زندان رجایی،در این محل از زندان قزلحصار استقرار یافته است، به خودمان آمدیم دیدیم در سلول‌های انفرادی‌ای قرار گرفته‌ایم که همان مکانی ست که زندانیان را به مسلخ اعدام می‌برند و ما بار ها در دوره‌های پیشین زندان نیز به این شیوه غیر انسانی صدور و اجرای احکام اعدام مخالفت کرده بودیم..
ادامه نامه؛
tinyurl.com/4u5yxfhn
#بیانیه #رضا_محمدحسینی #زرتشت_احمدی_راغب #یاری_مدنی_توانا
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
همچنان پای مطالبات و خواسته‌های‌مان ایستاده‌ایم.
زرتشت احمدی راغب از زندان قزلحصار:
«شرایط جامعه طوریه که ما به عنوان زندانی سیاسی هم خودم، دوستانم، کسانی را می‌شناسم که در این سال‌ها دارند مبارزه می‌کنند و همچنان پای اهداف، خواسته‌ها و مطالباتشان ایستادند،
بر علیه استبداد، بر علیه دیکتاتوری، بر علیه اعدام، بر علیه پرونده‌سازی و زندان، بر علیه خشونت، ما می‌خواهیم این چرخه خشونت کلا از کار بیفته می‌‌خوایم اعدام نباشه، ما می‌خواهیم سرزمینمان اون سرزمین صلح آزادی و انسانیت باشه، همانطور که در طی هزاره‌ها همواره ایران به دانش و انسانیت شهره بوده؛ ما نمی‌خواهیم این مردم ایران این تمدن با نام تروریستی خشونت و اعدام و چپاول و تاراج پیوند بخوره.»
آقای احمدی راغب از بیماری‌هایی از جمله فتق و آرتروز زانو رنج می‌برد. وی از عید نوروز تاکنون حدود شش ماه است به دلیل بیماری فتق می بایست تحت عمل جراحی لاپاراسکوپی قرار بگیرد ولی با کارشکنی مسئولین مربوطه تنها در چند نوبت توسط پزشک غیرتخصصی معاینه شده است. در حالی که این زندانی سیاسی برای درمان نیازمند رسیدگی پزشکی تخصصی و اعزام به بیمارستان است.
۲۳ شهریور ۱۴۰۳
این فایل صوتی و متن در کانال تلگرام یاشار تبریزی، زندانی سیاسی سابق منتشر شده است.
#زرتشت_احمدی_راغب #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
زرتشت احمدی راغب از زندان قزلحصار:
«شرایط جامعه طوریه که ما به عنوان زندانی سیاسی هم خودم، دوستانم، کسانی را می‌شناسم که در این سال‌ها دارند مبارزه می‌کنند و همچنان پای اهداف، خواسته‌ها و مطالباتشان ایستادند،
بر علیه استبداد، بر علیه دیکتاتوری، بر علیه اعدام، بر علیه پرونده‌سازی و زندان، بر علیه خشونت، ما می‌خواهیم این چرخه خشونت کلا از کار بیفته می‌‌خوایم اعدام نباشه، ما می‌خواهیم سرزمینمان اون سرزمین صلح آزادی و انسانیت باشه، همانطور که در طی هزاره‌ها همواره ایران به دانش و انسانیت شهره بوده؛ ما نمی‌خواهیم این مردم ایران این تمدن با نام تروریستی خشونت و اعدام و چپاول و تاراج پیوند بخوره.»
آقای احمدی راغب از بیماری‌هایی از جمله فتق و آرتروز زانو رنج می‌برد. وی از عید نوروز تاکنون حدود شش ماه است به دلیل بیماری فتق می بایست تحت عمل جراحی لاپاراسکوپی قرار بگیرد ولی با کارشکنی مسئولین مربوطه تنها در چند نوبت توسط پزشک غیرتخصصی معاینه شده است. در حالی که این زندانی سیاسی برای درمان نیازمند رسیدگی پزشکی تخصصی و اعزام به بیمارستان است.
۲۳ شهریور ۱۴۰۳
این فایل صوتی و متن در کانال تلگرام یاشار تبریزی، زندانی سیاسی سابق منتشر شده است.
#زرتشت_احمدی_راغب #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
چهار نفر از زندانیان سیاسی زندان قزلحصار، در این پیام صوتی، خواستار همراهی با کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» شدند و تاکید کردند که این کارزار مربوط به هیچ گرایش سیاسی خاصی نیست و همه زندانیان با عقاید مختلف در برابر حکم ظالمانه اعدام متحد شده‌اند.
۱۲ شهریور سال ۱۴۰۲ بود که رسانه‌ها از تبعید تعدادی از زندانیان سیاسی از زندان اوین به زندان قزلحصار خبر دادند. زندانی که تا پیش از آن به عنوان بزرگترین زندان مواد مخدر در ایران و بلکه در کل منطقه غرب آسیا از آن یاد می‌شد. اما مدت زیادی طول نکشید که قزلحصار نه به عنوان زندان مواد مخدر بلکه به عنوان کانون اصلی ایستادگی در برابر «اعدام» به عنوان مجازاتی غیرانسانی، در رسانه‌ها و افکار عمومی شناخته شد.
کمتر از شش ماه پس از تبعید زندانیان سیاسی به نامهای جعفر ابراهیمی، احمدرضا حائری، زرتشت احمدی راغب، رضا سلمان‌‌زاده، سعید ماسوری، حمزه سواری، سپهر امام جمعه، میثم دهبان‌زاده، لقمان امین‌پور و رضا محمدحسینی از زندان اوین به زندان قزلحصار، با وجود فشار و سرکوب پس از تبعید، کارزاری را با عنوان «سه‌شنبه‌های #نه_به_اعدام» شکل دادند. کارزاری که اکنون به بیش از ۲۳ زندان ایران گسترش یافته و در تاریخ ۶ شهریور ۱۴۰۲ نیز ۶۸ تشکل و سازمان حقوق بشری ایرانی و بین‌المللی در حمایت از آن بیانیه مهمی را صادر کردند.
زندانیان تلاش می‌کنند تا از طریق این کمپین توجه جامعه، فعالان حقوق بشر و رسانه‌ها را به منظور محو مجازات اعدام جلب کنند. آن‌ها امیدوارند که در سطح داخلی و بین‌المللی این پیام رسانده شود که اعدام به عنوان ابزار سرکوب علیه جامعه استفاده می‌شود. همچنین به این دلیل روز سه‌شنبه برای کارزار انتخاب شد که نماد آخرین روز زندگی زندانیانی است که در شرف اعدام هستند و نشانه مقاومت در برابر این مجازات غیرانسانی است.
براساس بررسی و تحلیل متن بیانیه‌ها و نامه‌های منتشر شده از زندانیان سیاسی قزلحصار در رابطه با کمپین «سه شنبه‌های نه به اعدام» خواسته اصلی آنان و تفاوتش با برخی کنش‌های قبلی، در ۴ مورد است:
۱. توجه بیشتر نسبت به اعدام زندانیان با جرائم غیرسیاسی
۲. تأکید بر عمل جمعی به منظور موفقیت
۳. لزوم استمرار و تداوم عمل جمعی
۴. توجه بیشتر به زندانیان سیاسی و عقیدتی گمنام زیر حکم اعدام
متن کامل گزارش خانم شیرین عبادی را درباره این کارزار:
tinyurl.com/ShiEdm
#رضا_سلمان_زاده #رضا_محمدحسینی #زرتشت_احمدی_راغب #مصطفی_رمضانی #نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
۱۲ شهریور سال ۱۴۰۲ بود که رسانه‌ها از تبعید تعدادی از زندانیان سیاسی از زندان اوین به زندان قزلحصار خبر دادند. زندانی که تا پیش از آن به عنوان بزرگترین زندان مواد مخدر در ایران و بلکه در کل منطقه غرب آسیا از آن یاد می‌شد. اما مدت زیادی طول نکشید که قزلحصار نه به عنوان زندان مواد مخدر بلکه به عنوان کانون اصلی ایستادگی در برابر «اعدام» به عنوان مجازاتی غیرانسانی، در رسانه‌ها و افکار عمومی شناخته شد.
کمتر از شش ماه پس از تبعید زندانیان سیاسی به نامهای جعفر ابراهیمی، احمدرضا حائری، زرتشت احمدی راغب، رضا سلمان‌‌زاده، سعید ماسوری، حمزه سواری، سپهر امام جمعه، میثم دهبان‌زاده، لقمان امین‌پور و رضا محمدحسینی از زندان اوین به زندان قزلحصار، با وجود فشار و سرکوب پس از تبعید، کارزاری را با عنوان «سه‌شنبه‌های #نه_به_اعدام» شکل دادند. کارزاری که اکنون به بیش از ۲۳ زندان ایران گسترش یافته و در تاریخ ۶ شهریور ۱۴۰۲ نیز ۶۸ تشکل و سازمان حقوق بشری ایرانی و بین‌المللی در حمایت از آن بیانیه مهمی را صادر کردند.
زندانیان تلاش می‌کنند تا از طریق این کمپین توجه جامعه، فعالان حقوق بشر و رسانه‌ها را به منظور محو مجازات اعدام جلب کنند. آن‌ها امیدوارند که در سطح داخلی و بین‌المللی این پیام رسانده شود که اعدام به عنوان ابزار سرکوب علیه جامعه استفاده می‌شود. همچنین به این دلیل روز سه‌شنبه برای کارزار انتخاب شد که نماد آخرین روز زندگی زندانیانی است که در شرف اعدام هستند و نشانه مقاومت در برابر این مجازات غیرانسانی است.
براساس بررسی و تحلیل متن بیانیه‌ها و نامه‌های منتشر شده از زندانیان سیاسی قزلحصار در رابطه با کمپین «سه شنبه‌های نه به اعدام» خواسته اصلی آنان و تفاوتش با برخی کنش‌های قبلی، در ۴ مورد است:
۱. توجه بیشتر نسبت به اعدام زندانیان با جرائم غیرسیاسی
۲. تأکید بر عمل جمعی به منظور موفقیت
۳. لزوم استمرار و تداوم عمل جمعی
۴. توجه بیشتر به زندانیان سیاسی و عقیدتی گمنام زیر حکم اعدام
متن کامل گزارش خانم شیرین عبادی را درباره این کارزار:
tinyurl.com/ShiEdm
#رضا_سلمان_زاده #رضا_محمدحسینی #زرتشت_احمدی_راغب #مصطفی_رمضانی #نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech