Forwarded from گفت‌وشنود
«مندی»
معرفی فیلم
وقتی توی چشم مندی قطره‌ای می‌ریزند که احتمالا ماده روان‌گردانی مانند LSD است یا چیزی شبیه به آن، حشره‌ی سیاه و نسبتا درشتی از داخل یک شیشه درمی‌آورند و به رگ گردن مندی نزدیک می‌کنند. حشره نیش می‌زند و زن مرموز و شومی که چنین کاری انجام می‌دهد می‌گوید: I like to call that the cherry on top! یعنی «گل بود به سبزه هم آراسته شد!» کنایه از اینکه با این داروی ترکیبی، نتیجه بهتری هم می‌شود گرفت! زن جوانی که همکار این جنایت فرقه‌ای‌ست که و سر و گردن مندی بیچاره را نگه داشته بود اضافه می‌کند: همه اینها برای داشتن یک رویای زیباست!
همه فرقه‌‌ها رویا می‌فروشند و البته رهبران آنها برای آنکه جدی گرفته شوند، با استفاده از داروهای روان‌گردان، چنین رویاهایی را در ذهن و ضمیر پیروان خود ایجاد می‌کنند. داستان‌هایی قدیمی وجود داشته است در مورد استفاده شاخه‌ای از شیعیان اسماعیلی در الموت از حشیش برای القاء یک وضعیت بهشتی در ذهن فداییان خود. مشابه این حکایت‌های ترسناک درباره رهبران فرقه‌های مدرن هم فراوان است و تیم پژوهشی گفت‌وشنود در مجموعه «رهبران فرهمند» به ویژه در داستان جیم جونز به استفاده از روان‌گردان و سموم برای تاثیرگذاری روی پیروان و گاهی برای ارتکاب اعمال مجرمانه مانند قتل پرداخته است.
البته کاراکتر مندی در فیلمی به همین نام، یک قربانی‌ست نه واقعا پیرو یکی از این رهبران فرهمند یا کاریزماتیک. دقایق اولیه فیلم که به کاراکترپردازی اختصاص دارد، مندی را یک کاراکتر بدبین به نوع انسان معرفی می‌کند. مندی در حالی که در آغوش همسر خود است می‌گوید که…
برای مطالعه ادامه این یادداشت به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/mandy/
#فرقه #فرقه_گرایی #مغزشویی #کاریزما #رهبران_فرهمند #گفتگو #مدارا #دین
@Dialogue1402
معرفی فیلم
وقتی توی چشم مندی قطره‌ای می‌ریزند که احتمالا ماده روان‌گردانی مانند LSD است یا چیزی شبیه به آن، حشره‌ی سیاه و نسبتا درشتی از داخل یک شیشه درمی‌آورند و به رگ گردن مندی نزدیک می‌کنند. حشره نیش می‌زند و زن مرموز و شومی که چنین کاری انجام می‌دهد می‌گوید: I like to call that the cherry on top! یعنی «گل بود به سبزه هم آراسته شد!» کنایه از اینکه با این داروی ترکیبی، نتیجه بهتری هم می‌شود گرفت! زن جوانی که همکار این جنایت فرقه‌ای‌ست که و سر و گردن مندی بیچاره را نگه داشته بود اضافه می‌کند: همه اینها برای داشتن یک رویای زیباست!
همه فرقه‌‌ها رویا می‌فروشند و البته رهبران آنها برای آنکه جدی گرفته شوند، با استفاده از داروهای روان‌گردان، چنین رویاهایی را در ذهن و ضمیر پیروان خود ایجاد می‌کنند. داستان‌هایی قدیمی وجود داشته است در مورد استفاده شاخه‌ای از شیعیان اسماعیلی در الموت از حشیش برای القاء یک وضعیت بهشتی در ذهن فداییان خود. مشابه این حکایت‌های ترسناک درباره رهبران فرقه‌های مدرن هم فراوان است و تیم پژوهشی گفت‌وشنود در مجموعه «رهبران فرهمند» به ویژه در داستان جیم جونز به استفاده از روان‌گردان و سموم برای تاثیرگذاری روی پیروان و گاهی برای ارتکاب اعمال مجرمانه مانند قتل پرداخته است.
البته کاراکتر مندی در فیلمی به همین نام، یک قربانی‌ست نه واقعا پیرو یکی از این رهبران فرهمند یا کاریزماتیک. دقایق اولیه فیلم که به کاراکترپردازی اختصاص دارد، مندی را یک کاراکتر بدبین به نوع انسان معرفی می‌کند. مندی در حالی که در آغوش همسر خود است می‌گوید که…
برای مطالعه ادامه این یادداشت به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/mandy/
#فرقه #فرقه_گرایی #مغزشویی #کاریزما #رهبران_فرهمند #گفتگو #مدارا #دین
@Dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
غسل تعمید سوسیالیسم
در بعضی سنت‌های دینی، تعلل بیش از حد در قبرستان‌ها و یا صرف وقت بسیار با اجساد، مکروه است و شوم تلقی می‌شود. اما داستان جیم جونز (Jim Jones)، رهبر فرهمند فرقه «معبد مردم» (Peoples Temple) را نمی‌توان صرفا حول محور علاقه او به تابوت و به مراسم تشییع پیکر مردگان روایت کرد. اگرچه کسانی که در کودکی با او همبازی بوده‌اند نقل کرده‌اند که او جسد حیوانات کشته‌شده در جاده‌ها را با وسواس و علاقه به جعبه‌هایی منتقل می‌کرد و برای آنها مراسم برگزار می‌نمود؛ همبازی‌هایش را تشویق به شرکت در چنین مراسمی می‌کرد و حتی یک بار خود گربه‌ای را با چاقو کشت تا بتواند برای آن مراسم تشییع برگزار کند!
همسایگانش به خاطر می‌آورند که جیم جونز در کودکی خود را «فرشته مرگ» می‌نامید و اگرچه می‌دانیم که او به زندگی خود و پیروانش، با فرمان به خودکشی دسته‌جمعی، پایان داد، با این حال، در مطالعه زندگی‌اش برای آنها که می‌خواهند بدانند رهبران فرهمند کیستند و چگونه در حیات اجتماعی ما رشد و نمو می‌کنند، واقعیات عبرت‌آموزی غیر از علاقه‌ی ریشه‌دار به مرگ وجود دارد!
جونز متولد می ۱۹۳۱ بود. پدر او یک مجروح جنگی بود و به همین علت قادر نبود کار کند و مقرری‌ای که دریافت می‌کرد کفاف اداره خانواده را نمی‌داد. گفته می‌شود مادرش از محبت مادرانه نسبت به فرزند خود تهی بود و دردسرهای زندگی با پدر جونز، او را به ستوه آورده بود. آنها ناچار بودند با اقل امکانات زندگی کنند به طوری که غالباً خانواده‌ی پدری جیم، برای او خوراک و پوشاک می‌فرستادند و تلاش می‌کردند که با او مهربان باشند. ریشه‌ی علاقه جیم جونز به سوسیالیسم و بعدها به زندگی اشتراکی (کمونیسم) بی‌گمان در فقر شدیدی‌ست که در دوران کودکی تجربه کرده است.
او به شاخه‌ای از مسیحیت علاقه‌مند شد که پنطیکاستی (Pentecostalism) نامیده می‌شود. این لفظ (پنطیکا) که به معنای پنجاهه است، به داستانی در عهد جدید اشاره می‌کند که مطابق با آن…
برای خواندن متن کامل این یادداشت به صفحه‌ی گفت‌وشنود رجوع کنید در:
dialog.tavaana.org/jim-jones/
#فرقه #فرقه_گرایی #جیم_جونز #انتحار_آیینی #خودکشی_آیینی #خودکشی_فرقه‌ای #مسیحیت #پنطیکا #رهبران_فرهمند #کاریزما #کاریزماتیک
@Dialogue1402
در بعضی سنت‌های دینی، تعلل بیش از حد در قبرستان‌ها و یا صرف وقت بسیار با اجساد، مکروه است و شوم تلقی می‌شود. اما داستان جیم جونز (Jim Jones)، رهبر فرهمند فرقه «معبد مردم» (Peoples Temple) را نمی‌توان صرفا حول محور علاقه او به تابوت و به مراسم تشییع پیکر مردگان روایت کرد. اگرچه کسانی که در کودکی با او همبازی بوده‌اند نقل کرده‌اند که او جسد حیوانات کشته‌شده در جاده‌ها را با وسواس و علاقه به جعبه‌هایی منتقل می‌کرد و برای آنها مراسم برگزار می‌نمود؛ همبازی‌هایش را تشویق به شرکت در چنین مراسمی می‌کرد و حتی یک بار خود گربه‌ای را با چاقو کشت تا بتواند برای آن مراسم تشییع برگزار کند!
همسایگانش به خاطر می‌آورند که جیم جونز در کودکی خود را «فرشته مرگ» می‌نامید و اگرچه می‌دانیم که او به زندگی خود و پیروانش، با فرمان به خودکشی دسته‌جمعی، پایان داد، با این حال، در مطالعه زندگی‌اش برای آنها که می‌خواهند بدانند رهبران فرهمند کیستند و چگونه در حیات اجتماعی ما رشد و نمو می‌کنند، واقعیات عبرت‌آموزی غیر از علاقه‌ی ریشه‌دار به مرگ وجود دارد!
جونز متولد می ۱۹۳۱ بود. پدر او یک مجروح جنگی بود و به همین علت قادر نبود کار کند و مقرری‌ای که دریافت می‌کرد کفاف اداره خانواده را نمی‌داد. گفته می‌شود مادرش از محبت مادرانه نسبت به فرزند خود تهی بود و دردسرهای زندگی با پدر جونز، او را به ستوه آورده بود. آنها ناچار بودند با اقل امکانات زندگی کنند به طوری که غالباً خانواده‌ی پدری جیم، برای او خوراک و پوشاک می‌فرستادند و تلاش می‌کردند که با او مهربان باشند. ریشه‌ی علاقه جیم جونز به سوسیالیسم و بعدها به زندگی اشتراکی (کمونیسم) بی‌گمان در فقر شدیدی‌ست که در دوران کودکی تجربه کرده است.
او به شاخه‌ای از مسیحیت علاقه‌مند شد که پنطیکاستی (Pentecostalism) نامیده می‌شود. این لفظ (پنطیکا) که به معنای پنجاهه است، به داستانی در عهد جدید اشاره می‌کند که مطابق با آن…
برای خواندن متن کامل این یادداشت به صفحه‌ی گفت‌وشنود رجوع کنید در:
dialog.tavaana.org/jim-jones/
#فرقه #فرقه_گرایی #جیم_جونز #انتحار_آیینی #خودکشی_آیینی #خودکشی_فرقه‌ای #مسیحیت #پنطیکا #رهبران_فرهمند #کاریزما #کاریزماتیک
@Dialogue1402