قطع زودهنگام تلفن‌های زندان قزل‌حصار و اعتراض زندانیان


به گزارش منابع داخل زندان قزل‌حصار، چند وقتی است که تلفن‌های این زندان هر شب رأس ساعت ۸ شب به بهانه «ساعت خاموشی» قطع می‌شود؛ اقدامی که برخلاف رویه معمول در دیگر زندان‌های کشور است و باعث اعتراض گسترده زندانیان شده است.

در حالی که در سایر زندان‌های ایران تلفن‌ها معمولاً تا ساعت ۲۱ (۹ شب) فعال هستند و پس از آن قطع می‌شوند، در زندان قزل‌حصار یک ساعت زودتر ارتباط‌ها قطع می‌شود. این تصمیم به‌ویژه در واحد چهار قزل‌حصار که محل نگهداری زندانیان کارگری است، مشکلات فراوانی ایجاد کرده است. بسیاری از زندانیان این واحد تا حوالی ساعت چهار بعدازظهر در محل کار حضور دارند و تنها فرصت تماس آنان با خانواده‌ها در ساعات شب است. با توجه به تعداد زیاد زندانیان در هر سالن (حدود ۵۰۰ نفر) و محدود بودن تلفن‌ها، بسیاری از آنان حتی به نوبت تماس خود نمی‌رسند.

علاوه بر آن، خانواده‌های زندانیان که اغلب در طول روز مشغول کار هستند، تنها در ساعات شب امکان پاسخ‌گویی به تماس عزیزانشان را دارند. قطع زودهنگام تلفن‌ها عملاً این تنها راه ارتباطی را از بین برده است.

بنابر گزارش‌ها، مسئول فنی تلفن‌های زندان (از شرکت آسیاتک) روز سه‌شنبه ۲۲ مهرماه علت این اقدام را «دستور از بالا» اعلام کرده و گفته است که این تصمیم مستقیماً از سوی مسئولان بالادستی ابلاغ شده است.

به گفته زندانیان، این تصمیم نه به‌دلیل مشکل فنی، بلکه اقدامی عامدانه برای محدودسازی ارتباط زندانیان با بیرون از زندان تلقی می‌شود. آنان خواستار بازگرداندن زمان تماس‌ها به روال سابق، یعنی تا ساعت ۹ شب، شده‌اند.

#از_قزلحصار_بگو #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

نیلوفر آقایی، مامایی که در تجمع روز ۴ آبان ۱۴۰۱ مقابل سازمان نظام پزشکی، بر اثر اصابت گلوله پینت‌بال، بینایی یک چشم خود را از دست داده است، پر شور و با عشق به کار تخصصی‌اش ادامه می‌دهد. او همچنین در صفحه اینستاگرامش آموزش‌های تخصصی در مورد سلامت زنان و بارداری ارائه می‌دهد.

نیلوفر البته خیلی وقت‌ها غمگین می‌شود، حق هم دارد. در اوج جوانی، سرکوبگران یکی از چشمان او را نابینا کرده‌اند.
او گاهی برای چشم‌های خود ترانه‌ای را زمزمه می‌کند.
نیلوفر اخیرا از دردسرهایی حرکت پروتز چشمش در شب عروسی‌اش نوشته بود.
جمهوری اسلامی رنجی بی‌پایان به جوانانی چون نیلوفر تحمیل کرده است. دستگاه‌های تبلیغاتی و پروپاگاندای جمهوری اسلامی همچنان تبلیغ می‌کنند که این معترضان بودند که خشونت‌آمیز اعتراض کردند!! و حکومت خشونت به کار نبرده است!
خشم زیادی که ناشی از بیش از ۴۶ سال تحقیر و سرکوب و شکنجه و اعدام است در جامعه وجود دارد. طبیعی است که حکومتی که اصلاح ناپذیر است با اعتراض و خشم مردم مواجه شود. مردم ایران بسیار صبوری و خویشتنداری کرده‌اند و تا کنون اعتراضات‌شان مسالمت‌آمیز بوده است.

جمهوری اسلامی صدها نفر را از ناحیه چشم و قسمت‌های حساس بدن مصدوم کرده است، صدها و بلکه هزاران نفر را در سال ۱۴۰۱ و ۱۳۹۸ و ۱۳۹۶ و ۱۳۸۸ کشته است. این یک جنایت علیه بشریت است و مصدومان چشم شاهدان این جنایت هستند. آن‌ها را فراموش نکنیم. آن‌ها چشمشان را برای آزادی نثار کردند.

nilooofar_aghaee


#نیلوفر_آقایی #چشم_برای_آزادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

سخنان سرهنگ سجاد آزاده نظامی معترض در دوران مرخصی از زندان اوین درباره فساد و ناکارآمدی ساختار نظامی جمهوری اسلامی

سرهنگ سجاد آزاده، زندانی سیاسی و از افسران پیشین نیروهای مسلح، چندی پیش پس از دریافت مرخصی کوتاه‌مدت از زندان، در حالی که لباس نظامی بر تن کرد، چند ویدیو در صفحه‌ی اینستاگرام خود منتشر کرده است.
در این ویدیوها، سرهنگ آزاده با لحنی انتقادی به تشریح بخشی از پشت‌پرده‌های ساختار نظامی و امنیتی جمهوری اسلامی پرداخته و گفته است:
«می‌خواهم خاطره‌ای تعریف کنم تا بفهمید چرا کشور ما به این روز افتاده...»

او با اشاره به خاطره امیر پوردستان، فرمانده وقت نیروی زمینی ارتش، درباره‌ی مراسم رژه‌ی دانشگاه امام حسین (وابسته به سپاه پاسداران)، روایت کرده که علی خامنه‌ای در آن مراسم، یکی از افسران حاضر را تنها به‌دلیل داشتن «ریش بلند» مورد تحسین قرار داده است. سجاد آزاده این رفتار را نشانه‌ای از سطح نازل معیارهای شایسته‌سالاری در بالاترین سطوح حاکمیت دانسته و گفته است:

«این‌که کشور ما به این روز افتاده، بی‌دلیل نیست. وقتی رهبر کشور افراد را با معیار ظاهری، نه شایستگی و عقلانیت، ارزیابی می‌کند، نتیجه‌اش همین سقوط است.»
او در ادامه، با انتقاد از سیاست‌های نظامی جمهوری اسلامی، به دروغ‌های رسانه‌ای حکومت دربارهٔ پهپاد RQ-170 و جنگنده‌ی آذرخش اشاره کرده و گفته است:
«اینها با فریب و دروغ گفتند که پهپاد آر-کیو را نشاندیم یا هواپیمای آذرخش را ساختیم. اما وقتی اسرائیل حمله کرد و پانصد پهپاد هرمس از آسمان ایران رد شدند، نتوانستند حتی یکی را ساقط کنند.»

به گفته سجاد آزاده در جریان این حملات، «آسمان ایران به‌مدت دوازده روز در اختیار اسرائیل بوده» و تمامی ادعاهای جمهوری اسلامی دربارهٔ توان موشکی و پهپادی‌اش «در عمل فرو ریخته است».
او در بخش پایانی سخنانش با لحنی قاطع گفته است:
«به عنوان یک ایرانی ناب، تا آخرین قطره خون مقابل اینها می‌ایستم. اینها اشغالگران و دژخیمان مردم ما هستند. کشور را از دستشان نجات خواهیم داد.»


#سجاد_آزاده #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

درخواست اعاده دادرسی منوچهر فلاح، زندانی سیاسی محکوم به اعدام، از سوی دیوان عالی کشور رد شد

طبق خبر رسیده به آموزشکده توانا، روز گذشته درخواست اعاده دادرسی در خصوص پرونده منوچهر فلاح، زندانی سیاسی محکوم به اعدام، توسط شعبه ۹ دیوان عالی کشور رد شد. پیش‌تر درخواست فرجام خواهی در خصوص این پرونده حدود دو هفته پیش در شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور رد شده بود. یک منبع مطلع گفته: «استدلال قاضی در رد اعاده دادرسی این بوده است که ما کمتر از این رو هم اعدام کردیم!»

امروز آقای میلاد پناهی‌پور، وکیل منوچهر فلاح، اعاده دادرسی دوم را ثبت خواهد کرد.
لازم به ذکر است، چند روز پیش وکیل منوچهر فلاح، در یادداشتی در «امتداد» از آخرین وضعیت موکلش نوشته بود.
فلاح زندانی ۴۲ ساله، که با کارگری روزگار می‌گذراند اکنون دوسال‌ونیم است که محبوس شده. او فرزندی خردسال دارد و به دلیل عدم تمایل به حضور دختر خردسال خود در محیط زندان تا کنون به‌صورت انگشت‌شمار ملاقات داشته است.
او متهم شده در خرداد ۱۴۰۲ یک بمب صوتی مقابل درب ورودی دادگستری گیلان منفجر کرده که بنا بر نظریه کارشناسی موجود در پرونده، تنها موجب خسارتی به مبلغ ۱۵ میلیون تومان به در آهنی و نمای سنگی ساختمان شده است.
این وکیل دادگستری می‌گوید فلاح ابتدا، با قرار وثیقه ۲۰۰ میلیون تومانی به بازداشتگاه معرفی شده بود اما در ادامه با اعلام شکایت معاونت منابع انسانی و مالی دادگستری، اتهامات «تبلیغ علیه نظام»، «توهین به رهبری» و «تخریب» به وی تفهیم شد.
و در نهایت دادگاه بدوی مبادرت به صدور حکم اعدام از طریق چوبه‌دار نموده است.
منوچهر فلاح در آخرین ملاقاتی که با وکیلش آقای پناهی‌پور داشته، تنها یک جمله گفت:
«جانم فدای مردم ایران.»

منوچهر فلاح، تتوآرتیست و از بازداشت‌شدگان خیزش ۱۴۰۱، از خرداد ۱۴۰۲ در زندان لاکان رشت زندانی است. او با اتهام «محاربه از طریق اقدام علیه امنیت ملی» به اعدام محکوم شده، در حالی که حتی بر اساس ماده ۲۷۹ قانون مجازات اسلامی، برای تحقق محاربه باید فرد «سلاحی» به‌کار برده و موجب «ترس و ناامنی در جامعه» شود؛ امری که در پرونده او وجود ندارد. عزیز قاسم‌زاده، معلم و زندانی سیاسی سابق، در یادداشتی نوشت: «من بیش از یک سال با منوچهر زیر یک سقف بودم؛ او نه سلاحی کشید و نه قصد جان کسی داشت. تنها متهم به گذاشتن یک بمب صوتی در شبی تعطیل در بیرون از دادگستری است. چنین حکمی هیچ نشانی از عدالت ندارد.»

منوچهر فلاح در نامه‌ای که به مناسبت تولد شانزده‌سالگی دخترش «عسل» نوشته، چنین می‌گوید:
«مرا به جرمی که مرتکب نشده‌ام در بند کرده‌اند... نه نانی از سفره مردم برداشته‌ام، نه ثروتی غارت کرده‌ام... تنها گناهم این بوده که به فقر و بی‌عدالتی اعتراض کرده‌ام و سکوت در برابر آن را گناهی نابخشودنی دانسته‌ام.»

او خطاب به دخترش می‌نویسد:
«عسل عزیزم، روزی خورشید آزادی در این سرزمین طلوع خواهد کرد، بهایی سنگین برای آن پرداخته خواهد شد و این بار قرعه‌ی این بها به نام من افتاده است. بدان که امید همیشه زنده است.»

#منوچهر_فلاح #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

پس از ۵۶۶ روز حبس به جرم دادخواهی، و در آستانه ششمین سالگرد آبان خونین، فرزاد معظمی گودرزی از زندان اوین آزاد شد. فرزاد، پسر‌دایی رضا معظمی گودرزی است؛ جوان ۱۹ ساله‌ای که شامگاه ۲۶ آبان ۱۳۹۸ با اصابت گلوله جنگی به کمرش جان باخت.
در این ویدیو، مادر رضا (عمه‌ی فرزاد)، فرزاد را در آغوش می‌گیرد.

لازم به ذکر است، مادر رضا معظمی گودرزی در تابستان ۱۴۰۴ به دادگاه انقلاب بروجرد احضار شده بود، همزمان ماند فرزاد نیز با هجوم ماموران به خانه‌شان بازداشت شده بود و چند اتهام از جمله اتهام ارتباط با گروه‌های معاند را به او نسبت داده بودند.

ویدیو از کانون حقوق بشر ایران

#رضا_معطمی_گودرزی #فرزاد_معظمی_گودرزی #دادخواهی #آبان_ادامه_دارد #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech