احسان روازژیان، زندانی محبوس در زندان تهران بزرگ، لب‌های خود را دوخت و اعتصاب غذا را آغاز کرد

احسان روازژیان، زندانی محبوس در زندان تهران بزرگ، در اعتراض به بی‌توجهی نهادهای قضایی به درخواست ادغام احکام و تعلل در اجرای آزادی مشروط، از تاریخ ۳ مرداد ۱۴۰۴ اعتصاب غذا را آغاز کرده و از ۵ مرداد با دوختن لب‌های خود، اعتصابش را به اعتصاب خشک ارتقا داده است.

او در پیامی از داخل زندان اعلام کرده که بیش از دو سوم دوران محکومیت خود را سپری کرده و بر اساس قانون، مستحق آزادی مشروط است؛ اما با وجود موافقت داخلی زندان با این درخواست، پرونده او بیش از دو هفته است که در دفتر قاضی نیری، قاضی ناظر بر زندان، معطل مانده و خانواده‌اش روزانه با وعده‌های «فردا بیا» از سوی این مقام روبه‌رو هستند.

احسان روازژیان تصریح کرده که اگر احکام صادره علیه او ادغام شده بود، مدت محکومیتش به پایان می‌رسید.

او اعلام کرده است تا زمانی که به این پرونده رسیدگی شفاف نشود و خانواده‌اش از سردرگمی خارج نگردند، اعتصاب خود را ادامه خواهد داد—حتی اگر به قیمت جانش تمام شود. وی مسئولیت هر اتفاقی را متوجه قوه قضائیه، دادستانی، و شخص قاضی نیری دانسته است.

#احسان_روازژیان #باری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

بازداشت چهار شهروند در شهرستان بهمئی توسط نیروهای لباس شخصی

چهار شهروند اهل شهرستان بهمئی از استان کهگیلویه و بویراحمد، روز یکم مرداد ۱۴۰۴ توسط نیروهای امنیتی با لباس شخصی بازداشت شده‌اند. این افراد عبارتند از:

بهرام چیره‌نژاد، ۳۷ ساله، شغل آزاد

صادق سروش، ۳۹ ساله، تعمیرکار موبایل

اسماعیل فتحی، ۳۶ ساله، تعمیرکار موبایل

کمال مهرپرور، ۳۰ ساله، تعمیرکار موبایل


به گفته منابع محلی، بازداشت این افراد بدون ارائه حکم قضایی یا توضیح درباره اتهامات صورت گرفته و تاکنون خانواده‌های آنان از محل نگهداری و وضعیت حقوقی‌شان هیچ اطلاعی ندارند.

در همین رابطه، فردین چیره‌نژاد، زندانی سیاسی سابق، با انتشار استوری در اینستاگرام، بازداشت برادرش بهرام چیره‌نژاد را تأیید کرده و نوشته است:

> «اینجانب فردین چیره‌نژاد در تاریخ ۱ مرداد ۱۴۰۴ اعلام می‌کنم که برادرم بهرام چیره‌نژاد و چندین نفر دیگر توسط نیروهای لباس شخصی دستگیر شده‌اند. تأکید می‌کنم که بهرام چیره‌نژاد در سلامت کامل جسمی، روحی و روانی بوده است و چنانچه خلاف این ثابت شود، مسئولیت آن بر عهده اطلاعات سپاه، امام‌جمعه لیکک و دادستان شهرستان خواهد بود.»


این بازداشت‌ها در شرایطی رخ داده‌اند که موج سرکوب امنیتی در شهرهای کوچک و بزرگ همچنان ادامه دارد و نهادهای امنیتی بدون پاسخ‌گویی شفاف، اقدام به دستگیری‌های فراقانونی می‌کنند.

#بهرام_چیره_نژاد #کمال_مهرپرور #اسماعیل_فتحی #صادق_سروش #بهمئی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

میثم غلامی، زندانی سیاسی، با دوختن لب‌های خود به جمع سایر معترضان سیاسی تیپ۲سالن۴ زندان تهران بزرگ پیوست.
شب کذشته چهارمین شب تحصن آن‌ها در حیاط هواخوری سالن ۴ بود.
در روزهای گذشته کوشان پیرزاده با دوختن پلک چشم چپ خود و فرهاد حافظی، قدرت کهریزی و وحید سرخ‌گل با دوختن لب‌های خود، اعتراضشان به وضعیت وحشتناک زندانیان انتقالی از زندان اوین و رفتار تحقیر آمیز رئیس تیپ دو «حسین یوسفی»، اعلام کرده بودند.

#میثم_غلامی #کوشان_پیرزاده #فرهاد_حافظی #قدرت_کهریزی #وحید_سرخ_گل #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

وقتی از آزادی حرف می‌زنیم، از چه چیزی حرف می‌زنیم؟

از رفع اجبار، تا فراهم کردن امکان

وقتی گفتیم آزادی، عده‌ای با خشم گفتند: شما به دنبال بی‌بندوباری هستید!
البته بی‌تقصیر هستند؛ کسی برایشان معنا نکرده این کلمه را.
سؤال اینجاست: آزادی یعنی چه؟
ما ایرانی‌ها سال‌هاست برای آزادی جنگیدیم، ولی بیشتر وقت‌ها منظورمان فقط آزادی‌های سلبی بوده.
یعنی چه؟
یعنی آزادی از اجبارها، یعنی نهی‌ها را از روی زندگی‌مان برداشتن.
آزادی سلبی یعنی دولت حق ندارد تو را زندانی کند چون انتقاد کردی؛
حق ندارد پوششت و حجابت را تعیین کند؛
حق ندارد برای فکر و انتخابت مجازات تعیین کند و تعزیرت کند و...
یعنی تو آزاد باشی که بگویی «نه»، که اعتراض کنی، که رد کنی، که حقّت را بگیری.
این آزادی یعنی حاکم فقط باید یک چیز بلد باشد: دخالت نکند.
اما سؤال اینجاست: آیا فقط دخالت نکردن کافی‌ست؟
آیا صرفاً رها شدن تو را توانا می‌کند؟
آزادی سلبی قطعاً ضروری‌ست، اما فقط یک شروع است.
مسیر هنوز ادامه دارد...
چون آزادی فقط نبود مانع نیست، بلکه وجود امکان هم هست.
اینجاست که پای آزادی ایجابی وسط می‌آید.
یعنی چه؟
یعنی حکومت فقط تماشاگر بی‌طرف نیست، بلکه متعهد به این است که زمینه‌ی رشد تو را هم فراهم کند.
جامعه‌ای آزاد فقط این نیست که درِ قفس را برای باشندگانش باز کنند، بلکه باید به آن‌ها پرواز کردن هم یاد بدهند.
یعنی آموزش، سلامت، برابری فرصت، نه از سر لطف، بلکه به عنوان حقّ تو، به عنوان شهروند، در اختیارت باشد.
آزادی فقط آن چوب «نکن و بکن» نیست که دیگر بالای سرت نباشد؛
زمین هم هست که زیر پای تو باید محکم باشد برای پریدنت به سوی بالندگی.
آزادی یعنی نه فقط در را برای تو باز کنند، بلکه راه هم ایجاد شود، نور هم باشد و راهنما برای رسیدن به مقصد هم در اختیارت باشد.
چون ما فقط نمی‌خواهیم رها باشیم، ما می‌خواهیم آزاد باشیم.
و آزادی یعنی تو، آن کسی که می‌خواهی بشوی.
با در اختیار داشتن امکانات مساوی با دیگری، و فقط با تلاش و فکر و برنامه‌ریزی خودت بتوانی تو را بالاتر ببری یا درجا بزنی.
و در نهایت، آزادی، معنای انسان است؛
هدف انسان از زندگی، و تفاوتش با بقیه‌ی موجوداتی که آن‌ها هم تحت لوای حمایت انسان‌ها و با رعایت حقوق و خواست طبیعی‌شان زندگی می‌کنند.
آزادی باید هم سلبی باشد و هم ایجابی.
آنجاست که می‌گوییم: این، جامعه‌ای‌ست آزاد و برابر، و منتظر تو برای ساختن و رشد و تعالی خودت و جامعه‌ات.

- متن بالا را یکی از مخاطبان توانا ارسال کرده است.


مرتبط:
ترجمه‌ای اختصاصی از فصل چهارم کتاب «درباره آزادی»، جان استوارت میل
https://tavaana.org/john-stuart-mill-on-liberty/


#آزادی #کتاب_توانا #توانا #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

میزان، خبرگزاری قوه قضاییه، از اجرای حکم اعدام دو زندانی سیاسی به نام‌های بهروز احسانی و مهدی حسنی در زندان قزلحصار خبر داد

اتهامات مطروحه علیه این دو زندانی “بغی، محاربه، افساد فی الارض، عضویت در مجاهدین، جمع آوری اطلاعات طبقه بندی شده و اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی” عنوان شده است.

در روز دوشنبه ۷ آذر ۱۴۰۱، آقای احسانی در منزل شخصی خود در تهران بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. همچنین آقای حسنی در ۱۸ شهریور ۱۴۰۱ هنگام خروج از کشور در زنجان بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. این دو شهروند ماه‌ها در بلاتکلیفی و بی‌خبری بودند.

بهروز احسانی ۶۴ ساله است، مهدی حسنی، نیز متولد ۱۳۵۵، متاهل و پدر دو فرزند، پیش از بازداشت در زمینه املاک فعالیت داشت.

لازم به ذکر است، همزمان با بازداشت آقای احسانی، دختر ایشان را هم برای تحت‌فشار قراردادن پدر بازداشت کرده و پس از بیست روز آزاد کردند. آقای احسانی مدت‌ها از آزادی دخترش بی‌اطلاع بود.

اعدام قتل حکومتی است و وسیله‌ای برای ارعاب و وحشت شهروندان است. فرآیند دادرسی در جمهوری اسلامی ناعادلانه است و پرونده‌ها بر اساس اعترافات اجباری زیر شکنجه تنظیم می‌شوند.

حتی اجرای احکام اعدام نیز بدون طی تشریفات قانونی و بدون انجام ملاقات آخر و به طور ناگهانی انجام می‌شود.

جمهوری اسلامی ادعا کرده است که این دو زندانی فعالیت تروریستی انجام داده‌اند.

لازم به ذکر است، جمهوری اسلامی محسن شکاری را چند هفته پس از بازداشت در سال ۱۴۰۱ به خاطر جا به جایی یک سطل زباله اعدام کرده است. سرعت صدور حکم و اجرای آن شگفت‌انگیز بود! چطور این حکومت مدعی است این افراد کار مسلحانه کردند و سه سال آن‌ها را در زندان نگه داشته است؟

جمهوری اسلامی به جای حل معضلات اجتماعی و اقتصادی و سیاسی، شهروندان معترض را پرونده‌سازی و اتهامات واهی به قتل می‌رساند، تا همچنان به غارت و چپاول مملکت ادامه دهد.


#نه_به_اعدام #مهدی_حسنی #بهروز_احسانی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

هشدار
دیدن این تصاویر ممکن است برای همه مناسب نباشد
در خیابان‌های پایتخت در روز روشن، سارقان مسلح به سلاح سرد به جوانی حمله می‌کنند و چنین بی‌پروا او را مورد ضرب‌وجرح با سلاح سرد قرار می‌دهند.
اینجا محله باغ فیض تهران است. سارقان ضمن سرقت گردنبند، دستبند و انگشتر با ضربات چاقو به گردن این جوان، وی را به شدت مصدوم کردند.

همین چند ماه پیش بود که سارقان مسلح، امیرمحمد خالقی را وحشیانه به قتل رساندند. دانشجوی ۱۹ ساله‌ای که از اولین روز کاری خود به خوابگاه بازمی‌گشت هدف سارقان مسلح قرار گرفت و با ضربات چاقو به قتل رسید.
این تصاویر رعب‌آور تکرار می‌شود در خیابان‌ها کوچه‌پس‌کوچه‌ها به زن و مرد و بچه و پیر و جوان حمله می‌کنند.

جمهوری اسلامی همواره ادعا کرده تامین‌کننده امنیت در کشور بوده است. به بهانه برقرار امنیت صدها نفر را هر سال اعدام می‌کند اما در حقیقت ناتوان است از برقراری امنیت حتی در خیابان‌های پایتخت.

آیا شما هم چنین تجربه تلخی داشته‌اید؟
دلیل شما برای گفتن نه به جمهوری اسلامی چیست؟

#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #امنیت #ایران

@Tavaana_TavaanaTech

تأیید حکم حبس و شلاق برای مسعود وظیفه، فعال سیاسی، توسط دادگاه انقلاب تهران

🔹 دادگاه انقلاب تهران در حکمی تازه، واخواهی آقای مسعود وظیفه بجاربنه، فعال سیاسی را رد و حکم پیشین وی را عیناً تأیید کرد.

بر اساس این رای آقای وظیفه به دلیل فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی خود به مجموعاً چهار سال حبس تعزیری، هفتاد و چهار ضربه شلاق و پرداخت پنجاه میلیون تومان جزای نقدی محکوم شده بود.
جزئیات محکومیت وی به شرح زیر است:
یک سال حبس تعزیری بابت فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران؛
یک سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق به دلیل اخلال در نظم و آسایش عمومی؛
دو سال حبس تعزیری و ۵۰۰ میلیون ریال جزای نقدی به علت نشر اکاذیب با هدف تشویش اذهان عمومی؛
دادگاه با اشاره به غیبت متهم در جلسه واخواهی (با وجود حضور وکیل وی) و نقش «تأثیرگذار و تشدیدکننده» او در اقداماتش، اعلام کرد که هیچ مدرک تازه‌ای که بتواند موجب نقض رأی پیشین شود، ارائه نشده است. بنابراین، بر اساس قوانین کیفری و آیین دادرسی، واخواهی وی رد شده و حکم اولیه تأیید می‌شود.

این رأی ظرف ۲۰ روز پس از ابلاغ، قابل تجدیدنظر در دادگاه تجدیدنظر استان تهران است.

در صورت تایید این رای در دادگاه تجدید نظر، مجازات اشد، یعنی دو سال حبس برای آقای وظیفه قابل اجرا است.

مسعود وظیفه، فعال سیاسی، سال گذشته هنگام تحصن در اعتراض به حکم اعدام بچه‌های اکباتان در جلوی ستاد حقوق بشر قوه قضاییه بازداشت شده و ۶۳ روز زندانی (یک ماه انفرادی و ۳۳ روز در اعتصاب غذا) بود. او طی بیانیه‌ای اعلام کرده بود که مشروعیت دادگاه را قبول ندارد و در جلسه دادگاه در اسفند ماه ۱۴۰۳حضور نخواهد یافت. او در جلسه واخواهی نیز حضور نیافت.

#مسعود_وظیفه #ارشیا_وظیفه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

در جلسه اخیر مجلس موسوم به «وفاق»، دو فوریت لایحه‌ای با عنوان «مقابله با انتشار محتوای خبری خلاف واقع در فضای مجازی» با اکثریتی قاطع (حدود ۸۰ درصد آرا) به تصویب رسید. بر اساس مفاد این لایحه، دولت پزشکیان خواهان تسریع در تصویب و اجرای قانونی است که به ادعای طراحان آن، با هدف مقابله با انتشار اخبار نادرست در فضای مجازی تنظیم شده است.

با این حال، بررسی دقیق‌تر مفاد و زمینه‌های این لایحه نشان می‌دهد که هدف اصلی آن نه مبارزه با «دروغ‌پراکنی»، بلکه کنترل و محدودسازی روایت‌های مستقل و منتقدانه در فضای عمومی و رسانه‌ای کشور است. با تعریفی مبهم و قابل تفسیر از مفهوم «خلاف واقع» و واگذاری تشخیص آن به نهادهای حکومتی، عملاً هر تحلیل، گزارش یا اظهار نظر خارج از خط رسمی می‌تواند مصداق جرم تلقی شود. به بیان ساده، این قانون روزنامه‌نگاری مستقل و کنشگری آنلاین را هدف قرار داده است.

در شرایطی که یکی از وعده‌های کلیدی دولت پزشکیان افزایش آزادی‌های مدنی و رفع محدودیت‌های اینترنتی عنوان شده بود، تصویب فوریت چنین لایحه‌ای نشان‌دهنده تناقض آشکار وعده‌ها و آشکارتر شدن چهره واقعی عملکرد این دولت است. که به جای گشودن فضا برای نقد و گفت‌وگو، این دولت در تلاش است دیوار سانسور را بلندتر کند و صدای منتقدان را از مجراهای قانونی خاموش سازد.

در نهایت، این لایحه حمله‌ای مستقیم به آزادی بیان در ایران به شمار می‌رود. با تبدیل نقد به جرم، و روایت‌گری مستقل به تهدید امنیتی، ساختار حکمرانی در ایران یک‌بار دیگر نشان می‌دهد که تحمل صدای دیگر را ندارد. قانونی شدن سرکوب، حتی اگر با ظاهر مبارزه با اخبار کذب عرضه شود، به معنای خاموش‌سازی جامعه و تضعیف بنیان‌های شفافیت و پاسخگویی است.

#آزادی_بیان #فضای_مجازی #روزنامه‌نگار #کنشگری #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

مهدی حسنی و بهروز اسلامی را بدون ملاقات آخر اعدام کردند.
آن‌ها را در حالی اعدام کردند که پنجمین اعاده دادرسی در شعبه ۲۰ دیوان عالی کشور در حال بررسی بود.

خبرگزاری قوه قضاییه در گزارش خود با پرونده‌سازی دروغین، حسنی و احسانی را که از حدود هزار روز پیش در زندان بودند، به اقدامات ساختگی و دروغین شامل «ساخت لانچر و خمپاره‌انداز دستی، هدف قرار دادن شهروندان، منازل، اماکن خدماتی و اداری و مراکز آموزشی و خیریه» متهم کرد. آن هم بدون اشاره به زمان و مکان این عملیات ادعایی! این زندانیان سیاسی سال ۱۴۰۱ بازداشت و سال ۱۴۰۳ با حکم ایمان افشاری، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به اعدام محکوم شدند. این احکام اعدام بر پایه‌ی اتهاماتی بدون مستندات برای دو زندانی سیاسی صادر و اجرا شد.

ویدیو: مریم، دختر داغدار مهدی حسنی که همه تلاشش را کرد و در این مدت صدای پدرش و سایر زندانیان بود. او برادر خردسالی دارد. فرزندانی که بی پدر شدند.
حاکمیت مستبد ولایی از طرفی از گفتگو با اپوزیسیون سخن می‌گوید، از طرفی زندانیان سیاسی را اعدام می‌کند!!

نرگس محمدی، برنده جایزه صلح نوبل، در ارتباط با این قتل‌های حکومتی نوشت:

در حالی که مردم خشمگین در کف خیابان فریاد می زدند:« آب، برق، زندگی» حق مسلم ماست. در دالانهای تاریک زندان، صف اعدام را پر می کردند، در حالی که چند روز پیش زندانیان در حیاط زندان فریاد می زدند: نه به اعدام.

حکومتی که عاجز از پاسخگویی به مطالبات مردم معترض در کف خیابان است و
اقتدارش فرو ریخته، در دالان های تاریک و پشت دیوار زندان، زندانیان دست و پا به زنجیر را به دار می آویزد و از مردم انتقام می گیرد.

نه به استبداد دینی
نه به جمهوری اسلامی

نرگس محمدی
۵ مرداد ۱۴۰۴

#مهدی_حسنی #بهروز_احسانی #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌

با گذشت بیش از یک ماه از بازداشت آرمان نیک‌آئین، موزیسین بهائی، نگرانی‌ها نسبت به وضعیت سلامت، شرایط بازداشت و روند رسیدگی به پرونده‌ی او افزایش یافته است.

عدم دسترسی به اطلاعات پرونده از طریق سامانه‌ی ثنا، نداشتن امکان ملاقات، ممانعت از ورود خانواده به دادگاه، پاسخ‌گو نبودن مسئولان قضایی نسبت به وکیل و بستگان و تمدید قرار بازداشت او، از جمله مواردی است که ابهام و نگرانی پیرامون موقعیت او را تشدید کرده است.

طبق اطلاع یک منبع آگاه، با توجه به سابقه‌ی حملات‌ عصبی آرمان نیک‌آئین، نسبت به احتمال اعمال فشارهای روانی، «شکنجه‌ی سفید»، وعده‌ی آزادی و در انتظار نگه داشتن طولانی مدت و آثار آن بر سلامت روان و تاب‌آوری او نگرانی جدی وجود دارد.

آرمان نیک‌آئین، پیشتر در دوم تیرماه ۱۴۰۴، توسط نیروهای اطلاعات سپاه در منزل خانواده‌ی همسرش، از بهائیان شیراز، بازداشت شد. ماموران ضمن تفتیش محل شماری از وسایل او و حاضران در محل را ضبط کردند.

#داستان_ما_یکیست #بهاییان_ایران #گفتگو_توانا

@Dialogue1402