‌
ملت امام حسین یا ملت ایران؟
چرا تقلیل ایران متکثر به هویت شیعی زیان‌بار است؟

«ما ملت امام حسینیم.» این جمله که بارها از زبان قاسم سلیمانی و دیگر مسئولان جمهوری اسلامی تکرار و بازنشر شده، در واقع چکیده سیاستی است که از ابتدای انقلاب تاکنون دنبال شده است: فروکاستن هویت پرتنوع و چندفرهنگی جامعه ایران به هویتی واحد و ایدئولوژیک با محوریت تشیع دوازده‌امامی.

اما ایران سرزمینی است با تاریخی طولانی از همزیستی اقوام و آیین‌ها. کرد، بلوچ، ترک، ترکمن، عرب و فارس؛ مسلمان شیعه و سنی، زرتشتی، مسیحی، یهودی، بهائی و ایزدی، و همچنین ایرانیانی که خود را بی‌دین یا فارغ از هر تعلق مذهبی می‌دانند، همگی بخشی از پیکره اجتماعی ایران هستند. نادیده‌گرفتن این تنوع و تقلیل آن به «ملت امام حسین» تصویری ناقص و تحریف‌شده از جامعه ارائه می‌دهد.

پیامدهای این نگاه صرفاً نظری نیست؛ در عمل به شکل تبعیض‌های گسترده بروز کرده است. اقلیت‌های مذهبی و قومی در بسیاری از آزمون‌های استخدامی با محدودیت روبه‌رو می‌شوند، شهروندان بی‌دین یا دگراندیش از حقوق برابر برخوردار نیستند، فرصت‌های برابر برای دسترسی به مشاغل دولتی یا مناصب مدیریتی وجود ندارد، روایت‌های تاریخی و فرهنگی غیراکثریتی در کتاب‌های درسی حذف یا کم‌رنگ می‌شوند و در مشارکت‌های سیاسی و اجتماعی محدودیت‌های فراوان اعمال می‌گردد. چنین تبعیض‌هایی نه تنها انسجام ملی را تقویت نکرده، بلکه احساس طردشدگی و بی‌اعتمادی را میان گروه‌های مختلف گسترش داده است. تجربه تاریخی ایران، چه در قالب ناسیونالیسم افراطی پهلوی و چه در قرائت مذهبی امروز، نشان می‌دهد که یکسان‌سازی اجباری هویت‌ها همواره نتیجه‌ای معکوس داشته است.

با این حال باید پذیرفت که عاشورا و امام حسین برای بخشی از جامعه نمادهایی فرهنگی و عاطفی‌اند. اگر این سرمایه به جای ابزار انحصار، در کنار دیگر سنت‌ها و باورها ــ از مذهبی تا غیرمذهبی ــ به رسمیت شناخته شود، می‌تواند به عاملی وحدت‌بخش بدل گردد. مشکل آنجاست که حکومت آن را به نماد انحصاری مشروعیت سیاسی تقلیل داده و سایر هویت‌ها را به حاشیه رانده است.

وظیفه فعالان مدنی و اجتماعی روشن است: بازتعریف هویت ملی بر پایه اصل «ایران برای همه ایرانیان»، رفع تبعیض در آموزش، اشتغال و مشارکت اجتماعی، و تقویت روایت‌های چندفرهنگی و چندباوری در رسانه و آموزش. تنها در این صورت است که می‌توان به جامعه‌ای رسید که تنوع را سرمایه می‌داند، نه تهدید.
#ملت #امت #حکومت_ایدئولوژیک #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

سلامت ذهن و روان در شرایط دشوار، ۷- علائم اصلی شکنجه‌شدن
شکنجه هر نوع وارد‌آوردن عمدی آسیب، درد، و رنج ذهنی یا جسمی از سوی ماموران حکومتی یا نیروهای شبه‌حکومتی یا شبه‌نظامی است.
انواع شکنجه
شکنجه روانی: آزار ذهن و احساسات بدون آزار مستقیم بدن
شکنجه جسمی-روانی: آزار از طریق آسیب‌رساندن به بدن، مانند کتک زدن، بی‌خوابی‌دادن و …
عواقب شکنجه
در بسیاری از موارد هدف اصلی از شکنجه آسیب به روان و شخصیت افراد است.
شکنجه جسمی همیشه به دلیل پایمال کردن کرامت انسانی به ذهن و روان نیز آسیب می‌زند.
شکنجه روانی معمولا با عوارض جسمی ناشی از فشارهای ذهنی و عصبی همراه خواهد بود.


https://tavaana.org/mental-health-for-prisoners-7/


#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری‌_اسلامی
#نه_به_شكنجه
@Tavaana_TavaanaTech

 شکوه همبستگی؛
حمایت فعالین مدنی و صنفی استان کردستان از معلمان

جمعه هفتم شهریور ۱۴۰۴ مردم و فعالین مدنی و صنفی شهر سنندج در حمایت از معلیمن اخراج شده شهرهای سنندج، دیواندره و سقز که از شریف‌ترین و دلسوزترین معلمین استان و کشور بودند، برنامه پیاده‌روی را از پارک کودک تا تفرجگاه "گویزه کویر" در دامنه کوه آبیدر این شهر برگزار کردند.

ـ از مردم و فعالان مدنی سنندج همبستگی و مشارکت مدنی را یاد بگیریم و در جای جای ایران، حق طلبی و آزادی‌خواهی را فریاد بزنیم. با اتحاد و همبستگی پیروزی از آن ملت ایران است.

#همبستگی_اجتماعی
#سرکوب_معلمان
#کردستان #سنندج #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech