به مناسبت سالگرد درگذشت فریدون آدمیت، برجسته‌ترین #مورخ دوره‌ی جدید
انقلاب اسلامی که به پیروزی رسید فریدون آدمیت، تاریخ‌نگار معاصر ایران خانه‌نشین شد، خانه‌نشینی و انزوایی که تا مرگ ادامه یافت. فریدون آدمیت یک سال پیش از برافتادن ِ رضا شاه به استخدام وزارت امور خارجه درآمد. او پیش از انقلاب پست‌های سیاسی و حقوقی بسیاری داشت.
فریدون آدمیت در سال ۱۲۹۹ در تهران متولد شد. او فرزند عباس‌قلی‌خان قزوینی معروف به آدمیت بود. میرزا عباس‌قلی خان با تعدادی از هم‌فکران و پیروان میرزا ملکم‌خان، «جامع آدمیت» را به راه انداخته بود که انجمنی پر نفوذ در اوایل قرن بیستم به حساب می‌آمد و تعداد کثیری از رجال زمانه، حتا محمدعلی‌شاه قاجار عضو این مجمع بودند. آدمیت پس از اتمام تحصیلات ابتدایی به دارالفنون رفت. پس از آن به دانش‌کده‌ی حقوق و علوم سیاسی راه پیدا کرد و در سال ۱۳۲۱ از آنجا فارغ‌التحصیل شد. پایان‌نامه‌ی آدمیت درباره‌ی زندگی و رفتار و اقدامات سیاسی امیرکبیر بود که دو سال بعد، یعنی در سال ۱۳۲۳ با عنوان «امیرکبیر و ایران» با مقدمه‌ی استادش دکتر محمود محمود به چاپ سپرده شد که بعدها توسط انتشارت خوارزمی تجدید چاپ شد که هر تجدید چاپ، تغییرات و تجدید نظرهایی از سوی آدمیت به دنبال داشت.
آدمیت در حالی که دانش‌جوی رشته‌ی حقوق دانش‌گاه تهران بود به استخدام وزارت امور خارجه درآمد و پس از فارغ‌التحصیلی به به سفارت ایران در لندن رفت و در همان زمان تحصیلات دانش‌گاهی خود را در دانش‌کده‌ی اقتصاد و علوم سیاسی دانش‌گاه لندن (ال.اس.ای) ادامه داد و از این دانش‌گاه مدرک دکترای رشته‌ی تاریخ و فلسفه‌ی سیاسی گرفت. پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۲۸، معاون اداره‌ی اطلاعات و مطبوعات و سپس معاون اداره‌ی کارگزینی وزارت امور خارجه شد و در سال ۱۳۳۰ بود که آدمیت به عنوان عضو هیئت نمایندگی ایران به سازمان ملل متحد رفت و هشت سال در آنجا مشغول به کار شد که تا رتبه‌ی وزیرمختار پیش رفت.
او در سال ۱۳۳۰ به عنوان جوان‌ترین سفیر ایران در سازمان ملل معرفی شد. تصدی مقام سفارت ایران در کشور هندوستان از دیگر ماموریت‌های مهم فریدون آدمیت بود که در سال ۱۳۴۲ اتفاق افتاد. در این زمان جواهر لعل نهرو نخست‌وزیر هند بود که از قضا دیداری بین آدمیت و نهرو نیز دست داد و همین‌طور در دیدار نهرو از ایران او را در این سفر هم‌راهی کرد. پس از پایان ماموریت آدمیت در هند، مشاور وزیر امور خارجه شد و سرانجام در سال‌های دهه پنجاه پس از آن‌که به استقلال بحرین از ایران و پذیرش آن توسط ایران اعتراض کرد، بازنشسته شد.
فریدون آدمیت از جمله نویسندگانی بود که با صدور بیانیه‌ای ده‌ماده‌ای خواهان اجرای قانون اساسی، آزادی انتخابات و آزادی مطبوعات و همچنین آزادی زندانیان سیاسی و رعایت اعلامیه‌ی #حقوق_بشر شدند که ظاهرا به همین دلیل حقوق بازنشستگی‌اش از وزارت امور خارجه از سال ۱۳۵۹ قطع شد. از #فریدون_آدمیت به عنوان تاریخ‌دانی مدرن نام می‌برند که در این حوزه پیش‌رو بوده است. نمی‌توان از تاریخ و تاریخ‌شناسی در ایران سخن گفت و از کنار نام فریدون آدمیت گذشت؛ چه با شیوه‌ی تحقیق و اندیشه‌های او موافق باشیم و چه مخالف. #آدمیت را #تاریخ‌دان بزرگ #مشروطیت می‌دانند که پیش از بسیاری از محققان تاریخ به این بخش از تاریخ ایران پرداخت.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/CF0AU6
@Tavaana_TavaanaTech
انقلاب اسلامی که به پیروزی رسید فریدون آدمیت، تاریخ‌نگار معاصر ایران خانه‌نشین شد، خانه‌نشینی و انزوایی که تا مرگ ادامه یافت. فریدون آدمیت یک سال پیش از برافتادن ِ رضا شاه به استخدام وزارت امور خارجه درآمد. او پیش از انقلاب پست‌های سیاسی و حقوقی بسیاری داشت.
فریدون آدمیت در سال ۱۲۹۹ در تهران متولد شد. او فرزند عباس‌قلی‌خان قزوینی معروف به آدمیت بود. میرزا عباس‌قلی خان با تعدادی از هم‌فکران و پیروان میرزا ملکم‌خان، «جامع آدمیت» را به راه انداخته بود که انجمنی پر نفوذ در اوایل قرن بیستم به حساب می‌آمد و تعداد کثیری از رجال زمانه، حتا محمدعلی‌شاه قاجار عضو این مجمع بودند. آدمیت پس از اتمام تحصیلات ابتدایی به دارالفنون رفت. پس از آن به دانش‌کده‌ی حقوق و علوم سیاسی راه پیدا کرد و در سال ۱۳۲۱ از آنجا فارغ‌التحصیل شد. پایان‌نامه‌ی آدمیت درباره‌ی زندگی و رفتار و اقدامات سیاسی امیرکبیر بود که دو سال بعد، یعنی در سال ۱۳۲۳ با عنوان «امیرکبیر و ایران» با مقدمه‌ی استادش دکتر محمود محمود به چاپ سپرده شد که بعدها توسط انتشارت خوارزمی تجدید چاپ شد که هر تجدید چاپ، تغییرات و تجدید نظرهایی از سوی آدمیت به دنبال داشت.
آدمیت در حالی که دانش‌جوی رشته‌ی حقوق دانش‌گاه تهران بود به استخدام وزارت امور خارجه درآمد و پس از فارغ‌التحصیلی به به سفارت ایران در لندن رفت و در همان زمان تحصیلات دانش‌گاهی خود را در دانش‌کده‌ی اقتصاد و علوم سیاسی دانش‌گاه لندن (ال.اس.ای) ادامه داد و از این دانش‌گاه مدرک دکترای رشته‌ی تاریخ و فلسفه‌ی سیاسی گرفت. پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۲۸، معاون اداره‌ی اطلاعات و مطبوعات و سپس معاون اداره‌ی کارگزینی وزارت امور خارجه شد و در سال ۱۳۳۰ بود که آدمیت به عنوان عضو هیئت نمایندگی ایران به سازمان ملل متحد رفت و هشت سال در آنجا مشغول به کار شد که تا رتبه‌ی وزیرمختار پیش رفت.
او در سال ۱۳۳۰ به عنوان جوان‌ترین سفیر ایران در سازمان ملل معرفی شد. تصدی مقام سفارت ایران در کشور هندوستان از دیگر ماموریت‌های مهم فریدون آدمیت بود که در سال ۱۳۴۲ اتفاق افتاد. در این زمان جواهر لعل نهرو نخست‌وزیر هند بود که از قضا دیداری بین آدمیت و نهرو نیز دست داد و همین‌طور در دیدار نهرو از ایران او را در این سفر هم‌راهی کرد. پس از پایان ماموریت آدمیت در هند، مشاور وزیر امور خارجه شد و سرانجام در سال‌های دهه پنجاه پس از آن‌که به استقلال بحرین از ایران و پذیرش آن توسط ایران اعتراض کرد، بازنشسته شد.
فریدون آدمیت از جمله نویسندگانی بود که با صدور بیانیه‌ای ده‌ماده‌ای خواهان اجرای قانون اساسی، آزادی انتخابات و آزادی مطبوعات و همچنین آزادی زندانیان سیاسی و رعایت اعلامیه‌ی #حقوق_بشر شدند که ظاهرا به همین دلیل حقوق بازنشستگی‌اش از وزارت امور خارجه از سال ۱۳۵۹ قطع شد. از #فریدون_آدمیت به عنوان تاریخ‌دانی مدرن نام می‌برند که در این حوزه پیش‌رو بوده است. نمی‌توان از تاریخ و تاریخ‌شناسی در ایران سخن گفت و از کنار نام فریدون آدمیت گذشت؛ چه با شیوه‌ی تحقیق و اندیشه‌های او موافق باشیم و چه مخالف. #آدمیت را #تاریخ‌دان بزرگ #مشروطیت می‌دانند که پیش از بسیاری از محققان تاریخ به این بخش از تاریخ ایران پرداخت.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/CF0AU6
@Tavaana_TavaanaTech
توانا
فریدون آدمیت، برجسته‌ترین مورخ دوره‌ی جدید
به مناسبت سالگرد درگذشت فریدون آدمیت، برجسته‌ترین مورخ دوره‌ی جدید
goo.gl/fC0BJ6
انقلاب اسلامی که به پیروزی رسید فریدون آدمیت، تاریخ‌نگار معاصر ایران خانه‌نشین شد، خانه‌نشینی و انزوایی که تا مرگ ادامه یافت. فریدون آدمیت یک سال پیش از برافتادن ِ رضا شاه به استخدام وزارت امور خارجه درآمد. او پیش از انقلاب پست‌های سیاسی و حقوقی بسیاری داشت.
فریدون آدمیت در سال ۱۲۹۹ در تهران متولد شد. او فرزند عباس‌قلی‌خان قزوینی معروف به آدمیت بود. میرزا عباس‌قلی خان با تعدادی از هم‌فکران و پیروان میرزا ملکم‌خان، «جامع آدمیت» را به راه انداخته بود که انجمنی پر نفوذ در اوایل قرن بیستم به حساب می‌آمد و تعداد کثیری از رجال زمانه، حتا محمدعلی‌شاه قاجار عضو این مجمع بودند. آدمیت پس از اتمام تحصیلات ابتدایی به دارالفنون رفت. پس از آن به دانش‌کده‌ی حقوق و علوم سیاسی راه پیدا کرد و در سال ۱۳۲۱ از آنجا فارغ‌التحصیل شد. پایان‌نامه‌ی آدمیت درباره‌ی زندگی و رفتار و اقدامات سیاسی امیرکبیر بود که دو سال بعد، یعنی در سال ۱۳۲۳ با عنوان «امیرکبیر و ایران» با مقدمه‌ی استادش دکتر محمود محمود به چاپ سپرده شد که بعدها توسط انتشارت خوارزمی تجدید چاپ شد که هر تجدید چاپ، تغییرات و تجدید نظرهایی از سوی آدمیت به دنبال داشت.
آدمیت در حالی که دانش‌جوی رشته‌ی حقوق دانش‌گاه تهران بود به استخدام وزارت امور خارجه درآمد و پس از فارغ‌التحصیلی به به سفارت ایران در لندن رفت و در همان زمان تحصیلات دانش‌گاهی خود را در دانش‌کده‌ی اقتصاد و علوم سیاسی دانش‌گاه لندن (ال.اس.ای) ادامه داد و از این دانش‌گاه مدرک دکترای رشته‌ی تاریخ و فلسفه‌ی سیاسی گرفت. پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۲۸، معاون اداره‌ی اطلاعات و مطبوعات و سپس معاون اداره‌ی کارگزینی وزارت امور خارجه شد و در سال ۱۳۳۰ بود که آدمیت به عنوان عضو هیئت نمایندگی ایران به سازمان ملل متحد رفت و هشت سال در آنجا مشغول به کار شد که تا رتبه‌ی وزیرمختار پیش رفت.
او در سال ۱۳۳۰ به عنوان جوان‌ترین سفیر ایران در سازمان ملل معرفی شد. تصدی مقام سفارت ایران در کشور هندوستان از دیگر ماموریت‌های مهم فریدون آدمیت بود که در سال ۱۳۴۲ اتفاق افتاد. در این زمان جواهر لعل نهرو نخست‌وزیر هند بود که از قضا دیداری بین آدمیت و نهرو نیز دست داد و همین‌طور در دیدار نهرو از ایران او را در این سفر هم‌راهی کرد. پس از پایان ماموریت آدمیت در هند، مشاور وزیر امور خارجه شد و سرانجام در سال‌های دهه پنجاه پس از آن‌که به استقلال بحرین از ایران و پذیرش آن توسط ایران اعتراض کرد، بازنشسته شد.
فریدون آدمیت از جمله نویسندگانی بود که با صدور بیانیه‌ای ده‌ماده‌ای خواهان اجرای قانون اساسی، آزادی انتخابات و آزادی مطبوعات و همچنین آزادی زندانیان سیاسی و رعایت اعلامیه‌ی حقوق بشر شدند که ظاهرا به همین دلیل حقوق بازنشستگی‌اش از وزارت امور خارجه از سال ۱۳۵۹ قطع شد. از فریدون آدمیت به عنوان تاریخ‌دانی مدرن نام می‌برند که در این حوزه پیش‌رو بوده است. نمی‌توان از تاریخ و تاریخ‌شناسی در ایران سخن گفت و از کنار نام فریدون آدمیت گذشت؛ چه با شیوه‌ی تحقیق و اندیشه‌های او موافق باشیم و چه مخالف. آدمیت را تاریخ‌دان بزرگ مشروطیت می‌دانند که پیش از بسیاری از محققان تاریخ به این بخش از تاریخ ایران پرداخت.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/CF0AU6
https://t.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ
goo.gl/fC0BJ6
انقلاب اسلامی که به پیروزی رسید فریدون آدمیت، تاریخ‌نگار معاصر ایران خانه‌نشین شد، خانه‌نشینی و انزوایی که تا مرگ ادامه یافت. فریدون آدمیت یک سال پیش از برافتادن ِ رضا شاه به استخدام وزارت امور خارجه درآمد. او پیش از انقلاب پست‌های سیاسی و حقوقی بسیاری داشت.
فریدون آدمیت در سال ۱۲۹۹ در تهران متولد شد. او فرزند عباس‌قلی‌خان قزوینی معروف به آدمیت بود. میرزا عباس‌قلی خان با تعدادی از هم‌فکران و پیروان میرزا ملکم‌خان، «جامع آدمیت» را به راه انداخته بود که انجمنی پر نفوذ در اوایل قرن بیستم به حساب می‌آمد و تعداد کثیری از رجال زمانه، حتا محمدعلی‌شاه قاجار عضو این مجمع بودند. آدمیت پس از اتمام تحصیلات ابتدایی به دارالفنون رفت. پس از آن به دانش‌کده‌ی حقوق و علوم سیاسی راه پیدا کرد و در سال ۱۳۲۱ از آنجا فارغ‌التحصیل شد. پایان‌نامه‌ی آدمیت درباره‌ی زندگی و رفتار و اقدامات سیاسی امیرکبیر بود که دو سال بعد، یعنی در سال ۱۳۲۳ با عنوان «امیرکبیر و ایران» با مقدمه‌ی استادش دکتر محمود محمود به چاپ سپرده شد که بعدها توسط انتشارت خوارزمی تجدید چاپ شد که هر تجدید چاپ، تغییرات و تجدید نظرهایی از سوی آدمیت به دنبال داشت.
آدمیت در حالی که دانش‌جوی رشته‌ی حقوق دانش‌گاه تهران بود به استخدام وزارت امور خارجه درآمد و پس از فارغ‌التحصیلی به به سفارت ایران در لندن رفت و در همان زمان تحصیلات دانش‌گاهی خود را در دانش‌کده‌ی اقتصاد و علوم سیاسی دانش‌گاه لندن (ال.اس.ای) ادامه داد و از این دانش‌گاه مدرک دکترای رشته‌ی تاریخ و فلسفه‌ی سیاسی گرفت. پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۲۸، معاون اداره‌ی اطلاعات و مطبوعات و سپس معاون اداره‌ی کارگزینی وزارت امور خارجه شد و در سال ۱۳۳۰ بود که آدمیت به عنوان عضو هیئت نمایندگی ایران به سازمان ملل متحد رفت و هشت سال در آنجا مشغول به کار شد که تا رتبه‌ی وزیرمختار پیش رفت.
او در سال ۱۳۳۰ به عنوان جوان‌ترین سفیر ایران در سازمان ملل معرفی شد. تصدی مقام سفارت ایران در کشور هندوستان از دیگر ماموریت‌های مهم فریدون آدمیت بود که در سال ۱۳۴۲ اتفاق افتاد. در این زمان جواهر لعل نهرو نخست‌وزیر هند بود که از قضا دیداری بین آدمیت و نهرو نیز دست داد و همین‌طور در دیدار نهرو از ایران او را در این سفر هم‌راهی کرد. پس از پایان ماموریت آدمیت در هند، مشاور وزیر امور خارجه شد و سرانجام در سال‌های دهه پنجاه پس از آن‌که به استقلال بحرین از ایران و پذیرش آن توسط ایران اعتراض کرد، بازنشسته شد.
فریدون آدمیت از جمله نویسندگانی بود که با صدور بیانیه‌ای ده‌ماده‌ای خواهان اجرای قانون اساسی، آزادی انتخابات و آزادی مطبوعات و همچنین آزادی زندانیان سیاسی و رعایت اعلامیه‌ی حقوق بشر شدند که ظاهرا به همین دلیل حقوق بازنشستگی‌اش از وزارت امور خارجه از سال ۱۳۵۹ قطع شد. از فریدون آدمیت به عنوان تاریخ‌دانی مدرن نام می‌برند که در این حوزه پیش‌رو بوده است. نمی‌توان از تاریخ و تاریخ‌شناسی در ایران سخن گفت و از کنار نام فریدون آدمیت گذشت؛ چه با شیوه‌ی تحقیق و اندیشه‌های او موافق باشیم و چه مخالف. آدمیت را تاریخ‌دان بزرگ مشروطیت می‌دانند که پیش از بسیاری از محققان تاریخ به این بخش از تاریخ ایران پرداخت.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/CF0AU6
https://t.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. به مناسبت سالگرد درگذشت فریدون آدمیت، برجسته‌ترین #مورخ دوره‌ی جدید . انقلاب اسلامی که به پیروزی رسید فریدون آدمیت، تاریخ‌نگار معاصر ایران خانه‌نشین شد، خانه‌نشینی و انزوایی که تا مرگ ادامه یافت. فریدون آدمیت یک سال پیش از برافتادن ِ رضا شاه به استخدام…
به مناسبت سالگرد درگذشت فریدون آدمیت، برجسته‌ترین مورخ دوره‌ی جدید
انقلاب اسلامی که به پیروزی رسید فریدون آدمیت، تاریخ‌نگار معاصر ایران خانه‌نشین شد، خانه‌نشینی و انزوایی که تا مرگ ادامه یافت. فریدون آدمیت یک سال پیش از برافتادن ِ رضا شاه به استخدام وزارت امور خارجه درآمد. او پیش از انقلاب پست‌های سیاسی و حقوقی بسیاری داشت.
فریدون آدمیت در سال ۱۲۹۹ در تهران متولد شد. او فرزند عباس‌قلی‌خان قزوینی معروف به آدمیت بود. میرزا عباس‌قلی خان با تعدادی از هم‌فکران و پیروان میرزا ملکم‌خان، «جامع آدمیت» را به راه انداخته بود که انجمنی پر نفوذ در اوایل قرن بیستم به حساب می‌آمد و تعداد کثیری از رجال زمانه، حتا محمدعلی‌شاه قاجار عضو این مجمع بودند. آدمیت پس از اتمام تحصیلات ابتدایی به دارالفنون رفت. پس از آن به دانش‌کده‌ی حقوق و علوم سیاسی راه پیدا کرد و در سال ۱۳۲۱ از آنجا فارغ‌التحصیل شد. پایان‌نامه‌ی آدمیت درباره‌ی زندگی و رفتار و اقدامات سیاسی امیرکبیر بود که دو سال بعد، یعنی در سال ۱۳۲۳ با عنوان «امیرکبیر و ایران» با مقدمه‌ی استادش دکتر محمود محمود به چاپ سپرده شد که بعدها توسط انتشارت خوارزمی تجدید چاپ شد که هر تجدید چاپ، تغییرات و تجدید نظرهایی از سوی آدمیت به دنبال داشت.
آدمیت در حالی که دانش‌جوی رشته‌ی حقوق دانش‌گاه تهران بود به استخدام وزارت امور خارجه درآمد و پس از فارغ‌التحصیلی به به سفارت ایران در لندن رفت و در همان زمان تحصیلات دانش‌گاهی خود را در دانش‌کده‌ی اقتصاد و علوم سیاسی دانش‌گاه لندن (ال.اس.ای) ادامه داد و از این دانش‌گاه مدرک دکترای رشته‌ی تاریخ و فلسفه‌ی سیاسی گرفت. پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۲۸، معاون اداره‌ی اطلاعات و مطبوعات و سپس معاون اداره‌ی کارگزینی وزارت امور خارجه شد و در سال ۱۳۳۰ بود که آدمیت به عنوان عضو هیئت نمایندگی ایران به سازمان ملل متحد رفت و هشت سال در آنجا مشغول به کار شد که تا رتبه‌ی وزیرمختار پیش رفت.
او در سال ۱۳۳۰ به عنوان جوان‌ترین سفیر ایران در سازمان ملل معرفی شد. تصدی مقام سفارت ایران در کشور هندوستان از دیگر ماموریت‌های مهم فریدون آدمیت بود که در سال ۱۳۴۲ اتفاق افتاد. در این زمان جواهر لعل نهرو نخست‌وزیر هند بود که از قضا دیداری بین آدمیت و نهرو نیز دست داد و همین‌طور در دیدار نهرو از ایران او را در این سفر هم‌راهی کرد. پس از پایان ماموریت آدمیت در هند، مشاور وزیر امور خارجه شد و سرانجام در سال‌های دهه پنجاه پس از آن‌که به استقلال بحرین از ایران و پذیرش آن توسط ایران اعتراض کرد، بازنشسته شد.
.
فریدون آدمیت از جمله نویسندگانی بود که با صدور بیانیه‌ای ده‌ماده‌ای خواهان اجرای قانون اساسی، آزادی انتخابات و آزادی مطبوعات و همچنین آزادی زندانیان سیاسی و رعایت اعلامیه‌ی حقوق بشر شدند که ظاهرا به همین دلیل حقوق بازنشستگی‌اش از وزارت امور خارجه از سال ۱۳۵۹ قطع شد. از فریدون آدمیت به عنوان تاریخ‌دانی مدرن نام می‌برند که در این حوزه پیش‌رو بوده است. نمی‌توان از تاریخ و تاریخ‌شناسی در ایران سخن گفت و از کنار نام فریدون آدمیت گذشت؛ چه با شیوه‌ی تحقیق و اندیشه‌های او موافق باشیم و چه مخالف. آدمیت را تاریخ‌دان بزرگ مشروطیت می‌دانند که پیش از بسیاری از محققان تاریخ به این بخش از تاریخ ایران پرداخت.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/CF0AU6
#فریدون_آدمیت
@Tavaana_TavaanaTech
انقلاب اسلامی که به پیروزی رسید فریدون آدمیت، تاریخ‌نگار معاصر ایران خانه‌نشین شد، خانه‌نشینی و انزوایی که تا مرگ ادامه یافت. فریدون آدمیت یک سال پیش از برافتادن ِ رضا شاه به استخدام وزارت امور خارجه درآمد. او پیش از انقلاب پست‌های سیاسی و حقوقی بسیاری داشت.
فریدون آدمیت در سال ۱۲۹۹ در تهران متولد شد. او فرزند عباس‌قلی‌خان قزوینی معروف به آدمیت بود. میرزا عباس‌قلی خان با تعدادی از هم‌فکران و پیروان میرزا ملکم‌خان، «جامع آدمیت» را به راه انداخته بود که انجمنی پر نفوذ در اوایل قرن بیستم به حساب می‌آمد و تعداد کثیری از رجال زمانه، حتا محمدعلی‌شاه قاجار عضو این مجمع بودند. آدمیت پس از اتمام تحصیلات ابتدایی به دارالفنون رفت. پس از آن به دانش‌کده‌ی حقوق و علوم سیاسی راه پیدا کرد و در سال ۱۳۲۱ از آنجا فارغ‌التحصیل شد. پایان‌نامه‌ی آدمیت درباره‌ی زندگی و رفتار و اقدامات سیاسی امیرکبیر بود که دو سال بعد، یعنی در سال ۱۳۲۳ با عنوان «امیرکبیر و ایران» با مقدمه‌ی استادش دکتر محمود محمود به چاپ سپرده شد که بعدها توسط انتشارت خوارزمی تجدید چاپ شد که هر تجدید چاپ، تغییرات و تجدید نظرهایی از سوی آدمیت به دنبال داشت.
آدمیت در حالی که دانش‌جوی رشته‌ی حقوق دانش‌گاه تهران بود به استخدام وزارت امور خارجه درآمد و پس از فارغ‌التحصیلی به به سفارت ایران در لندن رفت و در همان زمان تحصیلات دانش‌گاهی خود را در دانش‌کده‌ی اقتصاد و علوم سیاسی دانش‌گاه لندن (ال.اس.ای) ادامه داد و از این دانش‌گاه مدرک دکترای رشته‌ی تاریخ و فلسفه‌ی سیاسی گرفت. پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۲۸، معاون اداره‌ی اطلاعات و مطبوعات و سپس معاون اداره‌ی کارگزینی وزارت امور خارجه شد و در سال ۱۳۳۰ بود که آدمیت به عنوان عضو هیئت نمایندگی ایران به سازمان ملل متحد رفت و هشت سال در آنجا مشغول به کار شد که تا رتبه‌ی وزیرمختار پیش رفت.
او در سال ۱۳۳۰ به عنوان جوان‌ترین سفیر ایران در سازمان ملل معرفی شد. تصدی مقام سفارت ایران در کشور هندوستان از دیگر ماموریت‌های مهم فریدون آدمیت بود که در سال ۱۳۴۲ اتفاق افتاد. در این زمان جواهر لعل نهرو نخست‌وزیر هند بود که از قضا دیداری بین آدمیت و نهرو نیز دست داد و همین‌طور در دیدار نهرو از ایران او را در این سفر هم‌راهی کرد. پس از پایان ماموریت آدمیت در هند، مشاور وزیر امور خارجه شد و سرانجام در سال‌های دهه پنجاه پس از آن‌که به استقلال بحرین از ایران و پذیرش آن توسط ایران اعتراض کرد، بازنشسته شد.
.
فریدون آدمیت از جمله نویسندگانی بود که با صدور بیانیه‌ای ده‌ماده‌ای خواهان اجرای قانون اساسی، آزادی انتخابات و آزادی مطبوعات و همچنین آزادی زندانیان سیاسی و رعایت اعلامیه‌ی حقوق بشر شدند که ظاهرا به همین دلیل حقوق بازنشستگی‌اش از وزارت امور خارجه از سال ۱۳۵۹ قطع شد. از فریدون آدمیت به عنوان تاریخ‌دانی مدرن نام می‌برند که در این حوزه پیش‌رو بوده است. نمی‌توان از تاریخ و تاریخ‌شناسی در ایران سخن گفت و از کنار نام فریدون آدمیت گذشت؛ چه با شیوه‌ی تحقیق و اندیشه‌های او موافق باشیم و چه مخالف. آدمیت را تاریخ‌دان بزرگ مشروطیت می‌دانند که پیش از بسیاری از محققان تاریخ به این بخش از تاریخ ایران پرداخت.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/CF0AU6
#فریدون_آدمیت
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. به مناسبت سالگرد درگذشت فریدون آدمیت، برجسته‌ترین مورخ دوره‌ی جدید انقلاب اسلامی که به پیروزی رسید فریدون آدمیت، تاریخ‌نگار معاصر ایران خانه‌نشین شد، خانه‌نشینی و انزوایی که تا مرگ ادامه یافت. فریدون آدمیت یک سال پیش از برافتادن ِ رضا شاه به استخدام وزارت…
Forwarded from آموزشکده توانا
به مناسبت سالگرد درگذشت فریدون آدمیت، برجسته‌ترین مورخ دوره‌ی جدید
انقلاب اسلامی که به پیروزی رسید فریدون آدمیت، تاریخ‌نگار معاصر ایران خانه‌نشین شد، خانه‌نشینی و انزوایی که تا مرگ ادامه یافت. فریدون آدمیت یک سال پیش از برافتادن ِ رضا شاه به استخدام وزارت امور خارجه درآمد. او پیش از انقلاب پست‌های سیاسی و حقوقی بسیاری داشت.
فریدون آدمیت در سال ۱۲۹۹ در تهران متولد شد. او فرزند عباس‌قلی‌خان قزوینی معروف به آدمیت بود. میرزا عباس‌قلی خان با تعدادی از هم‌فکران و پیروان میرزا ملکم‌خان، «جامع آدمیت» را به راه انداخته بود که انجمنی پر نفوذ در اوایل قرن بیستم به حساب می‌آمد و تعداد کثیری از رجال زمانه، حتا محمدعلی‌شاه قاجار عضو این مجمع بودند. آدمیت پس از اتمام تحصیلات ابتدایی به دارالفنون رفت. پس از آن به دانش‌کده‌ی حقوق و علوم سیاسی راه پیدا کرد و در سال ۱۳۲۱ از آنجا فارغ‌التحصیل شد. پایان‌نامه‌ی آدمیت درباره‌ی زندگی و رفتار و اقدامات سیاسی امیرکبیر بود که دو سال بعد، یعنی در سال ۱۳۲۳ با عنوان «امیرکبیر و ایران» با مقدمه‌ی استادش دکتر محمود محمود به چاپ سپرده شد که بعدها توسط انتشارت خوارزمی تجدید چاپ شد که هر تجدید چاپ، تغییرات و تجدید نظرهایی از سوی آدمیت به دنبال داشت.
آدمیت در حالی که دانش‌جوی رشته‌ی حقوق دانش‌گاه تهران بود به استخدام وزارت امور خارجه درآمد و پس از فارغ‌التحصیلی به به سفارت ایران در لندن رفت و در همان زمان تحصیلات دانش‌گاهی خود را در دانش‌کده‌ی اقتصاد و علوم سیاسی دانش‌گاه لندن (ال.اس.ای) ادامه داد و از این دانش‌گاه مدرک دکترای رشته‌ی تاریخ و فلسفه‌ی سیاسی گرفت. پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۲۸، معاون اداره‌ی اطلاعات و مطبوعات و سپس معاون اداره‌ی کارگزینی وزارت امور خارجه شد و در سال ۱۳۳۰ بود که آدمیت به عنوان عضو هیئت نمایندگی ایران به سازمان ملل متحد رفت و هشت سال در آنجا مشغول به کار شد که تا رتبه‌ی وزیرمختار پیش رفت.
او در سال ۱۳۳۰ به عنوان جوان‌ترین سفیر ایران در سازمان ملل معرفی شد. تصدی مقام سفارت ایران در کشور هندوستان از دیگر ماموریت‌های مهم فریدون آدمیت بود که در سال ۱۳۴۲ اتفاق افتاد. در این زمان جواهر لعل نهرو نخست‌وزیر هند بود که از قضا دیداری بین آدمیت و نهرو نیز دست داد و همین‌طور در دیدار نهرو از ایران او را در این سفر هم‌راهی کرد. پس از پایان ماموریت آدمیت در هند، مشاور وزیر امور خارجه شد و سرانجام در سال‌های دهه پنجاه پس از آن‌که به استقلال بحرین از ایران و پذیرش آن توسط ایران اعتراض کرد، بازنشسته شد.
.
فریدون آدمیت از جمله نویسندگانی بود که با صدور بیانیه‌ای ده‌ماده‌ای خواهان اجرای قانون اساسی، آزادی انتخابات و آزادی مطبوعات و همچنین آزادی زندانیان سیاسی و رعایت اعلامیه‌ی حقوق بشر شدند که ظاهرا به همین دلیل حقوق بازنشستگی‌اش از وزارت امور خارجه از سال ۱۳۵۹ قطع شد. از فریدون آدمیت به عنوان تاریخ‌دانی مدرن نام می‌برند که در این حوزه پیش‌رو بوده است. نمی‌توان از تاریخ و تاریخ‌شناسی در ایران سخن گفت و از کنار نام فریدون آدمیت گذشت؛ چه با شیوه‌ی تحقیق و اندیشه‌های او موافق باشیم و چه مخالف. آدمیت را تاریخ‌دان بزرگ مشروطیت می‌دانند که پیش از بسیاری از محققان تاریخ به این بخش از تاریخ ایران پرداخت.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/CF0AU6
#فریدون_آدمیت
@Tavaana_TavaanaTech
انقلاب اسلامی که به پیروزی رسید فریدون آدمیت، تاریخ‌نگار معاصر ایران خانه‌نشین شد، خانه‌نشینی و انزوایی که تا مرگ ادامه یافت. فریدون آدمیت یک سال پیش از برافتادن ِ رضا شاه به استخدام وزارت امور خارجه درآمد. او پیش از انقلاب پست‌های سیاسی و حقوقی بسیاری داشت.
فریدون آدمیت در سال ۱۲۹۹ در تهران متولد شد. او فرزند عباس‌قلی‌خان قزوینی معروف به آدمیت بود. میرزا عباس‌قلی خان با تعدادی از هم‌فکران و پیروان میرزا ملکم‌خان، «جامع آدمیت» را به راه انداخته بود که انجمنی پر نفوذ در اوایل قرن بیستم به حساب می‌آمد و تعداد کثیری از رجال زمانه، حتا محمدعلی‌شاه قاجار عضو این مجمع بودند. آدمیت پس از اتمام تحصیلات ابتدایی به دارالفنون رفت. پس از آن به دانش‌کده‌ی حقوق و علوم سیاسی راه پیدا کرد و در سال ۱۳۲۱ از آنجا فارغ‌التحصیل شد. پایان‌نامه‌ی آدمیت درباره‌ی زندگی و رفتار و اقدامات سیاسی امیرکبیر بود که دو سال بعد، یعنی در سال ۱۳۲۳ با عنوان «امیرکبیر و ایران» با مقدمه‌ی استادش دکتر محمود محمود به چاپ سپرده شد که بعدها توسط انتشارت خوارزمی تجدید چاپ شد که هر تجدید چاپ، تغییرات و تجدید نظرهایی از سوی آدمیت به دنبال داشت.
آدمیت در حالی که دانش‌جوی رشته‌ی حقوق دانش‌گاه تهران بود به استخدام وزارت امور خارجه درآمد و پس از فارغ‌التحصیلی به به سفارت ایران در لندن رفت و در همان زمان تحصیلات دانش‌گاهی خود را در دانش‌کده‌ی اقتصاد و علوم سیاسی دانش‌گاه لندن (ال.اس.ای) ادامه داد و از این دانش‌گاه مدرک دکترای رشته‌ی تاریخ و فلسفه‌ی سیاسی گرفت. پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۲۸، معاون اداره‌ی اطلاعات و مطبوعات و سپس معاون اداره‌ی کارگزینی وزارت امور خارجه شد و در سال ۱۳۳۰ بود که آدمیت به عنوان عضو هیئت نمایندگی ایران به سازمان ملل متحد رفت و هشت سال در آنجا مشغول به کار شد که تا رتبه‌ی وزیرمختار پیش رفت.
او در سال ۱۳۳۰ به عنوان جوان‌ترین سفیر ایران در سازمان ملل معرفی شد. تصدی مقام سفارت ایران در کشور هندوستان از دیگر ماموریت‌های مهم فریدون آدمیت بود که در سال ۱۳۴۲ اتفاق افتاد. در این زمان جواهر لعل نهرو نخست‌وزیر هند بود که از قضا دیداری بین آدمیت و نهرو نیز دست داد و همین‌طور در دیدار نهرو از ایران او را در این سفر هم‌راهی کرد. پس از پایان ماموریت آدمیت در هند، مشاور وزیر امور خارجه شد و سرانجام در سال‌های دهه پنجاه پس از آن‌که به استقلال بحرین از ایران و پذیرش آن توسط ایران اعتراض کرد، بازنشسته شد.
.
فریدون آدمیت از جمله نویسندگانی بود که با صدور بیانیه‌ای ده‌ماده‌ای خواهان اجرای قانون اساسی، آزادی انتخابات و آزادی مطبوعات و همچنین آزادی زندانیان سیاسی و رعایت اعلامیه‌ی حقوق بشر شدند که ظاهرا به همین دلیل حقوق بازنشستگی‌اش از وزارت امور خارجه از سال ۱۳۵۹ قطع شد. از فریدون آدمیت به عنوان تاریخ‌دانی مدرن نام می‌برند که در این حوزه پیش‌رو بوده است. نمی‌توان از تاریخ و تاریخ‌شناسی در ایران سخن گفت و از کنار نام فریدون آدمیت گذشت؛ چه با شیوه‌ی تحقیق و اندیشه‌های او موافق باشیم و چه مخالف. آدمیت را تاریخ‌دان بزرگ مشروطیت می‌دانند که پیش از بسیاری از محققان تاریخ به این بخش از تاریخ ایران پرداخت.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/CF0AU6
#فریدون_آدمیت
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. به مناسبت سالگرد درگذشت فریدون آدمیت، برجسته‌ترین مورخ دوره‌ی جدید انقلاب اسلامی که به پیروزی رسید فریدون آدمیت، تاریخ‌نگار معاصر ایران خانه‌نشین شد، خانه‌نشینی و انزوایی که تا مرگ ادامه یافت. فریدون آدمیت یک سال پیش از برافتادن ِ رضا شاه به استخدام وزارت…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
خسرو آذربیگ، هموطن ساکن ایران، در این ویدیو خطاب به فرماندهان سپاه سخن می‌گوید. او درباره حمله آمریکا به ۸۵ نقطه از پایگاه‌های نیروهای وابسته به جمهوری اسلامی، می‌گوید که اگر هزینه‌ای که صرف آن پایگاه‌ها می‌شد صرف رسیدگی به امور داخلی ایران می‌شد، آمریکا هم از آن سر دنیا حمله نمی‌کرد.
آقای آذربیگی هنرمندی است، که چند هفته پیش دف او را در مترو از او گرفتند، ساعتی بازداشتش کردند و پرونده قضایی برایش درست کردند. او در صفحه اینستاگرامش نظرات انتقادی‌اش را با صراحت بیان می‌کند.
او همچنین ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
«آقایان محترم فرماندهان سپاه،
از تک تک شما خواهش میکنم کتاب #امیرکبیر_و_ایران نوشته #فریدون_آدمیت را یکبار با دقت بخوانید.
با کلی آرزوهای خوب برای ایران مان»
khosrow_azarbeyg
#خسرو_آذربیگ #ایران #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
آقای آذربیگی هنرمندی است، که چند هفته پیش دف او را در مترو از او گرفتند، ساعتی بازداشتش کردند و پرونده قضایی برایش درست کردند. او در صفحه اینستاگرامش نظرات انتقادی‌اش را با صراحت بیان می‌کند.
او همچنین ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
«آقایان محترم فرماندهان سپاه،
از تک تک شما خواهش میکنم کتاب #امیرکبیر_و_ایران نوشته #فریدون_آدمیت را یکبار با دقت بخوانید.
با کلی آرزوهای خوب برای ایران مان»
khosrow_azarbeyg
#خسرو_آذربیگ #ایران #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
خسرو آذربیگ، هنرمند منتقد، از نیروهای سایبری خواسته است که چند کتاب را بخوانند. او ضمن انتشار این ویدیو نوشته:
« #امیرکبیر_و_ایران #فریدون_آدمیت
#زندگی_من #مهاتما_گاندی #ترجمه #مسعود_برزین
#زندگینامه_خودنوشت_مارتین_لوترکینگ ترجمه دوست فرهیخته، نازنین و متفکرم #محمدرضا_معمارصادقی
#راه_دراز_آزادی ( #راه_دشوار_آزادی ) زندگی نامه #نلسون_ماندلا ترجمه #مهوش_غلامی
و
#چنین_گفت_زرتشت #نیچه ترجمه #داریوش_آشوری
زندگی مسالمت آمیز و بی خشم و خشونت از راه آگاهی و شناخت بزرگان بدست می آید. ما محکوم به خواندن و کسب اطلاعات درست و همزیستی با هموطنان خود هستیم. »
- گفته می‌شود، وزارت ارشاد جمهوری اسلامی، هر از چندی نیروهای سانسورچی (که مامورند کتاب‌ها را بخوانند و سانسور کنند) را تغییر می‌دهد. چرا که این افراد در اثر مطالعه کتاب، دیدگاهشان تغییر می‌کند و تحت تاثیر قرار می‌گیرند.
کاش نیروهای سایبری و حکومتی، به جای کمک به دستگاه سرکوب، با ذهن باز، کتاب می‌خواندند.
سری به کتابخانه مجازی توانا بزنید. آنجا علاوه بر گتاب، مطالب جالب دیگری هم پیدا خواهید کرد:
http://bit.ly/2GssGwQ
همچنین در سایت آموزشکده توانا هم کتاب‌ها و مطالب زیادی در دسترس هستند:
https://tavaana.org/category/publications/
#کتاب #نه_به_خشونت #همزیستی #یاری_مدنی_توانا
#خسرو_آذربیگ
@Tavaana_TavaanaTech
« #امیرکبیر_و_ایران #فریدون_آدمیت
#زندگی_من #مهاتما_گاندی #ترجمه #مسعود_برزین
#زندگینامه_خودنوشت_مارتین_لوترکینگ ترجمه دوست فرهیخته، نازنین و متفکرم #محمدرضا_معمارصادقی
#راه_دراز_آزادی ( #راه_دشوار_آزادی ) زندگی نامه #نلسون_ماندلا ترجمه #مهوش_غلامی
و
#چنین_گفت_زرتشت #نیچه ترجمه #داریوش_آشوری
زندگی مسالمت آمیز و بی خشم و خشونت از راه آگاهی و شناخت بزرگان بدست می آید. ما محکوم به خواندن و کسب اطلاعات درست و همزیستی با هموطنان خود هستیم. »
- گفته می‌شود، وزارت ارشاد جمهوری اسلامی، هر از چندی نیروهای سانسورچی (که مامورند کتاب‌ها را بخوانند و سانسور کنند) را تغییر می‌دهد. چرا که این افراد در اثر مطالعه کتاب، دیدگاهشان تغییر می‌کند و تحت تاثیر قرار می‌گیرند.
کاش نیروهای سایبری و حکومتی، به جای کمک به دستگاه سرکوب، با ذهن باز، کتاب می‌خواندند.
سری به کتابخانه مجازی توانا بزنید. آنجا علاوه بر گتاب، مطالب جالب دیگری هم پیدا خواهید کرد:
http://bit.ly/2GssGwQ
همچنین در سایت آموزشکده توانا هم کتاب‌ها و مطالب زیادی در دسترس هستند:
https://tavaana.org/category/publications/
#کتاب #نه_به_خشونت #همزیستی #یاری_مدنی_توانا
#خسرو_آذربیگ
@Tavaana_TavaanaTech