"ما هر روز می‌میریم تا یک روز زندگی کنیم."

محمدعلی فردین در مراسم بزرگداشت "علی تابش"

پس از انقلاب اسلامی، از سینمای ایران حذف شد، ولی در قلب مردم جاویدان ماند.

محمدعلی فردین پس از انقلاب ۵۷ دیگر نتوانست در فیلمی بازی کند؛ چرا که هیچ گاه اجازه‌ کار نیافت و حکومت برآمده از انقلاب اسلامی او را برای همیشه خانه‌نشین کرد. او پس از انقلاب بارها به دادگاه انقلاب فراخوانده شد و برخلاف خواست قلبی‌اش از کار هنری بازماند که این امر همیشه در دلش اندوه به جای گذاشت.

فردین در گفت‌وگویی ویدیویی در اعتراضی به این منع‌شدن از کار پس از انقلاب چنین می‌گوید: «همیشه این سوال بود که چرا باید بال‌های ما قیچی بشه؟! کار ما کار هنری‌ ست کار ذوقی‌ ست، یک کسی که بیست‌‌و‌هشت سال، سی‌ سال کار هنری و ذوقی کرده یک مرتبه بال‌هاشو بچینند یا دست و پاشو قطع کنند اون هم در جمهوری اسلامی، به نظر من انصاف نیست. ماها هرکدوم اون تعداد انگشت‌شماری که در این سینما بودیم در واقع تاریخ سینما هستیم، هیچ‌ کس نمی‌تونه اسم ما رو پاک بکنه، چون در قلب یک‌ یک این مردم نوشته شده اسامی ما و به هر صورت حق داریم که بگیم در این سینما سهمی داشته‌ایم.»
۱۵ بهمن زادروز محمدعلی فردین است.

درباره فردین بیش‌تر بخوانید:
goo.gl/1piQbl

#محمدعلی_فردین #انقلاب۵۷ #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

پیوستن زندان گنبد کاووس به کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" در هفته پنجاه‌ و چهارم

هموطنان عزیز،
زندانیان دربند در سراسر ایران، با پیوستن زندان گنبدکاووس به کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، روز ۱۶ بهمن‌ماه در ۳۵ زندان سراسر کشور برای پنجاه‌ و چهارمین سه‌شنبه‌ی پیاپی دست به اعتصاب غذا می‌زنند.

همچنین، شماری از زندانیان سیاسی زندان وکیل‌آباد مشهد که پیش‌تر برخی دیگر از زندانیان آن به این کارزار پیوسته بودند، در هفته گذشته با این کنش جمعی زندانیان علیه اعدام اعلام همبستگی کرده و به کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام پیوستند.

این در حالی است که از ابتدای بهمن‌ماه تاکنون، بیش از ۳۰ زندانی اعدام شده‌اند که یکی از آن‌ها یک زندانی زن در زندان خرم‌آباد بوده است. همچنین، در اقدامی ضدانسانی دیگر، منوچهر فلاح، زندانی سیاسی و از اعضای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام که در زندان لاکان رشت محبوس است، به اتهام "محاربه" در یک روند دادرسی بسیار ناعادلانه، مبهم و بدون حضور وکیل، توسط شعبه ۲ دادگاه انقلاب رشت محکوم به اعدام شده است. روشن است که هدف حکومت از این احکام و اتهامات خودسرانه و سیستماتیک، ایجاد وحشت در جامعه و جلوگیری از اعتراضات خیابانی و قیام است. فراموش نکنیم که خامنه‌ای پیش‌تر اذعان کرده بود که قضات در احکام خود هیچ توجه و اعتنایی به مبانی حقوق بشر بین‌المللی نداشته باشند.

اما از سوی دیگر، همبستگی و اتحاد مردم در مقابله با احکام ضدانسانی اعدام در هفته‌های گذشته مثال‌زدنی بوده، به‌طوری که کارزار داخلی و بین‌المللی علیه اعدام زندانیان سیاسی محکوم به اعدام، ابعاد گسترده‌ای پیدا کرده است؛ که خود نشان‌دهنده‌ی اعتراض به تمامیت حکومت مستبدی است که بدون اعدام دوام نمی‌آورد.

کارزار نه به اعدام در سراسر ایران و اعتصاب غذای سه‌شنبه‌های زندانیان، در حال تبدیل شدن به یک کنش همگانی است و هر هفته نیز گسترش می‌یابد. باشد که این کارزار، کمک ناچیزی به مبارزات آزادی‌خواهانه‌ی مردم و جوانان دلیر و بی‌باک برای آزادی میهن اسیرمان و رفع فساد و تبعیض باشد.

اعضای کارزار، از تمامی فعالیت‌های حمایت‌گرانه در سالگرد کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" در فضای اجتماعی و رسانه‌ای و همچنین در تجمعات خارجی و داخلی اقشار مختلف قدردانی کرده و امیدوارند که این حمایت‌ها، که در راستای دفاع از حق حیات و مبانی حقوق بشر است، تداوم داشته باشد.

اعضای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام روز سه‌شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۳، در هفته پنجاه‌ و چهارم، در ۳۵ زندان زیر در اعتصاب غذا خواهند بود:
زندان اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸)، زندان قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خورین ورامین، زندان اراک، زندان خرم‌آباد، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز، زندان نظام شیراز، زندان عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بم، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان جوین، زندان مشهد، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند مردان و زنان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان کامیاران و زندان گنبد کاووس.

هفته پنجاه‌ و چهارم
۱۶ بهمن ۱۴۰۳
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام

#نه_به_اعدام #بیانیه #منوچهر_فلاح #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
سه شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۳
تهران
اعتصاب کسبه بازار در خیابان‌های مولوی، خیام جنوبی و میدان قیام تهران
بازاری‌ها در اعتراض به گرانی‌ها و بالا رفتن قیمت دلار مغازه‌های خود را بسته و اعتصاب کردند.

اعتصاب یکی از مؤثرترین روش‌های اعتراضی است که می‌تواند حکومت‌های سرکوبگر را به تسلیم وادارد، اما موفقیت آن وابسته به همکاری و حمایت گسترده اصناف و اقشار مختلف جامعه است. اگر اعتصاب محدود به یک گروه بماند، حکومت می‌تواند آن را سرکوب یا بی‌اثر کند، اما در صورت گسترش به بخش‌های مختلف، فشار اقتصادی و اجتماعی افزایش یافته و سرکوب دشوار می‌شود.

اهمیت حمایت متقابل در اعتصابات

کاهش آسیب‌پذیری اعتصاب‌کنندگان با حمایت مالی و اجتماعی دیگر اصناف.

افزایش فشار بر حکومت از طریق اعتصابات هم‌زمان در بخش‌های مختلف.

تقویت روحیه مبارزاتی با ایجاد حس همبستگی میان مردم.

بی‌اثر کردن سرکوب حکومت با حفظ اتحاد میان گروه‌ها.

ارسال پیام قوی به حکومت و جهان مبنی بر نارضایتی و عزم مردم برای تغییر.

راه‌های تقویت حمایت از اعتصابات

ایجاد شبکه‌های ارتباطی برای هماهنگی بهتر.

تشکیل صندوق‌های اعتصاب جهت حمایت مالی.

افزایش آگاهی عمومی درباره اهمیت اعتصاب.

تحریم اقتصادی و عدم همکاری با حکومت.

جلب حمایت داخلی و بین‌المللی.

اعتصاب گسترده، زمانی که به یک حرکت ملی و منسجم تبدیل شود، حکومت را در برابر مطالبات مردم ناتوان می‌کند و آن را به عقب‌نشینی وادار خواهد کرد.

#بازار #اعتصاب #اعتصابات_سراسری #فقر_فساد_گرونی #نه_به_جمهورى_اسلامى #مبارزه_مدنی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

رضا خندان، زندانی سیاسی، چند روزی است که به بند قرنطینه زندان اوین منتقل شده است. او پیش از آن در خصوص رفتار خشن و غیرقانونی با خانواده‌اش دست به اعتصاب غذا زده است و بیانیه‌ای به شرح زیر نوشته است:

نامه رضا خندان از زندان اوین: «تا رسیدن به حقوق قانونی‌ام اعتصاب غذا خواهم کرد»

از عصر چهارشنبه به‌دنبال حمله به خانواده‌ام و ضرب و شتم پسر ۱۷ ساله‌ام در سالن ملاقات و قطع ارتباطم با خانواده دست به اعتصاب غذا زده‌ام و تا رسیدن به حقوق قانونی و اعاده حیثیت از خانواده‌ام و تغییر شرایط اداره زندان ادامه خواهم داد. باشد تا روزی سایه وحشت و استبداد از کشور عزیزمان دور شود.

شش سال و نیم پیش، من و دوست فرهیخته‌ام، فرهاد میثمی، همسرم نسرین و تعداد دیگری از دوستان، در پی سال‌ها مبارزه زنان برای به‌دست آوردن حقوق بدیهی‌شان، دست به‌کار شدیم تا به نوبه‌ی خود سهم اندکی در راه احقاق حق آزادی پوشش زنان داشته باشیم.

ما به مدنی‌ترین و متمدنانه‌ترین شکل ممکن به حجاب اجباری اعتراض کردیم. «جنایتی» که ما مرتکب شدیم نوشتن یک جمله بود: «من به حجاب اجباری اعتراض دارم.»

در آن سال فرهاد میثمی بازداشت و بارها دست به اعتصاب غذا های طولانی و نفس گیر زد که در یک مورد منجر به آزادی موقت من از زندان شد. همزمان با بازداشت من و فرهاد عده زیادی از دوستان احضار و تهدید شدند.

بیش از شش سال و نیم است، چه در زندان و چه بیرون، درگیر پرونده‌ای هستم که جرم‌ام نوشتن جمله‌ی مورد اشاره بوده است.

اکنون که به گذشته نگاه می کنم و حقوقی که زنان ایران با وجود تغییر نکردن قانون حجاب، با چنگ و دندان و جانفشانی‌ها و فداکاری‌های خیره کننده خود کم و بیش به دست آورده‌اند و همچنان با قدرت از آن محافظت می‌کنند، به کارمان افتخار می‌کنم و مطمئن‌ام که راه را درست پیموده‌ایم.

بازداشت امثال من و فعالان جنبش زنان و معترضان به حجاب اجباری آخرین تلاش‌های مذبوحانه و بی‌خردانه ای است که می‌شود انجام داد.

قریب دو ماه است از ورود همسر و دخترم (در مدتی که ایران بود) به بهانه‌ی نداشتن حجاب اجباری جلوگیری می‌کنند. این در حالی است که من دقیقا به‌دلیل اعتراض به حجاب اجباری زندانی شده‌ام.

در ادامه‌ی مزاحمت‌ها و فشارهای گوناگون به‌ویژه در روزهای ملاقات، چهارشنبه‌ی گذشته با اینکه با ملاقات حضوری‌ام به‌صورت کتبی و شفاهی موافقت کرده بودند و من با در دست داشتن برگه‌ی ملاقات حضوری حاضر شده بودم، از ملاقاتم جلوگیری کردند.
.
همزمان با ممانعت از ملاقات حضوری، کارت تلفن‌ام را نیز غیر فعال کردند تا از وضعیت وحشتناک پیش آمده برای خانواده‌ام در آن سوی سالن ملاقات خبردار نشوم.

از طریق تلفن هم بندی‌ام متوجه گوشه‌ای از اتفاقات هولناک آن سوی سالن ملاقات شدم که بلافاصله کارت تلفن هم‌بندی‌ام را نیز از کار انداختند.

اکنون که این خطوط را می‌نویسم با چند واسطه خبردار شده‌ام چندین تن از ماموران سالن ملاقات به‌دلیل اعتراض فرزندمان، نیما بابت لغو ناگهانی ملاقات حضوری به او حمله کرده و او را به‌شدت کتک زده‌اند.

حال مادر کهنسال و بیمارم با دیدن این صحنه‌ها وخیم شده و او را به بیمارستان منتقل کرده‌اند. نیما به همراه ماموران به کلانتری ولنجک منتقل شده است. عصر چهارشنبه پس از آزادی نیمای عزیزم، توسط همسرم جهت معاینات و تشکیل پرونده به پزشکی قانونی مراجعه کرده‌اند.

با وجود تمام این اتفاقات تا این لحظه نتوانسته‌ام با خانواده‌ام تماس برقرار کنم و از حجم اتفاقات بیرون بی‌خبرم.

چند ماه پیش بود که ضیا نبوی به‌دلیل اعلام وجود گسترده ساس در زندان اوین محاکمه و البته به‌دلیل مستند بودن گفته‌هایش تبرئه شد.

ساس همچنان از سر و کول زندانیان بالا می‌رود. مواد مخدر در اینجا بیداد می‌کند. حیاط زندان به‌دلیل مصرف مواد به‌صورت علنی در مقابل دوربین‌های فعال زندان، غیر قابل استفاده شده است. نیمه شب‌ها به‌سختی می‌شود دستشویی خالی پیدا کرد، چرا که مصرف‌کنندگان مواد گاهی دو نفره در یک دستشویی مشترکا مشغول استفاده از موادند.

این اتفاق‌ها در حالی رخ می‌دهند که تمام توجه روی زندانیان سیاسی است و مدام تحت نظر و پیگردند.

کوچک‌ترین اعتراض و ایرادی به عملکرد مدیران زندان به‌شدت سرکوب می‌شود. آن‌ها از قوانین خود نوشته نیز تبعیت نمی‌کنند. ظرف ۲۴ ساعت گذشته تلفن ۵ تن از ما، صرفا به‌دلیل تماس با خانواده و پیگیری احوال خانواده‌ام غیرفعال شده است.

همین چند روز پیش بود که آقای نوریزاد توسط یکی از زندانیان مالی از ناحیه سر به قصد کشت مورد حمله قرار گرفت که خوشبختانه نجات پیدا کرد.

ادامه را در لینک زیر بخوانید:
https://tinyurl.com/2s4jnuvy

#رضا_خندان #بیانیه #نه_به_حجاب_اجباری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

قوه قضاییه برای رضا بابک و مرضیه برومند به دلیل دست دادن در جشنواره فجر پرونده باز کرد

خبرگزاری میزان، رسانه قوه قضاییه، اعلام کرد برای مرضیه برومند و رضا بابک، دو هنرمند سینما، به دلیل دست دادن روی سن در جشنواره حکومتی فیلم فجر پرونده قضایی تشکیل شده است. رسانه قوه قضاییه افزود روند دادرسی این پرونده طی «روزهای گذشته» انجام شده است.

لازم به ذکر است، مهدی شب زنده‌دار، عضو شورای نگهبان دست دادن و گفتن «کلمات معاشقه‌آمیز در ملا عام» بین مرضیه برومند و رضا بابک، هنرمندان پیشکسوت سینما در جشنواره فیلم فجر را «فحشا» و موجب «خجالت‌زده» شدن دانست.
او در این باره گفت: «گرانی‌ها و اقتصاد ازیک‌طرف که البته ممکن است، توجیه‌های موجهی داشته باشد، اما برخی امور که شبیه فحشا هست، اگر نگوییم فحشا است.»
به گفته او وزیر ارشاد باید پس از دیدن این صحن بلند می‌شد و اعتراض می‌کرد یا «از مجلس بیرون می‌رفت که بدانند جمهوری اسلامی این چنین نیست.»


#نه_به_جمهورى_اسلامى #حکومت_ایدئولوژیک #مرضیه_برومند #رضا_بابک #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

در اعتراض به ۴۶ سال استبداد، سرکوب، اعدام، خشونت، سانسور و دهه‌ی زجر، سه تن از زندانیان سیاسی به نام‌های زرتشت احمدی راغب، آرشام رضایی و رضا محمد حسینی، محبوس در زندان قزلحصار، از چهارشنبه ۱۷ بهمن ۱۴۰۳ تا ۲۲ بهمن ۱۴۰۳، هر روز با سر دادن فریادهایی همچون:

«جمهوری اسلامی واژگون باید گردد!»

«حکومت اعدامی نابود باید گردد!»

«این همه سال جنایت، مرگ بر این ولایت!»

«زندانی سیاسی آزاد باید گردد!»

اعتراض مدنی خود را علیه دیکتاتوری اعلام می‌کنند.


#بیانیه #دهه_زجر #نه_به_جمهوری_اسلامی #زرتشت_احمدی_راغب #رضا_محمدحسینی #آرشام_رضایی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

وقتی که تحمل دلنوشته‌های یک مادر داغدار را ندارند...

ماه‌منیر مولایی‌راد، مادر جاویدنام کیان پیرفلک، در صفحه اینستاگرامش نوشت که «مجبور» است صفحه‌ای که برای زنده نگاه داشتن نام و یاد کیان پیرفلک و پویا مولایی‌راد بود را ببندد:

«به نام خدای رنگین‌کمان
درود خدمت همه شما انسانهای نیک اندیش و آزاده
من ماه منیر مولائی راد هستم مادر جاوید نام کیان پیرفلک
بنا به دلایلی مجبورم این پیج که برای زنده نگهداشتن نام و یاد کیان و پویای عزیزم بود و تنها صفحه رسمی بنده می‌باشد را ببندم
درود یزدان برشما دوستان و سپاس بی کران که در این دوسال من و خانواده ام را تنها نگذاشتید.
در پناه خدای رنگین کمان متحد و سر بلند باشید.»

پسر و پسر عمویش را کشتند، همسرش را دچار معلولیت کردند، فشار شدیدی را طی این چند سال بر این خانواده تحمیل کردند، اجازه دیدار برخی افراد را با آن‌ها ندادند، صفحه اینستاگرام قبلی‌اش را بستند و حالا او را مجبور کرده‌اند که صفحه جدیدش را هم ببندد...

حکومتی که ادعای اقتدار می‌کند، اینقدر در برابر یک مادر دادخواه، ضعیف است و از او می‌هراسد.

#کیان_پیرفلک
#پویا_مولائی
#ماهمنیر_مولایی
#نه_به_جمهورى_اسلامى
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

عیسا چولاندیم، هنرمند طراح و گرافیست برجسته و از همبندی‌های سابق منوچهر فلاح که اخیرا با پایان دوران محکومیت خود آزاد شده، طرحی که برای منوچهر فلاح در زندان کشیده بود را منتشر کرد و نوشت:

«برای #منوچهر_فلاح وقتی پاسورهایی از چهره‌های همبندیان کار کرده بودم در ذهنم نقش بستند. پانزده روز گذشته بود که در دومین کارم چهره‌ی منوچهر فلاح پدیدار شد و روز ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۳ به پایان رسید. بی آنکه عمدی از این کار داشته، یا به این‌مساله فکر کرده باشم چهره‌ی پر از رنج و مهربانی‌اش به اثر راه پیدا کرده بود. اثری شهودی که رنج‌ها، دردها و زیست منوچهر در آن دیده می‌شود. تا آن زمان این اندازه که اکنون می‌دانم از منوچهر و زندگی‌اش آگاهی نداشتم. هر بار که به این اثر نگاه می‌کنم باز هم منوچهر و زندگی پر فراز و نشیب‌اش را می‌بینم. مهرورزی، رنج‌ها، فرزند نوجوانش، سواستفاده‌گران و مزدوران تا بدن‌های تکه‌تکه‌ای که ما هستیم. نام اثر را از شعر انگلیسی که خیلی سال‌ها پیش سروده بودم برگرفتم: "آزادم در زندان چشمانت"
I'm free in your eyes prison, 16.05.2024, pen on cigarette box (Bistoon), size: 14.64x7.08 in., security ward of Lakan prison in Rasht



منوچهر فلاح، زندانی سیاسی محبوس در زندان لاکان، اخیرا با اتهام محاربه به اعدام محکوم شده است.

#منوچهر_فلاح #عیسا_چولاندیم #هنر_اعتراض #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

جمعی از خانواده‌های زندانیان سیاسی روز سه‌شنبه ۱۶ بهمن ماه ۱۴۰۳، در محوطه اطراف زندان اوین به احکام صادره اعدام برای عزیزانشان اعتراض کردند. با اطلاع‌رسانی، برای نجات جان آن‌ها همصدا شویم.

ابوالحسن منتظر، اکبر (شاهرخ) دانشورکار، بابک علیپور، محمد تقوی سنگدهی، پویا قبادی و وحید بنی عامریان شش زندانی سیاسی هستند که در ایران با خطر اعدام روبرو شده‌اند. این افراد به اتهام "بغی" از طریق عضویت در گروه‌های مخالف نظام محکوم شده‌اند. دادگاه انقلاب تهران حکم اعدام آن‌ها را صادر کرده است، و این احکام به شدت مورد انتقاد فعالان حقوق بشر و خانواده‌های این زندانیان قرار گرفته است.

بر اساس اطلاعات منتشر شده، این زندانیان پس از ماه‌ها بازجویی و شکنجه به این اتهامات محکوم شده‌اند. خانواده‌هایشان در چندین تجمع اعتراضی در مقابل زندان اوین شرکت کرده‌اند تا به احکام صادره اعتراض کنند و خواستار لغو این احکام شوند. این تجمعات بخشی از کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" بوده که هدفش جلب توجه به وضعیت این زندانیان و پایان دادن به اعدام‌های سیاسی در ایران است.


#نه_به_اعدام #پویا_قبادی #وحید_بنی_عامریان #اکبر_دانشورکار #بابک_علیپور #ابوالحسن_منتظر #سید_محمد_تقوی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

حنانه، دختری که زندگی‌اش را دزدیدند

هفدهم بهمن ۱۳۷۸، روزی بود که یک زندگی جدید در خانواده‌ای لبریز از امید و آرزو آغاز شد. پدر و مادری که با عشق، دختری را در آغوش گرفتند که قرار بود روشنی خانه‌شان باشد، امید روزهایشان، و شادی سال‌های آینده‌شان. حنانه که آمد، با خودش خنده و نور آورد. چشمانش پر از زندگی بود، صدایش نوید آینده‌ای زیبا می‌داد، و پاهای کوچکش، در مسیر بلند زندگی، قدم به قدم پیش رفت، تا روزی که دیگر اجازه‌ی برداشتن هیچ قدمی را به او ندادند.

بیست‌ودو سال، شبانه‌روز برایش تلاش کردند. تب‌های کودکی‌اش را با بی‌خوابی‌های شبانه‌شان فرو نشاندند، هر خنده‌اش دلشان را قرص می‌کرد، هر قدمش را افتخاری برای خود می‌دانستند. او را بزرگ کردند، از کودکی به نوجوانی، و از نوجوانی به دختری جوان، که پر از شور زندگی بود. حنانه، درست وقتی که شکوفه داده بود، وقتی که خانواده‌اش می‌خواستند ثمره‌ی سال‌ها تلاش و عشقشان را در لبخندهای زیبایش ببینند، وقتی که آینده‌ای سراسر امید و شادی را در پیش داشت، در یک لحظه، در یک چشم برهم زدن، با گلوله‌های سرکوبگری وحشی جانش را گرفتند.

پدر و مادرش، که سال‌ها برای هر لحظه‌ی بودنش از جان مایه گذاشته بودند، در یک روز، تمام دنیایشان را از دست دادند. بیست‌ودو سال تلاش، بیست‌ودو سال رؤیا، بیست‌ودو سال زندگی، در برابر چشم‌هایشان پرپر شد. او دیگر نبود، نه در خانه، نه در خیابان‌های شهر، نه در عکس‌های آینده‌ای که قرار بود پر از شادی باشد.

حنانه، دختری که باید این روزها را در کنار خانواده و همسرش جشن می‌گرفت، حالا تنها در قاب عکس‌ها زندگی می‌کند. عروسی که لباس سپیدش، کفن شد. تولدی که به جای کیک و شمع، حالا با غم و اندوه به یاد آورده می‌شود.

این جنایت، فقط یک زندگی را نگرفت؛ قلب هزاران نفر را شکست. اما حنانه، فقط در قاب یک خاطره باقی نمی‌ماند. او زنده است، در فریادهایی که عدالت را می‌جویند، در چشمانی که هرگز خیانت و ظلم را فراموش نخواهند کرد.

حنانه جاودانه شد، اما درد نبودنش هرگز کهنه نخواهد شد.

ویدیو از استوری معصومه آذری، مادر حنانه

#حنانه_کیا #عروس_ایران #نه_به_جمهورى_اسلامى #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

سلام توانا، امروز ۱۷ بهمن ۱۴۰۳ در آرامستان شرف‌آباد یاسوج، بر سر مزار هموطن شریفم سیدصدرالله فاضلی حاضر شدم، کسی تنها به خاطر عقیده‌اش توسط حکومت استبداد دینی به قتل رسید. رفتم تا بگویم هرگز فراموشش نخواهم کرد.
یادش گرامی باد

ویدیو و پیام ارسالی از مخاطبان

سیدصدرالله پیش از بازداشت کارگر کابینت‌سازی بود و سرپرستی مادر سالمندش را برعهده داشت.

روز ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۲، یوسف مهراد و صدرالله فاضلی زارع با اتهام سب‌النبی و توهین به مقدسات اعدام شدند.

اعدام یوسف مهرداد و صدرالله فاضلی‌زارع به اتهام توهین به مقدسات، جنایت تازه‌ای از حکومت جمهوری اسلامی‌ست؛ جنایتی که علاوه بر نقض آشکار آزادی بیان، اصل آزادی ادیان را هم نقض می‌کند. ایران در کنار پاکستان، عربستان، افغانستان، یمن، موریتانی، نیجریه و سومالی یکی از ۸ کشوری‌ست که در قوانین آنها، اتهام«توهین به مقدسات» مجازات مرگ به همراه دارد. یوسف مهرداد پدر سه فرزند و اهل اردبیل بود و فاضلی‌زارع علاوه بر توهین به مقدسات، به توهین به مادر پیامبر و تحقیر قرآن از راه سوزاندن آن متهم شده بود.

«سب النبی» یکی از عناوین مجرمانه در قوانین کیفری فعلی در ایران با مجازات حدی مرگ است. بنا بر ماده ۲۶۲ قانون مجازات اسلامی هر کس به پیامبر اسلام یا یکی از پیامبران عظام (نوح، عیسی، موسی و ابراهیم) دشنام دهد یا به آنها توهین کند، «ساب‌النبی» و به مجازات اعدام محکوم می‌شود.

جمهوری اسلامی طی این ۴۶ سال، به نام قانون! جان‌های زیادی را ستانده است و بذر خشم و نفرت کاشته است. اسلام شیعه رادیکال که منطقه و جهان را هم ناامن کرده است.

#یوسف_مهراد #صدرالله_فاضلی #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

یاد عزیزانی که در خیابان‌های ایران، به دست رژیم سرکوبگر از ما گرفته شدند، همیشه با ماست. هرگاه تردید کنیم، خسته شویم یا ناامید شویم، کافی است به یاد آوریم که چه گل‌هایی پرپر شدند، چند خانواده برای همیشه داغدار شدند، و چقدر خون‌های پاک بر این خاک ریخته شد. این راه را برای آن‌ها ادامه می‌دهیم، برای آزادی، برای حقیقت، برای ایران.

صدای وفادار (وفا احمدپور) که همیشه برای ایران و برای آزادی خوانده روی این تصاویر ما را به ادامه راه فرامی‌خواند. راهی که روشن است راهی که الهام‌بخشان آن همین جان‌های شریف و آزاده‌ای است که نثار شدند.

ویدیو ارسالی مخاطبان


#زن_زندگی_آزادی #نه_به_جمهورى_اسلامى #دادخواهی #برای_آزادی #برای_ایران #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

حسین رزاق، زندانی سیاسی سابق، ضمن انتشار یک فایل صوتی از مهدی محمودیان، از اعتصاب غذا و داروی او خبر داد و نوشت:

«‏مهدی محمودیان در اعتراض به صدور احکام ناعادلانه و سرکوب‌ها از لحظه ورود به زندان اوین دست به اعتصاب غذای خشک و دارو زده است.»

مهدی محمودیان، فعال حقوق‌بشر و زندانی سیاسی پیشین، دو روز پیش برای اجرای حکم هشت ماه زندان بازداشت شد.
گزارش‌ها حاکی است او پس از احضار بازداشت شده است. احضار او در ارتباط با محکومیتش به اتهام «تبلیغ علیه نظام» در پرونده افشای وجود ساس در زندان اوین صورت گرفته است.

#مهدی_محمودیان #بیانیه #زندانی_سیاسی #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

عباس، برادر حسین شنبه‌زاده، زندانی سیاسی، پس از ملاقات با برادرش، در شبک اکس نوشت:

«حسین این را داد و گفت: «می‌گویند اگر هزار درنای کاغذی بسازی، به آرزویت می‌رسی. روزی یک درنای کاغذی می‌سازم تا روز هزارم به تنها آرزویم برسم: آزادی!»

‏۱۶ بهمن ۱۴۰۳
‏زندان اوین
‏‌ #زندانی_نقطه⁩ »

حسین شنبه‌زاده، ویراستار و فعال فضای مجازی است که در اردی‌بهشت‌ماه سال جاری، زیر پست حساب کاربری خامنه‌ای در شبه اکس، تنها یک «.» گذاشت. این نقطه در همان زمان بیش از ۱۷ هزار لایک گرفت درحالی‌که پست حساب کاربری خامنه ای تا زمان بازداشت شنبه‌زاده فقط ۸۲۰۰ لایک دریافت کرده بود.

او مدتی بعد از درج این «.» بازداشت شد و مجموعا به ۱۲ سال حبس که ۵ سال آن به عنوان مجازات اشد قابل اجراست، محکوم شد.

#حسین_شنبه_زاده
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی

@Tavaana_TavaanaTech

افشای دومین پرونده تعرض جنسی در آمبولانس

پس از افشاگری یک وکیل دادگستری درباره تجاوز به یک زن در آمبولانس و عدم صدور رای بازدارنده، اکنون دومین پرونده تعرض جنسی در آمبولانس فاش شده است.
این بار قربانی یک زن بیست ساله است؛ همسرش می‌گوید:
«وقتی از شیشه ماشین اورژانس دیدم بدن همسرم را لمس می‌کند، خشکم زد.»

بنا بر این گزارش، مامور اورژانس، به بهانه معاینه، زن را مجبور به تن‌دادن به معاینه بدون لباس می‌کند و بدن او را به شکلی عجیب و آزارگونه لمس می‌کند. این صحنه توسط همسر این زن هم مشاهده شده و هر دوی آنها پس از این اتفاق، اقدام به ثبت شکایت می‌کنند.

اگرچه آزارگر و دیگر همکار او در دادگاه ادعا می‌کنند که هیچ آزاری اتفاق نیافتده اما دریافت شماره تلفن از زن توسط مامور خاطی به بهانه تکمیل‌کردن پرونده، تماس تلفنی با زن توسط مامور اورژانس، جست‌وجوی نام زن در فضای مجازی برای پیداکردن حساب اینستاگرامی او، مواردی هستند که با بررسی پلیس فتا ثابت می‌شود.

به گزارش «خبرآنلاین» اتهام مامور اورژانس با تایید دادگاه رابطه نامشروع یا عمل منافی عفت (غیر از زنا) است و این مامور اورژانس با حکم دادگاه به تحمل ۶۰ ضربه شلاق محکوم شده است.
در این مورد هم کماکان فرد خاطی در اورژانس به کار خود ادامه می‌دهد.

اما دردناک‌تر این‌که خبرآنلاین می‌نویسد:

«همکار مامور خاطی بعدتر برای کسب رضایت این خانواده به آن‌ها مراجعه می‌کند و پرده از رازی عجیب برمی‌دارد، دیدار در محل کار همسر زن انجام می‌شود، دوربین‌های مدار بسته دفتر گفت‌وگو را به همراه صدا ضبط می‌کنند، براساس صحبت‌های این مامور اورژانس، فرد محکوم‌شده در دادگاه، مامور خاطی، اولین بار نبوده که دست به چنین کاری می‌زند و در مواردی حتی فیلم‌برداری هم کرده بوده است.»

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech

بهروز بهزادی، مدیرمسئول روزنامه اعتماد، به یک سال محرومیت از فعالیت مطبوعاتی محکوم شد.

این روزنامه‌نگار پیشکسوت با انتشار مطلبی اعلام کرد که به مدت یک سال، از فعالیت در کار مطبوعاتی منع شده است. او بدون اشاره به جزئیات بیشتر در این خصوص، از حکم صادره انتقاد کرد و نوشت:
«غروب یکشنبه ۱۴ بهمن، عدالت به من جایزه داد و ۵۷ سال کار مطبوعاتی من در برابر شوک یک انقطاع قرار گرفت.»

از یاد نبریم سخنان خامنه‌ای را که گفته بود:
«در کشور ما آزادی بیان به طور کامل وجود دارد و ملت دارد آن را می‌بیند.»
او ادامه داده بود:
«هیچ کس امروز بخاطر اینکه طبق عقیده خود حرف زده است، مورد مواخذه دستگاه نیست.»

این در حالی‌ست که زندان‌ها مملو از زندانیانی‌ست که فقط به دلیل ابراز عقیده محکوم شده‌اند.


#یاری_مدنی_توانا
#آزادی_بیان
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#بهروز_بهزادی

@Tavaana_TavaanaTech

مسعود بیدریغ، بوکسور اهل گیلان، در اقدامی اعتراضی در برابر زندان لاکان رشت حضور یافت و مخالفت خود را با صدور حکم اعدام برای منوچهر فلاح اعلام کرد. منوچهر فلاح که از حق دادرسی عادلانه محروم بوده، به دست قاضی درویش گفتار به اعدام محکوم شده است. او می‌گوید: «آقای فلاح از حق دادرسی عادلانه محروم بوده و بی‌گناه و مظلوم است. اعدام تنها به ادامه حکومت‌های ظالمانه کمک می‌کند.»

مسعود بیدریغ بوکسور ۴۵ ساله گیلانی، یکی از ورزشکاران برجسته این استان است که مقام نخست بوکس گیلان و رتبه سوم کشوری را در کارنامه خود دارد. او متولد سال ۱۳۵۸ است و مدتی در زندان لاکان رشت هم‌بند منوچهر فلاح بوده است.

بیدریغ در شهریور ۱۴۰۳ با خشونت، توهین و تحقیر بازداشت شد و یک ماه را در بازداشتگاه اطلاعات و زندان لاکان رشت تحت بازجویی گذراند. پس از آن با قرار وثیقه سنگین آزاد شد. در دادگاهی که در آبان ۱۴۰۳ برگزار شد، او بدون داشتن حق انتخاب وکیل، به اتهام «تبلیغ علیه نظام»، «توهین به رهبری» و «اخلال در امنیت ملی» محاکمه و به یک سال حبس تعزیری محکوم شد.

#مسعود_بیدریغ #منوچهر_فلاح #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دانیال مقدم، هنرمند ایرانی ممنوع‌الکار شده که به حبس با پابند الکترونیکی محکوم شده، در این ویدیو به صراحت از شرکت‌کنندگان در جشنواره فیلم فجر انتقاد می‌کند.
او ضمن بیان اینکه اصولا مسابقه‌ای در کار نیست چون خیلی‌ از هنرمندان خانه‌نشین شده و به حاشیه رانده شده‌اند، می‌گوید:

«جشنواره حکومتی فجر شرکت می‌کنید؟؟ شرف ندارید؟ شما دارید روی خون و جون جوان‌های ما قدم بر می‌دارید… باید گِل بگيرن اون جشنواره رو …»

ـ تحریم و عدم همکاری با مراسم حکومتی یکی از روش‌های مبارزه مدنی است.
سال‌ها بسیاری از هنرمندان ایرانی از فعالیت محروم شدند، پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تعداد زیادی از هنرمندان بازداشت شدند، شلاق خوردند و حبس کشیدند و بسیاری از آن‌ها در اوج دوران فعالیتشان یا خانه‌نشین شدند یا مجبور به ترک وطن شدند. آن‌ها متاسفانه با بی‌مهری جامعه هنری هم مواجه شدند و همکارانشان آن همدلی که شایسته بود را در موردشان نداشتند.

در سال‌های اخیر هم بسیاری از کارگردان‌ها و بازیگران و سایر عوامل سینما، که در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ با مردم همراهی کردند، از ادامه فعالیت حرفه‌ای خود محروم شده‌اند.
حضور در جشنواره و همکاری با مافیای جمهوری اسلامی، چه توجیهی دارد؟

#دانیال_مقدم
#جشنواره_فجر #تحریم_جشنواره_فجر
#نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مادر مهدی محمودیان، زندانی سیاسی:
۹ سال پسر من را بردید و آوردید و انواع بیماری‌ها را به او دادید، فقط برای اینکه حرف حق زده.
اگر تا فردا ظهر پسرم آزاد نشود من هم جلوی زندان می‌آیم و تحصن ‌می‌کنم.

مهدی محمودیان، فعال حقوق‌بشر و زندانی سیاسی پیشین، دو روز پیش برای اجرای حکم هشت ماه زندان بازداشت شد.
گزارش‌ها حاکی است او پس از احضار بازداشت شده است. احضار او در ارتباط با محکومیتش به اتهام «تبلیغ علیه نظام» در پرونده افشای وجود ساس در زندان اوین صورت گرفته است.

آقای محمودیان در اعتراض به صدور احکام ناعادلانه و سرکوب‌ها از لحظه ورود به زندان اوین دست به اعتصاب غذای خشک و دارو زده است.

جعفر پناهی، فیلمساز و زندانی سیاسی سابق، درباره آقای محمودیان نوشته:
«تصمیم نظام سیاسی بر این است که مهدی را تحت فشار قرار داده تا از حق گویی و فاش گویی اش دست بردارد.
مهدی در مواردی چون فاجعه کهریزک، آبانماه ۱۳۹۸، هواپیمای اوکراینی ،کرونا و ساس و ... همه در سمت ستمدیدگان نقش ایفا کرده و ترکه خورده و زندان کشیده است.
مهدی اعتصاب غدای خشک و دارویی کرده و جانش را در گرو حق و عدالت گذاشته است تا با جانش به مقابله با بی عدالتی آشکار حاکمیت برود.
داروهای مهدی گواهی می‌دهد که او داروی فشار خون و دیابت و نارسایی دریچه قلب مصرف می نموده و قطع این داروها سلامتی او را در معرض خطر جدی قرار می‌دهد.
آیا حاکمیت از بی عدالتی خود دست خواهد کشید؟ آیا حاکمیت زورگو می داند قانونا مسول حفظ سلامتی و جان مهدی است؟
اخبار رسیده از زندان نشان از استواری مهدی بر اعتصاب غذا تا محقق شدن آزادی اش است.
هر گونه خطر پیرامون سلامتی مهدی برعهده حکومت است.»

#مهدی_محمودیان #زندانی_سیاسی #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

صدای منوچهر فلاح باشیم، جوانی که هر کس او را دیده جز مهربانی‌اش نگفته، مردی برآمده از طبقه رنجور جامعه که به گفته یکی از دوستانش «نحوه برخورد حکومت با او نشان می‌دهد حکومتی که مدعی دفاع از مستضعفان است، اگر فردی را مستضعف گیر بیاورد، بیشتر آزار می‌دهد.»
در سال‌های گذشته افرادی با پرونده مشابه منوچهر بعضاً احکام چند سال زندان گرفتند، ولی منوچهر را به اعدام محکوم کردند!

صدای منوچهر باشیم و نگذاریم اعدامش کنند.

این روزها همه کسانی که از دور و نزدیک منوچهر فلاح را شناخته‌اند یا وصفش را شنیده‌اند نگرانش هستند.
مهران مافان، زندانی سیاسی سابق استان گیلان، نیز در بیانیه‌ای کوتاه نوشته:
«درود بر ملت شریف ایران
اینجانب ولی اله اقاجانی معاف(مهران_مافان)، زندانی سیاسی سابق، حکم اعدام منوچهر فلاح را به شدت محکوم کرده و خواهان لغو فوری این حکم ناعادلانه هستم.»
#نه_به_اعدام یک شعار نیست
یک باور قلبی و ایمانی ست
صدای #منوچهر_فلاح باشیم »

ـ ویدیو از فعالیت میدانی «اتحاد جوانان ایران»
@fa_uyi

#یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech