💢 طرح #معلم_تمام‌وقت ، طرحی ضد آموزشی

🔻طرح معلم تمام وقت قرار است اضافه تدریس معلمان را وارد حکم‌های کارگزینی کند، اما نباید فراموش کرد که اضافه تدریس معلمان همواره ماهیتی غیر آموزشی و حتی ضد آموزشی داشته و ساختار آموزشی از سر ناچاری تن به این کار می داده است. از این روست که سیاست کلی آموزش همواره در پی حذف آن بوده است. طرح "معلم تمام وقت" این ساعت‌های آسیب‌زا را قانونی کرده و به آن مشروعیت می‌بخشد. این طرح، صورت مسئله "دستمزدهای بشدت پایین معلمان" را پاک کرده و با افزایش شندرغاز به احکام حقوقی، به دنبال سرپوش گذاشتن به این خواسته چندین دهه‌ای معلمان است. حقوق معلمان با همین ساعت‌های قانونی بسیار کم است و دست اندرکاران باید به دنبال حل ریشه اش باشید.

✍🏻 #محمدرضا_نیک_نژاد

♦️متن کامل را اینجا👇بخوانید
🌐 moallemirani.com/37392


🔹 #اخبار_معلم👇🏻🍃

💠 @moalempress1

💢مخالف های سیاسی با سرپرست آموزش و پرورش

✍🏻 #محمدرضا_نیک_نژاد ، صفحه اول روزنامه اعتماد، 24 تیر 98

🔻پس از استعفای پرسش برانگیز وزیر پیشین آموزش و پرورش و چند روز گمانه زنی روی درباره جانشین او، سید جواد حسینی برای سرپرستی این وزارتخانه پر دردسر معرفی شد. از همان لحظه های نخستین معرفی حسینی رسانه های نزدیک به جناح اصولگرا از سیاسی بودن این انتخاب گلایه کرده و به فاصله چند روز گروهی در مشهد در مخالفت با او گردهمایی اعتراضی برگزار کردند؛ و البته مخالف ها و فشارهای آشکار و احتمالا پنهان برای کنار گذاشتن وی و یا وزیر نشدنش همچنان ادامه دارد.

اما چند نکته و پرسش در این باره.

1-هنگامی که از غیرسیاسی بودن وزیری سخن گفته می شود، معنای روشنی از آن به ذهن نمی آید! وزیر باید غیر سیاسی باشد، یعنی چه؟ مگر وزیری که در لایه های سیاسی نظام حاکم رشد کرده و بجا یا نابجا، به وزارت گمارده شده است، می تواند غیرسیاسی باشد؟ وزارت، یک جایگاه سیاسی است و غیر سیاسی بودن وزیر نمی تواند چندان معنا دار باشد!

2- به فرض که معنای "سیاسی بودن یا نبودن" وزیر روشن شده است و در این که آموزش و پرورش به عنوان نهادی عمومی نباید سیاسی باشد و باید فراجناحی- فراحزبی اداره شود همه گروه ها همداستان شده اند! در این صورت آیا نباید این رویه دو سویه بوده و دست کم هر دو جناح حاکم به آن متعهد باشند؟ آیا چنین تعهدی وجود داشته و دارد؟ آیا انتخاب های جناح اصولگرا برای وزارت آموزش و پرورش غیر سیاسی بوده اند؟ اگر پاسخ مثبت است، کدامیک؟

3-مخالفان سرپرستی حسینی که بر سیاسی بودن ایشان گلایه داشته و بر آن شوریده اند خود گرفتار سیاست زدگی اند! چراکه دلیل سیاسی بودن او را حمایت از سند 2030 تعلق خاطر ایشان به رویدادهای سال 88 و ... می دانند. آیا خود این دغدغه ها شعارهایی سیاسی نیستند؟ اگر سرپرست و یا نامزد وزارت از چهره ای شناخته شده و مورد حمایت جناح اصولگرا بود آیا مخالفان باز هم نگران سیاسی بودنِ ایشان بودید؟


4-اما واپسین نکته آن که در این جدل های پایان ناپذیر و ملال آور معلمان کجا ایستاده اند؟ هنگامی که موجی از حمایت های معلمان از نجفی از گوشه و کنار کشور بلند شده بود و مجلس آب سردی بر آن همه شور و نشاط ریخت آیا کسی به آن توجه کرد؟ زمانی که ده ها یادداشت و گفت و گو در رسانه ها و هزاران هزار نظر و دیدگاه در فضای مجازی علیه وزیر پیشین در میان معلمان دست به دست می شد، دردمندان امروز کجا بودند تا مخالفت با انتخاب سیاسی وزیر را فریاد بزنند؟ شوربختانه بی توجهی به نظر معلمان در این زمینه سبب شده است که وزیران بدون توجه به گرفتاری ها و خواسته های آنان، در پی راضی کردن و امتیازدهی مشروع و نامشروع به مخالفان خود در نهادهای قدرت مانند مجلس و دولت و ... باشند! بدبختانه ماندگاری یک وزیر به خواست و دلخواه زیر دستان و حتی فرادستان خودش نیست بلکه به خواست و اراده نهادهایی وابسته است که چندان شناختی از آموزش و دانش آموز و آموزگاری ندارند و همه چیز و همه کس را با متر منافع سیاسی- جناحی خویش می سنجند! پرسش این است که اگر چنین رفتارهایی از سوی نهادهای قدرت، سیاسی نیست پس چیست؟

🔻نگارنده چندان شناختی از سرپرست کنونی وزارت آموزش و پرورش ندارد، اما بنا به تجربه می داند که سیاست زدگی افراطی در نهاد آموزش بسیار ریشه دار است و مخالفت های امروز با حسینی به شدت رنگ و بوی سیاسی- جناحی دارد. گمانی نیست که چنین سیاست زدگی هایی، بیش از هر چیز به نهاد آموزش، فرایند یادگیری و پرورش نسل های آینده آسیب رسانده و پس از این هم خواهد رساند.

http://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/detail/128691/مخالف%E2%80%8Cهاي-سياسي


🔹 #اخبار_معلم👇🏻🍃

💠 @moalempress1

💢طرح معلم تمام وقت، طرحی #ضد_آموزشی!

✍🏻 #محمدرضا_نیک_نژاد، تارنمای خبرآنلاین، 23 تیر 98

🔻در سال های نخست دهه 80 و همزمان با گسترش اعتراض ها و اعتصاب های معلمان، در یک برنامه تلوزیونی که برای آرام کردن معلمان و با حضور یکی از معاونت های سازمان برنامه بودجه تهیه شده بود جناب معاون در برابر این پرسش که چرا حقوق معلمان نسبت به کارمندان دیگر پایین است پاسخ داد: ساعت کاری کارمندان دیگر بیشتر از ساعت کاری معلمان است و بنابراین دریافتی آن ها نیز بیشتر است؛ و با این استدلال در پی توجیه کمی حقوق معلمان بود!

🔻جدای از درستی یا نادرستی این استدلال- که در ادامه به آن پرداخته می شود- از آن روزها نزدیک 20 سال گذشته و همچنان دریافتی معلمان پایین تر از بسیاری از کارمندان دولت است. اشاره به این خاطره از آن روست تا تاکید شود که از سال ها پیش سازمان برنامه و بودجه به دنبال راهی بود تا ساعت کاری معلمان را افزایش دهد اما بهانه ای در دست نداشت تا این که در یکی- دو سال گذشته بهانه کمبود شدید معلم و تاخیرهای غیرقانونی و غیراخلاقی در پرداخت حق التدریس ها این بهانه را فراهم کرد و طرح "معلم تمام وقت" از سوی معاونت پشتیبانی و نیروی انسانی آموزش و پرورش مطرح شد؛ معاونی که از کارمندان سازمان برنامه و بودجه و مامور به آموزش و پرورش است و البته به این ماموریت افتخار می کند.

🔻اما طرح "معلم تمام وقت" چیست؟ این طرح افزایش ساعت های تدریس هفتگی معلمان را پی می گیرد. طرح می خواهد 6 و سپس 12 ساعت به 24 ساعت موظف معلمان بیفزاید و اضافه تدریس آن را به صورت سالانه وارد احکام کارگزینی کند و به این شکل در پاداش پایان خدمت و دریافتی دوره بازنشستگی معلمان تاثیر مثبت بگذارد و...

🔻اما پیش از هر چیز مقایسه ساعت های کاری معلم و دیگر کارمندان نشان دهنده نگاهی غیر آموزشی است که در علم اقتصاد به "نگاه کارخانه ای" معروف است. نگاهِ کارخانه ای به آموزش، نگاهی برآمده از عدد و آمار و حساب و کتاب های خشک و صرفا ریاضی در نهادی ست که باید پرورش دهنده انسان با همه پیچیدگی ها و ویژگی هایش باشد. البته بنابه وظایف و کارکردهای سازمان برنامه و بودجه، چنین نگاهی دور از انتظار نیست اما نگرانی آنجاست که اکنون یکی از بالاترین سطوح تصمیم گیری در نهاد آموزش با این نگاه کمّی گرایانه می خواهد گره بسیاری از دشواری های آموزش و پرورش را بگشاید و این می تواند بسیار خطرخیز باشد!

و درباره طرح " معلم تمام وقت"

🔹1- همچنان که اشاره شد این طرح قرار است اضافه تدریس معلمان را وارد حکم های کارگزینی کند، اما نباید فراموش کرد که اضافه تدریس معلمان همواره ماهیتی غیر آموزشی و حتی ضد آموزشی داشته و ساختار آموزشی از سر ناچاری تن به این کار می داده است؛ از این روست که سیاست کلی آموزش همواره در پی حذف آن بوده است. طرح "معلم تمام وقت" این ساعت های آسیب زا را قانونی کرده و به آن مشروعیت می بخشد.

🔹2- این طرح، صورت مسئله "دستمزدهای بشدت پایین معلمان" را پاک کرده و با افزایش شندرغاز به احکام حقوقی، به دنبال سرپوش گذاشتن به این خواسته چندین دهه ای معلمان است. حقوق معلمان با همین ساعت های قانونی بسیار کم است و دست اندرکاران باید به دنبال حل ریشه اش باشید.

🔹3- 24 ساعت تدریس در هفته تقریبا یک استاندار جهانی است- حتی در برخی کشورها این زمان به نصف همین عدد نیز نزدیک می شود. تدریس فرآیندی تخصصی، زمانبر، فرساینده و کاملا انسانی است. آموزش را نمی توان کنشی مکانیکی دید. البته از شعارهای پر تکرار وزیر پیشین و معاونان کنونی در زمینه بازگشت نشاط به مدرسه نیز چنین نگاهی درنمی آید! مدرسه، کارخانه و معلم، کارگر، مهندس یا کارمند نیست و دانش آموز هم در فرآیند آموزش یک جسم بی روح و منفعل نیست. لطفا کمی هم آموزشی بیندیشید و آموزشی رفتار کنید.

https://www.khabaronline.ir/news/1279473/%D8%B7%D8%B1%D8%AD-%D9%85%D8%B9%D9%84%D9%85-%D8%AA%D9%85%D8%A7%D9%85-%D9%88%D9%82%D8%AA-%D8%B7%D8%B1%D8%AD%DB%8C-%D8%B6%D8%AF-%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B2%D8%B4%DB%8C

🔹 #اخبار_معلم👇🏻🍃

💠 @moalempress1

♦️♦️بی توجهی آموزش و پرورش به پرورش خلاقیت دانش آموزان / آغاز تربیت خلاقیت در کشورهای پیشرفته از دوسالگی


آموزش و پرورش ما تا چه میزان به خلاقیت دانش آموزان توجه دارد . مسئولان چقدر خواهان داشتن جامعه ای با افراد خلاق هستند و برایش هزینه می کنند . خلاقیت را چگونه باید پرورش داد .
🎙 #محمدرضا_نیک_نژاد ، کارشناس آموزش به این سوالات در ادامه پاسخ داد.

🔹شرح کامل خبر را اینجا بخوانید👇
🔖http://www.ghatreh.com/news/nn50025277

✨✨کانال #اخبارمعلم
✒️ @moalempress1

‍ ‍ ♦️♦️ نقض غرض یادگیری زبان چینی

✍ #محمدرضا_نیک_نژاد روزنامه آفتاب یزد، ۱۹ آذر ۹۸

👈 (این یادداشت در اصل گفت و گو بوده که در روزنامه به شکل یادداشت منتشر شده است.)

روز گذشته خبر‌های تعجب بر انگیزی منتشر شده بود که حاکی از آموزش زبان چینی در مدارس بود. در واقع آقایان مسئول به بهانه شکستن انحصار زبان انگلیسی در مدارس میخواهند زبان چینی را در مدارس آموزش دهند . اول این را بگویم که این کار بد نیست و ما در سر تا سر جهان هم میبینیم که در بعضی از مدارس به دلخواه خانواده‌ها زبان‌هایی مثل چینی به برخی دانش آموزان تدریس می‌شود. حتی درصدی از مردم انگلیس دوست دارندزبان چینی یاد بگیرند و دلیلشان هم این است که چین در حال حاضر یکی از قدرت‌های اقتصادی جهان است و نفوذ اقتصادی که در سرتاسر جهان دارد باعث می‌شود که هر کس بخواهد در این زمینه فعالیتی داشته باشد یادگیری زبان چینی را لازمه کار خود بداند، اما اینکه مسئولین ما با مطرح کردن آموزش زبان چینی بخواهند انحصار آموزش زبان انگلیسی را از بین ببرند، به نظر می‌رسد که نقض غرض است.

اگر موضوع به شکستن انحصار است زبان‌های دیگری هم هستند که بیشتر مضوعیت دارند. برای مثال زبان آلمانی زبان فرهنگ است و اکثر فیلسوفان تاثیر گذار جهان آلمانی هستند و یا حداقل به زبان آلمانی کتاب دارند. از طرف دیگر نمی‌توان تاثیرات فرهنگ فرانسه را در جهان نادیده گرفت، حتی از لحاظ سیاسی هم بخواهیم در نظر بگیریم، پیشینه دموکراسی در فرانسه نشان می‌دهد...که این زبان می‌تواند جایگزین مناسبی برای شکست انحصار زبان انگلیسی باشد. به نظر من در کنار زبان انگلیسی اگر قرار است انحصاری شکسته شود باید از یکی از این زبان‌ها استفاده کرد، اینکه چرا آقایون زبان چینی را مطرح می‌کنند برای من جای سوال دارد! چرا زبان ژاپنی را مطرح نمی‌کنند؟

گذشته از همه موارد بالا باید دید آیا آموزش و پرورش ما پتانسیل لازم برای این کار را دارد؟ حالا به فرض اینکه قرار بر این شد که آموزش زبان چینی را هم در مدارس راه بیندازند، آیا زمینه‌های لازم برای این کار وجود دارد؟ در طول این سال‌ها آموزش و پرورش کشورمان که تدریس زبان‌های عربی و انگلیسی را اجباری کرده بود کجا در تدریس این زبان‌ها موفق عمل کرده است؟دانش آموزان اگر زبان انگلیسی را خوب صحبت می‌کنند حتما بیرون از مدرسه آموزش دیده اند وگرنه با آموزش‌های مدرسه هیچ دانش آموزی حتی نمی‌تواند در ابتدایی ترین سطح انگلیسی صحبت کند. هیچ تجربه موفقی در این زمینه‌ها وجود ندارد. ما در آموزش و پرورش امکاناتی درباره زبان آموزی نداریم. در همه آموزشگاه‌ها امکاناتی مثل ضبط صوت و این دست از موارد برای یادگیری دانش آموزان استفاده می‌شود اما در آموزش پرورش و کلاسهای ما این امکانات وجود ندارد. آموزش و پرورشی که همین امسال با بودجه ای که برای آن تصویب کرده اند که به گفته دست‌اندرکاران آموزشی 20 هزار میلیارد کم دارد چطور می‌تواند آموزش زبانی مثل چینی را در مدارس راه اندازی کند؟

من فکر می‌کنم این‌ها موجی است که آقایان راه می‌اندازند و بعد از مدتی هم فروکش می‌کند تا زمان دیگری باز هم مسئول دیگری بیاید و دلش بخواهد حرفی بزند.... وگرنه مسئولین خوب می‌دانند که آموزش و پرورش توانایی و امکانات چنین موضوعاتی را ندارد.

✨✨کانال #اخبارمعلم
✒️ @moalempress1

#اختصاصی

💢سایه‌روشن‌های حق آموزش همگانی/شماره 111 دوماهنامه چشم انداز ایران/بخش نخست


👤مهدی فخرزاده : انقلاب با خود موجی از دولتی شدن به همراه داشت، موجی که عمرش یک دهه بیشتر نپایید. جنگ که از تک و تا افتاد، بنا بر توصیه‌های نهادهای بین‌المللی میل به خصوصی‌سازی در حوزه‌های مختلف افزایش یافت.

♨️برای بررسی تبعات این سیاست در آموزش و پرورش ایران، به گفت‌وگو با چهار نفر از دست‌اندرکاران حوزه آموزش نشستیم: #محمد_روزبهانی، دکترای جامعه‌شناسی و فعال رسانه‌ای در حوزه آموزش و پرورش، #نجات_بهرامی، کارشناس حوزه آموزش و پرورش، #محمدرضا_نیک_نژاد و #نرگس_ملک‌زاده ، معلم و عضو کانون صنفی معلمان ایران.


♦️ادامه مطلب درمتن ذیل👇🏻👇🏻

https://telegra.ph/سایه%E2%80%8Cروشن%E2%80%8Cهای-حق-آموزش-همگانیشماره-111-دوماهنامه-چشم-انداز-ایرانبخش-نخست-11-15

#اخبار_معلم👇🏻🍃

💠 @moalempress1

#اختصاصی

💢سایه‌روشن‌های حق آموزش همگانی/شماره 111 دوماهنامه چشم انداز ایران/ #بخش_پایانی


👤مهدی فخرزاده : انقلاب با خود موجی از دولتی شدن به همراه داشت ، موجی که عمرش یک دهه بیشتر نپایید. جنگ که از تک و تا افتاد ، بنا بر توصیه‌های نهادهای بین‌المللی میل به #خصوصی‌سازی در حوزه‌های مختلف افزایش یافت.

♨️برای بررسی تبعات این سیاست در آموزش و پرورش ایران ، به گفت‌وگو با چهار نفر از دست‌اندرکاران حوزه آموزش نشستیم : #محمد_روزبهانی دکترای جامعه‌شناسی و فعال رسانه‌ای در حوزه آموزش و پرورش ، #نجات_بهرامی کارشناس حوزه آموزش و پرورش ، #محمدرضا_نیک_نژاد و #نرگس_ملک‌زاده ، معلم و عضو کانون صنفی معلمان ایران.

♦️ادامه مطلب درمتن ذیل 👇🏻👇🏻
https://telegra.ph/سایه%E2%80%8Cروشن%E2%80%8Cهای-حق-آموزش-همگانی-شماره-111-دوماهنامه-چشم-انداز-ایران-بخش-پایانی-11-15

#اخبار_معلم👇🏻🍃

💠 @moalempress1

‍ ‍ 📕 دیوار کوتاه کتاب های درسی!

✍ #محمدرضا_نیک_نژاد، صفحه آخر روزنامه شرق، ۱۹ بهمن ۹۸

🔹خبر حذف برخی گزاره های تاریخی درباره حمله روسیه به ایران از کتاب فارسی 2 پایه یازدهم با واکنش هایی روبرو شد. گسترش خبر آنچنان بود که در مصاحبه رییس سازمان پژوهش و برنامه ریزیِ وزارت آموزش و پرورش نیز مطرح شد. در متن خبر برخی جمله هایِ درس مورد نظر در کتاب های سال های 96 و 97 با هم مقایسه و جمله های حذف یا تغییر یافته در کنار جایگزین های شان آورده شده است. "در چاپ ۹۶: «تبریز، این شهر کهن، مرکز فرماندهی خطَ مقدَمِ دفاع در برابر دست‌درازی‌های همسایهُ شمالی ایران، یعنی روسیه بود» در چاپ سال ۹۷ این جمله کامل حذف شده است. در چاپ سال ۹۶: «روسیه چشم طمع بر آذربایجان دوخته‌بود.» که در چاپ ۹۷: این جمله نیز حذف شده است! در چاپ سال ۹۶: "روس‌ها" مثل مور و ملخ در شهر پراکنده شدند، چاپ ۹۷: "سپاه روس" مثل مور و ملخ ... چاپ ۹۶: دیری نگذشت که پرچم روس‌ها در خاک آغشته به خون بی‌گناهان به اهتزاز درآمد، چاپ سال 97: دیری نگذشت که این منطقه به تصرف سپاه روس درآمد. چاپ ۹۶ : نگاه فزون‌خواهانه و دهشت بار روس‌ها به فراتر از این‌ها دوخته ‌شده‌ بود، که در کتاب چاپ شده در سال ۹۷ این جمله نیز کامل حذف شده است."

🔹پاسخ رییس سازمان پژوهش هم در نوع خود جالب است! حجت الاسلام ذوعلم می گوید: "نگاه مبنایی ما نسبت به آنچه در تاریخ اتفاق افتاده این است که جنایات روسیه تزاری قابل حذف نیست یا در دوره شوروی سابق، نوع تعامل سلطه گرانه بلوک شرق را انکار نمی‌کنیم و هرگز حذف نخواهیم کرد. اگر اکنون دولت روسیه با ما همکاری و تعامل دارد به معنی صرف نظر کردن مردم از بخشی از تاریخ نیست و موضع اصولی ما این است. دستکاری در تاریخ را قبول نداریم و چنین بنایی هم نداریم." با همه این حرف ها هیچ سخنی از بررسی دوباره یا بازگرداندن جمله های حذف شده و یا ریشه و عامل این حذف ها یا .... در میان نیست!

🔹هدف از حذف این جمله ها چندان روشن نیست! اما جمع گسترده ای از کاربران شبکه های اجتماعی چنین عملی را ایجاد نگاه مثبت تر در نوآموزانِ امروز و شهروندان فردا نسبت به روسیه است! اگر این دیدگاه را درست بدانیم اشاره به چند نکته ضروری است.

1- خوشبختانه یا بدبختانه! کتاب های درسی در ایران چه در زمینه علمی، چه اجتماعی، چه سیاسی، چه فرهنگی ... چندان مرجعیتی ندارند و خیل گسترده ی نوآموزان پس از ترکِ چرخه آموزش نه تنها کتاب ها، که همه آموزه های آن ها را به کناری پرتاب کرده و آن چه که از خانواده، جامعه، جمع دوستان و البته فضای مجازی، آموخته یا می آموزند را به عنوان چراغ راه آینده خویش بر می گزینند. بنابراین به نظر می رسد حذف و یا جایگزینی چنین گزاره های سیاسیِ کوتاه مدتی، چیزی جز هدر دادنِ منابع مادی و غیر مادی سازمان پژوهش ها و کارشناسانِ پر شمار آن نباشد!

2- تجربه نشان می دهد که پافشاری بر هر باوری، جدای از درستی و نادرستی اش و آن هم زمانی که رسمی، تحکمی و از بالا به پایین باشد، زمینه دل زدگی و روی گردانی از آن باور را فراهم می کند؛ شاید دم دست ترین نمونه آن برخورد شماری از دانشجویان با پرچم برخی کشورها در ناآرامی های گذشته باشد. پرسش این است که آیا پافشاری دست اندرکاران آموزشی و بیشتر سیاسی بر دوستی کشوری مانند روسیه، با کارنامه ی تاریخی روشن و عملکرد معامله گرایانه چند سال گذشته اش، زمینه دل زدگی، گریز و بی اعتمادی شهروندان را فراهم نمی کند؟ جدا از این که چنین نگاهی به کشوری مانند روسیه، هر چند کوتاه مدت و عمل گرایانه، می تواند پیامدهای سیاسی، امنیتی و حتی آموزشی خطرناکی داشته باشد.

3- در همه ساختارهای حکومتی درونمایه های آموزشی بازتاب دهنده ایدئولوژی نظام سیاسی حاکم است. اما آن چه که تفاوت کشورها در این زمینه را نشان می دهد میزان و کیفیت آموزه های ایدئولوژیک در منابع آموزشی است. کشورهای حوزه اسکاندیناوی در کف و کشورهای کمونیستی مانند شوروی پیشین و کوبای کنونی و ... بر سقف این طیف قرار دارند. برای داوری درباره پیامدهای سیاسی-اجتماعی-اقتصادیِ میزان بکارگیری آموزه های ایدئولوژیک در کشورهای گوناگون کافی ست نگاهی به نوع حکومت داری، اقتصاد، سیاست، رفاه اجتماعی، حقوق بشر و .... در این دو دسته کشور بیندازیم.

✨✨کانال #اخبارمعلم
✒️ @moalempress1

♦️♦️همدردی هنرمند با جامعه، آری یا نه!؟

✍ #محمدرضا_نیک_نژاد، صفحه آخر روزنامه شرق، 26 بهمن 98

🔻انگار خودش را آماده کرده بود برای گفت و گویی چالشی! تا وارد شدم پرسید: آقا حرف های شهاب حسینی را شنیدید؟ به شوخی گفتم بگذار عرقمان خشک شود! با کمی شرم ادامه داد: آقا برایم مهم است! این دانش آموز، یکی از بچه هایی بود که بشدت از تتلو دفاع می کرد. گفتم: بهتر نیست که به یک گفت و گوی کلاسی تبدیلش کنیم؟ چندتایی از بچه ها منتظر تایید او نماندند و وارد گفت و گو شدند. یکی گفت به کیمیایی بعنوان شناسنامه سینمای ایران توهین کرد و دیگری گفت مقصر اصغر فرهادی بود که فضا را برای شناسایی جهانی اش فراهم کرد و آن یکی از سخنانش دفاع کرد و گفت حسینی بازیگر توانایی هست و به ما چه که موضع سیاسی اش چیست، دیگری از ته کلاس داد زد که اصلا چرا همه باید وارد این بحث ها شوند؟ خسته شدیم از این دعواها! و ... همان که جرقه بحث را زده بود گفت: آقا در بحث تتلو هم گفتم که باید شخصیت هنری افراد را از شخصیت سیاسی- اجتماعی شان جدا کرد. حسینی هم مانند تتلو هنرمند است؛ نباید آن ها و هنرشان را در هم آمیخت و همه یا هیچ کرد!

🔻همه را به آرامش فراخواندم و گفتم: با شما در "همه یا هیچ" کردن و مطلق نگری در روابط اجتماعی- سیاسی همراه و همدلم. جامعه امروز ما بشدت دو قطبی شده و این یکی از نشانه های بحران است. گرچه فراگیری رسانه ها و همه گیر شدن فضای مجازی در این شرایط نقش پر رنگی دارد اما مسئولیتِ بخش مهمی از شرایط خطرساز کنونی بر عهده دست اندرکاران سیاسی- حاکمیتی است. دست کم می توان گفت که کاربدستان، بموقع بحران را تشخیص نداده و ما و خودشان را در چنین برزخی گرفتار کرده اند. امیدوارم برای چاره اندیشی دیر نشده باشد!

🔻اما درباره جدایی هنرمند از هنرش، باید بگویم که این بحث دراز دامنی در فلسفه هنر است. برخی شخصیتِ اثر هنری را جدای از شخصیت هنرمند می دانند و برخی دیگر این دو را جدا ناشدنی می پندارند، شما را نمی دانم! اما من خودم نمی توانم این ها را از هم جدا کنم! مگر می شود هنرمند را از جامعه اش جدا کرد؟ آیا فردوسی از جامعه اش بریده بود و برای دلِ خودش شاهنامه را سرود؟ آیا ملک الشعرای بهار "مرغ سحر" را در خلا سرود؟ اگر چنین است، چرا پس از دهه ها هنوز منِ ایرانی که آن را با صدای استاد شجریان می شنوم تک تک یاخته های تنم به شور می آیند؟ آیا ملک الشعرای بهار، ملوک ضرابی، شجریان و ... مرغ سحر را برای دلِ خودشان چنین هنرمندانه آفریده اند؟ یا محمد گل گلاب "ای ایران" را برای دلِ خودش سرود؟ و خالقی هم برای دلِ خودش آهنگش را ساخت؟ و بنان هم برای دلِ خودش آن را خواند؟ آن هم تصنیفی که از 1323 بسیاری از ایرانیان با شنیدنش از جا برمی خیزند، همخوانی می کنند و گاه با آن می گریند.

🔻 نه عزیزم! اثر هنری را نمی توان از آفریننده اش، تاریخ و جامعه جدا کرد. بهترین صدا، چشم نواز ترین نقاشی، حرفه ای ترین شعر، خوش ساخت ترین فیلم و خوش بازی ترین بازیگر ... وقتی با جامعه همراه نباشد، صدایش، نقاشی اش، شعرش، فیلمش و بازی اش به چشم نمی آید! مگر می شود هنرمند بود و دشواری های جامعه و فرهنگ و سیاست را ندید؟ احمد شاملو در گفت و گویی درباره هنر می گوید" شعرى که احساسى بر نیانگیزد به چه کار مى ‏آید؟ من همیشه گفته‏ ام بر این عقیده نیستم که هر چیزِ زیبا، مفید و ارزشمند است بل معتقدم هنر که مى ‏تواند چیز مفیدى را زیباتر عرضه کند و به آن قدرت نفاذ بیشترى بدهد باید از خنثی بودن شرم کند. قصدم مطلقا این نیست که خواستِ خود را با باید و نبایدها به دیگران تحمیل کنم اما فضیلت هنرمند است که در این جهان بیمار به دنبال درمان باشد نه تسکین، به دنبال تفهیم باشد نه تزئین، طبیب غمخوار باشد نه دلقک بیعار." و چنین است که هنر و هنرمند جدایی ناپذیرند.

http://uupload.ir/files/yuxg_photo_2020-02-15_16-37-30.jpg

✨✨کانال #اخبارمعلم
✒️ @moalempress1

‼️کروناویروس اجتماعی- سیاسی*

✍ #محمدرضا_نیک_نژاد، صفحه آخر روزنامه شرق؛ 3 اسفند 98

🔻روزهای بدی را می گذرانیم! کشته های آبان و جان باختگان کرمان و 176 داغ نشسته بر دل هامان هنوز تازه بود که کرونا شده وبال گردنمان! حس بدی ست که بر خلاف آموزه های فرهنگی مان نمی توانیم دست یکدیگر را بفشاریم! حس بدی ست که وادار می شوی از همه دور بایستی و گفت و گو و گاه درد و دل کنی! حس بدی ست که دانش آموزت را ببینی و مثل همیشه دستی بر شانه اش نکشی و گرم و بدون ماسک نتوانی به چهره اش بخندی، حس بدی ست که همه ی مردم را بیمار بدانی و مدام از همه دوری کنی! حس بدی ست که ویروس کشنده ای روی دستگیره های در و صندلی مترو و فرمان اتومبیل و حتی روی دستانت، لابه لای الیاف لباست، و از آن بدتر در دونت می جنبد و می خواهد تو و دیگران را زمینگیر و بلکه بکشد! ویروسی که چه بسا زبانم لال نزدیک ترین کسانت را با نهایت سنگدلی زیر خروارها خاک بفرستد. احتمالا چند روزی ست که این حسِ بد همراه همه مان هست و از درون چنگمان می زند و وادارمان می کند در سکوت فریان بزنیم و .... نتیجه اش شده عدم اعتماد به دیگران و حتی به خودمان! به همه کس و همه چیز مشکوکی و وسواس شده است خوره جانت! پیش و پس از رفتن به هر جا هزاران اما و اگر و شاید و باید و پرسش از ذهن می گذرد که چه پیش خواهد آمد و چه بلایی انتظارت را می کشد و ... آری این روزگار کنونی ماست با کروناویروس فیزیولوژیک.

🔻اما چند سالی هم هست که گرفتار کروناویروس دیگری هم شده ایم! فضای مجازی و گسترش شبکه های اجتماعی، ارتباطات را بیش از هر زمانی گسترش داده و باعث شده که کم و بیش هیچ خبری پنهان نماند. پیش فرض و البته تجربه ما شهروندان از پنهانکاری های دست اندرکاران از سویی و درز خبرها از سوی دیگر و البته آمیختگی سهوی یا عمدیِ خبرهای راست و دروغ، فضای عمومی را بشدت غیر شفاف و مشکوک کرده است. با دیدن یا شنیدن یا خواندن هر خبری، از هر کس و هر رسانه ای نخستین پیش فرض ذهنی ات می شود که "احتمالا دروغ است". به همه چیز و همه کس مشکوکی و دچار بیماری وسواس خبری، آن هم پیش رونده و شدیدش! با خودت می جنگی که کدام خبر درست و کدام نادرست است. در تحلیل خبرها، و پیش از آن که به خبر توجه کنی، به گوینده و منبع اش توجه می کنی؛ و این شده آزار همیشگی مان برای داشتن یک زندگی آرام و بی استرس و بی دروغ!

🔻اکنون که این یادداشت را می نویسم فضای خبری پر است از همین ابهام های آزار دهنده؛ بلکه کشنده! اکنون که این یادداشت را می نویسم نمی دانم سخنان دست اندرکاران را که همه چیز تحت کنترل است را بپذیرم یا خبرهای شتابان و پر شمارِ فضای مجازی را؛ که آکنده از آلودگی فزاینده کشور از ویروس کروناست! اکنون که این یادداشت را می نویسم هنوز هم هواپیماهای ما- بر خلاف ادعاهای ده روز پیش کار بدستان- به چین رفت و آمد دارند. اکنون که این یادداشت را می نویسم یاد وزیر محبوبمان! می افتم که با چشمان گرد شده و با زبان چینی و صدایی عجیب می گفت: زنده باد چین، زنده باد ووهان! اکنون که این یادداشت را می نویسم می دانم ریشه کروناویروس اجتماعی-سیاسی مان پیامد گفتارها و رفتارهایی ست که شعار بهبود دادند و نه تنها عمل نکردند که بر خلافش رفتار کردند و ویروس وسواس و عدم اعتماد و عدم اطمینان را به جانمان انداختند! اکنون که این یادداشت رامی نویسم نمی دانم کروناویروسِ سفر کرده از ووهان به مرکز سوهان! چه نقشه ای برای مان کشیده. اکنون که این یادداشت را می نویسم تنها اطمینانی که دارم این است که کروناویروس اجتماعی-سیاسی شیرازه جامعه را بشدت تهدید می کند! و ای کاش شرایطی پدید آید تا هم این کرونا ریشه کن شود و هم آن یکی!

*این یادداشت با حذف بخش هایی از آن در روزنامه منتشر شد.

http://uupload.ir/files/ee6y_photo_2020-02-22_16-55-21.jpg

✨✨کانال #اخبارمعلم
✒️ @moalempress1

♦️♦️بی جهت دانش آموزان و خانواده ها را به خطر نیندازیم!

✍ #محمدرضا_نیک_نژاد، 3 اسفند 98

حسن ضیاالدینی، مدیر کل سلامت و تندرستی وزارت آموزش و پرورش: "اعلام کردیم اردوهای دانش‌آموزی برگزار نشود و مدارس از تجمع دانش‌آموزان در یک مکان خودداری کنند. رعایت بهداشت فردی و جمعی مهمترین نکته‌ای است که در مدارس باید رعایت شود. دانش‌آموزان باید هنگام سرفه و عطسه جلوی دهان را با دستمال یا آرنج خود بگیرند. بروشورهای لازم به منظور پیشگیری از کرونا ویروس تهیه و باید در بورد مدارس نصب شود تا دانش‌آموزان آموزش‌های موردنیاز را فرا بگیرند." (خبرگزاری تسنیم)

👈 اما چند نکته درباره این سخنان

🔻1-جناب مدیر کل گویا خبر ندارید که مهمترین محل تجمع دانش آموزان، کلاسِ درس با تراکم هایی 30 تا 40 نفره و میز و نیمکت های دو و سه نفره است!

🔻2-سفارش به رعایت بهداشت فردی بسیار خوب و بجاست اما به دو نکته بی توجهی شده است. نخست آن که باید از جناب مدیر کل پرسید که تا چه اندازه از وجود زیرساخت های بهداشتی در مدرسه ها خبر دارید؟ آیا خبر دارید که تهیه ضروریات بهداشتی سال هاست به عهده خانواده هاست و سرانه دانش آموزی که باید محل هزینه کرد این ضروریات است سال هاست به مدرسه ها داده نمی شود. مدیران مدرسه نیز که باید همه نیازهای مدرسه را از همین دریافتی ها تهیه کنند، بخش اندکی را صرف چنین کارهایی می کنند!

🔻دوم این که عموما بچه ها بنابر سن و اولویت های ذهنی شان، کمتر درگیر بهداشت و سلامت خود هستند و به جرات می توان گفت که بدون پایش دقیق (که آن هم معمولا از سوی پدر و مادرها انجام می شود) به این گونه موارد بی توجه هستند. بنابراین توصیه به رعایت بهداشت در مدرسه و از سوی بچه ها آب در هاون کوفتن است و ... از سوی دیگر گستردگی مدرسه و شمار دانش آموزان فرصتی به معاونان نمی دهد که به طور دقیق چنین پایش هایی را انجام دهند.

🔻3- جناب مدیر کل، امروز وزیر بهداشت گفت که مدیریت بحران کرونا هنوز در حال بررسی وضع پیش آمده و ارزیابی موقعیت کنونی است. در چنین شرایطی که همه در کیفیت و کمیت گسترش این بیماری سردرگم اند چگونه و با چه اطمینانی شما می خواهید 14 میلیون دانش آموز را در معرض خطر قرار دهید؟ شنیده ها حاکی از آن است که در برخی استان ها چندین دانش آموز مشکوک به کرونا قرنطینه شده اند و چندین استان هم تا کنون مدرسه ها را برای چند روز تعطیل کرده اند در چنین وضعی توصیه های شما از جمله نصب بروشور روی دیوارهای مدرسه چه گره هایی را می تواند باز کند؟

🔻4- گرچه خبرهای دریافتی از چین نشان می دهد که خوشبختانه این ویروس روی کودکان و نوجوانان بی تاثیر یا کم تاثیر است اما دانش آموزان می توانند ناقل این ویروس به خانواده ها و جامعه باشند. از این رو و با توجه به دوره نهفتگی این بیماری پیشنهاد می شود تا دسترسی کامل به اطلاعات دقیق وزارت بهداشت، مدرسه ها تعطیل باشند تا هم از گسترش بیشتر ویروس جلوگیری شود و هم آماری از دانش آموزان درگیر با ویروس مشخص شود.

🔻تاکید می شود که حفظ جان و سلامت شهروندان از جمله دانش آموزان از هر مصلحتی از جمله آموزش بالاتر است. بی جهت چنین خطری را به جان نخریم.

✨✨کانال #اخبارمعلم
✒️ @moalempress1

♦️♦️کرونا، تعطیلی مدرسه ها و آموزش بچه ها
✍ #محمدرضا_نیک_نژاد، 6 اسفند 98

این روزها کرونا، گسترش آن و پیامدهایش، خبرِ نخست بیشتر رسانه ها و خبرِ داغ فضاهای مجازی و شبکه های اجتماعی است. جدای از این که خبرهای رسمی و غیر رسمی در این زمینه تا چه اندازه درست یا نادرست و یا دست کم کنترل شده باشد، یک چیزِ روشن است و آن رعایت یک سری دستورهای بهداشتی- پزشکی در گستره شخصی و اجتماعی برای پیشگیری از آن است. خوشبختانه فضای مجازی امکان بسیار خوبی برای اطلاع رسانی درباره توصیه های فردی و اجتماعی در راستای رویارویی در برابرچنین بیماری هایی را فراهم کرده و شرایطی پدید آورده که کم و بیش بیشترِ افراد- دست کم در بخش فردی- در جریان آن ها قرار گرفته اند. اما این روزها در تصمیم گیری ها، بویژه بخش هایی که به دولت ارتباط دارد، با ابهام های فراوانی روبرو هستیم؛ گرچه نگارنده نمی خواهد به تحلیل این ناروشنی ها بپردازد و بیشتر به بخش عملیاتی کار، بویژه در فضای آموزشی، خواهد پرداخت.
کم و بیش همه می دانیم که مدرسه ها در کشور دارای زیر ساخت های مناسب بهداشتی-پزشکی نیستند و بسیاری از آن ها حتی از ضروریات بهداشتی مانند شوینده ها و مواد ضد عفونی کننده، آبخوری ها، روشویی ها و دستشویی های بهداشتی و مناسب، آبِ گرم برای شست و شوی درست و بهداشتی و ... محروم اند و دست اندرکاران مدرسه برای تهیه آن ها دچار دشواری های مالی و غیرمالی فزاینده ای هستند.
از این گذشته تراکم بالای دانش آموزان در کلانشهرها و شهرهای متوسط، نزدیکی بیش از اندازه آنان در هنگام حضور در کلاس و برخوردهای غیر بهداشتی در محیط مدرسه و ... زمینه لازم برای انتقال بیماری هایی واگیر مانند سرماخوردگی، آنفولانزا، ابله، سرخک و ... را فراهم کرده و کم نبوده مواردی که چنین بیماری هایی یک یا چند کلاس را در دوره های گوناگون آموزشی به تعطیلی کشانده است. از دیگر سو عموما کودکان و نوجوانان به دلایل گوناگون چندان مقید به رعایت ضروریات بهداشتی نیستند و بدون پایش تک به تک و دقیق بچه ها نمی توان انتظار داشت که توصیه های بهداشتی و پزشکی را اجرا کنند و ...
در این روزهای بحرانی گویا برخی دست اندرکاران اجرایی- سیاسی در برابر تعطیلی مراکز آموزشی – مدرسه ها و دانشگاه ها و ...- مقاومت یا دست کم تردید می کنند و آن را در وضعیت کنونی ضروری نمی دانند. نکته های پیش گفته و البته انتقال سریع و آسان این ویروس و دوران نهفتگی 3 تا 14 روزه اش، میزان کشندگی اندک آن را تحت تاثیر قرار داده است. تجربه موثر و کامیابِ چین نشان می دهد که کنترل و حتی شکستش، نیازمند فعالیت هایی فراتر از رعایت دستورات فردی است. گرچه استان تهران فعلا سه روز، و برخی دیگر از استان ها تا پایان هفته مدرسه ها و حتی دانشگاه ها تعطیل اعلام شده اند اما گویا این تعطیلی ها چندان نتواند گره کار را بگشاید! یکی دو روز پیش وزیر بهداشت تاکید کرد که ما اکنون در گام های نخست ارزیابی بیماری و میزان گسترش آن هستیم و هنوز وارد فاز مبارزه با آن نشده ایم. این سخنان، دوره نهفتگی بیماری و البته شرایط بهداشتی مدرسه ها نشان می دهد که تعطیلی یکی- دو روزه مراکز آموزشی نمی تواند در راستای مهار بیماری کمک کننده باشد؛ چراکه ما هنوز نمی دانیم میزان گستردگی بیماری در میان بچه ها، پدر و مادرها، شهروندان و .... چه میزان است.
از این رو پیشنهاد می شود با تاکید بر آسیب های فزاینده مسافرت، مدرسه ها 10 روز تا دو هفته تعطیل شده و پس از ارزیابی های دقیق ترِ نهادهای مسئول، تعطیلی ها تمدید و یا با شرایط بهداشتی مناسب تر بازگشایی شوند. برای جبران این مدت و البته تعطیلی های باور نکردنی امسال، بنا بر میزان تعطیلی ها در شهرها و استان های گوناگون، کلاس ها تا خرداد و حتی بیش از آن ادامه یابد تا نگرانی دانش آموزان، خانواده ها و نیز معلمان برطرف شود.
از دیگر سو امروز فضای مجازی بهترین امکان برای ارتباط معلمان و دانش آموزان را فراهم کرده و آموزش و پرورش با اجرای برنامه هایی مشخص و خانواده ها با نصب ابزارک های ویژه ی گوشی همراه، با همکاری یکدیگر می توانند کلاس های مجازی و گروهی برگزار کرده و با این کار آسیب های چنین تعطیلاتِ ناگزیر را به کمترین میزان ممکن برساند. امروز فرصت بهره برداری درست و بجای از چنین فن آوری هایی است.
بی گمان حفظ جان شهروندان از هر مصلحتی بالاتر است. امید که با برگزیدن راهکارهای درخور، موثر و تجربه شده داخلی و خارجی کشورهر چه زودتر به شرایط عادی خویش بازگردد. آسان نیست اما شدنی به نظر می رسد.

✨✨کانال #اخبارمعلم
✒️ @moalempress1

💢امکان تدریس تمام محتوای درسی وجود دارد، اما در کیفیت تضمینی نیست - خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency



یک معلم با سابقه آموزش و پرورش گفت: من معلم می توانم به صورت دستوری عمل کنم و یک فصل یک کتاب را هم در یک جلسه تمام کنم ولی این روش باعث می شود نمره جای یادگیری را بگیرد.

#محمدرضا_نیک_نژاد معلم باسابقه آموزش و پرورش در گفت و گو با  خبرنگار مهر، در خصوص اینکه آیا با توجه به دستورات آموزش و پرورش در خصوص تکمیل تدریس کتاب‌های درسی تا پایان اردیبهشت ماه توسط معلمان در فضای مجازی و اینکه آیا این امر امکان پذیر است ،....

👇🏻👇🏻
https://www.mehrnews.com/news/4904402/%D8%A7%D9%85%DA%A9%D8%A7%D9%86-%D8%AA%D8%AF%D8%B1%DB%8C%D8%B3-%D8%AA%D9%85%D8%A7%D9%85-%D9%85%D8%AD%D8%AA%D9%88%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D9%88%D8%AC%D9%88%D8%AF-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%AF-%D8%A7%D9%85%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%DB%8C%D9%81%DB%8C%D8%AA-%D8%AA%D8%B6%D9%85%DB%8C%D9%86%DB%8C-%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA


#اخبار_معلم👇🏻🍃

💠 @moalempress1

💢«تعارض منافع» در آموزش و

✍🏻 #محمدرضا_نیک_نژاد - دبیر و فعال صنفی فرهنگیان

🔹شاید باور نکنید ولی مسئولینی در آموزش و پرورش رسمی کشور وجود دارند که در بخش خصوصی و به صورت مشخص مدارس غیر دولتی منافعی دارند و خود یا یکی از اعضای خانواده آنها صاحب مدرسه غیر دولتی هستند.

🔹بحث تعارض منافع در بسیاری از بخش‌های دولتی مطرح است و در آموزش و پرورش نیز این ماجرا ریشه دار است. اما به تازگی وزیر آموزش و پرورش در بخشنامه‌ای تلاش کرده تا به سراغ این موضوع مهم برود و بخشی از مشکلات آن را مرتفع کند تا دیگر شاهد تعارض منافع در آموزش و پرورش نباشیم.

🔹محمدرضا نیک نژاد از فرهنگیان با سابقه کشور در یادداشتی که برای دیدارنیوز ارسال کرده به سراغ این موضوع رفته است.

🔹نگارنده بعنوان معلمی با سابقه بالا در مدت معلمی‌اش شاهد شکل‌های گوناگونی از تعارض منافع در آموزش و پرورش بوده است؛

🔹مدیری که در هفته‌ معلم به معلمانِ مدرسه‌اش ۵۰ هزار تومان هدیه داد و به رییس و معاونان منطقه، تمام‌سکه یا نیم‌سکه.

🔹معاون منطقه‌ای که بخاطر گسترش و جذب بالای دانش‌آموز در مدرسه غیر دولتی بی‌کیفیتش، به مدرسه‌های دولتی سفارش دانش‌آموز می‌داد و به مدرسه‌های خصوصی منطقه، فشار‌های قانونی و غیر قانونی وارد می‌کرد!

🔹در هنگام اجاره یا فروش مدرسه‌ها با موقعیتِ آموزشی مناسب، برخی از معاونان و روسا در مناطق با اطلاع از موقعیتِ ملک استعفا داده و در جایگاه اجاره کننده یا خریدار قرار می‌گرفتند و البته با زد و بند به هدف خویش می‌رسیدند.

🔹مدیران مدرسه‌ای که در نبودِ سرانه دانش‌آموزی، برای هماهنگی میان خرج و دخلِ مدرسه وادار می‌شوند تا بچه‌ها با مشکلاتِ آموزشی-اخلاقی را بخاطر کمک‌های کلان خانواده‌شان بپذیرند و به جانِ معلم و دیگر دانش‌آموزان کلاس بیندازند، فروش لیست دانش‌آموزان منطقه و شماره تلفن خانواده به موسسه‌های کنکور و آموزشگاه‌ها و ...

#اخبار_معلم👇🏻🍃

💠 @moalempress1

⭕️چرا رعایت پروتکل‌های #ضدکرونا در مدارس ممکن نیست؟

🔷پس از هفته‌ها تاکید بر اجرای بخشنامه آموزش و پرورش که در آن منطقه‌های آموزشی را از نظر گسترش بیماری کرونا به سه بخشِ سفید، زرد و قرمز تقسیم کرده و قرار بود آموزش‌ها حضوری، نیمه حضوری و غیر حضوری باشند، ناگهان چهارشنبه وزیر آموزش و پرورش اعلام کرد که همه مدرسه‌ها و در همه منطقه‌ها از شنبه ‌بشکلِ حضوری بازگشایی می‌شوند! این خبر همه را در شوک فرو برد. "مردم سالاری آنلاین" دیدگاه چند فرهنگی را در این زمینه جویا شده است:

🔻#صفیه_بسیم معاون یکی از دبیرستان‌های پر جمعیت کرج: بی‌گمان تدریسِ حضوری لازم است و در برخی پایه‌ها مانند دبستانی‌ها و سال‌های تغییر مقطع از دبستان به دور اول متوسط و دور اول به دور دوم، لازم‌تر و ضروری‌تر، ولی با کدام امکانات؟ با کدام بودجه؟ با کدام زیرساخت؟ با کدام برنامه ریزی؟ با کدام پشتیبانی؟ برای نمونه مدرسه ما دو شیفت است و هر شیفت 21 کلاس دارد و آمارِ جمعیت هر کلاس بطور متوسطه 35 نفر است، حالا بفرمایید در وضعیت زرد چطور پروتکل‌ها را اجرا کنیم؟

🔻#زهرا_علی_اکبری، کارشناس آموزش: متاسفانه در کشور ما به دلایل متعدد از جمله مشکلات اقتصادی، عدم تجهیز مدارس و نظام آموزشی نابلد و ... خانواده ها اعتماد لازم را به نهاد آموزش ندارند. درباره بازگشایی مدرسه‌ها یکی از ابهام‌های مهم این است که کدام مدرسه در کشور تراکم دانش آموزی ندارد یا امکانات بهداشتی آنقدر به وفور دارند که منِ خانواده اعتماد کنم و فرزندم را به مدرسه بفرستم.

🔻#نسرین_محمدباقری، دبیر ریاضی: جناب وزیر در حالی با اطمینان از رعایت سختِ پروتکل‌ها می‌گوید که مدیران مدارس از نداشتن بودجه برای ضدعفونی و کمبود نیروی خدماتی گلایه دارند. آقای وزیر! مدارس ایران فقط چند مدرسه‌ای نیست که در تلویزیون نمایش داده می‌شود! مدرسه محل خدمتِ من ساختمانی است چهار طبقه و فقط یک نیروی خدماتی دارد! چطور یک نفر می‌تواند از پسِ ضدعفونی کردن مدرسه، آن هم چندین بار در طول روز برآید!؟ آیا همه دانش آموزان در بدو ورود به مدرسه تب سنجی می‌شوند؟ آیا مطمئن هستید هیچ معلم و دانش آموزی ناقل بی‌علامت نیست؟ آیا سلامت دانش آموزان و معلمان را تضمین می کنید؟

🔻#نرگس_ملک‌زاده، از کادر آموزشی مدرسه‌ای در شهرستان‌های استان تهران: تصمیم ناگهانی وزیر را هیچ جور نمی‌شود هضم کرد! اگر قرار بود که در آخر به این نتیجه برسند که همه مدرسه‌ها حضوری باشند پس چرا آن همه بخشنامه و فشار و کار را به مدرسه‌ها و مدیران تحمیل کردند؟ این سردرگمی که خودشان دچارش شده‌اند و ما را هم گرفتارش کرده‌اند، واقعا سردرگمیِ کلافه کننده‌ای است!

🔻#فروغ_تیموریان، دبیر جامعه شناسی دبیرستان های تهران: فقط باید تاسف خورد به حال وزارتخانه ای که جان کارکنانش برایش اهمیتی ندارد و براحتی تصمیمی می‌گیرد که می‌تواند سالها اثر آن را در خانواده ها و نسل های متمادی باقی بماند. گرچه در این میان ما معلمان باید بیشترین گله را از وزارت بهداشت و ستاد ملی کرونا بکنیم که شما در کدام جهت این تصمیم قرار دارید؟ آیا شما نیز مسئولیت جان افراد را بر عهده ندارید؟

🔻#محمدرضا_نیک نژاد، دبیر فیزیک منطقه 12 تهران: بخشنامه وزارتی که مناطق را به سه بخش سفید و زرد و قرمز تقسیم کرده بود با اندکی بازبینی و تعیین دقیق منطقه‌ها و حساسیت‌های بهداشتی می‌توانست نقشه‌ راه خوبی برای بازگشایی مدرسه‌ها در این سالِ کرونا‌زده باشد اما تصمیم ناگهانی و شگفت‌آور آموزش و پرورش، همه برنامه‌ها را ناگهان بهم ریخت و چهره برنامه‌گریز در فراگیرترین نهاد اجتماعی کشور را نمایان کرد. ماه‌ها بود که بسیاری از مدیران و معاونان و آموزگاران و خانواده‌ها، خود برای برای سه سناریو در سه منطقه سفید و زرد و قرمز آماده می‌کردند اما ناگاه و در فاصله دو روز، باید خود را برای استقبال از 14 میلیون دانش آموز آماده کنند! آیا براستی این مدیریت است؟ این برنامه ریزی است؟

🔻#حفیظ_الله_مشهور، فرهنگی: آقای وزیر! واریز سرانه بهداشتی مدارس گفته‌اید. با تاکیدات زیادی که بر رعایت سختگیرانه پروتکل‌ها دارید این سرانه کفاف خرید دستگاه تب سنج، مواد و تجهیزات ضدعفونی، شیلد و ماسک برای مصرف روزانه دانش آموزان خصوصا در مناطق محروم را می‌دهد؟ گفته‌اید کلاس ها زوج و فرد شوند بخشی از آموزش حضوری و بخشی مجازی شود. محض اطلاع! معلم یک ماشین نیست که هر روز یک شیفت در مدرسه تدریس حضوری کند و یک شیفت دیگر گوشی به دست به تدریس مجازی بپردازد. معلم هم یک انسان عادیست که خانواده و فرزند دارد و باید به امورات آنها هم رسیدگی کند.

👇متن کامل این گزارش قابل تامل را در نشانی زیر بخوانید:

https://www.mardomsalari.ir/report/135812/


#اخبار_معلم👇🏻🍃

💠 @moalempress1

💢محمدرضا نیک نژاد، کارشناس آموزش‌وپرورش عنوان کرد:

آموزش، غافلگیر از کرونا‼️

گروه اجتماعی 

#محمدرضا_نیک_نژاد، کارشناس آموزش‌وپرورش و دبیر فیزیک مقطع دوم متوسطه با اشاره به این‌که گستره آموزش همچون دیگر بخش‌ها تحت تأثیر کرونا قرارگرفته به « رسالت » توضیح می‌دهد: «جهان به دلیل حساسیت‌ها  در حوزه آموزش به دنبال جست وجوی راهکارهایی مؤثر بود که به‌نوعی برای همه جوامع و کشورها حکم آزمون‌وخطا را داشت، کشور ما نیز از آن غافلگیری و روند آزمون‌وخطا جدا نبود. البته برخی از کشورها به دلیل ساختارهای سیاسی و جغرافیایی، سابقه بیشتری در زمینه آموزش‌های از راه دور داشتند و ما در یک‌سوم پایانی سال گذشته، عملا دچار یک گسیختگی و آشفتگی آموزشی شدیم و در برخی مناطق یک ماه تا یک ماه و نیم به‌طور کل آموزش تعطیل شد که با به کار بردن ترفندهایی موضوع را فیصله دادند و بالاخره مقدمات و امکانات لازم را فراهم کردند و مطمئن بودند اول مهر، سال تحصیلی متفاوتی را آغاز خواهیم کرد. اما متأسفانه شاهد آشفتگی‌هایی حتی در سیاست‌گذاری بودیم. ابتدای سال 99، گفتند درحال تدوین شبکه‌ای به نام شاد هستیم اما آن شادی که در آغازین هفته‌های سال 99 از آن صحبت می‌کردند بسیار متفاوت بود با شادی که در مهر 99 داشتیم.  شاد هفته‌های اول سال 99 بسیار ناکارآمد بود. بارگذاری حتی فایل‌های نوشتاری و تصویری بسیار طول می‌کشید و گستردگی آن اصلا قابل‌مقایسه با اول مهر نبود. اما چنانچه ما آن سه‌ماهه تابستان را در نظر بگیریم می‌توان گفت چندان سه‌ماهه مؤثری را طی نکردیم یعنی روندی که ما در آن باید برای یک روش جدید، امکانات جدیدی فراهم می‌کردیم در تابستان درست طی نشد چراکه خود مسئولین هم دچار نوعی سرگشتگی و آشفتگی بودند.

🔹سخن معلم
http://www.iranto.ir/%d8%a2%d9%85%d9%88%d8%b2%d8%b4%d8%8c-%d8%ba%d8%a7%d9%81%d9%84%da%af%db%8c%d8%b1-%d8%a7%d8%b2-%da%a9%d8%b1%d9%88%d9%86%d8%a7/

#اخبار_معلم👇🏻🍃

💠 @moalempress1

💢مهرِ حضوری یا غیرحضوری، مسئله این است! لزوم‌ترمیم اعتماد خانواده‌ها
روزنامه رسالت / 20 شهریور 1400

#محمدرضا_نیک_نژاد اذعان دارد که «جهان مدرن نمی‌تواند بدون مدرسه باشد، در این مسئله نه کسی شکی دارد و نه مخالفتی. ضمن آنکه در حال حاضر تزریق واکسن شتاب گرفته و سن واکسیناسیون نیز هرچند روز یکبار پایین‌تر می‌آید و اگر این روند ادامه داشته باشد، خانواده‌ها اطمینان لازم را پیداکرده و از آموزش حضوری استقبال می‌کنند و از طرفی این را هم باید مدنظر قرار داد که 14-15 میلیون دانش‌آموز ما در سن واکسیناسیون نیستند و درصد بالایی از کشورها نیز همین شرایط را دارند، جز چند کشور انگشت‌شمار که توانسته‌اند دانش آموزان خود را هم واکسینه کنند، البته این کشورها توانسته‌اند در مدارس، شیوه‌نامه‌های بهداشتی را رعایت کنند. ما هم باید بتوانیم این شیوه‌نامه‌ها را در مدارس پیاده‌سازی کرده و از همه مهم‌تر، اعتماد خانواده‌ها را تا بازگشایی مدارس ترمیم کنیم.
اقدامات کلیشه‌ای و پخش گزارش‌هایی از صداوسیما که چند مدرسه را نشان می‌دهد که در حال سم‌زدایی‌اند، به ترمیم اعتمادها منجر نمی‌شود. باید والدین و اغلب مردم جامعه را واکسینه کرد و این تشتت در اطلاع‌رسانی که میزان مرگ‌های روزانه 500-400 نفر است اما شما این آمار را در 4 ضرب کنید و یا گفتن این حرف‌ها که کدام واکسن خوب و کدام بد است و یا از کسانی که واکسن زده‌اند، 2 هزار نفر جان‌باخته‌اند، همه این خبرها عدم اطمینانی در جامعه ایجاد کرده و فراسازمانی است و به درون آموزش‌وپرورش ارتباطی ندارد.
بنابراین جلب اعتماد خانواده‌ها و تضمین دادن به آن‌ها می‌تواند بسیار مؤثر باشد. با توجه به آنکه این روزها از گوشه و کنار شنیده می‌شود که سویه دلتا، کودکان و نوجوانان را بیشتر درگیر کرده و لامبدا نیز همین وضعیت را دارد، بنابراین باید اعتمادسازی کرد و این مسئله می‌تواند ما را به بازگشایی مدارس در آبان امیدوار کند. البته خبرهایی هم به گوش می‌رسد که واکسن‌هایی نیز برای سنین کم قرار است به کشور وارد شود که ظاهرا بچه‌ها در سنین 12 تا 18 سال می‌توانند از این واکسن‌ها استفاده کنند و به‌طورکلی هم امسال برخلاف سال گذشته، خواسته عمومی، بازگشایی است ولی ازآنجایی‌که اولویت برای کل جامعه، جان افراد است، باید بتوانیم تا آبان ماه، درصد بیشتری از جامعه را واکسینه کرده و اطمینان خاطری ایجاد کنیم.
در کشور انگلیس از سپتامبر سال گذشته مدارس بازگشایی‌شده، ولی ما آن زیرساخت‌های لازم را در بسیاری از کلان‌شهرها و حتی شهرهای کوچک نداریم. روستاهایی داریم که تعداد دانش‌آموزانش کم است و می‌توان تراکم کلاسی را در این مناطق کم کرد و این‌ها سال تحصیلی گذشته هم‌دستکم سه ماه به شکل حضوری آموزش‌دیده‌اند، اما مانع بزرگ برای بازگشایی مراکز آموزشی در شهرهایی مثل تهران و مشهد و اصفهان، نبود زیرساخت‌های لازم است. کشورهای دیگر توانستند به سمت بازگشایی بروند، چون تراکم کلاسی‌شان در حد 15 نفر تعریف‌شده، نه مثل ما که تراکم کلاس‌ها در تهران، 35 نفر است.
برای بازگشایی، مدرسه محوری بسیار اهمیت دارد و باید ذینفعان در این زمینه تصمیم بگیرند و این تمرکززدایی که کارشناسان سال‌هاست بر آن اصرار دارند، مبتنی بر آن است که هر مدرسه ویژگی‌های خاص خود را دارد و مناطق آموزشی باهم متفاوت‌اند. مدرسه‌های ما در یک فرآیند مشارکتی با حضور معلمان و خانواده‌ها و دانش آموزان و مسئولین مدرسه باید تصمیم بگیرند و اگر این زنجیره به‌هم‌پیوسته در تصمیم‌گیری مشارکتی نداشته باشند، آموزش پیش نمی‌رود و با بخشنامه و دستور هم نمی‌توان خانواده‌ها را مجاب کرد. چه خوب است اجازه دهیم هر مدرسه بر اساس امکاناتی که دارد و منحصر بودن بافت اجتماعی هر منطقه، برای بازگشایی تصمیم مختص به خود را بگیرد و آموزش‌وپرورش فقط بر اهداف آموزشی کوتاه‌مدت و میان‌مدت و درازمدت نظارت کند، وگرنه دستورکلی برای سراسر کشور جواب نمی‌دهد.

🔹متن کامل http://paper.resalat-news.com/Newspaper/Page/10129/6

#اخبار_معلم👇🏻🍃

💠 @moalempress1