‌
حرف زدن از این موضوع برای کسی که خودش به جایگاه کتاب واقفه مثل راه رفتن روی لبهٔ تیغ می‌مونه.

فردا ساعت ۱۹ با ۲۸۰ نفری که تا الان ثبت‌نام کردن وارد این چالش بزرگ می‌شیم. اگر ما که با کناب بزرگ شدیم و جایگاهش رو می‌دونیم، این جبر تکنولوژیک رو جراحی نکنیم و به زنده موندنش کمک نکنیم پس کی کمک کنه؟

همونایی که می‌گن اولش بیا یک وبینار رایگان، بعدش می‌گن این‌قدر میلیون بده و کتاب رو در چند دقیقه تحویل بگیر؟!؟

فردا ساعت ۱۹ درموردش حرف می‌زنم و راه‌های کمک گرفتن از هوش مصنوعی برای خلق کتاب رو هم می‌گم. اما یادمون باشه این هم مثل بقیه موارد مرتبط با هوش مصنوعی فقط کمک به افزایش سرعت، جامعیت و بروز خلاقیته.

اگر قبول داری، باید دست‌به‌دست هم بدیم و نذاریم جنبهٔ منفی تکنولوژی این عرصهٔ ارزشمند رو نابود کنه، بیا که درموردش حرف بزنیم.

همچنان فرصت ثبت‌نام هست:
🌐 eseminar.tv/wb150006

از ایده‌ها به دیده‌ها برسیم

🔤 Videomarketing(+AI)

‌
🔹تلنگری فرهنگی با بوی جوی مولیان!

▫️نویسنده: #علیرضا_حیدری
🌐 کانال تلگرام: زین قند پارسی| ‎ @Qande_Parsi

این هم‌شاعرانگی در کنار دعوت امام علی رحمان از مردم ایران برای سفر به تاجیکستان و دعوت از پزشکیان برای جشن نوروزی که به گفتۀ وی یک ماه برگزار می‌شود و گوشه‌کنار تاجیکستان در جشن و شادی است، نشان‌های روشنی از دیرپایی و پایداری ایران فرهنگی و زبان فارسی و تاریخ و تمدنی دارد که گذشت سالیان و تحریف و بی‌توجهی عامدانۀ برخی تفکرات، موجب فراموشی‌اش نمی‌شود و برعکس به‌دلیل جانما‌یگی این فرهنگ و تمدن و ادبیات و زبان پرمایۀ فارسی، بالنده‌تر از همیشه زنده است

نگاه هوشمندانۀ امام علی رحمان به این نکته که مفاخر و بزرگانی مانند فردوسی و حافظ و رودکی و مولانا و کوروش متعلق به همۀ کشورهای فارسی‌زبان و بلکه تمام جهان و آدمیان است و اندیشه‌های آنان برای همۀ انسان‌هاست هم، از گسترۀ جهانی اندیشه‌ورزان فارسی‌زبان حکایت دارد. خوشبختانه آقای پزشکیان هم با شعرخوانی و اشاراتی که داشت، به پاسداشت فرهنگ و ادب ایرانی پرداخت.

دست‌کم در حوزۀ تمدنی بزرگ زبان فارسی، سه کشور ایران، افغانستان و تاجیکستان، هنوز به فرهنگ و تاریخ و زبان مشترک می‌نازند و این نازش می‌تواند با درایت و هوشمندی سیاستمداران بادوام‌تر شود. البته در افغانستان با تنگ‌نظری‌هایی روبه‌رو شده‌ایم که بی‌گمان مردم افغانستان خود پاسدار این زبان خواهند بود.

اما تاجیکستان به‌خوبی به این فرهنگ و زبان افتخار می‌کند و در مواردی جدی‌تر از ما آن را پاس می‌دارد. جالب است که بدانیم، در سفر چند سال پیش که به تاجیکستان داشتم، به‌خوبی این نکته را دریافتم که تاجیک‌ها بسیار به ادبیات و مفاخر ادبی و علمی فارسی‌زبان دلبسته‌اند. گشتی در شهر دوشنبه و نیز خجند به‌راحتی شما را به این واقعیت می‌رساند. جالب است بدانید دیوار مفاخری در شهر دوشنبه است که تصویر شاعران و اندیشمندان ایران تاریخی را پیش چشم رهگذران نشان می‌داد. وقتی به سمت خجند می‌رفتیم هم دیوارنگاره‌های شاعران ایرانی و تاجیکی در مسافتی طولانی وجود داشت و چشم‌نواز بود. پیکرۀ شاعران و دانشمندان فارسی‌زبان در گوشه‌گوشۀ شهر دوشنبه جلوه‌گری می‌کند و بوستان اصلی شهر به نام «رودکی» است با تندیس بزرگی از ایشان. تا جایی که یادم هست، تقسیمات شهری دوشنبه به نام فردوسی، رودکی، خیام و ابن‌سینا نام‌گذاری شده ‌است. خیابان‌های شهر و میدان‌های اصلی به نام این افتخارات زینت یافته است. معمولاً سالن‌های تئاتر و بوستان‌ها و مراکز مهم این کشور به نام فردوسی، خیام، رودکی، حافظ، ابن‌سینا و... است.

در نشستی که با تعدادی از مدیران تلویزیون‌های این کشور و رسانه‌ها داشتم، می‌گفتند نزدیک به ۲۰۰ پیکره و نیم‌پیکرۀ مشاهیر در این کشور نصب است. تندیس کوروش در میدان اصلی شهر دوشنبه، یعنی میدان اسماعیل سامانی و در ورودی موزۀ بزرگ این شهر، پیکرۀ بزرگ بوعلی در میدانی به نام این پزشک ایرانی در دوشنبه و پیکرۀ بزرگ فردوسی در حاشیۀ رود سیحون در خجند دلربایی می‌کنند و عظمت ایران و فرهنگ ایرانی و زبان فارسی را به رخ می‌کشند. این‌ها تنها نمونه‌هایی از کوشش فرهنگی این کشور است.

امیدوارم در جای‌جای شهرهایمان و به‌ویژه مشهد که امروز نمایندۀ خراسان بزرگ فرهنگی است و با توجهی که دولت جدید و شخص استاندار خراسان رضوی به ادبیات دارد، به نام و نشان‌های فرهنگ ایرانی و مفاخر بیشتر توجه شود. اتفاقی که ما در ایران و همین مشهد حسرتش را می‌خوریم! باور کنیم مشهد برای پاسداشت تاریخ و فرهنگ و تمدن ایرانی و خراسان بزرگ و زبان فارسی کم گذاشته است و گاهی حتی با بی‌سلیقگی نام بزرگانی مانند امیرعلیشیرنوایی را از تابلوی مدارسمان برمی‌داریم.

▫️منبع: خراسان آنلاین ۱۴۰۳/۱۰/۲۹

🆔 @VajehPardaz ‎|#واژه‌پرداز🔹

در وبینار دیشب افتخار میزبانی یکی از سرویراستاران خوب و فعال رو داشتم

فرصت رو غنیمت دونستم و یکی از دغدغه‌هام رو مطرح کردم و ایشون پاسخ دادن و قشنگ از حالت چهره‌ام معلومه که چطور از پاسخ سیدحمید حیدری‌ثانی به وجد اومدم🙋‍♀️

ایشون یک مطلب مفید در مورد آسیب‌های موجود فعلی در متون خروجی هوش مصنوعی هم نوشته که در پست بعدی می‌تونی ببینی

از ایده‌ها به دیده‌‌ها برسیم
🔤Videomarketing(+AI)

نازنینان، یادتان هست داشتیم دربارۀ متن‌های نوشته‌شده با #هوش_مصنوعی گپ می‌زدیم؟
این فرسته و قبلی‌هایش را ببینید.

💎مطلبی نوشته‌ام با عنوان «ویرایش نوشته‌های هوش مصنوعی» و در شمارۀ ۱۷۰ ماهنامۀ دوست‌داشتنی انشا و نویسندگی منتشر شده است.

تمام جوانب ماجرا را بررسی کرده‌ام؛ پس:
🔹هم بخوانیدش
🔸هم برای رفقا بفرستید
🔹هم نظرتان را زیر این فرسته بگویید.

#ویرایش_ماشینی
#چت‌جی‌پی‌تی

💎خانهٔ ویراستار خانۀ خودتان است.
@heydarisani_ir

🔹راه ناتمام نجفی!
🔸یادی از نویسنده‌ای که با «غلط ننویسیم»، طرح چالش‌برانگیزی درانداخت

▫️نویسنده: #علیرضا_حیدری
🌐 کانال تلگرام: زین قند پارسی| ‎ @Qande_Parsi

▫️روزنامه خراسان شماره ۲۱۶۸۹​​​​
او که در دوم بهمن ۱۳۹۴ درگذشت، ۱۳۰۸ در نجف متولد شده بود؛ هم زبان‌شناس بود و هم مترجم و هم عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی و صدالبته ابوالحسن نجفی بیش از همه در حوزۀ ویرایش نامش بر سر زبان‌ها افتاد و آن هم بعد از انتشار «غلط ننویسیم». به‌رغم اینکه او یکی از دقیق‌ترین دایره‌ها برای طبقه‌بندی وزن شعر فارسی را تدوین کرد ـ که به دایرۀ نجفی معروف است ـ؛ به‌رغم اینکه ترجمه‌های وی مانند شازده کوچولو (پس از ترجمه‌های محمد قاضی و احمد شاملو)، شیطان و خدا، ادبیات چیست؟، هِنری پیر، ضد خاطرات، خانوادۀ تیبو وکالیگولا قابل اعتناست و به‌رغم اینکه فرهنگ فارسی عامیانه او ارزشمند است؛ بااین‌حال، باز هم نام نجفی با «غلط ننویسیم» گره خورده است. برخی او را به کهنه‌گرایی در این کتاب متهم کردند و گفتند پیشنهادهایش به‌روز نیست و خلاف رویکرد زبان‌شناسی است؛ درحالی‌که، او خود یک زبان‌شناس بود. برخی نیز او را وفادار به ادبیات و دستور و ساختار زبان دانستند و این دعوا همچنان ادامه دارد.

«فرهنگ دشواری‌های زبان فارسی»، توضیح و عنوان فرعی این کتاب است و درواقع با این توضیح چشم‌انداز و هدف زنده‌یاد نجفی در کتاب مشخص می‌شود. دلیل برگزیدن نام «غلط ننویسیم» بر این کتاب هم پیشنهاد دکتر نصرا… پورجوادی بوده است. ظاهراً قرار بود عنوان فرعی آن، یعنی «فرهنگ دشواری‌های زبان فارسی» عنوان اصلی باشد؛ اما به دلیل جذابیت و بازارپسندی عنوان «غلط ننویسیم» انتخاب شد. درهرحال، هدف کتاب «غلط ننویسیم» معیارکردن نثر فارسی است.

#ابوالحسن_نجفی در مقدمۀ این کتاب می‌نویسد: «سخن گفتن به فارسی برای کسانی که این زبان را از کودکی آموخته‌اند ظاهراً کار آسانی است، ما به همان سادگی که نفس می‌کشیم با دیگران نیز سخن می‌گوییم؛ اما نوشتن به فارسی به این آسانی نیست. هنگامی‌که قلم به دست می‌گیریم تا چیزی بنویسیم، حتی اگر یک نامۀ کوتاه باشد، غالباً درنگ می‌کنیم و با خود می‌گوییم: آیا آذوقه درست است یا آزوقه و...؟»

به اشتباهات صرفی و نحوی و گرته‌برداری و وام‌‎واژه‌ها و نکته‌های زبانی ودستوری هم اشاره می‌کند و می‌نویسد: «تردید ما همیشه از بابت املا یا معنای کلمات نیست. وانگهی برای رفع این مشکل کافی است که به یک لغت‌نامه معتبر مراجعه کنیم و جواب خود را در آن بیابیم. هنگام نوشتن، سؤال‌های بسیار دیگری نیز برای ما مطرح می‌شود که جواب به آن‌ها را در لغت‌نامه‌های موجود به دشواری می‌توان یافت یا اصلاً نمی‌توان یافت. مثلاً آیا من استعفا داده‌ام یا استعفا کرده‌ام؟»

🆔 @VajehPardaz ‎|#واژه‌پرداز🔹

بررسی یک پروندهٔ نام‌گذاری 🔎
🎉 اولین وبینار آموزشی محتوازیست!

#نام‌گذاری (Naming) کاری به‌ظاهر ساده و مفرّح! اما بسیار دقیق و پیچیده‌ است.
طی چندوقتی که داریم با تیم‌های مختلف کپی‌رایتینگ و خلاقیت کلامی، پروژه‌های نام‌گذاری، طراحی شعار و... رو انجام می‌دیم به مسائلی برخوردیم که توی این وبینار می‌خوام دربارش بگم.

چه نکاتی رو در این دیدار تجربه‌محور خواهم گفت؟
» اهمیت نام‌گذاری و برندینگ
» بازگشت به بریف مشتری
» روش‌های نام‌گذاری
» بررسی یک پروژهٔ واقعی نام‌گذاری

موسم دیدار آنلاین
دوشنبه ۱۴۰۳/۱۱/۸
ساعت ۱۹ تا ۲۰:۳۰

🎁کد تخفیف ۶۰هزار تومنی برای ۶۰ ثبت‌نامیِ اول

nimkat60

آگاهی بیشتر و ثبت‌نام👇
eseminar.tv/wb152317
eseminar.tv/wb152317

#آموزش

🌱@Content_Life|محتوازیست✍️