▪️ #سنندج
روز جمعه ششم مهرماه ۱۴۰۳ گروه کوهنوردی «چل چه‌مه» سنندج به یاد #کارگران جانباخته #معدن_زغال_سنگ_طبس به کوه آبیدر این شهر صعود کرده و با در دست داشتن بنری، یاد آن‌ها را گرامی‌داشتند.

#کولبرنیوز

@Kolbarnews

▪️ #زاهدان

برگزاری مراسم دومین سالگرد #جمعه_خونین زاهدان با شعار "قسم به خون یاران، ایستاده‌ایم تا پایان"

جمعه ششم مهرماه ۱۴۰۳

#کولبرنیوز

@Kolbarnews

▪️#کودکان_کولبر در نوار مرزی کوردستان نه‌تنها قربانیان نظام سرمایه‌داری و بهره‌کشی اقتصادی هستند، بلکه بار سنگین ستم ملی را نیز بر دوش می‌کشند. این کودکان، فرزندان کسانی هستند که در طول تاریخ مورد تبعیض و سرکوب مضاعف قرار گرفته‌اند؛ سرکوبی که نه‌تنها اقتصادی، بلکه فرهنگی و سیاسی نیز هست. از منظر مارکسیستی، آن‌ها در مرکز تلاقی دو تضاد بزرگ اجتماعی ایستاده‌اند: تضاد طبقاتی و تضاد ملی.
در جامعه‌ای که سرمایه‌داری به‌طور گسترده توزیع نابرابر ثروت را تشدید می‌کند، کودکان کولبر به عنوان بخشی از طبقه کارگر از فرصت‌های عادی زندگی محروم شده‌اند. کولبری، پدیدەای است که تنها در سایه فقر و بی‌عدالتی نهادینه شده، ممکن است به گزینه‌ای برای امرار معاش بدل شود. اما این معیشت تحقیرآمیز، تنها یکی از جلوه‌های ستم است. در نوار مرزی کوردستان، کودکان کولبر نه فقط به دلیل فقر، بلکه به دلیل هویت ملی‌شان نیز سرکوب می‌شوند.
ستم ملی در کوردستان به اشکال مختلف نمود پیدا می‌کند؛ از انکار زبان و فرهنگ کوردی گرفته تا اعمال سیاست‌های نابرابر در زمینه‌های اقتصادی و اجتماعی. کودکان کولبر در این جغرافیای محصور، نه تنها قربانیان یک سیستم اقتصادی ناعادلانه هستند، بلکه به دلیل تعلق به یک ملت تحت‌ستم، از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی خود نیز محروم می‌مانند. سیاست‌های حکومتی و ساختارهای قدرت، با سرکوب و بی‌توجهی به نیازهای مردم کوردستان، شرایطی را به‌وجود آورده‌اند که کار خطرناک و جان‌فرسای کولبری به یک واقعیت اجتناب‌ناپذیر برای بسیاری از خانواده‌های کورد بدل شود.
از دیدگاه مارکسیستی، کولبری نه تنها نتیجه استثمار اقتصادی بلکه محصول یک سیستم سلطه‌گرانه و استعماری است که در آن، ستم ملی به ابزاری برای تداوم حاکمیت طبقاتی تبدیل شده است. حکومت‌ با نادیده‌گرفتن خواسته‌های ملت‌های تحت‌ستم و سرکوب سیاسی و فرهنگی آن‌ها، تلاش می‌کنند اتحاد طبقاتی و ملی را که می‌تواند منجر به تغییرات انقلابی شود، خنثی کنند. این کودکان، در خط مقدم این سرکوب‌های دوگانه قرار دارند؛ سرکوبی که از یک سو، آن‌ها را از فرصت‌های اقتصادی و آموزشی محروم می‌کند و از سوی دیگر، به هویت و موجودیت فرهنگی آن‌ها حمله می‌کند.
مارکسیسم این واقعیت را برجسته می‌کند که رهایی واقعی این کودکان از زنجیره‌های استثمار، تنها با تغییر بنیادین در ساختارهای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی امکان‌پذیر است. این تغییرات نه تنها باید به نفع طبقات فرودست باشد، بلکه باید به رفع ستم ملی و تأمین حقوق ملت‌های تحت‌ستم نیز منجر شود. مبارزه برای رهایی کودکان کولبر، به‌طور ناگزیر با مبارزه برای حقوق ملی و فرهنگی کوردها پیوند خورده است. بدون پایان دادن به این ستم‌های دوجانبه، کولبری هم‌چنان نماد آشکار نابرابری‌های ساختاری و سرکوب خواهد ماند.


#کولبر #کولبری #کوردستان
#کولبرنیوز #کودک_کولبر

▪️ کولبران نماد زنده ستم‌های چندگانه‌ای هستند که بر شانه‌های مردم فرودست و ملت‌ کورد سنگینی می‌کند. آن‌ها در مرزهای جغرافیایی که برایشان به زندانی بدل شده است، برای زنده ماندن و تأمین معیشت خانواده‌هایشان جان بر کف نهاده و به کار خطرناکی تن می‌دهند که از طاقت انسان به در است. کولبری در کوردستان نه تنها نمایانگر فقر اقتصادی است، بلکه بازتابی از تبعیض‌های ملی و طبقاتی است که سال‌هاست بر دوش آنان سنگینی می‌کند. کودکان زیادی در نوارمرزی کوردستان به دلیل ساختارهای ناعادلانه‌ی اقتصادی و فقدان فرصت‌های برابر، به کولبری کشانده می‌شوند. آنان به جای آن‌که در کلاس‌های درس باشند، در مسیری پرخطر و مرگ‌بار، در سرمای طاقت‌فرسای کوهستان‌ها، نان‌آور خانواده می‌شوند. این وضعیت تنها محصول فقر مادی نیست، بلکه نتیجهٔ مستقیم سیستم‌هایی است که بر پایه بهره‌کشی، استثمار و تبعیض بنا شده‌اند.
کوردستان، سرزمینی که تاریخی پُر از مقاومت دارد، امروز به شکلی عمیق در چنگال نیروهای اشغالگر گرفتار است. این اشغال نه تنها به معنای حضور نظامی، بلکه سرکوب سیاسی، فرهنگی و اقتصادی نیز هست. سوسیالیسم، با اعتقاد به برابری و همبستگی میان طبقات و ملت‌ها، می‌تواند پاسخی به این بی‌عدالتی‌ها باشد. در این نظام، هیچ کودکی به خاطر فقر و تبعیض مجبور به کولبری نخواهد شد و هیچ ملتی تحتِ ستم نخواهد بود. تنها با اتحاد و مبارزه‌ای که ریشه در خواسته‌های واقعی مردم فرودست دارد، می‌توان به سوی آینده‌ای حرکت کرد که در آن، کولبران دیگر تنها قربانیان این نظام ظالمانه نباشند، بل‌که به عنوان نیرویی مقاوم در جهت تغییر بنیادین جامعه به پا خیزند.

#کولبر #کولبری #کوردستان
#کولبران #کولبرنیوز

▪️فریاد بلند اعتراض زندانیان کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" در کنفرانس #فرونت_لاین_دیفندر در دابلین

#شیوا_عاملی‌راد، در کنفرانس مدافعان حقوق بشر که هفته‌ی گذشته در دابلین برگزار گردید به انعکاس وضعیت وخیم محکومین به اعدام و چهره‌ی بی‌رحمانه‌ی ماشین کشتار در زندان‌های ایران پرداخت. وی با تأکید بر این‌که "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" تنها یک کارزار نیست، بلکه پژواک اراده‌ی مردمی است که برای آزادی و حق زندگی می‌جنگند، نیز صدای استواری و امید در برابر چرخه‌ی خشونت و اعدام است.

#نه_به_اعدام
#ژینا_امینی
#کولبرنیوز

▪️ بلوچستان، که همواره در انزوا و حاشیه‌نشینی اقتصادی و اجتماعی قرار گرفته است، به نمادی از ستم‌های ملی و طبقاتی بدل شده است. این خاک پهناور با مردمانی سخت‌کوش و مقاوم، در زنجیره‌ای از نابرابری‌های تاریخی گرفتار آمده است؛ نابرابری‌هایی که به واسطه تبعیض‌های سیستماتیک و سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی حکومت، همواره بازتولید می‌شوند.
سوختبری، کاری پرخطر که هزاران نفر از مردم بلوچ به ناچار به آن روی آورده‌اند، تنها یکی از نمودهای آشکار این نابرابری‌هاست. سوختبران، مردان و زنان و حتی کودکان، که روزانه با جان خود بازی می‌کنند تا معیشت ابتدایی خانواده‌هایشان را تأمین کنند، در شرایطی قرار دارند که گویی زندگی و مرگ‌شان هیچ ارزشی ندارد. نیروهای نظامی، با تیراندازی مستقیم، هر روز جان چندین نفر از این سوختبران را می‌گیرند، و این چرخه سیستماتیک کشتار هم‌چنان ادامه دارد. بی‌کاری مطلق، فقر و محرومیت، نتیجه توسعه‌نیافتگی عامدانه بلوچستان، توسط حکومت است. بلوچستان، با وجود منابع طبیعی و ظرفیت‌های فراوان، از هر گونه برنامه‌ریزی اقتصادی محروم مانده است. سیاست‌های اشغال‌گرانه حکومت ، به جای ایجاد زیرساخت‌ها و فرصت‌های شغلی، تنها سرکوب و بی‌توجهی را به همراه داشته‌اند. کارگران بلوچ، نه تنها از حقوق ابتدایی‌شان محرومند، بل‌که به عنوان «بیگانه» در سرزمین خود به آنان نگاه می‌شود؛ گویی شهروند درجه دو هستند.

از دیدگاه سوسیالیستی، رهایی واقعی بلوچستان در گرو مبارزه‌ای مشترک علیه ستم ملی و طبقاتی است. این مبارزه نه تنها برای حقوق ملی و فرهنگی مردم بلوچ، بل‌که برای ساختن جامعه‌ای برابر و عادلانه برای همه کارگران و زحمتکشان است. نظام سرمایه‌داری که با تمرکز بر انباشت ثروت در دستان معدودی، توسعه‌نیافتگی و فقر را به بلوچستان تحمیل کرده است، این نظام طبقاتی تنها با همبستگی و اتحاد بین طبقات محروم می‌تواند به زیر کشیده شود. بلوچستان نیازمند تغییر ریشه‌ای است؛ تغییری که تنها از مسیر برابری اجتماعی و اقتصادی، حق تعیین سرنوشت و پایان دادن به سرکوب‌ها می‌گذرد. پایان دادن به کشتار روزانه سوختبران، ایجاد فرصت‌های شغلی پایدار و متناسب با ظرفیت‌های منطقه، و احترام به حقوق ملی مردم بلوچ، گام‌هایی ضروری برای ساختن آینده‌ای بهتر برای این سرزمین رنج‌کشیده است.

#سوختبر #سوختبری #بلوچستان
#سوختبران #کولبرنیوز

▪️ در دل کوهستان‌های کوردستان، کولبرانِ خسته، با کوله‌هایی سنگین‌تر از تاریخ بی‌عدالتی، قدم در راهی می‌گذارند که نه انتخابشان بوده و نه تقدیرشان. کودکان کولبر، کوچک‌ترین حلقه این زنجیر ظلم، شانه‌های نحیفشان زیر بار فقر و ستم خم شده است. آنان زاده نظامی هستند که نابرابری را تقدیس کرده و ثروت را در دستان اندکی انباشته است. در سرمای کوهستان، کودکانی را می‌بینی که نه از دنیای کودکانه بویی برده‌اند و نه از رویای مدرسه و بازی‌های معصومانه. دستان کوچکشان به طناب‌های زبر گره خورده، چشمانشان به دوردست‌ها خیره است، به فردایی که شاید روشن‌تر باشد. اما این فردا نه با انتظار، بلکه با مبارزه ساخته می‌شود. در این میان، سوسیالیسم نوری است که تاریکی این مسیر را می‌شکند؛ نوید جهانی که در آن کودکان به جای بار سنگین کالا، کتاب و رویا به دست دارند. جهانی که در آن زمین و کوهستان، به‌جای آنکه صحنه ستم ملی و طبقاتی باشند، عرصه برابری و آزادی شوند.
کودکان کولبر، نماد زخم‌های ستم ملی و طبقاتی‌اند؛ زخم‌هایی که تنها با برپایی دنیایی آزاد و رهایی از استثمار درمان خواهد شد. مبارزه برای آزادی و برابری، مبارزه‌ای است برای دنیایی که در آن هیچ کودکی زیر بار فقر قد خم نکند و هیچ کوهی شاهد رنج نباشد.

#کولبر #کولبری #کوردستان #ستم‌ملی #ستم‌طبقاتی #کولبرنیوز #انقلاب‌ژینا

▪️در سپیدی ساکت کوه‌های برفی کوردستان، کولبران، پیکرهای خسته‌ای‌اند که بار سنگین دردها و بی‌عدالتی را بر شانه‌هایشان می‌کشند. مسیرهای باریک و خطرناک میان برف‌های انباشته، تنها جاده‌های امیدی‌اند که به دستانشان مانده است. اما این امید نیز زیر سنگینی نگاه‌های کلونیالیستی حکومتی فرو می‌ریزد؛ نگاهی که کوردستان را نه زیستگاهی پویا، که مستعمره‌ای خاموش و بی‌صدا می‌بیند. اما در دل این سرما و خاموشی، کوردستان هرگز از حرکت بازنمانده است و سر تسلیم فرود نیاورده است. مقاومت مردمش، در تار و پود زندگی روزمره‌شان تنیده شده است؛ از گام‌های لرزان کولبران که مرگ را به سخره می‌گیرند، تا ایستادگی زنانی که در قلب این ظلم، امید می‌کارند. هر شانه‌ای که باری را بلند می‌کند، هر پا که بر یخ‌ها لغزش نمی‌پذیرد، صدای فریادی خاموش است که می‌گوید: کوردستان زنده است و این جغرافیا گورستان فاشیستان است.
کوه‌های کوردستان، شاهدان خاموش‌اند؛ اما در دل‌شان مقاومت این مردم را حفظ کرده‌اند. آن‌ها می‌دانند که کوردستان، فراتر از بارهای سنگین و برف‌های بی‌پایان، سرزمین مقاومتی است که هیچ قدرتی توان خاموش کردنش را ندارد. تاریخ این مردم، حکایتی است از زخم و امید؛ از مبارزه‌ای بی‌پایان برای آزادی و استقلال که در برف و خون، با شکوهی بی‌همتا، به پیش می‌تازد.

#کولبر #کولبری #کوردستان
#ژینا_امینی #کولبرنیوز

▪️این مستند که توسط خود کولبران ضبط و ثبت شده است، تنها یازده دقیقه و سیزده ثانیه از وضعیت کولبران است که در نوارمرزی هورامان مشغول کولبری هستند. کولبرانی که نه تنها نماد ستم طبقاتی، بلکه تجسم ستم ملی‌اند؛ قربانیانی که زیر بار دوگانه استثمار اقتصادی و سرکوب سیاسی خم شده‌اند. در چارچوب مارکسیستی، کولبری را نمی‌توان تنها به عنوان کاری سخت و پرخطر بررسی کرد؛ بل‌که این پدیده انعکاسی است از ساختارهای طبقاتی که کارگر را به ابزاری در دست سرمایه تبدیل کرده و در عین حال، نظام‌های فاشیستی هویت او را به حاشیه رانده‌اند. در نظام سرمایه‌داری، کولبران نمونه‌ای بارز از "ارتش ذخیره‌کار" هستند؛ انسان‌هایی که با اندک فرصت‌ها و امکانات، در مرزهای فراموش‌شده، استثمار مضاعفی را تحمل می‌کنند. سرمایه‌داری جهانی که مرزها را برای جریان کالا و سرمایه بی‌معنا می‌کند، همین مرزها را برای انسان‌هایی که زندگی‌شان به فروش نیروی کارشان وابسته است، به دیوارهای مرگ بدل می‌سازد. کولبران، با جانشان، هزینه‌ی حفظ سودآوری سرمایه‌داری را می‌پردازند؛ سودی که نه برای خودشان، بل‌که برای طبقه حاکم ذخیره می‌شود.
اما مسئله‌ی کولبری تنها به اقتصاد طبقاتی محدود نمی‌شود. در زمینه‌ای گسترده‌تر، این مسئله ریشه در ستم ملی نیز دارد. در حکومت‌هایی که ملت کورد را به حاشیه رانده و هویتشان را انکار کرده‌اند، کولبران نماد ملتی هستند که نه تنها از حقوق طبقاتی، بل‌که از حقوق ملی نیز محروم شده‌اند. حکومت‌ها با سیاست‌های سرکوبگرانه و اشغال‌گرانه، شرایطی را تحمیل کرده‌اند که کولبری نه یک انتخاب، بل‌که ضرورتی برای بقای بسیاری از خانواده‌های کورد باشد. این ستم ملی، هم‌پوشانی خطرناکی با ستم طبقاتی دارد، جایی که کورد بودن، شرایط استثمار را تشدید می‌کند و کارگر بودن، سرکوب ملی را دوچندان.
از دیدگاه مارکسیستی، مبارزه‌ی برای رهایی کولبران تنها یک مبارزه‌ی اقتصادی نیست؛ بلکه مبارزه‌ای برای بازپس‌گیری کرامت انسانی است که در هم‌زمانی ستم طبقاتی و ملی گم شده است. کولبران، در مسیری که هر قدمشان به مرز مرگ نزدیک‌تر می‌شود، نه تنها برای نان، بل‌که برای هویت و آزادی مبارزه می‌کنند. این دوگانه ستم طبقاتی و ملی در نهایت نشان‌گر ضرورت وحدت میان مبارزه طبقاتی و مبارزه برای حق تعیین‌سرنوشت ملی است. چراکه بدون شکستن زنجیرهای ستم ملی، طبقه کارگر نمی‌تواند از قید استثمار طبقاتی رها شود؛ و بدون نابودی نظام طبقاتی، حق ملت‌های تحت‌ستم نیز تحقق نمی‌یابد. در این هم‌پیوندی است که کولبران، نه تنها نمادی از سرکوب، بل‌که جرقه‌ای از امید به آزادی و برابری‌اند.

#کولبری #کولبر #کوردستان #کولبران
#کولبرنیوز #انقلاب‌ژینا

▪️ #سنندج

جمعی از مردم آزدایخواه سنندج با حضور بر مزار جانباخته راه آزادی #رامین_فاتحی یاد وی را گرامی‌داشتند.

رامین فاتحی، به همراه «وریا فاتحی»، برادر خود و «رادا فاتحی»، خواهرش، روز پنج‌شنبه ۲۱ مهر ماه ۱۴۰1 توسط ماموران امنیتی ربوده شد.

آقای فاتحی بعد از گذشت ۹ روز به دلیل شکنجه در اداره اطلاعات سنندج جان باخت.

پنج‌شنبه ٢٩ آذرماه ۱۴۰۳

#کولبرنیوز

@kolbarnews

▪️ "کۆڵبەر"

مەرگ
لە هەڵەمووتا
لێم ناوێستێ و کفنە ڕنووم تێدەپێچێ
لە ئارانیش
زاری تفەنگ بە جێدێڵێ و
تیژ بە کۆڵی پشتمدا تێدەپەڕێ و
لە ساماڵی ڕۆحم ڕۆدەچێ
من هەموو ڕۆژێک
لە سەردێڕی ڕۆژنامەیەکدا دەمرم
وەک کۆچی پەڕەسێلکە و پەڵەهەورێکی سووچی ئاسمان
لە چاوی کەسدا نابینرێم
مەرگ تەیمانێکە و هەموو شتێکمی گرتۆتەخۆ
لە سووچێکی ئەم جیهانەدا قەتیس ماوم
تا دەجووڵێم
دڵ و ڕۆح و قاچ و لێو و پەنجەم دەچێ لە گۆ

گەڵا گەڵا نانی ماڵم
هەڵمی ڕۆحمی لێ دێتەسەر
مردن لە چاوی زارۆکمدا دەژی
لەو ڕۆژەوەی کۆڵی ژینم بە کۆڵەوە و
بوومە کۆڵبر.


نووسینی: د. شەماڵ ئیسماعیل پوور
خوێندنەوە: ئەمیر ئیسماعیل پوور


#کۆڵبەر
#کۆڵبەری
#کۆڵبەران
#کولبرنیوز
#کۆڵبەرنیوز

▪️ کولبران نماد زنده ستم‌های چندگانه‌ای هستند که بر شانه‌های مردم فرودست و ملت‌ کورد سنگینی می‌کند. آن‌ها در مرزهای جغرافیایی که برایشان به زندانی بدل شده است، برای زنده ماندن و تأمین معیشت خانواده‌هایشان جان بر کف نهاده و به کار خطرناکی تن می‌دهند که از طاقت انسان به در است. کولبری در کوردستان نه تنها نمایانگر فقر اقتصادی است، بلکه بازتابی از تبعیض‌های ملی و طبقاتی است که سال‌هاست بر دوش آنان سنگینی می‌کند. کودکان زیادی در نوارمرزی کوردستان به دلیل ساختارهای ناعادلانه‌ی اقتصادی و فقدان فرصت‌های برابر، به کولبری کشانده می‌شوند. آنان به جای آن‌که در کلاس‌های درس باشند، در مسیری پرخطر و مرگ‌بار، در سرمای طاقت‌فرسای کوهستان‌ها، نان‌آور خانواده می‌شوند. این وضعیت تنها محصول فقر مادی نیست، بلکه نتیجهٔ مستقیم سیستم‌هایی است که بر پایه بهره‌کشی، استثمار و تبعیض بنا شده‌اند.
کوردستان، سرزمینی که تاریخی پُر از مقاومت دارد، امروز به شکلی عمیق در چنگال نیروهای اشغالگر گرفتار است. این اشغال نه تنها به معنای حضور نظامی، بلکه سرکوب سیاسی، فرهنگی و اقتصادی نیز هست. سوسیالیسم، با اعتقاد به برابری و همبستگی میان طبقات و ملت‌ها، می‌تواند پاسخی به این بی‌عدالتی‌ها باشد. در این نظام، هیچ کودکی به خاطر فقر و تبعیض مجبور به کولبری نخواهد شد و هیچ ملتی تحتِ ستم نخواهد بود. تنها با اتحاد و مبارزه‌ای که ریشه در خواسته‌های واقعی مردم فرودست دارد، می‌توان به سوی آینده‌ای حرکت کرد که در آن، کولبران دیگر تنها قربانیان این نظام ظالمانه نباشند، بل‌که به عنوان نیرویی مقاوم در جهت تغییر بنیادین جامعه به پا خیزند.

#کولبر #کولبری #کوردستان
#کولبران #کولبرنیوز

▪️ در دل کوه‌های سترگ کوردستان، جایی که باد سرد همچون داس بر صورت می‌کشد، کولبران خاموش، پا در راهی می‌گذارند که نه حاصل خواست‌شان است و نه ثمره تقدیری عادلانه. کودکان کولبر، کوچک و نحیف، نخستین قربانیان نظم نابرابری‌اند؛ نظمی که ثروت را میان اقلیتی انگشت‌شمار تلنبار کرده و اکثریتی عظیم را به فقر و رنج محکوم ساخته است.
در شیب‌های تند کوه، کودکانی دیده می‌شوند که نه مجالی برای بازی یافته‌اند و نه طعم شیرین مدرسه را چشیده‌اند. دستان کوچکی که به ریسمان‌های بار گره خورده‌اند، چشمانی که در جست‌وجوی فردایی روشن، به افق‌های دور دوخته شده‌اند. اما این فردا، نه با دعا و صبر، بلکه با خیزش و دگرگونی زاده خواهد شد.

سوسیالیسم، در این شب تاریک، چون فانوسی روشن، نوید دنیایی دیگر را می‌دهد: جهانی که در آن کتاب جای کوله را می‌گیرد و بازی، جای بار. جهانی که در آن کوهستان‌ها نه پناهگاه رنج، بلکه آغوشی برای برابری‌اند.
کودکان کولبر، خود روایت زنده‌ای از هم‌زمانی دو ستم‌اند: ستم ملی و ستم طبقاتی. زخم‌های این کودکان را تنها در جهانی می‌توان درمان کرد که بند استثمار از هم گسسته باشد.
مبارزه برای چنین جهانی، مبارزه‌ای برای آینده‌ای انسانی‌تر است؛ آینده‌ای که در آن، کودک نه بارکشِ کالا، که حاملِ رویاست. و هیچ قله‌ای، دیگر شاهد اشک‌های یخ‌زده بر گونه‌های کودکان نخواهد بود.


این ویدئو متعلق به نوار مرزی بسطام است که توسط خود کولبران در بهمن‌/اسفندماه ١۴٠٣ ضبط شده است.


#کولبر #کوردستان #ستم_ملی #ستم_طبقاتی #کولبرنیوز #عدالت_اجتماعی #سوسیالیسم