تهران، خیابان ولیعصر

زن، زندگی آزادی

منبع: وحید آنلاین

#زن_زندگی_آزادی #مهسا_امینی #اعتراضات_سراسری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

 از تو نوشتن قدغن
گلایه کردن قدغن
#عطر_خوش_زن قدغن
#تو قدغن
#من قدغن
پچ پچ و نجوا قدغن
رقص سایه ها قدغن
کشف بوسه ی بی هوا به وقت رویا قدغن
برای خواب تازه اجازه بی اجازه
در این غربت خانگی بگو هرچی باید بگی
غزل بگو به سادگی

#بگو_زنده_باد_زندگی

بگو زنده باد زندگی


طرح از روح‌الله منصوری

#مهسا_امینی #مهساامینی #نقاشی #کارتون
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

وقتی با هم هستیم، پیروزیم.

#مهسا_امینی #اعتراضات_سراسری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مثل شیری مانده‌ام در چنگ کفتاران اسیر
سخت می‌جنگم، ولی سیرم از این ایام، سیر

درد من گم کردن یک طعمه در این بیشه نیست
صحبت از یک جنگل سبز است در چنگ کویر

درد از تنهایی خاک است با زخمی عمیق
شیر را سخت است ماندن نزد کفتاران پیر

تن به ذلّت دادگان چون مردگان افتاده‌اند
ایستاده کُشته‌ها چون زنده‌نامانی دلیر

زیر بار ظلم دونان زندگانی، خفت است
یا به عزّت زندگی کن، یا چُنان مردان بمیر

گر سیاووشی به خاک افتاد رستم باش، هان!
پا به میدان در گذار و خون ناحق پس بگیر

ای جوانان وطن! امروز باید بشکنیم
پشت این دشمن، که آورده‌است میهن را به زیر 

هموطن! یک بار دیگر دشمنان در خانه‌اند
مثل آرش در کمان باید گذاری باز تیر

علی رضا جعفری(آزادی)

#سیاوش_محمودی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

علیه فراموشی
۱۲ آبان ۱۴۰۱ مراسم چهلم مهسا موگویی

حضور گسترده مردمی که خواهان سرنگونی جمهوری اسلامی یودند، بسیار زیبا بود. فولادشهر شهر چندان پر جمعیتی نیست. اگر همین نسبت جمعیت که در فولادشهر به خیابان آمدند یا همان نسبتی که نهم دی ماه در سمیرم به خیابان آمده بودند در تمام کشور یا دست‌کم در شهرهای بزرگ، به خیابان‌ها می‌امدند، شرایط برای حکومت بسیار دشوار می‌شد.

#فولادشهر #مهسا_موگویی #مهسا_امینی #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

امروز زادروز آرشام رضایی است. او امروز در زندان قزلحصار ۳۱ ساله می‌شود. این جوان که کارگری ایران‌دوست است، بهترین سال‌های جوانی خود را در زندان می‌گذراند. به قول رضا محمدحسینی، او گروگان جمهوری اسلامی است.

در شهریور ماه سال ۱۴۰۲ آرشام در ویدیویی خطاب به نیروهای امنیتی که در تعقیبش بودند، گفته بود:

«ما دست از جونمون‌ می‌کشیم، ولی دست از ایرانمون نمی‌کشیم»

آرشام(محمود)‌رضایی در تاریخ ۲۵ مهر ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران قرارگاه ثارالله سازمان اطلاعات سپاه پاسداران، در محدوده فردیس کرج، دستگیر و برای تشکیل پرونده به بازداشتگاه آن نهاد امنیتی منتقل و از حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق شهروندی یک متهم محروم بود. او سپس به زندان اوین منتقل شد. آزشام در آبان ماه ۱۴۰۳ به طور ناگهانی به زندان قزل‌حصار منتقل شد. او از اعضای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام است. آرشام در بهمن ماه سال گذشته همراه با زرتشت احمدی راغب و رضا محمدحسینی در راهروی زندان علیه جمهوری اسلامی شعار داد و با ضرب و شتم به انفرادی منتقل شد و مدت زیادی را در سلول انفرادی محبوس بود. او توسط قاسم صحرایی افسر جانشین زندان به تجاوز جنسی تهدید شد.

آرشام (محمود) رضایی جمعا به ۱۵سال حبس محکوم شده است، بابت اتهام (اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور) به تحمل ۵ سال حبس تعزیری، به اتهام (فعالیت تبلیغی علیه نظام) به تحمل ۱ سال حبس تعزیری، به اتهام (تشویق مردم به درگیری و خونریری) هم به تحمل ۵ سال حبس تعزیری، بابت اتهام (تحصیل مال نامشروع ـ دریافت وجه نقد از افراد خارج از کشور) به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و به اتهام (نشر اکاذیب) هم به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و پرداخت ۱۵۰ میلیون ریال وجه نقد به صندوق دولت محکوم شد.
حکم اشد یعنی ۵ سال برای آرشام رضایی قابل اجرا است. آرشام پیش از این دور از زندان هم چند سال را در زندان رجایی‌شهر گذرانده بود.
در شنبه خونین قزل‌حصار در روز ۴ مرداد ماه، آرشام همراه با سایر زندانیان مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفت و به سلول انفرادی منتقل شد.
آقای رضایی هر زمان که آزاد بود در کنار خانواده‌های دادخواه حضور داشت و همواره نظراتش را با صراحت و شهامت بیان می‌کرد.
او اینک در زندان قزلحصار محبوس است.

تولدت مبارک آرشام رضایی


#آرشام_رضایی #نه_به_جمهوری_اسلامی #تکثیر_شهامت #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

⭕️ تداوم کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در هفته نودوسوم در پنجاه‌وچهار زندان مختلف

هفته نودوسوم کارزار را در حالی‌ آغاز می‌کنیم که ماشین اعدام حکومت فاشیزم دینی بی‌ترمز و پرشتاب در حال حرکت است؛
پس از اعتصاب یک هفته‌ای زندانیان واحد ۲ زندان قزلحصار، اعدام‌ها به ویژه در زندان‌های دیگر کشور همچنان پرشتاب جریان دارد. به طوری که  تنها در ۱۲ روز اول آبان‌ماه دست‌کم ۷۶ زندانی را اعدام کرده‌اند.

متقابلا فریاد نه به اعدام از نقاط مختلف کشور به گوش می‌رسد؛ هفته گذشته بازنشستگان در کرمانشاه نیز در اعتراضات خود شعار نه به اعدام سردادند. آنها فریاد می‌زدند «اجرای حکم اعدام خیانت است به قرآن»، «ایران بدون اعدام»، «احکام گشت و اعدام، نابود باید گردد!» 

هفته گذشته گزارش‌گر ویژه سازمان ملل در امور ایران، خانم مای ساتو و رئیس هیات بین‌المللی حقیقت‌یاب خانم سارا حسین، در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل به نقض گسترده حق زندگی در ایران و اعدام‌های مخفیانه، که تنها ۸ درصد آن توسط منابع رسمی منتشر می‌شود، اشاره کردند.

اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در پنجاه‌وچهار زندان مختلف همچنان پرتوان در مقابله با اعدام‌ها ایستاده و از تمامی زندانیان به ویژه محکومان به اعدام می‌خواهد که در برابر این حکم ظالمانه سکوت نکنند، هم‌چنین از خانواده‌ها و مردم ایران می‌خواهد اجازه ندهند این کشتار در خاموشی ادامه یابد؛ و با انتشار اسامی محکومان به اعدام و با فریاد نه به اعدام به هر شکل ممکن در کوچه و خیابان‌های شهرها، با این جنایت حکومتی مقابله کنند.

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» سه‌شنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۴ در هفته نودوسوم در پنجاه و چهار زندان زیر در اعتصاب غذا خواهند بود:

زندان اوین، زندان قزلحصار (واحدهای ۲ و ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان فردیس کرج، زندان تهران بزرگ، زندان قرچک، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اهر، زندان اراک، زندان لنگرود قم، زندان خرم آباد، زندان بروجرد، زندان یاسوج، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز (بندهای زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادل آباد شیراز (بندهای زنان و مردان)، زندان فیروزآباد فارس، زندان دهدشت، زندان زاهدان (بند زنان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان یزد، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان سبزوار، زندان گنبدکاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بندهای مردان و زنان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزل‌آباد کرمانشاه ، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان مهاباد، زندان بوکان، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج، زندان کامیاران و زندان ایلام.

هفته نودوسوم
سه‌شنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۴
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام


#کارزار_سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام
#بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

محکومیت محمدحسن داودی معلم بازنشسته به سه سال و چهار ماه حبس

محمدحسن داودی معلم بازنشسته و از اعضای پیشین شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، در دادگاه کیفری ۲ و دادگاه انقلاب شهرستان میاندوآب استان آذربایجان غربی به اتهام آنچه «عضویت در گروهک منحله نهضت آزادی» و «تبلیغ علیه نظام» بر شمرده شده، مجموعاً به سه سال و چهار ماه حبس تعزیری محکوم شد.

به موجب این اتهامات که با استناد به گزارش اداره اطلاعات و فعالیت‌های مجازی آقای داودی در صفحه‌ شخصی اینستاگرامی‌اش وارد شده، او به ۳۲ ماه و ۱۶ روز حبس بابت عضویت در نهضت آزادی ایران و ۷ ماه و ۱۶ روز حبس بابت تبلیغ علیه نظام محکوم شده که مجازات اشد قابل اجرا است.

جمهوری اسلامی حق آزادی احزاب و گروه‌های مدنی را نقض می‌کند و هیچگونه فعالیت سیاسی و مدنی مسالمت‌آمیزی را برنمی‌تابد. در نبود احزاب، گروه‌های مستقل جامعه مدنی و مطبوعات آزاد، اقلیتی که حاکم شده است، راحت‌تر می‌تواند به غارت و چپاول مملکت ادامه بدهد و با سیاست‌های خائنانه خود جیب عده‌ای را در کرده، کشور را هم به فلاکت و قهقرا ببرد!

#محمدحسن_داودی #میاندوآب #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امروز ۱۳ آبان ۱۴۰۴، همزمان با چهل و ششمین سالگرد اشغال سفارت آمریکا در تهران، اعضای مجلس شورای اسلامی در صحن علنی شعار «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل» سر دادند.

آمریکاستیزی و اسرائیل‌ستیزی از شاخصه‌های اصلی وفاداران به رژیم جمهوری اسلامی است. رژیمی که از همان ابتدای استقرارش با این سیاست و این شعارها، هزینه‌های بسیار زیادی را بر ملت ایران تحمیل کرده است. نمایندگانی که به نظر می‌رسد حافظ منافع روسیه و چین هستند تا مردم ایران.

راستی، چند درصد از مردم ایران در انتخابات نمایشی مجلس رژیم شرکت کرده بودند؟ این افراد چند درصد از جمعیت ایران را نمایندگی می‌کنند؟
نظرسنجی‌های مستقل همواره گویای این واقعیت بوده‌اند که ملت ایران خواهان ستیز با آمریکا نیستند. چرا باید یک اقلیت آمریکاستیز سرنوشت مردم ایران را رقم بزنند؟

#نه_به_جمهوری_اسلامی #آمریکاستیزی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
حسین فهمیده، نامی که نسل‌های متوالی در ایران با آن بزرگ شده‌اند، از آغاز دهه‌ شصت تا امروز همواره به عنوان نماد ایثار و شهادت در ذهن جامعه نقش بسته است.
اما وقتی از زاویه‌ای دیگر به ماجرا نگاه می‌کنیم، درمی‌یابیم که آنچه از فهمیده روایت شده، بیش از آنکه یک واقعه‌ی تاریخی باشد، روایتی است ساخته و پرداخته‌ دستگاه تبلیغاتی دوران جنگ.

مرگ یک نوجوان در میدان نبرد، بی‌تردید تلخ و تکان‌دهنده است، اما اینکه چگونه از این واقعه اسطوره‌ای ساخته شد که ستون‌های مشروعیت ایدئولوژیک نظام را تقویت کند، مسئله‌ای است که نمی‌توان از آن چشم پوشید.
روایت رسمی از «پریدن زیر تانک» در سال‌های اخیر با پرسش‌های فراوانی روبه‌رو شده است. روزنامه‌نگاران و شاهدان جنگ می‌گویند چنین عملی از نظر فنی تقریباً ناممکن است و خود حسین فهمیده نیز شاید قربانی نبرد بوده، نه قهرمانِ ازپیش‌طراحی‌شده‌ای برای تاریخ رسمی.

بازخوانی این روایت، نه برای انکار شجاعت جوانان آن دوران، بلکه برای بازگرداندن حقیقت به جایگاه خود است.

اسطوره‌سازی در زمان جنگ، ابزاری برای بسیج عاطفه و ایجاد همبستگی بود؛ اما تداوم آن پس از پایان جنگ، به تحریف حافظه‌ی جمعی منجر شد.

اکنون که جامعه بیش از هر زمان به حقیقت‌جویی نیاز دارد، باید بتوان میان اسطوره و واقعیت تمایز گذاشت — تا نوجوانان امروز، به جای تقلید از افسانه‌ها، با شناختی آگاهانه از تاریخ خود بیاموزند.

برای مطالعه‌ی کامل مقاله به سایت توانا مراجعه کنید:
https://tavaana.org/mohammad_hossein_fahmideh/

#اسطوره #افسانه #دروغ #نه_به_جمهوری_اسلامی
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

بازداشت دوباره مصطفی تاج‌زاده پس از حضور کوتاه در مراسم درگذشت برادرش

ساعاتی پیش، مأموران دادستانی به دستور دادستان تهران با پنج خودروی انتظامی و امنیتی به منزل دختر مصطفی تاج‌زاده یورش برده و او را بازداشت و به زندان بازگرداندند.
تاج‌زاده که برای شرکت در مراسم درگذشت برادرش به مرخصی کوتاه آمده بود، بدون هیچ توضیح رسمی و یا اخطار قبلی توسط مامورین بازداشت و دوباره به زندان بازگردانده شد.
او بیش از ده سال از عمر سیاسی خود را در زندان پشت سر گذرانده و بدون توجه به پرونده جدید می‌بایست تا اواسط سال ۱۴۰۶ نیز در زندان باشد.

مصطفی تاج‌زاده طی سه سال گذشته از حق مرخصی محروم بود. محروم کردن زندانیان سیاسی از حق مرخصی یکی از روش‌های اعمال فشار حکومت بر آنان است. هم اینک زندانیان زیادی هستند که برخی بیش از دو دهه از هر گونه مرخصی‌ای محروم بوده‌اند. (عبدالامام زائری، عبدالزهرا هلیچی، یحیی ناصری، افشین بایمانی[افشین چند وقت پیش مرخصی اعزام شده بود]، علی حلیفی، سعید شاه‌قلعه، ناظم بریهی، غلامحسین کلبی، حمزه سواری و سعید ماسوری)  رضا محمدحسینی اجازه حضور در مراسم تشییع، ترحیم و سالگرد پدرش را نیافت. زینب جلالیان بیش از ۱۷ سال و مریم اکبری‌منفرد بیش از ۱۵ سال مرخصی نداشته‌اند و صدها زندانی سیاسی دیگر نیز محروم از مرخصی هستند.

همچنین خانواده‌های برخی زندانیان سیاسی به واسطه تبعید به شهرهای دور برای ملاقات ناچارند مسیر طولانی را با صرف وقت و هزینه زیاد طی کنند که در این بین چندین خانواده در تصادفات جاده‌ای جان خود را از دست دادند.

آقای تاج‌زاده یازده سال پیش در زندان بیانیه‌ای با عنوان «پدر، مادر، ما باز هم متهمیم» عملکرد خود در دهه شصت را نقد کرده و بابت آن پوزش خواسته بود. او در طی این سال‌ها نامه‌ها و بیانیه‌های تندی علیه علی خامنه‌ای نوشته و رفته رفته با اصلاح‌طلبان حکومتی فاصله گرفته و به «گذارطلبان» پیوست. آقای تاج‌زاده انتخابات نمایشی ریاست‌جمهوری را تحریم کرده بود.

زندانی شدن آقای تاج‌زاده به خاطر بیان و ابراز عقیده‌اش است و هیچکس به خاطر بیان و ابراز عقیده نباید زندانی شود.
در ضمن هنوز به شکایت ایشان علیه احمد جنتی بابت تقلب در انتخابات، رسیدگی نشده است.

#مصطفی_تاجزاده #زندانی_سیاسی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

گوهر عشقی، مادر دادخواه جاویدنام ستار بهشتی، در ویدیویی به مناسبت سالگرد جان‌باختن فرزندش می‌گوید که ستار را به این خاطر کشتند که از درد و رنج کارگران می‌نوشت.
خانم گوهر عشقی بار دیگر مردم را به همبستگی در برابر رژیم جمهوری اسلامی فرامی‌خواند.
....
«به مادرت بگو به زودی رخت سیاه باید بپوشد، دهان گشادت را نمی‌بندی. می‌گویم کاری انجام نمی‌دهم که لازم به بستن دهانم باشد می‌گویند وراجی زیاد می‌کنی، می‌گویم چیزی که می‌بینم و می‌شنوم را می‌نویسم، می‌گویند هر کاری بخواهیم می‌کنیم هر رفتاری را انجام می‌دهیم، شما باید خفه شوید و اطلاع رسانی نکنید وگرنه خفه خواهید شد بدون نام ونشان! بدون اینکه کسی بداند چه بر سر شما آمده!» این آخرین سطرهایی بود که «ستار بهشتی» در وبلاگش منتشر کرد؛ وبلاگی که منجر به بازداشت، شکنجه و مرگ او شد. او در وبلاگش قصد «افشاگری» داشت. ستار را به جرم عدالت خواهی کشتند.
ستار بهشتی، متولد ۱۳۵۶ – ۳۵ساله، با شغل کارگری روزگار می‌گذراند و نان‌آور خانه بود. تا سوم راهنمایی تحصیل کرد و با مادر سال‌خورده‌اش در شهرستان محروم رباط کریم زندگی می‌کرد.

چهارده سال گذشت اما داغ ستار همچنان زنده و تازه است.
چهارده سال گذشت، اما ستار فراموش نشد، تکثیر شد. امروز صدای او را در عدالت خواهی کارگران می‌شنویم، در صدای مردم ستمدیده که به فغان آمده‌اند. ستارها امروز مایه هراس جمهوری اسلامی شده‌اند، آن‌ها حماسه آبان ۹۸ و پاییز ۱۴۰۱ را آفریدند...

ستار هنوز زنده است.

#ستار_بهشتی #گوهر_عشقی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
۱۲ آبان؛ سالروز اعتراض و بازداشت آهو دریایی بود؛ زنی که همچنان تسلیم نشده است

۱۲ آبان ۱۴۰۳، هرگز فراموش نمی‌شود، روزی که یک زن شجاع، در برابر زورگویی نیروهای بسیج و حراست دانشگاه آزاد ایستادگی کرد و در حرکتی اعتراضی در محیط دانشگاه، لباسی از تن درآورد.

آهو دریائی پس از بازداشت و انتقال به بیمارستان اعصاب و روان ایران منتقل شد و به او دارو تزریق‌ کردند تا صدای اعتراض آهو را خاموش کنند.

آهو دو فرزند دارند، فرزندانی که هر روز شاهد شهامت مادر خود هستند.
صدا و سیمای جمهوری اسلامی ویدیویی تار شده از فردی که ادعا شد همسر سابق اوست، منتشر کرد و او را مقابل دوربین آورد تا مردم را از انتشار ویدیوهای اعتراض نمادین آهو منصرف کنند.

یکی از دوستان آهو در همان روزها با ارسال تصاویر و توضیحات تاکید کرد: «آهو علاوه بر باهوش بودن و داشتن نمرات بالا، در میان دوستان و هم‌کلاسی‌ها به شجاعت و ایستادگی مقابل زورگویی شناخته می‌شد. او بارها در دوران تحصیل مقابل آزارگران حجاب ایستاد و از حقش دفاع کرد.»

آهو دریایی، زنی شاد و پر انرژی است و به شهادت دکتر روان‌شناس از سلامتی روان برخوردار است. اما جمهوری اسلامی به مخالفان و منتقدان خود برچسب ابتلا به مشکلات سلامت روان می‌زند.

عکس: آهو دریایی، در میدان آزادی در روزهای ملتهب جنگ ۱۲ روزه

#آهو_دریایی #نه_به_حجاب_اجباری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل، یادداشتی به شرح زیر در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرده است:

‏«اصلاحات» سال‌هاست که مرده.

از قضا «اصلاحات» را خود جمهوری اسلامی کشت و رهبرش بر جنازه «اصلاحات»، پیش از جنازه سردارانش نماز خواند.

اکنون هم جمهوری اسلامی تلاش می کند برای انحراف افکار عمومی از مسئله اصلی که نزاع و چالش بین کسانی است که به «بقاء» جمهوری اسلامی باور دارند و کسانی که برای «پایان» دادن به جمهوری اسلامی تلاش می کنند، بازی جعلی«اصلاحات» را با بحث« اصلاح طلبان» و«غیر اصلاح طلبان»، داغ و پر بیننده کند. تا فریبکارانه واقعیت را خاک کند.

زمین بازی را مردم عوض کرده‌اند. هراس جمهوری اسلامی از همین است.

آدرس غلط ندهید.

زمان اصلاحات سال‌هاست که گذشته است.

جدال اصلی به واقع بین «بقاء طلبان» و «پایان خواهان» رژیم دینی استبدادی است.

جمهوری اسلامی نه با شعار، بلکه در عمل و نه ناآگاهانه بلکه آگاهانه اثبات کرد که اصلاح ناپذیر است. اکنون نیز چیزی از آن بر جای نمانده که نیرویی بخواهد اصلاحش کند.

اکنون« اصلاحات» به واقع انحراف، توهم، و لجاجتی بیش نیست.

برای زندگی، دموکراسی، آزادی، برابری، توسعه، حقوق بشر، جامعه مدنی، صلح و شان و‌ کرامت انسانی راهی جز «پایان» دادن به جمهوری اسلامی و گذار از استبداد به دموکراسی باقی نمانده است.

عهد و پیمان ما رسیدن به آزادی، دموکراسی و برابری است که شرط لازم آن پایان دادن به استبداد دینی است.

من به عنوان یک مدافع حقوق بشر و صلح طلب و اساسا با معیار «صلح» و «حقوق بشر» قائل به گذارم و برای «پایان دادن» به جمهوری اسلامی به مثابه رژیم دینی استبدادی در تلاشم.

پیروزی سهل نیست، اما قطعی است.

نرگس محمدی
۱۳ آبان ۱۴۰۴

#نرگس_محمدی #اصلاحطلب_اصولگرا_دیگه_تمومه_ماجرا #استبداد_دینی #نه_به_جمهوری_اسلامی #آبان_ادامه_دارد #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

جمعی از فعالان مدنی امروز به مناسبت زادروز آرشام رضایی، زندانی سیاسی، به ملاقات مادر سالمند او رفتند و در کنار خانواده‌اش تولد آرشام را جشن گرفتند.
همزمان آرشام هم تماس تلفنی برقرار کرد و با حاضران صحبت کرد.
عکس از حساب کاربری پویا جگروند

امروز زادروز آرشام رضایی است. این جوان که کارگری ایران‌دوست است، بهترین سال‌های جوانی خود را در زندان می‌گذراند. به قول رضا محمدحسینی، او گروگان جمهوری اسلامی است.

در شهریور ماه سال ۱۴۰۲ آرشام در ویدیویی خطاب به نیروهای امنیتی که در تعقیبش بودند، گفته بود:

«ما دست از جونمون‌ می‌کشیم، ولی دست از ایرانمون نمی‌کشیم»

آرشام(محمود)‌رضایی در تاریخ ۲۵ مهر ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران قرارگاه ثارالله سازمان اطلاعات سپاه پاسداران، در محدوده فردیس کرج، دستگیر و برای تشکیل پرونده به بازداشتگاه آن نهاد امنیتی منتقل و از حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق شهروندی یک متهم محروم بود. او سپس به زندان اوین منتقل شد. آزشام در آبان ماه ۱۴۰۳ به طور ناگهانی به زندان قزل‌حصار منتقل شد. او از اعضای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام است. آرشام در بهمن ماه سال گذشته همراه با زرتشت احمدی راغب و رضا محمدحسینی در راهروی زندان علیه جمهوری اسلامی شعار داد و با ضرب و شتم به انفرادی منتقل شد و مدت زیادی را در سلول انفرادی محبوس بود. او توسط قاسم صحرایی افسر جانشین زندان به تجاوز جنسی تهدید شد.

آرشام (محمود) رضایی جمعا به ۱۵سال حبس محکوم شده است، بابت اتهام (اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور) به تحمل ۵ سال حبس تعزیری، به اتهام (فعالیت تبلیغی علیه نظام) به تحمل ۱ سال حبس تعزیری، به اتهام (تشویق مردم به درگیری و خونریری) هم به تحمل ۵ سال حبس تعزیری، بابت اتهام (تحصیل مال نامشروع ـ دریافت وجه نقد از افراد خارج از کشور) به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و به اتهام (نشر اکاذیب) هم به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و پرداخت ۱۵۰ میلیون ریال وجه نقد به صندوق دولت محکوم شد.
حکم اشد یعنی ۵ سال برای آرشام رضایی قابل اجرا است. آرشام پیش از این دور از زندان هم چند سال را در زندان رجایی‌شهر گذرانده بود.
در شنبه خونین قزل‌حصار در روز ۴ مرداد ماه، آرشام همراه با سایر زندانیان مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفت و به سلول انفرادی منتقل شد.
آقای رضایی هر زمان که آزاد بود در کنار خانواده‌های دادخواه حضور داشت و همواره نظراتش را با صراحت و شهامت بیان می‌کرد.
او اینک در زندان قزلحصار محبوس است.

تولدت مبارک آرشام رضایی


#آرشام_رضایی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

در جریان خیزش «زن، زندگی، آزادی»، دانش‌آموزان حضور در رنگی داشتند. آن‌ها در خیابان و در مدرسه اعتراض خود را بیان می‌کردند. جمهوری اسلامی برای سرکوب دانش‌آموزان روشی در پیش گرفت که پیشتر در کشور افغانستان به کار گرفته شده بود. استفاده از یک ماده شیمیایی بد بو در مدارس سراسر کشور که موجب می‌شد حال دانش‌آموزان بد شود. این کار به طور سازماندهی شده انجام می‌شد.

اما مقامات حکومتی و وابستگان به آن‌ها بیان می‌کردند که این بد شدن حال دانش‌آموزان ناشی از یک عامل روانی و هیستری جمعی است و عامل بیرونی ندارد.

در این گفت‌وگوی شنیدنی میان بهرنگ رهبری، خبرنگار، و دکتر احمدرضا یزدی، روان‌شناس، درباره این موضوع صحبت می‌شود.

🔸 از بهرنگ رهبری و دکتر احمدرضا یزدی سپاسگزاریم که فایل این گفت‌وگو را در اختیار ما قرار دادند.


ـ در صورتی که بازداشت شدید یا از خانواده‌های دادخواه هستید و به روان‌شناس نیاز دارید، با ادمین توانا تماس بگیرید.

درس‌نامه «راهنمای حمایت روانی-اجتماعی از زندانیان سیاسی
https://tavaana.org/mental-health-political-prisoners-ebook/

سلامت روان زندانیان سیاسی
https://tavaana.org/psychosocial-s

در چنگ استبداد چگونه دوام بیاوریم؟
https://tavaana.org/resilience-prison-detention-interrogation-iran/

زخم‌های پنهان؛ راهنمای مقدماتی برای فهم تراما در قربانیان سرکوب
https://tavaana.org/trauma-among-political-prisoners-in-iran/

#روانشناسی #حمله_شیمیایی_به_مدارس #استبداد #توتالیتر #توتالیتاریسم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مرگ یک زندانی به نام بهمن کرملو در زندان قزلحصار بر اثر بی‌توجهی مسئولان زندان

به گزارش منابع مطلع، بهمن کرملو، زندانی ۵۰ ساله متهم به جرایم مرتبط با مواد مخدر، روز شنبه ۱۰ آبان در زندان قزلحصار، واحد چهار بند ۲۰ سالن ۱، بر اثر ایست قلبی جان خود را از دست داد.

این زندانی از مدتی پیش از مشکلات قلبی رنج می‌برد. وی در کارخانجات داخل زندان قزلحصار مشغول به کار بود، اما با وجود آن‌که پزشک زندان او را برای ویزیت احضار کرده بود، به دلیل محدودیت‌های اعمال‌شده از سوی مسئول کارخانجات، نتوانست به بهداری مراجعه کند.

بر اساس گزارش‌ها، مسئول کارخانجات به زندانیان هشدار داده بود که در صورت غیبت از محل کار حتی برای مراجعه به پزشک، مجوز کار آن‌ها لغو شده و به واحدهای فاقد کارخانجات منتقل خواهند شد. این موضوع موجب می‌شد زندانیان برای تأمین هزینه‌های خود و خانواده‌هایشان از مراجعه به پزشک خودداری کنند.

بهمن کرملو در روزهای گذشته چندین بار در نوبت عصر به بهداری مراجعه کرده و پس از انجام نوار قلب توسط پرستار، جهت ویزیت در ساعات اداری به پزشک ارجاع داده شده بود. اما محدودیت‌های اعمال‌شده از سوی مسئول کارخانجات، مانع از مراجعه او در زمان تعیین‌شده شد و سرانجام بر اثر ایست قلبی جان باخت.

منابع مطلع تأکید می‌کنند که مسئولیت مرگ این زندانی متوجه مدیر زندان قزلحصار، معاون سلامت، مدیر داخلی و مدیر بند ۲۰ است که نسبت به وضعیت جسمی زندانیان، به‌ویژه زندانیان با اتهامات مواد مخدر، بی‌تفاوتی و تبعیض آشکار نشان می‌دهند.

در بسیاری از زندان‌های کشور از جمله قزلحصار، زندانیان به اجبار یا تحت فشار اقتصادی به کار(بیگاری) در کارگاه‌ها و کارخانه‌های وابسته به نهادهای امنیتی و نظامی، به‌ویژه سپاه پاسداران، گمارده می‌شوند. این زندانیان در ازای دستمزدی ناچیز و گاه کمتر از هزینه یک وعده غذا، به کارهای سنگین، صنعتی و طاقت‌فرسا وادار می‌شوند.

زندانیانی که برای تأمین حداقل نیاز خود به «سالن کارگری» منتقل می‌شوند. این ساختار استثماری به‌گونه‌ای طراحی شده که زندانی میان دو انتخاب ناگزیر قرار گیرد: کار طاقت‌فرسا با دستمزدی اندک، یا محرومیت از ابتدایی‌ترین امکانات برای زنده‌ماندن!

کرم‌لو که بیش از ۱۴ سال را در زندان سپری کرده بود، به گفته هم‌بندی‌هایش، تا آخرین روزهای عمرش برای تأمین نیازهای ابتدایی خود کار می‌کرد.

این حادثه در حالی رخ می‌دهد که قزلحصار در سال‌های اخیر شاهد مرگ‌های مکرر زندانیان بر اثر بی‌توجهی پزشکی و شرایط غیرانسانی بوده است. فعالان حقوق بشر خواستار پاسخ‌گویی قوه قضاییه و سازمان زندان‌ها در قبال این مرگ‌های قابل پیشگیری شده‌اند.

#بهمن_کرملو #از_قزلحصار_بگو #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

وزارت خارجه آمریکا در سالروز اشغال سفارت این کشور در تهران: رژیم ایران از ۴۶ سال پیش الگوی نقض قوانین بین‌المللی را آغاز کرد

صفحه فارسی وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا در شبکه اجتماعی ایکس، به مناسبت چهل‌وششمین سالگرد حمله به سفارت این کشور در تهران، با انتشار بیانیه‌ای از این واقعه به‌عنوان آغازگر نقض‌های گسترده قوانین بین‌المللی توسط جمهوری اسلامی یاد کرده است.

در متن این بیانیه آمده است:
«۴۶ سال پیش، حمله و تصاحب سفارت ایالات متحده آمریکا در تهران، آغاز نقض‌های بی‌شمار قوانین بین‌المللی و عدم پذیرش دیپلماسی توسط رژیم ایران را رقم زد. این اقدام آغاز یک الگوی طولانی از نادیده گرفتن حقوق سایر ملت‌ها و دخالت در امور آن‌ها بود که منعکس‌کننده همان بی‌توجهی به حقوق و آزادی‌های اساسی است که امروزه رفتار این رژیم با مردم خود را تعریف می‌کند. ایالات متحده آمریکا همچنان مصمم به ترویج دیپلماسی، پاسخگویی، و آرمان‌های مردم ایران برای آینده‌ای روشن‌تر است.»

این بیانیه در حالی منتشر شده است که امروز، ۱۳ آبان، سالروز اشغال سفارت آمریکا در تهران در سال ۱۳۵۸ است؛ رویدادی که به قطع روابط دیپلماتیک میان دو کشور انجامید و تا امروز ادامه دارد.

این رویداد یکی از تاثیرگذارترین اتفاقات در ایران معاصر بوده است و حتی در آغاز و تداوم جنگ ایران و عراق نیز تأثیرگذار بوده است. گروگان‌گیری باعث شد تا ایرانیان آسیب بسیاری ببینند، حیثیت بین‌المللی ایران لطمه ببیند، میلیاردها دلار اموال ایران بلوکه شود و البته حکومت جمهوری اسلامی هم در سایه شعار غرب‌ستیزی به انحصارطلبی خود در داخل ادامه داده و طیفی دیگر از افراد را حذف کند.

@usabehfarsi

#گروگانگیری #غرب_ستیزی #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech