Forwarded from گفتوشنود
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
سم هریس در اینجا استدلال میکند که وقتی یک سوی یک جنگ، روی تقید سوی مقابل به هنجارهای مسلط، مانند ممنوعیت حمله به غیرنظامیان حساب میکند، تا در جنگ پیروز شود، معادلسازی اخلاقی میان این دو سو، گناهآلود است.
ایرانیان همگی نطق خمینی را شنیدهاند که به وضوح در آن میگوید که حتی اگر از مسلمانان سپر انسانی ساختید تا از اسلام دفاع کنید، شرعاً جایز است! مردم ایران و مردم اسرائیل، با کسانی روبهرو هستند که چنین استدلال میکنند! بنابراین این اختلاف را میتوان اختلافی بر سر ارزش جان انسانها هم تلقی کرد: یک سوی این جنگ، جان انسان را به حکم اینکه انسان است، ارزشمند نمیشمرد! اما اگر همین انسان برای اعتلای کلیت ایدئولوژی - در اینجا اسلام - بمیرد یا کشته شود، آنگاه پس از مرگ به عنوان «شهید» از او تجلیل خواهد شد!
هریس متوجه است و خود به تفصیل اشاره میکند که خوار شمردن جان انسانها، در تاریخ سیاره، منحصر به اسلامگرایان نیست؛ بلکه از ارتشهای غربی هم دستکم در مقاطعی از تاریخ، رفتارهایی خلاف هنجارهای امروزی سر زده است.
برای مطالعهی متن مکتوب استدلال هریس به صفحهی گفتوشنود رجوع کنید:
https://dialog.tavaana.org/podcast-sam-harris/
برای تماشای این مستند در یوتیوب از لینک زیر استفاده کنید:
https://youtu.be/bVvnJamFWjE?si=3swhFIuCQxZ0Z40o
شما در مورد کلیت استدلال سم هریس و اشارات تاریخیاش، چه فکر میکنید؟ خروجیهای گفتوشنود به بازتاب نظرات شما علاقهمند و شایق است. نظرات خود را برای ما بنویسید.
#امر_اخلاقی #معادل_سازی_اخلاقی #نابرابری_اخلاقی #انسان #انسان_دوستی #اومانیسم #ایدئولوژی
@Dialogue1402
ایرانیان همگی نطق خمینی را شنیدهاند که به وضوح در آن میگوید که حتی اگر از مسلمانان سپر انسانی ساختید تا از اسلام دفاع کنید، شرعاً جایز است! مردم ایران و مردم اسرائیل، با کسانی روبهرو هستند که چنین استدلال میکنند! بنابراین این اختلاف را میتوان اختلافی بر سر ارزش جان انسانها هم تلقی کرد: یک سوی این جنگ، جان انسان را به حکم اینکه انسان است، ارزشمند نمیشمرد! اما اگر همین انسان برای اعتلای کلیت ایدئولوژی - در اینجا اسلام - بمیرد یا کشته شود، آنگاه پس از مرگ به عنوان «شهید» از او تجلیل خواهد شد!
هریس متوجه است و خود به تفصیل اشاره میکند که خوار شمردن جان انسانها، در تاریخ سیاره، منحصر به اسلامگرایان نیست؛ بلکه از ارتشهای غربی هم دستکم در مقاطعی از تاریخ، رفتارهایی خلاف هنجارهای امروزی سر زده است.
برای مطالعهی متن مکتوب استدلال هریس به صفحهی گفتوشنود رجوع کنید:
https://dialog.tavaana.org/podcast-sam-harris/
برای تماشای این مستند در یوتیوب از لینک زیر استفاده کنید:
https://youtu.be/bVvnJamFWjE?si=3swhFIuCQxZ0Z40o
شما در مورد کلیت استدلال سم هریس و اشارات تاریخیاش، چه فکر میکنید؟ خروجیهای گفتوشنود به بازتاب نظرات شما علاقهمند و شایق است. نظرات خود را برای ما بنویسید.
#امر_اخلاقی #معادل_سازی_اخلاقی #نابرابری_اخلاقی #انسان #انسان_دوستی #اومانیسم #ایدئولوژی
@Dialogue1402
Forwarded from گفتوشنود
معرفی کتاب: شاخه زرین
اثر سر جیمز فریزر
«انتقال شر» یا «تبدیل شر» که در انگلیسی با اصطلاح Scapegoating یعنی بز بلاگردان به آن اشاره میشود، در مطالعات مذهبی و انسانشناسی، به فرآیندی اطلاق میشود که در آن یک شخص، حیوان یا شیء به نمایندگی از جامعه برای حمل بار گناهان، بیماریها یا شرور دیگر انتخاب میشود. این عمل معمولا به منظور پاکسازی یا تطهیر اجتماعی انجام میپذیرد. در بسیاری از فرهنگها، مراسمی وجود داشته که طی آن شر و بدبختیها به یک فرد یا حیوان (که به عنوان قربانی گناه برگزیده میشد) منتقل میشد و سپس آن قربانی از اجتماع دور میشد یا کشته میشد تا شر با آنها از جامعه خارج شود.
«بلاگردان» هم به فرآیند مشابه اشاره دارد که در آن شر و بدیها به نحوی دیگر دور ریخته یا منحرف میشوند تا از بلایای طبیعی یا ارواح شرور دفع شود. این عمل میتواند شامل آیینهایی باشد که در آنها اشیاء یا نمادهایی به عنوان نماینده شر در آب رها شده، یا به آتش انداخته میشوند، یا به روشهای دیگری دور ریخته میشوند.
جیمز فریزر در «شاخه زرین» خود، این مفاهیم را به عنوان بخشی از بررسیهای خود درباره مذهب و آیینهای باستانی تحلیل میکند. فریزر تلاش میکند تا نشان دهد چگونه این مراسم و عقاید نه تنها در ادیان باستانی بلکه در فرهنگها و تمدنهای مختلف سراسر جهان نمود دارند. وقتی یک الگوی رفتاری در سراسر سیاره و در تمامی ادوار دیده میشود، کمترین استنباطی که میتوان کرد این است که از واقعیتی ریشهدار در جان آدمیزاد نشأت میگیرد…
برای مطالعهی ادامهی این یادداشت به صفحهی گفتوشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/book-9-the-golden-bough/
در اپیزود بیستوهفتم از دیگرینامه با نام «بلاگردان» از این اثر کلاسیک در حیطهی انسانشناسی استفاده کردهایم و بخشی را در توضیح مفهوم «انتقال شر» از طریق بلاگردانسازی، نقل نمودهایم. برای دسترسی به این اپیزود در دو نسخه نوشتاری و صوتی از لینک زیر استفاده کنید:
https://dialog.tavaana.org/others-27/
تیم پژوهشی گفتوشنود مطالعه شاخهی زرین را به علاقهمندان به انسانشناسی، اسطورهشناسی و مطالعات آیینی توصیه میکند.
این اثر سالها پیش توسط کاظم فیروزمند به فارسی ترجمه و به همت نشر آگاه منتشر شده است.
#دیگری_نامه #جیمز_فریزر #شاخه_زرین #انسان_شناسی #بلاگردان #بز_بلاگردان #انتقال_شر
@Dialogue1402
اثر سر جیمز فریزر
«انتقال شر» یا «تبدیل شر» که در انگلیسی با اصطلاح Scapegoating یعنی بز بلاگردان به آن اشاره میشود، در مطالعات مذهبی و انسانشناسی، به فرآیندی اطلاق میشود که در آن یک شخص، حیوان یا شیء به نمایندگی از جامعه برای حمل بار گناهان، بیماریها یا شرور دیگر انتخاب میشود. این عمل معمولا به منظور پاکسازی یا تطهیر اجتماعی انجام میپذیرد. در بسیاری از فرهنگها، مراسمی وجود داشته که طی آن شر و بدبختیها به یک فرد یا حیوان (که به عنوان قربانی گناه برگزیده میشد) منتقل میشد و سپس آن قربانی از اجتماع دور میشد یا کشته میشد تا شر با آنها از جامعه خارج شود.
«بلاگردان» هم به فرآیند مشابه اشاره دارد که در آن شر و بدیها به نحوی دیگر دور ریخته یا منحرف میشوند تا از بلایای طبیعی یا ارواح شرور دفع شود. این عمل میتواند شامل آیینهایی باشد که در آنها اشیاء یا نمادهایی به عنوان نماینده شر در آب رها شده، یا به آتش انداخته میشوند، یا به روشهای دیگری دور ریخته میشوند.
جیمز فریزر در «شاخه زرین» خود، این مفاهیم را به عنوان بخشی از بررسیهای خود درباره مذهب و آیینهای باستانی تحلیل میکند. فریزر تلاش میکند تا نشان دهد چگونه این مراسم و عقاید نه تنها در ادیان باستانی بلکه در فرهنگها و تمدنهای مختلف سراسر جهان نمود دارند. وقتی یک الگوی رفتاری در سراسر سیاره و در تمامی ادوار دیده میشود، کمترین استنباطی که میتوان کرد این است که از واقعیتی ریشهدار در جان آدمیزاد نشأت میگیرد…
برای مطالعهی ادامهی این یادداشت به صفحهی گفتوشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/book-9-the-golden-bough/
در اپیزود بیستوهفتم از دیگرینامه با نام «بلاگردان» از این اثر کلاسیک در حیطهی انسانشناسی استفاده کردهایم و بخشی را در توضیح مفهوم «انتقال شر» از طریق بلاگردانسازی، نقل نمودهایم. برای دسترسی به این اپیزود در دو نسخه نوشتاری و صوتی از لینک زیر استفاده کنید:
https://dialog.tavaana.org/others-27/
تیم پژوهشی گفتوشنود مطالعه شاخهی زرین را به علاقهمندان به انسانشناسی، اسطورهشناسی و مطالعات آیینی توصیه میکند.
این اثر سالها پیش توسط کاظم فیروزمند به فارسی ترجمه و به همت نشر آگاه منتشر شده است.
#دیگری_نامه #جیمز_فریزر #شاخه_زرین #انسان_شناسی #بلاگردان #بز_بلاگردان #انتقال_شر
@Dialogue1402
Forwarded from گفتوشنود
تسلیمه نسرین پزشک متولد بنگلادش که به نویسندگی و فمینیسم روی آوردهاست و به نقل از خودش، انسانگرایی سکولار است.
او برنده چندین جایزه از جمله جایزه ساخاروف ۱۹۹۴، جایزه PEN سوئد ۱۹۹۴ و جایزه سیمون دوبووار ۲۰۰۸ است.
نسرین به خاطر نقد به اسلام، و بهطور کلی به مذهب شهرت بیشتری پیدا کرد.
تجربیات شخصی تسلیمه نسرین از سوءاستفاده جنسی در دوران نوجوانی و کار به عنوان پزشک متخصص زنان که بهطور روزمره دخترانی را معاینه میکرد که تحت تجاوز جنسی قرار گرفته بودند، در نوشتههای او در نقد از وضعیت زنان در اسلام تجلی یافت.
#تسلیمه_نسرین #تبعیض_جنسیتی #نقد_دین #سکولاریسم #اسلام #زن #فمینیسم #انسان_گرایی #خرد_گرایی #گفتوگو_توانا
@Dialogue1402
تسلیمه نسرین پزشک متولد بنگلادش که به نویسندگی و فمینیسم روی آوردهاست و به نقل از خودش، انسانگرایی سکولار است.
او برنده چندین جایزه از جمله جایزه ساخاروف ۱۹۹۴، جایزه PEN سوئد ۱۹۹۴ و جایزه سیمون دوبووار ۲۰۰۸ است.
نسرین به خاطر نقد به اسلام، و بهطور کلی به مذهب شهرت بیشتری پیدا کرد.
تجربیات شخصی تسلیمه نسرین از سوءاستفاده جنسی در دوران نوجوانی و کار به عنوان پزشک متخصص زنان که بهطور روزمره دخترانی را معاینه میکرد که تحت تجاوز جنسی قرار گرفته بودند، در نوشتههای او در نقد از وضعیت زنان در اسلام تجلی یافت.
#تسلیمه_نسرین #تبعیض_جنسیتی #نقد_دین #سکولاریسم #اسلام #زن #فمینیسم #انسان_گرایی #خرد_گرایی #گفتوگو_توانا
@Dialogue1402
Forwarded from گفتوشنود
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
فائزه ندیمی، نویسنده و جامعهشناس، در این ویدیو درباره سوال همیشگی «انسانبودن» چیست، سخن میگوید.
انسان بودن، فرهنگ و ضرورت گفتگو و رواداری
همهی ما شاید بارها از خود پرسیدهایم: انسان بودن یعنی چه؟ آیا انسان فقط یک حیوان است که دو پا دارد و قدرت تفکر بیشتری نسبت به سایر موجودات دارد؟ حقیقت این است که آنچه ما را از سایر جانداران متمایز میکند، فرهنگ، خودآگاهی و توانایی معنابخشی به زندگی است.
انسان برخلاف سایر حیوانات، فقط بر اساس غریزه زندگی نمیکند. او یاد میگیرد، تجربه میکند، و دانستههایش را به نسلهای بعدی منتقل میکند. فرهنگ، سنتها، زبان، نمادها و ارزشهای مشترک، همان چیزهایی هستند که جوامع انسانی را شکل میدهند و به ما امکان همزیستی میدهند. ما به واسطهی این ویژگیها، ساختارهای اجتماعی پیچیدهای ایجاد کردهایم که در آنها قوانین، هنجارها و شیوههای ارتباطی، فراتر از نیازهای غریزی تعریف شدهاند.
اما این تفاوت چگونه ما را به رواداری و ضرورت گفتگو میرساند؟ دقیقاً همین توانایی معنابخشی و اجتماعیبودن است که از ما میخواهد تفاوتهای یکدیگر را بپذیریم و برای درک متقابل، گفتگو کنیم. انسان تنها موجودی است که میتواند دربارهی خود بیندیشد، آینده را پیشبینی کند و برای ساختن جهانی بهتر تصمیم بگیرد. اگر چنین ویژگیهایی داریم، پس نباید مانند حیوانات که از سر غریزه به اختلافات واکنش نشان میدهند، به تعارضات اجتماعی پاسخ دهیم. گفتگو ابزار ماست، و رواداری ضامن بقای ما.
وقتی انسانها یکدیگر را نه به عنوان دشمن، بلکه به عنوان بخشی از یک جامعهی مشترک ببینند، آنگاه میتوانند به جای تخریب، به ساختن بپردازند. تاریخ نشان داده است که جوامعی که مسیر تعامل و گفتگو را انتخاب کردهاند، پایدارتر و پیشرفتهتر بودهاند. در مقابل، خشونت و حذف دیگری، تنها به نابودی اجتماعی و عقبماندگی منجر شده است.
انسان بودن یعنی توانایی درک، همدلی و پذیرش تفاوتها. ما در جهانی زندگی میکنیم که در آن، تکثر و تفاوت اجتنابناپذیر است. اگر انسانیت ما در فرهنگ، معنابخشی، و اجتماعیبودن ریشه دارد، پس باید از آن برای گفتگو، رواداری و ساختن آیندهای بهتر استفاده کنیم. جامعهای عادلانه زمانی شکل میگیرد که به جای نفرت و خشونت، صداهای مختلف شنیده شوند و اختلافها، نه با سرکوب، بلکه با درک و تعامل حل شوند.
یوتیوب خانم ندیمی:
https://youtube.com/@avin1992
#مدارا #گفتگو #رواداری #انسان #انسان_بودن #فرهنگ #اجتماعی_بودن #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
انسان بودن، فرهنگ و ضرورت گفتگو و رواداری
همهی ما شاید بارها از خود پرسیدهایم: انسان بودن یعنی چه؟ آیا انسان فقط یک حیوان است که دو پا دارد و قدرت تفکر بیشتری نسبت به سایر موجودات دارد؟ حقیقت این است که آنچه ما را از سایر جانداران متمایز میکند، فرهنگ، خودآگاهی و توانایی معنابخشی به زندگی است.
انسان برخلاف سایر حیوانات، فقط بر اساس غریزه زندگی نمیکند. او یاد میگیرد، تجربه میکند، و دانستههایش را به نسلهای بعدی منتقل میکند. فرهنگ، سنتها، زبان، نمادها و ارزشهای مشترک، همان چیزهایی هستند که جوامع انسانی را شکل میدهند و به ما امکان همزیستی میدهند. ما به واسطهی این ویژگیها، ساختارهای اجتماعی پیچیدهای ایجاد کردهایم که در آنها قوانین، هنجارها و شیوههای ارتباطی، فراتر از نیازهای غریزی تعریف شدهاند.
اما این تفاوت چگونه ما را به رواداری و ضرورت گفتگو میرساند؟ دقیقاً همین توانایی معنابخشی و اجتماعیبودن است که از ما میخواهد تفاوتهای یکدیگر را بپذیریم و برای درک متقابل، گفتگو کنیم. انسان تنها موجودی است که میتواند دربارهی خود بیندیشد، آینده را پیشبینی کند و برای ساختن جهانی بهتر تصمیم بگیرد. اگر چنین ویژگیهایی داریم، پس نباید مانند حیوانات که از سر غریزه به اختلافات واکنش نشان میدهند، به تعارضات اجتماعی پاسخ دهیم. گفتگو ابزار ماست، و رواداری ضامن بقای ما.
وقتی انسانها یکدیگر را نه به عنوان دشمن، بلکه به عنوان بخشی از یک جامعهی مشترک ببینند، آنگاه میتوانند به جای تخریب، به ساختن بپردازند. تاریخ نشان داده است که جوامعی که مسیر تعامل و گفتگو را انتخاب کردهاند، پایدارتر و پیشرفتهتر بودهاند. در مقابل، خشونت و حذف دیگری، تنها به نابودی اجتماعی و عقبماندگی منجر شده است.
انسان بودن یعنی توانایی درک، همدلی و پذیرش تفاوتها. ما در جهانی زندگی میکنیم که در آن، تکثر و تفاوت اجتنابناپذیر است. اگر انسانیت ما در فرهنگ، معنابخشی، و اجتماعیبودن ریشه دارد، پس باید از آن برای گفتگو، رواداری و ساختن آیندهای بهتر استفاده کنیم. جامعهای عادلانه زمانی شکل میگیرد که به جای نفرت و خشونت، صداهای مختلف شنیده شوند و اختلافها، نه با سرکوب، بلکه با درک و تعامل حل شوند.
یوتیوب خانم ندیمی:
https://youtube.com/@avin1992
#مدارا #گفتگو #رواداری #انسان #انسان_بودن #فرهنگ #اجتماعی_بودن #گفتگو_توانا
@Dialogue1402