دکتر حسن باقری‌نیا، پژوهشگر و استاد دانشگاه اخراج‌شده، در این ویدیو به این سوال پاسخ می‌دهد که «چرا جمهوری اسلامی بر سر موضع خودش درخصوص حجاب اجباری پابرجاست؟»
او می‌گوید:
«حجاب اجباری نوعی تسلط بر بدن‌ها است؛ این تسلط می‌تواند تبعیت به همراه داشته باشد.
نظام‌های تمامیت خواه حکمرانی را مساوی با کنترل شهروندان می‌دانند.»

#حجاب_اجباری #نه_به_پوشش_اجباری #نه_به_حجاب_اجباری #حسن_باقری_نیا #استبداد_دینی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دکتر حسن باقری‌نیا، پژوهشگر اجتماعی و استاد دانشگاه اخراج شده، در این ویدیو شرح می‌دهد که «سرمایه اجتماعی» چیست و به چه کار می‌آید و چگونه حاکمان مستبد آن را از دست می‌دهند و به جای بهره بردن از آن از سرکوب‌گری استفاده می‌کنند و روز به روز از سرمایه اجتماعی بی‌بهره‌تر می‌شوند.

او می‌گوید:
«سرمایه اجتماعی مهمترین ابزار حاکمان برای حکمرانی است که پیامد آن احساس تعلق است.
احساس تعلق شهروندان به جامعه و حاکمان خود سرمایه مهمی برای حکمرانی است که نظام‌های تمامیت‌خواه از آن بی‌بهره هستند.»

#سرمایه_اجتماعی #استبداد #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

دکتر حسن باقری‌نیا، استاد دانشگاه اخراج شده، در این ویدیو به این سوال پاسخ می‌دهد که «لغزش‌های زبانی چگونه پرده از استبداد برمی‌دارد؟»

او می‌گوید:

سخنگوی دولت، اعتراض به فیلترینگ را «لشکرکشی خیابانی» نامیده است.
سهیل عنایت الله آینده پژوه پاکستانی سطوح پنهان پدیده‌های اجتماعی را برمی‌شمارد؛ مهمترین سطح در پدیده‌های اجتماعی سطح زبانی یا همان سطح اسطوره‌ای و استعاره‌ای است.
در به کارگیری زبان دقت کنیم؛ به عنوان نمونه چرا در گفتگوهای روزمره عبارت هایی مثل «قول مردانه» و.... را بکار می‌بریم؟
برای زدودن استبداد از جامعه از زبان به درستی استفاده کنیم.


#استبداد #زبان_استبدادی #حسن_باقری_نیا #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

احکام اعدام‌های اخیر به بهانه کشته شدن آرمان علیوردی، بار دیگر ماهیت سرکوبگر و ظالمانه این رژیم را آشکار کرد. آرمان علیوردی نه یک شهروند بی‌گناه، بلکه یکی از عوامل سرکوب بود که برای ارعاب مردم به خیابان‌ها فرستاده شد. حکومت اکنون با سوءاستفاده از نام او، به دنبال توجیه اعدام جوانان اکباتان است، جوانانی که هیچ گناهی جز آرزوی آزادی و عدالت ندارند.

این اقدام در ادامه همان رویه‌ای است که پیش‌تر در ماجرای روح‌الله عجمیان دیدیم. عجمیان نیز یکی از مزدوران سرکوبگر بود که در سرکوب اعتراضات مردمی نقش مستقیم داشت. اما جمهوری اسلامی با مظلوم‌نمایی در مرگ او، محمد حسینی و محمدمهدی کرمی، دو جوان بی‌گناه و شجاع را به ناحق اعدام کرد.
این رژیم در طول این سال‌ها نشان داده که به جای پاسخ به خواسته‌های مردم، تنها به دنبال انتقام و ایجاد وحشت است. از اعدام گرفته تا زندانی کردن افرادی چون پزشک دلسوز، دکتر قره‌حسنخانی و همسرش، برای این رژیم هر صدای آزادی‌خواهی تهدیدی بزرگ است.
ما به جهان اعلام می‌کنیم که جمهوری اسلامی نماینده مردم ایران نیست.

#بچه_های_اکباتان #استبداد #استبداد_مذهبی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402

نامه‌ی احمدرضا حائری از زندان قزلحصار

استبداد اقلیت تاریخ انقضای حتمی دارد!
اتکا به اعلامیه جهانی حقوق‌بشر‌ و تعهد به عدالت انتقالی، تنها راه گذار به دموکراسی

احمدرضا حائری، زندانی سیاسی، در نامه‌ای از زندان قزلحصار با زبانی صریح، به سرکوبگری‌های حکومت جمهوری اسلامی و تاریخ انقضای حتمی استبداد اقلیت پرداخته است. او با افشای جنایات، فساد و آپارتاید جنسیتی و قضایی حاکمان، سقوط دیکتاتوری را سرآغازی برای دموکراسی و عدالت دانسته و تأکید کرده که هیچ سرکوبی قادر به حفظ رژیمی نیست که حقوق اولیه مردم را پایمال می‌کند. متن کامل این نامه به شرح زیر است:

فرقی ندارد! اسد یا غیر اسد هم ندارد!
این وعده حتمی است که استبداد اقلیت تاربخ انقضا دارد. همه عالم جمع شوند فقط مدتی سقوطش را به تأخیر می‌اندازند. به فکر سرکوب بیشتر و حساب‌شده‌تر باشید! در تخیلات‌تان روس یا چین با توان نظامی و هسته‌ای‌شان را شریک استراتژیک و ضامن بقای خود بدانید! میلیاردها خرج گردان‌های سایبری کنید برای «تفرقه‌بینداز و حکومت کن!»، زندان صیدنایا را در سی‌کیلومتری شمال دمشق بسازید برای دربند کردن هزاران شهروند معترض و مخالف‌تان...
آسمان را به ریسمان ببافید برای موجه جلوه دادن حکومت‌تان، خیابان‌ها را سالی دوازده‌ ماه آذین ببندید با «سلام فرمانده» یا «وعده صادق»‌تان! شیره مذهب را بکشید و خرج ادامه دادن حکومت اقلیت‌تان کنید! کتاب‌های حدیث را زیر و رو کنید برای تطبیق دادن حال و روزتان با زمان ظهور! هر کار کنید فایده ندارد، چون حکومت اقلیت تاریخ انقضا دارد.

ناصحانی‌ که می‌گویند: اعدام نکنید، اختناق ایجاد نکنید، سرکوب نکنید، زنان‌ و دختران را تحقیر نکنید؛ آپارتاید جنسیتی و قضائی را ادامه ندهید، همه را به عنوان معاند به سال‌ها حبس محکوم و زندانی کنید....باز فایده ندارد فرقی هم نمی‌کند، اسد یا شما هم ندارد آقایان! استبداد تاریخ انقضا دارد.

دیروز قاضی‌القضات‌تان مفتخر به اجرای بیشترین «قطع ید» در دوره ریاستش مدعی شد ۹۰ هزار پرونده شهروندان معترض در اعتراضات ۱۴۰۱ را بسته‌اید. حالا که دقیق اطلاع‌رسانی‌ می‌کنید؛ خبری از صدها شهروند زندانی اعترضات در زندان تهران بزرگ در سی کیلومتری جنوب تهران ندارید؟ یا شهروندان زیر حکم اعدام در واحد ۳ زندان قزلحصار!


برای چه تعداد از خانواده‌های جانباختگان اعتراضات سالیان اخیر پرونده‌ ساختید به جرم دادخواهی خون به ناحق بر زمین ریخته فرزندانشان!؟

راستی! چه تعداد از شهروندان زندانی سیاسی یا غیرسیاسی را در این سالیان تنها با اتکا به «علم قاضی» چون صلواتی به دار کشیدید!
چه تعداد را ‌پشت درهای بسته و بدون برخورداری از دادرسی منصفانه محکوم و اعدام کردید!؟ همین پارسال چنین روزهایی بود که به شما گفتیم قاسم آبسته، ایوب کریمی، آسو عبدالهی، فرهاد سلیمی، کامران شیخه، انور خضری و خسرو بشارت، هفت زندانی هموطن کرد را شخصی چون «مقیسه» در سه دقیقه محکوم به اعدام کرده! از جانب شما پاسخ نشنیدیم جز پرونده‌سازی‌های جدید!
بگذاریم وقت پاسخ دادن فرا مي رسد آقای قاضی! اين سال ها پرسش‌های زیادی تلنبار شده در دل‌‌هایمان…

فرار و سرنگونی دیکتاتور سوریه و خانواده‌اش آغاز راه رسیدن به سوریه‌ای دموکراتیک است، راهی که با اتکا و تعهد همه جریان‌های موجود در آن کشور به «اعلامیه جهانی حقوق‌بشر» ممکن خواهد شد، هرچند شاید راهی دشوار باشد، اما سقوط دیکتاتور سرآغاز آن است.

این واقعه را به همه دلبستگان دموکراسی و حقوق بشر بايد اميدوارباش گفت؛ به ویژه به خانواده دو جانباخته راه آزادی محمد مختاری و صانع ژاله که در تظاهرات مسالمت‌آمیز حمایت از بهار عربی در ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ به دست اوباش نیروی‌های سرکوب و در کمال مظلومیت خون‌شان بر خیابان‌های شهر تهران جاری شد..

احمدرضا حائری
۱۹ آذر ۱۴۰۳
زندان قزلحصار

#بیانیه #نه_به_جمهوری_اسلامی #نه_به_اعدام #آپارتاید_جنسیتی #بشار_اسد #احمدرضا_حائری #استبداد #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

استبداد به بیانی ساده یعنی اولویت فرمان بر قانون!

دکتر حسن باقری‌نیا، در این ویدیوی کوتاه نظرش را درباره صحبت‌های اخیر علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، در خصوص مجرم‌بودن افرادی که با تحلیل‌هایشان سبب شوند دل‌های «مردم» خالی شود!، بیان می‌کند و آن را مصداق استبداد می‌داند.


#استبداد #دیکتاتوری #حسن_باقری_نیا #خامنه_ای #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

زندگی، سرچشمه آزادی...
نوشته رضا یعقوبی مدرس و پژوهشگر فلسفه

یک. کنش پرستو احمدی تخیل ما را به کار گرفت تا رویای ایران آزاد در دل ما جان بگیرد تا ببینیم و درک کنیم که ایران آزاد ناممکن نیست، ناشدنی نیست، وقتی تصور هدف ممکن شود، دست یافتن به آن ممکن‌تر می‌شود. این روزها افراد زیادی از آینده می‌ترسند، از اینکه ایران آزاد چه شکلی خواهد بود و چه خواهد شد. وقتی تصاویر آن را امروز با این شجاعت مثال‌زدنی رقم بزنیم، با خیال راحت‌تر و اراده‌ی راسخ‌تری به سمت آن گام برمی‌داریم و می‌فهمیم که ارزش دارد برای آزادی هزینه دهیم و نهال آن را با جان و تنمان سیراب کنیم تا ببالد.

دو. زندگی با ذات استبداد در تضاد است. استبداد خواهان یکرنگی و اطاعت و یکدستی است، زندگی سرشار از تنوع و تکثر و تفاوت است. زندگی جریانی قدرتمند از شور و پیشرفت و نیرو و ابداع و ابتکار است و استبداد با رفتن به جنگ تنوع و تفاوت‌ها با زندگی می‌جنگد و یار و همکار مرگ است. اما پس از تمام تلاش‌ها و کشتن‌ها و یکنواخت‌سازی‌ها، زندگی حتی از دل خرابه‌های جامعه جوانه می‌زند و قدرت‌نمایی می‌کند. زندگی به دلیل تضاد ذاتی‌اش با استبداد به جنگ آن می‌رود و از دل زندگی، آزادی جوانه می‌زند و می‌بالد و همین هم علت اصلی عمر کوتاه دیکتاوری‌ها است: رفتن به جنگ زندگی.

سه. "زن، زندگی، آزادی" به معنای دقیق کلمه، نماد و نماینده‌ی فرایندی است که در بالا گفتیم و آن حکومتیانی که در نقش تحلیل‌گر و اندیشمند درباره‌ی پایان زن، زندگی، آزادی می‌نوشتند نمی‌دانند که درباره‌ی پایان چیزی حرف می‌زنند که پایان ندارد: زندگی! شاید روزی برسد که زندگی، استبداد را شکست بدهد و ماشین کریه و نفرت‌بارش زیر گام‌های بلند زندگی و آزادی خرد شود و نابود گردد اما زندگی شکست‌ناپذیر و پایان‌ناپذیر است. هر وقت کسی بتواند ثابت کند که زندگی پایان یافته، می‌تواند ادعا کند که آزادی و زن هم به انتها رسیده‌اند. زن، بزرگترین جلوه‌ی حیات است و بدترین دشمن استبداد در همه‌ی زمان‌ها بوده است. هر چه نیروی زندگی در کسی قدرتمندتر باشد، دشمن بدتری برای استبداد است و نیروی زندگی در زنان از همه بیشتر است و بنابراین آفت و بلای جان مستبدان‌اند. زن، زندگی، آزادی جاودانه است، مرگ و استبداد رفتنی است، بنای اولی بر حیات و بنای دومی بر مرگ است و تا انسان است و زندگی است، مرگ همیشه عقب رانده می‌شود و آزادی تنومندتر و استوارتر و استوارتر...

#زن_زندگی_آزادی
#پرستو_احمدی #استبداد #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

چرا نباید در برابر قوانین تبعیض‌آمیز سکوت کنیم؟ چرا نافرمانی مدنی اهمیت دارد؟

دکتر حسن باقری‌نیا، استاد دانشگاه که به دلیل بیان نظراتش ممنوع‌الکار شده، در پاسخ به این پرسش‌ها می‌گوید:

> «سکوت در برابر ظلم، پذیرش آن است. قوانین تبعیض‌آمیز نه‌تنها حقوق فردی و جمعی را پایمال می‌کنند، بلکه به مشروعیت‌بخشی نظام سرکوبگر می‌انجامند. هرگونه سکوت، ادامه ظلم را تضمین می‌کند، اما نافرمانی مدنی، زبانی است که با آن می‌توان قدرت استبداد را به چالش کشید.»



وی در ادامه به اهمیت نافرمانی مدنی اشاره کرده و تأکید می‌کند که این اقدام فراتر از اعتراض لحظه‌ای است. به گفته او:

> «نافرمانی مدنی از این جهت اهمیت دارد که آگاهی عمومی را افزایش داده و جامعه را به تفکر وادار می‌کند. این نوع کنش، پیوندی میان افراد ایجاد کرده و منجر به همبستگی اجتماعی و تکثیر شجاعت می‌شود. وقتی یک نفر جرئت کند برخیزد، صدها نفر دیگر نیز به او خواهند پیوست. همین همبستگی، نظام تمامیت‌خواه را به چالش می‌کشد و آن را وادار به عقب‌نشینی می‌کند.»



دکتر باقری‌نیا همچنین با اشاره به افرادی چون پرستو احمدی، بر تأثیرات بلندمدت نافرمانی مدنی تأکید می‌کند:

> «افرادی مانند پرستو احمدی نماد این نافرمانی هستند. آنها نه برای پیروزی آنی، بلکه برای شکل دادن به فرایندی پایدار دست به عمل می‌زنند. نافرمانی مدنی بخشی از نظام ارزشی این افراد است، نه صرفاً ابزاری برای دستیابی به یک نتیجه فوری. این عمل، تأکیدی است بر اهمیت فرایندها؛ چرا که هر قدمی که در مسیر شکستن استبداد برداشته شود، هرچند کوچک، بخشی از دیوار سرکوب را فرو می‌ریزد.»



او همچنین بر ضرورت ایستادگی در برابر سرکوب تأکید دارد و می‌گوید:

> «تن‌دادن به سرکوب، تن‌دادن به از دست دادن امید است. اما نافرمانی مدنی، حتی در سخت‌ترین شرایط، امید را زنده نگه می‌دارد. هر کنش نافرمانانه، هر شعاری که از دل یک دادگاه یا زندان بلند می‌شود، پیامی است به جامعه که: ما هنوز زنده‌ایم، ما هنوز می‌جنگیم.»



به اعتقاد دکتر باقری‌نیا، شکستن استبداد یک فرایند است که به شجاعت فردی و همبستگی جمعی نیاز دارد. او سخنان خود را این‌گونه جمع‌بندی می‌کند:

> «نافرمانی مدنی گامی است به سوی آزادی، و هر گام، هرچند کوچک، ارزشمند است.»


#نافرمانی_مدنی #حسن_باقری_نیا #پرستو_احمدی #زن_زندگی_آزادی #مقاومت_مدنی #استبداد #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امروز فرمان بر قانون چیره شده: چه مانده از جمهوریت؟

دکتر حسن باقری‌نیا، در ویدیویی با عنوان «امروز فرمان بر قانون چیره شده، چه مانده از جمهوریت؟» به صراحت از دستور صریح علی خامنه‌ای به رئیس قوه قضاییه و تبعات آن انتقاد کرده است. وی در این سخنان، به نامه‌ای اشاره می‌کند که در آن، رهبر جمهوری اسلامی به طور مشخص و با ذکر شماره نامه، به محاکم قضایی کشور ابلاغ کرده است که حق نقض مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی را ندارند.

باقری‌نیا توضیح می‌دهد که شورای عالی انقلاب فرهنگی، مانند شورای عالی فضای مجازی و سایر شوراهای عالی، صرفاً ابزاری برای اجرایی‌کردن دستورات رهبری است. وی با طرح این پرسش که «چه نیازی به مجلس است؟» تأکید می‌کند که حتی نمایندگان مجلس، که به گفته او «نوکران و غلامان حلقه‌به‌گوش» هستند، دیگر کارکردی ندارند.

او صراحتاً این وضعیت را نشانه‌ای از پایان جمهوریت می‌داند و خطاب به علی خامنه‌ای می‌گوید: «چه نیازی به دموکراسی؟ چه نیازی به جمهوری؟ رسماً همه این‌ها را ملغا کنید و بگویید که کشور فقط بر اساس فرمان‌های شما اداره می‌شود. صادق باشید!»

ـ ساختار مدیریت دوگانه در جمهوری اسلامی و وجود نهادهای موازی، از ابتدای شکل‌گیری این رژیم راهی برای مسئولیت‌گریزی و عدم پاسخگویی و نیز اجرای خواسته‌های فراقانونی هسته سخت قدرت در این رژیم بوده است.
این در حالی است که عملا ساختار حکومت به شکلی است که مجلس و نهادهای به ظاهر انتخابی نیز در واقع انتصابی هستند و افرادی که مورد نظر حکومت هستند به آن‌ها راه می‌یابند، ولی دیکتاتور به این هم راضی نیست.


#حسن_باقری_نیا #استبداد_دینی #دموکراسی #جمهوریت #حکومت_فردی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‏🔴 تمامیت خواهی و ابطال ناپذیری
✍ مرضیه حاجی هاشمی

🗒 «بشار اسد» در اولین واکنش خود پس از سقوط و فرارش، طی بیانیه‌ای تاکید کرده است که «سوریه بار دیگر آزاد و مستقل خواهد شد»! و همین روز، «پوتین» در یک نشست با مقامات دفاعی «روسیه» اعلام کرده است که «تنها امسال ۱۸۹ شهر و روستا [از اوکراین] آزاد شده است»! چقدر این جملات در یک ویژگی شبیه هم هستند، قلب معانی، توسط گوینده آن، قلب معنای «آزاد». یک توتالیتر ساقط شده با کارنامه جنایت‌هایش در حق ملتش، از آزاد شدن دوباره آنها سخن می‌گوید و توتالیتری متجاوز که فقط در یک سال به ادعای خودش، ۱۸۹ شهر و روستای یک کشور مستقل را اشغال کرده، مدعی آزاد کردن آنهاست. دو جنایتکار علیه بشریت و جنایتکار جنگی که یکی به دیگری به دلایل انسان دوستانه پناهندگی داده است!

⬅️ تمامیت خواهان، ویژگی‌های مشترک و هماهنگی دارند، گویی که همه از یک خانواده یا تحت یک تربیت افلاطونی بوده اند. بنیادی‌ترین ویژگی آنها، همین قلب معانیست. معنای واژه‌ها را به طور کامل واژگون ‌می کنند و بهتر بگوییم، واژگان را از معانی تهی و معنای تقلبی خود را به درون آن تزریق می‌کنند، به ویژه، واژگانی را که آنها علی رغم ماهیت فکری اقتدارگرایانه و استبدادی خود برای حیات سیاسی و اجتماعی در دنیای مدرن بدان نیاز دارند؛ مانند واژگان  «مردم»، «آزاد»، «آزادی»، «استقلال»، «امنیت» اعم از امنیت روانی و ...

⬅️ ویژگی دیگر آنها در دنیای مدرن این است که این «اقتدارگرایان قدرتمند، از اطلاعات عصبانی می‌شوند و می‌ترسند». آنها به انواع توجیهات متکی بر همان معانی تقلبی، به دنبال محدود کردن جریان آزاد اطلاعات و ارتباطات هستند. از سویی برای افزایش اقتدار خود به این فناوری نیاز مبرم دارند و از سویی از این جریان آزاد به شدت هراس. از این روست، گاهی از درک خطرناک‌ترین تحرکات استراتژیکی و ژئوپلیتیکی که به واقع، منافع آنها و منافع ملی کشورشان را به خطر می‌اندازد، عاجزند؛ ولی فعالیت یک بلاگر بی‌قدرت بی‌عقبه را یک خطر بزرگ، ادراک می کنند.

⬅️ اقتدارگرایان تمامیت خواه، معمولاً متکی به یک ایدئولوژی اعم از ناسیونالیستی، کمونیستی، دینی و ... هستند تا با آن عموم را پشتوانه خود و سیاست‌های تمامیت خواهانه خود قرار دهند و حتی زمانی که این ایدئولوژی در بین عموم، رنگ می‌بازد، متکی بر همان ویژگی بنیادین قلب معانی، مردم را همان اقلیت رادیکال ایدئولوژیک یا منتفع در نظر گرفته و این گونه تظاهر می‌کنند که این سیاست‌ها در جهت منافع مردم و مطالبات آنهاست. به طور مثال: مردم، مطالبه‌گر جنگ، صلح، انتقام، حبس، حصر، محدودیت‌ها و ... هستند. قانونی را که به واقع امنیت روانی جامعه را به هم می‌ریزد، مطالبه مردم و آنچه را که موجب بیان حرف دل مردم است، دلهره آور، جرم یا برهم زننده امنیت روانی مردم معرفی می‌کنند.

⬅️ تمامیت خواهان یک ویژگی مشترک دیگر نیز دارند و آن هم ابطال ناپذیری گزاره پیروزی آن‌هاست. آنها در اوج شکست نیز ادعای پیروزی می‌کنند. هیچ وضعیت یا گزاره‌ای وجود ندارد که آنها را شکست خورده معرفی کند. می‌دانیم، مطابق اصل ابطال پذیری «پوپر»، فرضیه ها یا ادعاها، گزاره‌ها یا نظریاتی که تحت هر شرایطی درست باشند و فرضی برای ابطال آنها وجود نداشته باشد، در موضوعات علمی و قابل سنجش در دنیای واقعی، همچون موضوعات سیاسی، اجتماعی، مدیریتی و ... قابل قبول نیستند. مثلاً یک نفر که ادعا می‌کند، پیروز شده است، باید بگوید، چه اتفاقی اگر بیفتد، این ادعا باطل می‌شود و او شکست خورده است. این ادعاها فقط در موضوعات ماورای طبیعی که امکان ابطال ندارند، قابل طرح است؛ نه در مورد مسائل جاری زیست طبیعی و اجتماعی بشر.

⬅️ اینجاست که افرادی چون بشار اسد و پوتین و ... در دنیایی زیست می‌کنند و از گزاره‌های در مورد آزاد بودن و آزاد کردن ملت خود و دیگر ملت‌ها سخن می‌گویند که مخاطبان را حیرت زده می‌کند و از خود می‌پرسند این دیوانه است یا دروغگو!؟
او فقط یک تمامیت خواه است که خودش هم واژگان جعلی و دنیای متوهمانه خویش را باور کرده است و  تمامیت خواهی او نیز مانند ادعاهایش، تا پای مرگ ابطال ناپذیر است.

برگرفته از کانال تلگرام نویسنده

#گفتگو_توانا #استبداد #بشار_اسد

@Dialogue1402

نیروی آگاه مردمی دیر یا زود دیکتاتورها را محکوم به شکست خواهد کرد

یادداشت مریم یحیوی از بند زنان اوین

زندانی بودن در زندان‌های جمهوری اسلامی گاهی به ما این فرصت را می‌دهد تا به شناخت بیشتری از هم برسیم. تبادل افکار و گاه عمیق‌تر شدن بر آنچه در پیرامون‌مان می‌گذرد، فرصتی پیش می‌آورد تا بیش از پیش به ساختار قدرت و استبداد بیاندیشیم. صدور حکم اعدام برای دو تن از هم‌بندی‌های‌مان، پخشان عزیزی و وریشه میرزایی (مرادی)، به جرم دگراندیشی و مقاومت در برابر تمامیت‌خواهی و ماهیت سرکوبگرانه‌ی رژیم، دریچه‌ای دیگر را برایم گشود. حکومت‌های دیکتاتوری همواره بر سرکوب و ترس بنا شده‌اند و ابزاری جز زندان، شکنجه و اعدام برای کنترل مخالفان خود ندارند. در اخباری که از سوریه به گوش می‌رسد، می‌شنویم که درهای زندان‌ها باز شده‌اند و بیش از پنج دهه دیکتاتوری خاندان اسد با رهایی معترضانی که سال‌ها در زندان و تحت شکنجه بوده‌اند، فروپاشید. بسیاری اعدام و مفقود شده‌اند و بسیاری پس از سال‌ها بی‌خبری به خانه بازگشتند. برخی مشاعر خود را از دست داده‌اند و حتی نام خود را نیز به یاد نمی‌آورند. در سکوتِ پس از شنیدنِ این اخبار هولناک، از خود می‌پرسم: آیا دیکتاتوری‌ها برای همیشه تمام خواهند شد؟

این شد که مروری کردم بر آنچه در کنار هم‌بندیانم، به‌صورت جمعی و گاه فردی، به تجربه آموختم:

۱. در چراییِ چگونه ساخته شدن دیکتاتورها
دیکتاتورها در شرایطی خاص که بحران جامعه را به آشوب کشانده، به قدرت می‌رسند‌. در این شرایط، دیکتاتورها در هیئت منجی ظهور می‌کنند و با بهره‌گیری از احساس ناامیدی عمومی، ضعف نهادهای دموکراتیک و بی‌اعتمادی به راهکارهای سیاسی، خود را در مقام نیرویی "مردمی" قرار می‌دهند. اما زمانی که قدرت‌شان تثبیت شد، از طریق تبلیغات، کنترل اطلاعات و ایجاد ترس و تهدید، توده‌ها را به اطاعت از خود وادار می‌کنند. با استفاده از نیروی نظامی، امنیتی و قضائی، به‌تدریج قدرت خود را متمرکز و به حذف مخالفان سیاسی برمی‌خیزند. در این‌گونه حکومت‌ها، دموکراسی و حقوق بشر به‌عنوان تهدیدات وجودی تلقی می‌شوند و قدرت نه به واسطه‌ی مشروعیت اجتماعی یا حمایت‌های مردمی، بلکه به واسطه‌ی ایجاد رعب و سرکوب حفظ می‌شود.

۲. در پاسخ به چگونه سرنگون کردن دیکتاتورها
هرچند سرکوب‌های شدید و خشونت‌بار در کوتاه‌مدت قدرت دیکتاتورها را تحکیم می‌بخشد، اما در بلندمدت موجب افزایش نارضایتی عمومی و زمینه‌ساز شکل‌گیری جنبش‌ها، قیام‌ها و انقلاب‌های مردمی می‌شوند.

حکومت‌های دیکتاتوری، با شکست در جنگ‌های خارجی، با از دست دادن اداره‌ی امور در برابر بحران‌های داخلی که از پی نارضایتی‌های اقتصادی و اجتماعی بروز می‌کند، و با ایجاد شقاق بین نیروهای خودی و از دست رفتن مشروعیت بین لایه‌های وفادارِ پیشین، تضعیف شده، ساختار قدرت متزلزل و به‌سوی فروپاشی پیش می‌روند.

حال، علاوه بر همه‌ی این‌ها، رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی نقش تأثیرگذاری در ارتقای سطح آگاهی اجتماعی و سیاسی جامعه داشته، به افزایش نارضایتی‌ها دامن زده و باعث شده‌اند ناراضیان و مخالفان و توده‌ی تحت ستم، "آن دیگریِ خود" که تحت ستمی مشابه است را پیدا کنند و شبکه‌ای هم‌بسته از آنانی که رنجی مشترک را تجربه می‌کنند، پدید بیاید.

دیکتاتورها در برابر نیروی به پا خاسته‌ی مردمی، قدرت سرکوب را از دست می‌دهند و محکوم به شکست خواهند بود. نیروی مردمیِ آگاه که واهمه‌ای از فدای جان نداشته و با شجاعت در برابر ستم و بی‌عدالتی ایستادگی می‌کند. نیرویی که با حضور زنان، اقلیت‌ها و سایر گروه‌های اجتماعیِ تحت ستم در عرصه‌ی مبارزه نقشی تعیین‌کننده خواهد داشت.

دیکتاتورها اگرچه با بهره‌گیری از ضعف‌های اجتماعی و سیاسی موجود به قدرت می‌رسند و با سرکوب و ارعاب به حفظ خود می‌کوشند، اما تاریخ و تجربیات گذشته و حال نشان می‌دهد سرکوب و ایجاد اختناقِ بیشتر، فضا را به سمت رادیکال‌تر شدن و مردم را به‌سوی قیام سوق داده و فضای نارضایتی را به فضایی انقلابی و ایجاد تغییراتی بنیادین نزدیک‌تر می‌کند.

"گیرم که می‌زنید، گیرم که می‌کشید
با رویش ناگزیر جوانه چه می‌کنید؟"

مریم یحیوی
دی ۱۴۰۳
زندان اوین

#مریم_یحیوی #بیانیه #استبداد #دیکتاتور #بند_زنان_اوین #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دکتر باقری‌نیا، استاد اخراج‌شده دانشگاه، در این فایل صوتی به تحلیل ماهیت استبداد پرداخته و با تکیه بر تجربه‌های شخصی خود نشان می‌دهد که استبداد، علی‌رغم ظاهر قوی و یکپارچه‌اش، ساختاری پوشالی دارد که با اتحاد و مقاومت مردمی قابل فروپاشی است.

استبداد: دیوار بتنی یا پوشالی؟

استبداد به ظاهر مانند دیواری بتنی و غیرقابل نفوذ جلوه می‌کند، اما تجربه‌های شخصی و زیسته نشان می‌دهد که این دیوار در واقع پوشالی است و با اتحاد و مقاومت مردمی می‌تواند فرو بریزد.

تجربه شخصی

در ۱۳ خرداد ۱۴۰۳، زمانی که به‌طور غافلگیرانه در دادگاه انقلاب مشهد بازداشت شدم، بازجوی من خواست رمز گوشی‌ام را در اختیارش قرار دهم. من تأکید کردم که رمز گوشی جزو حقوق شهروندی است و او حق چنین درخواستی ندارد. بازجو با اصرار گفت که دستور قاضی را خواهد گرفت. اما در کمال ناباوری، بازپرس ۹۰۲ دادگاه انقلاب مشهد از صدور چنین دستوری خودداری کرد. این نشان داد که حتی در نظام استبدادی، برخی از اعضا می‌دانند که کارشان اشتباه است و می‌تواند عواقب قانونی یا اخلاقی داشته باشد.

در لحظات بازجویی، وقتی پس از ۴۸ ساعت اجازه یافتند با خانواده‌ام تماس بگیرم، دخترم در تماس تلفنی بغض کرد و من هم نتوانستم احساساتم را کنترل کنم. در همان لحظه دیدم که بازجوی من نیز گریه می‌کند. این صحنه به من یادآوری کرد که حتی افرادی که در ظاهر بی‌رحم به نظر می‌رسند، در خلوت خود به اشتباهاتشان پی می‌برند.

نقاط ضعف استبداد

۱. تنوع انسانی:
در یک سیستم استبدادی، همه افراد نمی‌توانند دقیقاً شبیه به حاکم یا ایدئولوژی غالب باشند. اختلاف نظر و تضاد منافع اجتناب‌ناپذیر است و می‌توان از این نقاط ضعف برای ایجاد تغییر استفاده کرد.

۲. قضات شرافتمند:
حتی در همین نظام، قضاتی وجود دارند که به عدالت پایبندند. برای مثال، دیوان عدالت اداری در پرونده شکایت من از اخراج از دانشگاه به نفع من رأی داد. هرچند که اجرای این حکم توسط نیروهای امنیتی متوقف شد، اما همین رأی نشان‌دهنده وجود روزنه‌هایی از عدالت در این سیستم است.

۳. پایه‌های ناپایدار:
نظامی که بر پایه ترس و سرکوب بنا شده باشد، دوام نخواهد داشت. افراد دیر یا زود متوجه می‌شوند که نباید عضوی از این سیستم باشند و از همکاری با آن خودداری می‌کنند.

استبداد در ظاهر قوی و یک‌پارچه به نظر می‌رسد، اما واقعیت چیز دیگری است. این دیوار پوشالی است و با اتحاد مردم، گفت‌وگو و فعالیت مدنی می‌توان آن را فرو ریخت. شکاف‌ها و نقاط ضعف موجود در این دیوار فرصتی برای پیشبرد دموکراسی است.

#حسن_باقری_نیا #استبداد #اقتدار_پوشالی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

جمهوری اسلامی روایتی از واقعه برداشتن عمامه یک آخوند را منتشر کرده که مطابق آن ادعا شده که این زن از سلامتی روان برخوردار نبوده است و فیلمی دیگر پیش از این واقعه منتشر شده که نشان می‌دهد فردی که گفته می‌شود همسر این زن است، با او برخوردی خشونت‌آمیز داشته است.

این سناریوی همیشگی جمهوری اسلامی است، در خصوص ویدا موحد، رویا ذاکری، نگار دباغی و بسیاری دیگر از زنان معترض، ادعای اختلال اعصاب و روان مطرح شده است ولی کیست که نداند موضوع چیست... حکومت به مخالفان استبداد که اعتراض و خشم خود را ابراز می‌کنند، برچسب روانی می‌زند.

در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ یکی از فعالیت‌های مردم و به خصوص جوانان معترض، عمامه‌پرانی بود. تا جایی که بسیاری از معمم‌ها تا مدتی از پوشیدن لباس طلبگی خودداری می‌کردند.

به نظر شما چرا مردم علت هر نابه‌سامانی و آسیب و مشکلی را به آخوندها نسبت می‌دهند و خشم خود را نسبت به آن‌ها (حتی اگر حکومتی هم نباشند) نشان می‌دهند؟

#زن_زندگی_آزادی #نه_به_جمهوری_اسلامی #عمامه_پرانی #دین_حکومتی #استبداد_دینی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech