مادر جاویدنام ابوالفضل امیرعطایی، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
«ماهم رفت ماهت بمیرد آسمان
انکه مرگ می‌کارد هرگز زندگی درو نخواهد کرد
فرزندان ما را با تیر جنگی کشتید و در همان اتش می‌سوزید
و این است همان روزجواب پس دادن
و تک تک شماجواب پس می‌دهید و ما سر پا هستیم برای آن روز
منتظر باشید
نه می‌بخشیم نه فراموش می‌کنیم»

#ابولفضل_امیرعطایی
فرزندمریم


#محمد_مقیسه #علی_رازینی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

زوم: قساوت زیر عبای قضاوت

روز گذشته، دو قاضی بدنام که حکم اعدام و احکام سنگین دیگری علیه مخالفان رژیم جمهوری اسلامی صادر می‌کردند، کشته شدند. اما آن‌ها تنها قضاتی نبوده‌اند که چنین ناعادلانه و بی‌رحم رفتار می‌کردند. قساوت در سیستم قضایی جمهوری اسلامی به صورت سیستماتیک اعمال می‌شود و قضاتی همچون صلواتی، ایمان افشاری، براتی، آصف‌الحسینی، محمود ساداتی و ... هستند که همچنان آرایی ظالمانه را امضا می‌کنند.

مرتضی براتی، قاضی شعبه اول دادگاه انقلاب اصفهان و صادرکننده‌ حکم اعدام برای متهمان خانه اصفهان، مجید کاظمی، صالح میرهاشمی و سعید یعقوبی است. این سه تن در بامداد جمعه ۲۹ اردیبهشت ١٤٠٢، به دار آویخته شدند. هیچ یک از اتهامات وارد‌شده، مبنی بر «قتل سه نیروی حکومتی توسط این سه نفر» اثبات نشد.

سایت:
https://tavaana.org/unfair-judgment-in-iran/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=QDVgCAC7vFA


#نه_به_جمهوری_اسلامی #زندان #اعدام #نه_به_اعدام #محمد_مقيسه #علی_رازینی
#زندانی #زوم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTeh

مادر جاویدنام مریم آروین، وکیل جوانی که در برابر قضات بی‌رحم رژیم ایستادگی کرده بود، این ویدیو را بی هیچ شرحی منتشر کرد. صدای این ویدیو خود گویا است. همه آن‌ها که جوانان ما را کشته‌اند، تاوان پس می‌دهند.

مریم آروین، وکیل دادگستری‌ای بود که در کنار معترضی ۱۶ ساله ایستاد و در صحن دادگاه، بر دستانش دستبند زدند و زندانی‌اش کردند و پس از مدتی به طور مشکوکی کشته شد.

دکتر مریم آروین، وکیل دادگستری در سیرجان بود، وکیلی که در کنار معترضان ایستاد و در جریان خیزش سراسری، وقتی برای دفاع از پرونده یکی از متهمان به دادسرا رفته بود، قاضی پرونده که معاون دادستان هم بود به مریم آروین گفت: «نمی‌توانی وکالت معترضان را قبول کنی چون خودت متهم هستی.»

یک منبع آگاه گفته بود: «قاضی فیلم‌های مریم را در اعتراضات را دیده بود. سوم آذر از اطلاعات با مریم تماس گرفتند که برای پاسخ به چند سوال به اداره اطلاعات بیا، مریم ۵ آذر ۱۴۰۱، به دادسرا رفت، پدر و مادر و همسرش هم با او رفتند، مریم را با ضرب و شتم و دست‌بند بردند، روز بعد مادر مریم را که برای پی‌گیری کارهای مریم رفته‌بود را نیز بازداشت کردند و او را به زندان «کهن‌شهر» سیرجان بردند.»

به گفته این منبع آگاه: «مادر مریم وارد زندان که می‌شود، مریم را نیمه‌بیهوش روی تخت دید، و او در عرض سه هفته، هفت کیلو وزن کم کرده بود. مریم گفته بود که در زندان به طور مرتب آبمیوه می‌دادند که احتمالا دارو در آن بوده است.»

مریم و مادرش ۲۱ روز در زندان بودند، صفحه منتسب به مریم در اینستاگرام با انتشار تصویری از مانتوی کار مریم نوشت: «این یک مانتوی معمولی نیست، مانتویی که ماموران اطلاعات برای اثبات فیلم مخبران که در اعتراضات از مریم گرفته بودند، وقتی دنبال مانتو بودند مامور زنی به نام زهرا علیزاده که خانه را می‌گشت، بعد از گشتن دو کمد مانتو، وقتی مانتو را می‌یابد، داد زد: «یافتم.»

مریم روز ۱۷ بهمن ۱۴۰۱، وقتی برای رفتن به عروسی دوستانش آماده می‌شد؛ به کما رفت و در روز ۱۸ بهمن کبد و ریه‌اش از کار افتاد و جان سپرد.


#مریم_آروین #زن_زندگی_آزادی #محمد_مقیسه #علی_رازینی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

اعلام نگرانی احمدرضا حائری فعال حقوق‌بشر زندانی از توافق حاکمیت بر قربانی کردن زندانیان پس از حادثه ترور در دیوان‌عالی

ازطریق اخبار صداوسیمای جمهوری اسلامی مطلع شدم که درخصوص حادثه روز گذشته دیوان عالی کشور، آقای مسعود پزشکیان گفته‌اند: «... بی‌شک راه و مسیر روشن این قضات پرتلاش و باسابقه دیوان عالی کشور که همه عمر خود را وقف تحقق مقابله با جرایم گوناگون علیه امنیت ملی و دفاع از حقوق ملت کردند، با قوت تداوم خواهد یافت و خللی در روند اجرای عدالت در کشور ایجاد نخواهد شد.»
آقای پزشکیان خود به‌خوبی مستحضر هستند که، بنا بر آموخته‌های دینی ما «عدالت پایه و اساس مملکت‌داری است» و اگر در چند دهه گذشته عدالتی در کار بود و حقوق ملت مندرج در فصل سوم همین قانون اساسی رعایت می‌شد، دیگر کار به اینجا نمی‌رسید که اکثریت از ساختار سیاسی موجود ناامید شده و از آن گذر کرده و ایشان با رأی یک‌چهارم ایرانیان «رئیس‌جمهور» نام بگیرند.
اینجانب که پس از کودتای انتخاباتی ۸۸ بسیاری از دوستان و اعضای خانواده‌ام، توسط قاضی مقیسه به‌دلیل دفاع از حقوق ملت و حقوق بشر محاکمه شدند، شهادت می‌دهم که آنچه پزشکیان «راه روشن» می‌خواندش، چیزی جز «برگزاری دادگاه‌هایی چند دقیقه‌ای و هتاکی و فحاشی به متهمان و خانواده‌های آنان و در آخر تأیید خواسته ضابط امنیتی و صدور احکام ناعادلانه و بدون پشتوانه حقوقی» نبوده است.
پرواضح است که به‌عنوان مدافع حقوق‌بشر و اصل «عدالت انتقالی» در زمان گذار به دموکراسی، هر نوع خشونتی را محکوم می‌کنم؛ اما این واقعیت را هم در نظر می‌گیرم که این حاکمیت است که آغازگر خشونت و بهره‌بردار اصلی از آن است، چه به‌صورت سرکوب خشونت‌بار اعتراضات خیابانی مردم و چه خشونت حکومتی بی‌شرمانه‌ای که در قالب صدور و اجرای احکام گسترده اعدام و زندان‌های طولانی‌مدت برای زندانیان سیاسی و غیرسیاسی صورت می‌گیرد و مهم‌تر از همه با گسترش بی‌سابقه فقر در جامعه ایرانی و پیامدهای ناگوار آن!
پس از حادثه دیروز، نگرانی اینجانب برای زندانیان زیر حکم اعدام صدچندان شده و با خواندن اظهاراتی چون اظهارات مورد اشاره از سوی آقای پزشکیان، این نگرانی بیشتر شده است؛ نگرانی از اینکه مدعیان وفاق در دولت با قوه قضائیه و نهادهای امنیتی "توافق" کنند بر سر قربانی کردن زندانیان و به بهانه "امنیت" حق زندگی زندانیان را به تاراج برند.
اکنون که چند هزار زندانی جرائمی چون مواد مخدر در معرض خطر اعدام هستند و در کنار آن دست‌کم ۶۰ زندانی سیاسی با نام و قطعاً ده‌ها نفر گمنام نیز در معرض خطر اعدام هستند، آن‌هم بدون برخورداری از حق دادرسی منصفانه و با طی مسیرهایی که پزشکیان «روشن» می‌نامدش و ما بر اساس تجربه نزدیک آن را «تاریک» دیده‌ایم.
در هفته‌های اخیر شاهد موج فزاینده‌ای از مخالفت اقشار و گروه‌های مختلف جامعه با احکام اعدام بوده‌ایم و شاید حتی بخشی از صاحبان باندها و محافل قدرت هم برای تسهیل در روند مذاکره با غرب، برای تأخیر در اجرای احکام اعدام‌ها تذکراتی می‌دادند؛ اما اکنون دستگاه اعدام‌درمانی حاکمیت و باورمندان به «النصر بالرعب» در نهادهای امنیتی، فرصت "جولان" دارند، و چه کسانی دم‌دست‌تر از زندانیان برای انتقام‌جویی!؟
چه‌بسا با اوج‌گیری اعتراضات علیه اعدام در روزها و هفته‌های اخیر، آن بخش «آتش‌به‌اختیار» نیازمند چنین حادثه‌ای بودند که با موج رو به افزایش علیه اعدام در جامعه مقابله کرده و زمینه استفاده از این ابزار سرکوب را برای زندانیان سیاسی نیز چون دیگر زندانیان فراهم بیاورند. وگرنه همه می‌دانند جنبش دموکراسی‌خواه و دادخواهی در ایران مبتنی بر اصل خشونت‌پرهیزی و عدالت انتقالی است.
این ترورها که در چند سال اخیر سابقه دارد و هیچ گروه سیاسی در اپوزیسیون مسئولیت آن را بر عهده نگرفته است، اگر با ذره‌ای تعقل در آن نگریسته شود، نشانه شکاف عمیق میان حاکمیت با مردم و خشم و عصیان انباشته میان اکثریتی از مردم است که سیاست‌های چند ده‌ساله حاکمیت آنها را گرفتار فقر و فلاکت کرده و در مقابل اعتراض مسالمت‌آمیز نیز جز مشت آهنین و همان برخوردی که در کمال تأسف کسانی چون پزشکیان "راه روشن!" توصیفش می‌کنند، نمی‌بینند.
اینجانب به مقامات مختلف جمهوری اسلامی در خصوص سوءاستفاده از حادثه دیوان عالی و نقض حقوق زندانیان زیر حکم اعدام هشدار جدی می‌دهم و از همه نهادها و سازمان‌های مدافع حقوق‌بشر، اصحاب رسانه و عموم مردم می‌خواهم با دقت بیشتری وضعیت زندانیان به‌خصوص زندانیان زیر احکام غیرانسانی اعدام را رصد کنند و مانع از بهره‌برداری دستگاه اعدام‌درمانی استبداد حاکم از موضوع ترور اخیر برای تسریع در نقض "حق زندگی" زندانیان سیاسی و غیرسیاسی شوند.
احمدرضا حائری
عضو کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام
زندان قزلحصار
۳۰ بهمن ۱۴۰۳


#بیانبه #احمدرضا_حائری #نه_به_اعدام #محمد_مقیسه #علی_رازینی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

واکنش خانواده‌های دادخواه به کشته‌شدن دو قاضی بدنام جمهوری اسلامی
کاملیا سجادیان، مادر دادخواه محمدحسن ترکمان، از جان‌باختگان انقلاب زن زندگی آزادی، ویدئویی در اینستاگرام منتشر کرد. او در این ویدئو می‌گوید:
«به یاد آن شبی که پدر محمد قبادلو در سرما و یخبندان دردش را نمی‌توانست حتی فریاد بزند. بیش باد آدم‌های شجاع که انتقام می‌گیرند از قاتلان و افرادی که به‌ناحق حکم داده‌اند.»
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#محمد_مقیسه
#علی_رازینی
@Tavaana_TavaanaTech

دکتر حسن باقری‌نیا، امروز راهی دادگاه شد تا از یازده عنوان اتهامی که به او نسبت داده‌اند دفاع کند.
او در این ویدیو از مقامات جمهوری اسلامی می‌خواهد تا خشم و نفرتی که در جامعه نسبت به آن‌ها وجود دارد را ببینند و به فکر عاقبت کار خود باشند و قدرت را واگذار کنند تا فرآیند عدالت انتقالی با کمترین خشونت ممکن انجام شود.
او می‌گوید:
«ترور دو تن از بلندپایه‌ترین مقامات قضایی جمهوری اسلامی که طی سال‌ها احکام ظالمانه‌ای علیه شهروندان منتقد و کنشگران مدنی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی صادر کرده‌اند، حامل پیام‌هایی روشن برای این حاکمیت است. پیام نخست این رویداد، انعکاس عمق نارضایتی و خشم گسترده‌ای است که در جامعه نسبت به دستگاه سرکوب وجود دارد. اگر به واکنش‌های شهروندان به اخبار این ترورها نگاه کنید، خشم و نفرت عمیق نسبت به حاکمان و عوامل آن‌ها را به‌وضوح مشاهده خواهید کرد.

اگر سیاست سرکوب و خشونت‌طلبی جوابگو بود، جمهوری اسلامی نباید امروز با این حجم از خشونت عریان علیه خود و عواملش مواجه می‌شد. این وضعیت نشان‌دهنده شکست کامل سیاست‌های سرکوب است. اگر اندکی عقلانیت در این حاکمیت وجود داشته باشد، می‌تواند به این نتیجه برسد که تنها راه نجات، واگذاری قدرت به مردم و ایجاد زمینه‌ای برای عدالت انتقالی در نظام آینده ایران است. این عدالت می‌تواند به کاهش خشم و خشونت عریان در جامعه کمک کند و راه را برای ترمیم اجتماعی و بازسازی اعتماد عمومی باز کند.

امروز، یکم بهمن ۱۴۰۳، به شعبه یک دادگاه انقلاب مشهد احضار شدم تا درباره کیفرخواستی که از سوی شعبه ۹۰۲ بابت شکایت اطلاعات سپاه صادر شده، پاسخگو باشم. در این پرونده، بازپرس ۱۱ عنوان اتهامی برای من مطرح کرده است، اما جالب اینجاست که حتی ۱۱ دقیقه فرصت دفاع از خودم را در بازپرسی نداشته‌ام. این در حالی است که در زندان وکیل‌آباد مشهد، حدود ۴۰ ساعت بازجویی شدم.

آنگونه که در شعر آمده است:
بادی که در زمانه بسی شمع‌ها بکشت
هم بر چراغدان شما نیز بگذرد.»

#حسن_باقری_نیا #عدالت_انتقالی #محمد_مفیسه #علی_رازینی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

در حاشیه کشته‌شدن دو قاضی بدنام جمهوری اسلامی
ریزش قضایی
طرح از مانا نیستانی
منتشرشده در ایران‌وایر

#محمد_مقیسه
#علی_رازینی
#یاری_مدنی_توانا

@Farsi_Iranwire

@Tavaana_TavaanaTech

دمید خندهٔ شادی به صبحگاه امید
به گوش شب‌زدگان مژدهٔ وصال رسید

شب سیاه کلاغان گذشت و نور آمد
عقابِِ مانده به بند از میان دام پرید

به بام ملت آزاده پرچم شادی
به اهتزاز درآمد در این طلوع سپید

رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند*
همای اوج سعادت٭، دوباره بال کشید

دوباره می‌رسد از راه روز شادی ما
که می‌گریزد از این خاکِ پاک، دیو پلید

دوباره خندهٔ مستی، دوباره رقص غرور
دوباره می‌دمد از آسمانمان خورشید

دوباره دست خداوند می‌شود مرهم
به سینه‌های عزیزی که داغ یاران دید

علی رضا جعفری(آزادی)

٭رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند (حافظ)
٭همای اوج سعادت به دام ما افتد (حافظ)


ـ یکی از مخاطبان توانا نوشت، من اگر جای مسئولان جمهوری اسلامی بودم، هر چه زودتر از سمت خودم کناره‌گیری می‌کردم و از مردم ایران بابت همکاری با این رژیم جنایتکار عذرخواهی می‌کردم. چرا که هم بعد از کشته شدن ابراهیم رئیسی و هم بعد از کشته شدن دو قاضی بدنام، دیدن این موج خوشحالی مردم، مرا به فکر فرو می‌برد و نسبت به عاقبت خودم می‌اندیشیدم. این دو نفر حیف شد که اینجوری کشته شدند، چون فرصت دادخواهی و کشف بسیاری از حقایق از دست رفت،...

نظر شما چیست؟


#اینهمه_سال_جنایت #محمد_مقیسه #علی_رازینی #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

روز گذشته خبر عجیبی منتشر شد. یک شهروند ۶۳ ساله در شهرستان رودسر، به دلیل «اظهارنظر درباره کشته‌شدن علی رازینی و محمد مقیسه» بازداشت شد.
این در حالی ست که از منظر حقوقی ابراز خوشحالی از مرگ قضات دیوان عالی کشور یا شوخی با آن جرم نیست.

فرمانده انتظامی رودسر، اما خبر داده که برای این شهروند ۶۳ ساله پرونده قضائی تشکیل شده و اتهام او «تشویش اذهان عمومی‌» بوده است.

کشته‌شدن دو قاضی بدنام محمد مقیسه و علی رازینی با موجی از شادی کاربران ایرانی مواجه شد. در سال‌های اخیر به‌خصوص نام این قاضیان بدنام بارها تکرار شده بود در پرونده‌های اعدام معترضان یا توسط خانواده‌های دادخواهی که عزیزان‌شان در دهه ۶۰ به قتل رسیده بودند توسط هیئت مرگ.

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#محمد_مقیسه
#علی_رازینی
@Tavaana_TavaanaTech