This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
پهلوان رسول خادم، قهرمان سابق کشتی جهان و المپیک، ویدئویی از وضعیت تغذیه دانشآموزان دختر در مدرسهای در نزدیکی شهر زاهدان در صفحه اینستاگرامش منتشر کرده است.
آقای خادم نوشته است: «هر روز چند کودک از شدت ضعف در مدرسه از حال میرفتند. تلاش کردیم هفته دو یا سه روز میان وعدهای میان دانش آموزان تقسیم شود. بخشی از بچه ها میان وعده را خوردند و بهتر شدند ولی جمعی از بچه ها هم با بغض، میان وعده را به خانه میبردند تا با خواهران و برادارنشان بخورند.»
این فقط یک مدرسه است، مدارس بسیاری در نقاط مختلف استان سیستان و بلوچستان، جنوب کرمان، خراسان جنوبی، خوزستان و حتی در استان تهران، چنین وضعیتی دارند. جمهوری اسلامی فقر و محرومیت را در کشور توزیع کرده است! اما همزمان به گروههای تروریستی کمک مالی و تسلیحاتی ارائه میدهد.
علاوه بر این قسمت بزرگی از بودجه و سرمایه مملکت صرف نهادهای ایدئولوژیک مثل حوزههای علمیه و سازمان تبلیغات اسلامی و ... میشود.
#فقر_فساد_گرونی #سیستان_و_بلوچستان #محرومیت #سوءتغذیه #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
آقای خادم نوشته است: «هر روز چند کودک از شدت ضعف در مدرسه از حال میرفتند. تلاش کردیم هفته دو یا سه روز میان وعدهای میان دانش آموزان تقسیم شود. بخشی از بچه ها میان وعده را خوردند و بهتر شدند ولی جمعی از بچه ها هم با بغض، میان وعده را به خانه میبردند تا با خواهران و برادارنشان بخورند.»
این فقط یک مدرسه است، مدارس بسیاری در نقاط مختلف استان سیستان و بلوچستان، جنوب کرمان، خراسان جنوبی، خوزستان و حتی در استان تهران، چنین وضعیتی دارند. جمهوری اسلامی فقر و محرومیت را در کشور توزیع کرده است! اما همزمان به گروههای تروریستی کمک مالی و تسلیحاتی ارائه میدهد.
علاوه بر این قسمت بزرگی از بودجه و سرمایه مملکت صرف نهادهای ایدئولوژیک مثل حوزههای علمیه و سازمان تبلیغات اسلامی و ... میشود.
#فقر_فساد_گرونی #سیستان_و_بلوچستان #محرومیت #سوءتغذیه #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
⭕️ تداوم کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در هفته شصت و هفتم در ۴۱ زندان مختلف
حکومت اعدام و سرکوب در هفتهای که گذشت، ۲۹ زندانی را به دار آویخت. روز ۱۰ اردیبهشت، ۱۵ زندانی و روز ۱۴ اردیبهشت، ۹ زندانی اعدام شدند. به این ترتیب از ابتدای سال تاکنون ۱۵۴ تن به دار آویخته شدهاند.
حاکمان مستبد در اقدامی سبعانه، یک شهروند به نام عظیم فرخوند را که به همراه جمعی از مردم دزفول در تجمع اعتراضی علیه اعدامِ دو زندانی شرکت کرده بود، با شلیک گلوله جنگی به قتل رساند. از نظر کارزار سهشنبههای نه به اعدام، وی اولین جانباخته « #نه_به_اعدام » از ابتدای شروع این کارزار است. یادش را گرامی میداریم و تأکید میکنیم تا زمانی که این حکومت بر سر قدرت است، به هیچ قیمتی از اعدام کوتاه نمیآید.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» هشدار میدهد در موقعیت کنونی که حکومت ایران در بنبستهای داخلی و بینالمللی قرار گرفته، از اعدام بهعنوان اصلیترین عامل سرکوب استفاده میکند تا به این ترتیب مانع شکلگیری حرکتهای اعتراضی و قیام مردم به ستوهآمده شود. بنابراین ضروری است که نهادها و سازمانهای حقوق بشری بینالمللی، دولتهای خود را ملزم کنند که روابط خود با حکومت ایران را مشروط به لغو اعدام نمایند؛ زیرا حربه اعدام در دست این استبداد از هر سلاحی خطرناکتر است.
از طرفی ما همچنان از تمام اقشار اجتماعی میخواهیم به هر شکل ممکن متحد و یکصدا علیه اعدام بایستند.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام »، سهشنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۴، در ۴۱ زندان زیر برای شصت و هفتمین هفته در اعتصاب غذا خواهند بود:
زندان اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸)، زندان قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اراک، زندان خرمآباد، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادلآباد شیراز (بند زنان و مردان)، زندان زاهدان (بند زنان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان گنبدکاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند مردان و زنان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزلآباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج و زندان کامیاران.
هفته شصت و هفتم
۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۴
#کارزار_سهشنبههای_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
حکومت اعدام و سرکوب در هفتهای که گذشت، ۲۹ زندانی را به دار آویخت. روز ۱۰ اردیبهشت، ۱۵ زندانی و روز ۱۴ اردیبهشت، ۹ زندانی اعدام شدند. به این ترتیب از ابتدای سال تاکنون ۱۵۴ تن به دار آویخته شدهاند.
حاکمان مستبد در اقدامی سبعانه، یک شهروند به نام عظیم فرخوند را که به همراه جمعی از مردم دزفول در تجمع اعتراضی علیه اعدامِ دو زندانی شرکت کرده بود، با شلیک گلوله جنگی به قتل رساند. از نظر کارزار سهشنبههای نه به اعدام، وی اولین جانباخته « #نه_به_اعدام » از ابتدای شروع این کارزار است. یادش را گرامی میداریم و تأکید میکنیم تا زمانی که این حکومت بر سر قدرت است، به هیچ قیمتی از اعدام کوتاه نمیآید.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» هشدار میدهد در موقعیت کنونی که حکومت ایران در بنبستهای داخلی و بینالمللی قرار گرفته، از اعدام بهعنوان اصلیترین عامل سرکوب استفاده میکند تا به این ترتیب مانع شکلگیری حرکتهای اعتراضی و قیام مردم به ستوهآمده شود. بنابراین ضروری است که نهادها و سازمانهای حقوق بشری بینالمللی، دولتهای خود را ملزم کنند که روابط خود با حکومت ایران را مشروط به لغو اعدام نمایند؛ زیرا حربه اعدام در دست این استبداد از هر سلاحی خطرناکتر است.
از طرفی ما همچنان از تمام اقشار اجتماعی میخواهیم به هر شکل ممکن متحد و یکصدا علیه اعدام بایستند.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام »، سهشنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۴، در ۴۱ زندان زیر برای شصت و هفتمین هفته در اعتصاب غذا خواهند بود:
زندان اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸)، زندان قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اراک، زندان خرمآباد، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادلآباد شیراز (بند زنان و مردان)، زندان زاهدان (بند زنان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان گنبدکاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند مردان و زنان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزلآباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج و زندان کامیاران.
هفته شصت و هفتم
۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۴
#کارزار_سهشنبههای_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
امروز، ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۴، همزمان با #سهشنبههای_نه_به_اعدام، تعدادی از خانوادههای زندانیان سیاسی محکوم به اعدام با در دست داشتن تصاویر عزیزانشان و نوشتههای #نه_به_اعدام، خواستار لغو احکام اعدام این زندانیان سیاسی شدند. زندگی، حق همه است.
پنج زندانی سیاسی محکوم به اعدام، #وحید_بنیعامریان، #بابک_علیپور، #پویا_قبادی، #اکبر_دانشورکار و #سید_محمد_تقوی، برای انتقال اجباری به زندان قزلحصار، محل اجرای اعدامها، تحت فشار قرار دارند. تلفن و کارت بانکی این افراد قطع شده که موجب نگرانی خانوادهها شده است.
#ابوالحسن_منتظر
#منوچهر_فلاح
#محمد_جواد_وفایی_ثانی
#مهدی_حسنی
#بهروز_احسانی_اسلاملو
#نه_به_اعدام
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
پنج زندانی سیاسی محکوم به اعدام، #وحید_بنیعامریان، #بابک_علیپور، #پویا_قبادی، #اکبر_دانشورکار و #سید_محمد_تقوی، برای انتقال اجباری به زندان قزلحصار، محل اجرای اعدامها، تحت فشار قرار دارند. تلفن و کارت بانکی این افراد قطع شده که موجب نگرانی خانوادهها شده است.
#ابوالحسن_منتظر
#منوچهر_فلاح
#محمد_جواد_وفایی_ثانی
#مهدی_حسنی
#بهروز_احسانی_اسلاملو
#نه_به_اعدام
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
محسنی اژهای رئیس قوه قضاییه گفت: در سال ۱۴۰۱ حدود ۹۰ هزار پرونده تشکیل شد؛ متهمان و محکومان این پروندهها از اقشار مختلفی بودند؛ در میان آنها بعضاً معلم و دانشآموز و دانشجو نیز بود.
رئیس قوه قضاییه گفت: در سال ۱۴۰۱ فضایی ایجاد شد (خیزش سراسری در اعتراض به قتل مهسا امینی) که منجر به تشکیل حدود ۹۰ هزار پرونده شد.
اژهای در اشاره به فشارها به بازداشتی گفت: "متهمان و محکومان این پروندهها از اقشار مختلفی بودند؛ در میان آنها بعضاً معلم و دانشآموز و دانشجو نیز بود؛ چنانچه برای همه آنها حکم محکومیت صادر میشد، یا پرونده قضایی شکل میگرفت بستر سوءاستفاده دشمنان فراهم میآمد؛ در اینجا ما از حوزههای علمیه، بسیج، دانشگاهیان و معلمین کمک گرفتیم و با حضور آنها در ندامتگاهها، قاطبه محکومین سال ۱۴۰۱ متنبه و ارشاد شدند و بستر برای عفو آنها فراهم شد".
در جریان خیزش سراسری در اعتراض به قتل مهسا امینی و بازداشتهای معترضین، بسیاری از بازداشتشدگان گزارشهای متعددی از برخوردهای فراقانونی اعم از شکنجه و اعترافگیریهای اجباری و اعمال فشارهای روحی و جسمی منتشر کردند که بسیاری از آنها در رسانههای آزاد و بینالمللی بازتاب گسترده داشت.
بسیاری از بازداشتشدگان، از جمله نوجوانان و دانشآموزان، از تهدید به اخراج از مدرسه، صدور حکمهای سنگین و حتی اعدام خبر دادهاند. همچنین، فشارهای روانی واردشده هنگام بازداشت، برخی را دچار فروپاشی روانی کرد و شماری نیز در پی این فشارها دست به خودکشی زده یا دچار مرگهای مشکوک شدند.
#مهسا_امینی #خیزش_سراسری #حوزه_علمیه #شکنجه #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
رئیس قوه قضاییه گفت: در سال ۱۴۰۱ فضایی ایجاد شد (خیزش سراسری در اعتراض به قتل مهسا امینی) که منجر به تشکیل حدود ۹۰ هزار پرونده شد.
اژهای در اشاره به فشارها به بازداشتی گفت: "متهمان و محکومان این پروندهها از اقشار مختلفی بودند؛ در میان آنها بعضاً معلم و دانشآموز و دانشجو نیز بود؛ چنانچه برای همه آنها حکم محکومیت صادر میشد، یا پرونده قضایی شکل میگرفت بستر سوءاستفاده دشمنان فراهم میآمد؛ در اینجا ما از حوزههای علمیه، بسیج، دانشگاهیان و معلمین کمک گرفتیم و با حضور آنها در ندامتگاهها، قاطبه محکومین سال ۱۴۰۱ متنبه و ارشاد شدند و بستر برای عفو آنها فراهم شد".
در جریان خیزش سراسری در اعتراض به قتل مهسا امینی و بازداشتهای معترضین، بسیاری از بازداشتشدگان گزارشهای متعددی از برخوردهای فراقانونی اعم از شکنجه و اعترافگیریهای اجباری و اعمال فشارهای روحی و جسمی منتشر کردند که بسیاری از آنها در رسانههای آزاد و بینالمللی بازتاب گسترده داشت.
بسیاری از بازداشتشدگان، از جمله نوجوانان و دانشآموزان، از تهدید به اخراج از مدرسه، صدور حکمهای سنگین و حتی اعدام خبر دادهاند. همچنین، فشارهای روانی واردشده هنگام بازداشت، برخی را دچار فروپاشی روانی کرد و شماری نیز در پی این فشارها دست به خودکشی زده یا دچار مرگهای مشکوک شدند.
#مهسا_امینی #خیزش_سراسری #حوزه_علمیه #شکنجه #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
هفت روز از قتل حکومتی محسن لنگرنشین گذشته است، حکومت نه پیکرش را تحویل خانواده داده و نه محل دفن او را گفته است. گزارشها حاکی از فشار و سرکوب خانواده است.
ریما شیرمحمدی، فعال حقوق بشر، که پیشتر جزئیات مهمی درباره پرونده محسن لنگرنشین منتشر کرده است، نوشته:
«قتل حکومتیِ #محسن_لنگرنشین نه تحویل پیکر، نه حق سوگواری، حالا خانوادهاش را سرکوب میکنند.
هفت روز از قتل حکومتی محسن لنگرنشین میگذرد و به گفته یکی از دوستان، خانواده وی همچنان با مشکلات جدی روبهرو هستند.
تاکنون نه تنها پیکر او به خانواده تحویل داده نشده، بلکه محل دفن او نیز برایشان مشخص نشده است.
طبق گفته این منبع موثق، پدر محسن تحت فشارهای شدید امنیتی، تمامی پستهای خود[درباره پسرش] را از صفحه اینستا حذف کرده است. همچنین، یکی از همسایگان خانواده لنگرنشین اشاره کرده که ماموران امنیتی به طور مداوم، در شعاعی گسترده در اطراف محله و منزل خانواده لنگرنشین حضور دارند.
این شرایط نگرانکننده نیازمند توجه و حمایت عمومی است.»
عدم تحویل دادن پیکر افراد کشته شده، مصداق بارز ناپدیدسازی قهری است. جمهوری اسلامی در این خصوص سابقهای طولانی و خونبار دارد. هنوز پیکر بهائیان اعدام شده در سالهای اول استقرار جمهوری اسلامی، به خانوادهها تحویل داده نشده است. هنوز بسیاری از اعدامیهای دهه شصت مزارشان معلوم نیست، هنوز مزار فرزاد کمانگر، شیرین علمهولی، رامین حسینپناهی، زانیار مرادی، لقمان مرادی، حسین سعیدی، ابول کورکور، مصطفی احمدزاده، محمود احمدی، سعید زینالی و ... نامشخص است.
#ناپدیدسازی_قهری #نه_به_اعدام #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
ریما شیرمحمدی، فعال حقوق بشر، که پیشتر جزئیات مهمی درباره پرونده محسن لنگرنشین منتشر کرده است، نوشته:
«قتل حکومتیِ #محسن_لنگرنشین نه تحویل پیکر، نه حق سوگواری، حالا خانوادهاش را سرکوب میکنند.
هفت روز از قتل حکومتی محسن لنگرنشین میگذرد و به گفته یکی از دوستان، خانواده وی همچنان با مشکلات جدی روبهرو هستند.
تاکنون نه تنها پیکر او به خانواده تحویل داده نشده، بلکه محل دفن او نیز برایشان مشخص نشده است.
طبق گفته این منبع موثق، پدر محسن تحت فشارهای شدید امنیتی، تمامی پستهای خود[درباره پسرش] را از صفحه اینستا حذف کرده است. همچنین، یکی از همسایگان خانواده لنگرنشین اشاره کرده که ماموران امنیتی به طور مداوم، در شعاعی گسترده در اطراف محله و منزل خانواده لنگرنشین حضور دارند.
این شرایط نگرانکننده نیازمند توجه و حمایت عمومی است.»
عدم تحویل دادن پیکر افراد کشته شده، مصداق بارز ناپدیدسازی قهری است. جمهوری اسلامی در این خصوص سابقهای طولانی و خونبار دارد. هنوز پیکر بهائیان اعدام شده در سالهای اول استقرار جمهوری اسلامی، به خانوادهها تحویل داده نشده است. هنوز بسیاری از اعدامیهای دهه شصت مزارشان معلوم نیست، هنوز مزار فرزاد کمانگر، شیرین علمهولی، رامین حسینپناهی، زانیار مرادی، لقمان مرادی، حسین سعیدی، ابول کورکور، مصطفی احمدزاده، محمود احمدی، سعید زینالی و ... نامشخص است.
#ناپدیدسازی_قهری #نه_به_اعدام #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
پیمان (امین) فرحآور، شاعر اهل گیلان که در زندان لاکان رشت محبوس است، توسط شعبه اول دادگاه انقلاب این شهر به ریاست قاضی احمد درویشگفتار، به اعدام محکوم شد. بر اساس حکم صادره، او به اتهام "بغی" و "محاربه" مجرم شناخته شده است.
گفته میشود که این اتهامات بر پایه سرودهها و فعالیتهای اعتراضی او در زمینه عدالت اجتماعی و حقوق شهروندی مطرح شدهاند. جلسه رسیدگی به پرونده، روز یازدهم اردیبهشتماه سال جاری بدون حضور وکیل انتخابی و به صورت غیرعلنی برگزار شده و روند دادرسی فاقد شفافیت بوده است.
فرحآور در شهریور ۱۴۰۳ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و ابتدا به بازداشتگاه اداره اطلاعات منتقل شد. او پس از پایان بازجوییها به زندان لاکان انتقال یافت. وی پدر یک کودک ۱۰ ساله است و پیشتر نیز به دلیل فعالیتهای مدنی و هنری خود با برخوردهای امنیتی مواجه شده بود.
در حال حاضر، مصادیق دقیق اتهامات مطروحه علیه او به طور رسمی منتشر نشده است.
این حکم توسط همان قاضی صادر شد که برای منوچهر فلاح حکم اعدام صادر کرده است!
#پیمان_فرح_آور #امین_فرح_آور #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
گفته میشود که این اتهامات بر پایه سرودهها و فعالیتهای اعتراضی او در زمینه عدالت اجتماعی و حقوق شهروندی مطرح شدهاند. جلسه رسیدگی به پرونده، روز یازدهم اردیبهشتماه سال جاری بدون حضور وکیل انتخابی و به صورت غیرعلنی برگزار شده و روند دادرسی فاقد شفافیت بوده است.
فرحآور در شهریور ۱۴۰۳ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و ابتدا به بازداشتگاه اداره اطلاعات منتقل شد. او پس از پایان بازجوییها به زندان لاکان انتقال یافت. وی پدر یک کودک ۱۰ ساله است و پیشتر نیز به دلیل فعالیتهای مدنی و هنری خود با برخوردهای امنیتی مواجه شده بود.
در حال حاضر، مصادیق دقیق اتهامات مطروحه علیه او به طور رسمی منتشر نشده است.
این حکم توسط همان قاضی صادر شد که برای منوچهر فلاح حکم اعدام صادر کرده است!
#پیمان_فرح_آور #امین_فرح_آور #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
خلیج فارس، نامی به قدمت تاریخ ایران است.
خلیج فارس نه فقط یک نام، بلکه بخشی از هویت تاریخی و تمدنی ایران است. نامی ثبتشده در اسناد، نقشهها، و منابع معتبر جهانی، که ریشه در هزاران سال تاریخ این سرزمین دارد. هیچ روایت تحریفشده یا مصلحتگرایی سیاسی نمیتواند این واقعیت را تغییر دهد.
اما آنچه جای تأسف دارد، موقعیت ناتوان و ضعیفی است که جمهوری اسلامی برای ایران در صحنه منطقهای و بینالمللی رقم زده است. سیاستهای ایدئولوژیک، مداخلهگرایانه و ضدملی این حکومت، ایران را از جایگاه طبیعی خود بهعنوان یک کشور تأثیرگذار در منطقه فروکاهیده است.
فروش امتیازات بیسابقه به چین و روسیه، راضی شدن به سهم اندک در دریای مازندران، قراردادهای تحقیرآمیز مشابه ترکمانچای، دشمنی با کشورهای دارای نفوذ جهانی، دخالت در امور منطقه بهجای تقویت مناسبات برابر و مسالمتآمیز، صرف منابع ملی برای حمایت از گروههای نیابتی، و از همه مهمتر ناتوانی در اداره اقتصاد، سبب شده است که ایران نتواند حتی از منافع اولیه خود همچون آبهای مرزی و رودخانههای حیاتی دفاع کند.
در شرایطی که کشورهای عربی در حال تحکیم روابط خود با قدرتهای جهانی و دفاع از منافع راهبردیشان هستند، جمهوری اسلامی با تداوم سیاستهای انزواطلبانه، چانهزنی دیپلماتیک ایران را از بین برده است.
اگر حکومتی ملی، مدرن و مسئول در ایران حاکم بود، که اولویت آن توسعه، منافع ملی، و تعامل سازنده با جهان بود، نه تنها بحرانهایی چون بحران آب، فقر و تحریمها تا این حد عمیق نمیشد، بلکه اقتدار ایران در دفاع از نام خلیج فارس نیز، خدشهناپذیر باقی میماند.
امروز بیش از آنکه نام خلیج فارس در معرض خطر باشد، این جمهوری اسلامی است که با عملکرد ویرانگر خود، اساس جایگاه و منزلت ایران را در جهان تهدید میکند.
خلیج فارس، همواره خلیج فارس خواهد ماند؛ اما ایران برای دفاع از آن، به حکومتی در شأن این نام تاریخی نیاز دارد.
#خلیج_فارس #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
خلیج فارس نه فقط یک نام، بلکه بخشی از هویت تاریخی و تمدنی ایران است. نامی ثبتشده در اسناد، نقشهها، و منابع معتبر جهانی، که ریشه در هزاران سال تاریخ این سرزمین دارد. هیچ روایت تحریفشده یا مصلحتگرایی سیاسی نمیتواند این واقعیت را تغییر دهد.
اما آنچه جای تأسف دارد، موقعیت ناتوان و ضعیفی است که جمهوری اسلامی برای ایران در صحنه منطقهای و بینالمللی رقم زده است. سیاستهای ایدئولوژیک، مداخلهگرایانه و ضدملی این حکومت، ایران را از جایگاه طبیعی خود بهعنوان یک کشور تأثیرگذار در منطقه فروکاهیده است.
فروش امتیازات بیسابقه به چین و روسیه، راضی شدن به سهم اندک در دریای مازندران، قراردادهای تحقیرآمیز مشابه ترکمانچای، دشمنی با کشورهای دارای نفوذ جهانی، دخالت در امور منطقه بهجای تقویت مناسبات برابر و مسالمتآمیز، صرف منابع ملی برای حمایت از گروههای نیابتی، و از همه مهمتر ناتوانی در اداره اقتصاد، سبب شده است که ایران نتواند حتی از منافع اولیه خود همچون آبهای مرزی و رودخانههای حیاتی دفاع کند.
در شرایطی که کشورهای عربی در حال تحکیم روابط خود با قدرتهای جهانی و دفاع از منافع راهبردیشان هستند، جمهوری اسلامی با تداوم سیاستهای انزواطلبانه، چانهزنی دیپلماتیک ایران را از بین برده است.
اگر حکومتی ملی، مدرن و مسئول در ایران حاکم بود، که اولویت آن توسعه، منافع ملی، و تعامل سازنده با جهان بود، نه تنها بحرانهایی چون بحران آب، فقر و تحریمها تا این حد عمیق نمیشد، بلکه اقتدار ایران در دفاع از نام خلیج فارس نیز، خدشهناپذیر باقی میماند.
امروز بیش از آنکه نام خلیج فارس در معرض خطر باشد، این جمهوری اسلامی است که با عملکرد ویرانگر خود، اساس جایگاه و منزلت ایران را در جهان تهدید میکند.
خلیج فارس، همواره خلیج فارس خواهد ماند؛ اما ایران برای دفاع از آن، به حکومتی در شأن این نام تاریخی نیاز دارد.
#خلیج_فارس #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
جمعی از شاعران و نویسندگان ایرانی همگام با کارزار سهشنبههای نه به اعدام، کارزار «شعر زندگی در برابر اعدام» را راه انداختهاند و اشعاری در ستایش زندگی و حق حیات و علیه اعدام منتشر میکنند.
عاطفه اسدی، شاعر جوان ایرانی نیز ب این کارزار پیوسته است.
در همراهی با کارزار #شعر_زندگی_در_برابر_اعدام و #سه_شنبه_های_اعتراضی #نه_به_اعدام درون زندانهای ایران
عاطفه اسدی
روی تنم زخمِ عمیق
روی لبم امّید و کاش
گفتم کجا خاکم کنن
دلواپس چیزی نباش!
امروز وقتِ گریه نیست
پس گونههاتو پاک کن
دریای اشکاتو بیار
همراه این تن، خاک کن
توو حسرت یه خندهی بیوقفه از شادی
گفتم برقصن رو مزارم روز آزادی
با اینکه یهعمره دلامون غرق در خونه
امّید دارم که شبِ تیره نمیمونه
من موج بودم که تنم
رو سختیِ صخره نموند
شاید پرندهای تو رو
به قبرِ بیاسمم رسوند
با اینکه بارِ رفتنم
پشت تو رو خم میکنه
من مثل ققنوسم که باز
آتیش زندهم میکنه
توو حسرت یه خندهی بیوقفه از شادی
گفتم برقصن رو مزارم روز آزادی
با اینکه یهعمره دلامون غرق در خونه
امّید دارم که شبِ تیره نمیمونه
#شعر_زندگی_در_برابر_اعدام
#سه_شنبه_های_اعتراضی
#نه_به_اعدام
#شعر #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
عاطفه اسدی، شاعر جوان ایرانی نیز ب این کارزار پیوسته است.
در همراهی با کارزار #شعر_زندگی_در_برابر_اعدام و #سه_شنبه_های_اعتراضی #نه_به_اعدام درون زندانهای ایران
عاطفه اسدی
روی تنم زخمِ عمیق
روی لبم امّید و کاش
گفتم کجا خاکم کنن
دلواپس چیزی نباش!
امروز وقتِ گریه نیست
پس گونههاتو پاک کن
دریای اشکاتو بیار
همراه این تن، خاک کن
توو حسرت یه خندهی بیوقفه از شادی
گفتم برقصن رو مزارم روز آزادی
با اینکه یهعمره دلامون غرق در خونه
امّید دارم که شبِ تیره نمیمونه
من موج بودم که تنم
رو سختیِ صخره نموند
شاید پرندهای تو رو
به قبرِ بیاسمم رسوند
با اینکه بارِ رفتنم
پشت تو رو خم میکنه
من مثل ققنوسم که باز
آتیش زندهم میکنه
توو حسرت یه خندهی بیوقفه از شادی
گفتم برقصن رو مزارم روز آزادی
با اینکه یهعمره دلامون غرق در خونه
امّید دارم که شبِ تیره نمیمونه
#شعر_زندگی_در_برابر_اعدام
#سه_شنبه_های_اعتراضی
#نه_به_اعدام
#شعر #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
اقدام اعتراضی زرتشت احمدی راغب، زندانی سیاسی، علیه دیکتاتوری و انتقال او به انفرادی
صبح روز شنبه، زرتشت احمدی راغب، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار به میان زندانیان بند کارگری واحد چهار زندان رفت، در حین اعزام آنها به قالیبافی که با هدف «کار اجباری» انجام میشود، شعارهایی علیه نظام سر داد. این زندانی با فریاد «مرگ بر دیکتاتور»، «مرگ بر استبداد» و اعتراض به اعدام، صدای خود را در میان سایر زندانیان بلند کرد.
در واکنش به این اقدام، ظهر روز دوشنبه، کمیته انضباطی زندان وی را به سلول انفرادی در واحد سه، موسوم به «سوییت» منتقل کرد؛ محلی که عمدتاً برای نگهداری زندانیان محکوم به اعدام استفاده میشود. این انتقال با هدف مجازات و ایجاد فشار روانی صورت گرفته است.
پیش از این نیز، آقای احمدی راغب، در ایام سالگرد پیروزی انقلاب ۵۷ در پی اقدامی مشابه، به انفرادی منتقل شده بود.
#زرتشت_احمدی_زرتشت #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
صبح روز شنبه، زرتشت احمدی راغب، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار به میان زندانیان بند کارگری واحد چهار زندان رفت، در حین اعزام آنها به قالیبافی که با هدف «کار اجباری» انجام میشود، شعارهایی علیه نظام سر داد. این زندانی با فریاد «مرگ بر دیکتاتور»، «مرگ بر استبداد» و اعتراض به اعدام، صدای خود را در میان سایر زندانیان بلند کرد.
در واکنش به این اقدام، ظهر روز دوشنبه، کمیته انضباطی زندان وی را به سلول انفرادی در واحد سه، موسوم به «سوییت» منتقل کرد؛ محلی که عمدتاً برای نگهداری زندانیان محکوم به اعدام استفاده میشود. این انتقال با هدف مجازات و ایجاد فشار روانی صورت گرفته است.
پیش از این نیز، آقای احمدی راغب، در ایام سالگرد پیروزی انقلاب ۵۷ در پی اقدامی مشابه، به انفرادی منتقل شده بود.
#زرتشت_احمدی_زرتشت #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
عزيزالله رزاقی، قاضی شعبه ۳۹ دیوان، کیست و چه احکامی صادر کرده است؟
او صادرکننده و تاییدکننده احکام اعدام آزادیخواهان و معترضان زیادی ست؛
قاضی صادرکننده رد درخواست اعاده دادرسی مهدی حسنی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام
تاییدکننده احکام اعدام
فرهاد شاکری، عیسی عیدمحمدی، عبدالحکیم عظیم گرگیج و عبدالرحمن گرگیج
افرادی که اعدام شدند.
تاییدکننده احکام اعدام
محمد ثلاث، محمد قبادلو
که اعدام شدند
تاییدکننده حکم اعدام عباس دریس، زندانی سیاسی و تنها شاهد نیزار ماهشهر
این ناقض حقوق انسانی ایرانیان را بیشتر بشناسید:
https://tavaana.org/azizolah-razaghi/
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_اعدام
@Tavaana_TavaanaTech
او صادرکننده و تاییدکننده احکام اعدام آزادیخواهان و معترضان زیادی ست؛
قاضی صادرکننده رد درخواست اعاده دادرسی مهدی حسنی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام
تاییدکننده احکام اعدام
فرهاد شاکری، عیسی عیدمحمدی، عبدالحکیم عظیم گرگیج و عبدالرحمن گرگیج
افرادی که اعدام شدند.
تاییدکننده احکام اعدام
محمد ثلاث، محمد قبادلو
که اعدام شدند
تاییدکننده حکم اعدام عباس دریس، زندانی سیاسی و تنها شاهد نیزار ماهشهر
این ناقض حقوق انسانی ایرانیان را بیشتر بشناسید:
https://tavaana.org/azizolah-razaghi/
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_اعدام
@Tavaana_TavaanaTech
قتل سیستماتیک یک زندانی افغان در قزلحصار؛
نامه سرگشاده احمدرضا حائری خطاب به رئیس قوه قضاییه
«جناب محسنی اژهای،
در سالهای اخیر بارها، چه با نامههای سرگشاده و چه از طریق مکاتبات خصوصی با مسئولان، درباره نقض فاحش حقوق بشر در زندانهای جمهوری اسلامی، بهویژه درباره «حق حیات» زندانیان، هشدار دادهام. از ساسان نیکنفس تا امیرحسین حاتمی، فهرست قربانیان این سیستم بیپایان است. در برابر این هشدارها، آنچه نصیب من شده صرفاً پروندهسازیهای مکرر و حبس بوده است. این بار اما، اگر هیچ اقدامی برای پیگیری فاجعهای که در ادامه شرح داده میشود صورت نگیرد، و در عوض بار دیگر من هدف پیگرد قرار گیرم، این آخرین نامهام خواهد بود. پس از این، مخاطب من نهادهای بینالمللی مدافع حقوق بشر خواهند بود.
در روزهای اخیر، نبی بیاتی، زندانی تبعه افغانستان، در زندان قزلحصار جان خود را از دست داد. او که به دلیل رفتار تحقیرآمیز و خلاف آییننامه، دست به اعتصاب غذای خشک زده بود، بدون هیچگونه رسیدگی و در بیتفاوتی مطلق مسئولان، جان باخت. مرگی که بهروشنی مصداق «قتل سیستماتیک» است.
نگارش این گزارش بر اساس مشاهدات عینی و بررسی دقیق صورت گرفته و به درستی آن اطمینان کامل دارم.
هفته گذشته، نبی بیاتی، زندانی محبوس در سالن ۱۹ واحد چهار، بههمراه سه همبند دیگر به اتهام مشارکت در یک درگیری، به اتاق موسوم به «دربسته» منتقل شد. شخصاً هنگام بازگشت از ملاقات، آنان را در همان محل دیدم و پیگیر وضعیتشان شدم. مسئولان وقت وعده دادند که بهزودی به بند خود یا بندی دیگر در همان واحد منتقل میشوند. اما با دخالت فردی بهنام اسماعیل فرجنژاد، یکی از معاونان موسوم به «سلامت»، این وعده زیر پا گذاشته شد.
این چهار زندانی به واحد یک منتقل شدند؛ شلوغترین و پرتنشترین واحد زندان، که اساساً فرستادن اتباع خارجی به آن برخلاف آییننامه داخلی زندانهاست. نبی بیاتی که این تصمیم را ناعادلانه و توهینآمیز میدانست، صراحتاً اعلام کرد: اگر در این مکان نگه داشته شود، اعتصاب غذای خشک خواهد کرد و حتی لب به آب نخواهد زد. پاسخ معاون سلامت با پوزخند و جملهای توهینآمیز همراه بود: «فوقش میمیری، به درک!» سپس دستور داد او را نه در داخل اتاق، بلکه در راهروی بند ۹ واحد یک ـ محل تردد عمومی زندانیان ـ مستقر کنند.
چهار روز بعد، در حالی که هیچکس سراغی از او نگرفته بود، نبی بیاتی در تنهایی مطلق جان سپرد. این یک مرگ عادی نبود. این یک قتل بود.
برای ما که در بند هستیم، این خبر جانکاه و تکاندهنده بود. چگونه است که در این سرزمین، جان انسان تا این اندازه بیارزش شده؟ چگونه است که مرگِ قابل پیشگیری یک زندانی، با چنین آرامشی نادیده گرفته میشود؟
بارها هشدار دادهام که ساختار مدیریتی زندان قزلحصار، بهویژه در حوزهای بهنام «سلامت»، بحرانی و دوگانه است. از یک سو فردی بهنام قبادی مسئول واحد ۳ و بند سیاسی (که من نیز در آن زندانیام) است، و از سوی دیگر، فرجنژاد که عملاً ساختاری مستقل و بیپاسخگو دارد. این آشفتگی ساختاری، زمینهساز فجایعی مانند آنچه بر سر نبی بیاتی آمد، شده است.
با وجود اینکه برخی فعالان حقوق بشر نیز در همین زندان حضور دارند و پیگیر این فاجعه بودهاند، تا زمان نگارش این نامه، هیچ نمایندهای از سوی قوه قضاییه برای بررسی موضوع به زندان اعزام نشده است. این بیتفاوتی، در عمل به معنای تأیید قتل یک زندانی است.
قوانین مربوط به اعتصاب غذا برای زندانیان روشن است. نهفقط این قوانین رعایت نشد، بلکه حتی اصول انسانی اولیه نیز زیر پا گذاشته شد. اعتصاب غذا، آخرین راهِ انسانیست که دیگر راهی برای احقاق حق خود نمییابد. این صداها را باید شنید، نه خاموش کرد.
اکنون ما در زندان قزلحصار خواستار اعزام فوری هیأتی مستقل، مسئول و دارای اختیار از خارج از ساختار زندان، برای بررسی این جنایت و برخورد قاطع با عاملان آن هستیم. هرگونه بیتوجهی به این خواسته، بیتردید جایگاه قوه قضاییه را نزد افکار عمومی، در داخل و خارج، بیش از پیش تضعیف خواهد کرد.
احمدرضا حائری
زندان قزلحصار
چهارشنبه، ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۴»
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #بیانیه #احمدرضا_حائری
@Tavaana_TavaanaTech
نامه سرگشاده احمدرضا حائری خطاب به رئیس قوه قضاییه
«جناب محسنی اژهای،
در سالهای اخیر بارها، چه با نامههای سرگشاده و چه از طریق مکاتبات خصوصی با مسئولان، درباره نقض فاحش حقوق بشر در زندانهای جمهوری اسلامی، بهویژه درباره «حق حیات» زندانیان، هشدار دادهام. از ساسان نیکنفس تا امیرحسین حاتمی، فهرست قربانیان این سیستم بیپایان است. در برابر این هشدارها، آنچه نصیب من شده صرفاً پروندهسازیهای مکرر و حبس بوده است. این بار اما، اگر هیچ اقدامی برای پیگیری فاجعهای که در ادامه شرح داده میشود صورت نگیرد، و در عوض بار دیگر من هدف پیگرد قرار گیرم، این آخرین نامهام خواهد بود. پس از این، مخاطب من نهادهای بینالمللی مدافع حقوق بشر خواهند بود.
در روزهای اخیر، نبی بیاتی، زندانی تبعه افغانستان، در زندان قزلحصار جان خود را از دست داد. او که به دلیل رفتار تحقیرآمیز و خلاف آییننامه، دست به اعتصاب غذای خشک زده بود، بدون هیچگونه رسیدگی و در بیتفاوتی مطلق مسئولان، جان باخت. مرگی که بهروشنی مصداق «قتل سیستماتیک» است.
نگارش این گزارش بر اساس مشاهدات عینی و بررسی دقیق صورت گرفته و به درستی آن اطمینان کامل دارم.
هفته گذشته، نبی بیاتی، زندانی محبوس در سالن ۱۹ واحد چهار، بههمراه سه همبند دیگر به اتهام مشارکت در یک درگیری، به اتاق موسوم به «دربسته» منتقل شد. شخصاً هنگام بازگشت از ملاقات، آنان را در همان محل دیدم و پیگیر وضعیتشان شدم. مسئولان وقت وعده دادند که بهزودی به بند خود یا بندی دیگر در همان واحد منتقل میشوند. اما با دخالت فردی بهنام اسماعیل فرجنژاد، یکی از معاونان موسوم به «سلامت»، این وعده زیر پا گذاشته شد.
این چهار زندانی به واحد یک منتقل شدند؛ شلوغترین و پرتنشترین واحد زندان، که اساساً فرستادن اتباع خارجی به آن برخلاف آییننامه داخلی زندانهاست. نبی بیاتی که این تصمیم را ناعادلانه و توهینآمیز میدانست، صراحتاً اعلام کرد: اگر در این مکان نگه داشته شود، اعتصاب غذای خشک خواهد کرد و حتی لب به آب نخواهد زد. پاسخ معاون سلامت با پوزخند و جملهای توهینآمیز همراه بود: «فوقش میمیری، به درک!» سپس دستور داد او را نه در داخل اتاق، بلکه در راهروی بند ۹ واحد یک ـ محل تردد عمومی زندانیان ـ مستقر کنند.
چهار روز بعد، در حالی که هیچکس سراغی از او نگرفته بود، نبی بیاتی در تنهایی مطلق جان سپرد. این یک مرگ عادی نبود. این یک قتل بود.
برای ما که در بند هستیم، این خبر جانکاه و تکاندهنده بود. چگونه است که در این سرزمین، جان انسان تا این اندازه بیارزش شده؟ چگونه است که مرگِ قابل پیشگیری یک زندانی، با چنین آرامشی نادیده گرفته میشود؟
بارها هشدار دادهام که ساختار مدیریتی زندان قزلحصار، بهویژه در حوزهای بهنام «سلامت»، بحرانی و دوگانه است. از یک سو فردی بهنام قبادی مسئول واحد ۳ و بند سیاسی (که من نیز در آن زندانیام) است، و از سوی دیگر، فرجنژاد که عملاً ساختاری مستقل و بیپاسخگو دارد. این آشفتگی ساختاری، زمینهساز فجایعی مانند آنچه بر سر نبی بیاتی آمد، شده است.
با وجود اینکه برخی فعالان حقوق بشر نیز در همین زندان حضور دارند و پیگیر این فاجعه بودهاند، تا زمان نگارش این نامه، هیچ نمایندهای از سوی قوه قضاییه برای بررسی موضوع به زندان اعزام نشده است. این بیتفاوتی، در عمل به معنای تأیید قتل یک زندانی است.
قوانین مربوط به اعتصاب غذا برای زندانیان روشن است. نهفقط این قوانین رعایت نشد، بلکه حتی اصول انسانی اولیه نیز زیر پا گذاشته شد. اعتصاب غذا، آخرین راهِ انسانیست که دیگر راهی برای احقاق حق خود نمییابد. این صداها را باید شنید، نه خاموش کرد.
اکنون ما در زندان قزلحصار خواستار اعزام فوری هیأتی مستقل، مسئول و دارای اختیار از خارج از ساختار زندان، برای بررسی این جنایت و برخورد قاطع با عاملان آن هستیم. هرگونه بیتوجهی به این خواسته، بیتردید جایگاه قوه قضاییه را نزد افکار عمومی، در داخل و خارج، بیش از پیش تضعیف خواهد کرد.
احمدرضا حائری
زندان قزلحصار
چهارشنبه، ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۴»
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #بیانیه #احمدرضا_حائری
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
اکبر بهادری؛ پزشک مردمداری که اعدام شد
دکتر اکبر بهادری سیاستمدار برحسته و نماینده مجلس شورای ملی از اراک و پزشک و پایهگذار بیمارستان قدس اراک که پس از انقلاب اعدام و اموالش مصادره شد.
نسخه نوشتاری:
https://tavaana.org/drakbar_bahadori/
لینک ویدئو:
https://tavaana.org/akbar_bahadori/
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #ایران #ترور
@Tavaana_TavaanaTech
دکتر اکبر بهادری سیاستمدار برحسته و نماینده مجلس شورای ملی از اراک و پزشک و پایهگذار بیمارستان قدس اراک که پس از انقلاب اعدام و اموالش مصادره شد.
نسخه نوشتاری:
https://tavaana.org/drakbar_bahadori/
لینک ویدئو:
https://tavaana.org/akbar_bahadori/
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #ایران #ترور
@Tavaana_TavaanaTech
امروز هفتم می، روز جهانی آسم نامگذاری شده است.
به گفته جمهوری اسلامی ۱۳ درصد گروههای سنی مختلف در کشورمان به بیماری آسم مبتلا هستند.
از آنجا که آسم یک بیماری التهابی است، آلودگی هوا میتواند میزان بروز و شدت این بیماری را افزایش دهد؛ بر همین اساس در کلانشهرها که آلودگی هوای بیشتری دارند، میزان ابتلا به این بیماری نیز افزایش مییابد.
ساکنان شهرهای اراک و اهواز و استان سیستانو بلوچستان، بیشترین میزان شیوع آسم را تجربهکردهاند.
جمهوری اسلامی هیچ آماری از میزان مرگومیر ناشی از آسم در کشورمان منتشر نمیکند.
از یاد نبریم زندانیانی را که در زندان به آسم مبتلا شدهاند.
از هموطنانمان که در شهرهای اراک و اهواز به دلیل آلودگی هوا دست به اعتراض زدند، یادی کنیم.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#آسم
@Tavaana_TavaanaTech
به گفته جمهوری اسلامی ۱۳ درصد گروههای سنی مختلف در کشورمان به بیماری آسم مبتلا هستند.
از آنجا که آسم یک بیماری التهابی است، آلودگی هوا میتواند میزان بروز و شدت این بیماری را افزایش دهد؛ بر همین اساس در کلانشهرها که آلودگی هوای بیشتری دارند، میزان ابتلا به این بیماری نیز افزایش مییابد.
ساکنان شهرهای اراک و اهواز و استان سیستانو بلوچستان، بیشترین میزان شیوع آسم را تجربهکردهاند.
جمهوری اسلامی هیچ آماری از میزان مرگومیر ناشی از آسم در کشورمان منتشر نمیکند.
از یاد نبریم زندانیانی را که در زندان به آسم مبتلا شدهاند.
از هموطنانمان که در شهرهای اراک و اهواز به دلیل آلودگی هوا دست به اعتراض زدند، یادی کنیم.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#آسم
@Tavaana_TavaanaTech