اعتراض رضا محمدحسینی در برابر مسئولان زندان قزلحصار: «ما زندانی نیستیم، گروگان حکومت بی‌رحمیم»

در پی اطلاع از انتقال چند زندانی محکوم به اعدام، رضا محمدحسینی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، در حضور مسئولان ارشد زندان با فریاد شعارهای ضد اعدام و ضد دیکتاتوری، دست به اعتراض علنی زد. هم‌زمان، زرتشت احمدی‌راغب نیز با پلاکاردی دست‌نویس بار دیگر خواستار پایان چرخه‌ی خشونت و سرکوب شد.

روز سه‌شنبه، پس از انتشار خبرهایی از حمله گارد زندان اوین به بند ۷ و انتقال زندانیان محکوم به اعدام به مکانی نامعلوم ، فضای زندان قزلحصار ملتهب شد. در همین شرایط، رضا محمدحسینی، زندانی سیاسی در بند چهار، در حالی که جمعی از مسئولان زندان از جمله رئیس واحد چهار، نماینده‌ی حفاظت زندان، کارشناس فرهنگی (آخوند)، مدیر داخلی، چند زندانی عادی و نگهبانان واحد سه در کریدور حضور داشتند، با صدای بلند فریاد زد:

«نه به اعدام!
حکومت اعدامی نابود باید گردد!
مرگ بر دیکتاتور!
مرگ بر خامنه‌ای!
ما زندانی نیستیم، ما گروگان یک حکومت بی‌رحم هستیم!
آزادی زندانیان سیاسی، آزادی ایران است!
اعدام، سرکوب، شکنجه و سانسور را متوقف کنید!
کشتارگاه قزلحصار را ببندید!»

در همین روز، زرتشت احمدی‌راغب نیز مطابق روال همیشگی خود، هنگام بازگشت زندانیان کارگر به بند در ساعت ۱۵:۱۵، با در دست داشتن کاغذ A4 که روی آن نوشته بود «نه به اعدام»، «پایان چرخه‌ی خشونت و سرکوب» و «نه به جمهوری اسلامی»، اعتراض خود را ابراز کرد.

لازم به ذکر است، در بیستمین روز اعتصاب غذای زرتشت احمدی‌راغب مسئولان زندان قصد دارند او را به زندان مرکزی کرج انتقال دهند. این موضوع به حکمی است که از طرف دادگاه انقلاب کرج و به ریاست قاضی آصف‌الحسینی مبنی بر یک سال حبس و دو سال تبعید در پی انتشار یک فایل صوتی و انتساب اتهام تبلیغ علیه نظام برای آقای احمدی راغب صادر شده است. پویا جگروند، فعال مدنی، از قول زرتشت احمدی راغب نوشت: «همه جای ایران وقتی که آزادی بیان نباشد، وقتی مردم از حقوق قانونی خود محروم باشند، زندان هست و زندان با زندان برای من تفاوت ندارد»

منابع داخل زندان همچنین گزارش داده‌اند که پس از مرگ مشکوک امید سرلک، تصاویر تازه‌ای از علی خامنه‌ای در نقاط مختلف زندان قزلحصار نصب شده است؛ اقدامی که زندانیان آن را «دهن‌کجی» آشکار به رنج زندانیان سیاسی و مردم ایران توصیف کرده‌اند.

#رضا_محمدحسینی #زرتشت_احمدی_راغب #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

یادی از محمدرسول مؤمنی‌زاده در آستانه زادروزش

۲۳ آبان، زادروز محمدرسول مؤمنی‌زاده است. اگر او را نکشته بودند، امسال تازه ۲۷ سالگی‌اش را جشن می‌گرفت.

محمدرسول مومن‌زاده که به همراه برادرش در اعتراضات رشت بود، در ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ با شلیک مستقیم نیروهای امنیتی‌ از فاصله یک متری کشته شد. ماموران پس از شلیک با وجود خونریزی شدید محمد رسول با باتوم دو برادر را کتک زدند و آنها را زیر مشت و لگد گرفتند.
حکومت با فرستادن تعداد زیادی مامور لباس شخصی در مراسم ‌تدفین و فیلمبرداری، خانواده مومن‌زاده را تهدید و تحت فشار قرار داد. برخلاف فشارها اما مادرش گفت: «دادخواهم و نمی‌گذارم خون او پایمال شود.» خامنه‌ای مسول مستقیم قتل محمد رسول و صدها بیگناه دیگر این سرزمین است که بدون هیچ تاوانی در خون غلتیدند. محمد رسول بیگناه بود و جانش را در راه آزادی و برای مردمش از دست داد.

ویدیو از صفحه مادر محمدرسول

#محمدرسول_مومنی_زاده #رشت #زن_زندگی_آزادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مجاهد بالدی، پدر احمد بالدی، شامگاه سه‌شنبه ۲۰ آبان در مراسم عزاداری فرزندش، جوان ۲۰ ساله‌ای که پس از رفتار خشن مأموران شهرداری اهواز دست به خودسوزی زد، خواستار برکناری و خروج رضا امینی، شهردار اهواز، و یکی از مدیران شهرداری به نام شمس از شهر شد.
او با صدایی آمیخته به خشم و اندوه در میان سوگواران گفت: «تا وقتی امینی و شمس از اهواز نروند، جنازه پسرم را تحویل نمی‌گیریم!»

در این مراسم بزرگان طوایف بختیاری و عرب اهوازی حضور داشتند.

خودسوزی احمد بالدی پس از آن رخ داد که مأموران شهرداری اهواز برای تخریب واحد صنفی متعلق به خانواده بالدی در پارک زیتون اهواز حاضر شدند. پس از این واقعه ناگوار، مجاهد بالدی (پدر احمد) گفت که مأموران بدون ارائه حکم قضایی به محل مراجعه کردند و در پاسخ به اعتراض احمد و تهدید به خودسوزی، یکی از مأموران با تمسخر به او گفت: «بسوزان ببینم چطور می‌سوزی». وی افزود مأموران به همسرش نیز دستبند زدند، در حالی که طبق حکم دادستان، خانواده بالدی دو سال دیگر مجاز به فعالیت در همان محل بودند.

جمهوری اسلامی طبق معمول افرادی که ویدیو منتشر کردند یا در مورد این موضوع در شبکه‌های اجتماعی اعتراض کردند را تحت پیگرد قرار داد و چند نفر را بازداشت کرد!

#احمد_بالدی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

تهدید به مرگ زندانیان سیاسی واحد ۴ زندان قزلحصار، توسط زندانیان جرایم قتل سالن ۱۹ واحد ۴

خبر رسیده به آموزشکده توانا حاکی از این است که فردی به نام میراحمد نیازی (معروف به ملا)، وکیل بند سالن ۱۹ واحد ۴ زندان قزل‌حصار، زندانیان سیاسی واحد ۴ قزلحصار را به مرگ تهدید کرده است.
زندانیان جرایم قتل سالن ۱۹، غالبا زندانیانی هستند که چیزی برای از دست دادن ندارند، در قبال دریافت پول یا تامین مواد مخدر ممکن است دست به هر کاری بزنند.
خبرهایی از داخل همان واحد ۱۹ مبنی بر پول دادن به چند نفر از زندانیان برای قتل زندانیان سیاسی رسیده است که بسیار نگران‌کننده است.

چرا این افراد خطرناک باید در مجاورت سالن زندانیان سیاسی باشند؟ زندانیان سیاسی حتی برای رفت‌وآمد به بهداری زندان، احساس امنیت نمی‌کنند. تهدید به قتل زندانیان سیاسی بدون هماهنگی یا دستور مسئولان زندان اتفاق نمی‌افتد و هر اتفاقی برای زندانیان سیاسی بیفتد، مسئولان زندان قزلحصار باید پاسخگوی آن باشند.

ما پیش‌تر نیز شاهد فاجعه‌ی تلخ قتل علیرضا شیرمحمدعلی بودیم که مسئولان زندان اوین او را در سالن زندانیان خطرناک قرار داده بودند و به شکل فجیعی توسط یک زندانی شرور به قتل رسید.

با توجه به کینه‌ای که مسئولان زندان و نهادهای اطلاعاتی از زندانیان سیاسی دارند، بعید نیست که باز نقشه قتل زندانیان سیاسی را در سر داشته باشند.

این خبر هشداری جدی است به مسئولان زندان قزلحصار است. هر اتفاقی برای زندانیان سیاسی بیفتد، فعالان حقوق بشر از چشم مسئولان قزل‌حصار خواهند دید و پرونده آن‌ها نزد مردم آزادی‌خواه ایران، سنگین‌تر خواهد شد.

#از_قزلحصار_بگو #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

تلاش برای پرونده‌سازی و صدور احکام سنگین برای علی بهرام‌پور و مهدی وفایی ثانی
انتقال علی بهرام‌پور، به مکان نامعلوم توسط وزارت اطلاعات

گزارش‌ها حاکی است که علی بهرام‌پور، نویسنده و مدرس اصول و فنون مذاکره و مهارت‌های ارتباطی، روز چهارشنبه ۷ آبان ۱۴۰۴ به‌دستور وزارت اطلاعات از زندان تهران بزرگ به مکانی نامعلوم منتقل شده است.

بهرام‌پور که پس از اصابت موشک به زندان اوین در دوم تیرماه ۱۴۰۴ به زندان تهران بزرگ منتقل شده بود، از بازداشت‌شدگان جنبش «زن، زندگی، آزادی» و از دوستان نزدیک مهدی وفایی‌ثانی است. منابع مطلع می‌گویند انتقال اخیر او در ادامه‌ی پرونده‌سازی مشترکی است که از مهرماه علیه این دو زندانی سیاسی در جریان است.
پیش‌تر، مهدی وفایی‌ثانی نیز در تاریخ ۷ مهرماه ۱۴۰۴ توسط نیروهای وزارت اطلاعات از زندان اوین به مکانی نامعلوم منتقل شده بود.

گزارش‌های غیررسمی حاکی از آن است که این دو زندانی اکنون در سلول‌های انفرادی ساختمان وزارت اطلاعات در شهر قم نگهداری می‌شوند.
به‌گفته‌ی منابع آگاه، مقامات امنیتی در حال زمینه‌سازی برای تشکیل پرونده‌ی جدیدی علیه آنان با اتهاماتی نظیر «نگهداری سلاح» و دیگر موارد ساختگی هستند؛ اتهاماتی که به‌نظر می‌رسد در راستای پرونده‌سازی امنیتی تازه‌ای علیه زندانیان سیاسی تنظیم شده است.

علی بهرام‌پور در تاریخ ۱۲ آبان ۱۴۰۱، هم‌زمان با مراسم چهلم حدیث نجفی، در اتوبان کرج–قزوین بازداشت شد.

او در جریان بازداشت و بازجویی تحت شکنجه‌های شدید جسمی و روحی قرار گرفت. مأموران پس از بستن دستبند، وی را از دستانش از سقف آویزان کرده، لباس‌هایش را از تنش درآورده و پس از ریختن آب بر بدنش، با شوکر، باتوم و ترکه او را شکنجه کردند.
همچنین، وی یک بار تهدید شده بود که اگر در مقابل دوربین اعتراف اجباری نکند، پسر پنج‌ساله‌اش نیز بازداشت خواهد شد. او پس از عفو زندانیان در اواخر سال ۱۴۰۱ از ایران خارج شد ولی در آبان ماه ۱۴۰۳ به محض بازگشت به ایران در فرودگاه بازداشت و راهی زندان شد.

علی بهرام‌پور و مهدی وفایی‌ثانی هر دو از زندانیان سیاسی فعال در جنبش مهسا هستند. در جریان حمله موشکی به زندان اوین در دوم تیرماه ۱۴۰۴، آنان برای نجات هم‌بندیان خود از آتش‌سوزی تلاش کردند و با کمک دیگر زندانیان موفق به شکستن درب‌های اندرزگاه هشت و درب ۳۶۰ اوین شدند.
به گفته‌ی شاهدان، این دو در لحظات پایانی، هنگام کمک به انتقال زخمی‌ها در مقابل ایستگاه آتش‌نشانی اوین، توسط مأموران بازداشت و پس از آن درگیر پرونده‌سازی جدیدی شدند.

مهدی وفایی‌ثانی، متولد ۱۳۶۵ و ساکن تهران، در تاریخ ۱۸ خرداد ۱۴۰۱ بازداشت و به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی» به اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین خلق به شش سال حبس محکوم شده است. مادر مهدی، شیوا اسماعیلی زندانی سیاسی محبوس در قرچک است که دراسفند ۱۴۰۱ در تهران دستگیر و به بند ۲۰۹ اوین منتقل شد. وی به اتهام اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام به ۱۰ سال زندان محکوم شده است.
پسر عموی مهدی، جواد وفایی ثانی نیز در زندان وکیل‌آباد مشهد محبوس و به اعدام محکوم شده است.

علی بهرام‌پور، متولد ۱۳۶۳ و ساکن تهران، به اتهامات «اغوا و تحریک مردم به جنگ و کشتار با یکدیگر به قصد برهم‌زدن امنیت کشور»، «توهین به رهبری»، «تبلیغ علیه نظام» و «نشر اکاذیب» در مجموع به هشت سال و چهار ماه زندان محکوم شده است.

لازم به ذکر است، این دو زندانی سیاسی پس از طی بازجویی در مکانی نامعلوم (احتمالا اطلاعات قم) به بند ۷ زندان اوین بازگردانده شدند.

#مهدی_وفایی_ثانی #علی_بهرام_پور #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

صبح روز گذشته، سه شنبه ۲۰ آبان چند تن از ماموران امنیتی با ورود به منزل مادری افشین حیرتیان، وی را با اعمال خشونت بازداشت کردند.
ماموران ضمن تفتیش منزل، شماری از وسایل شخصی آقای حیرتیان و مادرش را ضبط کرده اند.

یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این شهروند بهائی، گفت: «در جریان ورود ماموران به منزل، مادر سالخورده آقای حیرتیان بر اثر هل‌دادن در هنگام گشوده شدن درب، به زمین افتاد.

همچنین علیرغم پیگیری‌های نزدیکان آقای حیرتیان برای کسب اطلاع از سرنوشت وی، تاکنون از محل نگهداری او اطلاعی حاصل نشده است. بی خبری از سرنوشت آقای حیرتیان، منجر به افزایش نگرانی‌های خانواده این شهروند شده است.»

افشین حیرتیان، شهروند بهائی اهل تهران، حدودا ۴۵ ساله و مجرد است. او از اعضای جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان است و پیشتر نیز از بابت فعالیت‌ها و اعتقادات خود، سابقه بازداشت و برخوردهای قضایی را داشته است.

پرسش این است که آیا هیچ حکومتی حق دارد انسان‌ها را به‌دلیل باور و اعتقادشان محاکمه و مجازات کند؟

#داستان_ما_یکیست #بهائیان_ایران #آزادی_باور #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

چرا بسیاری از بازداشت‌شدگان خیزش «زن، زندگی، آزادی» پس از آزادی، تنها چند ماه بعد، دست به خودکشی زدند؟

دکتر احمدرضا یزدی، روان‌شناس، در گفت‌وگویی با بهرنگ رهبری از دو مرحله‌ی بسیار حساس در زندگی یک زندانی سیاسی سخن می‌گوید: «لحظه‌ی دستگیری» و «دوران پس از آزادی».

او توضیح می‌دهد که در هفته‌ها و ماه‌های نخست بازداشت، فرد درگیر شکنجه، بلاتکلیفی و خشونت ساختاری است، در محیطی که نه قانون معنا دارد، نه مرز انسانیت.
اما بحران دوم، زمانی است که زندانی آزاد می‌شود: در ظاهر آزاد، اما در درون گرفتار. با تراما، اضطراب، بی‌خوابی و احساس طردشدگی به خانه برمی‌گردد.
او جامعه‌ای را می‌بیند که دیگر همان جامعه‌ی پیش از بازداشت نیست؛ خانواده‌ای که در ترس و فرسودگی فرو رفته، دوستانی که مهاجرت کرده‌اند یا فاصله گرفته‌اند.

دکتر یزدی هشدار می‌دهد:
«پس از آزادی، بسیاری از زندانیان با اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) مزمن روبه‌رو می‌شوند. داروهایی که در زندان به اجبار مصرف کرده‌اند، ناگهان قطع می‌شود. ذهن و بدنشان در تعلیقی دردناک رها می‌شود؛ نه در زندان‌اند، نه در زندگی.»

به گفته‌ی او، در این وضعیت، نبود حمایت روانی و اجتماعی، سکوت رسانه‌ها، بی‌تفاوتی جامعه و انکار رنج، می‌تواند فرد را به نقطه‌ای برساند که احساس کند هیچ چیز جز خودش باقی نمانده تا علیه آن اعتراض کند و آن‌گاه، بدن خود را آخرین صحنه‌ی مقاومت کند.

ـ در صورتی که بازداشت شدید یا از خانواده‌های دادخواه هستید و به روان‌شناس نیاز دارید، با ادمین توانا تماس بگیرید.

درس‌نامه «راهنمای حمایت روانی-اجتماعی از زندانیان سیاسی
https://tavaana.org/mental-health-political-prisoners-ebook/

سلامت روان زندانیان سیاسی
https://tavaana.org/psychosocial-s

در چنگ استبداد چگونه دوام بیاوریم؟
https://tavaana.org/resilience-prison-detention-interrogation-iran/

زخم‌های پنهان؛ راهنمای مقدماتی برای فهم تراما در قربانیان سرکوب
https://tavaana.org/trauma-among-political-prisoners-in-iran/


#زندان #شکنجه #انفرادی #بازجویی #سلامت_روان #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مریم عباسی‌نیکو، مادر بیتا شفیعی، بار دیگر بازداشت شد
بر اساس پستی که بیتا شفیعی ساعتی پیش در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده است:
«۱۹ آبان، ساعت ۲ بعدازظهر ماموران اطلاعات سپاه به خانه ما یورش آوردند و مادرم را ربودند و به مکانی نامعلوم بردند و جوابگو نیستند.»
او در ادامه به خشونت ماموران سرکوبگر جمهوری اسلامی هم اشاره کرده که حین بازداشت به اشیای خانه آسیب زده‌اند.
بیتا شفیعی، اولین بار به اتهام شرکت در اعتراضات به مسمومیت دانش‌آموزان در شاهین‌شهر بازداشت شد. او در طول بازداشت تحت شکنجه قرار گرفت و انگشت دستش را شکستند.
پیشتر هم زمانی که سرکوبگران جمهوری اسلامی برای بازداشت او به خانه‌اش حمله کرده بودند و زمانی که متوجه شدند بیتا خانه نیست، پدرش را کتک زده بودند.
- جمهوری اسلامی برای تسلیم شدن و به سکوت واداشتن مخالفان خود، اعضای خانواده آن‌ها را گروگان می‌گیرد!! حالا هم مادر بیتا را بازداشت کرده‌اند.
@bitashafieei

#بیتا_شفیعی #مریم_عباسی_نیکو #باری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

مادر دادخواه جاویدنام محمدرسول مؤمنی‌زاده این ویدئو را از فرزندش منتشر کرد و نوشت:
«جمعه ۲۳ آبان پسرم محمد رسولم تو ۲۷ ساله میشی
مثل هر سال این روز رو کنار هم جشن میگیریم
پیشاپیش زادروزت خجسته باد پسر قهرمانم✌️💙»

محمد رسول مومنی‌زاده ۲۴ ساله در آغوش برادرش جان داد وقتی از پشت به او تیر زدند بیشتر از ۳۰ نفر موتور سوار با باتوم به او حمله کردند. برادرش می‌گوید: «خودم را به روی محمدرسول انداختم که پهلوی شکسته و تیر خورده ‌اش که غرق خون بود لگد نخورد.»

زهرا کریمی مادر محمدرسول به یکی از رسانه‌ها گفته است : «وقتی به بیمارستان رفتم پر از لباس شخصی بود و وقتی که جنازه کسی را در آنجا دیدم گفتم خدا به پدرومادرش رحم کند. پسر دیگرم به من گفت که این محمدرسول است. من قبول نمی‌کردم. نیروهای امنیتی نگذاشتند پیکر بچه‌ام را ببینم و همینطوری در بیمارستان و حیاط و خیابان من را با زور و کشان‌کشان می‌بردند.»

#محمدرسول_مومنی_زاده #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech