هنرمند و معمار گرامی، غفرهاد پوریاری، این بار در گرامی‌داشت یاد جان‌باختگان راه آزادی، تندیس شنی جاویدنام علی سیدی را درست کرده است.

‌- جاویدنام علی سیدی، جوانی ۲۵ ساله‌ای بود که چهارم آبان ماه در شهر پرند در چهلم مهسا امینی توسط ماموران حکومتی به قتل رسید.
شاهدان می‌گویند او در حال فرار بود که پایش پیچ خورد، ماموران رسیدند، با شوکر و باتوم او را زدند، مامور دیگری از نزدیک به او شلیک کرد و شدت ضربه جوری بود که اندام‌های داخلی بدنش به بیرون ریخت. او را کشیدند به گوشه دیوار و رفتند. عابران او را به درمانگاه و بیمارستان بردند، ولی او در اثر شدت جراحت جان باخت.

#قهرمانان_وطن #علی_سیدی 🥀🥀✌️✌️ #محمد_حسینی ✌️✌️✌️✌️ #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

استوری لیلی مهدوی مادر زنده‌یاد سیاوش محمودی
سیاوش محمودی ۱۶ ساله که علاقه زیادی به فوتبال داشت،
او نوشت:
«شما به یک ملت باختید نه به یک تیم دیگر، حتی تماشایش هم برایم جالب نیست، وقتی پسر فوتبالی من نیست.»
سیاوش محمودی، نوجوان ۱۶ ساله‌ای بود که در اعتراضات سال ۱۴۰۱ در محله نازی آباد تهران به ضرب گلوله ماموران جمهوری اسلامی کشته شدِ.
مادر سیاوش، لیلی مهدوی امروز دادخواه خون پسر ۱۶ ساله‌اش است.
او خود راوی چگونه کشته‌شدن پسرش است، او نوشته : «سیاوش با دوستش در نازی‌آباد قرار گذاشت و به مادرش که او را صدا می‌زد گفت "مامان برو،‌ من میام"، اما دیگر نیامد.»

او اضافه می‌کند: «خیابان نازی‌آباد را بسته بودند و پر از دود گاز اشک‌آور بود. یاد صحنه‌های جنگ افتادم، بسیجی‌های خود همان محل رو به روی بچه‌های محل خود ایستاده بودند.»

او می‌گوید به دنبال پسرش بود که یک بسیجی او را با باتوم زد و به سمت دیگر خیابان «پرت کرد» و گفت "معرکه نگیر."

مادر سیاوش بعد از این که موفق به پیداکردن فرزندش در خیابان نمی‌شود به کلانتری می‌رود و در راه به بیمارستانی در همان حوالی سر می‌زنند: «گفتند یک بچه را آوردند ولی فوت کرده. دلم هوری ریخت، هر کاری کردم که نشونم بدن، گفتن اجازه نمی‌دهند، مجهول‌الهویه است. انقدر گریه کردم و داد زدم تا کارت عابر بانکی که در جیبت بود را نشانم دادند. گفتن از پشت سر تیر خورده، دو نفر این جنازه را آورده و در حیاط بیمارستان رها کردن.»

صبح به مادر سیاوش اجازه می‌دهند تا جسد را شناسایی کند: «کشو سردخانه باز شد کاور را باز کردم سیاوش من با فرق غرق به خون با چشمان نیمه باز. زانو زدم، دست زیر سرت گذاشتم و فریاد زدم. دستم پر از خون شد.»

#سیاوش_محمودی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #مهسا_امينى #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

هنرمند گرامی فرهاد پوریاری، این بار تندیس شنی جاویدنام محسن موسوی را درست کرده است.

- محسن موسوی ۳۰ ساله، ۱۶ مهرماه، در محدوده بازار تهران بر‌ اثر اصابت گلوله نیروهای حکومتی کشته شد.

چندی پیش پدر جاویدنام محسن موسوی، دست‌نوشته فرزندش را که پیش از‌ رفتن به خیابان نوشته بود، منتشر کرده بود.
او در این نوشته وصیت‌گونه خود را «فرزند وطنم ایران» معرفی کرده و تاکید کرده بود که «در سلامت جسم و روان» برای «مبارزه با حکومت باطل دیکتاتوری جمهوری اسلامی» رفته و ابراز امیدواری کرده بود که در پی این مبارزه وطن «در آرامش و آزادی باشد».

#محسن_موسوی #مهسا_امینی #زن_زندگی_آزادی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

فرزانه برزه‌کار، مادر جاویدنام عرفان خزابی، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:

«عرفانم
حتی اگر روزی نتوانم در این صفحه مجازی اسمت را فریاد بزنم
حتی اگر هزاران دوربین بر مزارت نصب کنند
جلوی زائرانت را بگیرند، جلوی سالگرد و تولدت را بگیرند
دنیا چشم از تو برنمی‌دارد
دنیا آن پسر شجاع و بی باک که جلوی هزاران دوربین و اسلحه و نیرو قدعلم کرد را فراموش نمی‌کند.
دنیا آن پسر شجاعی که گفت من جلوتر از همه حقم را فریاد میزنم
و جلوتر از همه سینه سپر کرده بود را فراموش نمی‌کند.
دنیا آن پسری که حرفش حرف بود را فراموش نمی‌کند.
دنیا اولین اولین بلاگردان وطن در شهر آمل را فراموش نمی‌کند.
دنیا عرفان و میدان هفده شهریور آمل را فراموش نمی‌کند.
تو مظهر پاکی ونماینده رشادت و فداکاری هستی
نیاز به مهر و امضا نیست
تو در دل‌ها، تو در یادها و افکار مردمت حک شدی.
تو زنده هستی و زنده می‌مانی.
مرگ تنها توانست از تو گودالی پرکند.»


- عرفان رضایی، معترض ۲۱ ساله، روز ۳۰ شهریور در آمل هدف گلوله سرکوبگران قرار گرفت و کشته شد. عرفان در صف اول مبارزان بود، همان جوانی که شجاعانه روی ماشین قوای سرکوبگر پرید، همان که رفت بالای بیلبورد و عکس خامنه‌ای را پاره کرد، شهامت و دلاوری مثال زدنی عرفان را مگر می‌توان فراموش کرد؟ عرفان سرمشق بسیاری از جوانان شده است.


#عرفان_رضایی #آمل #یادمون_نمیره #دادخواهی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

جاویدنام میلاد معروفی، امشب باید شمع تولد ۲۵ سالگی‌اش را فوت می‌کرد.


میلاد جوانی پر از انرژی و شور زندگی بود. او سوارکاری می‌کرد و در آن بسیار خبره بود. ۲۶ آبان‌ ۱۴۰۱ با گلوله ماموران در بوکان به‌شدت زخمی شد و یک روز بعد در بیمارستان جان باخت. جمعیت بزرگی از مردم بوکان برای مراسم خاکسپار او در روستای «کوسته» بوکان گرد هم آمدند . مادر میلاد بر مزار فرزندش گفت: «پسرم شهید است. تقدیمش می‌کنم به کردستان. من مادر میلاد نیستم اگر انتقامش را نگیریم.» و پدر نیز گفت: «میلاد شهید کردستان است و انتقامش را می‌گیرم. ۷دی ۱۴۰۱ مراسم چهلمین روز کشته‌شدن میلاد معروفی در روستای کوسته برگزار شد. ماموران سرکوبگر در این مراسم به مردم حمله کردند. آن‌ها با گاز اشک‌آور به منزل یکی از بستگان یورش بردند و پدر و برخی از اعضای خانواده را بازداشت کردند.

https://tavaana.org/milad_maroofi/
در یوتیوب:
https://youtu.be/KB5YiW1fUZg

#میلاد_معروفی #بوکان #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #یادمون_نمیره #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

فرهاد پوریاری، هنرمند و معمار ساکن عمان، این هفته برای گرامیداشت یاد جاویدنام شهریار محمدی سردیس او را با شن‌های ساحلی عمان درست کرده است.


- شهریار محمدی از جان‌باختگان بوکان است. او دوست و رفیق نزدیک جاویدنام محمد حسن‌زاده و از لیدرهای خیزش انقلابی در بوکان بود و یک روز پس از کشته‌شدن محمد، او هم کشته شد و به رفیقش پیوست. شهریار شب تا صبح کنار پیکر رفیقش بیدار مانده بود و محافظت کرد که پیکر محمد دست عوامل رژیم نیفتد. این کار او شهریار را به عنوان اسوه و الگوی رفاقت و معرفت معرفی کرد.

#شهريار_محمدى #رفاقت_تا_پاى_جان #دايه_مينا #ميلاد_محمدى #نه_ميبخشيم_نه_فراموش_ميكنيم #مهسا_امینی #هنر_اعتراض #دادخواهی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

آخرین پنجشنبه سال بر سر مزار حمیدرضا نخبه‌زعیم

حمیدرضا نخبه‌زعیم، ۳۶ ساله و ساکن کرج بود، روز ۲۷ آبان حدود ساعت ۳ بعداز ظهر از خانه بیرون رفت اما دیگر برنگشت. روز بعد خانواده‌اش به تمام ادارات آگاهی و پلیس شهر رفتند، اما آن‌ها گفتند که هیچ اطلاعاتی ندارند. بعد از دو روز یعنی ۲۹ آبان با خانواده تماس گرفته شد و گفتند جنازه‌ای هست که با مشخصات حمیدرضا انطباق دارد. از خانواده‌اش خواستند که برای شناسایی بروند. بعد از تایید هویت، از خانواده خواستند که بگویند فرزندشان خودکشی کرده و خودش را جلوی قطار انداخته، ولی خانواده مقاومت کردند و گفتند که جنازه سالم است و اگر قطار به او زده بود که الان جنازه‌ای اینجا نبود. دوباره گفتند بگویید تصادف کرده. چند مدل روایت عوض کردند که هیچ کدام درست نبود و همه دروغ محض بود. بعد خانواده حمیدرضا را خیلی تهدید کردند و تحت فشار قرار دادند. روز ۳۰ آبان بالاخره جنازه با کلی نهدید تحویل داده شد و به آن‌ها گفتند اگر در مراسم حرفی بزنید به غیر از اینکه فرزندتان خودکشی کرده برایتان خیلی خطرناک می‌شود!

حمیدرضا در تمام اعتراضات حضور داشت و چند روز قبل همراه با رهگذری دیگر، هنگام مشاهده تلاش پلیس برای بازداشت با ضرب و شتم یک معترض، مداخله کرده و مانع بازداشت می‌شود، به نظر می‌آید حمید آن روز که با مامور درگیر شده، شناسایی شده است.

در برگه گواهی فوت علت مرگ برخورد جسم سنگین با سر گزارش شده است.
گوشی موبایل حمیدرضا که در آن ویدیوهای زیادی از اعتراضات داشت، هرگز پیدا نشد و به خانواده تحویل داده نشد.
حمیدرضا عاشق حیوانات بود، جوانی مهربان که به سگ‌ها و گربه‌ها کمک می‌کرد. اهل کار بود. او در زمینه مکانیکی مشغول کار بود. قرار بود در فروردین ۱۴۰۲ کارش را تغییر دهد و یک کافه تاسیس کند. اما عوامل جمهوری اسلامی او را به قتل رساندند.

#حمیدرضا_نخبه_زعیم #مهسا_امینی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

آخرین پنجشنبه سال بر مزار جاویدنام امید مؤیدی

- امید مویدی دانشجوی ۲۰ ساله رشته تربیت بدنی دانشگاه باهنر شیراز بود که هنگام بازگشت از تمرین در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱با شلیک مستقیم ماموران کشته شد.

#شیراز #مهسا_امینی #انقلاب_۱۴۰۱ #امید_مؤیدی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

نوروزمان پیروز …

به یاد خدانور لجه‌ای و سایر جان‌باختگان سیستان و بلوچستان

painting.zhale

#خدانور_لجعی #مهسا_امینی #زن_زندگی_آزادی #نوروز #نه_به_جمهوری_اسلامی #نه_به_حجاب_اجباری #نه_به_اعدام #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #علیه_فراموشی #هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مهسا پیرایی، دختر جاویدنام مینو مجیدی، این ویدیو را منتشر کرد و نوشت:
مادر جانم،
یادت، خنده‌ای بر لب، اشکی از چشم و تیری در قلبه! میگن دیر یا زود هر انسانی از حقیقتِ زندگی سیلی میخوره ولی ما نه از حقیقت بلکه از ناحق سیلی خوردیم، و حقیقتی جز گفتن از ظلمی که بر ما تحمیل شده و مبارزه با قاتلانت وجود ندارد! از تحمل درد خسته‌ام، روحم زخمیه و صبوری آزاردهنده‌اس با‌اینحال راهی رو که توش قدم گذاشتی ادامه میدم چرا‌ که؛

«مقاومت زندگیست!»

-
- مینو مجیدی زن ۶۲ ساله، مادر ۳ فرزند، در ۲۹ شهریور ۱۴۰۱ در شهر کرمانشاه به ضرب گلوله‌های نیروهای حکومتی کشته شد. به بدن تو ۱۶۷ ساچمه اصابت کرده بود. فرزندان مینو مجیدی حالا دادخواه مادرشان هستند. خانواده‌ای که تصورش را نمی‌کردند مادرشان کشته شود.
اگر او را نکشته بودند، شاید این نوروز به دیدار دخترش در انگلیس می‌رفت و با نوه‌اش در این پارک بازی می‌کرد.
پارکی که مهسا به یاد مادرش یک نیمکت خریداری و در آنجا نصب کرد.

#مینو_مجیدی #یادمون_نمیره #زن_زندگی_آزادی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

حضور لیلا مهدوی، مادر جاویدنام سیاوش محمودی، بر سر مزار جاویدنام جواد حیدری

فاطمه حیدری، خواهر جواد، ضمن انتشار این ویدیو نوشت؛

«مامان‌لیلا بر مزار برادرم، جواد رو خطاب قرار داده و گفته: "برای سیاوش تو آسمون‌ها پدری کن". همه بغضشون ترکیده و‌ گریه کردن؛ همه می‌دونن جواد چقدر مهربون بود و عاشق جوون‌ها. فاصله‌ سنی جواد و سیاوش ۲۲ ساله. آدم‌هایی از دو نسل متفاوت که برای یک هدف مشترک جنگیدن و کشته شدن…

مامان‌لیلا ساعت‌ها در آغوش مادرم از داستان رنج خودش و از سختی‌ها و فشارهایی که به خونواده‌اش آوردن می‌گه؛ از اینکه حتی راحت نمی‌تونه به مزار پسرش سیاوش بره… با این حال، همچنان محکم و استوار حرف می‌زده… پر از امید و‌ مقاومت… به قول داداشم داستان زندگی لیلا مهدوی داستانِ تنهایی و استواریه…»

#سیاوش_محمودی
#جواد_حیدری #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #دادخواهی
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

قدمت ترانه «دایه دایه وقت جنگه» بیش از یکصد سال است و ریشه آن به جنگ جهانی اول و زمان حضور قوای روس و انگلیس در ایران برمی‌گردد؛ زمانی که اقوام لُر مورد آزار اقوام خارجی قرار گرفته بودند و این ترانه را برای اتحاد و تقویت روحیه سلحشوری در قوم خود ساختند. این ترانه نشان‌دهنده رشادت و مقاومت این اقوام بوده که معمولا هم با کمانچه، مهم‌ترین ساز اقوام لر اجرا می‌شود.

اگرچه این ترانه در بین اقوام لُر رواج داشته و از بستر این قوم برخاسته، اما با توجه به مفهوم و ماهیت آن، دیگر به جغرافیای لرستان محدود نمی‌شود و در سراسر ایران شناخته شده است و به وقت مبارزه و برای تقویت روحیه سلحشوری و مقاومت خوانده می‌شود.

و نیکا روحیه سلحشوری داشت، تصویر نیکا وقتی که در برابر نیروهای سرکوبگر ایستاد و نماد جمهوری اسلامی یعنی شالش را سوزاند از تصاویر ماندگار از سلحشوری و ایستادگی ملت ایران است و در تاریخ ثبت خواهد شد.
تصویر او وقتی که التماس نکرد، بلکه تا آخرین نفس جنگید، همیشه جاوید است.

#دایه_دایه_وقت_جنگه #نیکا_شاکرمی #مهسا_امینی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امروز زادروز جاویدنام امید مؤیدی بود، مادرش بر سر مزار فرزندش تولدش را جشن گرفت!

او این ویدیو را در اینستاگرام منتشر کرد.

امید مویدی دانشجوی ۲۰ ساله رشته تربیت بدنی دانشگاه باهنر شیراز بود که هنگام بازگشت از تمرین در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱با شلیک مستقیم ماموران کشته شد.


روز ۲۴ آبان ۱۴۰۱، پسر جوانی معترض روی زمین افتاده است، تعدادی مأمور مسلح او را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند، مردم قصد کمک دارند، اما ماموران با شلیک تیرهوایی ایجاد رعب و وحشت می‌کنند تا برای کمک به معترض جلوتر نیایند، امید مؤیدی، دانشجوی سال آخر تربیت‌بدنی شیراز جلوتر می‌آید تا به جوانی که کتک می‌خورد؛ کمک کند، ماموران از پشت امید را هدف گلوله قرار می‌دهند، تیری به طرف کمر او شلیک می‌کنند، امید روی زمین می‌افتد، اما گویی این برای ماموران کافی نیست، دوباره شلیک می‌کنند، این بار تیر خلاص است به پیشانی امید.


#شیراز #مهسا_امینی #انقلاب_۱۴۰۱ #امید_مؤیدی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«ماهم رفت ماهت بمیرد آسمان
روزهای درد یکی بعد از دیگری تمامی ندارد
یکسال شد ندارمت چشم تیله ایم
یکسالی که هرروزش اندازه قرنی گذشتند از دلتنگی و نبودنت
این که میدونم نیستی و باز دلتنگتم بزرگ ترین درده
بقول شاعر اگه قیامت قصه باشه تورو من کجا ببینم
میخوابم تا بیایی بخوابم اگر قول بدی توخوابم بمونی منم قول میدم برای همیشه بخوابم
ابولفضل امیرعطایی فرزند مریم»


- ویدیو و متنی که مادر ابوالفضل امیرعطایی درسالگرد جان‌باختن فرزندش منتشر کرده است.

- ابوالفضل نوجوان ۱۶ ساله‌ای بود که در ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ در شهر ری با شلیک مستقیم گلوله گاز اشک‌آور به سرش توسط ماموران جمهوری اسلامی زخمی شده بود و ۵ خرداد ۱۴۰۲ بعد از هشت ماه تحمل درد و رنج، جان باخت.

ویدیو از پوریا افضلی

#ابوالفضل_امیرعطایی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مراسم اولین سالگرد جان‌باختن جاویدنام ابوالفضل امیرعطایی با حضور، نردیکان، خانواده او و جمعی از خانواده‌های دادخواه از جمله مادر امیررضا همت آزاد، پدر فرزین معروفی، پدر یلدا آقافضلی، و پدر محسن شکاری برگزار شد.

- ابوالفضل نوجوان ۱۶ ساله‌ای بود که در ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ در شهر ری با شلیک مستقیم گلوله گاز اشک‌آور به سرش توسط ماموران جمهوری اسلامی زخمی شده بود و ۵ خرداد ۱۴۰۲ بعد از هشت ماه تحمل درد و رنج، جان باخت.


#ابوالفضل_امیرعطایی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

سارینا اسماعیل‌زاده یکی از نوجوانان آگاه و معترضی بود که با ضربات متعدد باتوم ماموران امنیتی بر سرش، جان خود را از دست داد.

سارینا متولد ۱۱ تیرماه ۱۳۸۵، دانش‌آموز مدرسه‌ی فرزانگان و ساکن مهرشهر کرج بود که در تظاهرات ۱ مهرماه کرجْ شرکت کرد و کشته شد.
پس از قتل سارینا، نیروهای امنیتی بارها تلاش کردند تا با تحت فشار قرار دادن خانواده، علت جان‌باختن او را خودکشی و‌ سقوط از ارتفاع، اعلام کنند.

سارینا از طریق کانال یوتیوب و تلگرام‌اش، با زبان و جهان‌بینی خود به شرح و بیان دیدگاه و دغدغه‌هایش پیرامون وضعیت زنان، جایگاه نابرابر دختران در خانواده، سرکوب جنسیتی، فقر و‌ شرح وضع دختران هم‌کلاسی خود می‌پرداخت. او در یکی از ویدئوهایی که در صفحه یوتیوب خود قرار داده، اعلام کرده بود: «مردم یک کشور چه انتظاری میتونن از کشور خودشون داشته باشن؟ رفاه، رفاه، رفاه، نه چیز دیگه‌ای...یک سری محدودیت‌هایی که مخصوصا برای زن‌ها خیلی بیشتره مثل «حجاب اجباری». مثل خیلی از ممنوعیت‌هایی که برای پسرها نیست، مثلا ما حتی یه استادیوم نمی‌تونیم بریم...بحث خیلی بیسیکیه (ابتدایی) و انقدر شنیدیم که همه‌مون اذیت می‌شیم...»

سارینا به‌جز تلاش برای ابراز عقاید و اعتراض علیه وضعیت موجود، از طریق شعر و موسیقی نیز، پیوند اجتماعی خود را با محیطی که خواهان تغییر آن بود، برقرار می‌کرد. کانال تلگرام او به نام (My Whole Universe) و همچنین صفحه یوتیوب وی به اسم (Sarinacmz) حاوی تمامی روحیات، زندگی شخصی دختر نوجوانی چون او و تلاش‌هایش برای تغییر در ساحت زیست شخصی و اجتماعی‌اند.

اعتراض علیه قتل سارینا اسماعیل‌زاده، همچون قتل نیکا شاکرمی، حدیث نجفی و...در اوایل خیزش انقلابی سال ۱۴۰۱ مردم ایران در دانشگاه‌ها، مدارس و خیابان‌ها متکثر شد. او دو‌‌‌ روز پیش از شرکت در اعتراضات، با انتشار عکس زنان و دختران مبارز در خیابان‌ها، دو پیام کوتاه را نیز منتشر کرد: «یعنی میشه بشه؟»....«وطنم بوی غربت می‌ده».

سارینا، در طبقه دوم مزار پدر خود، به خاک سپرده شد. دختری که رویای رهایی و آزادی در سر داشت، هرگز مرعوب ارتجاع نشد و آرزوهای جمعی‌اش بسیار بزرگ‌تر از شانزده سالِ کودکی‌اش بود.

ویدیو از
neural.art.canvas
متن از کانال بیدارزنی

#سارینا_اسماعیل_زاده #زن_زندگی_آزادی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امروز زادروز جاویدنام پژمان قلی‌پور از جان‌باختگان اعتراضات آبان خونین ۹۸ است.
اگر جمهوری اسلامی پژمان را در آبان ۹۸ نمی‌کشت، او امروز تازه ۲۳ ساله می‌شد.

پژمان قلی‌پور ملاطی، ۷ شهریور ۱۳۸۰ در لنگرود متولد شد. او به تازگی تحصیلات دبیرستان خود را تمام کرده بود و از طرفداران تیم استقلال بود. او به دلیل علاقه به تیم تاج، نام صفحهٔ اینستاگرامش را «پژمان تاجی» گذاشته بود.

پژمان قلی‌پور، ۲۶ آبان ۱۳۹۸، سومین روز از اعتراضات مردمی به افزایش قیمت بنزین، شش روز پیش از جشن عروسی برادر بزرگش، به قصد خرید کت و شلوار برای عروسی از منزل خارج شد. او در میان جمعیت معترض، در مارلیک کرج با شلیک پنج گلوله توسط نیروهای امنیتی کشته شد، سه گلوله به سینه، یک گلوله به قلب که از پشتش خارج شده بود و یک گلوله دیگر به ابرویش اصابت کرد.  پیکر پژمان قلی‌پور ملاطی، روز یکشنبه ۳ آذر ۱۳۹۸ در روستای ملاط لنگرود، به خاک سپرده شد.

#پژمان_قلی_پور #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم
#آبان۹۸ #ابان_خونین #آبان_ادامه_دارد
#پسرتاجی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

محسن مالمیر از جوانان دلاور شهر نوشهر بود که با دستان خالی ماموران سرکوبگر را فراری دادند. او روز ۲۹ شهریور به همراه امیرحسین شمس و حنانه کیا و چندین نفر دیگر کشته شد. محسن از نخستین جان‌باختگان نوشهر بود.. او تازه علاقه‌مند به ورزش بدنسازی شده بود و دوست داشت که بتواند در مسابفات شرکت کند. محسن مالمیر هنگامی که داشت یکی از بچه‌هایی که تیر خورده بودند را روی زمین می‌کشبد تا به جایی امن ببرد، مورد اصابت گلوله جنگی سرکوبگران قرار گرفت.. نوشهر شهری آرام در مازندران بود، ولی شلیک گلوله به مردم و به قتل رساندن چند نفر، باعث خشم جوانان غیور این شهر شد. آن‌ها چند خودروی پلیس را واژگون و کیوسک پلیس را به آتش کشیدند. این تنها راه دفاعشان در برابر نیروهای تا بن دندان مسلح بود. دفاعی مشروع در برابر قاتلان.
گفته شد که آن شب از کلانتری نزدیک به شهرداری نوشهر به سوی محسن و سایرین شلیک شد. یاد محسن مالمیر و سایر جاویدنامان و قهرمانان وطن که در راه آزادی ایران، دلاورانه ایستادگی کردند گرامی باد.

#محسن_مالمیر #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #علیه_فراموشی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
۲۵ آبان، دومین سالگرد جاویدنام علی عباسی، سمیرم

علی عباسی، ۲۴ ساله، جوانی ورزشکار (والیبالیست) بود که تازه دو هفته از پایان خدمت سربازیش می‌گذشت.
او روز ۲۵ آبان ماه در جریان خیزش مردم سمیرم با اصابت گلوله جنگی نیروهای حکومتی به گردنش، جان باخت.
مادرش قرار بود شب یلدا برایش جشن پایان سربازی بگیرد، اما جمهوری اسلامی نگذاشت.
کارت پایان خدمت علی، پس از جان‌باختنش به در منزلشان رسید، ولی او ۳۸ روز قبل‌ترش جانش را نثار آزادی ایران کرده بود.

خانواده علی عباسی در این مدت خیلی تحت فشار قرار گرفتند. آن‌ها را مجبور کردند تا نوشته‌های روی سنگ مزار را پاک کنند.

#علی_عباسی #سمیرم #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech