This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
چهار نفر از زندانیان سیاسی زندان قزلحصار، در این پیام صوتی، خواستار همراهی با کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» شدند و تاکید کردند که این کارزار مربوط به هیچ گرایش سیاسی خاصی نیست و همه زندانیان با عقاید مختلف در برابر حکم ظالمانه اعدام متحد شده‌اند.
۱۲ شهریور سال ۱۴۰۲ بود که رسانه‌ها از تبعید تعدادی از زندانیان سیاسی از زندان اوین به زندان قزلحصار خبر دادند. زندانی که تا پیش از آن به عنوان بزرگترین زندان مواد مخدر در ایران و بلکه در کل منطقه غرب آسیا از آن یاد می‌شد. اما مدت زیادی طول نکشید که قزلحصار نه به عنوان زندان مواد مخدر بلکه به عنوان کانون اصلی ایستادگی در برابر «اعدام» به عنوان مجازاتی غیرانسانی، در رسانه‌ها و افکار عمومی شناخته شد.
کمتر از شش ماه پس از تبعید زندانیان سیاسی به نام‌های جعفر ابراهیمی، احمدرضا حائری، زرتشت احمدی راغب، رضا سلمان‌‌زاده، سعید ماسوری، حمزه سواری، سپهر امام جمعه، میثم دهبان‌زاده، لقمان امین‌پور و رضا محمدحسینی از زندان اوین به زندان قزلحصار، با وجود فشار و سرکوب پس از تبعید، کارزاری را با عنوان «سه‌شنبه‌های #نه_به_اعدام» شکل دادند. کارزاری که اکنون به بیش از ۲۳ زندان ایران گسترش یافته و در تاریخ ۶ شهریور ۱۴۰۲ نیز ۶۸ تشکل و سازمان حقوق بشری ایرانی و بین‌المللی در حمایت از آن بیانیه مهمی را صادر کردند.
زندانیان تلاش می‌کنند تا از طریق این کمپین توجه جامعه، فعالان حقوق بشر و رسانه‌ها را به منظور محو مجازات اعدام جلب کنند. آن‌ها امیدوارند که در سطح داخلی و بین‌المللی این پیام رسانده شود که اعدام به عنوان ابزار سرکوب علیه جامعه استفاده می‌شود. همچنین به این دلیل روز سه‌شنبه برای کارزار انتخاب شد که نماد آخرین روز زندگی زندانیانی است که در شرف اعدام هستند و نشانه مقاومت در برابر این مجازات غیرانسانی است.
براساس بررسی و تحلیل متن بیانیه‌ها و نامه‌های منتشر شده از زندانیان سیاسی قزلحصار در رابطه با کمپین «سه شنبه‌های نه به اعدام» خواسته اصلی آنان و تفاوتش با برخی کنش‌های قبلی، در ۴ مورد است:
۱. توجه بیشتر نسبت به اعدام زندانیان با جرائم غیرسیاسی
۲. تأکید بر عمل جمعی به منظور موفقیت
۳. لزوم استمرار و تداوم عمل جمعی
۴. توجه بیشتر به زندانیان سیاسی و عقیدتی گمنام زیر حکم اعدام
متن کامل گزارش خانم شیرین عبادی را درباره این کارزار:
tinyurl.com/ShiEdm
#رضا_سلمان_زاده #رضا_محمدحسینی #زرتشت_احمدی_راغب #مصطفی_رمضانی #نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
۱۲ شهریور سال ۱۴۰۲ بود که رسانه‌ها از تبعید تعدادی از زندانیان سیاسی از زندان اوین به زندان قزلحصار خبر دادند. زندانی که تا پیش از آن به عنوان بزرگترین زندان مواد مخدر در ایران و بلکه در کل منطقه غرب آسیا از آن یاد می‌شد. اما مدت زیادی طول نکشید که قزلحصار نه به عنوان زندان مواد مخدر بلکه به عنوان کانون اصلی ایستادگی در برابر «اعدام» به عنوان مجازاتی غیرانسانی، در رسانه‌ها و افکار عمومی شناخته شد.
کمتر از شش ماه پس از تبعید زندانیان سیاسی به نام‌های جعفر ابراهیمی، احمدرضا حائری، زرتشت احمدی راغب، رضا سلمان‌‌زاده، سعید ماسوری، حمزه سواری، سپهر امام جمعه، میثم دهبان‌زاده، لقمان امین‌پور و رضا محمدحسینی از زندان اوین به زندان قزلحصار، با وجود فشار و سرکوب پس از تبعید، کارزاری را با عنوان «سه‌شنبه‌های #نه_به_اعدام» شکل دادند. کارزاری که اکنون به بیش از ۲۳ زندان ایران گسترش یافته و در تاریخ ۶ شهریور ۱۴۰۲ نیز ۶۸ تشکل و سازمان حقوق بشری ایرانی و بین‌المللی در حمایت از آن بیانیه مهمی را صادر کردند.
زندانیان تلاش می‌کنند تا از طریق این کمپین توجه جامعه، فعالان حقوق بشر و رسانه‌ها را به منظور محو مجازات اعدام جلب کنند. آن‌ها امیدوارند که در سطح داخلی و بین‌المللی این پیام رسانده شود که اعدام به عنوان ابزار سرکوب علیه جامعه استفاده می‌شود. همچنین به این دلیل روز سه‌شنبه برای کارزار انتخاب شد که نماد آخرین روز زندگی زندانیانی است که در شرف اعدام هستند و نشانه مقاومت در برابر این مجازات غیرانسانی است.
براساس بررسی و تحلیل متن بیانیه‌ها و نامه‌های منتشر شده از زندانیان سیاسی قزلحصار در رابطه با کمپین «سه شنبه‌های نه به اعدام» خواسته اصلی آنان و تفاوتش با برخی کنش‌های قبلی، در ۴ مورد است:
۱. توجه بیشتر نسبت به اعدام زندانیان با جرائم غیرسیاسی
۲. تأکید بر عمل جمعی به منظور موفقیت
۳. لزوم استمرار و تداوم عمل جمعی
۴. توجه بیشتر به زندانیان سیاسی و عقیدتی گمنام زیر حکم اعدام
متن کامل گزارش خانم شیرین عبادی را درباره این کارزار:
tinyurl.com/ShiEdm
#رضا_سلمان_زاده #رضا_محمدحسینی #زرتشت_احمدی_راغب #مصطفی_رمضانی #نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
رضا محمدحسینی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، با نزدیک شدن به سالگرد درگذشت پدرش، در متنی ضمن اشاره به رنجی که بر او و پدرش در لحظه بازداشت و پس از آن تحمیل شد، نوشت:
«برای «اینها» این که یک شهروند ایرانی جرات کند که بگوید:«ما شما را نمی‌خواهیم» ازصدها عملیات تروریستی برایشان وحشتناک تر است چون می‌دانند در نهایت شجاعت«نه گفتن»به استبداد تکثیر شده و روزی فروپاشی استبداد دینی حاکم بر این کشور را قطعی می‌سازد.»
متن کامل نوشته آقای محمدحسینی به شرح زیر است:
«گوشه گوشه خانه پدر مامور اطلاعات سپاه بود که در حال به هم ریختن وسایل خانه بودند، پدر را روی مبل نشانده بودند؛ چند مامور بالای سر من چنان ضربات محکمی به سر و پهلویم زدند که ناخواسته به زانو به زمین افتادم، یکی از ماموران سپاه اسلحه کلت کمری را روی شقیقه خونینم گذاشت در آنی با پدر چشم در چشم شدم، آن لحظه نمی‌دانستم این آخرین دیدارمان است؛ لخته خون روی پرده چشم‌هایم را گرفته بود و نتوانستم درست او را ببینم،فقط شنیدم که با لحنی از سر استیصال به ماموران گفت: «نزنید پسرم رامگر تروریست دستگیر کرده‌اید؟!» چند ماه بعد(آبان۱۴۰۲)در انفرادی‌های موسوم به سوییت زندان قزلحصار و در روزهایی که اعدام زندانیان دوباره اوج گرفته بود و وضع روحی من از شنیدن تراژدی شب های سه شنبه آخر زندگی زندانی های اعدامی از نزدیک، به کلی به هم ریخته بود؛مصادف شده بود با چهلمین روز جان باختن پدر که البته از «اینها» انتظار نداشته مرا تحت الحفظ از سلول انفرادی به مراسم چهلم ببرند.
این روزها یک سال از جان باختن و به تعبیر دقیق تر دق مرگ شدن پدر در(۱۴ مهر۱۴۰۲)با دیدن رفتارهای قرون وسطایی می‌گذرد، پدر نمی‌دانست «اینها»کینه شان از من و امثال من بسیار بیشتر از کسی است که اسلحه به دست بگیرد؛ چون چنانکه قاضی جنایتکار شعبه۲۸ بی دادگاه انقلاب محمد رضا عموزاد در حکم صادر شده(صفحه۱حکم بدوی)نوشته: متهم اقدام به حضور بر مزار کشته شدگان اغتشاشات اخیر و دیدار با خانواده معدوم محسن شکاری نموده.... و در فردای آزادی خود از زندان اقدام به تهیه و انتشار کلیپی از خود با مضمون نه به جمهوری اسلامی نموده و در آن بیان داشته که «به چه زبانی بگوییم که جمهوری اسلامی را نمی‌خواهیم!»
آن زنده‌یاد تصور نمی‌کرد برای «اینها»این که یک شهروند ایرانی جرات کند که بگوید: «ما شما را نمی‌خواهیم» ازصدها عملیات تروریستی برایشان وحشتناک تر است چون می‌دانند در نهایت شجاعت «نه گفتن» به استبداد تکثیر شده و روزی فروپاشی استبداد دینی حاکم بر این کشور را قطعی می‌سازد.
ادامه در کامنت
.
گمان نمی‌کنم «اینها»که پدری را چنان دق مرگ کردند آن اندازه شرافت و انسانیت داشته باشند که بگذارند در نخستین سالگرد جان باختنش با حضور ماموران‌شان بر سر مزارش لحظاتی آرام بگیرم؛
اما در هر حال این هفته را به یاد پدرم و تمام پدران و مادرانی که فرزندانشان را به ستم به دار آویختند با تنها به جرم اعتراض و آزایخواهی جان شیرین فرزندانشان را گرفتند، روز سه شنبه مورخ ۱۰مهر۱۴۰۳ را در اعتصاب غذا خواهم بود و به یاد همه ی پدران و مادرانی که تا به امروز دادخواه خون به ناحق ریخته شده‌ی فرزندانشان هستند در «سی و ششمین هفته کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام» همگام و همراه با دیگر هم بندی ها دست به اعتصاب غذا خواهم زد.
رضا محمدحسینی
دوشنبه ۹ مهر ۱۴۰۳
زندان قزلحصار»
#رضا_محمدحسینی #نه_به_جمهوری_اسلامی #نه_به_اعدام #سه_شنبه_های_نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«برای «اینها» این که یک شهروند ایرانی جرات کند که بگوید:«ما شما را نمی‌خواهیم» ازصدها عملیات تروریستی برایشان وحشتناک تر است چون می‌دانند در نهایت شجاعت«نه گفتن»به استبداد تکثیر شده و روزی فروپاشی استبداد دینی حاکم بر این کشور را قطعی می‌سازد.»
متن کامل نوشته آقای محمدحسینی به شرح زیر است:
«گوشه گوشه خانه پدر مامور اطلاعات سپاه بود که در حال به هم ریختن وسایل خانه بودند، پدر را روی مبل نشانده بودند؛ چند مامور بالای سر من چنان ضربات محکمی به سر و پهلویم زدند که ناخواسته به زانو به زمین افتادم، یکی از ماموران سپاه اسلحه کلت کمری را روی شقیقه خونینم گذاشت در آنی با پدر چشم در چشم شدم، آن لحظه نمی‌دانستم این آخرین دیدارمان است؛ لخته خون روی پرده چشم‌هایم را گرفته بود و نتوانستم درست او را ببینم،فقط شنیدم که با لحنی از سر استیصال به ماموران گفت: «نزنید پسرم رامگر تروریست دستگیر کرده‌اید؟!» چند ماه بعد(آبان۱۴۰۲)در انفرادی‌های موسوم به سوییت زندان قزلحصار و در روزهایی که اعدام زندانیان دوباره اوج گرفته بود و وضع روحی من از شنیدن تراژدی شب های سه شنبه آخر زندگی زندانی های اعدامی از نزدیک، به کلی به هم ریخته بود؛مصادف شده بود با چهلمین روز جان باختن پدر که البته از «اینها» انتظار نداشته مرا تحت الحفظ از سلول انفرادی به مراسم چهلم ببرند.
این روزها یک سال از جان باختن و به تعبیر دقیق تر دق مرگ شدن پدر در(۱۴ مهر۱۴۰۲)با دیدن رفتارهای قرون وسطایی می‌گذرد، پدر نمی‌دانست «اینها»کینه شان از من و امثال من بسیار بیشتر از کسی است که اسلحه به دست بگیرد؛ چون چنانکه قاضی جنایتکار شعبه۲۸ بی دادگاه انقلاب محمد رضا عموزاد در حکم صادر شده(صفحه۱حکم بدوی)نوشته: متهم اقدام به حضور بر مزار کشته شدگان اغتشاشات اخیر و دیدار با خانواده معدوم محسن شکاری نموده.... و در فردای آزادی خود از زندان اقدام به تهیه و انتشار کلیپی از خود با مضمون نه به جمهوری اسلامی نموده و در آن بیان داشته که «به چه زبانی بگوییم که جمهوری اسلامی را نمی‌خواهیم!»
آن زنده‌یاد تصور نمی‌کرد برای «اینها»این که یک شهروند ایرانی جرات کند که بگوید: «ما شما را نمی‌خواهیم» ازصدها عملیات تروریستی برایشان وحشتناک تر است چون می‌دانند در نهایت شجاعت «نه گفتن» به استبداد تکثیر شده و روزی فروپاشی استبداد دینی حاکم بر این کشور را قطعی می‌سازد.
ادامه در کامنت
.
گمان نمی‌کنم «اینها»که پدری را چنان دق مرگ کردند آن اندازه شرافت و انسانیت داشته باشند که بگذارند در نخستین سالگرد جان باختنش با حضور ماموران‌شان بر سر مزارش لحظاتی آرام بگیرم؛
اما در هر حال این هفته را به یاد پدرم و تمام پدران و مادرانی که فرزندانشان را به ستم به دار آویختند با تنها به جرم اعتراض و آزایخواهی جان شیرین فرزندانشان را گرفتند، روز سه شنبه مورخ ۱۰مهر۱۴۰۳ را در اعتصاب غذا خواهم بود و به یاد همه ی پدران و مادرانی که تا به امروز دادخواه خون به ناحق ریخته شده‌ی فرزندانشان هستند در «سی و ششمین هفته کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام» همگام و همراه با دیگر هم بندی ها دست به اعتصاب غذا خواهم زد.
رضا محمدحسینی
دوشنبه ۹ مهر ۱۴۰۳
زندان قزلحصار»
#رضا_محمدحسینی #نه_به_جمهوری_اسلامی #نه_به_اعدام #سه_شنبه_های_نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
رضا محمدحسینی؛ همراه باشرافت مردم رنج‌کشیده ایران
این زندانی سیاسی از اعضای کارزار «نه به اعدام» زندانیان سیاسی است.
رضا محمدحسینی طامه، متولد ۱۳۷۲ در تهران، یکی از فعالان سیاسی ایرانی است که طی سال‌های اخیر به دلیل مبارزاتش علیه حکومت جمهوری اسلامی و مواضع انتقادی‌اش، بارها دستگیر و زندانی شده است. او به دلیل فعالیت‌های سیاسی و اعتراضاتش علیه سیاست‌های رژیم، از جمله در مورد سپاه پاسداران و سرکوب معترضان، به زندان‌های مختلفی منتقل شده و تحت شکنجه و بدرفتاری قرار گرفته است. ماجرای بازداشت و حبس او یکی از نمونه‌های برجسته نقض حقوق بشر در ایران به شمار می‌آید.
اسلایدها را ورق بزنید.
درباره او بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/reza-mohammadhoseini/
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#رضا_محمدحسینی
#زندان
@Tavaana_TavaanaTech
این زندانی سیاسی از اعضای کارزار «نه به اعدام» زندانیان سیاسی است.
رضا محمدحسینی طامه، متولد ۱۳۷۲ در تهران، یکی از فعالان سیاسی ایرانی است که طی سال‌های اخیر به دلیل مبارزاتش علیه حکومت جمهوری اسلامی و مواضع انتقادی‌اش، بارها دستگیر و زندانی شده است. او به دلیل فعالیت‌های سیاسی و اعتراضاتش علیه سیاست‌های رژیم، از جمله در مورد سپاه پاسداران و سرکوب معترضان، به زندان‌های مختلفی منتقل شده و تحت شکنجه و بدرفتاری قرار گرفته است. ماجرای بازداشت و حبس او یکی از نمونه‌های برجسته نقض حقوق بشر در ایران به شمار می‌آید.
اسلایدها را ورق بزنید.
درباره او بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/reza-mohammadhoseini/
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#رضا_محمدحسینی
#زندان
@Tavaana_TavaanaTech
زرتشت احمدی‌راغب و رضا محمدحسینی، زندانیان سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، به مناسبت هفتم آبان «روز کوروش»، بیانیه‌ای به شرح زیر صادر کردند:
امروز دوشنبه ۷ آبان ماه ۱۴۰۳ در آستانه «چهلمین هفته کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام» هستیم که همراه با اعتصاب غذا خواهد بود، اما این کنش در حمایت از جان انسان‌ها ما را به یاد انسانی بزرگ در تاریخ ایران و جهان می‌اندازد که نامش از دیر باز تاکنون با حقوق بشر گره خورده است و این نام همچنان لرزه بر اندام خودکامگان می‌اندازد.
هفتم آبان روز گرامیداشت کوروش بزرگ است، انسانی که درباره او بسیار گفته‌اند و نوشته‌اند. از حکمت و عدالت‌خواهی‌اش، از احترامی که به عقاید، آیین و مذاهب مردم خود و دیگر ملل جهان می‌گذاشت، او با وجود قدرت فراوانی که داشت هیچ‌گاه دست به ستم نزد و از جمله پادشاهان بی‌همتایی بود که بردگان را رهایی بخشید و در دوران کهن تاریخ، بزرگترین امپراطوری جهان را بر پایه عدل و داد بنیان نهاد، که اساس آن حکومت مطلقه نبود چرا که به دادگری و مشورت و استفاده از دیدگاه نیک و انسانی خردمندان و شایستگان باور داشت، ماندگاری نامش به جهت تسخیر قلب‌های انسان‌ها بود و فرهنگ ایران با یاد او می‌درخشد.
اما اکنون که درگیر حکومتی استبدادی هستیم که از جنگ و تروریست و انسان‌کشی حمایت می‌کند و این سیستم تبهکار حتی از رفتن مردم به پاسارگاد برای بزرگداشت یاد کوروش ،سخت در وحشت و هراس است، می‌خواهیم روش و منش نیک آن بزرگمرد تاریخ انسانیت را پاس بداریم تا با همدلی و همبستگی ایران را نجات بدهیم.
ما ضمن گرامیداشت هفتم آبان خواهان رعایت حقوق بشر، صلح و دادگری در ایران و جهان هستیم.
زرتشت احمدی راغب
رضا محمد حسینی
زندان قزلحصار
۷ ابان ۱۴۰۳
#روز_کوروش #کوروش_بزرگ #زرتشت_احمدی_راغب #رضا_محمدحسینی #بیانیه #حقوق_بشر #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
امروز دوشنبه ۷ آبان ماه ۱۴۰۳ در آستانه «چهلمین هفته کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام» هستیم که همراه با اعتصاب غذا خواهد بود، اما این کنش در حمایت از جان انسان‌ها ما را به یاد انسانی بزرگ در تاریخ ایران و جهان می‌اندازد که نامش از دیر باز تاکنون با حقوق بشر گره خورده است و این نام همچنان لرزه بر اندام خودکامگان می‌اندازد.
هفتم آبان روز گرامیداشت کوروش بزرگ است، انسانی که درباره او بسیار گفته‌اند و نوشته‌اند. از حکمت و عدالت‌خواهی‌اش، از احترامی که به عقاید، آیین و مذاهب مردم خود و دیگر ملل جهان می‌گذاشت، او با وجود قدرت فراوانی که داشت هیچ‌گاه دست به ستم نزد و از جمله پادشاهان بی‌همتایی بود که بردگان را رهایی بخشید و در دوران کهن تاریخ، بزرگترین امپراطوری جهان را بر پایه عدل و داد بنیان نهاد، که اساس آن حکومت مطلقه نبود چرا که به دادگری و مشورت و استفاده از دیدگاه نیک و انسانی خردمندان و شایستگان باور داشت، ماندگاری نامش به جهت تسخیر قلب‌های انسان‌ها بود و فرهنگ ایران با یاد او می‌درخشد.
اما اکنون که درگیر حکومتی استبدادی هستیم که از جنگ و تروریست و انسان‌کشی حمایت می‌کند و این سیستم تبهکار حتی از رفتن مردم به پاسارگاد برای بزرگداشت یاد کوروش ،سخت در وحشت و هراس است، می‌خواهیم روش و منش نیک آن بزرگمرد تاریخ انسانیت را پاس بداریم تا با همدلی و همبستگی ایران را نجات بدهیم.
ما ضمن گرامیداشت هفتم آبان خواهان رعایت حقوق بشر، صلح و دادگری در ایران و جهان هستیم.
زرتشت احمدی راغب
رضا محمد حسینی
زندان قزلحصار
۷ ابان ۱۴۰۳
#روز_کوروش #کوروش_بزرگ #زرتشت_احمدی_راغب #رضا_محمدحسینی #بیانیه #حقوق_بشر #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
رضا محمدحسینی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، طی بیانیه‌ای که نسخه‌ای از آن به دست توانا رسید، از مجتمع بین‌المللی حقوق بشری خواست تا همه مقامات جمهوری اسلامی را مورد بازخواست و پاسخگویی قرار بدهند:
«جمهوری اسلامی با زندانی کردن آزادیخواهان و سرکوب معترضان در خیابان‌ها، همواره پیام خفقان به جامعه می‌دهد.
حکومتی که جای قاتل و مقتول را عوض می‌کند و در طی ۴۶ سال هزاران انسان را با احکام اعدام به مسلخ مرگ می‌فرستد و همین طور در ادامه‌ی استبداد گستری با گلوله و ساچمه و باتوم به جان و پیکر مردمان، آسیب می‌رساند، نه تنها در ایران بلکه در مجامع بین المللی نمایندگان مردم ایران نیستند.
من رضا محمد حسینی زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار کرج از تمامی نهادهای فعال حقوق بشری خواستارم تمامی مقامات جنایتکار جمهوری اسلامی را مورد بازخواست و پاسخگویی قرار دهید.
جمهوری اسلامی انتخاب من نیست
نه به جمهوری اسلامی»
#رضا_محمدحسینی #بیانیه #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«جمهوری اسلامی با زندانی کردن آزادیخواهان و سرکوب معترضان در خیابان‌ها، همواره پیام خفقان به جامعه می‌دهد.
حکومتی که جای قاتل و مقتول را عوض می‌کند و در طی ۴۶ سال هزاران انسان را با احکام اعدام به مسلخ مرگ می‌فرستد و همین طور در ادامه‌ی استبداد گستری با گلوله و ساچمه و باتوم به جان و پیکر مردمان، آسیب می‌رساند، نه تنها در ایران بلکه در مجامع بین المللی نمایندگان مردم ایران نیستند.
من رضا محمد حسینی زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار کرج از تمامی نهادهای فعال حقوق بشری خواستارم تمامی مقامات جنایتکار جمهوری اسلامی را مورد بازخواست و پاسخگویی قرار دهید.
جمهوری اسلامی انتخاب من نیست
نه به جمهوری اسلامی»
#رضا_محمدحسینی #بیانیه #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مهدی یراحی، هنرمند مردمی، در واکنش به خبر درگذشت پدر زندانی سیاسی وفا احمدپور، مطلبی منتشر کرد و در آن از رضا محمدحسینی یاد کرد که او هم همچون وفا از حضور بر بالین پدر و نیز شرکت در مراسم خاکسپاری محروم مانده بود.
آقای یراحی نوشت:
«برای غربت #وفا_احمدپور هنگامی که محبوس است، خبر ناگوار مرگ پدر را می‌شنود.
دریغا که تجربه مشاهده این پرده غم‌انگیز را در زندان اوین دارم.
وقتی که خبر تلخ مرگ پدر #رضا_محمدحسینی (که بنا بود دو روز ديگر، بعد از مدتها با هم ملاقات کنند) را به او می‌دادند… و سخت‌ترین کار همدردی بود و دلداری.
به رضا هم مثل وفا اجازه حضور در مراسم خاکسپاری پدر را (ولو تحت الحفظ) ندادند.
به راستی؛ این همه زندان و درد، این همه جوخه و دار
تنها به گناه آزادمنشی و دادخواهی است؟
نعره‌هایت کو خاک گلگون»
ـ لازم به ذکر است، اخیرا پدر محمد داوری، دیگر زندانی سیاسی، نیز درگذشت و او از حضور در مراسم پدرش محروم مانده است.
متاسفانه زندانیان عقیدتی و سیاسی‌ای داشته‌ایم که ۲۵ سال حتی یک ساعت هم مرخصی نداشته‌اند و در طی این دوران بسیاری از عزیزان خود را از دست داده‌اند و رنج بسیاری متحمل شده‌اند.
#مهسا_امینی
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
آقای یراحی نوشت:
«برای غربت #وفا_احمدپور هنگامی که محبوس است، خبر ناگوار مرگ پدر را می‌شنود.
دریغا که تجربه مشاهده این پرده غم‌انگیز را در زندان اوین دارم.
وقتی که خبر تلخ مرگ پدر #رضا_محمدحسینی (که بنا بود دو روز ديگر، بعد از مدتها با هم ملاقات کنند) را به او می‌دادند… و سخت‌ترین کار همدردی بود و دلداری.
به رضا هم مثل وفا اجازه حضور در مراسم خاکسپاری پدر را (ولو تحت الحفظ) ندادند.
به راستی؛ این همه زندان و درد، این همه جوخه و دار
تنها به گناه آزادمنشی و دادخواهی است؟
نعره‌هایت کو خاک گلگون»
ـ لازم به ذکر است، اخیرا پدر محمد داوری، دیگر زندانی سیاسی، نیز درگذشت و او از حضور در مراسم پدرش محروم مانده است.
متاسفانه زندانیان عقیدتی و سیاسی‌ای داشته‌ایم که ۲۵ سال حتی یک ساعت هم مرخصی نداشته‌اند و در طی این دوران بسیاری از عزیزان خود را از دست داده‌اند و رنج بسیاری متحمل شده‌اند.
#مهسا_امینی
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
بیانیه زرتشت احمدی‌راغب، رضا محمدحسینی و آرشام رضایی، از زندان قزلحصار
خواهان لغو حکم اعدام و پایان دیکتاتوری هستیم
زرتشت احمدی‌راغب، آرشام رضایی و رضا محمدحسینی، زندانیان سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، همزمان با روز جهانی حقوق بشر با صدور بیانیه‌ای ضمن تاکید بر ارزش‌های جهانی اعلامیه جهانی حقوق بشر، خواهان لغو اعدام، آزادی زندانیان سیاسی و پایان دیکتاتوری شدند.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
نقض حقوق بشر در ایران، کشوری که خاستگاه دیرینه اندیشه و رفتارهای انسانی است، به راستی اسباب تأسف و شگفتی است. چرا که منادیان حقوق بشر از هزاران سال پیش، ایرانی بوده‌اند و فرهنگ، ادبیات و هنر بازمانده از نیاکان فرزانه، سراسر اشاره به انسانیت دارد.
جمهوری اسلامی طی ۴۶ سال گذشته، نه‌تنها در ایران، بلکه با دخالت در امور چندین کشور منطقه از جمله سوریه، عراق، یمن، لبنان و فلسطین، از طریق جنگ‌افروزی و حمایت از تروریسم، نام خود را به عنوان یکی از بزرگترین ناقضان حقوق بشر در جهان ثبت کرده است.
پس از جنایات، کشتار و خرابی‌های فراوانی که در دو جنگ جهانی اول و دوم رخ داد و میلیون‌ها انسان در این گرداب جان و هستی خود را از دست دادند، اندیشمندان و سیاستمداران به دنبال تشکیل سازمانی برای صلح جهانی برآمدند. در نتیجه، سازمان ملل متحد شکل گرفت که یکی از پایه‌های اساسی آن، علاوه بر آزادی، دموکراسی و امنیت، حقوق بشر بود.
پس از پیوستن اغلب کشورهای جهان به این سازمان، از جمله ایران، اعلامیه جهانی حقوق بشر توسط اعضای سازمان ملل امضا و منتشر شد. مفاد این اعلامیه بر برخورداری تمامی انسان‌ها در همه کشورها از حقوق بنیادی فرهنگی، مدنی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی تأکید دارد.
در بندهایی از این اعلامیه آمده است:
تمامی افراد بشر آزاد به دنیا می‌آیند و از هر لحاظ با هم برابرند. فارغ از هر نژاد، رنگ، جنسیت، مذهب یا عقیده، هر انسانی حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد. همچنین، اعلامیه بر آزادی اندیشه، قلم و زبان تأکید می‌کند.
امروز، سه‌شنبه ۲۰ آذر ۱۴۰۳ (۱۰ دسامبر ۲۰۲۴)، در چهل‌وششمین هفته کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام که با روز جهانی حقوق بشر همزمان شده است، وظیفه ما ایجاب می‌کند که همچنان، هر کجا که هستیم، حتی در زندان ستم و بیداد حاکم، فریادگر مقابله با صدور و اجرای احکام اعدام باشیم. سکوت نکنیم، خفقان را به چالش بکشیم، گریبان ستمگران را بگیریم و به خاطر سال‌ها جنایت، کشتار، اعدام، تاراج، فساد و دروغ، که توسط زمامداران بی‌کفایت و دستگاه سرکوب بر مردم و میهن تحمیل شده، بر پایه حقوق اساسی‌مان آنان را به زیر بکشیم.
در همین راستا، نیروهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی در روز شنبه ۱۷ آذر، سه فعال مدنی و زندانی سیاسی سابق، مسعود وظیفه، سهراب حسن‌خانی و مجتبی ابراهیمی، را در مقابل ستاد حقوق بشر قوه قضاییه بازداشت کردند. آن‌ها به صدور حکم اعدام برای بچه‌های اکباتان معترض بودند و تنها به جرم ابراز عقیده و اعتراض مسالمت‌آمیز بازداشت شدند. این سه نفر جرمی مرتکب نشده‌اند و تنها صدای اعتراض خود را نسبت به نقض حقوق بشر و احکام غیرانسانی اعدام ابراز کرده‌اند. ما خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط این سه معترض هستیم و اعلام می‌کنیم که سکوت در برابر این ظلم، خیانت به اصول انسانی و حقوق بشری است.
سقوط و سرنگونی بشار اسد جنایتکار در این روزها می‌تواند درسی برای دیکتاتوری حکومت خودکامه خامنه‌ای باشد، که میلیاردها دلار از درآمد و دارایی مردم ایران را بدون اجازه، هزینه بقای استبداد بشار کرد.
کنشگران، آزادیخواهان، دلسوزان و زندانیان سیاسی، طی سالیان گذشته بارها و بارها تأکید کردند که ایران نباید در دام جنگ‌افروزی، حمایت از تروریسم و وابستگی به روسیه و چین بیفتد. اما گوش و چشم حاکمان مستبد همواره به روی این خواسته‌ها بسته مانده است.
ما، زندانیان سیاسی در زندان قزلحصار، که تنها به جرم ابراز عقیده، گروگان دستگاه سرکوبگر استبداد هستیم، اعلام می‌کنیم که خواهان رعایت حقوق بشر، لغو احکام اعدام، آزادی زندانیان سیاسی و پایان دیکتاتوری هستیم.
زرتشت احمدی راغب
آرشام رضایی
رضا محمد حسینی
سه‌شنبه، ۲۰ آذر ۱۴۰۳ (۱۰ دسامبر ۲۰۲۴)
زندان قزلحصار
#بیانبه #رضا_محمدحسینی #آرشام_رضایی #زرتشت_احمدی_راغب #نه_به_اعدام #زندانیان_سیاسی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
خواهان لغو حکم اعدام و پایان دیکتاتوری هستیم
زرتشت احمدی‌راغب، آرشام رضایی و رضا محمدحسینی، زندانیان سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، همزمان با روز جهانی حقوق بشر با صدور بیانیه‌ای ضمن تاکید بر ارزش‌های جهانی اعلامیه جهانی حقوق بشر، خواهان لغو اعدام، آزادی زندانیان سیاسی و پایان دیکتاتوری شدند.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
نقض حقوق بشر در ایران، کشوری که خاستگاه دیرینه اندیشه و رفتارهای انسانی است، به راستی اسباب تأسف و شگفتی است. چرا که منادیان حقوق بشر از هزاران سال پیش، ایرانی بوده‌اند و فرهنگ، ادبیات و هنر بازمانده از نیاکان فرزانه، سراسر اشاره به انسانیت دارد.
جمهوری اسلامی طی ۴۶ سال گذشته، نه‌تنها در ایران، بلکه با دخالت در امور چندین کشور منطقه از جمله سوریه، عراق، یمن، لبنان و فلسطین، از طریق جنگ‌افروزی و حمایت از تروریسم، نام خود را به عنوان یکی از بزرگترین ناقضان حقوق بشر در جهان ثبت کرده است.
پس از جنایات، کشتار و خرابی‌های فراوانی که در دو جنگ جهانی اول و دوم رخ داد و میلیون‌ها انسان در این گرداب جان و هستی خود را از دست دادند، اندیشمندان و سیاستمداران به دنبال تشکیل سازمانی برای صلح جهانی برآمدند. در نتیجه، سازمان ملل متحد شکل گرفت که یکی از پایه‌های اساسی آن، علاوه بر آزادی، دموکراسی و امنیت، حقوق بشر بود.
پس از پیوستن اغلب کشورهای جهان به این سازمان، از جمله ایران، اعلامیه جهانی حقوق بشر توسط اعضای سازمان ملل امضا و منتشر شد. مفاد این اعلامیه بر برخورداری تمامی انسان‌ها در همه کشورها از حقوق بنیادی فرهنگی، مدنی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی تأکید دارد.
در بندهایی از این اعلامیه آمده است:
تمامی افراد بشر آزاد به دنیا می‌آیند و از هر لحاظ با هم برابرند. فارغ از هر نژاد، رنگ، جنسیت، مذهب یا عقیده، هر انسانی حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد. همچنین، اعلامیه بر آزادی اندیشه، قلم و زبان تأکید می‌کند.
امروز، سه‌شنبه ۲۰ آذر ۱۴۰۳ (۱۰ دسامبر ۲۰۲۴)، در چهل‌وششمین هفته کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام که با روز جهانی حقوق بشر همزمان شده است، وظیفه ما ایجاب می‌کند که همچنان، هر کجا که هستیم، حتی در زندان ستم و بیداد حاکم، فریادگر مقابله با صدور و اجرای احکام اعدام باشیم. سکوت نکنیم، خفقان را به چالش بکشیم، گریبان ستمگران را بگیریم و به خاطر سال‌ها جنایت، کشتار، اعدام، تاراج، فساد و دروغ، که توسط زمامداران بی‌کفایت و دستگاه سرکوب بر مردم و میهن تحمیل شده، بر پایه حقوق اساسی‌مان آنان را به زیر بکشیم.
در همین راستا، نیروهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی در روز شنبه ۱۷ آذر، سه فعال مدنی و زندانی سیاسی سابق، مسعود وظیفه، سهراب حسن‌خانی و مجتبی ابراهیمی، را در مقابل ستاد حقوق بشر قوه قضاییه بازداشت کردند. آن‌ها به صدور حکم اعدام برای بچه‌های اکباتان معترض بودند و تنها به جرم ابراز عقیده و اعتراض مسالمت‌آمیز بازداشت شدند. این سه نفر جرمی مرتکب نشده‌اند و تنها صدای اعتراض خود را نسبت به نقض حقوق بشر و احکام غیرانسانی اعدام ابراز کرده‌اند. ما خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط این سه معترض هستیم و اعلام می‌کنیم که سکوت در برابر این ظلم، خیانت به اصول انسانی و حقوق بشری است.
سقوط و سرنگونی بشار اسد جنایتکار در این روزها می‌تواند درسی برای دیکتاتوری حکومت خودکامه خامنه‌ای باشد، که میلیاردها دلار از درآمد و دارایی مردم ایران را بدون اجازه، هزینه بقای استبداد بشار کرد.
کنشگران، آزادیخواهان، دلسوزان و زندانیان سیاسی، طی سالیان گذشته بارها و بارها تأکید کردند که ایران نباید در دام جنگ‌افروزی، حمایت از تروریسم و وابستگی به روسیه و چین بیفتد. اما گوش و چشم حاکمان مستبد همواره به روی این خواسته‌ها بسته مانده است.
ما، زندانیان سیاسی در زندان قزلحصار، که تنها به جرم ابراز عقیده، گروگان دستگاه سرکوبگر استبداد هستیم، اعلام می‌کنیم که خواهان رعایت حقوق بشر، لغو احکام اعدام، آزادی زندانیان سیاسی و پایان دیکتاتوری هستیم.
زرتشت احمدی راغب
آرشام رضایی
رضا محمد حسینی
سه‌شنبه، ۲۰ آذر ۱۴۰۳ (۱۰ دسامبر ۲۰۲۴)
زندان قزلحصار
#بیانبه #رضا_محمدحسینی #آرشام_رضایی #زرتشت_احمدی_راغب #نه_به_اعدام #زندانیان_سیاسی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech