در روزهای اخیر اخبار عجیبی از بابک زنجانی ابربدهکار مالی منتشر شده از ثبت شرکت‌ها و انجام فعالیت‌های اقتصادی تا خرید باشگاه پرسپولیس!
بابک زنجانی، متهم بزرگ اقتصادی، ابتدا به اعدام محکوم شد، اما با موافقت خامنه‌ای، حکم اعدام او به ۲۰ سال حبس کاهش یافت، او اکنون دست به فعالیت‌های اقتصادی گسترده‌ای زده است.
مریم شکرانی، روزنامه‌نگار، می‌نویسد:
«بابک زنجانی مردی گمنام که در دولت محمود احمدی‌نژاد، مأموریت داشت تحریم نفت را دور بزند اما رقمی به بزرگی ۲.۷ میلیارد دلار پول نفت را برنگرداند و در سال ۱۳۹۲ به اعدام محکوم شد.
اسحاق جهانگیری، معاون حسن روحانی، مدعی شده بود که هرگز نفهمیده پشت بابک زنجانی به کجا گرم است؟
🔸حالا بابک زنجانی دوباره برگشته است و در حالی که قوه قضائیه اعلام می کند او بدهی خود را تسویه کرده است، شرکت ملی نفت ایران و بانک مرکزی توضیح می‌دهند که او فقط ۱۵ میلیون دلار پرداخته است.
🔸گذشته از موضوع تسویه بدهی، نهادهای ناظر می گویند که منشا ارزی فعالیت‌‌های جدید اقتصادی او و وضعیت مجوزهایش نامشخص است اما زنجانی به جای پاسخگویی، مقابل نهادهای ناظر قدعلم کرده است.»
در همین حال معاون ارزی بانک مرکزی اعلام کرده است محموله طلای بابک زنجانی به دلیل نداشتن استاندارد قانونی در وزن و عیار شمش‌های طلا کمتر از حد مجاز است و باید مرجوع شود.
امثال بابک زنجانی که میلیون‌ها دلار اموال مردم ایران را بالا کشیدند، نه تنها آزاد می‌شوند بلکه باز فرصت پیدا می‌کنند که به فعالیت‌های خود ادامه دهند.
از یاد نبریم پدر دادخواه محمد مهدی کرمی، پدر دادخواه پویا بختیاری، مادر دادخواه پویا بختیاری و بسیاری دیگر از مخالفان سیاسی و عقیدتی نه تنها در زندان هستند، بلکه اگر آزاد هم شوند از بسیاری حقوق شهروندی خود محروم می‌شوند.
طرح از هادی حیدری
#نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا #اقتصاد #بابک_زنجانی

🔷️مهدی شب‌زنده‌دار، دبیر شورای عالی حوزه‌های علمیه با اشاره به آسیب‌شناسی در حوزه‌ها گفت: «باید بررسی شود چرا مثل سابق طلاب گُل نمی‌کنند. اشتغال و استغنا زود هنگام مانع ملاّ شدن است.» او افزود: «اسامی و عناوین فراوان شده، اما ماحصل کم شده است.»
🔷️شب‌زنده‌دار اضافه کرد: «یکی از وجوه تمایز طلابی که در تهران تحصیل می کنند، روشن‌بینی و جامعه‌شناسی است که به خاطر حضور در این محیط برای آن‌ها به وجود می‌آید.»
❓️در حقیقت باید پرسید که چرا در سایه‌ جمهوری اسلامی، دین و روحانیت برای بخش بزرگی از جامعه اعتبار و جذابیت خود را از دست داده‌اند؟
تجربه‌ بیش از چهار دهه حکومت دینی نشان داده که انحصار قدرت سیاسی، دخالت در زندگی خصوصی مردم، فساد ساختاری و شکاف میان گفتار و عمل حاکمان مذهبی، باعث دین‌گریزی گسترده و بی‌اعتمادی نسبت به روحانیت شده است. در چنین فضایی، طبیعی است که طلاب نه تنها «گل نکنند» بلکه در افکار عمومی با نوعی بی‌اعتنایی یا حتی نفرت مواجه شوند؛ مسئله اصلی نه روش تدریس و اشتغال، بلکه بحران مشروعیتی است که خود نظام سیاسی و مذهبی ایجاد کرده است.
⁉️شما چطور فکر می‌کنید؟

#دین_گریزی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402

یادآوری فضیلت فداکاری جان کلام بیانیه اعتصاب غذای حسین رونقی

در روزگاری که استبداد می‌کوشد همه ارزش‌ها را از معنا تهی کند، یادآوری فضیلت فداکاری بیش از هر زمان دیگری ضرورت دارد. حسین رونقی، از زندان قزلحصار، بار دیگر این فضیلت را به ما یادآوری می‌کند.

بیانیه اعتصاب غذای حسین رونقی، نشان می‌دهد که اعتصاب او برای خواسته‌ای شخصی نیست که با برآورده‌شدن آن، به اعتصابش پایان بدهد. بلکه او جانش را چون شمعی در برابر دیدگان شاهدان، آب می‌کند تا «تلنگری باشد». بیانیه او در واقع یک فراخوان است، برای عملی جمعی، برای عصیان در برابر بیداد.

او می‌نویسد: «نه زندگی آن‌قدر شیرین است که به هر ذلتی تن دهیم و نه مرگ آن‌قدر ترسناک که از آن بگریزیم». این سخن، عصاره همان حقیقتی است که قرن‌ها الهام‌بخش آزادی‌خواهان بوده است: فداکاری انتخابی آگاهانه است، نه از سر اجبار؛ تصمیمی برای حفظ شأن انسانی در برابر ستم.

رونقی فداکاری را در پیوند با مردم معنا می‌کند، نه در خودخواهی فردی. آنجا که می‌گوید: «ذره‌ذره جان خود را در زندان و در مقابل دیدگان آنان که ما را به جرم دوست داشتن ایران و مردم عزیزش… فدای ایران و مردمانش خواهم کرد». این فداکاری برای روشن نگاه‌داشتن چراغ امید در دل ملتی است که با فقر و اندوه دست و پنجه نرم می‌کند. ملتی که با قطع مکرر آب و برق در طی روزها مواجه است، هر روز فقیرتر می‌شود و چشم‌انداز روشنی را در پیش روی خود نمی‌بیند.

او با یادآوری سخن فرخی یزدی، شاعر آزاده‌ای که سرود: «آن زمانی که سر بنهادم به پای آزادی، دست خود ز جان شستم از برای آزادی». یادآور می‌شود که برای یک خبر جمعی بزرگ و سعادت جامعه از جان خود گذشته است و خواسته او آزادی ایران است.

و سرانجام، حسین رونقی این حقیقت را در یک جمله خلاصه می‌کند: «چو باور دارم: ایران هرگز نخواهد مرد». فداکاری برای او یعنی زنده نگاه‌داشتن امید، حتی اگر به بهای جان تمام شود.

امروز او نخستین روز اعتصاب غذا را پشت سر می‌گذارد، از روزهای قبل هم خبرهایی مبنی بر عدم مصرف مرتب داروها در خصوص او به گوش رسیده بود. اعتصاب غذای حسین شاهدان دردمندی از گروه‌های مختلف سیاسی دارد.

«ذره‌ذره جان خود را در زندان و در مقابل دیدگان آنان که ما را به جرم دوست داشتن ایران و مردم عزیزش، غریبانه در سرزمین خودمان به بند و اسارت کشیده‌اند، فدای ایران و مردمانش خواهم کرد.»

بیایید این بار به جای آنکه از حسین رونقی بخواهیم به اعتصاب غذای خود خاتمه دهد، برای ارزش‌ها و اصولی که او بیان کرده است، بایستیم. برای آزادی بپاخیزیم و با همبستگی، از ظلمت استبداد عبور کنیم.
یادمان باشد که در میانه‌های شهریور ماه به سر می‌بریم، شهریوری که سه سال پیش آغاز بزرگترین خیزش انقلابی علیه جمهوری اسلامی بود و پایه‌های حکومت را لرزاند و امروز این رژیم ضعیف‌تر و ناتوان‌تر از گذشته است.

«این روزها که ایران در جنگ و مصیبت و خطر فرو رفته است و جامعه به دلیل چند دهه حکمرانی نادرست به سمت فروپاشی می‌رود، ایران نیازمند فداکاری ماست. آزادی و آبادی ایران، حفظ یکپارچگی کشور و ملتش، و حق حاکمیت مردم بر پایه قانون و عدالت، خواست همه ماست. اگر بهای آن حتی خون ما باشد، آماده‌ایم با افتخار و شرافتمندانه مقابل ملت ایران تعظیم کرده و جانمان را فدای ایران کنیم تا امید را در آب و خاک این سرزمین و در دل مردمان رنج‌دیده‌اش زنده نگه داریم و آینده را آنگونه که همگان می‌خواهیم بسازیم و به ارمغان بیاوریم.»

#حسین_رونقی #شاید_تلنگری_باشد #نه_به_جمهوری_اسلامی #برای_آزادی #برای_ایران #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دیوارنویسی در حمایت از حسین رونقی
۱۲ شهریور ۱۴۰۴

حسین رونقی، زندانی سیاسی، روز گذشته اعلام کرد که اعتصاب غذا خواهد کرد.

او در نامه‌ای خطاب به مردم ایران، شرایط کشور و وضعیت زندانیان سیاسی را تشریح کرد و گفت که حاضر است جان خود را برای آزادی و حق حاکمیت مردم ایران فدا کند.

رونقی در ابتدای این نامه نوشته است: «زمانی جان به لب می‌رسد و انسان سر به عصیان برمی‌دارد که قانون ابزار ظلم، عدالت تهی از معنا و سفره‌ها خالی از نان می‌شوند و وطن‌دوستی جرم انگاشته می‌شود و موجودیت و انسانیت مردم لگدمال می‌شود.» رونقی تاکید کرده است که در چنین شرایطی آزادی دست‌یافتنی نیست.

او با تاکید بر اینکه «نه زندگی آن‌قدر شیرین است که به هر ذلتی تن دهیم و نه مرگ آن‌قدر ترسناک که از آن بگریزیم» نوشته است: «ذره‌ذره جان خود را در زندان و در مقابل دیدگان آنان که ما را به جرم دوست داشتن ایران به بند کشیده‌اند، فدای ایران و مردمانش خواهم کرد.»

اما اعتصاب غذای زندانیان زمانی تاثیرگذار است که فعالان میدانی پژواک صدای آن‌ها باشند، با دیوارنویسی، تراکت پخش کردن، هشتگ زدن و مشارکت در طوفان توییتری، با انتشار ویدیوها و پیام‌های او... وگرنه این صدا در هیاهوی اخبار روزمره گم می‌شود.

حسین رونقی در شهریور ماه دست به اعتصاب غذا زد، بدون خواسته شخصی و به نوعی اعتصاب او فراخوانی است برای فداکاری، برای ایستادگی بر اصول و برای مبارزه برای آزادی، برای ایران.

در واقع مبارزه با رژیم جمهوری اسلامی تا آزادی ایران، خواسته این اعتصاب است و نجات ایران، مترادف با نجات حسین رونقی و سایر زندانیان سیاسی است.

نجات ایرانی که هر روز وضعیت سخت‌تری را زیر سلطه آخوندها تجربه می‌کند.

#حسین_رونقی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

بیانیه جمعی از فعالان سیاسی درباره لزوم آزادی زندانیان سالخورده و بیمار

جمعی از فعالان سیاسی داخل و خارج از ایران که در بین آن‌ها اسامی چند زندانی سیاسی کنونی و سابق به چشم می‌خورد، با انتشار بیانیه‌ای خواستار آزادی فوری زندانیان سیاسی سالمند و بیمار شدند.

متن این بیانیه به شرح زیر است:

در شرایطی که زندان‌های جمهوری اسلامی حتی پاسخگوی ابتدایی‌ترین نیازهای انسانی نیستند، تداوم بازداشت زندانیان سیاسی و عقیدتیِ سالخورده و بیمار، چیزی جز نقض آشکار حقوق بشر و نقض صریح قوانین داخلی و بین‌المللی نیست.

زندانیانی چون ابوالفضل قدیانی، کیوان رحیمیان، فریبا کمال‌آبادی، فاطمه سپهری، ماشاالله کرمی، کاظم علی‌نژاد، ناهید شیرپیشه، رضا سلمان‌زاده، علی معزی، علی‌اصغر حسنی، اسدالله هادی، محمد نوریزاد، رضا اکبری‌منفرد، یوسف یونسی، معصومه عسکری، هاشم خواستار، جواد لعل‌محمدی، عباس واحدیان شاهرودی، عبدالرسول مرتضوی، ابوالحسن منتظر، کمال جعفری یزدی، محمد باقر بختیار، ناهید خداجو، نسرین جوادی، آذر کوروندی موسی‌زاده، مولود صفایی، کبری بیگی، مینا خواجوی، زهرا صفایی، مهران رئوف، محمدباقر بختیار و بسیاری زندانیان دیگر، یا در سنین بالا هستند یا به بیماری‌های مزمن و جدی دچارند. محروم‌کردن آنان از حق درمان، در حقیقت نوعی «اعدام خاموش» است که به تدریج جان و سلامتی آنان را می‌گیرد.

قوانین ایران نیز بر «حق دسترسی به درمان مناسب برای همه زندانیان» تأکید دارد. جمهوری اسلامی حتی به همین قوانین خود نیز پایبند نیست. امروز خانواده‌های بسیاری در نگرانی و اضطراب دائمی به‌سر می‌برند، زیرا عزیزان‌شان با وجود بیماری‌های قلبی، ریوی، کلیوی و یا شرایط جسمی خاص، در زندان رها شده و از دارو و مراقبت پزشکی محرومند.

در حال حاضر اکثریت زندانیان سیاسی به مشکلات گوارشی و بیماری‌هایی مانند دردهای مفصلی، مشکلات بینایی، مشکلات دندان، ا‌عصاب و روان که بر اثر شکنجه‌ها و فشارهای شدید امنیتی ایجاد شده، دچار هستند.

ما تأکید می‌کنیم که آزادی فوری این زندانیان نه فقط یک ضرورت انسانی بلکه یک مطالبه حقوقی و مدنی است. زندانی‌کردن افراد به خاطر عقیده و اعتراض، خود غیرقانونی است؛ اما زندانی‌کردن بیماران و سالخوردگان و محروم‌کردن آنان از درمان، مصداق روشن شکنجه است.

از جامعه مدنی، نهادهای حقوق بشری، و وجدان‌های بیدار می‌خواهیم که بر این خواسته پافشاری کنند:
آزادی فوری زندانیان سالخورده و بیمار، پیش از آنکه دیر شود.

امضاکنندگان:
زهره سرو
گلاره عباسی
پریوش مسلمی
مسعود وظیفه
پیام باستانی
سامان رضایی
عبدالله عالیجانی اردشیر
حامد وظیفه
خلیل جعفری
مینو روزه‌دار
پرفسور سیف اهدایی
دکتر نیما بهرامی
دکتر ندا پلار
سرهنگ پولاد علی‌آبادی
هاشم امینی
مظاهر حیدری
ابراهیم رحیمی
کامران چاه‌تل
ژیلا عمرانی
اریاسب باوند
محمد رضا خسروی
روح الله سلیمانی دشتکی
سیروس کرکی
سینا مالکی
آرش مرادی

#زندانی_سیاسی #حق_درمان #آزادی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

رضا کوشکی‌نژاد، زندانی سیاسی سابق، با انتشار پستی در صفحه اینستاگرام خود از بازداشت امین دهستانی، بلاگر و هنرمند اهل خرم‌آباد، خبر داد

او نوشت:
«امین دهستانی هنرمند لرستانی توسط نیروهای امنیتی اطلاعات سپاه بازداشت شد

هر جا یک نفر صدای مردم هست، بازداشتش می‌کنید.
امین دهستانی چیزی جز حق گویی در فضای مجازی و غیر مجازی به نفع مردم و ایران نداشته، رفیق و دوست عزیز تو سربلند بودی و سربلند و روسفید هم بر می‌گردی برار مه جونمم سیت میم، برار روزهای سختت منم»


طبق اطلاعات رسیده به آموزشگاه توانا، امین دهستانی، ۴۶ ساله، هنرمند و بلاگر لرستانی ساکن شهر خرم آباد لرستان، متاهل و پدر یک فرزند دختر است.

به گفته یک منبع مطلع، «او کسی است که بارها در مشکلات مردم کنار مردم بوده و فعالیت‌های غالبا فرهنگی و اجتماعی انجام می‌داده است.»

بنا به این گزارش، بازداشت آقای دهستانی در پی درگیری یک بسیجی و فحاشی بسیجی به ایشان. به دلیل نشر یک پست بدون روسری و حجاب انجام گرفته است.»

#امین_دهستانی #وضعیت_ما #نه_به_جمهوری_اسلامی #لرستان #خرم_آباد #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

خسرو آذربیگ، هنرمند آزادی‌خواه، ضمن انتشار این ویدئو، نوشت:
‌
ما مردم ایران برای برگزاری #کنسرت_رایگان #همایون_شجریان هزینه‌های سنگینی پرداخت کرده‌ایم. با جان‌های رنجیده و عمرهای بر باد رفته و سرمایه‌های به فنا داده شده توسط حکومت و درآمدهای ملی واریز شده در جیب اجانب و احساس و عواطف سرکوب شده و...

با کلی آرزوهای خوب #برای_ایران عزیز
#خسرو_آذربیگ

#آزادی #عدالت #برابری
#کنسرت_تهران #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

بازداشت مجتبی امیریان، عضو سابق تیم ملی بدنسازی

مجتبی امیریان، ورزشکار ۳۲ ساله و اهل بندر دیلم استان بوشهر، عضو پیشین تیم ملی بدنسازی ایران، بار دیگر توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده است.

بر اساس گزارش‌های رسیده، امیریان که پیش‌تر در یکی از اردوهای تیم ملی در دوبی با پیراهنی منقش به نام مهسا امینی حضور یافته بود، پس از بازگشت در فرودگاه شیراز بازداشت شد. او از سال ۱۴۰۱ با تودیع وثیقه به‌طور موقت آزاد بود، اما به گفته یک منبع مطلع، حدود یک ماه پیش مأموران اطلاعات سپاه بوشهر با یورش به منزل خانوادگی‌اش وی را دوباره بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل کرده‌اند.

این ورزشکار، که پدرش پیش‌تر درگذشته و تنها یک مادر سالخورده دارد، و او در پیگیری‌ها تاکنون هیچ پاسخ روشنی از سوی نهادهای امنیتی و قضایی درباره سرنوشت فرزندش دریافت نکرده است.

اتهامات مجتبی امیریان در پرونده قبلی شامل «تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» و «عضویت در دسته یا جمعیتی با هدف برهم زدن امنیت کشور» عنوان شده بود.

#مجتبی_امیریان #بندر_دیلم #بوشهر #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech