مهوش(سایه) صیدال، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، نامه‌ای تحلیلی و حقوقی خطاب به نهادهای بین‌المللی حقوق بشری درباره حق درمان زنان زندانی نوشت.
"حق سلامت، قربانی سیاست سرکوب"
مهوش (سایه) صیدال – دکترای حقوق بین‌الملل و زندانی سیاسی در اوین – از درون زندان، روایتگر نظام درمانی و نقض ساختاری حق سلامت زنان زندانی است.
این بیانیه، فراتر از یک هشدار حقوقی، سندی از شکنجه سفید و فرسایش جسم و روان در بند زنان اوین است.
#حق_سلامت یک حق بنیادین است، نه امتیازی قابل معامله با امنیت.
از سازمان ملل، نهادهای ناظر و وجدان جهانی می‌خواهیم: سکوت نکنید.
Legal-Analytical Statement
Mahvash (Saeh) Seydal
Ph.D. in International Law | Political Prisoner
Evin Prison – Women’s Ward
Addressed to International Human Rights Bodies
The Right to Health — Sacrificed to Politics
I, Mahvash (Sāyeh) Seydal, a political prisoner currently held in the women’s ward of Evin Prison and holder of a doctorate in international law, hereby present this formal statement — from the perspective of a victim, witness, and legal expert — to the international public, specialized bodies, and UN human rights mechanisms. I report the widespread violation of fundamental rights of women prisoners, particularly political prisoners, within the healthcare system of the Islamic Republic of Iran’s prison system.
What is occurring here is not merely incidental medical neglect, but a politically-driven and discriminatory pattern of denying the right to health, human dignity, and protection from torture.
#زندان_اوین #حقوق_بشر_در_ایران #سایه_صیدال #نه_به_اعدام
@unitednations – سازمان ملل
@unhumanrights – دفتر حقوق بشر سازمان ملل (OHCHR)
@amnesty – عفو بین‌الملل
@hrw – دیده‌بان حقوق بشر
@fidh_org – فدراسیون بین‌المللی حقوق بشر
@sp_iran – گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر در ایران (گاهی شخصی، گاهی نهادی؛ بسته به دوره)
@reaprights – ابتکار حقوقی برای پاسخگویی به نقض حقوق بشر
@womensrightsarehumanrights – کمپین حقوق زنان
@freefromtorture – سازمان مبارزه با شکنجه
@pen_int – PEN International (مدافعان آزادی بیان و نویسندگان زندانی)
متن کامل نامه به فارسی و انگلیسی در اسلایدها آمده است.
متن کامل نامه به فارسی و انگلیسی در لینک زیر آمده است.
https://tinyurl.com/2h9bxwke
#بیانیه #زنان_زندانی #حق_درمان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
"حق سلامت، قربانی سیاست سرکوب"
مهوش (سایه) صیدال – دکترای حقوق بین‌الملل و زندانی سیاسی در اوین – از درون زندان، روایتگر نظام درمانی و نقض ساختاری حق سلامت زنان زندانی است.
این بیانیه، فراتر از یک هشدار حقوقی، سندی از شکنجه سفید و فرسایش جسم و روان در بند زنان اوین است.
#حق_سلامت یک حق بنیادین است، نه امتیازی قابل معامله با امنیت.
از سازمان ملل، نهادهای ناظر و وجدان جهانی می‌خواهیم: سکوت نکنید.
Legal-Analytical Statement
Mahvash (Saeh) Seydal
Ph.D. in International Law | Political Prisoner
Evin Prison – Women’s Ward
Addressed to International Human Rights Bodies
The Right to Health — Sacrificed to Politics
I, Mahvash (Sāyeh) Seydal, a political prisoner currently held in the women’s ward of Evin Prison and holder of a doctorate in international law, hereby present this formal statement — from the perspective of a victim, witness, and legal expert — to the international public, specialized bodies, and UN human rights mechanisms. I report the widespread violation of fundamental rights of women prisoners, particularly political prisoners, within the healthcare system of the Islamic Republic of Iran’s prison system.
What is occurring here is not merely incidental medical neglect, but a politically-driven and discriminatory pattern of denying the right to health, human dignity, and protection from torture.
#زندان_اوین #حقوق_بشر_در_ایران #سایه_صیدال #نه_به_اعدام
@unitednations – سازمان ملل
@unhumanrights – دفتر حقوق بشر سازمان ملل (OHCHR)
@amnesty – عفو بین‌الملل
@hrw – دیده‌بان حقوق بشر
@fidh_org – فدراسیون بین‌المللی حقوق بشر
@sp_iran – گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر در ایران (گاهی شخصی، گاهی نهادی؛ بسته به دوره)
@reaprights – ابتکار حقوقی برای پاسخگویی به نقض حقوق بشر
@womensrightsarehumanrights – کمپین حقوق زنان
@freefromtorture – سازمان مبارزه با شکنجه
@pen_int – PEN International (مدافعان آزادی بیان و نویسندگان زندانی)
متن کامل نامه به فارسی و انگلیسی در اسلایدها آمده است.
متن کامل نامه به فارسی و انگلیسی در لینک زیر آمده است.
https://tinyurl.com/2h9bxwke
#بیانیه #زنان_زندانی #حق_درمان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
🕊15
آموزشکده توانا
مهوش(سایه) صیدال، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، نامه‌ای تحلیلی و حقوقی خطاب به نهادهای بین‌المللی حقوق بشری درباره حق درمان زنان زندانی نوشت. "حق سلامت، قربانی سیاست سرکوب" مهوش (سایه) صیدال – دکترای حقوق بین‌الملل و زندانی سیاسی در اوین – از درون زندان،…
مهوش(سایه) صیدال، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، نامه‌ای تحلیلی و حقوقی خطاب به نهادهای بین‌المللی حقوق بشری درباره حق درمان زنان زندانی نوشت.
"حق سلامت، قربانی سیاست سرکوب"
مهوش (سایه) صیدال – دکترای حقوق بین‌الملل و زندانی سیاسی در اوین – از درون زندان، روایتگر نظام درمانی و نقض ساختاری حق سلامت زنان زندانی است.
این بیانیه، فراتر از یک هشدار حقوقی، سندی از شکنجه سفید و فرسایش جسم و روان در بند زنان اوین است.
#حق_سلامت یک حق بنیادین است، نه امتیازی قابل معامله با امنیت.
از سازمان ملل، نهادهای ناظر و وجدان جهانی می‌خواهیم: سکوت نکنید.
Legal-Analytical Statement
Mahvash (Saeh) Seydal
Ph.D. in International Law | Political Prisoner
Evin Prison – Women’s Ward
Addressed to International Human Rights Bodies
The Right to Health — Sacrificed to Politics
I, Mahvash (Sāyeh) Seydal, a political prisoner currently held in the women’s ward of Evin Prison and holder of a doctorate in international law, hereby present this formal statement — from the perspective of a victim, witness, and legal expert — to the international public, specialized bodies, and UN human rights mechanisms. I report the widespread violation of fundamental rights of women prisoners, particularly political prisoners, within the healthcare system of the Islamic Republic of Iran’s prison system.
What is occurring here is not merely incidental medical neglect, but a politically-driven and discriminatory pattern of denying the right to health, human dignity, and protection from torture.
#زندان_اوین #حقوق_بشر_در_ایران #سایه_صیدال #نه_به_اعدام
@unitednations – سازمان ملل
@unhumanrights – دفتر حقوق بشر سازمان ملل (OHCHR)
@amnesty – عفو بین‌الملل
@hrw – دیده‌بان حقوق بشر
@fidh_org – فدراسیون بین‌المللی حقوق بشر
@sp_iran – گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر در ایران (گاهی شخصی، گاهی نهادی؛ بسته به دوره)
@reaprights – ابتکار حقوقی برای پاسخگویی به نقض حقوق بشر
@womensrightsarehumanrights – کمپین حقوق زنان
@freefromtorture – سازمان مبارزه با شکنجه
@pen_int – PEN International (مدافعان آزادی بیان و نویسندگان زندانی)
متن کامل نامه به فارسی و انگلیسی در اسلایدها آمده است.
متن کامل نامه به فارسی و انگلیسی در لینک زیر آمده است.
https://tinyurl.com/2h9bxwke
#بیانیه #زنان_زندانی #حق_درمان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
"حق سلامت، قربانی سیاست سرکوب"
مهوش (سایه) صیدال – دکترای حقوق بین‌الملل و زندانی سیاسی در اوین – از درون زندان، روایتگر نظام درمانی و نقض ساختاری حق سلامت زنان زندانی است.
این بیانیه، فراتر از یک هشدار حقوقی، سندی از شکنجه سفید و فرسایش جسم و روان در بند زنان اوین است.
#حق_سلامت یک حق بنیادین است، نه امتیازی قابل معامله با امنیت.
از سازمان ملل، نهادهای ناظر و وجدان جهانی می‌خواهیم: سکوت نکنید.
Legal-Analytical Statement
Mahvash (Saeh) Seydal
Ph.D. in International Law | Political Prisoner
Evin Prison – Women’s Ward
Addressed to International Human Rights Bodies
The Right to Health — Sacrificed to Politics
I, Mahvash (Sāyeh) Seydal, a political prisoner currently held in the women’s ward of Evin Prison and holder of a doctorate in international law, hereby present this formal statement — from the perspective of a victim, witness, and legal expert — to the international public, specialized bodies, and UN human rights mechanisms. I report the widespread violation of fundamental rights of women prisoners, particularly political prisoners, within the healthcare system of the Islamic Republic of Iran’s prison system.
What is occurring here is not merely incidental medical neglect, but a politically-driven and discriminatory pattern of denying the right to health, human dignity, and protection from torture.
#زندان_اوین #حقوق_بشر_در_ایران #سایه_صیدال #نه_به_اعدام
@unitednations – سازمان ملل
@unhumanrights – دفتر حقوق بشر سازمان ملل (OHCHR)
@amnesty – عفو بین‌الملل
@hrw – دیده‌بان حقوق بشر
@fidh_org – فدراسیون بین‌المللی حقوق بشر
@sp_iran – گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر در ایران (گاهی شخصی، گاهی نهادی؛ بسته به دوره)
@reaprights – ابتکار حقوقی برای پاسخگویی به نقض حقوق بشر
@womensrightsarehumanrights – کمپین حقوق زنان
@freefromtorture – سازمان مبارزه با شکنجه
@pen_int – PEN International (مدافعان آزادی بیان و نویسندگان زندانی)
متن کامل نامه به فارسی و انگلیسی در اسلایدها آمده است.
متن کامل نامه به فارسی و انگلیسی در لینک زیر آمده است.
https://tinyurl.com/2h9bxwke
#بیانیه #زنان_زندانی #حق_درمان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
🕊14❤4💯3
اعتصاب غذا و دارو توسط زندانی سیاسی مهوش (سایه) صیدال، در اعتراض به نقض حقوق درمانی
مهوش(سایه) صیدال، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، هفته گذشته نامه‌ای تحلیلی و حقوقی خطاب به نهادهای بین‌المللی حقوق بشری درباره حق درمان زنان زندانی نوشت. اما در پی انتشار آن نامه با محدودیت‌های تنبیهی از جمله ممنوعیت تماس و ممنوع‌الملاقات شدن مواجه شد.
او که دارای دکترای حقوق بین‌الملل است، در آن نامه به موارد نقض حقوق زندانیان اشاره کرده بود و حالا با انتشار نامه‌ای دیگر از اعتصاب غذا و دارو در اعتراض به نقض حق درمان اطلاع داده است.
نامه سرگشاده شماره ۲ مهوش (سایه) صیدال
به:
مردم شریف ایران شورای حقوق بشر سازمان ملل، گزارشگران ویژه حقوق بشر و سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشری
موضوع: اعتصاب غذا و دارو توسط زندانی سیاسی مهوش (سایه) صیدال در اعتراض به نقض حقوق درمانی
اینجانب، مهوش (سایه) صیدال، دکترای حقوق بین‌الملل و زندانی سیاسی در زندان اوین، به دلیل نقض مشخص حق دسترسی به درمان مناسب و تحمیل محدودیت‌های تنبیهی از جمله ممنوع‌الملاقات و ممنوع‌التماس، از تاریخ ۵ خرداد ۱۴۰۴ وارد اعتصاب غذا و دارو شده‌ام.
چند روز پیش در بیانیه‌ای رسمی مواردی از جمله نبود پزشک عمومی، محدودیت دسترسی به پزشکان متخصص، فرایندهای امنیتی و تحمیل هزینه‌های غیرقانونی درمان را مستند کردم، اما هیچ اقدامی صورت نگرفت و به جای آن، محدودیت‌های بیشتری علیه من اعمال شد.
مطالبات من شامل:
رفع فوری ممنوعیت‌های ارتباطی
تضمین دسترسی بدون تبعیض به خدمات درمانی
اصلاح ساختارهای درمانی زندان
پیگیری و نظارت بین‌المللی بر وضعیت حقوق بشری زندان‌ها
با آگاهی کامل از عواقب، مسئولیت هرگونه آسیب جسمی و روانی را متوجه مقامات جمهوری اسلامی ایران می‌دانم و از نهادهای بین‌المللی درخواست رسیدگی فوری دارم.
با احترام و تعهدبه حقیقت
مهوش (سایه) صیدال
۵ خرداد ۱۴۰۴
To:
UN Human Rights Council, Special Rapporteurs, International Human Rights Organizations, and the Honorable People of Iran
Subject: Hunger and Medicine Strike by Political Prisoner Mahvash (Sayeh) Seydal in Protest of Healthcare Rights Violations
I, Mahvash (Sayeh) Seydal, PhD in International Law and political prisoner at Evin Prison, hereby declare that as of May 26, 2025, I have begun a hunger and medicine strike due to systemic violations of my right to adequate healthcare and punitive restrictions including visitation and phone bans.
A few days ago, I issued an official statement documenting the absence of general physicians, restricted access to specialists, security-imposed obstacles, and unlawful medical costs. Despite this, no corrective action was taken, and further punitive measures were imposed against me.
I address this message to the honorable people of Iran, international human rights bodies, and the global community.
My demands include:
Immediate lifting of communication bans
Guaranteed, non-discriminatory access to medical care
Reform of prison healthcare systems
International monitoring and investigation of human rights violations in Iranian prisons
Fully aware of the risks involved, I hold the Iranian authorities responsible for any harm to my health and call on all concerned parties to urgently act.
Respectfully,
Mahvash (Sayeh) Seydal
May 26, 2025
#سایه_صیدال #مهوش_صیدال #حق_درمان #حقوق_زندانی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مهوش(سایه) صیدال، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، هفته گذشته نامه‌ای تحلیلی و حقوقی خطاب به نهادهای بین‌المللی حقوق بشری درباره حق درمان زنان زندانی نوشت. اما در پی انتشار آن نامه با محدودیت‌های تنبیهی از جمله ممنوعیت تماس و ممنوع‌الملاقات شدن مواجه شد.
او که دارای دکترای حقوق بین‌الملل است، در آن نامه به موارد نقض حقوق زندانیان اشاره کرده بود و حالا با انتشار نامه‌ای دیگر از اعتصاب غذا و دارو در اعتراض به نقض حق درمان اطلاع داده است.
نامه سرگشاده شماره ۲ مهوش (سایه) صیدال
به:
مردم شریف ایران شورای حقوق بشر سازمان ملل، گزارشگران ویژه حقوق بشر و سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشری
موضوع: اعتصاب غذا و دارو توسط زندانی سیاسی مهوش (سایه) صیدال در اعتراض به نقض حقوق درمانی
اینجانب، مهوش (سایه) صیدال، دکترای حقوق بین‌الملل و زندانی سیاسی در زندان اوین، به دلیل نقض مشخص حق دسترسی به درمان مناسب و تحمیل محدودیت‌های تنبیهی از جمله ممنوع‌الملاقات و ممنوع‌التماس، از تاریخ ۵ خرداد ۱۴۰۴ وارد اعتصاب غذا و دارو شده‌ام.
چند روز پیش در بیانیه‌ای رسمی مواردی از جمله نبود پزشک عمومی، محدودیت دسترسی به پزشکان متخصص، فرایندهای امنیتی و تحمیل هزینه‌های غیرقانونی درمان را مستند کردم، اما هیچ اقدامی صورت نگرفت و به جای آن، محدودیت‌های بیشتری علیه من اعمال شد.
مطالبات من شامل:
رفع فوری ممنوعیت‌های ارتباطی
تضمین دسترسی بدون تبعیض به خدمات درمانی
اصلاح ساختارهای درمانی زندان
پیگیری و نظارت بین‌المللی بر وضعیت حقوق بشری زندان‌ها
با آگاهی کامل از عواقب، مسئولیت هرگونه آسیب جسمی و روانی را متوجه مقامات جمهوری اسلامی ایران می‌دانم و از نهادهای بین‌المللی درخواست رسیدگی فوری دارم.
با احترام و تعهدبه حقیقت
مهوش (سایه) صیدال
۵ خرداد ۱۴۰۴
To:
UN Human Rights Council, Special Rapporteurs, International Human Rights Organizations, and the Honorable People of Iran
Subject: Hunger and Medicine Strike by Political Prisoner Mahvash (Sayeh) Seydal in Protest of Healthcare Rights Violations
I, Mahvash (Sayeh) Seydal, PhD in International Law and political prisoner at Evin Prison, hereby declare that as of May 26, 2025, I have begun a hunger and medicine strike due to systemic violations of my right to adequate healthcare and punitive restrictions including visitation and phone bans.
A few days ago, I issued an official statement documenting the absence of general physicians, restricted access to specialists, security-imposed obstacles, and unlawful medical costs. Despite this, no corrective action was taken, and further punitive measures were imposed against me.
I address this message to the honorable people of Iran, international human rights bodies, and the global community.
My demands include:
Immediate lifting of communication bans
Guaranteed, non-discriminatory access to medical care
Reform of prison healthcare systems
International monitoring and investigation of human rights violations in Iranian prisons
Fully aware of the risks involved, I hold the Iranian authorities responsible for any harm to my health and call on all concerned parties to urgently act.
Respectfully,
Mahvash (Sayeh) Seydal
May 26, 2025
#سایه_صیدال #مهوش_صیدال #حق_درمان #حقوق_زندانی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
👍20🕊1
«امروز سومین روز اعتصاب غذا و داروی مهوش صيدال، زندانی سیاسی در زندان اوین است.
حسب تماس تلفنی ایشان فشار خون او به ۱۵ روی ۹ رسیده و بدلیل نوسان فشار خون در برخی ساعات به ۹ روی ۶ هم رسیده
مضاف بر اینکه با حمله‌های میگرنی شدید هم مواجه گردید، با وجود وخامت وضعیت جسمانی‌اش متاسفانه تاکنون هیچ اقدامی از سوی مسئولین نسبت به مطالبات بحق ایشان صورت نگرفته است.
و سایه صراحتا اعلام کرده تا احقاق مطالبتاتش اعتصابات دارویی و غذایی خود را ادامه خواهد داد
تاکید می‌کنم هر گونه مسئولیت کامل آن بر عهده‌ی جمهوری اسلامی خواهد بود.»
ـ از استوری اینستاگرام مهوش صیدال
ـ مهوش(سایه) صیدال، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، هفته گذشته نامه‌ای تحلیلی و حقوقی خطاب به نهادهای بین‌المللی حقوق بشری درباره حق درمان زنان زندانی نوشت. اما در پی انتشار آن نامه با محدودیت‌های تنبیهی از جمله ممنوعیت تماس و ممنوع‌الملاقات شدن مواجه شد.
او که دارای دکترای حقوق بین‌الملل است، در آن نامه به موارد نقض حقوق زندانیان اشاره کرده بود و روز پنجم خرداد ماه با انتشار نامه‌ای دیگر از اعتصاب غذا و دارو در اعتراض به نقض حق درمان اطلاع داده بود.
او در آن نامه نوشته بود:
«اینجانب، مهوش (سایه) صیدال، دکترای حقوق بین‌الملل و زندانی سیاسی در زندان اوین، به دلیل نقض مشخص حق دسترسی به درمان مناسب و تحمیل محدودیت‌های تنبیهی از جمله ممنوع‌الملاقات و ممنوع‌التماس، از تاریخ ۵ خرداد ۱۴۰۴ وارد اعتصاب غذا و دارو شده‌ام.
چند روز پیش در بیانیه‌ای رسمی مواردی از جمله نبود پزشک عمومی، محدودیت دسترسی به پزشکان متخصص، فرایندهای امنیتی و تحمیل هزینه‌های غیرقانونی درمان را مستند کردم، اما هیچ اقدامی صورت نگرفت و به جای آن، محدودیت‌های بیشتری علیه من اعمال شد.
مطالبات من شامل:
رفع فوری ممنوعیت‌های ارتباطی
تضمین دسترسی بدون تبعیض به خدمات درمانی
اصلاح ساختارهای درمانی زندان
پیگیری و نظارت بین‌المللی بر وضعیت حقوق بشری زندان‌ها
با آگاهی کامل از عواقب، مسئولیت هرگونه آسیب جسمی و روانی را متوجه مقامات جمهوری اسلامی ایران می‌دانم و از نهادهای بین‌المللی درخواست رسیدگی فوری دارم.»
#مهوش_صیدال #سایه_صیدال #حق_درمان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
حسب تماس تلفنی ایشان فشار خون او به ۱۵ روی ۹ رسیده و بدلیل نوسان فشار خون در برخی ساعات به ۹ روی ۶ هم رسیده
مضاف بر اینکه با حمله‌های میگرنی شدید هم مواجه گردید، با وجود وخامت وضعیت جسمانی‌اش متاسفانه تاکنون هیچ اقدامی از سوی مسئولین نسبت به مطالبات بحق ایشان صورت نگرفته است.
و سایه صراحتا اعلام کرده تا احقاق مطالبتاتش اعتصابات دارویی و غذایی خود را ادامه خواهد داد
تاکید می‌کنم هر گونه مسئولیت کامل آن بر عهده‌ی جمهوری اسلامی خواهد بود.»
ـ از استوری اینستاگرام مهوش صیدال
ـ مهوش(سایه) صیدال، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، هفته گذشته نامه‌ای تحلیلی و حقوقی خطاب به نهادهای بین‌المللی حقوق بشری درباره حق درمان زنان زندانی نوشت. اما در پی انتشار آن نامه با محدودیت‌های تنبیهی از جمله ممنوعیت تماس و ممنوع‌الملاقات شدن مواجه شد.
او که دارای دکترای حقوق بین‌الملل است، در آن نامه به موارد نقض حقوق زندانیان اشاره کرده بود و روز پنجم خرداد ماه با انتشار نامه‌ای دیگر از اعتصاب غذا و دارو در اعتراض به نقض حق درمان اطلاع داده بود.
او در آن نامه نوشته بود:
«اینجانب، مهوش (سایه) صیدال، دکترای حقوق بین‌الملل و زندانی سیاسی در زندان اوین، به دلیل نقض مشخص حق دسترسی به درمان مناسب و تحمیل محدودیت‌های تنبیهی از جمله ممنوع‌الملاقات و ممنوع‌التماس، از تاریخ ۵ خرداد ۱۴۰۴ وارد اعتصاب غذا و دارو شده‌ام.
چند روز پیش در بیانیه‌ای رسمی مواردی از جمله نبود پزشک عمومی، محدودیت دسترسی به پزشکان متخصص، فرایندهای امنیتی و تحمیل هزینه‌های غیرقانونی درمان را مستند کردم، اما هیچ اقدامی صورت نگرفت و به جای آن، محدودیت‌های بیشتری علیه من اعمال شد.
مطالبات من شامل:
رفع فوری ممنوعیت‌های ارتباطی
تضمین دسترسی بدون تبعیض به خدمات درمانی
اصلاح ساختارهای درمانی زندان
پیگیری و نظارت بین‌المللی بر وضعیت حقوق بشری زندان‌ها
با آگاهی کامل از عواقب، مسئولیت هرگونه آسیب جسمی و روانی را متوجه مقامات جمهوری اسلامی ایران می‌دانم و از نهادهای بین‌المللی درخواست رسیدگی فوری دارم.»
#مهوش_صیدال #سایه_صیدال #حق_درمان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
👍13💔8
۲۷ تن از زندانیان زن محبوس در بند زنان زندان اوین، طی بیانیه‌ای، از مهوش صیدال حمایت کردند و خواستار رسیدگی به مطالبه بهداشت و درمان انسانی زندانیان شدند.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
«صدای مشترک ۲۷ زن زندانی سیاسی اوین در حمایت از مهوش صیدال و مطالبه‌ی بهداشت و درمان انسانی زندانیان
مدیرکل سازمان زندان‌های استان تهران؛
هم‌بندی‌مان مهوش (سایه) صیدال، در اعتراض به شرایط نامناسب درمانی و بهداشتی بند زنان، دست به اعتصاب غذا و دارو زده است. این اقدام از سرِ ناامیدی ناشی از بی‌توجهی به برخی از حقوق اولیه ماست؛ فریادی که نمایانگر رنج جمعی زنان این بند است. پاسخ این اعتراض نباید با اقداماتی نظیر ممنوع‌التماسی یا ممنوع‌الملاقاتی باشد، بلکه نیازمند رسیدگی فوری به مشکلات موجود است.
بند ما از برخی امکانات بهداشتی و درمانی محروم است. فقدان پزشک مستقر و نبود پرستار در برخی از روزها، شرایط را برای زندانیان، به‌ویژه وقتی میانگین سنی بند ۵۶ سال است، بسیار دشوار کرده است. پزشکی قانونی برای برخی بیماران این بند که از بیماری‌های جدی مانند مشکلات تنفسی رنج می‌برند، دستور داده که در صورت تأمین امکانات درمانی، تحمل کیفر بلامانع است. با این حال، بارها شاهد بوده‌ایم که این بیماران، به‌دلایل نبود پرستار یا تأخیر در درمان، در شرایط وخیم پشت درهای بسته رها شده‌اند.
علاوه بر این، شرایط ویژه‌ی بند امنیتی اوین، دسترسی به مرخصی، آزادی مشروط و سایر حقوق قانونی را با محدودیت‌های جدی مواجه کرده است. اعزام به مراکز درمانی با موانع متعدد، از جمله مخالفت نهادهای امنیتی، همراه است. مدیریت ناکارآمد بهداری زندان نیز بارها منجر به اعزام‌های ناقص یا اشتباه شده و هزینه‌های سنگین درمان، فشار مضاعفی بر دوش زندانیان نهاده است.
ما، زنان این بند، در کنار هم‌بندی خود، با قاطعیت خواستار رفع فوری این کاستی‌ها هستیم:
۱. استقرار پزشک و پرستار ثابت در بند، مطابق با استانداردهای قانونی
۲. تسهیل اعزام‌های درمانی، بدون دخالت نهادهای امنیتی
۳. اصلاح شیوه‌ی مدیریت بهداری زندان برای جلوگیری از خطاهای درمانی
۴. حذف هزینه‌های درمانی که برای زندانیان کمرشکن است»
ـ لازم به ذکر است، مهوش (سایه) صیدال از روز پنجم خرداد ماه اعتصاب غذا و دارو را آغاز کرده است و حال عمومی او نامساعد گزارش شده است.
#مهوش_صیدال #سایه_صیدال #حق_درمان #همبستگی #بند_زنان_اوین #حقوق_زندانی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
۲۷ تن از زندانیان زن محبوس در بند زنان زندان اوین، طی بیانیه‌ای، از مهوش صیدال حمایت کردند و خواستار رسیدگی به مطالبه بهداشت و درمان انسانی زندانیان شدند.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
«صدای مشترک ۲۷ زن زندانی سیاسی اوین در حمایت از مهوش صیدال و مطالبه‌ی بهداشت و درمان انسانی زندانیان
مدیرکل سازمان زندان‌های استان تهران؛
هم‌بندی‌مان مهوش (سایه) صیدال، در اعتراض به شرایط نامناسب درمانی و بهداشتی بند زنان، دست به اعتصاب غذا و دارو زده است. این اقدام از سرِ ناامیدی ناشی از بی‌توجهی به برخی از حقوق اولیه ماست؛ فریادی که نمایانگر رنج جمعی زنان این بند است. پاسخ این اعتراض نباید با اقداماتی نظیر ممنوع‌التماسی یا ممنوع‌الملاقاتی باشد، بلکه نیازمند رسیدگی فوری به مشکلات موجود است.
بند ما از برخی امکانات بهداشتی و درمانی محروم است. فقدان پزشک مستقر و نبود پرستار در برخی از روزها، شرایط را برای زندانیان، به‌ویژه وقتی میانگین سنی بند ۵۶ سال است، بسیار دشوار کرده است. پزشکی قانونی برای برخی بیماران این بند که از بیماری‌های جدی مانند مشکلات تنفسی رنج می‌برند، دستور داده که در صورت تأمین امکانات درمانی، تحمل کیفر بلامانع است. با این حال، بارها شاهد بوده‌ایم که این بیماران، به‌دلایل نبود پرستار یا تأخیر در درمان، در شرایط وخیم پشت درهای بسته رها شده‌اند.
علاوه بر این، شرایط ویژه‌ی بند امنیتی اوین، دسترسی به مرخصی، آزادی مشروط و سایر حقوق قانونی را با محدودیت‌های جدی مواجه کرده است. اعزام به مراکز درمانی با موانع متعدد، از جمله مخالفت نهادهای امنیتی، همراه است. مدیریت ناکارآمد بهداری زندان نیز بارها منجر به اعزام‌های ناقص یا اشتباه شده و هزینه‌های سنگین درمان، فشار مضاعفی بر دوش زندانیان نهاده است.
ما، زنان این بند، در کنار هم‌بندی خود، با قاطعیت خواستار رفع فوری این کاستی‌ها هستیم:
۱. استقرار پزشک و پرستار ثابت در بند، مطابق با استانداردهای قانونی
۲. تسهیل اعزام‌های درمانی، بدون دخالت نهادهای امنیتی
۳. اصلاح شیوه‌ی مدیریت بهداری زندان برای جلوگیری از خطاهای درمانی
۴. حذف هزینه‌های درمانی که برای زندانیان کمرشکن است»
ـ لازم به ذکر است، مهوش (سایه) صیدال از روز پنجم خرداد ماه اعتصاب غذا و دارو را آغاز کرده است و حال عمومی او نامساعد گزارش شده است.
#مهوش_صیدال #سایه_صیدال #حق_درمان #همبستگی #بند_زنان_اوین #حقوق_زندانی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
👍15❤5💔1
در دفاع از حق حیات: درخواست توقف حکم اعدام پخشان عزیزی بر پایه اصول شرعی، قانونی و بین‌المللی
مهوش صیدال،، زندانی سیاسی و هم‌بند پخشان عزیزی زندانی سیاسی محکوم به اعدام در زندان اوین، طی نامه‌ای به محسنی اژه‌ای رئیس قوه‌قضاییه، خواستار توقف حکم اعدام پخشان عزیزی شده است.
متن این نامه به شرح زیر است:
بسمه تعالی
نامه سرگشاده خطاب به رئیس محترم قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران
موضوع: درخواست توقف اجرای حکم اعدام خانم پخشان عزیزی و بازنگری فوری بر مبنای موازین شرعی، قانونی و بین‌المللی
با سلام و احترام
اینجانب، به‌عنوان یک عضو جامعه حقوقی کشور که خود اکنون در زندان اوین به سر می‌برم، صرف‌نظر از هرگونه اختلاف سیاسی، از منظر صرفا حقوقی، فقهی، قرآنی و قواعد بین‌المللی، مسئولیت اخلاقی و حرفه‌ای خود می‌دانم این نامه را در دفاع از حق حیات و عدالت پیرامون حکم خانم پخشان عزیزی تنظیم نمایم.
دلایل و مستندات حقوقی و فقهی
۱_ فقدان عنصر مادی و مسلحانه جرم
بر اساس ماده ۲۸۷ قانون مجازات اسلامی، تحقق جرم بغی منوط به قیام مسلحانه علیه اساس نظام است. خانم پخشان عزیزی در زمان بازداشت فاقد هرگونه سلاح سرد یا گرم بوده، هیچ آموزش نظامی یا فعالیت مسلحانه نداشته و حسب مستندات پرونده، ایشان در سال ۱۳۹۳ برای امدادرسانی به آوارگان کردِ قربانی داعش در منطقه رُژآوا (شمال سوریه) رفتند بنابراین طبق اصول مسلم فقهی، از جمله قاعده اباحه و اصل «ادْرَءُوا الحُدُودَ بِالشُّبُهَاتِ» (حدود را با وجود شبهه دفع کنید)، در غیاب دلیل قطعی بر مسلحانه بودن فعالیت، صدور حکم اعدام فاقد وجاهت شرعی است.
۲_ تعارض ادله و نقض اصول دادرسی عادلانه
انتساب همزمان خانم عزیزی به گروه‌های متعارض (پ.ک.ک، حزب دموکرات کردستان، داعش!) بدون ارائه دلیل و بیّنه معتبر، خلاف قاعده «البینة علی المدعی» است و مشروعیت روند دادرسی را از اساس مخدوش می‌کند. به تصریح آیه «وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى» (انعام: ۱۶۴)، مسئولیت کیفری صرفاً بر پایه دلایل روشن و فردی باید اثبات شود.
۳_ مطابقت با تعهدات حقوق بین‌الملل بشردوستانه
مطابق پروتکل‌های الحاقی کنوانسیون‌های ژنو، اقدامات امدادی به نفع غیرنظامیان در مخاصمات مسلحانه مشمول حمایت ویژه هستند و جرم‌انگاری آن‌ها با اصول مسلم حقوق بشردوستانه تعارض دارد.
۴_ پیامدهای داخلی و بین‌المللی
اجرای چنین حکمی، آن هم در عدم رعایت اصول دادرسی عادلانه، به تشدید فشارهای حقوق بشری، افزایش هزینه‌های سیاسی و دیپلماتیک و گسترش بی‌اعتمادی عمومی، به‌ویژه در مناطق قومیتی، خواهد انجامید.
درخواست فوری و مشخص
با توجه به آنچه بیان شد، از جنابعالی به‌طور مصرانه درخواست می‌شود:
دستور توقف فوری اجرای حکم اعدام خانم پخشان عزیزی صادر گردد.
پرونده تحت بازبینی مستقل و علنی با حضور هیأتی بی‌طرف مورد رسیدگی مجدد قرار گیرد.
نتایج بازبینی به اطلاع عموم مردم، نهادهای داخلی و نهادهای بین‌المللی رسانده شود تا از هرگونه شائبه تبعیض یا انگیزه سیاسی در این پرونده جلوگیری شود.
اینجانب این درخواست را تنها از موضع مسئولیت علمی، اخلاقی و حرفه‌ای، و در دفاع از اصول بنیادین حق حیات، کرامت انسانی و عدالت شرعی و قانونی، سوای نگاه و منظر سیاسی خود تقدیم می‌دارم.
با احترام
مهوش صیدال
۱۱ خرداد ۱۴۰۴
#بیانیه #مهوش_صیدال #سایه_صیدال #پخشان_عزیزی #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مهوش صیدال،، زندانی سیاسی و هم‌بند پخشان عزیزی زندانی سیاسی محکوم به اعدام در زندان اوین، طی نامه‌ای به محسنی اژه‌ای رئیس قوه‌قضاییه، خواستار توقف حکم اعدام پخشان عزیزی شده است.
متن این نامه به شرح زیر است:
بسمه تعالی
نامه سرگشاده خطاب به رئیس محترم قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران
موضوع: درخواست توقف اجرای حکم اعدام خانم پخشان عزیزی و بازنگری فوری بر مبنای موازین شرعی، قانونی و بین‌المللی
با سلام و احترام
اینجانب، به‌عنوان یک عضو جامعه حقوقی کشور که خود اکنون در زندان اوین به سر می‌برم، صرف‌نظر از هرگونه اختلاف سیاسی، از منظر صرفا حقوقی، فقهی، قرآنی و قواعد بین‌المللی، مسئولیت اخلاقی و حرفه‌ای خود می‌دانم این نامه را در دفاع از حق حیات و عدالت پیرامون حکم خانم پخشان عزیزی تنظیم نمایم.
دلایل و مستندات حقوقی و فقهی
۱_ فقدان عنصر مادی و مسلحانه جرم
بر اساس ماده ۲۸۷ قانون مجازات اسلامی، تحقق جرم بغی منوط به قیام مسلحانه علیه اساس نظام است. خانم پخشان عزیزی در زمان بازداشت فاقد هرگونه سلاح سرد یا گرم بوده، هیچ آموزش نظامی یا فعالیت مسلحانه نداشته و حسب مستندات پرونده، ایشان در سال ۱۳۹۳ برای امدادرسانی به آوارگان کردِ قربانی داعش در منطقه رُژآوا (شمال سوریه) رفتند بنابراین طبق اصول مسلم فقهی، از جمله قاعده اباحه و اصل «ادْرَءُوا الحُدُودَ بِالشُّبُهَاتِ» (حدود را با وجود شبهه دفع کنید)، در غیاب دلیل قطعی بر مسلحانه بودن فعالیت، صدور حکم اعدام فاقد وجاهت شرعی است.
۲_ تعارض ادله و نقض اصول دادرسی عادلانه
انتساب همزمان خانم عزیزی به گروه‌های متعارض (پ.ک.ک، حزب دموکرات کردستان، داعش!) بدون ارائه دلیل و بیّنه معتبر، خلاف قاعده «البینة علی المدعی» است و مشروعیت روند دادرسی را از اساس مخدوش می‌کند. به تصریح آیه «وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى» (انعام: ۱۶۴)، مسئولیت کیفری صرفاً بر پایه دلایل روشن و فردی باید اثبات شود.
۳_ مطابقت با تعهدات حقوق بین‌الملل بشردوستانه
مطابق پروتکل‌های الحاقی کنوانسیون‌های ژنو، اقدامات امدادی به نفع غیرنظامیان در مخاصمات مسلحانه مشمول حمایت ویژه هستند و جرم‌انگاری آن‌ها با اصول مسلم حقوق بشردوستانه تعارض دارد.
۴_ پیامدهای داخلی و بین‌المللی
اجرای چنین حکمی، آن هم در عدم رعایت اصول دادرسی عادلانه، به تشدید فشارهای حقوق بشری، افزایش هزینه‌های سیاسی و دیپلماتیک و گسترش بی‌اعتمادی عمومی، به‌ویژه در مناطق قومیتی، خواهد انجامید.
درخواست فوری و مشخص
با توجه به آنچه بیان شد، از جنابعالی به‌طور مصرانه درخواست می‌شود:
دستور توقف فوری اجرای حکم اعدام خانم پخشان عزیزی صادر گردد.
پرونده تحت بازبینی مستقل و علنی با حضور هیأتی بی‌طرف مورد رسیدگی مجدد قرار گیرد.
نتایج بازبینی به اطلاع عموم مردم، نهادهای داخلی و نهادهای بین‌المللی رسانده شود تا از هرگونه شائبه تبعیض یا انگیزه سیاسی در این پرونده جلوگیری شود.
اینجانب این درخواست را تنها از موضع مسئولیت علمی، اخلاقی و حرفه‌ای، و در دفاع از اصول بنیادین حق حیات، کرامت انسانی و عدالت شرعی و قانونی، سوای نگاه و منظر سیاسی خود تقدیم می‌دارم.
با احترام
مهوش صیدال
۱۱ خرداد ۱۴۰۴
#بیانیه #مهوش_صیدال #سایه_صیدال #پخشان_عزیزی #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
👍21❤3
صفحه اینستاگرام خانم مهوش (سایه) صیدال، که توسط خانواده‌اش اداره می‌شود، اطلاع داد که «شب گذشته سایه صیدال در هفتمین روز اعتصاب غذا و دارو به دلیل وخامت حال از زندان به بیمارستان منتقل شد. نتایج آزمایش‌ها نشان دهنده وجود کیست خونی بود.
سایه صیدال از دریافت دارو امتناع کرده و با وجود وخامت جسمی مجددا به زندان بازگردانده شد.»
سایه صیدال از روز پنجم خرداد ماه جاری با مطالبات زیر دست به اعتصاب غذا و دارو زده است:
«رفع فوری ممنوعیت‌های ارتباطی
تضمین دسترسی بدون تبعیض به خدمات درمانی
اصلاح ساختارهای درمانی زندان
پیگیری و نظارت بین‌المللی بر وضعیت حقوق بشری زندان‌ها»
او که دارای دکترای حقوق بین‌الملل است، پیشتر در نامه‌ای حقوقی، درباره محرومیت زنان از حق درمان به طور مناسب و انسانی نوشته بود.
طبق اخبار رسیده، خانم صیدال در طی روزهای اخیر در پی اعتصاب غذا، چند بار دچار سرگیجه شده و تعادل حرکتی خود را از دست داده است.
#اعتصاب_غذا #سایه_صیدال #مهوش_صیدال #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
سایه صیدال از دریافت دارو امتناع کرده و با وجود وخامت جسمی مجددا به زندان بازگردانده شد.»
سایه صیدال از روز پنجم خرداد ماه جاری با مطالبات زیر دست به اعتصاب غذا و دارو زده است:
«رفع فوری ممنوعیت‌های ارتباطی
تضمین دسترسی بدون تبعیض به خدمات درمانی
اصلاح ساختارهای درمانی زندان
پیگیری و نظارت بین‌المللی بر وضعیت حقوق بشری زندان‌ها»
او که دارای دکترای حقوق بین‌الملل است، پیشتر در نامه‌ای حقوقی، درباره محرومیت زنان از حق درمان به طور مناسب و انسانی نوشته بود.
طبق اخبار رسیده، خانم صیدال در طی روزهای اخیر در پی اعتصاب غذا، چند بار دچار سرگیجه شده و تعادل حرکتی خود را از دست داده است.
#اعتصاب_غذا #سایه_صیدال #مهوش_صیدال #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
💔15❤1
امروز نهمین روز اعتصاب غذای سایه صیدال است، خواسته‌های او مشخص است، بهره‌مندی زندانیان از حقوق انسانی به خصوص در زمینه حق درمان
نرگس محمدی، برنده جایزه صلح موبل، در حمایت از خواسته‌های سایه (مهوش) صیدال بیانیه‌ای به شرح زیر منتشر کرد:
خواهان توجه نهادهای بین المللی حقوق بشری به مطالبه قانونی و انسانی زندانیان برای دسترسی به درمان و رسیدگی پزشکی هستم.
«سایه(مهوش)صیدال در اعتراض به «عدم رسیدگی پزشکی و معالجه و درمان مناسب و به موقع» زندانیان دست به اعتصاب غذا زده است.
سال‌هاست شاهد به خطر افتادن سلامت جسمی و روانی زندانیان و حتی از دست دادن جانشان هستیم.
زندانیان در شرایط سخت حبس در سلول های انفرادی بندهای امنیت و پس از آن انتقال به بندهای عمومی، مبتلا به بیماری شده یا بیماری‌هایشان تشدید و به سرعت پیشرفت می‌کند.
گاه شاهد بوده‌ایم که زندانیان پس از آزادی از زندان، امکان درمان را از دست می‌دهند و دلیل آن تاخیر در رسیدگی، معالجه و کنترل بیماری عنوان می‌گردد.
سایه صیدال به عنوان یک زندانی سیاسی و تحصیلکرده حقوق، نامه‌ای مبسوط علیه این شکنجه رواج یافته توسط عوامل امنیتی و قضایی منتشر کرده است.
اعتراض به وضعیت زندانیان بخشی از مبارزه فعالان حقوق بشر به شمار می آید که امید دارم نهادهای بین المللی حقوق بشری و مردم ایران از مطالبات مدنی و قانونی و انسانی آن‌ها حمایت نمایند.»
#سایه_صیدال #نرگس_محمدی #مهوش_صیدال #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
نرگس محمدی، برنده جایزه صلح موبل، در حمایت از خواسته‌های سایه (مهوش) صیدال بیانیه‌ای به شرح زیر منتشر کرد:
خواهان توجه نهادهای بین المللی حقوق بشری به مطالبه قانونی و انسانی زندانیان برای دسترسی به درمان و رسیدگی پزشکی هستم.
«سایه(مهوش)صیدال در اعتراض به «عدم رسیدگی پزشکی و معالجه و درمان مناسب و به موقع» زندانیان دست به اعتصاب غذا زده است.
سال‌هاست شاهد به خطر افتادن سلامت جسمی و روانی زندانیان و حتی از دست دادن جانشان هستیم.
زندانیان در شرایط سخت حبس در سلول های انفرادی بندهای امنیت و پس از آن انتقال به بندهای عمومی، مبتلا به بیماری شده یا بیماری‌هایشان تشدید و به سرعت پیشرفت می‌کند.
گاه شاهد بوده‌ایم که زندانیان پس از آزادی از زندان، امکان درمان را از دست می‌دهند و دلیل آن تاخیر در رسیدگی، معالجه و کنترل بیماری عنوان می‌گردد.
سایه صیدال به عنوان یک زندانی سیاسی و تحصیلکرده حقوق، نامه‌ای مبسوط علیه این شکنجه رواج یافته توسط عوامل امنیتی و قضایی منتشر کرده است.
اعتراض به وضعیت زندانیان بخشی از مبارزه فعالان حقوق بشر به شمار می آید که امید دارم نهادهای بین المللی حقوق بشری و مردم ایران از مطالبات مدنی و قانونی و انسانی آن‌ها حمایت نمایند.»
#سایه_صیدال #نرگس_محمدی #مهوش_صیدال #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
❤24🕊5
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
رئیس زندان اوین به سایه صیدال گفت «اعتصابت را بشکن وگرنه تلف می‌شوی!»
وضعیت سایه (مهوش صیدال) در سیزدهمین روز اعتصاب غذا و دارو، وخیم‌تر شده است.
سایه صیدال، زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین، در سیزدهمین روز اعتصاب غذا و دارو، در این گفتگوی تلفنی می‌گوید که دچار مشکل تنفسی و نوسان فشار خون شده است.
طبق گزارش‌های رسیده، سایه صیدال از ضعف شدید جسمی، دل درد شدید، نوسان فشار خون، مشکل تنفسی و میگرن شدید رنج می‌برد و خونریزی یک کیست داخلی، جان او را به خطر انداخته است، چندین بار تعادلش را از دست داده، اما مسئولان زندان تاکنون از ارائه خدمات درمانی مناسب به او خودداری کرده‌اند.
به گفته خانم صیدال، روز چهارشنبه هدایت‌الله فرزادی، رئیس زندان اوین، به او گفته که اعتصابت را بشکن، وگرنه تلف می‌شوی!
خانم صیدال ضمن اعتراض به این سخن وقیحانه رئیس زندان، می‌گوید این رفتار نمودی از جنایت خاموش و سیستماتیک است و دارند مرا به سمت مرگ تدریجی سوق می‌دهند.
او تاکید می‌کند که من به خاطر برآورده شدن چهار خواسته که در قوانین و میثاق‌های بین‌المللی که جمهوری اسلامی هم امضا کرده، اعتصاب غذا و دارو کرده‌ام، ولی پاسخی که دریافت کردم این است که اعتصابت را بشکن وگرنه تلف می‌شوی و عملا ارزشی برای جانم قائل نیستند.
لازم به ذکر است، خانم صیدال مادر یک دختر جوان است. او دارای دکترای حقوق بین‌الملل است و تا کنون چندین بار بازداشت شده است.
خانم صیدال که دو سال پیش از محل کارش در شهرداری تهران به دلیل واکنش به اعتراضات ۱۴۰۱ اخراج شده بود، در بازداشت سال ۱۴۰۲ خود هم به مدت یک ماه در اعتصاب غذا بود.
#سایه_صیدال #مهوش_صیدال #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
وضعیت سایه (مهوش صیدال) در سیزدهمین روز اعتصاب غذا و دارو، وخیم‌تر شده است.
سایه صیدال، زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین، در سیزدهمین روز اعتصاب غذا و دارو، در این گفتگوی تلفنی می‌گوید که دچار مشکل تنفسی و نوسان فشار خون شده است.
طبق گزارش‌های رسیده، سایه صیدال از ضعف شدید جسمی، دل درد شدید، نوسان فشار خون، مشکل تنفسی و میگرن شدید رنج می‌برد و خونریزی یک کیست داخلی، جان او را به خطر انداخته است، چندین بار تعادلش را از دست داده، اما مسئولان زندان تاکنون از ارائه خدمات درمانی مناسب به او خودداری کرده‌اند.
به گفته خانم صیدال، روز چهارشنبه هدایت‌الله فرزادی، رئیس زندان اوین، به او گفته که اعتصابت را بشکن، وگرنه تلف می‌شوی!
خانم صیدال ضمن اعتراض به این سخن وقیحانه رئیس زندان، می‌گوید این رفتار نمودی از جنایت خاموش و سیستماتیک است و دارند مرا به سمت مرگ تدریجی سوق می‌دهند.
او تاکید می‌کند که من به خاطر برآورده شدن چهار خواسته که در قوانین و میثاق‌های بین‌المللی که جمهوری اسلامی هم امضا کرده، اعتصاب غذا و دارو کرده‌ام، ولی پاسخی که دریافت کردم این است که اعتصابت را بشکن وگرنه تلف می‌شوی و عملا ارزشی برای جانم قائل نیستند.
لازم به ذکر است، خانم صیدال مادر یک دختر جوان است. او دارای دکترای حقوق بین‌الملل است و تا کنون چندین بار بازداشت شده است.
خانم صیدال که دو سال پیش از محل کارش در شهرداری تهران به دلیل واکنش به اعتراضات ۱۴۰۱ اخراج شده بود، در بازداشت سال ۱۴۰۲ خود هم به مدت یک ماه در اعتصاب غذا بود.
#سایه_صیدال #مهوش_صیدال #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
💔29❤4
جمعی از زندانیان سیاسی سابق بند زنان اوین که برخی از آن‌ها هم‌بند با سایه صیدال بودند، طی نامه‌ای از او درخواست کردند تا به اعتصاب غذای خود خاتمه دهد. متن این نامه به شرح زیر است:
«سایه جان
چهارده روز از اعتصاب غذایت می‌گذرد. خواسته‌ی به‌حق و شرافتمندانه‌ی تو را شنیده‌ایم. گرچه پیش از آن در نوشته‌ای مفصل، بر وضعیتِ نگران‌کننده‌ی بیمارانِ زندانی و عدمِ رسیدگیِ پزشکیِ مناسب و به‌موقع به بیماری‌های زندانیان شهادت داده بودی.
سال‌هاست شاهدِ رنجِ زندانیان بیمار در سراسر کشور بوده‌ایم.
تعدادی از آن‌ها در زندان‌ها جان سپرده‌اند و تعدادی نیز به دلیل عدمِ رسیدگیِ به‌موقع و مناسب با پیشرفتِ بیماری‌هایشان پس از آزادی هم هزینه‌ی گزافی پرداخت کرده‌اند. این وضعیتِ زندانیان، به‌واقع مصداق بارز شکنجه زندانی از طریق بیماری‌هایشان است.
تو بر اساس احساس مسئولیت و مشاهده‌ی رنجِ عزیزانِ هم‌بندی‌ات تصمیم گرفته‌ای تا با اعتصاب غذا، صدای زندانیان باشی.
ما هم‌بندی‌ها و زندانیان سابق بند زنان از تو تقاضا داریم اعتصاب غذایت را پایان بخشی. امید داریم با تلاش مدافعان حقوق بشر در سراسر جهان شاهد دنیایی عاری از شکنجه باشیم.
نگین آرامش
فریبا اسدی
شهناز اکملی
بهناز امانی
هستی امیری
مژگان ایلانلو
ناهید تقوی
آتفه چهارمحالیان
آتنا دائمی
ویدا ربانی
بهاره سلیمانی
سعیده شفیعی
مهوش عدالتی
رها عسگری‌زاده
مطهره گونه‌ای
نرگس محمدی
عالیه مطلب‌زاده
ژیلا مکوندی
روشنک مولایی علیشاه
لیلا میرغفاری
فرزانه ناظران‌پور
پوران ناظمی
صدیقه وسمقی
۱۹ خرداد ۱۴۰۴»
#سایه_صیدال #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«سایه جان
چهارده روز از اعتصاب غذایت می‌گذرد. خواسته‌ی به‌حق و شرافتمندانه‌ی تو را شنیده‌ایم. گرچه پیش از آن در نوشته‌ای مفصل، بر وضعیتِ نگران‌کننده‌ی بیمارانِ زندانی و عدمِ رسیدگیِ پزشکیِ مناسب و به‌موقع به بیماری‌های زندانیان شهادت داده بودی.
سال‌هاست شاهدِ رنجِ زندانیان بیمار در سراسر کشور بوده‌ایم.
تعدادی از آن‌ها در زندان‌ها جان سپرده‌اند و تعدادی نیز به دلیل عدمِ رسیدگیِ به‌موقع و مناسب با پیشرفتِ بیماری‌هایشان پس از آزادی هم هزینه‌ی گزافی پرداخت کرده‌اند. این وضعیتِ زندانیان، به‌واقع مصداق بارز شکنجه زندانی از طریق بیماری‌هایشان است.
تو بر اساس احساس مسئولیت و مشاهده‌ی رنجِ عزیزانِ هم‌بندی‌ات تصمیم گرفته‌ای تا با اعتصاب غذا، صدای زندانیان باشی.
ما هم‌بندی‌ها و زندانیان سابق بند زنان از تو تقاضا داریم اعتصاب غذایت را پایان بخشی. امید داریم با تلاش مدافعان حقوق بشر در سراسر جهان شاهد دنیایی عاری از شکنجه باشیم.
نگین آرامش
فریبا اسدی
شهناز اکملی
بهناز امانی
هستی امیری
مژگان ایلانلو
ناهید تقوی
آتفه چهارمحالیان
آتنا دائمی
ویدا ربانی
بهاره سلیمانی
سعیده شفیعی
مهوش عدالتی
رها عسگری‌زاده
مطهره گونه‌ای
نرگس محمدی
عالیه مطلب‌زاده
ژیلا مکوندی
روشنک مولایی علیشاه
لیلا میرغفاری
فرزانه ناظران‌پور
پوران ناظمی
صدیقه وسمقی
۱۹ خرداد ۱۴۰۴»
#سایه_صیدال #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
🕊25❤3
مهوش(سایه صیدال) با درخواست آزادی‌خواهان و زندانیان سیاسی پیشین و با تأکید بر تعهد مدیریت زندان اوین برای تحقق بخشی از خواسته‌هایش، به اعتصاب غذا و دارو خاتمه داد
بیانیه پایان اعتصاب غذا و دارو
۲۰ خرداد ۱۴۰۴ / دهم ژوئن ۲۰۲۵
به نام آزادی و کرامت انسانی،
من، سایه صیدال، که از تاریخ ۴ خرداد ۱۴۰۴ به مدت ۱۶ روز در اعتراض به وضعیت نابسامان خدمات بهداشت و درمان در بند زنان زندان اوین دست به اعتصاب غذا و دارو زده بودم، با یادآوری اینکه اهداف این اعتصاب، یادآوری حقوق بدیهی زندانیان برای دسترسی به مراقبت‌های پزشکی استاندارد و الزام سازمان زندان‌ها به پذیرش مسئولیت کامل در قبال سلامت جسمی و روانی زندانیان بود، اعلام می‌کنم تا امروز، با وجود نوسان فشار، میگرن، ضعف شدید جسمانی و پارگی کیست خونی، برای تحقق مطالبات به‌حق خود مقاومت کردم.
امروز اما، با احترام به درخواست روشن و محبت‌آمیز یاران آزادی‌خواه و زندانیان سیاسی پیشین و با تأکید بر تعهد مدیریت زندان اوین برای تحقق بخشی از خواسته‌هایم، به اعتصاب غذا و داروی خود پایان می‌دهم.
مدیریت زندان اوین موارد زیر را تعهد کرده است:
۱. تأمین پزشک مستقر برای بند زنان در اسرع وقت؛
۲. پرداخت کلیه هزینه‌های درمانی زندانیانی که در زندان دچار بیماری شده‌اند از سوی سازمان زندان‌ها؛
۳. تسریع در اخذ مجوز و اعزام بیماران به بیمارستان‌های خارج از زندان، برای موارد اورژانسی حداکثر ظرف دو روز و غیر اورژانسی حداکثر دو هفته.
۴. استقرار پرستار در همه روزهای هفته
تعهد مدیریت زندان به تأمین این خواسته‌ها، بدون همراهی و حمایت بی‌دریغ جمعی از زندانیان سیاسی سابق، همبندیان عزیز، فعالان حقوق بشر و رسانه‌های مستقل ممکن نبود. از همه عزیزانی که با اعلام همبستگی و درخواست پایان اعتصاب، نگرانی خود را نسبت به سلامت من و سایر زندانیان ابراز کردند، صمیمانه سپاسگزارم.
با توجه به تعهد برای تحقق گام نخست در جهت بهبود نسبی وضعیت درمانی در زندان، از ساعت ۱۲ ظهر روز ۲۰ خرداد ۱۴۰۴ اعتصاب غذا و دارو را خاتمه می‌دهم.
این تصمیم به معنای پایان مبارزه برای حقوق زندانیان نیست، و من، طبیعتاً با همراهی همبندانم، فصل تازه‌ای از نظارت و مطالبه‌گری جدی برای خواسته‌هایم را آغاز می‌کنم.
در صورتی که سازمان زندان‌ها از اجرای کامل تعهدات یادشده سرباز زند و ضرورت رسیدگی به مسئله سلامت زندانیان به تعویق افتد یا به محال بدل شود، خود را محق می‌دانم که از همه ابزارهای مسالمت‌آمیز مدنی بهره گیرم و صدایم را بلند کنم.
من همچنان خود را صدای زندانیانی می‌دانم که در سکوت سلول‌های سرد، رنج می‌کشند و تا رفع کامل هرگونه تبعیض و نقض حقوق انسانی، با همراهی سایر یارانم به مبارزه ادامه خواهم داد.
با سپاس و تعهد به حقیقت،
مهوش (سایه) صیدال
#مهوش_صیدال #سایه_صیدال #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
بیانیه پایان اعتصاب غذا و دارو
۲۰ خرداد ۱۴۰۴ / دهم ژوئن ۲۰۲۵
به نام آزادی و کرامت انسانی،
من، سایه صیدال، که از تاریخ ۴ خرداد ۱۴۰۴ به مدت ۱۶ روز در اعتراض به وضعیت نابسامان خدمات بهداشت و درمان در بند زنان زندان اوین دست به اعتصاب غذا و دارو زده بودم، با یادآوری اینکه اهداف این اعتصاب، یادآوری حقوق بدیهی زندانیان برای دسترسی به مراقبت‌های پزشکی استاندارد و الزام سازمان زندان‌ها به پذیرش مسئولیت کامل در قبال سلامت جسمی و روانی زندانیان بود، اعلام می‌کنم تا امروز، با وجود نوسان فشار، میگرن، ضعف شدید جسمانی و پارگی کیست خونی، برای تحقق مطالبات به‌حق خود مقاومت کردم.
امروز اما، با احترام به درخواست روشن و محبت‌آمیز یاران آزادی‌خواه و زندانیان سیاسی پیشین و با تأکید بر تعهد مدیریت زندان اوین برای تحقق بخشی از خواسته‌هایم، به اعتصاب غذا و داروی خود پایان می‌دهم.
مدیریت زندان اوین موارد زیر را تعهد کرده است:
۱. تأمین پزشک مستقر برای بند زنان در اسرع وقت؛
۲. پرداخت کلیه هزینه‌های درمانی زندانیانی که در زندان دچار بیماری شده‌اند از سوی سازمان زندان‌ها؛
۳. تسریع در اخذ مجوز و اعزام بیماران به بیمارستان‌های خارج از زندان، برای موارد اورژانسی حداکثر ظرف دو روز و غیر اورژانسی حداکثر دو هفته.
۴. استقرار پرستار در همه روزهای هفته
تعهد مدیریت زندان به تأمین این خواسته‌ها، بدون همراهی و حمایت بی‌دریغ جمعی از زندانیان سیاسی سابق، همبندیان عزیز، فعالان حقوق بشر و رسانه‌های مستقل ممکن نبود. از همه عزیزانی که با اعلام همبستگی و درخواست پایان اعتصاب، نگرانی خود را نسبت به سلامت من و سایر زندانیان ابراز کردند، صمیمانه سپاسگزارم.
با توجه به تعهد برای تحقق گام نخست در جهت بهبود نسبی وضعیت درمانی در زندان، از ساعت ۱۲ ظهر روز ۲۰ خرداد ۱۴۰۴ اعتصاب غذا و دارو را خاتمه می‌دهم.
این تصمیم به معنای پایان مبارزه برای حقوق زندانیان نیست، و من، طبیعتاً با همراهی همبندانم، فصل تازه‌ای از نظارت و مطالبه‌گری جدی برای خواسته‌هایم را آغاز می‌کنم.
در صورتی که سازمان زندان‌ها از اجرای کامل تعهدات یادشده سرباز زند و ضرورت رسیدگی به مسئله سلامت زندانیان به تعویق افتد یا به محال بدل شود، خود را محق می‌دانم که از همه ابزارهای مسالمت‌آمیز مدنی بهره گیرم و صدایم را بلند کنم.
من همچنان خود را صدای زندانیانی می‌دانم که در سکوت سلول‌های سرد، رنج می‌کشند و تا رفع کامل هرگونه تبعیض و نقض حقوق انسانی، با همراهی سایر یارانم به مبارزه ادامه خواهم داد.
با سپاس و تعهد به حقیقت،
مهوش (سایه) صیدال
#مهوش_صیدال #سایه_صیدال #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
❤29
سایه صیدال، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، طی نامه‌ای سرگشاده خطاب مسئولین نظام جمهوری اسلامی، خواستار بهره‌مندی فوری زندانیان سیاسی از ارفاق‌های قانونی در شرایط اضطراری جنگی و آزادی آن‌ها شده است.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
نامه سرگشاده سایه صیدال از زندان اوین به مسئولین جمهوری اسلامی
موضوع: درخواست فوری بهره‌مندی زندانیان سیاسی از ارفاق‌های قانونی در شرایط اضطراری جنگی و رعایت تعهدات بین‌المللی
با سلام،
اینجانب، مهوش (سایه) صیدال، به عنوان یک زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، با دغدغه‌ای عمیق و نگرانی شدید نسبت به وضعیت بحرانی و اضطراری ناشی از جنگ، ضرورت اتخاذ فوری تدابیر قانونی و انسانی برای حفاظت از جان و کرامت زندانیان سیاسی را به استحضار عالی می‌رسانم.
جنگی که کشور ما را درگیر کرده، به‌طور مستقیم سلامت و امنیت تمامی اقشار جامعه، از جمله زندانیان سیاسی را در معرض تهدید جدی قرار داده است؛ به‌ویژه افرادی که از سلامت کامل برخوردار نیستند و یا به دلیل شرایط زندان، از جمله محدودیت‌های پزشکی و بهداشتی، آسیب‌پذیری مضاعفی دارند.
در این شرایط بحرانی، تأخیر در اقدام و بی‌توجهی به ارفاق‌های قانونی نه‌تنها مصداق نقض آشکار حقوق بنیادین انسانی است، بلکه می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیر حقوقی ،سیاسی مضاعفی را در پیش داشته باشد.
۱. مستندات حقوقی داخلی:
قانون مجازات اسلامی (مصوب ۱۳۹۲) در مواد ۴۶، ۵۲ و ۵۸، صراحتاً بهره‌مندی محکومان از مجازات‌های جایگزین حبس، تعلیق اجرای مجازات و آزادی مشروط را پیش‌بینی کرده که در شرایط اضطراری، نظیر وضعیت جنگی، باید فوراً و بدون تأخیر به اجرا درآید.
آیین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها نیز در مواد ۲۱۳، ۵۴ و ۵۵، مرخصی اضطراری، رأی باز، رأی کار و پابند را به‌عنوان ابزارهای کاهش فشار کیفری و تضمین کرامت انسانی محکومان پیش‌بینی کرده است.
۲. تعهدات بین‌المللی:
جمهوری اسلامی ایران، به‌عنوان عضو معاهده میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) و کنوانسیون منع شکنجه (CAT)، موظف است رفتار انسانی، کرامت انسانی و سلامت زندانیان را حفظ کند. ماده ۱۰ میثاق و اصول این کنوانسیون‌ها الزام‌آور و بدون قید و شرط هستند.
کوتاهی در اجرای این تعهدات، علاوه بر تخطی از حقوق بشر، می‌تواند موجبات محکومیت‌های بین‌المللی و فشارهای حقوقی گسترده علیه جمهوری اسلامی ایران را فراهم آورد.
۳. اهمیت فوریت و هشدار:
تجربه شرایط اضطرار در دوران کرونا، در شرایط فعلی نیز صادق است و هرگونه تأخیر و قصور در استفاده از ارفاق‌های قانونی برای زندانیان سیاسی، خطر مرگ، بیماری و نقض شدید حقوق انسانی را افزایش داده و می‌تواند موجب فجایع حقوقی و انسانی بزرگی شود.
۴. درخواست‌ها:
صدور دستور فوری، لازم‌الاجرا و شفاف مبنی بر بهره‌مندی زندانیان سیاسی از تمامی ارفاق‌های قانونی، شامل مرخصی اضطراری، آزادی مشروط، تعلیق اجرای مجازات، رأی باز، رأی کار و پابند؛
ایجاد سازوکارهای نظارتی دقیق، هماهنگ و شفاف برای تضمین اجرای کامل و مؤثر این دستورها؛
اعلام صریح تعهد دستگاه قضایی به حفظ حقوق انسانی و کرامت زندانیان سیاسی در این شرایط اضطراری.
در پایان به عنوان زندانی سیاسی محبوس در اوین، بار دیگر یادآور می‌شوم که بی‌توجهی به این درخواست‌ها صرفاً نقض حقوق شهروندی و انسانی نیست، بلکه می‌تواند آسیب‌های جدی و جبران‌ناپذیر حقوقی و سیاسی به همراه داشته باشد.
امیدوارم صدای ما شنیده شده و اقدامی عاجل و انسانی در این راستا انجام گیرد.
با تقدیم احترام،
مهوش (سایه) صیدال
زندان اوین – خرداد ۱۴۰۴
#بیانیه #جنگ #زندانیان_سیاسی #سایه_صیدال #مهوش_صیدال #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
متن این بیانیه به شرح زیر است:
نامه سرگشاده سایه صیدال از زندان اوین به مسئولین جمهوری اسلامی
موضوع: درخواست فوری بهره‌مندی زندانیان سیاسی از ارفاق‌های قانونی در شرایط اضطراری جنگی و رعایت تعهدات بین‌المللی
با سلام،
اینجانب، مهوش (سایه) صیدال، به عنوان یک زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، با دغدغه‌ای عمیق و نگرانی شدید نسبت به وضعیت بحرانی و اضطراری ناشی از جنگ، ضرورت اتخاذ فوری تدابیر قانونی و انسانی برای حفاظت از جان و کرامت زندانیان سیاسی را به استحضار عالی می‌رسانم.
جنگی که کشور ما را درگیر کرده، به‌طور مستقیم سلامت و امنیت تمامی اقشار جامعه، از جمله زندانیان سیاسی را در معرض تهدید جدی قرار داده است؛ به‌ویژه افرادی که از سلامت کامل برخوردار نیستند و یا به دلیل شرایط زندان، از جمله محدودیت‌های پزشکی و بهداشتی، آسیب‌پذیری مضاعفی دارند.
در این شرایط بحرانی، تأخیر در اقدام و بی‌توجهی به ارفاق‌های قانونی نه‌تنها مصداق نقض آشکار حقوق بنیادین انسانی است، بلکه می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیر حقوقی ،سیاسی مضاعفی را در پیش داشته باشد.
۱. مستندات حقوقی داخلی:
قانون مجازات اسلامی (مصوب ۱۳۹۲) در مواد ۴۶، ۵۲ و ۵۸، صراحتاً بهره‌مندی محکومان از مجازات‌های جایگزین حبس، تعلیق اجرای مجازات و آزادی مشروط را پیش‌بینی کرده که در شرایط اضطراری، نظیر وضعیت جنگی، باید فوراً و بدون تأخیر به اجرا درآید.
آیین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها نیز در مواد ۲۱۳، ۵۴ و ۵۵، مرخصی اضطراری، رأی باز، رأی کار و پابند را به‌عنوان ابزارهای کاهش فشار کیفری و تضمین کرامت انسانی محکومان پیش‌بینی کرده است.
۲. تعهدات بین‌المللی:
جمهوری اسلامی ایران، به‌عنوان عضو معاهده میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) و کنوانسیون منع شکنجه (CAT)، موظف است رفتار انسانی، کرامت انسانی و سلامت زندانیان را حفظ کند. ماده ۱۰ میثاق و اصول این کنوانسیون‌ها الزام‌آور و بدون قید و شرط هستند.
کوتاهی در اجرای این تعهدات، علاوه بر تخطی از حقوق بشر، می‌تواند موجبات محکومیت‌های بین‌المللی و فشارهای حقوقی گسترده علیه جمهوری اسلامی ایران را فراهم آورد.
۳. اهمیت فوریت و هشدار:
تجربه شرایط اضطرار در دوران کرونا، در شرایط فعلی نیز صادق است و هرگونه تأخیر و قصور در استفاده از ارفاق‌های قانونی برای زندانیان سیاسی، خطر مرگ، بیماری و نقض شدید حقوق انسانی را افزایش داده و می‌تواند موجب فجایع حقوقی و انسانی بزرگی شود.
۴. درخواست‌ها:
صدور دستور فوری، لازم‌الاجرا و شفاف مبنی بر بهره‌مندی زندانیان سیاسی از تمامی ارفاق‌های قانونی، شامل مرخصی اضطراری، آزادی مشروط، تعلیق اجرای مجازات، رأی باز، رأی کار و پابند؛
ایجاد سازوکارهای نظارتی دقیق، هماهنگ و شفاف برای تضمین اجرای کامل و مؤثر این دستورها؛
اعلام صریح تعهد دستگاه قضایی به حفظ حقوق انسانی و کرامت زندانیان سیاسی در این شرایط اضطراری.
در پایان به عنوان زندانی سیاسی محبوس در اوین، بار دیگر یادآور می‌شوم که بی‌توجهی به این درخواست‌ها صرفاً نقض حقوق شهروندی و انسانی نیست، بلکه می‌تواند آسیب‌های جدی و جبران‌ناپذیر حقوقی و سیاسی به همراه داشته باشد.
امیدوارم صدای ما شنیده شده و اقدامی عاجل و انسانی در این راستا انجام گیرد.
با تقدیم احترام،
مهوش (سایه) صیدال
زندان اوین – خرداد ۱۴۰۴
#بیانیه #جنگ #زندانیان_سیاسی #سایه_صیدال #مهوش_صیدال #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
❤27👍9
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
صفحه اینستاگرام سایه صیدال یک فایل صوتی از او منتشر کرد که شرایط زندانیان بند زنان زندان اوین را پس انتقال به قرچک شرح می‌دهد.
او می‌گوید:
«بمباران آمریکا و اسرائیل ما را نکشت!
جمهوری اسلامی ما را به جایی برده که عملاً به کشتن بده؛ یعنی جایی که دیگر انسان زندگی نمی‌کند. اصلاً یک مرگ تدریجی است.
انگار می‌خواهد داغ اسرائیل و آمریکا را سر ما، زندانیان سیاسی، خالی کند.
همه را چپانده توی قرنطینه؛ یک هلوفتونی واقعی. دستشویی‌ها صحرایی‌اند. حمام؟ انگار حمام صحرایی.
بوی کثافت همه‌جا را برداشته.
حتی آب... آبی که به صورتت می‌زنی، شور است.
غذا؟ اصلاً نمی‌شود خورد.
یک وضعیت وحشتناک.
جمهوری اسلامی ما را به جایی آورده که انگار می‌خواهد داغ اسرائیل و آمریکا را از گردن خودش بردارد و ما را راحت به کشتن بدهد.»
ویدا ربانی زندانی سیاسی سابق نوشت:
« #زندان_اوین نماد مقاومت و مبارزه بود.
مدت‌ها بود که می‌خواستند زنان را از بند ۵ به بند ۶ منتقل کنند، و هر بار که شایعه‌ی انتقال می‌پیچید، همه وحشت می‌کردند، مضطرب می‌شدند، نماینده می‌فرستادند تا با مسئول زندان مذاکره کند و بگوید: «حتی حرفش را هم نزنید!»
حالا؟ همه به #زندان_قرچک منتقل شده‌اند.
تا کسی #زندانی نبوده باشد، نمی‌تواند عمق فاجعه‌ی #انتقال را درک کند.
اسفندماه، وقتی اوین بودم، گفتند دستور انتقالت به قرچک آمده.
همه گفتند: شاید بخواهند از آن‌جا آزادت کنند.
اما من؟ حاضر بودم یک سال دیگر هم بکشم ولی منتقل نشوم و بلافاصله آزاد نشوم.
انتقال، به اندازه‌ی یک بازداشت و زندانی شدن از نو دردناک است.
آن هم کجا؟
انتقال از #اوین که ذره‌ذره امکانات و آزادی‌هایی که زندانیان داشتند، با مبارزه‌ای طولانی و پرهزینه به دست آمده بود.
دیگران عکس‌های زندانیان اوین را می‌دیدند که با لاک و آرایش آزاد می‌شوند.
ما برای گرفتن همان‌ها تحصن کردیم.
می‌فهمید؟ می‌خواستیم شبیه خودمان باقی بمانیم.
من یک هفته تمام، ساعت‌ها جلوی دفتر زندان می‌نشستم تا بالاخره توانستم از وسایل نقاشی‌ام، دو تا قلم‌مو و یک کاردک را بگیرم.
یک شب تا صبح با سپیده قلیان و نرگس محمدی توی راهرو بند تحصن کردیم تا این داستان آزار و اذیت برای تحویل وسایل زندانی‌ها را تمام کنند.
و حالا؟ همه چیز بر باد رفته...
روی #زندان_قرچک حتی نمی‌شود اسم «زندان» گذاشت.
یک سری سوله‌اند که به اندازه‌ی سلول‌های ۲۰۹ پنجره ندارند.
هوا؟ نزدیک محل سوزاندن زباله است؛ هوایی آلوده و فاجعه‌بار.
آب؟ آب شور و کم‌فشار که بعد از یک هفته پوست صورت و بدن را خاکستری می‌کند.
#آب_و_هوا هم از زن‌ها گرفته شد.»
#سایه_صیدال #مهوش_صیدال #ج_ا_یعنی_جنگ
@Tavaana_TavaanaTech
صفحه اینستاگرام سایه صیدال یک فایل صوتی از او منتشر کرد که شرایط زندانیان بند زنان زندان اوین را پس انتقال به قرچک شرح می‌دهد.
او می‌گوید:
«بمباران آمریکا و اسرائیل ما را نکشت!
جمهوری اسلامی ما را به جایی برده که عملاً به کشتن بده؛ یعنی جایی که دیگر انسان زندگی نمی‌کند. اصلاً یک مرگ تدریجی است.
انگار می‌خواهد داغ اسرائیل و آمریکا را سر ما، زندانیان سیاسی، خالی کند.
همه را چپانده توی قرنطینه؛ یک هلوفتونی واقعی. دستشویی‌ها صحرایی‌اند. حمام؟ انگار حمام صحرایی.
بوی کثافت همه‌جا را برداشته.
حتی آب... آبی که به صورتت می‌زنی، شور است.
غذا؟ اصلاً نمی‌شود خورد.
یک وضعیت وحشتناک.
جمهوری اسلامی ما را به جایی آورده که انگار می‌خواهد داغ اسرائیل و آمریکا را از گردن خودش بردارد و ما را راحت به کشتن بدهد.»
ویدا ربانی زندانی سیاسی سابق نوشت:
« #زندان_اوین نماد مقاومت و مبارزه بود.
مدت‌ها بود که می‌خواستند زنان را از بند ۵ به بند ۶ منتقل کنند، و هر بار که شایعه‌ی انتقال می‌پیچید، همه وحشت می‌کردند، مضطرب می‌شدند، نماینده می‌فرستادند تا با مسئول زندان مذاکره کند و بگوید: «حتی حرفش را هم نزنید!»
حالا؟ همه به #زندان_قرچک منتقل شده‌اند.
تا کسی #زندانی نبوده باشد، نمی‌تواند عمق فاجعه‌ی #انتقال را درک کند.
اسفندماه، وقتی اوین بودم، گفتند دستور انتقالت به قرچک آمده.
همه گفتند: شاید بخواهند از آن‌جا آزادت کنند.
اما من؟ حاضر بودم یک سال دیگر هم بکشم ولی منتقل نشوم و بلافاصله آزاد نشوم.
انتقال، به اندازه‌ی یک بازداشت و زندانی شدن از نو دردناک است.
آن هم کجا؟
انتقال از #اوین که ذره‌ذره امکانات و آزادی‌هایی که زندانیان داشتند، با مبارزه‌ای طولانی و پرهزینه به دست آمده بود.
دیگران عکس‌های زندانیان اوین را می‌دیدند که با لاک و آرایش آزاد می‌شوند.
ما برای گرفتن همان‌ها تحصن کردیم.
می‌فهمید؟ می‌خواستیم شبیه خودمان باقی بمانیم.
من یک هفته تمام، ساعت‌ها جلوی دفتر زندان می‌نشستم تا بالاخره توانستم از وسایل نقاشی‌ام، دو تا قلم‌مو و یک کاردک را بگیرم.
یک شب تا صبح با سپیده قلیان و نرگس محمدی توی راهرو بند تحصن کردیم تا این داستان آزار و اذیت برای تحویل وسایل زندانی‌ها را تمام کنند.
و حالا؟ همه چیز بر باد رفته...
روی #زندان_قرچک حتی نمی‌شود اسم «زندان» گذاشت.
یک سری سوله‌اند که به اندازه‌ی سلول‌های ۲۰۹ پنجره ندارند.
هوا؟ نزدیک محل سوزاندن زباله است؛ هوایی آلوده و فاجعه‌بار.
آب؟ آب شور و کم‌فشار که بعد از یک هفته پوست صورت و بدن را خاکستری می‌کند.
#آب_و_هوا هم از زن‌ها گرفته شد.»
#سایه_صیدال #مهوش_صیدال #ج_ا_یعنی_جنگ
@Tavaana_TavaanaTech
💔72❤7🕊2
نامه سرگشاده سایه صیدال از زندان قرچک
در میانه‌ی «جنایت دو سویه»؛ صدای زندانیان سیاسی باشیم
سایه صیدال، زندانی سیاسی، در هنگام شروع درگیری اسرائیل و جمهوری اسلامی، طی بیانیه‌ای خواستار تعلیق حبس زندانیان سیاسی شده بود، حالا پس از بمباران اوین و انتقال به زندان قرچک نامه تازه‌ای نوشته و خواستار آزادی زندانیان شده است. متن این نامه به شرح زیر است:
«این جنگ، جنگ ما نبود.
ما نه خواهان جنگ بودیم و نه با جنگ‌طلبی مستبدان و متجاوزانی که در پی نمایش قدرت نظامی خود بودند، هم‌نظر. ما با دیکتاتوری‌ای که با هر صدای معترض و مخالف، با خشونت برخورد می‌کرد، مخالف بودیم.
ما در مسیر علم بودیم، و همین شد که آماج برخوردهای هشت‌گانه‌ی یک حاکمیت مستبد قرار گرفتیم.
اوین برای ما تنها نماد شکنجه و سرکوب نبود؛ اوین نماد ایستادگی و مقاومت در برابر استبداد نیز بود.
در هر جنگی، نخستین جایی که درهایش گشوده می‌شود تا مردمانش آسیب ببینند، زندان است؛ چراکه در میانه‌ی جنگ و بمباران، نجاتی برای زندانیان در بند متصور نیست.
پس از چهار روز از آغاز جنگ، در نامه‌ای سرگشاده به تاریخ ۱۴۰۴/۳/۲۷، از مسئولین و مقامات فضای حکومتی خواستار اجرای مستمر قوانین موضوعه‌ی داخلی و بین‌المللی و آزادی تمام زندانیان سیاسی، یا حداقل اعمال آزادی‌های قانونی مطابق با مواد ۴۶، ۵۲ و ۵۸ قانون مجازات اسلامی، و مواد ۱۳، ۵۴ و ۵۵ آیین‌نامه‌ی سازمان زندان‌ها و مفاد میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و کنوانسیون منع شکنجه شدیم؛ و همچنین خواستار پاسخ مناسب بر اساس نص صریح قوانین مذکور.
چند روز بعد، معاونت قضایی زندان اوین اعلام کرد که «نامه‌ی شما برای مسئولین ارسال شده، اما چون نامه مختص شرایط جنگی است و هنوز شرایط جنگی به ما ابلاغ نشده، امکان اقدام وجود ندارد».
این در حالی بود که چهار روز از آغاز جنگی که امروز تمام مقامات حکومتی در رسانه‌ی ملی خود آن را «جنگ تحمیلی دوازده‌روزه» می‌نامند، گذشته بود.
تلخ‌ترین واقعیت همین است:
این جنگ، جنگ ما نبود؛ چرا که گویی ما باید نقش سپر انسانی را بازی می‌کردیم. ما باید همان‌جا می‌ماندیم….
آنچه در اوج حادثه (بمباران اوین) بر ما رفت، چیزی فراتر از جنایت علیه بشریت بود؛ و در زمان خود، به‌تفصیل درباره‌اش خواهم نوشت.
اما آنچه امروز اولویت دارد، درخواست مجدد ما برای اعمال آزادی‌های قانونی و دفاع از حقوق عمومی زندانیان است؛
وعده‌ای که هنگام انتقال ما به جهنم قرچک، مدیرکل سازمان زندان‌ها (آقای حیات‌الغیب) و رئیس زندان اوین، به شرافت خود سوگند خوردند که با فوریت و اضطرار، پرونده ها را جهت آزادی، از طریق قوانین مربوطه، در اسرع وقت پیگیری خواهند کرد.
دستگاهی قضا که موظف بود بیش از این حافظ کرامت انسانی و حقوق زندانیان باشد، از آن تخطی کرد.
اکنون بیش از دوازده روز از حضور ما در شکنجه‌گاه قرنطینه‌ی قرچک می‌گذرد، اما نه مدیرکل سازمان زندان‌ها و نه هیچ‌یک از مسئولان زندان اوین، نه برای وفاداری به شرافتی که وعده‌اش را دادند، و نه برای بررسی شرایط اسفناک این‌جا، حضور نیافتند.
و هنوز، هیچ زندانی سیاسی از این جهنم بیرون نرفته است.
به همین دلیل، بار دیگر از مقامات حکومتی و قضایی می‌خواهم به‌جای استفاده‌ی ابزاری از حس ملی‌گرایی مردم، و تکرار بی‌پایان کلیدواژه‌ی «اتحاد ملی»، به تعهدات حقوقی و انسانی خود در قبال وضعیت کنونی زندانیان سیاسی عمل کنند.
در پایان، لازم می‌دانم در این برهه، از همه‌ی فعالان مدنی و سیاسی، کنشگران حقوق بشر، جامعه‌ی حقوقی و نهادهای بین‌المللی بخواهم در برابر این بی‌توجهی آشکار به وضعیت زندانیان سیاسی و عدم اجرای تعهدات مسئولان، سکوت نکنند و مسئولین ذی‌ربط را به انجام وظایف قانونی و انسانی‌شان فراخوانند.
چرا که سکوت، سرپوشی‌ست بر آنچه من آن را «جنایت دو سویه» می‌نامم.»
#سایه_صیدال #بیانیه #ج_ا_یعنی_جنگ #نه_به_جمهوری_اسلامی #زندانی_سیاسی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
نامه سرگشاده سایه صیدال از زندان قرچک
در میانه‌ی «جنایت دو سویه»؛ صدای زندانیان سیاسی باشیم
سایه صیدال، زندانی سیاسی، در هنگام شروع درگیری اسرائیل و جمهوری اسلامی، طی بیانیه‌ای خواستار تعلیق حبس زندانیان سیاسی شده بود، حالا پس از بمباران اوین و انتقال به زندان قرچک نامه تازه‌ای نوشته و خواستار آزادی زندانیان شده است. متن این نامه به شرح زیر است:
«این جنگ، جنگ ما نبود.
ما نه خواهان جنگ بودیم و نه با جنگ‌طلبی مستبدان و متجاوزانی که در پی نمایش قدرت نظامی خود بودند، هم‌نظر. ما با دیکتاتوری‌ای که با هر صدای معترض و مخالف، با خشونت برخورد می‌کرد، مخالف بودیم.
ما در مسیر علم بودیم، و همین شد که آماج برخوردهای هشت‌گانه‌ی یک حاکمیت مستبد قرار گرفتیم.
اوین برای ما تنها نماد شکنجه و سرکوب نبود؛ اوین نماد ایستادگی و مقاومت در برابر استبداد نیز بود.
در هر جنگی، نخستین جایی که درهایش گشوده می‌شود تا مردمانش آسیب ببینند، زندان است؛ چراکه در میانه‌ی جنگ و بمباران، نجاتی برای زندانیان در بند متصور نیست.
پس از چهار روز از آغاز جنگ، در نامه‌ای سرگشاده به تاریخ ۱۴۰۴/۳/۲۷، از مسئولین و مقامات فضای حکومتی خواستار اجرای مستمر قوانین موضوعه‌ی داخلی و بین‌المللی و آزادی تمام زندانیان سیاسی، یا حداقل اعمال آزادی‌های قانونی مطابق با مواد ۴۶، ۵۲ و ۵۸ قانون مجازات اسلامی، و مواد ۱۳، ۵۴ و ۵۵ آیین‌نامه‌ی سازمان زندان‌ها و مفاد میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و کنوانسیون منع شکنجه شدیم؛ و همچنین خواستار پاسخ مناسب بر اساس نص صریح قوانین مذکور.
چند روز بعد، معاونت قضایی زندان اوین اعلام کرد که «نامه‌ی شما برای مسئولین ارسال شده، اما چون نامه مختص شرایط جنگی است و هنوز شرایط جنگی به ما ابلاغ نشده، امکان اقدام وجود ندارد».
این در حالی بود که چهار روز از آغاز جنگی که امروز تمام مقامات حکومتی در رسانه‌ی ملی خود آن را «جنگ تحمیلی دوازده‌روزه» می‌نامند، گذشته بود.
تلخ‌ترین واقعیت همین است:
این جنگ، جنگ ما نبود؛ چرا که گویی ما باید نقش سپر انسانی را بازی می‌کردیم. ما باید همان‌جا می‌ماندیم….
آنچه در اوج حادثه (بمباران اوین) بر ما رفت، چیزی فراتر از جنایت علیه بشریت بود؛ و در زمان خود، به‌تفصیل درباره‌اش خواهم نوشت.
اما آنچه امروز اولویت دارد، درخواست مجدد ما برای اعمال آزادی‌های قانونی و دفاع از حقوق عمومی زندانیان است؛
وعده‌ای که هنگام انتقال ما به جهنم قرچک، مدیرکل سازمان زندان‌ها (آقای حیات‌الغیب) و رئیس زندان اوین، به شرافت خود سوگند خوردند که با فوریت و اضطرار، پرونده ها را جهت آزادی، از طریق قوانین مربوطه، در اسرع وقت پیگیری خواهند کرد.
دستگاهی قضا که موظف بود بیش از این حافظ کرامت انسانی و حقوق زندانیان باشد، از آن تخطی کرد.
اکنون بیش از دوازده روز از حضور ما در شکنجه‌گاه قرنطینه‌ی قرچک می‌گذرد، اما نه مدیرکل سازمان زندان‌ها و نه هیچ‌یک از مسئولان زندان اوین، نه برای وفاداری به شرافتی که وعده‌اش را دادند، و نه برای بررسی شرایط اسفناک این‌جا، حضور نیافتند.
و هنوز، هیچ زندانی سیاسی از این جهنم بیرون نرفته است.
به همین دلیل، بار دیگر از مقامات حکومتی و قضایی می‌خواهم به‌جای استفاده‌ی ابزاری از حس ملی‌گرایی مردم، و تکرار بی‌پایان کلیدواژه‌ی «اتحاد ملی»، به تعهدات حقوقی و انسانی خود در قبال وضعیت کنونی زندانیان سیاسی عمل کنند.
در پایان، لازم می‌دانم در این برهه، از همه‌ی فعالان مدنی و سیاسی، کنشگران حقوق بشر، جامعه‌ی حقوقی و نهادهای بین‌المللی بخواهم در برابر این بی‌توجهی آشکار به وضعیت زندانیان سیاسی و عدم اجرای تعهدات مسئولان، سکوت نکنند و مسئولین ذی‌ربط را به انجام وظایف قانونی و انسانی‌شان فراخوانند.
چرا که سکوت، سرپوشی‌ست بر آنچه من آن را «جنایت دو سویه» می‌نامم.»
#سایه_صیدال #بیانیه #ج_ا_یعنی_جنگ #نه_به_جمهوری_اسلامی #زندانی_سیاسی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
❤27💔10🕊5
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
سایه صیدال، از زندان قرچک:
«شرافت‌تون کجاست که ما هنوز تو این شرایط غیرانسانی هستیم؟»
سایه صیدال، در این فایل صوتی که در استوری اینستاگرام او توسط ادمین، منتشر شده، از تداوم شرایط اسفبار نگهداری زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندان قرچک انتقاد می‌کند.
او می‌گوید: «خسته شدیم. چهار هفته است که ما رو آوردن این شکنجه‌گاه. جمهوری اسلامی با سیاست‌هاش همه‌مون رو به مرز جنون رسونده. ما از دل بمباران و بی‌برقی و بی‌غذایی جون سالم به در بردیم. شبی رو با وحشت و بدون امکانات اولیه، فقط زنده موندیم.
صبح فرداش با گاردی صدنفره، گارد ویژه و مدیرکل زندان‌ها اومدن و گفتن یا سوار اتوبوس بشید یا با زور می‌بریمتون. ما رو با دستبند سوار اتوبوس کردن. اونجا بود که به آقای حیات‌القب، مدیرکل زندان‌ها، گفتم: «شما باید به شرافت‌تون قسم بخورید جایی که ما رو می‌برید مثل همون جایی باشه که داریم زندگی می‌کنیم.» ایشون هم به شرافتش قسم خورد و گفت طی چند روز آینده پیگیر پرونده‌های آزادی قانونی و مرخصی خواهیم بود.
اما حالا چهار هفته گذشته و هیچ اقدامی نشده. الان باید از آقای حیات‌القب پرسید: شرافت‌تون کجاست که ما هنوز در این شرایط غیرانسانی گرفتاریم؟»
او در بخشی از این پیام در توصیف شرایط تحمیل شده بر زندانیان سیاسی و عقیدتی، می‌گوید:
«خانم خدادادی، رئیس زندان، و آقای کولیوند، معاون قضایی زندان قرچک، از روز اول گفتند: شما هیچ تفاوتی با زندانیان عمومی ندارید. کوچک‌ترین خطایی کنید، باهاتون مثل زندانی‌های عادی برخورد میشه.
تا الان چهار نفر رو بردن انفرادی. شبا چراغ بالای سرمون تا صبح روشنه. فشار روانی و شرایطی که داریم، واقعا غیرقابل تحمله. هرچی زمان می‌گذره، وضعیت بدتر میشه.
آقای کولیوند می‌گه باید تابع قانون ما باشید. اما این‌جا حتی ربطی به قانون نداره. حتی اگه شش ماه اعتصاب کنیم، انگار نه انگار. هیچ فایده‌ای نداره.»
ـ لازم به ذکر است، سایه (مهوش) صیدال، در روزهای اول جنگ ۱۲ روزه، طی نامه‌ای خواستار آزادی فوری زندانیان سیاسی با توجه به شرایط اضطراری شده بود، اما حکومت اهمیتی به این موضوع نداد و زندانیان را در معرض خطر قرار داد.
#سایه_صیدال #مهوش_صیدال #بیانیه #زندان_قرچک #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«شرافت‌تون کجاست که ما هنوز تو این شرایط غیرانسانی هستیم؟»
سایه صیدال، در این فایل صوتی که در استوری اینستاگرام او توسط ادمین، منتشر شده، از تداوم شرایط اسفبار نگهداری زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندان قرچک انتقاد می‌کند.
او می‌گوید: «خسته شدیم. چهار هفته است که ما رو آوردن این شکنجه‌گاه. جمهوری اسلامی با سیاست‌هاش همه‌مون رو به مرز جنون رسونده. ما از دل بمباران و بی‌برقی و بی‌غذایی جون سالم به در بردیم. شبی رو با وحشت و بدون امکانات اولیه، فقط زنده موندیم.
صبح فرداش با گاردی صدنفره، گارد ویژه و مدیرکل زندان‌ها اومدن و گفتن یا سوار اتوبوس بشید یا با زور می‌بریمتون. ما رو با دستبند سوار اتوبوس کردن. اونجا بود که به آقای حیات‌القب، مدیرکل زندان‌ها، گفتم: «شما باید به شرافت‌تون قسم بخورید جایی که ما رو می‌برید مثل همون جایی باشه که داریم زندگی می‌کنیم.» ایشون هم به شرافتش قسم خورد و گفت طی چند روز آینده پیگیر پرونده‌های آزادی قانونی و مرخصی خواهیم بود.
اما حالا چهار هفته گذشته و هیچ اقدامی نشده. الان باید از آقای حیات‌القب پرسید: شرافت‌تون کجاست که ما هنوز در این شرایط غیرانسانی گرفتاریم؟»
او در بخشی از این پیام در توصیف شرایط تحمیل شده بر زندانیان سیاسی و عقیدتی، می‌گوید:
«خانم خدادادی، رئیس زندان، و آقای کولیوند، معاون قضایی زندان قرچک، از روز اول گفتند: شما هیچ تفاوتی با زندانیان عمومی ندارید. کوچک‌ترین خطایی کنید، باهاتون مثل زندانی‌های عادی برخورد میشه.
تا الان چهار نفر رو بردن انفرادی. شبا چراغ بالای سرمون تا صبح روشنه. فشار روانی و شرایطی که داریم، واقعا غیرقابل تحمله. هرچی زمان می‌گذره، وضعیت بدتر میشه.
آقای کولیوند می‌گه باید تابع قانون ما باشید. اما این‌جا حتی ربطی به قانون نداره. حتی اگه شش ماه اعتصاب کنیم، انگار نه انگار. هیچ فایده‌ای نداره.»
ـ لازم به ذکر است، سایه (مهوش) صیدال، در روزهای اول جنگ ۱۲ روزه، طی نامه‌ای خواستار آزادی فوری زندانیان سیاسی با توجه به شرایط اضطراری شده بود، اما حکومت اهمیتی به این موضوع نداد و زندانیان را در معرض خطر قرار داد.
#سایه_صیدال #مهوش_صیدال #بیانیه #زندان_قرچک #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
🕊30❤8💔3👍2
سایه صیدال، زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک، در پیامی به مناسبت نخستین سالگرد صدور حکم ناعادلانه اعدام علیه هم‌بندی‌اش پخشان عزیزی، نوشت:
«یک سال گذشت اما عدالت نیامد
امروز یک سال از صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی می‌گذرد؛ حکمی که فاقد مشروعیت حقوقی، برخلاف اصول دادرسی عادلانه و مغایر با تعهدات بین المللی ایران در قبال حقوق بشر است.
پخشان، زنی مقاوم و بی صداست؛ اما سکوتش به مانند بسیاری از صداهای خفه شده در این سرزمین در سطر سطر این دیوارها طنین انداز است. صدایی که سرکوب شده، اما خاموش نشده است.
اعدام، نه ابزار عدالت، بلکه ابزار ارعاب و حذف سیاسی است. حکمی که نه تنها پاسخ نیست که استمرار یک ساختار معیوب و بی پاسخ است.
من سايه صيدال به عنوان یک زندانی سیاسی دوباره قلم را جایگزین سکوت می‌کنم، تا بماند، تا ثبت شود، تا فراموش نکنیم و نگذاریم فراموش شود
پخشان، تنها نیست.»
#سایه_صیدال #پخشان_عزيزى #نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«یک سال گذشت اما عدالت نیامد
امروز یک سال از صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی می‌گذرد؛ حکمی که فاقد مشروعیت حقوقی، برخلاف اصول دادرسی عادلانه و مغایر با تعهدات بین المللی ایران در قبال حقوق بشر است.
پخشان، زنی مقاوم و بی صداست؛ اما سکوتش به مانند بسیاری از صداهای خفه شده در این سرزمین در سطر سطر این دیوارها طنین انداز است. صدایی که سرکوب شده، اما خاموش نشده است.
اعدام، نه ابزار عدالت، بلکه ابزار ارعاب و حذف سیاسی است. حکمی که نه تنها پاسخ نیست که استمرار یک ساختار معیوب و بی پاسخ است.
من سايه صيدال به عنوان یک زندانی سیاسی دوباره قلم را جایگزین سکوت می‌کنم، تا بماند، تا ثبت شود، تا فراموش نکنیم و نگذاریم فراموش شود
پخشان، تنها نیست.»
#سایه_صیدال #پخشان_عزيزى #نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
❤27🕊5
طبق گزارش دریافتی از منابع مطلع، امروز در زندان قرچک، در پی اعتراض سایه صیدال به عدم رسیدگی درمانی و بحث او با کولیوند(معاون قضایی زندان)، او را به سلول انفرادی منتقل کردند.
طبق گزارش دریافتی، معاون قضایی زندان، پیام‌های تلفنی سایه صیدال را بهانه انتقال او به انفرادی قرار داده است.
همچنین فرح (معصومه نساجی) و معصومه عسگری، به شرایط نامناسب زندان، آن‌ها را هم به سلول انفرادی منتقل کرده‌اند.
جمعی از هم‌بندی‌های این زندانیان در اعتراض به این رویه زندان که با هر اعتراضی زندانیان را به انفرادی منتقل می‌کنند، دست به تحصن اعتراضی زدند.
شرایط نگهداری زندانیان، با وجود وعده‌های مسئولان هیچ تغییری نکرده و هم به لحاظ تراکم جمعیت، هم تغذیه و بهداشت، شرایط بسیار نامناسب است.
#سایه_صیدال #فرح_نساجی #معصومه_عسگری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
طبق گزارش دریافتی، معاون قضایی زندان، پیام‌های تلفنی سایه صیدال را بهانه انتقال او به انفرادی قرار داده است.
همچنین فرح (معصومه نساجی) و معصومه عسگری، به شرایط نامناسب زندان، آن‌ها را هم به سلول انفرادی منتقل کرده‌اند.
جمعی از هم‌بندی‌های این زندانیان در اعتراض به این رویه زندان که با هر اعتراضی زندانیان را به انفرادی منتقل می‌کنند، دست به تحصن اعتراضی زدند.
شرایط نگهداری زندانیان، با وجود وعده‌های مسئولان هیچ تغییری نکرده و هم به لحاظ تراکم جمعیت، هم تغذیه و بهداشت، شرایط بسیار نامناسب است.
#سایه_صیدال #فرح_نساجی #معصومه_عسگری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
💔18❤13
خانواده سایه صیدال، زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک، از اعمال شکنجه و خشونت شدید علیه او خبر داده و اعلام کردند که او در اعتراض به این رفتار اعتصاب غذا و دارو کرده است.
صفحه اینستاگرام خانم صیدال نوشت:
«سایه صیدال در تماس تلفنی امروز اعلام کرده که در انفرادی زندان قرچک، تحت شکنجه و خشونت شدید قرار گرفته
صدایش می‌لرزید نفسش به شماره افتاده بود و توان حرف زدن نداشت.
در واکنش به این رفتار غیرانسانی سایه از امروز دوباره دست به اعتصاب غذا و دارو زده
حال سايه وخيمه و خانواده‌اش شدیدا نگران‌اند.
جان سایه در خطره
ساکت نباشیم.
صدای سایه باشیم.»
ـ سایه (مهوش صیدال) اخیرا وقتی که در زندان اوین بودند، در اعتراض به عدم رسیدگی درمانی به زندانیان، اعتصاب غذا کرده بود. پس از انتقال زندانیان زن اوین به زندان قرچک، ایشان در چند پیام صوتی درباره شرایط غیرانسانی این زندان اطلاع‌رسانی و به آن اعتراض کرد. چند روز پیش خانم صیدال به دستور کولیوند معاون قضایی زندان قرچک به سلول انفرادی منتقل شد. حالا خبر داده است که مورد خشونت شدید و شکنجه قرار گرفته و حالش خوب نیست.
#سایه_صيدال #زندان_قرچک #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
صفحه اینستاگرام خانم صیدال نوشت:
«سایه صیدال در تماس تلفنی امروز اعلام کرده که در انفرادی زندان قرچک، تحت شکنجه و خشونت شدید قرار گرفته
صدایش می‌لرزید نفسش به شماره افتاده بود و توان حرف زدن نداشت.
در واکنش به این رفتار غیرانسانی سایه از امروز دوباره دست به اعتصاب غذا و دارو زده
حال سايه وخيمه و خانواده‌اش شدیدا نگران‌اند.
جان سایه در خطره
ساکت نباشیم.
صدای سایه باشیم.»
ـ سایه (مهوش صیدال) اخیرا وقتی که در زندان اوین بودند، در اعتراض به عدم رسیدگی درمانی به زندانیان، اعتصاب غذا کرده بود. پس از انتقال زندانیان زن اوین به زندان قرچک، ایشان در چند پیام صوتی درباره شرایط غیرانسانی این زندان اطلاع‌رسانی و به آن اعتراض کرد. چند روز پیش خانم صیدال به دستور کولیوند معاون قضایی زندان قرچک به سلول انفرادی منتقل شد. حالا خبر داده است که مورد خشونت شدید و شکنجه قرار گرفته و حالش خوب نیست.
#سایه_صيدال #زندان_قرچک #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
🕊23❤3
وضعیت نگران‌کننده سایه صیدال در سلول انفرادی زندان قرچک
سایه صیدال، زندانی سیاسی، همچنان در سلول انفرادی نگهداری می‌شود و مسئولان زندان تصمیم گرفته‌اند تا او را از سایر زندانیان سیاسی جدا کنند و به بند زندانیان جرایم خطرناک منتقل کنند.
صفحه اینستاگرام سایه صیدال، نوشت:
سایه صیدال، زندانی سیاسی، چند روز پیش به بهانه ملاقات با مسئولان زندان و طرح مشکلات موجود، توسط مأموران زندان فراخوانده شد. اما در اقدامی غیرمنتظره، به دلیل اعتراضات مکرر وی به شرایط زندان و انتشار فایل‌های صوتی، به سلول انفرادی منتقل شد.
بر اساس گزارش‌ها، سایه صیدال طی تماس تلفنی کوتاهی از انفرادی، از وضعیت جسمی و روحی نامناسبی خبر داده که نگرانی عمیق خانواده‌اش را به دنبال داشته است. در این تماس، فردی در کنار او حضور داشت تا مانع از آزادی بیان وی شده و مکالمه را به سرعت پایان دهد تا او به سلول انفرادی بازگردانده شود.
همچنین، به سایه صیدال اعلام شده که پس از پایان دوره انفرادی، به بند عمومی و محل نگهداری زندانیان خطرناک منتقل خواهد شد. وی در پاسخ تأکید کرده که حاضر به انتقال به بند عمومی نیست و ترجیح می‌دهد در انفرادی بماند، مگر اینکه به اجبار منتقل شود.
این وضعیت، نگرانی‌های جدی درباره شرایط نگهداری این زندانی سیاسی و نقض حقوق وی ایجاد کرده است.
#سایه_صیدال #زندان_قرچک #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
سایه صیدال، زندانی سیاسی، همچنان در سلول انفرادی نگهداری می‌شود و مسئولان زندان تصمیم گرفته‌اند تا او را از سایر زندانیان سیاسی جدا کنند و به بند زندانیان جرایم خطرناک منتقل کنند.
صفحه اینستاگرام سایه صیدال، نوشت:
سایه صیدال، زندانی سیاسی، چند روز پیش به بهانه ملاقات با مسئولان زندان و طرح مشکلات موجود، توسط مأموران زندان فراخوانده شد. اما در اقدامی غیرمنتظره، به دلیل اعتراضات مکرر وی به شرایط زندان و انتشار فایل‌های صوتی، به سلول انفرادی منتقل شد.
بر اساس گزارش‌ها، سایه صیدال طی تماس تلفنی کوتاهی از انفرادی، از وضعیت جسمی و روحی نامناسبی خبر داده که نگرانی عمیق خانواده‌اش را به دنبال داشته است. در این تماس، فردی در کنار او حضور داشت تا مانع از آزادی بیان وی شده و مکالمه را به سرعت پایان دهد تا او به سلول انفرادی بازگردانده شود.
همچنین، به سایه صیدال اعلام شده که پس از پایان دوره انفرادی، به بند عمومی و محل نگهداری زندانیان خطرناک منتقل خواهد شد. وی در پاسخ تأکید کرده که حاضر به انتقال به بند عمومی نیست و ترجیح می‌دهد در انفرادی بماند، مگر اینکه به اجبار منتقل شود.
این وضعیت، نگرانی‌های جدی درباره شرایط نگهداری این زندانی سیاسی و نقض حقوق وی ایجاد کرده است.
#سایه_صیدال #زندان_قرچک #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
💔23👍4❤1👎1
روزنامه فرانسوی فیگارو، اخیرا مصاحبه‌ای با سایه صیدال، زندانی سیاسی (که در مرخصی درمانی است)، انجام داده است. ترجمه بخش‌هایی از این مصاحبه در صفحه اینستاگرام ایشان به شرح زیر منتشر شده است:
سایه صیدال مبارزی تسلیم ناپذیر در تهران
۲۳ ژوئن ۲۰۲۵، در میانه‌ی جنگ ایران و اسرائیل، زندان اوین هدف بمباران قرار گرفت. سایه صیدال، که به اتهام «تبلیغ علیه نظام» در حبس بود، هنگام انتقال از درمانگاه زندان به‌طور معجزه‌آسا از آن حمله جان سالم به در برد. حمله‌ای که بیش از هفتاد کشته برجای گذاشت. پس از آن، او و ده‌ها زن دیگر را به زندان قرچک منتقل کردند؛ جایی که به گفته‌ی خودش «مرگ تدریجی» در انتظار انسان است.
صیدال در نخستین تماس با خانواده، تنها ۲۴ ساعت پس از این انتقال اجباری، با خشم گفت: «بمباران‌های آمریکا و اسرائیل ما را نکشت. این جمهوری اسلامی بود که ما را به جایی برد تا آرام‌آرام بمیریم.» جمله‌ای که به‌سرعت در شبکه‌های اجتماعی طنین‌انداز شد و به سندی از مقاومت بدل گشت.
او بعدها روایت کرد: «سلول انفرادی اوین در مقایسه با قرچک به هتل می‌ماند. زمین آلوده، بوی تعفن و چراغی که شب و روز روشن بود، مرا واداشت تا برای اعتراض دوباره اعتصاب غذا کنم.» پس از هشت روز، او را به بند عمومی بازگرداندند و در نهایت، در بیستم اوت، به دلیل وخامت حال جسمی آزاد شد.
اما آزادی، به‌جای سکوت، آغاز دوباره‌ی صدای او بود. فیگارو نوشت: سایه صیدال بار دیگر زبان زندانیان شد. او نسبت به خطر اعدام پخشان عزیزی هشدار داد و گفت: «پخشان قلب بزرگی دارد. هنگام بمباران اوین شجاعانه دیگران را آرام می‌کرد. نباید گذاشت او را اعدام کنند.»
در سالگرد قتل مهسا امینی، صیدال یاد او را با بغض و امید گره زد: «مرگ مهسا خشم فروخفته‌ی مردم را به خیابان آورد. من هم در شهرداری تهران حجابم را برداشتم و شعار دادم. پس از اخراج، بازداشت شدم، اما از مبارزه دست نکشیدم.»
فیگارو افزود: اکنون سایه در کنار دختر هجده‌ساله‌اش زندگی می‌کند؛ دختری که به‌رغم قوانین تبعیض‌آمیز، در خیابان و حتی در مدرسه بی‌حجاب ظاهر می‌شود. صیدال می‌گوید: «اگر من نتیجه‌ی این مبارزه را نبینم، نسل دخترم خواهد دید.»
با وجود پرونده‌های تازه و تهدیدهای مداوم، سایه همچنان امیدوار است. امید او بر پایه‌ی تغییر در انگاره‌های جامعه است. او در گفت‌وگو با فیگارو تأکید کرد: «سال‌هاست که ذهنیت‌ها تغییر کرده‌اند. مردان بسیاری امروز کنار زنان ایستاده‌اند. هیچ انقلابی یک‌شبه به ثمر نمی‌رسد، اما مطمئنم روزی آزادی به ایران بازخواهد گشت.»
#سایه_صیدال امروز شاهدی زنده است بر حقیقتی تلخ: آزادی نه با بمباران و نه در یک‌شب، بلکه تنها با استقامت و ایستادگی به دست می‌آید. و او قاطعانه می‌گوید:
«تا آخرین نفس برای آزادی می‌جنگم!»
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
سایه صیدال مبارزی تسلیم ناپذیر در تهران
۲۳ ژوئن ۲۰۲۵، در میانه‌ی جنگ ایران و اسرائیل، زندان اوین هدف بمباران قرار گرفت. سایه صیدال، که به اتهام «تبلیغ علیه نظام» در حبس بود، هنگام انتقال از درمانگاه زندان به‌طور معجزه‌آسا از آن حمله جان سالم به در برد. حمله‌ای که بیش از هفتاد کشته برجای گذاشت. پس از آن، او و ده‌ها زن دیگر را به زندان قرچک منتقل کردند؛ جایی که به گفته‌ی خودش «مرگ تدریجی» در انتظار انسان است.
صیدال در نخستین تماس با خانواده، تنها ۲۴ ساعت پس از این انتقال اجباری، با خشم گفت: «بمباران‌های آمریکا و اسرائیل ما را نکشت. این جمهوری اسلامی بود که ما را به جایی برد تا آرام‌آرام بمیریم.» جمله‌ای که به‌سرعت در شبکه‌های اجتماعی طنین‌انداز شد و به سندی از مقاومت بدل گشت.
او بعدها روایت کرد: «سلول انفرادی اوین در مقایسه با قرچک به هتل می‌ماند. زمین آلوده، بوی تعفن و چراغی که شب و روز روشن بود، مرا واداشت تا برای اعتراض دوباره اعتصاب غذا کنم.» پس از هشت روز، او را به بند عمومی بازگرداندند و در نهایت، در بیستم اوت، به دلیل وخامت حال جسمی آزاد شد.
اما آزادی، به‌جای سکوت، آغاز دوباره‌ی صدای او بود. فیگارو نوشت: سایه صیدال بار دیگر زبان زندانیان شد. او نسبت به خطر اعدام پخشان عزیزی هشدار داد و گفت: «پخشان قلب بزرگی دارد. هنگام بمباران اوین شجاعانه دیگران را آرام می‌کرد. نباید گذاشت او را اعدام کنند.»
در سالگرد قتل مهسا امینی، صیدال یاد او را با بغض و امید گره زد: «مرگ مهسا خشم فروخفته‌ی مردم را به خیابان آورد. من هم در شهرداری تهران حجابم را برداشتم و شعار دادم. پس از اخراج، بازداشت شدم، اما از مبارزه دست نکشیدم.»
فیگارو افزود: اکنون سایه در کنار دختر هجده‌ساله‌اش زندگی می‌کند؛ دختری که به‌رغم قوانین تبعیض‌آمیز، در خیابان و حتی در مدرسه بی‌حجاب ظاهر می‌شود. صیدال می‌گوید: «اگر من نتیجه‌ی این مبارزه را نبینم، نسل دخترم خواهد دید.»
با وجود پرونده‌های تازه و تهدیدهای مداوم، سایه همچنان امیدوار است. امید او بر پایه‌ی تغییر در انگاره‌های جامعه است. او در گفت‌وگو با فیگارو تأکید کرد: «سال‌هاست که ذهنیت‌ها تغییر کرده‌اند. مردان بسیاری امروز کنار زنان ایستاده‌اند. هیچ انقلابی یک‌شبه به ثمر نمی‌رسد، اما مطمئنم روزی آزادی به ایران بازخواهد گشت.»
#سایه_صیدال امروز شاهدی زنده است بر حقیقتی تلخ: آزادی نه با بمباران و نه در یک‌شب، بلکه تنها با استقامت و ایستادگی به دست می‌آید. و او قاطعانه می‌گوید:
«تا آخرین نفس برای آزادی می‌جنگم!»
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
🕊20❤10👌4💯2