مریم ابراهیم‌وند، بازیگر و کارگردان در تبعید، در ابن ویدیو ضمن ابراز نگرانی از شرایط ایران و آسیبی که به کشورمان در اثر بی‌خردی سردمداران رژیم به ویژه علی خامنه‌ای تحمیل شده، از خامنه‌ای می‌خواهد که قدرت را رها کند و بیش از این به ایران صدمه وارد نکند.

او همچنین یک کتاب به نام «امید در عصر اضطراب» را معرفی می‌کند.
خانم ابراهیم‌وند نوشته:

هنری بیلر و آنتونی اسکیولی در کتاب «امید در عصر اضطراب» نشان‌مان می‌دهند که
امید، فقط یک حس نیست—مهارتی‌ست که باید آموخت، تمرین کرد، و با آن زنده ماند.

در ایرانِ امروز، امید یعنی:
پیوستگی، معنا، بقا، و ایستادن حتی در دل ویرانی.

امید را باید ساخت—نه خرید، نه گدایی کرد.
لینک کامل در یوتیوب:

maryamebrahimvand.official

#امید #کتابخوانی_در_بحران #هنری_بیلر #ایران_بدون_ترس #مقاومت_مدنی #نه_به_جنگ#ایران#جنگ #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امید فتحی، زندانی سیاسی محبوس در بند ۱۰۴ زندان وکیل‌آباد مشهد در این فایل صوتی از شرایط زندان وکیل‌آباد می‌گوید که در سالنی که ظرفیت آن ۲۰۰ نفر بوده، اکنون با بیش از ۴۱۰ نفر زندانی پر شده است. زندانیانی که تقریباً همگی وابسته به قرص‌های اعصاب‌اند، و بیش از ۵۰ نفر از آن‌ها به‌جای انتقال به بیمارستان‌های روانی، در همین زندان نگهداری می‌شوند.
در این بند ۲۷ زندانی سیاسی و عقیدتی وجود دارند که شرایط نگهداری‌شان باعث وخامت روحی آن‌ها شده و بسیاری مورد آزار، شکنجه و فشارهای روانی قرار گرفته‌اند.

او همچنین پیامی برای «مراجع متحجر، روحانیون متظاهر، کاسبان دین، و دیگر سرکشان نظام سیدعلی خامنه‌ای» دارد و خطاب به آن‌ها می‌گوید:
«به گواهی تاریخ، هیچ حکومت استبدادی‌ای نتوانسته با سرنیزه و سرکوب، تا ابد بر مردم خود حکومت کند. شما نیز مستثنی نیستید.
به‌زودی، جمهوری نکبت‌بار اسلامی به رهبری ضحاک‌صفت سیدعلی خامنه‌ای، به زباله‌دان تاریخ خواهد پیوست.
ملت آگاه و متحد، هرگز شکست نخواهد خورد.»

لازم به ذکر است، امید فتحی در منزل خود توسط نیروهای امنیتی بدون ارائه حکم قضایی در تاریخ ۱۳ خرداد ۱۴۰۴، با توسل به زور بازداشت شده بود و با محدودیت تماس‌ها مواجه است.

با توجه به شرایطی که او در این فایل صوتی می‌گوید، به خاطر تعداد زیاد زندانی، در راهروها و کریدورهای زندان می‌خوابد و به گفته یکی از نزدیکانش احساس امنیت جانی نمی‌کند.


#امید_فتحی #زندان_وکیل_آباد_مشهد #بیانیه #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

فرزانه مویدی مادر دادخواه جاویدنام امید مویدی تصویری از مزار فرزندش را در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد.

امید مویدی دانشجوی ۲۰ ساله رشته تربیت بدنی دانشگاه باهنر شیراز بود که هنگام بازگشت از تمرین در جریان انقلاب ۱۴۰۱ با شلیک مستقیم ماموران سرکوبگر جمهوری اسلامی کشته شد.

روز ۲۴ آبان ۱۴۰۱، پسر جوان معترضی روی زمین افتاد، تعدادی مأمور مسلح او را مورد ضرب و شتم قرار دادند، مردم قصد کمک داشتند، اما ماموران با شلیک تیرهوایی ایجاد رعب و وحشت کردند.
امید مؤیدی، دانشجوی سال آخر رشته تربیت‌بدنی شیراز جلوتر آمد تا به جوانی که کتک می‌خورد؛ کمک کند، ماموران از پشت امید را هدف گلوله قرار دادند و تیری به کمر او شلیک کردند، امید روی زمین افتاد، سرکوبگران دوباره شلیک کردند و این بار تیر خلاص به پیشانی امید اصابت کرد.

در مسیر دادخواهی خانواده‌ها را تنها نگذاریم
صفحه اینستاگرامی فرزانه مویدی مادر جاویدنام امید مویدی
farzanemoaydi


#شیراز #امید_مؤیدی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی


@Tavaana_TavaanaTech

آغاز کن، حتی اگر پایان را نمی‌دانی؛
چرا در مبارزه با استبداد، «امید واهی» آسیب‌زا است؟


در قدرت بی‌قدرتان، واتسلاف هاول تفاوتی بنیادین را برجسته می‌کند:
امید را از آنچه او «زادگی» یا تولد می‌نامد، جدا می‌سازد.

در نظام‌های سرکوبگر، امید اغلب به شکل یک انتظار منفعلانه درمی‌آید:
امید به اینکه روزی شرایط خودبه‌خود بهتر شود،
یا کسی بیاید و ما را نجات دهد،
یا ظلم، خودبه‌خود فروبریزد.

این نوع امید، اگرچه دل‌فریب است، در واقع ما را از مسئولیت فردی و کنش فعال دور می‌کند.
ما را به تماشاگرانی تبدیل می‌کند که در حاشیه مانده‌اند، منتظر تغییری که قرار نیست از جایی بیرون آغاز شود.

اما در مقابل، هاول از مفهومی سخن می‌گوید که به‌مراتب ریشه‌دارتر و رهایی‌بخش‌تر است: زادگی.

زادگی، یا تولد، یعنی توانایی انسان برای آغاز کردن چیزی نو—بی‌پیشینه، بی‌دستور، بی‌انتظار پاداش.
یعنی برخاستن، ایستادن، و عمل کردن نه به‌خاطر تضمین نتیجه، بلکه به‌خاطر درستی آن عمل.

در این معنا، زادگی یعنی من تصمیم می‌گیرم «با حقیقت زندگی کنم»، حتی اگر هیچ‌کس نبیند یا همراهی نکند.
یعنی من دروغ را نمی‌پذیرم، حتی اگر تنها بمانم.
و همین کنش کوچک، همین نه‌گفتن فردی، می‌تواند آغاز شکافی در دیوار عظیم استبداد باشد.

در مسیر آزادی، آن‌چه ما را پیش می‌برد، نه امید به نجات، بلکه شجاعت آغاز کردن است.
شجاعت زاده شدن، هر روز، در لحظه‌ای که می‌توانیم حقیقت را انتخاب کنیم حتی در تاریک‌ترین شرایط.

هاول به ما یادآوری می‌کند:

«امید، نه به معنای خوش‌بینی، بلکه به معنای زیستن در راستی است، صرف‌نظر از آن‌که نتیجه چه باشد.»
نه منتظر بمان، نه امیدوار باش—زاده شو
و این، عمیق‌ترین قدرت بی‌قدرتان است.


ـ مطلب فوق را یکی از مخاطبان فرستاده است.

#واتسلاو_هاول #شهامت #امید #مقاومت_مدنی #مقاومت_زندگیست #مسئولیت_فردی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل، نسبت به خطر اعدام دو زندانی سیاسی هشدار داد

او در صفحه اینستاگرام خود نوشت:

«هشدار فوری نسبت به خطر اعدام بابک شهبازی و امید تباری مقدم

جمهوری اسلامی برای طناب‌دارش به دنبال گردن انسان‌های بی‌گناه می‌گردد

🔹با توجه به خبر بسیار نگران کننده‌ای که به دستم رسیده، توجه رسانه‌ها، مدافعان حقوق بشر و نهادهای بین‌المللی را به خطر اجرای حکم قریب الوقوع آقایان بابک شهبازی و امیدتباری مقدم جلب می‌کنم. این دو انسان بی گناه که روز گذشته به همراه ۶۰۰ زندانی دیگر با ضرب و شتم، توهین و تحقیر به زندان اوین بازگردانده شدند. اما به همراه سایر زندانیان محکوم به اعدام به زندان قزلحصار منتقل شدند.

🔹امید تباری مقدم و بابک که آخرین محکومین به اعدام هستند یک سال قبل از جنگ ۱۲ روزه بازداشت شده بودند. امید تباری‌مقدم پیش‌تر به ده سال حبس محکوم شده بود اما پس از جنگ بار دیگر توسط قاضی صلواتی در محکمه‌ای نمایشی که کمتر از ۱۵ دقیقه به طول انجامید، بدون رعایت حداقل‌های آیین دادرسی به جاسوسی برای اسرائیل متهم شد. در انتهای این محاکمه نمایشی امید از قاضی صلواتی می‌پرسد حکم من چیست؟ صلواتی دستش را روی گردنش قرار داده، با تمسخر تکان می‌دهد و می‌گوید «اعدام».

🔹آقای بابک شهبازی نیز که یک کارگر ساده و به گفته خانواده‌اش «نصاب کولر» بوده، به اعدام محکوم شده و پس از انتقال به اوین در بی‌خبری است.

چطور ممکن است دو نفر یک سال پیش، زمانی که خبری از جنگ نبود در رابطه با جنگ ۱۲ روزه به جاسوسی متهم شده و در پی آن به اعدام محکوم شوند؟!

چطور ممکن است کسی که قبل از جنگ به ۱۰ سال زندان به اتهام ارتباط با دول متخاصم محکوم شده، پس از جنگ به جاسوسی و مجازات اعدام محکوم شود؟! آیا این الگو یادآور تابستان سیاه ۱۳۶۷ نیست؟

🔹از تمامی مدافعان حقوق بشر، نهادهای بین‌المللی و به ویژه مدافعان حق حیات و مخالف مجازات غیرانسانی اعدام می‌خواهم نسبت به این خطر جدی هوشیار باشند و از هر طریق ممکن به ویژه اطلاع رسانی گسترده برای نجات جان این انسان‌های بی‌گناه اقدام کنند. جمهوری اسلامی بار دیگر برای طناب‌های دارش به دنبال گردن می‌گردد؛ نباید اجازه بدهیم جمهوری جنایتکار اسلامی جان آنها را بگیرد.


ـ لازم به ذکر است، در حال حاضر بیش از ۷۰ زندانی سیاسی محکوم به اعدام که در مورد پرونده‌هایشان اطلاع‌رسانی شده، در زندان‌های سراسر ایران هستند و باید بدون تبعیض بر اساس عقاید سیاسی، مذهبی یا سبک زندگی‌شان، برای نجات جان‌شان تلاش کرد.

ـ تا این لحظه هیچ عکسی از امید تباری‌مقدم منتشر نشده است و امیدواریم خانواده و نزدیکان او برای نجات جانش از هیچ تلاشی فروگذار نکنند.

#بابک_شهبازی #امید_تباری_مقدم #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

هشدار!
جان بابک شهبازی در خطر جدی است!

هنوز اعاده دادرسی دوم پرونده بابک شهبازی ثبت نشده است، هنوز از توقف حکم خبری نیست و نگرانی شدیدی از اجرای قریب‌الوقوع حکم اعدام بابک شهبازی وجود دارد. خبرهای نگران‌کننده‌ای رسیده است و ممکن است، بابک، فردا طلوع آفتاب را نبیند و قلبش از تپش بایستد. قلب مهربان پدر یاسمین و سامی. همسری وفادار و زحمتکش، مردی که قربانی سناریو و پرونده‌سازی بازجویان شده است.
پرونده بابک شهبازی دارای تناقض‌های جدی است. در گردش کار این پرونده از دختر آقای شهبازی به عنوان یکی از لیدرهای اعتراضات ۸۸ یاد شده است، در حالی که این دختر متولد ۱۳۸۶ است!!
ضابطان پرونده (بازجویان) فشار شدیدی روی اجرای این حکم دارند، چرا که می‌دانند که خودشان چه رسوایی‌ای به بار آورده‌اند. یک بار اختلاف در نهادهای امنیتی باعث شد جان مازیار ابراهیمی نجات یابد گرچه مجید جمالی فشی بی‌گناه اعدام شد.
به جرأت می‌توان گفت تمام پرونده‌سازی‌های نهادهای امنیتی مثل پرونده مازیار ابراهیمی، بی‌اعتبار است.

علاوه بر بابک شهبازی جان امید تباری مقدم هم در خطر است، کسی که هیچ عکسی از او موجود نیست و خانواده‌اش تا کنون اطلاع‌رسانی انجام نداده‌اند.

امید تباری‌مقدم پیش‌تر به ده سال حبس محکوم شده بود اما پس از جنگ بار دیگر توسط قاضی صلواتی در محکمه‌ای نمایشی که کمتر از ۱۵ دقیقه به طول انجامید، بدون رعایت حداقل‌های آیین دادرسی به جاسوسی برای اسرائیل متهم شد. در انتهای این محاکمه نمایشی امید از قاضی صلواتی می‌پرسد حکم من چیست؟ صلواتی دستش را روی گردنش قرار داده، با تمسخر تکان می‌دهد و می‌گوید «اعدام».

این دو زندانی به همراه تعدادی دیگر از زندانیان محکوم به اعدام، به زندان قزل‌حصار منتقل شده‌اند، زندانی که معروف به کشتارگاه است و اخیرا علاوه بر چهارشنبه‌ها، دوشنبه‌ها هم حکم اعدام در آنجا اجرا می‌شود.

هیچ یک از افراد محکوم به اعدامی که اخیرا به این زندان برده شده‌اند، از جمله بابک شهبازی، با خانواده خود تماسی نداشته‌اند.

سامی، پسر ۱۲ ساله بابک شهبازی، هر روز بی‌تابی می‌کند و روزی صد بار می‌پرسد که یعنی واقعا بالای من رو می‌خوان اعدام کنند؟!

#بابک_شهبازی #امید_تباری_مقدم #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دو راهی اوین قزلحصار:

من، #محمد_نجفی، وکیل دادگستری و زندانی سیاسی، در هشتمین سال حبس خود در اوین، شاهد صحنه‌ای بودم که نفس را بند می‌آورد. شش زندانی محکوم به اعدام را با دستبند و پابند، سوار ماشین خروج از زندان تهران بزرگ کردند. نگاه‌هایشان خاموش، اما پر از شعله، گویی بر سر دوراهی‌ای ایستاده‌اند: آزادی‌ای که ربوده شده یا طناب‌داری که در انتظار است. ماشین از میان دیوارها و سیم‌خاردارها گذشت و راه به قزلحصار برد، اما فراموش نکنیم که آنان جسورتر و بی‌باک‌تر از ما بودند و امروز ما باید صدایشان باشیم.»

محمد نجفی ۲۳ امرداد ۱۴۰۴ زندان اوین.

#محمد_نجفی #بیانیه #نه_به_اعدام #بابک_شهبازی #امید_تباری_مقدم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

بی‌خبری از زندانی سیاسی شاهرخ دانش‌ورکار از ۱۵ مردادماه

خانواده زندانی سیاسی شاهرخ دانش‌ورکار اعلام کرده‌اند که از تاریخ پانزدهم مردادماه تاکنون هیچ اطلاعی از او در دست نیست. خواهر این زندانی سیاسی در ویدیویی که منتشر کرده، می‌گوید:

«از آن روز هیچ خبری از شاهرخ نداریم؛ نه من و نه دیگر اعضای خانواده‌ام. پدرم به شدت بیمار است و مادرم پس از شنیدن خبر بی‌اطلاعی از فرزندش دچار حمله قلبی شده. حتی امکان شنیدن صدای شاهرخ برای مادرم وجود ندارد.»

او در ادامه این وضعیت را «نهایت بی‌عدالتی» توصیف کرده و گفته است: «به خاطر گناهی که فرزندان ما مرتکب نشده‌اند، چنین مجازات سنگینی در نظر گرفته‌اند و آن‌ها را در انفرادی نگه می‌دارند.»

اکبر دانشورکار، محمد تقوی سنگ‌دهی، بابک علیپور، پویا قبادی بیستونی، وحید بنی‌عامریان و ابوالحسن منتظر شش زندانی محکوم به اعدام هستند. غیر از ابوالحسن منتظر، پنج نفر اول از زندان تهران بزرگ به زندان قزل‌حصار منتقل شده و در انفرادی بند امن هستند.

جان این افراد در معرض خطر است.
علاوه بر آن‌ها بابک شهبازی و امید تباری‌مقدم هم چنین وضعیتی دارند.

ابوالحسن منتظر در واحد ۴ زندان قزل‌حصار است.

علاوه بر افراد نام برده شده،چه بسیار زندانیانی که صدایی ندارند، خانواده به هر دلیلی تا کنون اطلاعی از وضعیت آن‌ها منتشر نکرده‌اند.


#اکبر_دانشورکار #شاهرخ_دانشورکار #محمد_تقوی_سنگدهی #بابک_علیپور #پویا_قبادی #وحید_بنی_عامریان #ابوالحسن_منتظر #بابک_شهبازی #امید_تباری_مقدم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

کانون صنفی معلمان تهران، با انتشار بیانیه‌ای، صدور احکام اخراج، انفصال، بازنشستگی اجباری و تبعید علیه شماری از معلمان و فعالان صنفی کردستان را محکوم کرد.

طی روزهای اخیر تعدادی از معلمان معترض در استان کردستان با احکام اخراج، تبعید یا بازنشستگی اجباری مواجه شده‌اند.
کانون صنفی معلمان خواستار لغو این احکام و بازگشت معلمان به کلاس‌های درس شده است.

متن کامل بیانیه:

«بیانیه کانون صنفی معلمان در محکومیت صدور احکام ناعادلانه برای معلمان کردستان

دولت پزشکیان با شعار تغییر در فضای آموزش و پرورش و حذف برخورد های امنیتی با دانش آموزان و معلمان بر سر کار آمد. در حالی‌که بیش از یک سال از آغاز به کار این دولت می گذرد، وضعیت آموزش و پرورش در همه سطوح مدیریتی و اجرایی به باور منتقدان منصف، در تداوم همان نگرش و اقدامات دولت رییسی است.

نه تنها آنگونه که مدعی بودند امنیت فرهنگی جایگزین فرهنگ امنیتی نشده است که در همین مدت یک‌ساله شاهد صدور احکام انضباطی از سوی هیات‌های تخلفات اداری وزارت‌خانه برای معلمان و فعالان صنفی هستیم.

در نمونه اخیر، هفته گذشته تعدادی از معلمان و فعالان صنفی کردستان با احکام اخراج، انفصال، بازنشستگی اجباری همراه با تقلیل گروه و تبعید مواجه شدند؛ معلمانی که هیچ جرمی به جز تلاش برای پیگیری مطالبات صنفی و دفاع از حقوق دانش‌آموزان نداشته اند.
کانون صنفی معلمان به عنوان یک تشکل صنفی و مدنی همواره بر این باور بوده‌ است که مسئله آموزش عمومی در ایران یک مسأله حاکمیتی است و با تغییر دولت‌ها تحولی مثبت در آن ایجاد نخواهد شد، با این حال موظفیم در راستای وظیفه صنفی و مدنی خود پیگیر مطالبات معلمان و دانش‌آموزان باشیم.

کانون صنفی معلمان ضمن محکومیت احکام ناعادلانه برای معلمان و فعالان صنفی کردستان:

#مجید_کریمی – اخراج از کار
#غیاث_نعمتی – اخراج از کار
#صلاح_حاجی‌میرزایی– اخراج موقت از کار
#نسرین_کریمی – بازنشستگی اجباری
#لیلا_زارعی – بازنشستگی اجباری
#فیصل_نوری – تبعید
#شهرام_کریمی– انفصال از کار
#لقمان_الله‌مرادی– انفصال از کار
#سلیمان_عبدی– بازنشستگی اجباری
#پرویز_احسنی– اخراج از کار
#کاوه_محمدزاده– اخراج از کار
#هیوا_قریشی– اخراج از کار
#امید_شاه‌محمدی– اخراج از کار
#سمیه_اخترشمار- اخراج از کار

به دولت و حاکمیت هشدار می‌دهیم که ادامه سرکوب‌ها و صدور احکام انضباطی و قضایی برای معلمان و فعالان صنفی می‌تواند بار دیگر خیابان را به عرصه کنش‌های اعتراضی تبدیل کند. ما امیدواریم که در این شرایط بسیار شکننده، با تجدید نظر در احکام همکاران‌مان در کردستان، شاهد بازگشت آن‌ها به کلاس‌های درس باشیم. چرا که باور داریم فعالیت‌های آن‌ها در راستای خیرجمعی جامعه و معلمان و منافع دانش‌آموزان بوده است.

کانون صنفی معلمان ایران(تهران)
۱۴۰۴/۶/۵»


#نه_به_جمهوری_اسلامی
#یاری_مدنی_توانا #معلمان #معلم

@Tavaana_TavaanaTech

‏🔷امید در آستانه مرگ؛
اعدامی دیگر برای نمایش قدرت پوشالی

✍مهدی محمودیان/زندان اوین

🔹من این روزها در کنار جوانی زندانی هستم که نامش امید تباری مقدم است. گذشته از آنکه او نیز مانند بسیاری از ما قربانی یک پرونده سازی پر از تناقض و دروغ شده، اکنون در آستانه‌ی مرگ قرار گرفته است؛ مرگی که نه بر اساس قانون، نه بر اساس عدالت، بلکه صرفاً محصول اراده‌ی جنایتکارانه نهادهای امنیتی و سیاسی است.

🔹امید در مهرماه سال گذشته در تهران بازداشت شد، به خانه‌های امن منتقل شد، و بعد از هفته‌ها بازجویی و بلاتکلیفی، دادگاه قم حکم برائت او را صادر کرد؛ به صراحت اعلام کرد هیچ دلیلی برای ادامه‌ی تعقیب این جوان وجود ندارد. وزارت اطلاعات بلافاصله پس از آزادی او را دوباره بازداشت کرد و اینبار به تهران منتقل کرد؛ گویی قانون و حکم دادگاه هیچ اعتباری ندارد.

🔹بعد از انتقال به اوین و تشکیل پرونده‌ی جدید، بازهم بازپرس جدید به او می‌گوید نهایتاً حکم یک سال زندان در انتظار اوست. نماینده دادستان در جلسات اول محاکمه نه‌تنها در خواست حکم اعدام نمی‌کند، بلکه با توجه به عدم سوسابقه امید و قاعدتا محتویات پرونده از دادگاه درخواست حداقل مجازات را می‌کند.

🔹به ناگاه و درست پس از آغاز جنگ اخیر، همه چیز تغییر می‌کند. قاضی صلواتی که در این سال‌ها بارها نشان داده احکامش تابع سیاست است نه عدالت، در جلسه سوم که پس از جنگ برگزار می‌شود با دست علامت بریدن گردن را به امید نشان داده و می‌گوید: «میکشمت بالا.»

🔹امروز امید تباری مقدم در حالی محکوم به اعدام است که پرونده‌اش از آغاز تا امروز مملو از تضاد و بی‌منطقی بوده. او هیچ مدرکی علیه خود ندیده، هیچ فرصت دفاع واقعی نداشته و تنها قربانی شرایط سیاسی و نیاز دستگاه امنیتی به «قربانی گرفتن» است.

انچه این روند کثیف و جنایت‌بار را سخیف تر و غمبارتر میکند این است که این روزها و پس از صدور حکم اعدام، با فشار و تهدید، او را بارها به اتاق‌های بازجویی برده‌اند و خواسته‌اند مقابل دوربین بنشیند و چیزهایی بگوید که نه ربطی به پرونده‌اش دارد و نه هیچ ارتباطی با او. چیزهایی از پیش نوشته‌شده که تنها قرار است در سناریوی رسانه‌ای نهادهای امنیتی مصرف شود؛

همان نمایش‌های تکراری که سال‌ها برای توجیه بازداشت‌ها و اعدام‌های غیرقانونی ساخته‌اند.

🔹امید در برابر این فشارها تا امروز مقاومت کرده و حاضر نشده تن به اعترافات دروغین بدهد، اما هیچ‌کس نمی‌داند تا کی می‌تواند در برابر این شکنجه‌ی روانی و تهدید به مرگ ایستادگی کند. آن‌ها به‌خوبی می‌دانند که اگر پرونده را بر اساس واقعیات بسنجند، حتی یک روز زندان هم برای او قابل توجیه نیست؛ به همین دلیل به دروغ و اعتراف ساختگی متوسل شده‌اند تا بعداً حکم اعدامش را به «مدرک» تبدیل کنند.

🔹اعدام امید، تنها پایان زندگی یک جوان نیست؛ بلکه نشانه‌ای است از تداوم همان چرخه‌ی سیاهی که دهه‌هاست در این کشور جان بهترین فرزندانش را گرفته است. امروز نوبت امید است، فردا میتواند نوبت هر کدام از ما باشد کافی است در زمان و مکانی باشیم که مطلوب سناریوی جنایکتاران امنیتی است.

🔹اعدام امید نه یک حکم قضایی، بلکه قتل حکومتی است، قتلی که تنها به خاطر بقا و نمایش این قدرت پوشالی انجام می‌شود.

🔹امید تباری مقدم امروز میان مرگ و زندگی ایستاده است. مرگ او تنها یک تراژدی شخصی نیست، بلکه نمادی است از شکستن قانون، لگدمال شدن عدالت و تحقیر کرامت انسانی در برابر چشم همه‌ی ما. اگر اعدام شود، نه فقط جان یک بی‌گناه گرفته شده، بلکه لکه‌ی ننگی بر وجدان جمعی ما باقی خواهد ماند؛ بر سکوت‌ها، بی‌تفاوتی‌ها و تأخیرهای ما. حفظ جان او تنها مطالبه‌ای انسانی نیست، بلکه محک جدی برای جامعه‌ای است که باید تصمیم بگیرد
میخواهد در برابر این چرخه‌ی مرگ بایستد یا همچنان نظاره‌گر قربانی شدن انسان‌های بی‌گناه بماند.


- منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی مهدی محمودیان، زندانی سیاسی

#امید_تباری_مقدم #نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امید فتحی، زندانی سیاسی محبوس در زندان وکیل‌آباد مشهد، در این فایل صوتی از آغاز اعتصاب غذا خبر داد.

او می‌گوید بعد از انتشار فایل صوتی قبلی، به بندی دیگر که مختص تبعیدی‌ها و تنبیهی‌ها است، منتقل شد و شرایطش بهبود نیافت. او همچنان نه محلی برای استراحت و خواب دارد و نه احساس امنیت می‌کند.
او در اعتراض به این شرایط و عدم رعایت اصل تفکیک جرایم، از تاریخ ۱۳ شهریور ۱۴۰۴ اعتصاب غذای خود را شروع خواهد کرد.

او خطاب به مسئولان زندان می‌گوید که اطلاعات مشهد در انفرادی‌ها و یا حتی تزریق مواد سمی نتوانستند مرا به زانو درآورند، شما هم نمی‌توانید روحیه مرا خورد کنید.

او در انتها خطاب به رهبر جمهوری اسلامی، علی خامنه‌ای می‌گوید، در قحطی اعتماد بین مردم و حکومت، چگونه و تا کی می‌توانی
در بین لشکر مجیزه‌گویان منحرف خود بنشینی و سخنان زنگار گرفته را روکشی از طلا بگیری؟ از تریبون یکطرفه و از رسانه میلی خود همچنان به فریب عوام الناس بپردازی؟ چرا که افکار عمومی و مردم آگاه ایران شما را متهم اصلی اعدام‌ها، قتل‌ها، شکنجه و آزار و زندانی کردن فرزندان راستگوی این مرز و بوم می‌دانند.

لازم به ذکر است، امید فتحی در منزل خود توسط نیروهای امنیتی بدون ارائه حکم قضایی در تاریخ ۱۳ خرداد ۱۴۰۴، با توسل به زور بازداشت شده بود و با محدودیت تماس‌ها مواجه است. او پیش از این هم سابقه بازداشت و برخورد قضایی داشته است.

#امید_فتحی #زندان_وکیل_آباد_مشهد #بیانیه #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

بی‌خبری از امید فتحی، زندانی سیاسی محبوس در زندان وکیل‌آباد مشهد، خانواده‌اش را به شدت نگران کرده است.
آقای فتحی در حالی که در پنجمین روز اعتصاب غذا به سر می‌برد، از روزی که پیام صوتی اعلام آغاز اعتصاب غذایش را منتشر شد، هیچ تماسی با خانواده نداشته است.
امروز (۱۷ شهریور) خانواده‌اش به زندان مراجعه کردند ولی مسئولان زندان در مورد شرایط او هیچ پاسخی ندادند و حتی اجازه ملاقات کابینی را هم ندادند.
مشخص نیست آقای فتحی اکنون در چه شرایطی به سر می‌برد.

لازم به ذکر است، امید فتحی در منزل خود توسط نیروهای امنیتی بدون ارائه حکم قضایی در تاریخ ۱۳ خرداد ۱۴۰۴، با توسل به زور بازداشت شده بود و با محدودیت تماس‌ها مواجه است. او پیش از این هم سابقه بازداشت و برخورد قضایی داشته است.
آقای فتحی در اعتراض به شرایط نگهداری خود بین مجرمان خطرناک، چندین پیام داده بود و نهایتا پنج روز پیش دست به اعتصاب غذا زد.
او در بخشی از پیام صوتی خود خطاب به خامنه‌ای گفت:
در قحطی اعتماد بین مردم و حکومت، چگونه و تا کی می‌توانی در بین لشکر مجیزه‌گویان منحرف خود بنشینی و سخنان زنگار گرفته را روکشی از طلا بگیری؟ از تریبون یکطرفه و از رسانه میلی خود همچنان به فریب عوام الناس بپردازی؟ چرا که افکار عمومی و مردم آگاه ایران شما را متهم اصلی اعدام‌ها، قتل‌ها، شکنجه و آزار و زندانی کردن فرزندان راستگوی این مرز و بوم می‌دانند.

پی‌نوشت:

بیانیه خانواده امید فتحی:
«امید فتحی، زندانی سیاسی، از تاریخ ۱۳ شهریورماه ۱۴۰۳ اقدام به اعتصاب غذا نموده است. علی‌رغم گذشت شش روز از آغاز این اقدام اعتراضی، از روز دوم اعتصاب تاکنون هیچ‌گونه تماس یا اطلاع‌رسانی درباره وضعیت جسمانی و محل نگهداری وی به ما داده نشده است. ادامه‌ی این بی‌خبری موجب نگرانی شدید خانواده و نزدیکان ایشان شده و مسئولیت حفظ جان و سلامت آقای فتحی مستقیماً بر عهده مقامات زندان و دستگاه‌های ذی‌ربط خواهد بود.»


#امید_فتحی #زندان_وکیل_آباد_مشهد #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

بیانیه خانواده امید فتحی، زندانی سیاسی محبوس در زندان وکیل‌آباد مشهد:

«امید فتحی، زندانی سیاسی، در شرایط وخیم جسمی به بهداری زندان منتقل شده است. گزارش‌ها حاکی از آن است که او را با بستن دست‌وپا تحت فشار قرار داده و با تزریق اجباری سرم و خوراندن خوراکی، اعتصاب غذای او را شکسته‌اند.
این اقدام همراه با ضرب‌وشتم شکنجه‌های شدید صورت گرفته و وضعیت سلامتی او به شدت نگران‌کننده است.

تا این لحظه هیچ تماسی از سوی او برقرار نشده و خانواده تنها از طریق یکی از هم‌بندی‌ها از شرایط وخیمش مطلع شده‌اند.

📢 خواستار اطلاع‌رسانی فوری و پیگیری وضعیت امید فتحی هستیم.»


#امید_فتحی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امید فتحی که چندی پیش در زندان وکیل‌آباد مشهد، در اعتراض به شرایط غیر انسانی زندان اعتصاب غذا کرده و پس از چند روز با ضرب و شتم و با زور اعتصابش را شکسته بودند، همچنان ممنوع‌الملاقات است.

مادر او در استوری اینستاگرام نوشت:

«جان به لبم آمده از دوریت
مکث کن ای دیده بارانی‌ام

تنگ دلی راه نفس بسته و...
صبر ندارد دل طوفانی‌ام

پسرم امید جان!
در این روزهای سخت که تو را ممنوع‌الملاقات کرده‌اند، روزهای سختی را تجربه می‌کنم، اما چه می‌شود کرد؟...
من بیقرارم، چه می‌شود کرد دیگر؟
خوب من یک مادرم گویی گم کرده‌ای دارم
خانه‌ام این چند ماه تفس‌گیر و دلگیر شده است.

منتظر روی ماهت هستم

ای وطن!

دلتنگی برای روزهای روشن،
خانه‌ای‌ست متروک در دل این فصل»

#امید_فتحی #زندانی_سیاسی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

شب همیشه شب نمی‌مونه

دو قدم دیگه می‌رسیم به نور

ویدیوی کوتاهی از یکی از کارهای تازه توماج صالحی، که در یوتیوب منتشر کرد.
https://youtu.be/aRTjE9MMvIA?si=q3XX3rHCKZ4bTM8y

#توماج_صالحی #شب_همیشه_شب_نمیمونه #امید #نه_به_جمهوری_اسلامی #زن‌_زندگی_آزادی #همبستگی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

بی‌خبری نگران‌کننده از امید فتحی پس از ضرب‌وشتم شدید در زندان وکیل‌آباد مشهد

طبق گزارش دریافتی، شب گذشته به محض خروج «امید فتحی» از کابین تلفن زندان وکیل‌آباد مشهد، نیروهای حفاظت زندان به او حمله‌ور شدند. طبق گزارش‌ها، حدود ۱۰ نفر از مأموران او را به‌شدت مورد ضرب‌وشتم قرار داده‌اند.
حال او وخیم گزارش شده و دچار ورم و خون‌ریزی شدید شده است؛ در حال حاضر یک چشمش دچار مشکل شدید شده و به دلیل مشکل جسمانی در ناحیه‌ی دیسک کمر، دچار ضرب‌دیدگی شده است.

امروز خانواده‌ی او با مراجعه به زندان وکیل‌آباد با پاسخ‌های متناقض روبه‌رو شدند؛ یکی می‌گوید درگیری‌ای در کار نبوده، دیگری مدعی است او در بهداری است، و فردی دیگر می‌گوید در همان بند قبلی نگهداری می‌شود.

در حال حاضر هیچ اطلاع دقیقی از وضعیت جسمی و محل نگهداری امید فتحی در دست نیست.
طبق گفته‌ها، او تا اطلاع ثانوی ممنوع‌الملاقات و ممنوع‌التماس است.

خانواده آقای فتحی از این بی‌خبری به شدت نگران هستند.

#امید_فتحی #مشهد #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

فرزانه مویدی، مادر دادخواه جاویدنام امید مویدی، این ویدئو را در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده است.

امید مویدی دانشجوی ۲۰ ساله رشته تربیت بدنی دانشگاه باهنر شیراز بود که هنگام بازگشت از تمرین در جریان انقلاب ۱۴۰۱ با شلیک مستقیم ماموران سرکوبگر جمهوری اسلامی کشته شد.

روز ۲۴ آبان ۱۴۰۱، پسر جوان معترضی روی زمین افتاد، تعدادی مأمور مسلح او را مورد ضرب و شتم قرار دادند، مردم قصد کمک داشتند، اما ماموران با شلیک تیرهوایی ایجاد رعب و وحشت کردند.
امید مؤیدی، دانشجوی سال آخر رشته تربیت‌بدنی شیراز جلوتر آمد تا به جوانی که کتک می‌خورد؛ کمک کند، ماموران از پشت امید را هدف گلوله قرار دادند و تیری به کمر او شلیک کردند، امید روی زمین افتاد، سرکوبگران دوباره شلیک کردند و این بار تیر خلاص به پیشانی امید اصابت کرد.

در مسیر دادخواهی خانواده‌ها را تنها نگذاریم
صفحه اینستاگرامی فرزانه مویدی مادر جاویدنام امید مویدی
farzanemoaydi


#شیراز #امید_مؤیدی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech

تصاویری از مراسم خاک‌سپاری امید سرلک منتشر شده که نشان می‌دهد هم‌وطنان‌مان با شعار مرگ بر خامنه‌ای پیکر امید سرلک را بدرقه کردند.

این جوان ۲۷ ساله اهل الیگودرز، در گورستان اکبرعلی این شهر به خاک سپرده شد.
پیکر امید سرلک روز شنبه ۱۰ آبان ۱۴۰۴ و ساعاتی پس از انتشار ویدیویی علیه علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی در شبکه‌های اجتماعی، با گلوله‌ای در بدنش در خودروی شخصی‌اش پیدا شد.
جمهوری اسلامی اعلام کرده علت مرگ «خودکشی با سلاح کمری» بوده اما به شهادت خانواده و پدر امید سرلک سرکوبگران جمهوری اسلامی از دو طرف در یک تونل زیر گذر او را محاصره کردند و به قتل رساندند.

#امید_سرلک
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech