نامه یک مخاطب به
مریم استوار، مادر دادخواه یاسین جمال‌زاده، جان‌باخته انقلاب ۱۴۰۱

روزی که گفتند به مادر یکی از جاویدنامان نامه‌ای بنویسید
قلم به دست گرفته و نوشتم
درود مادر داغدار من

و فکر کردم به کدام‌شان بنویسم، نام هر کدام‌شان را خواستم بنویسم، دیگری با چشم‌های اشکبارتر در نظرم ظاهر شد

قلم را کنار می‌گذارم و به هزاران مادری می‌اندیشم که نام و نشانی از آنان گفته نشده
به آن مادران گمنام
و بالاخره تصمیم گرفتم
نامه‌ام را به مریم استوار، مادر جاویدنام یاسین جمال‌زاده
بنویسم

به نام جاویدنامان راه آزادی
درود بر مریم داغدار
که چون نامت استوار ایستاده‌ای و در خفقان دادخواه خون به ناحق ریخته فرزندت هستی
سال نو و نوروز را به مادر، همسر داغدار یاسین و دختران دوقلویش تبریک می‌گویم

بی‌گمان، موسوم آزادی در سرزمین دلاویزمان فرا رسیده و نسیم رهایی وزیدن گرفته

مریم استوار ،مادر داغدار یاسین، مطمئن باش که انقلاب
#زن_زندگی_آزادی به زودی پیروز خواهد شد
و زنان و دختران‌مان در ایرانی آباد و آزاد با آنچه که درخورشان است زندگانی‌ها خواهند کرد

یاسین برای تجلی آرمان‌هایش جان با ارزش خود را فدا کرد و ما قول می‌دهیم که رهرو راهش خواهیم بود، صدایش را به گوش جهانیان خواهیم رساند و تا پیروزی نور بر تاریکی کنارشان خواهیم ایستاد
قسم به خون یاران
ایستاده‌ایم تا پایان
با مهر
سیما


شما هم می‌توانید به مادران دادخواه نامه بنویسید.

#یاسین_جمالزاده #رضوانشهر #دادخواهی #مادران_دادخواه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مادر جاویدنام سیاوش محمودی، در اینستاگرام خود نوشت:

«به آنان که فرزندم را به ناحق کشتند… شما خیال کردید با گرفتن سیاوش از من، مرا هم خاموش می‌کنید؟ گمان کردید با داغی که بر دلم گذاشتید، تسلیم می‌شوم؟ نه! من هنوز ایستاده‌ام، زخمی اما استوار، داغدار اما پرصلابت، با قلبی شکسته اما آتشی در جان که هرگز خاموش نخواهد شد. شما، که بی‌رحمانه جان فرزندم را گرفتید، فکر کردید که با خون او دیوارهای سلطه‌تان را محکم‌تر می‌کنید، اما نمی‌دانید که همین خون، پایه‌های ظلمتان را فرو خواهد ریخت. سیاوش من یک نام نبود، یک نور بود، یک حقیقت بود، و حقیقت را نمی‌توان کشت. هر روز که می‌گذرد، آتش خشم مادران داغدار زبانه می‌کشد. ما فراموش نمی‌کنیم، ما نمی‌بخشیم، ما تا آخرین نفس برای خون به ناحق ریخته‌ی عزیزانمان می‌جنگیم. شما شاید قدرت داشته باشید، اسلحه داشته باشید، اما ما چیزی داریم که شما از درکش عاجزید: عشق، ایمان، و عزم برای انتقام از ظلم. سیاوش من زنده است، در فریادهای حق‌طلبی ما، در قدم‌هایی که در راه آزادی برمی‌داریم، در اشک‌هایی که از چشمان مادران بی‌پناه جاری می‌شود. روزی خواهد رسید که شما در دادگاه تاریخ، در برابر تمام این جنایت‌ها پاسخگو باشید، و آن روز، دیگر جایی برای پنهان شدن نخواهید داشت. من ایستاده‌ام، با تمام دلتنگی، با تمام درد، اما استوارتر از همیشه.»

این مادر قوی و شجاع، همچنین در دو استوری در روزهای اخیر بر تداوم دادخواهی تاکید کرده است‌

#دادخواهی_تا_آخرین_نفس #نه_به_حکومت_بچه_کش #ما_فراموش_نمی‌کنیم #مادران_دادخواه #دادخواهی #سیاوش_محمودی

@Tavaana_TavaanaTech

مینا سلطانی، مادر جاویدنام شهریار محمدی، تصاویری از دیدار صمیمانه با هنگامه قاضیانی، هنرمند معترض، را منتشر کرد. تصاویری که در آن‌ها مادران دادخواه دیگری هم حضور دارند.

او نوشت:

«ممنونم از استقبال گرمت و دستان پرمهرت، هنگامه جان.
با دیدن این‌همه محبت و احترام از شما و همه عزیزان،
هر بار بیشتر ایمان می‌آورم که «ژن، ژیان ، ئازادی» خاموش نشده و هیچ‌وقت فقط یک شعار نبوده…
و دلم قرص‌تر می‌شه که شهریارم، پا در راه اشتباهی نگذاشت
دایه مینا»

ـ هنگامه قاضیانی از جمله بازیگرانی بود که در جریان انقلاب مهسا، حجاب از سر برداشت و به خیابان رفت، بازداشت و ممنوع‌الکار شد.

او همچون یلدا آقافضلی «اظهار پشیمانی نکرد» و همچنان در کنار خانواده‌های دادخواه می‌ایستد.
او چند روز پیش با پدر یلدا آقافضلی، پدر و مادر متین نادرخانی، مادر و خواهر سپهر اعظمی و ... هم ملاقات کرده بود.



#آغوش_همبستگی #مادران_دادخواه #زن_زندگی_آزادی
#دایه_مینا #هنگامه_قاضیانی #شهریار_محمدی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
به شهریور نزدیک می‌شویم، ماهی که یادآور مهسا امینی و آغاز یکی از بزرگترین خیزش‌های مردمی در ایران معاصر است. خیزشی با شعارهای مترقی و با حضور مردم اقصی نقاط میهن.
جوانان ایران با دست خالی مقابل حکومت تا بن دندان مسلح حماسه آفریدند و جان خود را برای آزادی میهن نثار کردند. بعد از آن‌ها مادرانشان در تداوم جانفشانی فرزندان، شهامت یافتند و در هر کوی و برزن نام آن آزادکان را فریاد زدند و وجدان جامعه را به بیداری فراخواندند.

لیلا مهدوی، مادر سیاوش محمودی، ویدیوی اول را منتشر کرد و نوشت:
حالمان به مانند فریاد بلندی است برای ظلم برای حق برای دلتنگی مادرانه
نه، بهتر از خوب — رها، سبک، بی‌وزن
مثل آواز زلال آب، که نرم و بی‌صدا
از دل صخره‌ها عبور می‌کرد،
انگار که زمین هم دلش را به ما سپرده بود. برای فریادهایمان

قلب‌هایمان…
می‌تپید، آرام، هماهنگ
با ضرباهنگی که نه از زمان بود،
نه از عقل — فقط از عشق.

گفتم:
بیا حرفی بزنیم،
حرفی از جنس رود — جاری و پاک
از جنس نسیم، که بوسه می‌زند بی‌ادعا
از جنس نوری که روی برگ‌ها می‌رقصد.

بیا واژه‌هایمان را بکاریم
در خاکی که بوی باران می‌دهد،
بوی فرزندانمان را می دهد
تا شاید درختی بروید
از نام فرزند انمان پردل خاک
که میوه‌اش سکوتی شیرین باشد، برای آنانی که صدای ما به گوششان می رسد
و سایه‌اش آغوشی بی‌مرز.

آب، کوه، درخت…
با ما نفس می‌کشیدند،
شرمگین از صداقتمان
گوش سپرده بودند
به زمزمه‌ی دوستت دارمی
که فقط چشم‌هایمان گفتند.

ما بودیم
و رویایی که فقط در خیال تو آغاز می‌شد…
و دیگر هیچ
به نام فرزندان نامی ایران به نام سیاوش .عرفان . نیکا.ابوالفضل.سارینا .امیر مهدی.کومار .محمد مهدی .آرمیتا.صدف. وتمام دختران و پسران آزاده ای که جان شیرین خود را در راه آزادگی ازدست دادن برای وطن
جاوید نام بلنتدتان که تاریخ ساز ایران آزاد می شوید
#سیاوش_محمودی #دادخواهی #عدالت #عرفان_رضایی #ایران #مادران_دادخواه
#ابوالفضل_مهدی_پور
#غزاله_چلابی


ویدیوی دوم هم از استوری خانم مهدوی برداشته شده است.

#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

خواهر جاویدنام رحیم کلیج، در سومین سالگرد جان‌باختن برادرش، ضمن انتشار این تصاویر نوشت:

«سه سال از کشته شدنت گذشت و من همچنان چشم به راهم که برگردی رحیم بی گناهم🥀
منتظر میمانم و ایمانم دارم بعد این همه بارون خون بالاخره پیداش میشه رنگین کمون✌🏻🌱
سومین سالروز جاودانگی ات گرامی قهرمان برادرم💚🤍❤️‍🩹
سپاس از هموطنان عزیزی که به یاد قهرمانشون هستند و در این روزهای سخت به هر نحوی در کنارمون ابراز همدردی می‌کنند وجودتان برامون ارزشمنده و فراموش نخواهد شد🙏🏻»


رحیم کلیج جوانی ۲۷ ساله از قائمشهر بود، مهندس نرم‌افزار، تعمیرکار موبایل، عاشق طبیعت، ورزش و موسیقی محلی. او مردی شاد، باگذشت و عاشق زندگی بود که برای آینده‌اش برنامه‌های بزرگی داشت. زیر بار ظلم نمی‌رفت و حضورش در اعتراضات ۳۰ شهریور ۱۴۰۱، تنها نشانه‌ای از تعهدش به آزادی و عدالت بود. در همان شب، هنگام بازگشت از کار و پیوستن به مردم معترض، هدف دو گلوله جنگی و ضربات باتوم سرکوبگران قرار گرفت و در خون خود غلتید. تلاش دوستانش برای نجاتش بی‌نتیجه ماند، چراکه بیمارستان‌ها از پذیرشش سر باز زدند و او پیش از رسیدن به بیمارستان جان باخت.

پس از جان‌باختنش، نیروهای امنیتی با تهدید و فشار، سعی در تحریف واقعیت و تحمیل روایت حکومتی داشتند، اما خانواده‌اش تسلیم نشدند.
متاسفانه مادر رحیم، خانم انبیا شمسی سال پیش غم فقدان پسرش را تاب نیاورد و درگذشت.

#رحیم_کلیج #انبیا_شمسی #مادران_دادخواه
#سالگرد#سی_شهریور_۱۴۰۱ #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech