عادل کیانپور یک نمونه از جوانان گمنام زندانی بود که به دلایل سیاسی عقیدتی در زندان هستند ولی کسی از آنان خبر ندارد.

او در زندانی که تحت نظام خامنه‌ای اداره می‌شود جان خود را باخت.

این اتفاق در هر کشور نرمالی می‌توانست یک جنجال رسانه‌ای شود ولی در ایران که به گفته خامنه‌ای آزادترین کشور دنیاست، کک هیچ مسئولی نگزید.

علی‌رغم این مسائل نجات جان این زندانیان در اولویت است.

بایستی از وکلای محترم و مستقل و مردم‌دوست تقاضا کرد که با توجه به آشنایی تخصصی که با سیستم قضایی - امنیتی دارند و از آنجا که با توجه به مناسبات خود با زندان، احتمالا وضعیت زندانی‌ها را بهتر می‌دانند، در این مسئله نیز ورود کرده و به یاری زندانیان جوان سیاسی - عقیدتی بروند.

همانگونه که کادر درمان ایرانی در مسئله همه‌گیری کرونا، دلاوری و شجاعت به خرج داد می‌توان از وکلا درخواست کرد که در اینجا نیز به یاری زندانیان بی‌پناه که در این فضای خاص امنیتی، بسیاری از آنان در بی‌خبری و بی‌تفاوتی در زندان هستند.

زندانیان گمنام را دریابیم!

#عادل_کیانپور #زندان_شیبان_اهواز #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دختر خالد پیرزاده در این ویدئو از مردم می‌خواهد که صدای پدر او باشند.

او در اینجا به این واقعیت تلخ اشاره می‌کند که خالد پیرزاده در زندان شیبان اهواز در اعتراض به عدم رسیدگی به وضعیت او، چشم راست خود را دوخته است.

این همان زندانی است که در آنجا عادل کیانپور در پی اعتصاب غذا عملا به قتل رسید.

خالد پیرزاده تقاضای زیادی ندارد؛ او خواهان رسیدگی به وضعیت پرونده‌اش، احترام به خانواده‌اش هنگام ملاقات، بهبود وضعیت زندان و تحقق وعده‌های قضایی است.

جمهوری اسلامی خود را «حکومت عدل» می‌نامد؛ آیا در این «حکومت عدل» مسئولی در سازمان‌های قضایی نیست که صدای خالد پیرزاده را در زندان شیبان اهواز بشنود؟

#خالد_پیرزاده #زندانی_سیاسی #زندان_شیبان_اهواز #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
«عدم رسیدگی پزشکی به وضعیت ‎جابر آلبوشکه بعد از ۱۳ سال زندان(بدون مرخصی)

جابر به بیماری"ناخنک" چشم مبتلاست و چشم‌ پزشک زندان شیبان به او گفته است که چشم او نیاز به جراحی فوری دارد، اما مسوولان زندان از انتقال او به بیمارستان ممانعت می‌کنند.
ناخنک چشم نوعی تومور درون چشم است. که به سمت قرنیه رشد می‌کند.
نامبرده به علت درد شدید چشم شب‌ها نمیتواند استراحت کند و حتی از کارهای روزمره خود در زندان نیز بازمانده است.
آقای آلبوشوکه، در اسفند ۱۳۸۹ بازداشت شد. او عضو گروه فرهنگی الحوار(گفتگو)بود. او و دوستانش در الحوار، آموزشگاه کنکور داشتند و برای دانش‌آموزان فقیر، تدریس می‌کردند و در جلسات شعرخوانی و داستان‌نویسی به زبان عربی حضور داشتند.
همراه با جابر، برادرش مختار البوشکه، محمدعلی عموری‌نژاد، رحمان عساکره، هاشم شعبانی و هادی راشدی نیز بازداشت شدند.
جابر در تیر سال ۹۱، به‌اتهام محاربه با خدا و افساد فی‌الارض.

الحوار یک گروه ثبت شده در سازمان ملی جوانان بود که در سال‌های۱۳۸۲ تا ۱۳۸۴،همایش و شب های شعر و کلاس‌های آموزشی و هنری برای جوانان شهر رامشیر برگزار می‌کرد. تعداد قابل توجهی دبیر در این مجموعه عضو بودند، کلیه مراسم در محل کانون، که یک تالار متعلق به آموزش و پرورش بوده برگزار می‌شد.
فعالیت‌های این موسسه در پی اعتراضات مردم اهواز در اردیبهشت ۱۳۸۴ اهواز غیرقانونی اعلام شد و مؤسسان و اعضا و وابستگان به این موسسه، بازداشت شدند و با حکم‌های سنگین مواجه شدند.»

- از توییتر آرش صادقی، فعال حقوق بشر

- رفتاری که به بازداشت‌شدگان گروه الحوار شد، بسیار ظالمانه و ناعادلانه بود. گروهی که فعالیت فرهنگی و علمی انجام می‌داد و حبیب راشدی از اعضای بنیان‌گذار آن، عضو شورای شهر اهواز بود. اما اعضای این گروه بازداشت و تعدادی اعدام شدند و تعدادی همچنان در شرایط بسیار سخت در زندان هستند.

صدای زندانیان زندان‌هایی مثل زندان شیبان اهواز، زندان زاهدان، زندان ارومیه و ... کمتر شنیده می‌شود و خانواده‌ها چون تحت فشار و تهدید زیادی هستند کمتر اطلاع‌رسانی می‌کنند.

#جابر_آلبوشکه #زندان_شیبان #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

روح‌الله خسروی، شهروند اهل ایذه و پدر دو کودک ۷ و ۱۳ ساله است. او دارای شغل آزاد است و حدود پنجاه روز پیش در مسیر ایذه به اصفهان، توسط وزارت اطلاعات بازداشت شده است.

یک ماه در بازداشتگاه اداره اطلاعات اهواز و بقیه مدت را در زندان بدنام و مخوف شیبان اهواز گذرانده است. از اتهامات انتسابی و دلایل بازداشت به این شهروند اطلاعی در دست نیست، در مراجعات خانواده‌اش پاسخ درستی داده نمی‌شود و تنها گفته می‌شود که پرونده‌اش امنیتی است.

آقای خسروی پس از یک ماه از بازداشت، یک بار با خانواده‌اش تماس گرفت و حالش خوب نبود و تعادل روحی نداشت و می‌گفت چیزی به من خورانده‌اند که حالم خوب نیست.

خانواده‌اش بسیار نگران هستند و کودکانش برای دیدن پدرش بی‌تابی می‌کنند.

چندی پیش رئیسقوه‌قضاییه در سخنانی اعتراف کرد که افراد بدون ادله اثبات جرم بازداشت می‌شوند و بعد دنبال ادله می‌کردند. البته او این موضوع را در خصوص متهمان اقتصادی گفت، ولی سال‌هاست که در خصوص متهمان سیاسی نیز رویه چنین است و بازداشت‌شدگان را در بلاتکلیفی نگه‌می‌دارند تا سناریوی بازجویان را تکرار کنند و آنگاه همان مطالب ازسوی کارشناس پرونده (نام دیگر بازجو است!) به عنوان اقاریر (بخوانید اعتراف اجباری) به دادگاه ارائه می‌شود.

- صدای زندانیان گمنام باشیم. لازم است از همان روزهای ابتدایی بازداشت، اطلاع‌رسانی انجام شود.

#ایذه #روح_الله_خسروی #زندانیان_گمنام #زندان_شیبان #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

سیاوش حسینی، جوان ۲۱ ساله اهل شهرستان ایذه خوزستان، بیش از دو ماه است که بازداشت شده است. نیروهای اطلاعات استان خوزستان با حکم قاضی کشیک و با همکاری نیروهای اطلاعات اصفهان شب ۲۶ دی ماه ۱۴۰۲ به خانه او و برادرش در منطقه قائمیه اصفهان هجوم برده و ضمن ضرب و شتم آن‌ها، او را بازداشت کردند.
به گفته یک منبع مطلع، پس از پیگیری شبانه‌روزی، خانواده‌اش متوجه شدند که سیاوش را به زندان شیبان اهواز منتقل کرده‌اند.
پدر سیاوش به دلیل حادثه برق‌گرفتگی چندین سال است که خانه‌نشین است و سیاوش و برادرش با کار کردن در شهرهای مختلف هزینه زندگی خانواده را تامین می‌کنند.
سیاوش حسینی ۲۱ روز در انفرادی و تحت شکنجه برای اعتراف اجباری بوده، به او اتهامات سنگینی نسبت داده‌اند، مثل «تیر اندازی به سمت مامورین، مجهز کردن گروهک تروریستی، دریافت پول از افراد بیگانه خارج از کشور، همدستی با اشرار و تروریست‌ها»، سیاوش حسینی این اعترافات را انکار کرده و می‌گوید تحت فشار و شکنجه از او اعتراف اجباری گرفته‌اند.
در پیگیری خانواده به آن‌ها گفته می‌شود که پرونده مهر محرمانه خورده و امنیتی است و نمی‌توانیم اطلاعاتی به شما بدهیم.
خانواده و دوستان سیاوش تا حدود یک هفته پیش اطلاعی از محل نگهداری او نداشتند و اقوام و دوستان او به شدت نگرانش هستند و فکر می‌کنند که او را اشتباهی گرفته‌اند و شاید به خاطر تشابه اسمی یا اعترافات اجباری متهمی دیگر ....
آن‌ها می‌گویند که همه شاهد بوده‌اند که این جوان از کودکی برای. کمک به معاش خانواده در حال کار کردن در شهرهای مختلف بوده است.

زندان شیبان اهواز، از جمله زندان‌هایی است که زندانیان گمنام زیادی در آن تحت شکنجه و شرایط بدی قرار دارند. اغلب خانواده‌ها اطلاع چندانی از حقوق فرد بازداشت شده ندارند و اغلب دیر اطلاع‌رسانی انجام می‌شود. اغلب زندانیان از قشر محروم جامعه هستند و نیاز به یاری رسانی دارند.

از خانواده‌های افراد بازداشت شده در خواست می‌کنیم که در کمتر از ۷۲ ساعت پس از بازداشت، خبر را رسانه‌ای کنند. در بی‌خبری از فرد بازداشت شده، حقوق انسانی او بیش‌تر نقض می‌شود.

#سیاوش_حسینی #زندان_شیبان #یاری_مدنی_توانا

- عکس با هوش مصنوعی اصلاح شده است.

@Tavaana_TavaanaTech

ضرب‌و‌شتم زندانیان سیاسی زندان شیبان اهواز توسط ماموران

ریما شیرمحمدی، فعال حقوق بشر، نوشت:
«طبق گزارش‌های رسیده به سازمان حقوق بشری «کارون» سه‌شنبه ۲۱ فروردین، محمد نیازی، مدیر داخلی زندان مرکزی اهواز (شیبان) به همراه جمعی از نیروهای گارد ویژه به صورت وحشیانه‌ای وارد بند ۵ مختص زندانیان سیاسی شده و با اعمال خشونت فیزیکی شدید علیه آنها، به کلیه وسایل زندانیان سیاسی اهوازی از جمله یخچال و وسایل شخصی آن‌ها آسیب رسانده و بعد از بند خارج شده‌اند.»

بر اساس گزارش رسیده زندانیان سیاسی، محمد نیازی، مدیر داخلی زندان را مسئول این حمله خشونت‌آمیز می‌دانند.

در ضمن بر اساس گزارشات فعالان حقوق بشر دست‌کم ۱۷ زندانی سیاسی در زندان شیبان اهواز با وجود وضع نامناسب جسمی از اعزام به مراکز درمانی خارج از زندان محروم‌اند. اغلب این زندانیان سال‌های طولانی در حبس بوده‌اند و ماموران امنیتی با کارشکنی مانع رسیدگی پزشکی مناسب به آنان شده‌اند.

مخالفت نهادهای امنیتی با اعزام این زندانیان به بیمارستان در حالی ادامه دارد که زندان شیبان اهواز فاقد بسیاری از تجهیزات و امکانات برای رسیدگی پزشکی مناسب به زندانیان سیاسی است.

#زندان_شیبان_اهواز
#زندان
#زندانی
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech

دستکم ۱۷ زندانی سیاسی در بند ۵ زندان شیبان اهواز از حق ملاقات محروم شدند.
محمدعلی عموری، مختار البوشوکه، جابر البوشوکه، عبدالامام زائری، علی حلفی، یحیی ناصری، علی صیاحی، ایوب پرکار، غلام‌حسین کلبی، عبدالزهرا هلیچی، فارس عموری (رماحی)، محمدرضا مقدم، محمد مؤمنی‌تیماس، حسین سبحان‌نصاری، جابر صخراوی، محمد لویمی و حسن سواری زندانیانی هستند که دوران محکومیت خود را بدون رعایت اصل تفکیک جرائم در زندان شیبان اهواز سپری می‌کنند.
آنها روز شنبه ۲۵ فروردین‌ماه، به دستور مدیر داخلی زندان، از امکان ملاقات با خانواده محروم شدند.

یک منبع نزدیک به خانواده یکی از این زندانیان به هرانا گفت:
«روز شنبه ۲۵ فروردین، خانواده‌های این زندانیان برای ملاقات با آنها به زندان مراجعه کردند، با مخالفت محمد نیازی، مدیر داخلی زندان شیبان اهواز، از ملاقات ممانعت به عمل آمد. این اقدام بازدارنده، منجر به افزایش نگرانی‌های این افراد در خصوص سرنوشت فرزندان‌شان شده است.»

در روزهای اخیر اخباری مربوط به ضرب‌وجرح زندانیان در زندان شیبان اهواز منتشر شده است. این زندانیان سال‌های طولانی در حبس بوده‌اند و ماموران امنیتی با کارشکنی مانع رسیدگی پزشکی مناسب به آنان شده‌اند.

صدای زندانیان باشیم

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#زندانی_سیاسی
#زندان_شیبان_اهواز
@Tavaana_TavaanaTech

مسئولان زندان شیبان اهواز مانع از انتقال دارو به وسام مزرعه زندانی سیاسی مبتلا به سرطان در این زندان شده‌اند.

به گزارش سازمان حقوق‌بشری کارون، مسئولان زندان بدنام شیبان اهواز از ورود داروهای «وسام مزرعه»، زندانی سیاسی اهل سنت، محبوس در بند ۸ که مبتلا به بیماری سرطان است، جلوگیری کرده‌اند، این در حالی‌ست که داروخانه بهداری زندان هم فاقد این داروها است.

«وسام مزرعه»، به ۱۵ سال حبس محکوم شده است و اکنون پس از گذشت سه سال از زمان حبس، به بیماری سرطان مبتلا شده و نیاز به معالجه فوری خارج از زندان دارد؛ با این حال مسئولان این زندان حتی از رسیدن دارو به او جلوگیری می‌کنند.
آرش صادقی در پستی در شبکه اکس، توییتر، نوشت:
«حال این زندانی عقیدتی بخاطر بیماری سرطان روز به روز وخیم‌تر شده و نیاز به معالجه خارج از زندان و مراجعه به پزشک متخصص برای درمان دارد.»
نقض گسترده حقوق زندانیان توسط جمهوری اسلامی صورت می‌گیرد و به عمد زندانیان را از دسترسی به درمان محروم می‌کند.

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#وسام_مزرعه #زندان_شیبان_اهواز #زندانی
#زندان
@Tavaana_TavaanaTech

مسعود جامعی، متهم سیاسی، بیش از ۱۳ ماه است که به صورت بلاتکلیف در زندان شیبان اهواز زندانی است.
او که ۴۷ سال دارد، به بیماری سرطان معده مبتلا شده و کماکان از دریافت رسیدگی مناسب پزشکی محروم بوده است.

یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این متهم سیاسی، به «هرانا» گفت:
«آقای جامعی از بیماری‌های سرطان معده، کبد و فشار خون رنج می‌برد. او با وجود نیاز به درمان، از رسیدگی تخصصی پزشکی و اعزام به مراکز درمانی محروم مانده است.»

مسعود جامعی پیشتر در دادسرا از بابت اتهام «افساد فی الارض»، «عضویت در گروه‌های مخالف نظام» و «اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت ملی» تفهیم اتهام شده بود؛ اما تاکنون دادگاهی برای او تشکیل نشده است.

این متهم سیاسی در تاریخ ۱۰ مردادماه ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی در اهواز بازداشت شد.
از این متهم سیاسی حتی عکسی هم منتشر نشده است.
صدای زندانیان باشیم

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#مسعود_جامعی
#زندان_شیبان_اهواز
#زندانیان
@Tavaana_TavaanaTech

ایوب غیبی‌پور، زندانی سیاسی متولد ۱۳۷۳ در اعتراضات ۱۴۰۱ به اتهام محاربه به ۱۰ سال حبس در تبعید در زندان کرمان محکوم شده، همچنین یک سال حبس تعزیری به اتهام ارتباط با شبکه‌های معاند به او داده‌اند، او در این ویدئو که در اینستاگرامش منتشر کرده می‌گوید که در دوره بازداشت قبلی در زندان شیبان اهواز بیمار شده و هنوز در حال درمان است.

او ضمن انتشار این ویدیو نوشته:

«این حکم از سوی شعبه یک دادگاه انقلاب اهواز صادر شده و پس اعتراض من به کمک وکلای محترم به دیوان عالی کشور رسید و بار اول که با فرجام خواهی وکیل پیشین من آقای پرویز محمدحسینی موفق شد که نقض شود اما همان حکم دوباره صادرشد و اینبار در همان دادگاه و همان قاضی تایید شد سوال من اینجاست چگونه این حکم برای بار اول نقض می‌شود اما برای بار دوم با همان اتهامات با همان اظهارات با همان قاضی و شعبه تایید می‌شود؟ آیا مافیایی پشت پرده این احکام قراردارد؟چگونه قرارگاه ابالفضل برای تغییر نظر قاضی پس از نقض این حکم میتواند به پرونده دسترسی یابد؟آیا اسرار بر اجرای این حکم پس از دوبار صدور قضیه ای دارد؟
هموطن صدای من باش همانگونه که من روزی درخیابان صدای شما بودم🙏❤️»


#ایوب_غیبی_پور #زندان_شیبان #زندان #زندانی_سیاسی #تبعید #اهواز #آسیب_دیده #کرمان #مهسا_امینی #زن_زندگی_آزادی #مرد_میهن_آبادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
گزارشی از آخرین وضعیت زندانیان سیاسی بند ۸ زندان شیبان

در پی اعتصاب «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، فشارها و محدودیت‌ها بر زندانیان بند ۸ زندان شیبان به طرز چشمگیری افزایش یافته است. تازه‌ترین اطلاعات حاکی از اعمال محدودیت‌های شدید در ارتباطات، تغذیه و خدمات پزشکی برای این زندانیان است.

کاهش امکانات ارتباطی

تعداد تلفن‌های موجود در بند ۸ که پیشتر ۶ دستگاه برای ۱۸۰ زندانی بود، به یک دستگاه کاهش یافته است. این اقدام به عنوان یک فشار روانی بر زندانیان تلقی می‌شود و به آن‌ها هشدار داده شده که همین یک دستگاه نیز به زودی جمع‌آوری شده و ارتباط با بیرون به طور کامل قطع خواهد شد.

محدودیت‌های غذایی

تمامی اجاق‌های گاز از بند ۸ جمع‌آوری شده‌اند. پیش از این، زندانیان می‌توانستند شام خود را تهیه کنند، اما اکنون با این محدودیت، امکان تهیه غذای شخصی به شدت کاهش یافته است. کیفیت غذای زندان، به‌ویژه وعده شام، بسیار پایین است و زندانیان عملاً وابسته به تهیه غذای شخصی بودند.

کاهش خدمات پزشکی

رسیدگی‌های پزشکی که پیش‌تر نیز محدود بود، اکنون تقریباً به صفر رسیده است. زندانیان از نبود پیگیری درمانی رنج می‌برند و این موضوع می‌تواند سلامت آن‌ها را به‌طور جدی تهدید کند.

افزایش فشار روانی

طبق اظهارات خود زندانیان، این فشارها به ویژه پس از انتشار اخبار اخیر از زندان شیبان تشدید شده است. به نظر می‌رسد این اقدامات برای جلوگیری از اطلاع‌رسانی و ارسال اخبار به بیرون طراحی شده‌اند و فشار روانی شدیدی بر زندانیان اعمال می‌کنند.

وضعیت نگران‌کننده زندانیان بند ۸ زندان شیبان نشان از افزایش فشارها و محدودیت‌های شدید در حوزه ارتباطات، تغذیه و بهداشت دارد، که سلامت و حقوق انسانی آنان را به طور جدی تهدید می‌کند.

از ریما شیرمحمدی، فعال حقوق بشر


#زندان_شیبان #کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام #نه_به_اعدام #حقوق_زندانی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

روایت شکنجه در بازداشتگاه پلیس؛ رنج‌نامه مختار آلبوشوکه از زندان شیبان

مختار آلبوشوکه، زندانی سیاسی محبوس در زندان شیبان اهواز، در نامه‌ای به شرح شکنجه‌های روحی و جسمی‌ای پرداخته که در یکی از بازداشتگاه‌های پلیس اهواز تجربه کرده است.

او با اشاره به فحاشی‌های جنسیتی مأموران، روایت می‌کند که چگونه، با وجود آگاهی از بیماری فتق، ضربات مکرر به ناحیه شکمش وارد شده و این خشونت‌ها به تشدید بیماری و تحمل دردهای شدید منجر شده است. وی که محکوم به حبس ابد است، همچنین از محرومیت خود از درمان ضروری علی‌رغم تأکید پزشکان سخن گفته و توضیح می‌دهد که چگونه به جای درمان، با تزریق مسکن‌های قوی و مصرف قرص، درد ناشی از بیماری و شکنجه را تحمل می‌کند.

او که پیش‌تر با دستور پلیس فتا و توسط مأموران اداره اطلاعات از زندان خارج شده بود، در یکی از بازداشتگاه‌های پلیس اهواز تحت ضرب‌وشتم قرار گرفت.

متن کامل این نامه، عینا در پی می‌آیند:

«وقتی با حکم ابد و پنج سال، چهارده سال در زندان بمانی؛ دیدن منظره خیابان‌ها، ماشین‌های در رفت‌وآمد، درخت‌های وسط بلوار و چهره‌های مردم که با عجله در آمد و شدند، برای من حکم رفتن به یک تور تفریحی ویژه و دیدن زیباترین مناظر جهان را داشت. برای همین وقتی ۱۵ آذر ۱۴۰۳ من را صدا زدند و در محوطه زندان سوار ماشین کردند، در ابتدا حسی از شوق در وجودم جوانه زد، تا وقتی که با همراهان لباس شخصی که نمی‌شناختم از در زندان خارج شدیم و نفر جلوئی برگشت و اولین مشت محکم را به صورتم کوبید و به همکارش که کنارم بود گفت «چشم‌بند و دستبد این بی‌شرف….را بزنید!»

من در حالی که از شدت درد صورتم را گرفته بودم و در همان حال که دو مامور کناری، دستانم را برای زدن دستبند از روی صورتم کشیده و با فشار و خشونت به پشتم می‌پیچاندند, و نیز در حالی که آخرین رد مناظر بیرون زندان از مقابل چشمانم می‌گذشت، با زدن چشمبند با تاریکی مطلق مواجه شده و از خاطرم گذشت که«مختار قرار نیست به تور تفریحی بروی و احتمالا خبری از دیدن بلوار، درخت، ماشین و چهره‌های مردم رهگذر نخواهد بود!» اما هرگز فکر آن حجم از داغ و درفش و شکنجه را هم نمی‌کردم آن‌هم پس از ۱۴ سال زندانی بودن!

داشتم خودم را دلداری می‌دادم که:« من چهارده سال است زندانی هستم، با حکم ابد و البته به جرم ناکرده!، دیگر بیشتر از این چه می‌خواهند که قصد آزارم را داشته باشند!؟» در همین فکرها بودم که مشتی محکم به پائین شکمم زدند که از درد به خود پیچیده و حواسم نبود که گفتم:« من بیماری فتق شدیدی دارم نزنید لطفا!» مأمور کنار دستی که گوئی با شنیدن این حرف من احساسات سادیستیکش به غلیان آمده بود با پوزخندی گفت:”خوب چه بهتر!” و با فحاشی رکیک جنسی ادامه داد که:” که فتق داری! بلائی سرت بیارم که فتقت یادت بره” و باز با تمام قدرت با مشت به زیر شکمم ضربه زد. در طول مسیر تا به بازداشتگاه‌شان برسیم، با فحاشی‌های رکیک جنسی به مادر، خواهر و خانواده‌ام چنان آزارم دادند که درد مشت و سیلی زدن‌شان را کمتر متوجه می‌شدم. چند روز در بازداشتگاهی که بعدا فهمیدم متعلق به پلیس فتای اهواز است، به شدت شکنجه شدم.

نمی‌دانم چند روز گذشته بود که از شدت ضربات مشت و لگد که تعمدا بیشتر به زیر شکمم می‌زدند، از هوش رفتم؛ روی تخت بیمارستان و در حالی که با دستبند و پابند به تخت زنجیر شده بودم، به هوش آمدم و متوجه شدم، شخصی که احتمالا پزشک بود، دارد به مامورها اصرار و گاهی التماس می‌کند که:« این بیماری شدید فتق دارد و احتمال پاره‌شدن فتقش زیاد است، باید اینجا بماند و فوری عملش کنیم.» مأمورهای لباس شخصی گوئی دکتر با دیوار حرف زده، بدون اینکه پاسخی دهند، آمدند و بعد از زدن دستبند از پشت و چشمبند من را کشان کشان از تخت بیمارستان به شکنجه‌گاه‌شان بازگرداندند.

این شکنجه شدن، همراه با فحاشی‌های رکیک جنسی به خانواده‌ام و بی‌هوشی دوباره و بردن به بیمارستان، اصرار دکتر به بستری و عمل فوری و بی‌توجهی مأموران، یک‌بار دیگر تکرار شد. در حالی که من کلا در اعتصاب بودم، تا زمانی که به زندان شیبان اهواز بازگردانده شدم. همه این رفتارهای غیرانسانی برای این بود که اسم من را در لیست تلفن‌های گوشی شخصی که بازداشت‌شده دیده بودند، من که چهارده سال است زندانی خودشان هستم!
وقتی به بند برگشتم اول فکر کردم بیش از یکی دو ماه است که من را برده‌اند و همبندی‌ها یادآور شدند که ۱۲ روز پیش تو را بردند، یعنی از ۱۵ تا ۲۷ آذر! الان که یک ماه از آن روزها می‌گذرد، احساس می‌کنم حفره‌ای عمیق در وجودم ایجاد شده!، نه به دلیل شکنجه فیزیکی، بلکه شکنجه و آزار روحی با فحاشی‌های جنسی مکررشان به عزیزانم، حفره‌ای که هرگز پر نخواهد شد.

مختار آلبوشوکه، دیماه ۱۴۰۳″


اطلاعات بیش‌تر
https://tinyurl.com/mvkck9br

#مختار_آلبوشوکه #زندان_شیبان_اهواز #شکنحه #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

آغاز ششمین سال حبس مهران قره‌باغی، زندانی سیاسی اهل بهبهان

۲۸ دی‌ماه آغاز ششمین سال حبس مهران قره‌باغی، زندانی سیاسی ۳۲ ساله اهل بهبهان است. او هم‌اکنون دوران محکومیت خود را در زندان شیبان اهواز سپری می‌کند.
مهران قره‌باغی در ۲۸ دی‌ماه ۱۳۹۸ توسط مأموران اطلاعات سپاه در بهبهان بازداشت و اوایل دی‌ماه ۱۴۰۰ از زندان بهبهان به زندان شیبان اهواز منتقل شد. وی در دوران حبس با مشکلات جدی سلامتی، از جمله بیماری‌های قلبی و اختلالات بینایی، مواجه شد. هرچند با دریافت خدمات پزشکی وضعیت جسمانی او بهبود یافت، اما همچنان گاهی از تپش قلب رنج می‌برد.
این زندانی سیاسی طی مدت حبس با پرونده‌های جدیدی مواجه شده است. پیش از سال ۱۳۹۸، از سوی دادگاه انقلاب به اتهام "توهین به رهبری و تبلیغ علیه نظام" به سه سال حبس محکوم شد که دو سال آن اجرایی شد.
اوایل اردیبهشت ۱۴۰۲، در پرونده‌ای مجزا از سوی دادگاه انقلاب ماهشهر به اتهام "عضویت در گروه‌های مخالف نظام" به شش سال و سه ماه حبس، "فعالیت تبلیغی علیه نظام" به یک سال و چهار ماه حبس، و "توهین به رهبری" به دو سال و شش ماه حبس محکوم شد که در مجموع ۱۰ سال و یک ماه حبس تعزیری به او ابلاغ گردید.
در تاریخ ۲۹ شهریور ۱۴۰۲، مهران قره‌باغی در پرونده‌ای دیگر به اتهام "تخریب اموال عمومی" (آتش‌زدن حوزه علمیه خواهران در بهبهان) به سه سال و شش ماه حبس و به اتهام "اختلال در نظم عمومی" به ۴۵ ضربه شلاق تعزیری محکوم شد که دو سال از این حکم به مدت پنج سال به حالت تعلیق درآمد.
مهران قره‌باغی، اهل روستای تیله‌کوهی از توابع شهرستان بهبهان در استان خوزستان است. وی چند ماه پیش درخواست تجمیع احکام خود را به دیوان عالی کشور ارسال کرده، اما تاکنون پاسخی دریافت نکرده است.

#مهران_قره_باغی #زندانی_سیاسی #بهبهان #زندان_شیبان_اهواز #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

نقض حقوق اولیه یک متهم سیاسی؛ تداوم بلاتکلیفی امان جلالی نژاد در زندان شیبان اهواز

امان جلالی نژاد، معلم و متهم سیاسی محبوس در زندان شیبان اهواز، همچنان از حقوق اولیه خود محروم بوده و در وضعیت بلاتکلیف به سر می‌برد. در روزهای اخیر، پرونده او برای «رفع ایرادات قضایی» به شعبه ۱۳ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب اهواز بازگردانده شده است. این روند نه‌تنها نقض آشکار حقوق بنیادین اوست، بلکه نشان‌دهنده بی‌توجهی سیستم قضایی به اصول دادرسی عادلانه است.

تداوم بازداشت غیرضروری
امان جلالی نژاد در ۲۰ فروردین ۱۴۰۳ در اهواز توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به یکی از بازداشتگاه‌های امنیتی خوزستان منتقل شد. از آن زمان تاکنون، او بدون برگزاری دادگاه و تعیین وضعیت حقوقی خود، در زندان شیبان (مرکزی اهواز) نگهداری می‌شود. این در حالی است که فرزانه زیلابی، وکیل مدافع او، در ۱۰ دی ۱۴۰۳ تأیید کرده که تحقیقات قضایی و امنیتی پرونده موکلش به پایان رسیده است. با این وجود، قرار بازداشت موقت او در ۲ آبان ۱۴۰۳ تمدید شد، و همچنان در وضعیت نامشخص قرار دارد.

#امان_جلالی_نژاد #زندان_شیبان_اهواز
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مهران قره‌باغی، زندانی سیاسی، در زندان شیبان اهواز به مکان نامعلومی منتقل شده است.
این زندانی ۳۲ ساله اهل بهبهان که بیش از ۶ سال است در حبس به سر می‌برد، از دیروز، پنج‌شنبه ۲۳ اسفندماه، به مکانی نامعلوم منتقل شده و مسئولان هیچ توضیحی هم به خانواده این زندانی ارائه نمی‌دهند.

یک منبع نزدیک به خانواده این زندانی، به «هرانا» گفته است:
«انتقال ناگهانی و بدون اطلاع قبلی این زندانی صبح روز پنجشنبه ۲۳ اسفندماه صورت گرفته و تاکنون مسئولان مربوطه در خصوص دلیل این اقدام توضیحی ارائه نکرده‌‌اند. آقای قره باغی که به بیماری‌های قلبی و مشکلات بینایی مبتلا ست، همچنان از رسیدگی مناسب پزشکی و درمان تخصصی محروم است.»


مهران قره‌باغی در ۲۸ دی‌ماه ۱۳۹۸ توسط مأموران اطلاعات سپاه در بهبهان بازداشت و اوایل دی‌ماه ۱۴۰۰ از زندان بهبهان به زندان شیبان اهواز منتقل شد. وی در دوران حبس با مشکلات جدی سلامتی، از جمله بیماری‌های قلبی و اختلالات بینایی، مواجه شد.

این زندانی سیاسی طی مدت حبس با پرونده‌های جدیدی مواجه شده است.

پیش از سال ۱۳۹۸، از سوی دادگاه انقلاب به اتهام "توهین به رهبری و تبلیغ علیه نظام" به سه سال حبس محکوم شد که دو سال آن اجرایی شد.
اوایل اردیبهشت ۱۴۰۲، در پرونده‌ای مجزا از سوی دادگاه انقلاب ماهشهر به اتهام "عضویت در گروه‌های مخالف نظام" به شش سال و سه ماه حبس، "فعالیت تبلیغی علیه نظام" به یک سال و چهار ماه حبس، و "توهین به رهبری" به دو سال و شش ماه حبس محکوم شد که در مجموع ۱۰ سال و یک ماه حبس تعزیری به او ابلاغ گردید.
در تاریخ ۲۹ شهریور ۱۴۰۲، مهران قره‌باغی در پرونده‌ای دیگر به اتهام "تخریب اموال عمومی" (آتش‌زدن حوزه علمیه خواهران در بهبهان) به سه سال و شش ماه حبس و به اتهام "اختلال در نظم عمومی" به ۴۵ ضربه شلاق تعزیری محکوم شد که دو سال از این حکم به مدت پنج سال به حالت تعلیق درآمد.
مهران قره‌باغی، اهل روستای تیله‌کوهی از توابع شهرستان بهبهان در استان خوزستان است. وی چند ماه پیش درخواست تجمیع احکام خود را به دیوان عالی کشور ارسال کرده، اما تاکنون پاسخی دریافت نکرده است.

#مهران_قره_باغی #زندانی_سیاسی #بهبهان #زندان_شیبان_اهواز #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

مختار آلبوشوکه، پانزده سال است که تنها به دلیل یک فعالیت مسالمت‌آمیز فرهنگی در زندان شیبان اهواز به سر می‌برد و در سال‌های جوانیش متحمل شکنجه و رنج‌های بسیاری شده است.
اخیرا ماموران خواهر مختار را تنها به دلیل تماس با برادرش، مورد تهدید قرار داده‌اند و او در نامه‌ای به محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضاییه جمهوری اسلامی، ضمن بیان این نکته گفته که «در برابر این تعدی ظالمانه به حریم خانه و خانواده‌ام دیگر توان صبوری ندارم.»

او در بخشی از این نامه نوشته:
«پس از پانزده سال تحمل شکنجه‌های جسمی و روحی و شرایط سخت زندان که اداره اطلاعات خوزستان و دادگاه انقلاب برای‌مان تدارک دیدند،‌ متوجه نشده‌ام طبق کدام قانون حکم اعدام گرفتم و چه شد که اعدام بعد تبدیل به حکم ابد و پنج سال شد!؟ گوئی در قانون اطلاعات خوزستان فعالیت فرهنگی به زبان عربی مجازتش حبس تا پایان زندگی است!! البته من صبوری کردم و با وجود اینکه جوانیم را به یغما بردند باز به خدا پناه بردم و دم نزدم.»

جناب آقای محسنی اژه‌ای
ریاست قوه قضاییه جمهوری اسلامی

سلام علیکم

الان که از پس ديوارهای بلند زندان شیبان و با زخمی عمیق بر روح و روانم، که درد و رنج زخم شکنجه‌های جسمی اخیر در مرکز پلیس فتای اهواز را از یادم برده، این نامه را برای شما به عنوان مسؤل عالی اجرای عدالت می‌نویسم؛ نمی‌دانم اصلا این نامه را شما خواهید خواند!؟، یا اصلا این نامه جایی منتشر می‌شود که کسی آن را بخواند!؟ اما بی‌پروای نهادهای امنیتی خوزستان(ظاهرا پلیس فتا به دستور اداره اطلاعات) و دست‌درازی آنها به حریم خانه و خانواده‌ام مرا واداشت این چند خط را بنویسم، حتی اگر به دست شما یا مسؤلان قضائی نرسد، دست‌کم شاید در حکم وصیت‌نامه‌ای مختصر برای خودم باشد.

جناب آقای اژه‌ای

پانزده سال پیش من و دوستانم مشغول فعالیت های فرهنگی و ادبی بودیم که طبعا به زبان مادری‌مان یعنی زبان عربی بود، هنوز که هنوز است، پس از پانزده سال تحمل شکنجه‌های جسمی و روحی و شرایط سخت زندان که اداره اطلاعات خوزستان و دادگاه انقلاب برای‌مان تدارک دیدند،‌ متوجه نشده‌ام طبق کدام قانون حکم اعدام گرفتم و چه شد که اعدام بعد تبدیل به حکم ابد و پنج سال شد!؟ گوئی در قانون اطلاعات خوزستان فعالیت فرهنگی به زبان عربی مجازتش حبس تا پایان زندگی است!! البته من صبوری کردم و با وجود اینکه جوانیم را به یغما بردند باز به خدا پناه بردم و دم نزدم.

چندی پیش هم که نمی‌دانم بر چه اساسی به اداره پلیس فتا برده شدم و به معنای دقیق کلمه جسم و روحم را شکنجه داده‌اند، به گونه‌ای که دکتر خودشان گفت:« اگر بیشتر شکنجه‌اش کنید با وجود بیماری‌های که دچار شده ممکن است بمیرد.» باز وقتی من را با جسم و روحی متلاشی شده به زندان بازگرداندند، صبوری کردم و به خدا پناه بردم.


جناب آقای اژه‌ای

اما این بار مأموران پلیس فتا کاری کرده‌اند که هیچ انسان آزاده‌ای تاب تحملش را ندارد و ممکن است جان بر سر مقابله با این نوع ظلم بگذارد.
چند روز پیش مطلع شدم که آقایان امنیتی اهواز با بی‌پروائی و در اقدامی غیرانسانی و غیرقانونی حریم خانه و خانواده‌ام را شکسته و پس از احضار تلفنی خواهرم که تنها جرمش مکالمه تلفنی هر از چندگاهی با برادر دربندش است، ضمن برخوردهای نامحترمانه و پرخاشگری او را تهدید به پرونده سازی و زندان کردند! به کدامین گناه؟

جناب آقای اژه‌ای

نمی‌دانم دارم با خودم واگویه می‌کنم یا واقعا شما این رنج‌نامه را می‌خوانید، حقیقتش این است در برابر این تعدی ظالمانه به حریم خانه و خانواده‌ام دیگر توان صبوری ندارم، هرچند باز به خداوند یکتای عالم توکل می‌کنم، اما هر اقدامی را در مقابله با این ستم که در هیچ دین و آئین و هیچ حکومتی سابقه ندارد، حق خود می‌دانم.

در آخر خوب است مستحضر باشید ؛ چندی پیش متهمی سیاسی را به دادسرای انقلاب اهواز برده بودند و از قضا دادستان محترم اهواز آنجا بوده که این زندانی با فریاد از شکنجه خود توسط ضابط امنیتی پرونده‌اش می‌گوید، طبق شنیده‌های موثق دادستان ضمن برخورد شدید با ضابطین همراه و پاره کردن پرونده پیگیر وضعیت آن زندانی و تخلفات ضابط می‌شود. این خبر که در زندان شیبان بین زندانیان ‌پخش شده، این امید را در من ایجاد کرد که نه آزادی خودم و افشای پرونده‌سازی صورت گرفته در پانزده سال پیش و جبران عمر رفته در زندان، بلکه دست ستمی که به سوی خانواده و مشخصا خواهرم دراز شده، قطع گردد.

والسلام علیکم

مختار آلبوشکه
زندان شیبان اهواز
١٣ اردیبهشت ۱۴۰۴

نامه دی ماه ۱۴۰۳ مختار را هم اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/mvkck9br

#مختار_آلبوشوکه #اهواز #زندان_شیبان_اهواز #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

روایت تازه از وضعیت مختار آلبوشوکه، زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد در زندان شیبان اهواز

مختار آلبوشوکه، که پانزدهمین سال خود را در زندان شیبان اهواز سپری می‌کند، علیرغم ابتلا به بیماری‌های متعدد از رسیدگی پزشکی محروم مانده است. از سوی دیگر پرونده جدیدی علیه او در دوران حبس گشوده شده که همچنان در حال رسیدگی است.

منابع نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی به «هرانا» گفته‌اند که به دلیل مخالفت نهادهای امنیتی آقای آلبوشوکه از رسیدگی پزشکی و اعزام به بیمارستان محروم است.
مختار آلبوشوکه، پانزده سال است که تنها به دلیل یک فعالیت مسالمت‌آمیز فرهنگی در زندان شیبان اهواز به سر می‌برد و در سال‌های جوانیش متحمل شکنجه و رنج‌های بسیاری شده است.
اخیرا ماموران خواهر مختار را تنها به دلیل تماس با برادرش، مورد تهدید قرار داده‌ بودند. این زندانی سیاسی خردادماه سال جاری در نامه‌ای به رئیس قوه قضائیه نوشته بود:
«چند روز پیش مطلع شدم که آقایان امنیتی اهواز با بی‌پروائی و در اقدامی غیرانسانی و غیرقانونی حریم خانه و خانواده‌ام را شکسته و پس از احضار تلفنی خواهرم که تنها جرمش مکالمه تلفنی هر از چندگاهی با برادر دربندش است، ضمن برخوردهای نامحترمانه و پرخاشگری او را تهدید به پرونده سازی و زندان کردند! به کدامین گناه؟»

#مختار_آلبوشوکه #اهواز #زندان_شیبان_اهواز #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

عدم رسیدگی پزشکی به وضعیت ‎جابر، یابر، آلبوشوکه
این زندانی هم‌اکنون ۱۵ سال است که بدون مرخصی در زندان محبوس است.
اکنون از زندان شیبان اهواز خبر رسیده است که یابر آلبوشوکه پس از زمین‌خوردگی دچار آسیب جدی در ناحیه لب و ابرو شده است اما با وجود عفونت زخم‌ها، همچنان از رسیدگی پزشکی در زندان محروم مانده است.

در سال‌های گذشته هم بارها هشدار جدی درباره سلامت جسمی این زندانی منتشر شده بود. این زندانی در زندان به بیماری «ناخنک» چشم مبتلا شده است و نیاز به درمان فوری داشته اما اکنون سال‌ها ست که از درمان محروم مانده است.
جابر، یابر، آلبوشوکه، در اسفند ۱۳۸۹ بازداشت شد. او عضو گروه فرهنگی الحوار (گفتگو) بود. او و دوستانش در الحوار، آموزشگاه کنکور داشتند و برای دانش‌آموزان فقیر، تدریس می‌کردند و در جلسات شعرخوانی و داستان‌نویسی به زبان عربی حضور داشتند.
همراه با جابر، برادرش مختار البوشکه، محمدعلی عموری‌نژاد، رحمان عساکره، هاشم شعبانی و هادی راشدی نیز بازداشت شدند.
رفتاری که به بازداشت‌شدگان گروه الحوار شد، بسیار ظالمانه و ناعادلانه بود. گروهی که فعالیت فرهنگی و علمی انجام می‌داد و حبیب راشدی از اعضای بنیان‌گذار آن، عضو شورای شهر اهواز بود. اما اعضای این گروه بازداشت شدند و حتی تعدادی اعدام شدند و تعدادی همچنان در شرایط بسیار سخت در زندان هستند.
صدای زندانیان زندان‌هایی مثل زندان شیبان اهواز، زندان زاهدان، زندان ارومیه و ... کمتر شنیده می‌شود و خانواده‌ها چون تحت فشار و تهدید زیادی هستند کمتر اطلاع‌رسانی می‌کنند.

#جابر_آلبوشکه #زندان_شیبان #یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی

@Tavaana_TavaanaTech

مسمومیت بیش از نیمی از زندانیان در زندان شیبان اهواز بر اثر غذای فاسد

بر اساس گزارش‌ها، بیش از نیمی از زندانیان زندان مرکزی اهواز (شیبان) به دلیل مصرف غذای آلوده دچار مسمومیت شدید، همراه با اسهال و استفراغ، شده‌اند.

منابع داخل زندان می‌گویند که در هفته‌های اخیر تنها مرغ به‌عنوان غذای اصلی بین زندانیان توزیع شده، اما مرغ‌ها ظاهری غیرعادی داشته‌اند؛ رنگ آن‌ها تیره و متمایل به قهوه‌ای بوده و به گفته زندانیان احتمالاً از مرغ‌های بیمار یا حتی مرده استفاده شده است. همین موضوع منجر به مسمومیت گسترده شده است.

زندان شیبان که از بدنام‌ترین زندان‌های ایران محسوب می‌شود، سال‌هاست با بحران‌هایی چون غذای ناسالم، آب آشامیدنی آلوده و نبود خدمات درمانی کافی روبه‌رو است. با وجود جمعیت نزدیک به چهار هزار زندانی، تنها یک پزشک زندانی، یک پزشک اداری و یک بهدار در بهداری حضور دارند؛ کمبودی که رسیدگی به وضعیت مسمومان را بسیار دشوار کرده و بحران را شدت بخشیده است.

زندانیان پیش‌تر بارها نسبت به شرایط بهداشتی و غذایی اعتراض کرده بودند، اما گزارش‌های تازه نشان می‌دهد اوضاع به مرحله بحرانی رسیده و جان هزاران نفر در معرض خطر جدی قرار گرفته است.

زنده‌یاد عادل کیانپور، چندسال پیش در همین زندان شیبان جانش را در اثر اعتصاب غذا و عدم رسیدگی پزشکی در دوران کرونا از دست داد.

#زندان_شیبان
#حق_زندانی
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

بیش از یکسال بلاتکلیفی و بیماری؛
حجت آل‌محمدی و محمد طهماسبی در زندان شیبان اهواز

‏آقایان حجت آل محمدی و محمد طهماسبی، زندانیان سیاسی بیش از یک سال است با بیماریهای متعدد به‌صورت بلاتکلیف در زندان شیبان اهواز نگهداری می‌شوند.
آقای طهماسبی از بیماری های چسبندگی روده، تنگی نفس(آسم) و درد شدید در ناحیه قفسه سینه(مشکل قلبی) رنج می‌برد.
همچنین حجت آل‌محمدی دچار عفونت شدید لثه و مشکلات اعصاب و روان است.وی پیش از زندان هم سابقه بستری در بیمارستان اعصاب و روان را داشته و به درمان فوری نیاز دارد.

حجت آل محمدی و محمد طهماسبی پیشتر در دادسرای اهواز مورد تفهیم اتهام قرار گرفته بودند. پرونده قضایی آنها چندی بعد از دادسرای اهواز به شعبه دو دادسرای ایذه ارسال شد. سپس پرونده قضایی آنها مجددا به مرجع قضایی اهواز منتقل گردید. این افراد با اتهاماتی از جمله تبلیغ علیه نظام، اخلال در نظم عمومی و همکاری با گروه‌های مخالف نظام مواجه هستند.
آقای آل محمدی نیز در تاریخ ۲۶ شهریور ۱۴۰۳، در منزل شخصی‌اش در ایذه بازداشت شد. وی پس از اتمام مراحل بازجویی از بازداشتگاه اداره اطلاعات اهواز به بند پنج زندان شیبان انتقال یافت.
محمد طهماسبی در تاریخ ۲۳ مرداد ۱۴۰۳، در ارومیه بازداشت و سپس به اهواز منتقل شد. وی نهایتا پس از گذشت بیش از ۴۰ روز، بعد از اتمام مراحل بازجویی از بازداشتگاه اداره اطلاعات اهواز به زندان شیبان این شهرستان منتقل شده است.
حجت آل محمدی، ۴۰ ساله و پدر یک فرزند خردسال و ساکن شهرستان ایذه  پیش از این نیز به واسطه فعالیت های خود سابقه بازداشت و محکومیت را داشته است. محمد طهماسبی نیز، ۳۳ ساله و اهل شهرستان ایذه است.

از صفحه آرش صادقی، فعال حقوق بشر

#حجت_آل_محمدی #محمد_طهماسبی
#زندان_شیبان #اهواز #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech