@AdabSar

🔸جشن آذرگان

در آذرروز و آذرماه کنند جشنی نکو برپا
که آذرگان بخوانندش تمام مردم دنیا

سرود عشق می‌خوانند در جشنی چنین زیبا
برای عالم والا، اهورا ایزد یکتا

نماد پاکی و نور است آذر، نیک خوانیدش
گذارید راه تاریک و به‌گرمی پاس داریدش

در آذر، آتش آوردند به آتش‌خانه‌ی تهران
ز درب مهر یزد، آن موبدان پاک و باایمان

تماما شهر شد روشن ز نور آتش زرتشت
به کج‌اندیشی و بدگویی و زشتی چو کردی پشت

همانا زنده ماند فّر و فرهنگ اهورایی
بگردد خانه گر روشن ز نور پاک یزدانی!

فرستنده و سراینده #رخسار
#آذرگان
@AdabSar

🔥🍂🔥🍁🔥
@AdabSar

🔥🍂 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🔥🍁 جشن آذرگان

این آتش گرم و روشن و پاک
وین بال گشوده سوی افلاک
گه اوج گرفت و گاه بنشست
بنشست ولی نرفت از دست!
#توران_شهریاری


🔥🍂 "جشن آذرگان"، یکی از جشن‌های آتش در ایران، در آذر روز از آذرماه در ایران باستان برگزار می‌شد. "آذر" به چمار(معنی) آتش است و در ایران باستان، ایزد آذر، ایزد نگهبان همه‌ی آتش‌ها و جانشین خورشید بر روی زمین بود. "جشن آذرگان" از جشن‌های بزرگ و گروهی ایران بود و همچون نوروز و مهرگان گرامی شمرده می‌شد. آتش، یکی از چهار آخشیج(عنصر) پاک و برتر از آب، خاک و باد بود.

🔥🍂 "ابوریحان بیرونی" در "آثارالباقیه" نوشته است که زرتشت این روز را روز هم‌اندیشی گروهی برای کارهای جهان و نیایش گروهی در آتشکده‌ها دانسته است.

🔥🍂 ایرانیان در این روز همچون دیگر جشن‌ها سر و روی می‌پیراستند و جامه‌ی پاک یا نو می‌پوشیدند. آتشکده‌ها را آذین‌بندی کرده، در آن نیایش، آفرینگان خوانی و پایکوبی می‌کردند، چوب خوش‌بو می‌سوزاندند و در کنار هم خوراک می‌خوردند. سپس پاره‌ای آتش از آتشکده به خانه‌ها می‌بردند، آتشی برای روشنی و گرمای خانه می‌افروختند، تا پایان زمستان آن را روشن نگه می‌داشتند و مایه‌ی نیک‌فرجامی می‌دانستندش. گفته شده در این روز آتشی در بام‌ها هم افروخته می‌شد.

🔥🍂 آتش مایه‌ی گرمی و روشنی خانه‌ها، هوشیاری روان، شیوایی زبان و نماد آگاهی و اندیشه‌ورزی بود. آتش، نه‌تنها در ایران باستان که در میان تیره‌های گوناگونی از مردم جهان پدیده‌ای سپند و مَهَند(مقدس و مهم) بود.

🔥🍂 در نسک(کتاب) "بن‌دهش" هر گل از آن یکی از ایزدان یا فرشتگان است و گل آذرگون که به آن آذریون و گل آتشین هم می‌گویند، از خانواده‌ی گل آفتاب‌گردان، نماد ویژه‌ی جشن آذرگان و از آن ایزد آتش است. گروهی هم این باور را برساخته‌ی موبدان ساسانی می‌دانند.

🔥🍂 نام آذرآبادگان(آذربایجان) از آتش گرفته شده؛ زیرا در این سرزمین آتشکده‌های فراوانی بود که امروز ویرانه‌ی برخی از آن‌ها برجاست.

🔥🍂 امروز جشن آذرگان در کرمان، یزد، شیراز، تهران و چند شهر دیگر برگزار می‌شود. جشن‌های اردیبهشتگان، شهریورگان، آذرگان، سده و سوری، جشن‌های آتش در ایران هستند.
@AdabSar
🔥🍂 فرتور(عکس) پیوست، گل آذریون از تیره‌ی آفتاب‌گردان است:
goo.gl/45lF2F
برای آشنایی با واژه‌ی "آذر" به این پیوند بنگرید:
T.me/AdabSar/7491

پژوهش و نگارش #پریسا_امام_وردی
____________
برگرفته از:
۱- یسنا
۲- یشت‌ها #ابراهیم_پورداود
۳- فرهنگ اساتیری ایران بر پایه متون پهلوی #خسرو_قلی_زاده
۴- آثارالباقیه #ابوریحان_بیرونی
۵- زروان #فریدون_جنیدی
۶- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان #هاشم_رضی
____________
#فرهنگ_ایران #جشن_آذرگان #آذرگان
@AdabSar
🔥🍂🔥🍁🔥

🔥🍂🔥🍁🔥
@AdabSar

🔥🍂 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🔥🍁 زمان برگزاری جشن آذرگان

"جشن آذرگان" از جشن‌های ماهانه‌ی ایران باستان است که بر پایه‌ی گاهشمار(تقویم) یزدگردی که پیش از گاهشمار خیامی رواگ(رواج) داشت، در روز نهم آذر و برابر با "آذر روز" برگزار می‌شد. نهم هر ماه "آذر روز" نام داشت. پس از آن گاهشمار خیامی رواگ‌دار شد که رُشمَندترین(دقیق‌ترین) گاهشمار جهان تا امروز است و ما همچنان برپایه‌ی آن، روزها و سال‌ها را سَر می‌کنیم.

یکی از دگرسانی(تفاوت)های برجسته‌ی گاهشماری خیامی و یزدگردی این است که در گاهشمار یزدگردی، همه‌ی ماه‌ها سی روز بود و پس از سی‌ام اسپند و پیش از نوروز، پنج روز را "پنجه دزدیده" می‌نامیدند و بدین گونه سال ۳۶۵ روز می‌شد. همچنین هر یک از سی روزِ ماه یک نام داشتند که هم‌نام شدن روز و ماه(مانند آذر روز از آذرماه یا آبان روز از آبان‌ماه)، روز جشنی به همان نام در ایران بود.

در سالنامه‌ی(تقویمِ) خیامی، ماه‌های بهار و تابستان سی‌ویک روز شدند، اسپند ۲۹روز شد، "پنجه‌دزدیده" برداشته شد و هر چهار سال، یک سال بهیزک(کبیسه) نامیده شد.
این دگرگونی، زمان برگزاری جشن‌ها را دگرگون کرد، هرچند که تا زمان خیام و با دگرگونی‌ها و جنگ‌های پیاپی، بسیاری از جشن‌ها رنگ باخته بودند.

اکنون زرتشتیان جشن‌ها را بر پایه‌ی همان گاهشمار یزدگردی گرامی می‌دارند. با نگر به آن، در جشن آذرگان، شش روزی که به بهار و تابستان افزوده شده به‌شمار نمی‌آید و روزهای ماه همچون سالنامه یزدگردی نام‌گذاری و جشن‌ها برگزار می‌شوند. با این دیدگاه، آذر روز از آذرماه که برابر با روز نهم آذر بود، به سوم آذر جابجا شده است.

ولی ایران‌شناسان باور دارند که با ارج‌نهادن به دانش ژرف و گسترده‌ی خیام، همچنین برای نگه‌داشت زنجیره و زمان‌بندی جشن‌ها، آیین‌های ایرانی باید در روزِ برابر با گاهشمار خیامی برگزار شوند. برای نمونه جشن آذرگان در نهم آذر و سپندارمذگان در روز پنجم اسپند برگزار شود.

از سویی امروزه جشن‌های ایرانی یکی از بزرگ‌ترین کارکردهای باستانی خود را از دست داده‌اند و دیگر جایگاهی برای بخش‌بندی سال ندارند و دیسه‌ای نمادین و فرهنگی یافته‌اند.

پاسخی که ایران‌شناسان به زرتشتیانِ پیرو گاهشمار یزدگردی می‌دهند و بسیار درخور نگریستن است، این است که چنانچه جشن‌ها را برپایه‌ی گاهشمار یزدگردی برگزار کنیم، جشن‌های بزرگی چون سده و یلدا که با گاهشمار خیامی برگزار می‌شوند را نیز باید شش روز زودتر برگزار کنیم. هتا(حتی) نوروز هم جابجا می‌شود. زیرا اکنون ایران‌دوستان، شماری از جشن‌ها مانند آبانگان و آذرگان را بر پایه‌ی گاهشمار یزدگردی گرامی می‌دارند و شماری از جشن‌ها همچون سده، یلدا و نوروز را بر پایه‌ی سالنامه‌ی خیامی، که این نادرست است.

اکنون ایران‌شناسان بزرگی چون "فریدون جنیدی" برای همبسته‌کردن آیین‌ها پیشنهاد کرده‌اند که در آیین‌های بزرگی چون سپندارمذگان، مهرگان و... هفته یا روزهای گرامی‌داشت آیین(از روز یزدگردی تا روز خیامی) نام‌گذاری شود. برای نمونه هفته‌ی سپندارمذگان(بزرگداشت زن و زمین) داشته باشیم که شوربختانه این پیشنهاد تاکنون به جایی نرسیده است.

ادبسار، با ارج‌نهادن به زرتشتیان کشور که در سده‌های گذشته بار سپرده‌ی(امانتِ) بخش بزرگی از فرهنگ کهن ایران را به دوش کشیده‌اند، دیدگاه ایران‌شناسان را دانشیک(علمی)تر یافته و آن را الگوی زمان‌بندی جشن‌ها می‌داند.

#پریسا_امام_وردی
#فرهنگ_ایران #جشن_آذرگان #آذرگان

@AdabSar
🔥🍂🔥🍁🔥

🍂🔥🍁 @AdabSar

🍁🔥 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🍁🔥 آذرجشن

🍁🔥 "آذرجشن"، جشنی در پیوند با آتش و برای فرا رسیدن سرمای زمستان و برافروختن نخستین آتش و گرمای زمستانی است که گویا در اورمزد روز از آذر، برابر با یکم آذر برگزار می‌شد. از این‌رو می‌گوییم "گویا"، که درباره‌ی زمان برگزاری این جشن آگاهی درستی در دست نیست و با جابجایی گاهشماری‌ها و به شمار نیاوردن بهیزک(کبیسه)، زمان برگزاری آن جابجا شده است.

🍁🔥 برای نمونه گفته شده که جشن شهریورگان همان آذرجشن است. زمان برگزاری "آذرجشن" را در آغاز مهر و جشن آغاز پاییز هم دانسته‌اند. گاهنبار ایاسرم یکی دیگر از جشن‌هایی است که آذرجشن را با آن یکی می‌دانند و گمان دیگر، برگزاری آذرجشن در آغاز آذر است.

🍁🔥 "ابوریحان بیرونی" در "آثارالباقیه" از زبان "شاهویه" یا "زادویه" نوشته است که در "آذرجشن" در خانه‌ها آتش می‌افروختند، نیایش می‌کردند، خوراک می‌خوردند، پایکوبی می‌کردند و باور داشتند گرمای جشن و آتش آن، آسیب‌های سرمای زمستان را از مردم، گیاهان و گیتی دور می‌کند. گویی که با لشگری گران به جنگ با دشمن رفته باشند. بیرونی همچنین نوشته است که خورشید موبد، آذر جشن را در روز نخست شهریور می‌داند ومی‌گوید این جشن در گاهنبار آفرینش گیاهان در خراسان برگزار می‌شد و باور دارد که این جشن ایرانی نیست، تخاری است ولی به روزهای ایرانیان راه یافته است.
ای ماه، رسید ماه آذر
برخیز و بده میِ چو آذر
آذر بفروز و خانه خوش کن
ز آذر صنما به ماه آذر!
#مسعود_سعد_سلمان

🍁🔥 پیش‌تر در ادبسار به جشن‌های گفته شده پرداختیم.
جشن شهریورگان و داستان جابجایی روزها:
t.me/AdabSar/8245
جشن پاییزانه:
t.me/AdabSar/9087
گاهنبار "ایاسرم":
t.me/AdabSar/8840

✍🏼 #پریسا_امام_وردی
____________
📚 برگرفته از:
۱- آثارالباقیه #ابوریحان_بیرونی
۲- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان #هاشم_رضی
____________
#فرهنگ_ایران #آذرجشن #آذرگان

🍁🔥🍂 @AdabSar

🍂🔥🍁 @AdabSar

🔥🍂 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🔥🍁 جشن آذرگان - بخش نخست

این آتش گرم و روشن و پاک
وین بال گشوده سوی افلاک
گه اوج گرفت و گاه بنشست
بنشست ولی نرفت از دست!
#توران_شهریاری


🔥🍂 "جشن آذرگان"، یکی از جشن‌های آتش در ایران، در آذر روز از آذرماه یا نهم آذر در ایران باستان برگزار می‌شد. "آذر" به چمار(معنی) آتش است و در ایران باستان، ایزد آذر، ایزد نگهبان همه‌ی آتش‌ها و جانشین خورشید بر روی زمین بود. "جشن آذرگان" از جشن‌های بزرگ و گروهی ایران بود و همچون نوروز و مهرگان گرامی شمرده می‌شد. آتش، یکی از چهار آخشیج(عنصر) پاک و برتر از آب، خاک و باد بود.

🔥🍂 "ابوریحان بیرونی" در "آثارالباقیه" نوشته است که زرتشت این روز را روز هم‌اندیشی گروهی برای کارهای جهان و نیایش گروهی در آتشکده‌ها دانسته است.

🔥🍂 ایرانیان در این روز همچون دیگر جشن‌ها سر و روی می‌پیراستند و جامه‌ی پاک یا نو می‌پوشیدند. آتشکده‌ها را آذین‌بندی کرده، در آن نیایش، آفرینگان خوانی و پایکوبی می‌کردند، چوب خوش‌بو می‌سوزاندند و در کنار هم خوراک می‌خوردند. سپس پاره‌ای آتش از آتشکده به خانه‌ها می‌بردند، آتشی برای روشنی و گرمای خانه می‌افروختند، تا پایان زمستان آن را روشن نگه می‌داشتند و مایه‌ی نیک‌فرجامی می‌دانستندش. گفته شده در این روز آتشی در بام‌ها هم افروخته می‌شد.

🔥🍂 آتش مایه‌ی گرمی و روشنی خانه‌ها، هوشیاری روان، شیوایی زبان و نماد آگاهی و اندیشه‌ورزی بود. آتش، نه‌تنها در ایران باستان که در میان تیره‌های گوناگونی از مردم جهان پدیده‌ای سپند و مَهَند(مقدس و مهم) بود.

🔥🍂 در نسک(کتاب) "بن‌دهش" هر گل از آن یکی از ایزدان یا فرشتگان است و گل آذرگون که به آن آذریون و گل آتشین هم می‌گویند، از خانواده‌ی گل آفتاب‌گردان، نماد ویژه‌ی جشن آذرگان و از آن ایزد آتش است. گروهی هم این باور را برساخته‌ی موبدان ساسانی می‌دانند.

🔥🍂 نام آذرآبادگان(آذربایجان) از آتش گرفته شده؛ زیرا در این سرزمین آتشکده‌های فراوانی بود که امروز ویرانه‌ی برخی از آن‌ها برجاست.

🔥🍂 امروز جشن آذرگان در کرمان، یزد، شیراز، تهران و چند شهر دیگر برگزار می‌شود. جشن‌های اردیبهشتگان، شهریورگان، آذرگان، سده و سوری، جشن‌های آتش در ایران هستند.
@AdabSar
🔥🍂 فرتور(عکس) پیوست، گل آذریون از تیره‌ی آفتاب‌گردان است:
goo.gl/45lF2F
برای آشنایی با واژه‌ی "آذر" به این پیوند بنگرید:
T.me/AdabSar/7491

✍🏼 پژوهش و نگارش #پریسا_امام_وردی
____________
📚 برگرفته از:
۱- یسنا
۲- یشت‌ها #ابراهیم_پورداود
۳- فرهنگ اساتیری ایران بر پایه متون پهلوی #خسرو_قلی_زاده
۴- آثارالباقیه #ابوریحان_بیرونی
۵- زروان #فریدون_جنیدی
۶- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان #هاشم_رضی
____________
#فرهنگ_ایران #جشن_آذرگان #آذرگان

🍂🔥🍁 @AdabSar

🔥🍂🍁 @AdabSar

🔥🍂 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🔥🍁 جشن آذرگان - بخش دوم، زمان برگزاری

ای ماه، رسید ماه آذر
برخیز و بده میِ چو آذر
آذر بفروز و خانه خوش کن
ز آذر صنما به ماه آذر!
#مسعود_سعد_سلمان


"جشن آذرگان" از جشن‌های ماهانه‌ی ایران باستان است که بر پایه‌ی گاهشمار(تقویم) یزدگردی که پیش از گاهشمار خیامی رَواگ(رواج) داشت، در روز نهم آذر و برابر با "آذر روز" برگزار می‌شد. نهم هر ماه "آذر روز" نام داشت. پس از آن گاهشمار خیامی رواگ‌دار شد که رُشمَندترین(دقیق‌ترین) گاهشمار جهان تا امروز است و ما همچنان برپایه‌ی آن، روزها و سال‌ها را سَر می‌کنیم.

یکی از دگرسانی(تفاوت)های برجسته‌ی گاهشماری خیامی و یزدگردی این است که در گاهشمار یزدگردی، همه‌ی ماه‌ها سی روز بود و پس از سی‌ام اسپند و پیش از نوروز، پنج روز را "پنجه دزدیده" می‌نامیدند و بدین گونه سال ۳۶۵ روز می‌شد. همچنین هر یک از سی روزِ ماه یک نام داشتند که هم‌نام شدن روز و ماه(مانند آذر روز از آذرماه یا آبان روز از آبان‌ماه)، روز جشنی به همان نام در ایران بود.

در سالنامه‌ی(تقویمِ) خیامی، ماه‌های بهار و تابستان سی‌ویک روز شدند، اسپند ۲۹روز شد، "پنجه‌دزدیده" برداشته شد و هر چهار سال، یک سال بِهیزَک(کبیسه) نامیده شد.
این دگرگونی، زمان برگزاری جشن‌ها را دگرگون کرد، هرچند که تا زمان خیام و با دگرگونی‌ها و جنگ‌های پیاپی، بسیاری از جشن‌ها رنگ باخته بودند.

اکنون زرتشتیان جشن‌ها را بر پایه‌ی همان گاهشمار یزدگردی گرامی می‌دارند. با نگر به آن، در جشن آذرگان، شش روزی که به بهار و تابستان افزوده شده به‌شمار نمی‌آید و روزهای ماه همچون سالنامه یزدگردی نام‌گذاری و جشن‌ها برگزار می‌شوند. با این دیدگاه، آذر روز از آذرماه که برابر با روز نهم آذر بود، به سوم آذر جابجا شده است.

ولی ایران‌شناسان باور دارند که با ارج‌نهادن به دانش ژرف و گسترده‌ی خیام، همچنین برای نگه‌داشت زنجیره و زمان‌بندی جشن‌ها، آیین‌های ایرانی باید در روزِ برابر با گاهشمار خیامی برگزار شوند. برای نمونه جشن آذرگان در نهم آذر و سپندارمذگان در روز پنجم اسپند برگزار شود.

از سویی امروزه جشن‌های ایرانی یکی از بزرگ‌ترین کارکردهای باستانی خود را از دست داده‌اند و دیگر جایگاهی برای بخش‌بندی سال ندارند و دیسه‌ای(شکلی) نمادین و فرهنگی یافته‌اند.

پاسخی که ایران‌شناسان به زرتشتیانِ پیرو گاهشمار یزدگردی می‌دهند و بسیار درخور نگریستن است، این است که چنانچه جشن‌ها را برپایه‌ی گاهشمار یزدگردی برگزار کنیم، جشن‌های بزرگی چون سده و یلدا که با گاهشمار خیامی برگزار می‌شوند را نیز باید شش روز زودتر برگزار کنیم. زیرا اکنون ایران‌دوستان، شماری از جشن‌ها مانند آبانگان و آذرگان را بر پایه‌ی گاهشمار یزدگردی گرامی می‌دارند و شماری از جشن‌ها همچون سده، یلدا و نوروز را بر پایه‌ی سالنامه‌ی خیامی، که این نادرست است.

اکنون ایران‌شناسان بزرگی چون "فریدون جنیدی" برای همبسته‌کردن آیین‌ها پیشنهاد کرده‌اند که در آیین‌های بزرگی چون سپندارمذگان، مهرگان و... هفته یا روزهای گرامی‌داشت آیین(از روز یزدگردی تا روز خیامی) نام‌گذاری شود. برای نمونه هفته‌ی سپندارمذگان(بزرگداشت زن و زمین) داشته باشیم که شوربختانه این پیشنهاد تاکنون به جایی نرسیده است.

ادبسار، با ارج‌نهادن به زرتشتیان کشور که در سده‌های گذشته بار سپرده‌ی(امانتِ) بخش بزرگی از فرهنگ کهن ایران را به دوش کشیده‌اند، دیدگاه ایران‌شناسان را دانشیک(علمی)تر یافته و آن را الگوی زمان‌بندی جشن‌ها می‌داند.

✍🏼 #پریسا_امام_وردی
#فرهنگ_ایران #جشن_آذرگان #آذرگان

🍂🔥🍁 @AdabSar

@AdabSar

🔸جشن آذرگان

در آذرروز و آذرماه کنند جشنی نکو برپا
که آذرگان بخوانندش تمام مردم دنیا

سرود عشق می‌خوانند در جشنی چنین زیبا
برای عالم والا، اهورا ایزد یکتا

نماد پاکی و نور است آذر، نیک خوانیدش
گذارید راه تاریک و به‌گرمی پاس داریدش

در آذر، آتش آوردند به آتش‌خانه‌ی تهران
ز درب مهر یزد، آن موبدان پاک و باایمان

تماما شهر شد روشن ز نور آتش زرتشت
به کج‌اندیشی و بدگویی و زشتی چو کردی پشت

همانا زنده ماند فّر و فرهنگ اهورایی
بگردد خانه گر روشن ز نور پاک یزدانی!

فرستنده و سراینده #رخسار
#آذرگان
@AdabSar

@AdabSar

🔥جشن آذرگان

به نام خداوند کیوان و هور
سخن آرَمَت نو از این جشن و سور

پس از کار و کردارِ فرخ سرشت
که شد جایگاهش سرای بهشت

همان آفریدون که دادارِ پاک
بدادش توان بر سر اَژدَهاک

پس از جشن فرخنده‌ی مهرگان
که شادی به بار است با صد نشان

بیامد ز دشتی یلی پُرخِرَد
بیاورد جشنی که اندر خورَد

روان و خِرَد پاک و هم مینوی
ز زردشت باید که آن بشنوی

بیامد بیاراست در ماه تَش
فروزان و برپا و پیروزه‌وش

بگفتا: گرایید زآتش به مِهر
زدایید تاریکی از جان و چِهر

سرای سپنجی گهِ کینه نیست
رهِ رستگاری جز اندیشه نیست

از آن چار عنصر* که ایرانیان
به باور بیاورده اندر میان

به روز نهم آتش افروختند
دل از هر تباهی فرودوختند

ز گل‌ها بکرد او یکی را گزین
سواری همه زرّ زیبا به زین

بنامید: گردان سوی آفتاب
همه جان او چشم و روشن به تاب

چو بیند ستاره به شب در فراز
که دم بَرزَند زآسمان هم به ناز

به زیر افکنَد چشم و در دل دژم
همه چشم گریان به درد از ستم

نهان دیده بیدار تا بامداد
دهد آفتابش دگر جان و داد

دلش برفروزد چو جان هم به مِهر
شود هستی‌اش یکسره چشم و چِهر

بخواند به هستیِ خود این سرود
به عشق و به مِهر و به ایران درود

سراینده و فرستنده #زهرا_عیدی
#جشن_آذرگان #آذرگان
#چکامه_پارسی

*عنصر= آخشیج
@AdabSar

🍂🔥🍁 @AdabSar

🍁🔥 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🍁🔥 آذرجشن

🍁🔥 "آذرجشن"، جشنی در پیوند با آتش و برای فرا رسیدن سرمای زمستان و برافروختن نخستین آتش و گرمای زمستانی است که گویا در اورمزد روز از آذر، برابر با یکم آذر برگزار می‌شد. از این‌رو می‌گوییم "گویا"، که درباره‌ی زمان برگزاری این جشن آگاهی درستی در دست نیست و با جابجایی گاهشماری‌ها و به شمار نیاوردن بهیزک(کبیسه)، زمان برگزاری آن جابجا شده است.

🍁🔥 برای نمونه گفته شده که جشن شهریورگان همان آذرجشن است. زمان برگزاری "آذرجشن" را در آغاز مهر و جشن آغاز پاییز هم دانسته‌اند. گاهنبار ایاسرم یکی دیگر از جشن‌هایی است که آذرجشن را با آن یکی می‌دانند و گمان دیگر، برگزاری آذرجشن در آغاز آذر است.

🍁🔥 "ابوریحان بیرونی" در "آثارالباقیه" از زبان "شاهویه" یا "زادویه" نوشته است که در "آذرجشن" در خانه‌ها آتش می‌افروختند، نیایش می‌کردند، خوراک می‌خوردند، پایکوبی می‌کردند و باور داشتند گرمای جشن و آتش آن، آسیب‌های سرمای زمستان را از مردم، گیاهان و گیتی دور می‌کند. گویی که با لشگری گران به جنگ با دشمن رفته باشند. بیرونی همچنین نوشته است که خورشید موبد، آذر جشن را در روز نخست شهریور می‌داند ومی‌گوید این جشن در گاهنبار آفرینش گیاهان در خراسان برگزار می‌شد و باور دارد که این جشن ایرانی نیست، تخاری است ولی به روزهای ایرانیان راه یافته است.
ای ماه، رسید ماه آذر
برخیز و بده میِ چو آذر
آذر بفروز و خانه خوش کن
ز آذر صنما به ماه آذر!
#مسعود_سعد_سلمان

🍁🔥 پیش‌تر در ادبسار به جشن‌های گفته شده پرداختیم.
جشن شهریورگان
t.me/AdabSar/14686

جشن پاییزانه
t.me/AdabSar/15243

گاهنبار "ایاسرم"
t.me/AdabSar/15110

✍🏼 #پریسا_امام_وردیلو
____
📚 برگرفته از:
۱- آثارالباقیه #ابوریحان_بیرونی
۲- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان #هاشم_رضی
____
#جشن_های_ایرانی #آذرجشن #آذرگان

🍁🔥🍂 @AdabSar

@AdabSar

🔥جشن آذرگان

به نام خداوند کیوان و هور
سخن آرَمَت نو از این جشن و سور

پس از کار و کردارِ فرخ سرشت
که شد جایگاهش سرای بهشت

همان آفریدون که دادارِ پاک
بدادش توان بر سر اَژدَهاک

پس از جشن فرخنده‌ی مهرگان
که شادی به بار است با صد نشان

بیامد ز دشتی یلی پُرخِرَد
بیاورد جشنی که اندر خورَد

روان و خِرَد پاک و هم مینوی
ز زردشت باید که آن بشنوی

بیامد بیاراست در ماه تَش
فروزان و برپا و پیروزه‌وش

بگفتا: گرایید زآتش به مِهر
زدایید تاریکی از جان و چِهر

سرای سپنجی گهِ کینه نیست
رهِ رستگاری جز اندیشه نیست

از آن چار عنصر* که ایرانیان
به باور بیاورده اندر میان

به روز نهم آتش افروختند
دل از هر تباهی فرودوختند

ز گل‌ها بکرد او یکی را گزین
سواری همه زرّ زیبا به زین

بنامید: گردان سوی آفتاب
همه جان او چشم و روشن به تاب

چو بیند ستاره به شب در فراز
که دم بَرزَند زآسمان هم به ناز

به زیر افکنَد چشم و در دل دژم
همه چشم گریان به درد از ستم

نهان دیده بیدار تا بامداد
دهد آفتابش دگر جان و داد

دلش برفروزد چو جان هم به مِهر
شود هستی‌اش یکسره چشم و چِهر

بخواند به هستیِ خود این سرود
به عشق و به مِهر و به ایران درود

سراینده و فرستنده #زهرا_عیدی
#جشن_آذرگان #آذرگان
#چکامه_پارسی

*عنصر= آخشیج
@AdabSar

🍂🔥🍁 @AdabSar

🔥🍂 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🔥🍁 جشن آذرگان - بخش نخست

این آتش گرم و روشن و پاک
وین بال گشوده سوی افلاک
گه اوج گرفت و گاه بنشست
بنشست ولی نرفت از دست!
#توران_شهریاری


🔥🍂 "جشن آذرگان"، یکی از جشن‌های آتش در ایران، در آذر روز از آذرماه یا نهم آذر در ایران باستان برگزار می‌شد. "آذر" به چمار(معنی) آتش است و در ایران باستان، ایزد آذر، ایزد نگهبان همه‌ی آتش‌ها و جانشین خورشید بر روی زمین بود. "جشن آذرگان" از جشن‌های بزرگ و گروهی ایران بود و همچون نوروز و مهرگان گرامی شمرده می‌شد. آتش، یکی از چهار آخشیج(عنصر) پاک و برتر از آب، خاک و باد بود.

🔥🍂 "ابوریحان بیرونی" در "آثارالباقیه" نوشته است که زرتشت این روز را روز هم‌اندیشی گروهی برای کارهای جهان و نیایش گروهی در آتشکده‌ها دانسته است.

🔥🍂 ایرانیان در این روز همچون دیگر جشن‌ها سر و روی می‌پیراستند و جامه‌ی پاک یا نو می‌پوشیدند. آتشکده‌ها را آذین‌بندی کرده، در آن نیایش، آفرینگان خوانی و پایکوبی می‌کردند، چوب خوش‌بو می‌سوزاندند و در کنار هم خوراک می‌خوردند. سپس پاره‌ای آتش از آتشکده به خانه‌ها می‌بردند، آتشی برای روشنی و گرمای خانه می‌افروختند، تا پایان زمستان آن را روشن نگه می‌داشتند و مایه‌ی نیک‌فرجامی می‌دانستندش. گفته شده در این روز آتشی در بام‌ها هم افروخته می‌شد.

🔥🍂 آتش مایه‌ی گرمی و روشنی خانه‌ها، هوشیاری روان، شیوایی زبان و نماد آگاهی و اندیشه‌ورزی بود. آتش، نه‌تنها در ایران باستان که در میان تیره‌های گوناگونی از مردم جهان پدیده‌ای سپند و مَهَند(مقدس و مهم) بود.

🔥🍂 در نسک(کتاب) "بن‌دهش" هر گل از آن یکی از ایزدان یا فرشتگان است و گل آذرگون که به آن آذریون و گل آتشین هم می‌گویند، از خانواده‌ی گل آفتاب‌گردان، نماد ویژه‌ی جشن آذرگان و از آن ایزد آتش است. گروهی هم این باور را برساخته‌ی موبدان ساسانی می‌دانند.

🔥🍂 نام آذرآبادگان(آذربایجان) از آتش گرفته شده؛ زیرا در این سرزمین آتشکده‌های فراوانی بود که امروز ویرانه‌ی برخی از آن‌ها برجاست.
امروز، جشن آذرگان در کرمان، یزد، شیراز، تهران و چند شهر دیگر برگزار می‌شود. جشن‌های اردیبهشتگان، شهریورگان، آذرگان، سده و سوری، جشن‌های آتش در ایران هستند.

🔥🍂 فرتور(عکس) پیوست، گل آذریون از تیره‌ی آفتاب‌گردان است:
goo.gl/45lF2F
🔥🍂 با واژه‌ی "آذر" آشنا شوید:
T.me/AdabSar/7491

✍🏼 #پریسا_امام_وردیلو
________________
📚 برگرفته از:
۱- یسنا
۲- یشت‌ها #ابراهیم_پورداود
۳- فرهنگ اساتیری ایران بر پایه متون پهلوی #خسرو_قلی_زاده
۴- آثارالباقیه #ابوریحان_بیرونی
۵- زروان #فریدون_جنیدی
۶- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان #هاشم_رضی
________________
#جشن_های_ایرانی #جشن_آذرگان #آذرگان

🍂🔥🍁 @AdabSar

🍂🔥 @AdabSar 🍁

🔥 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🍁 آذرجشن

🍂 «آذرجشن»، جشنی در پیوند با آتش و برای فرا رسیدن سرمای زمستان و برافروختن نخستین آتش و گرمای زمستانی است که گویا در «اورمزد روز» از آذر، برابر با یکم آذر برگزار می‌شد. از این‌رو می‌گوییم گویا، که درباره‌ی زمان برگزاری این جشن آگاهی درستی در دست نیست و با جابجایی گاهشماری‌ها و به شمار نیاوردن بهیزک(کبیسه)، شاید زمان برگزاری آن جابجا شده باشد.

🔥 برای نمونه گفته شده که جشن شهریورگان همان آذرجشن است. زمان برگزاری آذرجشن را در آغاز مهر و جشن آغاز پاییز هم دانسته‌اند. «گاهنبار ایاسرم» یکی دیگر از جشن‌هایی است که آذرجشن را با آن یکی می‌دانند و یک گمان دیگر، برگزاری آذرجشن در آغاز ماه آذر است.

🍁 «ابوریحان بیرونی» در «آثارالباقیه» از زبان «شاهویه» یا «زادویه» نوشته است که در آذرجشن در خانه‌ها آتش می‌افروختند، نیایش می‌کردند، خوراک می‌خوردند، پایکوبی می‌کردند و باور داشتند گرمای جشن و آتش آن، آسیب‌های سرمای زمستان را از مردم، گیاهان و گیتی دور می‌کند. گویی که با لشگری گران به جنگ با دشمن رفته باشند. بیرونی همچنین نوشته است که «خورشید موبد»، آذر جشن را در روز نخست شهریور می‌داند و می‌گوید این جشن در گاهنبار آفرینش گیاهان در خراسان برگزار می‌شد و باور دارد که این جشن ایرانی نیست، تخاری است ولی به روزهای ایرانیان راه یافته است.

🔥 ای ماه، رسید ماه آذر
برخیز و بده میِ چو آذر
آذر بفروز و خانه خوش کن
ز آذر صنما به ماه آذر!
#مسعود_سعد_سلمان

🍂 پیش‌تر در ادبسار به جشن‌های گفته شده پرداخته‌ایم.
جشن شهریورگان
t.me/AdabSar/14686

جشن پاییزانه
t.me/AdabSar/15243

گاهنبار ایاسرم
t.me/AdabSar/15110

✍🏼 #پریسا_امام_وردیلو
____________
📚 برگرفته از:
۱- آثارالباقیه #ابوریحان_بیرونی
۲- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان #هاشم_رضی
____________
#جشن_های_ایرانی #آذرجشن #آذرگان

🍁🔥 @AdabSar 🍂

🍂🔥 @AdabSar 🍁

🔥🍂 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🔥🍁 جشن آذرگان

این آتش گرم و روشن و پاک
وین بال گشوده سوی افلاک
گه اوج گرفت و گاه بنشست
بنشست ولی نرفت از دست!
#توران_شهریاری


🔥🍂 «جشن آذرگان»، یکی از جشن‌های آتش در ایران، در آذر روز از آذرماه یا نهم آذر در ایران باستان برگزار می‌شد. «آذر» به چمار(معنی) آتش است و در ایران باستان، ایزد آذر، ایزد نگهبان همه‌ی آتش‌ها و جانشین خورشید بر روی زمین بود. جشن آذرگان از جشن‌های بزرگ و گروهی ایران بود و همچون نوروز و مهرگان گرامی شمرده می‌شد. آتش، یکی از چهار آخشیج(عنصر) پاک و برتر از آب، خاک و باد بود.

🔥🍂 «ابوریحان بیرونی» در «آثارالباقیه» نوشته است که «زرتشت» این روز را روز هم‌اندیشی گروهی برای کارهای جهان و نیایش گروهی در آتشکده‌ها دانسته است.

🔥🍂 ایرانیان در این روز همچون دیگر جشن‌ها، سر و روی می‌پیراستند و جامه‌ی پاک یا نو می‌پوشیدند. آتشکده‌ها را آذین‌بندی کرده، در آن نیایش، آفرینگان‌خوانی و پایکوبی می‌کردند، چوب خوش‌بو می‌سوزاندند و در کنار هم خوراک می‌خوردند. سپس پاره‌ای آتش از آتشکده به خانه‌ها می‌بردند، آتشی برای روشنی و گرمای خانه می‌افروختند، تا پایان زمستان آن را روشن نگه می‌داشتند و مایه‌ی نیک‌فرجامی می‌دانستندش. گفته شده در این روز آتشی در بام‌ها هم افروخته می‌شد.

🔥🍂 آتش مایه‌ی گرمی و روشنی خانه‌ها، هوشیاری روان، شیوایی زبان و نماد آگاهی و اندیشه‌ورزی بود. آتش، نه‌تنها در ایران باستان که در میان تیره‌های گوناگونی از مردم جهان پدیده‌ای سپند و مَهَند(مقدس و مهم) بود.

🔥🍂 در نسک(کتاب) «بندهش» هر گل از آن یکی از ایزدان یا فرشتگان است و «گل آذرگون» که به آن «آذریون» و «گل آتشین» هم می‌گویند، از خانواده‌ی گل آفتاب‌گردان، نماد ویژه‌ی جشن آذرگان و از آن «ایزد آتش» است. گروهی هم این باور را برساخته‌ی موبدان ساسانی می‌دانند.

🔥🍂 نام آذرآبادگان(آذربایجان) از آتش گرفته شده؛ زیرا در این سرزمین آتشکده‌های فراوانی بود که امروز ویرانه‌ی برخی از آن‌ها برجاست.
امروز، جشن آذرگان در کرمان، یزد، شیراز، تهران و چند شهر دیگر برگزار می‌شود. جشن‌های اردیبهشتگان، شهریورگان، آذرگان و سده، جشن‌های آتش در ایران هستند.

🔥🍂 فرتور(عکس) پیوست، گل آذریون از تیره‌ی آفتاب‌گردان است:
goo.gl/45lF2F

🔥🍂 با واژه‌ی آذر آشنا شوید:
T.me/AdabSar/7491

✍🏼 #پریسا_امام_وردیلو
____________
📚 برگرفته از:
۱- یسنا
۲- یشت‌ها #ابراهیم_پورداود
۳- فرهنگ اساتیری ایران بر پایه متون پهلوی #خسرو_قلی_زاده
۴- آثارالباقیه #ابوریحان_بیرونی
۵- زروان #فریدون_جنیدی
۶- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان #هاشم_رضی
۷- گل آذرگون نماد جشن آذرگان #شاهین_سپنتا
____________
#جشن_های_ایرانی #جشن_آذرگان #آذرگان

🍂🔥 @AdabSar 🍁

🌻🍁 @AdabSar 🔥

🔥جشن آذرگان

به نام خداوند کیوان و هور
سخن آرَمَت نو از این جشن و سور

پس از کار و کردارِ فرخ سرشت
که شد جایگاهش سرای بهشت

همان آفریدون که دادارِ پاک
بدادش توان بر سر اَژدَهاک

پس از جشن فرخنده‌ی مهرگان
که شادی به بار است با صد نشان

بیامد ز دشتی یلی پُرخِرَد
بیاورد جشنی که اندر خورَد

روان و خِرَد پاک و هم مینوی
ز زردشت باید که آن بشنوی

بیامد بیاراست در ماه تَش
فروزان و برپا و پیروزه‌وش

بگفتا: گرایید زآتش به مِهر
زدایید تاریکی از جان و چِهر

سرای سپنجی گهِ کینه نیست
رهِ رستگاری جز اندیشه نیست

از آن چار عنصر* که ایرانیان
به باور بیاورده اندر میان

به روز نهم آتش افروختند
دل از هر تباهی فرودوختند

ز گل‌ها بکرد او یکی را گزین
سواری همه زرّ زیبا به زین

بنامید: گردان سوی آفتاب
همه جان او چشم و روشن به تاب

چو بیند ستاره به شب در فراز
که دم بَرزَند زآسمان هم به ناز

به زیر افکنَد چشم و در دل دژم
همه چشم گریان به درد از ستم

نهان دیده بیدار تا بامداد
دهد آفتابش دگر جان و داد

دلش برفروزد چو جان هم به مِهر
شود هستی‌اش یکسره چشم و چِهر

بخواند به هستیِ خود این سرود
به عشق و به مِهر و به ایران درود!


🍁 سراینده و فرستنده #زهرا_عیدی
#چکامه_پارسی
#جشن_آذرگان #آذرگان

📝 پی‌نوشت: *عنصر(تازی) = آخشیج(پارسی)
🌻🍁 @AdabSar 🔥

🌻🍁🔥
شراری که ایران از آن روشن است
همان روشنی‌بخش جان و تن است

به تو گوید این آتش دل‌فروز
بسی داستان‌ها به سد(صد) ساز و سوز!

#عبدالحسین_سپنتا
#جشن_آذرگان #آذرگان

🌻🍁 @AdabSar 🔥

🍁🔥 آذرگان؛ جشن روشنی و آشکارگی
✍ #میرجلال_الدین_کزازی


«آذر روز» که برابر است با نهمین روز از این ماه، روزی است که ایرانیان کهن #جشن_آذرگان را در آن برمی‌گذارده‌اند.
هنوز نیز زرتشتیان آن را برمی‌گذارند. این جشن برپایه‌ی هم‌نامی نام روز با نام ماه برگزار می‌شده که در ایران هنجاری فرهنگی و پایدار بوده است. از آن روی که پاره‌ای از نام روزهای سی‌گانه ماه با نام روز برابر می‌افتاده است، نیاکان ما این هم‌نامی را خجسته می‌داشته‌اند و به فال نیک می‌گرفتند و جشنی در آن می‌آراسته‌اند. از دیگر سوی بیشینه‌ی جشن‌های ایرانی سرشتی آیینی و باورشناختی داشته است. #آذرگان نیز در شمار همین‌گونه از جشن‌ها جای می‌گیرد.

آذر یا آتش بر درازنای تاریخ ایران همواره نزد ایرانیان گرامی بوده و ارزشی آیینی داشته است. ناگفته روشن است و آشکار که آنچه ایرانیان آن‌ را بزرگ می‌دارند، پرتو و فروغ آتش است که در پاره‌ای از دیگر سامانه‌های باورشناختی جهان نیز ارج و ارزی بسیار دارد.
در آیین زرتشتی مانند دیگر آیین‌های ایرانی، این ارزش فزون‌تر است و فراتر. نزدیک‌ترین آفریده به اهورامزدا در باورشناسی زرتشتی آتش است.

در بُنْدهِش که دفتری است کهن به زبان پهلوی آمده است که آتش اندیشه اورمزد است. زیرا آتش مانند خورشید نماد روشنی و آشکارگی است. جشن آذرگان نیز بر همین بنیاد باورشناختی استوار شده است. زرتشتیان در این جشن به آتشکده می‌رفته‌اند، ایستاده بر گرد آتش جاویدان سپند(مقدس)، سرود نیایش می‌خوانده‌اند و بدین سان فروغ و روشنایی را گرامی می‌داشته‌اند.
به هنگام بازگشت از آتشکده نیز اخگری از آن آتش پاک و ناب را برمی‌گرفته‌اند و می‌کوشیدند که فرونمیرد و خاموشی نگیرد.
هنگامی که به خانه می‌رسیده‌اند با آن اخگر آتش زمستانی را می‌افروخته‌اند تا از گزند و آسیب تاریکی و سرما که در چشم ایرانیان پدیده‌هایی زیان‌بار و اهریمنی شمرده می‌شود، برکنار و به ‌زنهار بمانند.

🍁🔥 @AdabSar

🍁🔥 آذرجشن و برافروختن نخستین آتش زمستان


🍂 «آذرجشن» جشنی در پیوند با آتش و برای فرا رسیدن سرمای زمستان و برافروختن نخستین آتش و گرمای زمستانی است که گویا در «اورمزد روز» از آذر برابر با یکم آذر یا روزی نزدیک به آن برگزار می‌شد. از این‌رو می‌گوییم گویا، که درباره‌ی زمان برگزاری این جشن آگاهی درستی در دست نیست و با جابجایی گاهشماری‌ها و به شمار نیاوردن بهیزک (کبیسه) شاید زمان برگزاری آن جابجا شده باشد.

🍂 برای نمونه گفته شده که جشن شهریورگان همان آذرجشن است. زمان برگزاری آذرجشن را در آغاز مهر و جشن آغاز پاییز هم دانسته‌اند. «گاهنبار ایاسرم» یکی دیگر از جشن‌هایی است که آذرجشن را با آن یکی می‌دانند و یک گمان دیگر برگزاری آذرجشن در روزهای آغاز ماه آذر است.

🍂 «ابوریحان بیرونی» از زبان «شاهویه» یا «زادویه» نوشته است که در آذرجشن در خانه‌ها آتش می‌افروختند، نیایش می‌کردند، خوراک می‌خوردند، پایکوبی می‌کردند و باور داشتند گرمای جشن و آتش آن، آسیب‌های سرمای زمستان را از مردم، گیاهان و گیتی دور می‌کند. گویی که با لشگری گران به جنگ با دشمن رفته باشند. بیرونی همچنین نوشته است که «خورشید موبد» آذر جشن را در روز نخست شهریور می‌داند و می‌گوید این جشن در گاهنبار آفرینش گیاهان در خراسان برگزار می‌شد و باور دارد که این جشن ایرانی نیست، تخاری است ولی به روزهای ایرانیان راه یافته است.
«پیش‌تر در ادبسار به جشن‌های گفته شده پرداخته‌ایم.»

🍂 ای ماه، رسید ماه آذر
برخیز و بده میِ چو آذر
آذر بفروز و خانه خوش کن
ز آذر صنما به ماه آذر!
#مسعود_سعد_سلمان


✍🏼 #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی #آذرجشن #آذرگان


🍂 برگرفته از:
- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان «هاشم رضی»
ـ زمستان «انجوی شیرازی»
ـ جشن‌ها و آیین‌های ایرانی با تکیه بر اسطوره و مردم‌شناسی «حسام‌الدین مهدوی»

🍁🔥 @AdabSar

🍁🔥 آذرگان؛ جشن روشنی و آشکارگی
✍ #میرجلال_الدین_کزازی


«آذر روز» که برابر است با نهمین روز از این ماه، روزی است که ایرانیان کهن #جشن_آذرگان را در آن برمی‌گذارده‌اند.
هنوز نیز زرتشتیان آن را برمی‌گذارند. این جشن برپایه‌ی هم‌نامی نام روز با نام ماه برگزار می‌شده که در ایران هنجاری فرهنگی و پایدار بوده است. از آن روی که پاره‌ای از نام روزهای سی‌گانه ماه با نام روز برابر می‌افتاده است، نیاکان ما این هم‌نامی را خجسته می‌داشته‌اند و به فال نیک می‌گرفتند و جشنی در آن می‌آراسته‌اند. از دیگر سوی بیشینه‌ی جشن‌های ایرانی سرشتی آیینی و باورشناختی داشته است. #آذرگان نیز در شمار همین‌گونه از جشن‌ها جای می‌گیرد.

آذر یا آتش بر درازنای تاریخ ایران همواره نزد ایرانیان گرامی بوده و ارزشی آیینی داشته است. ناگفته روشن است و آشکار که آنچه ایرانیان آن‌ را بزرگ می‌دارند، پرتو و فروغ آتش است که در پاره‌ای از دیگر سامانه‌های باورشناختی جهان نیز ارج و ارزی بسیار دارد.
در آیین زرتشتی مانند دیگر آیین‌های ایرانی، این ارزش فزون‌تر است و فراتر. نزدیک‌ترین آفریده به اهورامزدا در باورشناسی زرتشتی آتش است.

در بُنْدهِش که دفتری است کهن به زبان پهلوی آمده است که آتش اندیشه اورمزد است. زیرا آتش مانند خورشید نماد روشنی و آشکارگی است. جشن آذرگان نیز بر همین بنیاد باورشناختی استوار شده است. زرتشتیان در این جشن به آتشکده می‌رفته‌اند، ایستاده بر گرد آتش جاویدان سپند(مقدس)، سرود نیایش می‌خوانده‌اند و بدین سان فروغ و روشنایی را گرامی می‌داشته‌اند.
به هنگام بازگشت از آتشکده نیز اخگری از آن آتش پاک و ناب را برمی‌گرفته‌اند و می‌کوشیدند که فرونمیرد و خاموشی نگیرد.
هنگامی که به خانه می‌رسیده‌اند با آن اخگر آتش زمستانی را می‌افروخته‌اند تا از گزند و آسیب تاریکی و سرما که در چشم ایرانیان پدیده‌هایی زیان‌بار و اهریمنی شمرده می‌شود، برکنار و به ‌زنهار بمانند.

🍁🔥 @AdabSar

🔥🍁 جشن آذرگان؛ نماد گرمی و روشنی خانه‌ها


این آتش گرم و روشن و پاک
وین بال گشوده سوی افلاک
گه اوج گرفت و گاه بنشست
بنشست ولی نرفت از دست!
#توران_شهریاری


🔥🍂 «جشن آذرگان» یکی از جشن‌های آتش در ایران باستان در آذر روز از آذرماه یا نهم آذر در برگزار می‌شد. «آذر» به چمار (معنی) آتش است و در ایران باستان ایزد آذر نگهبان همه‌ی آتش‌ها و جانشین خورشید بر روی زمین بود. جشن آذرگان از جشن‌های بزرگ و گرامی ایران بود. آتش یکی از چهار آخشیج (عنصر) پاک و برتر از آب، خاک و باد بود.

🔥🍂 «ابوریحان بیرونی» نوشته است که زرتشت این روز را روز هم‌اندیشی گروهی برای کارهای جهان و نیایش گروهی در آتشکده‌ها دانسته است.

🔥🍂 ایرانیان در این روز همچون دیگر جشن‌ها سر و روی می‌پیراستند و جامه‌ی پاک یا نو می‌پوشیدند. آتشکده‌ها را آذین‌بندی کرده و در آن نیایش، آفرینگان خوانی و پایکوبی می‌کردند، چوب خوش‌بو می‌سوزاندند و در کنار هم خوراک می‌خوردند. سپس پاره‌ای آتش از آتشکده به خانه‌ها می‌بردند و آتشی برای روشنی و گرمای خانه می‌افروختند و تا پایان زمستان آن را روشن نگه می‌داشتند و مایه‌ی نیک‌فرجامی می‌دانستندش. گفته شده در این روز آتشی در بام‌ها هم افروخته می‌شد.

🔥🍂 آتش مایه‌ی گرمی و روشنی خانه‌ها، هوشیاری روان، شیوایی زبان و نماد آگاهی و اندیشه‌ورزی بود. آتش نه‌تنها در ایران باستان که در میان تیره‌های گوناگونی از مردم جهان پدیده‌ای سپند و مَهَند (مقدس و مهم) بود.

🔥🍂 در نسک (کتاب) «بندهش» هر گل از آن یکی از ایزدان یا فرشتگان است و گل آذرگون که به آن آذریون و گل آتشین هم می‌گویند از خانواده‌ی گل آفتاب‌گردان، نماد ویژه‌ی جشن آذرگان و از آن ایزد آتش است. گروهی هم این باور را برساخته‌ی موبدان ساسانی می‌دانند.

🔥🍂 نام آذرآبادگان (آذربایجان) از آتش گرفته شده زیرا در این سرزمین آتشکده‌های فراوانی بود که امروز ویرانه‌ی برخی از آن‌ها برجاست.
امروز جشن آذرگان در کرمان، یزد، شیراز، تهران و چند شهر دیگر برگزار می‌شود. جشن‌های اردیبهشتگان، شهریورگان، آذرگان، سده و چهارشنبه‌سوری جشن‌های آتش در ایران هستند.


🔥🍂 فرتور (عکس) پیوست، گل آذریون از تیره‌ی آفتاب‌گردان است:
goo.gl/45lF2F
🔥🍂 با واژه‌ی «آذر» آشنا شوید:
T.me/AdabSar/7491


✍🏼 #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی #جشن_آذرگان #آذرگان


🔥🍂 برگرفته از:
- یسنا
- یشت‌ها «ابراهیم پورداود»
- فرهنگ اساتیری ایران بر پایه متون پهلوی «خسرو قلی‌زاده»
- زروان «فریدون جنیدی»
- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان «هاشم رضی»

🔥🍁 @AdabSar

🔥🍁 نهم آذر جشن آذرگان جشن پاکی، آگاهی و روشنی‌بخشی همایون باد.


به نام خداوند کیوان و هور
سخن آرَمَت نو از این جشن و سور

پس از کار و کردارِ فرخ‌سرشت
که شد جایگاهش سرای بهشت

همان آفریدون که دادارِ پاک
بدادش توان بر سر اَژدَهاک

پس از جشن فرخنده‌ی مهرگان
که شادی به بار است با سد (صد) نشان

بیامد ز دشتی یلی پُرخِرَد
بیاورد جشنی که اندر خورَد

روان و خِرَد پاک و هم مینوی
ز زردشت باید که آن بشنوی

بیامد بیاراست در ماه تَش
فروزان و برپا و پیروزه‌وش

بگفتا: گرایید ز آتش به مِهر
زدایید تاریکی از جان و چِهر

سرای سپنجی گهِ کینه نیست
رهِ رستگاری جز اندیشه نیست

از آن چار عنصر* که ایرانیان
به باور بیاورده اندر میان

به روز نهم آتش افروختند
دل از هر تباهی فرودوختند

ز گل‌ها بکرد او یکی را گزین
سواری همه زرّ زیبا به زین

بنامید: گردان سوی آفتاب
همه جان او چشم و روشن به تاب

چو بیند ستاره به شب در فراز
که دم بَرزَند زآسمان هم به ناز

به زیر افکنَد چشم و در دل دژم
همه چشم گریان به درد از ستم

نهان دیده بیدار تا بامداد
دهد آفتابش دگر جان و داد

دلش برفروزد چو جان هم به مِهر
شود هستی‌اش یکسره چشم و چِهر

بخواند به هستیِ خود این سرود
به عشق و به مِهر و به ایران درود


🍁🔥 سراینده و فرستنده #زهرا_عیدی
#چکامه_پارسی #جشن_آذرگان #آذرگان


*عنصر: تنها واژه‌ی بیگانه
🍁🔥 @AdabSar