«الوعده وفا؛
فریاد آزادی و شجاعت حسین رونقی، مردی که با لبان دوخته، صدای مادر زنده‌یاد نیکا شاکرمی، نسرین شاکرمی، شده است. او با شجاعت و استقامت بی‌نظیرش به ما یادآوری می‌کند که ایستادن در برابر ظلم، پیمانی است که هرگز نباید شکست. “الوعده وفا” نه تنها یک جمله، بلکه یک عهد برای همه ما است، عهدی برای آزادی، عدالت و انسانیت.»
artdeshaz
طبق گفته شاهدان، حسین رونقی و پدرش در بلوار کشاورز دقایقی پس از حضور در محل، به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و حسین رونقی بازداشت شد.
#حسین_رونقی #نسرین_شاکرمی #نیکا_شاکرمی #تلنگر #توماج_صالحی #کیانوش_سنجری #فاطمه_سپهری #آرشام_رضایی #بچه_های_اکباتان #زن_زندگی_آزادی #عدالت_برای_ایران #آزادی_ایران #الوعده_وفا
#هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
فریاد آزادی و شجاعت حسین رونقی، مردی که با لبان دوخته، صدای مادر زنده‌یاد نیکا شاکرمی، نسرین شاکرمی، شده است. او با شجاعت و استقامت بی‌نظیرش به ما یادآوری می‌کند که ایستادن در برابر ظلم، پیمانی است که هرگز نباید شکست. “الوعده وفا” نه تنها یک جمله، بلکه یک عهد برای همه ما است، عهدی برای آزادی، عدالت و انسانیت.»
artdeshaz
طبق گفته شاهدان، حسین رونقی و پدرش در بلوار کشاورز دقایقی پس از حضور در محل، به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و حسین رونقی بازداشت شد.
#حسین_رونقی #نسرین_شاکرمی #نیکا_شاکرمی #تلنگر #توماج_صالحی #کیانوش_سنجری #فاطمه_سپهری #آرشام_رضایی #بچه_های_اکباتان #زن_زندگی_آزادی #عدالت_برای_ایران #آزادی_ایران #الوعده_وفا
#هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
#حسین_رونقی در پیام‌هایی در تلگرام خود نوشت:
«برای زندانیان سیاسی-عقیدتی و اعدام‌ها مقابل اوین به تحصن خواهم نشست.
کیانوش گفت: «هیچ کس نباید به خاطر بیان عقایدش زندانی شود. اعتراض حق هر شهروند ایرانی‌ست. ما برای عشق به زندگی جان داده و می‌دهیم، و نه مرگ. آرزومندم روزی ایرانیان بیدار و بر بردگی چیره شوند. پاینده ایران».
حرف من نیز همین است. خواسته‌ام نیز خواسته کیانوش است.
ظهر سه‌شنبه شش آذر همزمان با سه‌شنبه‌های نه به اعدام با لب‌های دوخته در همراهی با زندانیان سیاسی و عقیدتی کشورمان که هیچ‌‌کدام نباید به‌خاطر بیان، اعتراض یا فعالیت سیاسی-اجتماعی در زندان باشند و فریاد «نه به اعدام»، مقابل زندان اوین به تحصن خواهم نشست. رنج آن‌ها و خانواده‌هایشان به فراموشی سپرده شده است، شاید تلنگری باشد...
هر کاری خواستید بکنید. توان درگیری و مقاومت ندارم، تصمیم من آن است که پیش از این گفته‌ام.»
«قرار نیست کوتاه بیایم، چه در بازداشت، چه بیرون از زندان، آن هم زمانی که ایران را به یک زندان بزرگ تبدیل کرده‌اند. لب‌های من به‌خاطر اعتراض و با انگیزه سیاسی دوخته شده‌است و مسئولیت هر اتفاقی برعهده جمهوری اسلامی است. حتی اگر یک تن باشم خواهم ایستاد، حتی اگر مرگ در انتظارم باشد پیش می‌روم. اما مرگ پایان کار نیست؛ همان‌طور که یک جان شریف (کیانوش) از دست رفت ولی پرچم او برافراشته ماند. زندگی آنقدر مهم نیست که به هر ذلت و تحقیری تن دهم.
#فاطمه_سپهری که جز از ایران و مردم نگفته است چرا باید با وجود بیماری در زندان باشد؟
#توماج_صالحی پرونده‌اش مشخص است اما به‌دلایل فراقانونی و عملکرد اداره اطلاعات اصفهان همچنان در زندان است!
#نسرین_شاکرمی، دادخواه دخترش نیکاست و باید بتواند حرفش را بزند و دادخواهی‌اش را بکند.
#آرشام_رضایی، یک فعال مشروطه‌خواه شریف است که حق دارد در کشورش فعالیت کند.
چرا این افراد باید زندانی باشند؟ اصلا چرا شهروندی باید به‌خاطر اظهار نظر و داشتن عقیده‌ای در زندان باشد؟
پی‌نوشت: در خصوص وضعیت پدر باید بگویم که او بدلیل فشارها و آسیب‌های وارده و با توجه به بیماری دیابت شدیدی که دارد امشب در بیمارستان بستری شد.»
«آخرین وضعیت جسمی (روز نهم):
لب‌ها متورم و زخم شده‌اند.
کاهش وزن زیاد، ضعف جسمانی به همراه سرگیجه شدت گرفته و عضلات تحلیل رفته‌اند.
نوسان فشار خون و فشار خون بالای ۱۴ و نوسان شدید قند خون.
خونریزی گوارشی و ادراری.
سهم امروز: سه لیوان آب، دو لیوان چای، و تزریق آنتی‌بیوتیک و داروها به صورت وریدی و عضلانی.»
#کیانوش_سنجری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«برای زندانیان سیاسی-عقیدتی و اعدام‌ها مقابل اوین به تحصن خواهم نشست.
کیانوش گفت: «هیچ کس نباید به خاطر بیان عقایدش زندانی شود. اعتراض حق هر شهروند ایرانی‌ست. ما برای عشق به زندگی جان داده و می‌دهیم، و نه مرگ. آرزومندم روزی ایرانیان بیدار و بر بردگی چیره شوند. پاینده ایران».
حرف من نیز همین است. خواسته‌ام نیز خواسته کیانوش است.
ظهر سه‌شنبه شش آذر همزمان با سه‌شنبه‌های نه به اعدام با لب‌های دوخته در همراهی با زندانیان سیاسی و عقیدتی کشورمان که هیچ‌‌کدام نباید به‌خاطر بیان، اعتراض یا فعالیت سیاسی-اجتماعی در زندان باشند و فریاد «نه به اعدام»، مقابل زندان اوین به تحصن خواهم نشست. رنج آن‌ها و خانواده‌هایشان به فراموشی سپرده شده است، شاید تلنگری باشد...
هر کاری خواستید بکنید. توان درگیری و مقاومت ندارم، تصمیم من آن است که پیش از این گفته‌ام.»
«قرار نیست کوتاه بیایم، چه در بازداشت، چه بیرون از زندان، آن هم زمانی که ایران را به یک زندان بزرگ تبدیل کرده‌اند. لب‌های من به‌خاطر اعتراض و با انگیزه سیاسی دوخته شده‌است و مسئولیت هر اتفاقی برعهده جمهوری اسلامی است. حتی اگر یک تن باشم خواهم ایستاد، حتی اگر مرگ در انتظارم باشد پیش می‌روم. اما مرگ پایان کار نیست؛ همان‌طور که یک جان شریف (کیانوش) از دست رفت ولی پرچم او برافراشته ماند. زندگی آنقدر مهم نیست که به هر ذلت و تحقیری تن دهم.
#فاطمه_سپهری که جز از ایران و مردم نگفته است چرا باید با وجود بیماری در زندان باشد؟
#توماج_صالحی پرونده‌اش مشخص است اما به‌دلایل فراقانونی و عملکرد اداره اطلاعات اصفهان همچنان در زندان است!
#نسرین_شاکرمی، دادخواه دخترش نیکاست و باید بتواند حرفش را بزند و دادخواهی‌اش را بکند.
#آرشام_رضایی، یک فعال مشروطه‌خواه شریف است که حق دارد در کشورش فعالیت کند.
چرا این افراد باید زندانی باشند؟ اصلا چرا شهروندی باید به‌خاطر اظهار نظر و داشتن عقیده‌ای در زندان باشد؟
پی‌نوشت: در خصوص وضعیت پدر باید بگویم که او بدلیل فشارها و آسیب‌های وارده و با توجه به بیماری دیابت شدیدی که دارد امشب در بیمارستان بستری شد.»
«آخرین وضعیت جسمی (روز نهم):
لب‌ها متورم و زخم شده‌اند.
کاهش وزن زیاد، ضعف جسمانی به همراه سرگیجه شدت گرفته و عضلات تحلیل رفته‌اند.
نوسان فشار خون و فشار خون بالای ۱۴ و نوسان شدید قند خون.
خونریزی گوارشی و ادراری.
سهم امروز: سه لیوان آب، دو لیوان چای، و تزریق آنتی‌بیوتیک و داروها به صورت وریدی و عضلانی.»
#کیانوش_سنجری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
کانال تلگرام حسین رونقی خبر داد که او برای آغاز تحصن خود به سمت زندان اوین روانه شد.
خواسته‌های او، خواسته‌های زنده‌یاد کیانوش سنجری‌اند: آزادی نسرین شاکرمی، توماج صالحی، فاطمه سپهری و آرشام رضایی.
پاینده ایران
او همچنین ضمن انتشار تصویری از لب دوخته‌اش نوشت:
با لب‌های دوخته ایستاده‌ام بر عهدم...
برای کیانوش و خواسته‌هایش، با لب‌های دوخته تا پای جان خواهم ایستاد. زندگی آنقدر ارزش ندارد که به‌خاطرش کسی وجودش و شرافتش را بفروشد. حقیقت را هیچ وقت نمی‌شود زیر خاک کرد.
حتی دشمنان باشکوه و باشرفی نیستید. ایران برای شما وطن نیست.
آخرین وضعیت جسمی (روز دهم):
لب‌ها متورم و زخم شده‌اند و خونریزی می‌کنند.
کاهش وزن زیاد، ضعف جسمانی به همراه سرگیجه شدت گرفته و عضلات تحلیل رفته‌اند.
نوسان فشار خون و فشار خون بالای ۱۴ و نوسان شدید قند خون.
خونریزی گوارشی و ادراری.
درد مفاصل و استخوان‌ها.
سهم امروز: سه لیوان آب، دو لیوان چای، و تزریق داروها به صورت وریدی و عضلانی.
خواسته‌ام همان خواسته‌های کیانوش است.
@Hosseinronaghi
پی‌نوشت:
حسین رونقی به محض حضور در مقابل زندان اوین، توسط چهار مأمور امنیتی وارد اتومبیلی شده و از محل خارج شد.
اطلاعات بیشتری از او در دست نیست.
#نه_به_اعدام #كيانوش_سنجرى #حسین_رونقی #زندان_اوین #نسرين_شاکرمی #توماج_صالحی #آرشام_رضایی #فاطمه_سپهری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
خواسته‌های او، خواسته‌های زنده‌یاد کیانوش سنجری‌اند: آزادی نسرین شاکرمی، توماج صالحی، فاطمه سپهری و آرشام رضایی.
پاینده ایران
او همچنین ضمن انتشار تصویری از لب دوخته‌اش نوشت:
با لب‌های دوخته ایستاده‌ام بر عهدم...
برای کیانوش و خواسته‌هایش، با لب‌های دوخته تا پای جان خواهم ایستاد. زندگی آنقدر ارزش ندارد که به‌خاطرش کسی وجودش و شرافتش را بفروشد. حقیقت را هیچ وقت نمی‌شود زیر خاک کرد.
حتی دشمنان باشکوه و باشرفی نیستید. ایران برای شما وطن نیست.
آخرین وضعیت جسمی (روز دهم):
لب‌ها متورم و زخم شده‌اند و خونریزی می‌کنند.
کاهش وزن زیاد، ضعف جسمانی به همراه سرگیجه شدت گرفته و عضلات تحلیل رفته‌اند.
نوسان فشار خون و فشار خون بالای ۱۴ و نوسان شدید قند خون.
خونریزی گوارشی و ادراری.
درد مفاصل و استخوان‌ها.
سهم امروز: سه لیوان آب، دو لیوان چای، و تزریق داروها به صورت وریدی و عضلانی.
خواسته‌ام همان خواسته‌های کیانوش است.
@Hosseinronaghi
پی‌نوشت:
حسین رونقی به محض حضور در مقابل زندان اوین، توسط چهار مأمور امنیتی وارد اتومبیلی شده و از محل خارج شد.
اطلاعات بیشتری از او در دست نیست.
#نه_به_اعدام #كيانوش_سنجرى #حسین_رونقی #زندان_اوین #نسرين_شاکرمی #توماج_صالحی #آرشام_رضایی #فاطمه_سپهری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
علیه فراموشی؛
«من زمین بازی. رو به نفع چهار تا کفتار مثل شما خالی نمی‌کنم، ۲۵ شهریور شما رو توی خیابون می‌بینیم، مطمئن باشید اونجا هم تمام قد جلوتون وایستادیم، ما از هیچ چیزی ترسی نداریم، ما دست از جونمون میکشیم ولی دست از ایرانمون نمی‌کشیم.»
آرشام رضایی، یک کارگر و فعال سیاسی زندانی است. او سال گذشته در سالگرد مهسا امینی در یک ویدیو این سخنان را گفته بود..
آرشام (محمود) رضایی(۱۵سال)، بابت اتهام (اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور) به تحمل ۵ سال حبس تعزیری، به اتهام (فعالیت تبلیغی علیه نظام) به تحمل ۱ سال حبس تعزیری، به اتهام (تشویق مردم به درگیری و خونریری) هم به تحمل ۵ سال حبس تعزیری، از بابت اتهام (تحصیل مال نامشروع ـ دریافت وجه نقد از افراد خارج از کشور) به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و به اتهام (نشر اکاذیب) هم به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و پرداخت ۱۵۰ میلیون ریال وجه نقد به صندوق دولت محکوم شد.
حکم اشد یعنی ۵ سال برای آرشام رضایی قابل اجرا است. آقای رضایی هر زمان که آزاد بود در کنار خانواده‌های دادخواه حضور داشت و همواره نظراتش را با صراحت و شهامت بیان می‌کرد.
آرشام، یکی از چهار نفری بود که کیانوش سنجری، اعلام کرده بود، خواستار آزادی فوری آن‌ها است.
او اینک در زندان قزلحصار است.
#آرشام_رضایی #نه_به_جمهوری_اسلامی #تکثیر_شهامت #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«من زمین بازی. رو به نفع چهار تا کفتار مثل شما خالی نمی‌کنم، ۲۵ شهریور شما رو توی خیابون می‌بینیم، مطمئن باشید اونجا هم تمام قد جلوتون وایستادیم، ما از هیچ چیزی ترسی نداریم، ما دست از جونمون میکشیم ولی دست از ایرانمون نمی‌کشیم.»
آرشام رضایی، یک کارگر و فعال سیاسی زندانی است. او سال گذشته در سالگرد مهسا امینی در یک ویدیو این سخنان را گفته بود..
آرشام (محمود) رضایی(۱۵سال)، بابت اتهام (اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور) به تحمل ۵ سال حبس تعزیری، به اتهام (فعالیت تبلیغی علیه نظام) به تحمل ۱ سال حبس تعزیری، به اتهام (تشویق مردم به درگیری و خونریری) هم به تحمل ۵ سال حبس تعزیری، از بابت اتهام (تحصیل مال نامشروع ـ دریافت وجه نقد از افراد خارج از کشور) به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و به اتهام (نشر اکاذیب) هم به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و پرداخت ۱۵۰ میلیون ریال وجه نقد به صندوق دولت محکوم شد.
حکم اشد یعنی ۵ سال برای آرشام رضایی قابل اجرا است. آقای رضایی هر زمان که آزاد بود در کنار خانواده‌های دادخواه حضور داشت و همواره نظراتش را با صراحت و شهامت بیان می‌کرد.
آرشام، یکی از چهار نفری بود که کیانوش سنجری، اعلام کرده بود، خواستار آزادی فوری آن‌ها است.
او اینک در زندان قزلحصار است.
#آرشام_رضایی #نه_به_جمهوری_اسلامی #تکثیر_شهامت #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
آرشام رضایی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، به کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» پیوست
آرشام رضایی، طی نامهای ضمن بیان تجربه خود از مواجهه با متهمان محکوم به اعدام و رنجی که متحمل می‌شوند، اعلام کرد که از این سه‌شنبه به کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» می‌پیوندند.
او ضمن تاکید بر این نکته که این کمپین به هیچ حزب و گروهی وابسته نیست، از همگان خواست تا کنار هم به این کارزار بپیوندند.
آرشام رضایی در بخشی از نامه‌اش نوشته:
«زندانیانی که به اعدام محکوم می‌شوند، همان لحظه صدور حکم جان خود را از دست می‌دهند؛ روز اجرای حکم، تنها پیکرهای نیمه‌جان آن‌هاست که به دار آویخته می‌شود.»
متن کامل این نامه به شرح زیر است:
ـ منصور، داداش خوبی؟ شاکیت رضایت داد؟
ـ نه داداش، به هیچ وجه رضایت نمی‌ده. نمی‌دونم چیکار کنم.
ـ ایشالله درست میشه!
ـ کجا درست میشه؟
ـ داداش، سه ثانیه اول درد داره، بعدش دیگه چیزی حالیت نمیشه.
این مکالمه، گفتگوی دو زندانی محکوم به قصاص است، درست پیش از اجرای حکم اعدام.
زمانی که از اوین به زندان و شکنجه‌گاه مشترک رجایی‌شهر و قزلحصار تبعید شدم، ۱۵ روز در انفرادی به سر بردم. در هفتهٔ اول در سلول انفرادی، شاهد انتقال ۱۲ زندانی محکوم به قصاص بودم. از این تعداد، ۷ نفر توانستند پیش از اجرای حکم، از اولیای دم فرصت بگیرند، اما بقیه همگی اعدام شدند.
در هفته دوم انفرادی، ۷ زندانی دیگر به سلولم منتقل شدند. در میان آن‌ها، دو نفر کسانی بودند که قبلاً یک بار حکم اعدامشان اجرا شده بود؛ اما پس از چند لحظه آویزان ماندن، خانوادهٔ مقتول به آن‌ها فرصت دادند و پس از انجام احیای قلبی (CPR)، دوباره زنده شدند تا بار دیگر حکمشان اجرا شود. این روند عملاً آن‌ها را زجرکش می‌کرد.
این نامه را از کربلای ایران برای شما می‌نویسم؛ اینجا خاکی است پر از داستان‌های مظلومیت، تاریخ خاموشی که صدای خود را نمی‌یابد.
من نیز قصد دارم همانند دیگر هم‌بندیانم، در چهل و پنجمین هفته از کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، برابر با ۱۳ آذر ۱۴۰۳، شرکت کنم. از دوستانم در زندان اوین نیز تقاضا دارم به این کارزار بپیوندند تا روزنه‌ای برای پایان دادن به این عمل قرون وسطایی ایجاد شود.
در سال‌ها حبس و تبعید به زندان‌های رجایی‌شهر و قزلحصار، شاهد بوده‌ام که بیشترین اعدام‌ها در این دو کشتارگاه انجام شده است. من مرگ ده‌ها هم‌وطنم را دیده‌ام. اما با وجود این حجم از اعدام‌ها، نه‌تنها این مجازات بازدارنده نبوده، بلکه آمار جرم در ایران نه تنها کاهش نیافته، بلکه روزبه‌روز بیشتر هم شده است.
از همه عزیزانم می‌خواهم که مخالفت خود را با این مجازات غیرانسانی اعلام کنند. بدانید که این کارزار به هیچ گروه یا حزب خاصی وابسته نیست؛ هدف آن تنها نجات جان انسان‌های بی‌شماری است که سال‌هاست سنگینی طناب دار را بر گردن خود احساس می‌کنند.
زندانیانی که به اعدام محکوم می‌شوند، همان لحظه صدور حکم جان خود را از دست می‌دهند؛ روز اجرای حکم، تنها پیکرهای نیمه‌جان آن‌هاست که به دار آویخته می‌شود.
بیایید با هم و در کنار هم، با مخالفت با این حکم غیرانسانی، به برچیده شدن بساط آن کمک کنیم.
آرشام رضایی
۹ آذرماه
قزلحصار، ایران
ـ لازم به ذکر است، آرشام در مجموع بابت اتهام‌های مختلف به ۱۵ سال حبس محکوم شده، که حکم اشد یعنی ۵ سال برای او قابل اجرا است.
#آرشام_رضایی #بیانیه #نه_به_اعدام #سه_شنبه_های_نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
آرشام رضایی، طی نامهای ضمن بیان تجربه خود از مواجهه با متهمان محکوم به اعدام و رنجی که متحمل می‌شوند، اعلام کرد که از این سه‌شنبه به کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» می‌پیوندند.
او ضمن تاکید بر این نکته که این کمپین به هیچ حزب و گروهی وابسته نیست، از همگان خواست تا کنار هم به این کارزار بپیوندند.
آرشام رضایی در بخشی از نامه‌اش نوشته:
«زندانیانی که به اعدام محکوم می‌شوند، همان لحظه صدور حکم جان خود را از دست می‌دهند؛ روز اجرای حکم، تنها پیکرهای نیمه‌جان آن‌هاست که به دار آویخته می‌شود.»
متن کامل این نامه به شرح زیر است:
ـ منصور، داداش خوبی؟ شاکیت رضایت داد؟
ـ نه داداش، به هیچ وجه رضایت نمی‌ده. نمی‌دونم چیکار کنم.
ـ ایشالله درست میشه!
ـ کجا درست میشه؟
ـ داداش، سه ثانیه اول درد داره، بعدش دیگه چیزی حالیت نمیشه.
این مکالمه، گفتگوی دو زندانی محکوم به قصاص است، درست پیش از اجرای حکم اعدام.
زمانی که از اوین به زندان و شکنجه‌گاه مشترک رجایی‌شهر و قزلحصار تبعید شدم، ۱۵ روز در انفرادی به سر بردم. در هفتهٔ اول در سلول انفرادی، شاهد انتقال ۱۲ زندانی محکوم به قصاص بودم. از این تعداد، ۷ نفر توانستند پیش از اجرای حکم، از اولیای دم فرصت بگیرند، اما بقیه همگی اعدام شدند.
در هفته دوم انفرادی، ۷ زندانی دیگر به سلولم منتقل شدند. در میان آن‌ها، دو نفر کسانی بودند که قبلاً یک بار حکم اعدامشان اجرا شده بود؛ اما پس از چند لحظه آویزان ماندن، خانوادهٔ مقتول به آن‌ها فرصت دادند و پس از انجام احیای قلبی (CPR)، دوباره زنده شدند تا بار دیگر حکمشان اجرا شود. این روند عملاً آن‌ها را زجرکش می‌کرد.
این نامه را از کربلای ایران برای شما می‌نویسم؛ اینجا خاکی است پر از داستان‌های مظلومیت، تاریخ خاموشی که صدای خود را نمی‌یابد.
من نیز قصد دارم همانند دیگر هم‌بندیانم، در چهل و پنجمین هفته از کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، برابر با ۱۳ آذر ۱۴۰۳، شرکت کنم. از دوستانم در زندان اوین نیز تقاضا دارم به این کارزار بپیوندند تا روزنه‌ای برای پایان دادن به این عمل قرون وسطایی ایجاد شود.
در سال‌ها حبس و تبعید به زندان‌های رجایی‌شهر و قزلحصار، شاهد بوده‌ام که بیشترین اعدام‌ها در این دو کشتارگاه انجام شده است. من مرگ ده‌ها هم‌وطنم را دیده‌ام. اما با وجود این حجم از اعدام‌ها، نه‌تنها این مجازات بازدارنده نبوده، بلکه آمار جرم در ایران نه تنها کاهش نیافته، بلکه روزبه‌روز بیشتر هم شده است.
از همه عزیزانم می‌خواهم که مخالفت خود را با این مجازات غیرانسانی اعلام کنند. بدانید که این کارزار به هیچ گروه یا حزب خاصی وابسته نیست؛ هدف آن تنها نجات جان انسان‌های بی‌شماری است که سال‌هاست سنگینی طناب دار را بر گردن خود احساس می‌کنند.
زندانیانی که به اعدام محکوم می‌شوند، همان لحظه صدور حکم جان خود را از دست می‌دهند؛ روز اجرای حکم، تنها پیکرهای نیمه‌جان آن‌هاست که به دار آویخته می‌شود.
بیایید با هم و در کنار هم، با مخالفت با این حکم غیرانسانی، به برچیده شدن بساط آن کمک کنیم.
آرشام رضایی
۹ آذرماه
قزلحصار، ایران
ـ لازم به ذکر است، آرشام در مجموع بابت اتهام‌های مختلف به ۱۵ سال حبس محکوم شده، که حکم اشد یعنی ۵ سال برای او قابل اجرا است.
#آرشام_رضایی #بیانیه #نه_به_اعدام #سه_شنبه_های_نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
بیانیه زرتشت احمدی‌راغب، رضا محمدحسینی و آرشام رضایی، از زندان قزلحصار
خواهان لغو حکم اعدام و پایان دیکتاتوری هستیم
زرتشت احمدی‌راغب، آرشام رضایی و رضا محمدحسینی، زندانیان سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، همزمان با روز جهانی حقوق بشر با صدور بیانیه‌ای ضمن تاکید بر ارزش‌های جهانی اعلامیه جهانی حقوق بشر، خواهان لغو اعدام، آزادی زندانیان سیاسی و پایان دیکتاتوری شدند.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
نقض حقوق بشر در ایران، کشوری که خاستگاه دیرینه اندیشه و رفتارهای انسانی است، به راستی اسباب تأسف و شگفتی است. چرا که منادیان حقوق بشر از هزاران سال پیش، ایرانی بوده‌اند و فرهنگ، ادبیات و هنر بازمانده از نیاکان فرزانه، سراسر اشاره به انسانیت دارد.
جمهوری اسلامی طی ۴۶ سال گذشته، نه‌تنها در ایران، بلکه با دخالت در امور چندین کشور منطقه از جمله سوریه، عراق، یمن، لبنان و فلسطین، از طریق جنگ‌افروزی و حمایت از تروریسم، نام خود را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین ناقضان حقوق بشر در جهان ثبت کرده است.
پس از جنایات، کشتار و خرابی‌های فراوانی که در دو جنگ جهانی اول و دوم رخ داد و میلیون‌ها انسان در این گرداب جان و هستی خود را از دست دادند، اندیشمندان و سیاستمداران به دنبال تشکیل سازمانی برای صلح جهانی برآمدند. در نتیجه، سازمان ملل متحد شکل گرفت که یکی از پایه‌های اساسی آن، علاوه بر آزادی، دموکراسی و امنیت، حقوق بشر بود.
پس از پیوستن اغلب کشورهای جهان به این سازمان، از جمله ایران، اعلامیه جهانی حقوق بشر توسط اعضای سازمان ملل امضا و منتشر شد. مفاد این اعلامیه بر برخورداری تمامی انسان‌ها در همه کشورها از حقوق بنیادی فرهنگی، مدنی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی تأکید دارد.
در بندهایی از این اعلامیه آمده است:
تمامی افراد بشر آزاد به دنیا می‌آیند و از هر لحاظ با هم برابرند. فارغ از هر نژاد، رنگ، جنسیت، مذهب یا عقیده، هر انسانی حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد. همچنین، اعلامیه بر آزادی اندیشه، قلم و زبان تأکید می‌کند.
امروز، سه‌شنبه ۲۰ آذر ۱۴۰۳ (۱۰ دسامبر ۲۰۲۴)، در چهل‌وششمین هفته کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام که با روز جهانی حقوق بشر همزمان شده است، وظیفه ما ایجاب می‌کند که همچنان، هر کجا که هستیم، حتی در زندان ستم و بیداد حاکم، فریادگر مقابله با صدور و اجرای احکام اعدام باشیم. سکوت نکنیم، خفقان را به چالش بکشیم، گریبان ستمگران را بگیریم و به خاطر سال‌ها جنایت، کشتار، اعدام، تاراج، فساد و دروغ، که توسط زمامداران بی‌کفایت و دستگاه سرکوب بر مردم و میهن تحمیل شده، بر پایه حقوق اساسی‌مان آنان را به زیر بکشیم.
در همین راستا، نیروهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی در روز شنبه ۱۷ آذر، سه فعال مدنی و زندانی سیاسی سابق، مسعود وظیفه، سهراب حسن‌خانی و مجتبی ابراهیمی، را در مقابل ستاد حقوق بشر قوه قضاییه بازداشت کردند. آن‌ها به صدور حکم اعدام برای بچه‌های اکباتان معترض بودند و تنها به جرم ابراز عقیده و اعتراض مسالمت‌آمیز بازداشت شدند. این سه نفر جرمی مرتکب نشده‌اند و تنها صدای اعتراض خود را نسبت به نقض حقوق بشر و احکام غیرانسانی اعدام ابراز کرده‌اند. ما خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط این سه معترض هستیم و اعلام می‌کنیم که سکوت در برابر این ظلم، خیانت به اصول انسانی و حقوق بشری است.
سقوط و سرنگونی بشار اسد جنایتکار در این روزها می‌تواند درسی برای دیکتاتوری حکومت خودکامه خامنه‌ای باشد، که میلیاردها دلار از درآمد و دارایی مردم ایران را بدون اجازه، هزینه بقای استبداد بشار کرد.
کنشگران، آزادی‌خواهان، دلسوزان و زندانیان سیاسی، طی سالیان گذشته بارها و بارها تأکید کردند که ایران نباید در دام جنگ‌افروزی، حمایت از تروریسم و وابستگی به روسیه و چین بیفتد. اما گوش و چشم حاکمان مستبد همواره به روی این خواسته‌ها بسته مانده است.
ما، زندانیان سیاسی در زندان قزلحصار، که تنها به جرم ابراز عقیده، گروگان دستگاه سرکوبگر استبداد هستیم، اعلام می‌کنیم که خواهان رعایت حقوق بشر، لغو احکام اعدام، آزادی زندانیان سیاسی و پایان دیکتاتوری هستیم.
زرتشت احمدی راغب
آرشام رضایی
رضا محمد حسینی
سه‌شنبه، ۲۰ آذر ۱۴۰۳ (۱۰ دسامبر ۲۰۲۴)
زندان قزلحصار
#بیانبه #رضا_محمدحسینی #آرشام_رضایی #زرتشت_احمدی_راغب #نه_به_اعدام #زندانیان_سیاسی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
خواهان لغو حکم اعدام و پایان دیکتاتوری هستیم
زرتشت احمدی‌راغب، آرشام رضایی و رضا محمدحسینی، زندانیان سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، همزمان با روز جهانی حقوق بشر با صدور بیانیه‌ای ضمن تاکید بر ارزش‌های جهانی اعلامیه جهانی حقوق بشر، خواهان لغو اعدام، آزادی زندانیان سیاسی و پایان دیکتاتوری شدند.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
نقض حقوق بشر در ایران، کشوری که خاستگاه دیرینه اندیشه و رفتارهای انسانی است، به راستی اسباب تأسف و شگفتی است. چرا که منادیان حقوق بشر از هزاران سال پیش، ایرانی بوده‌اند و فرهنگ، ادبیات و هنر بازمانده از نیاکان فرزانه، سراسر اشاره به انسانیت دارد.
جمهوری اسلامی طی ۴۶ سال گذشته، نه‌تنها در ایران، بلکه با دخالت در امور چندین کشور منطقه از جمله سوریه، عراق، یمن، لبنان و فلسطین، از طریق جنگ‌افروزی و حمایت از تروریسم، نام خود را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین ناقضان حقوق بشر در جهان ثبت کرده است.
پس از جنایات، کشتار و خرابی‌های فراوانی که در دو جنگ جهانی اول و دوم رخ داد و میلیون‌ها انسان در این گرداب جان و هستی خود را از دست دادند، اندیشمندان و سیاستمداران به دنبال تشکیل سازمانی برای صلح جهانی برآمدند. در نتیجه، سازمان ملل متحد شکل گرفت که یکی از پایه‌های اساسی آن، علاوه بر آزادی، دموکراسی و امنیت، حقوق بشر بود.
پس از پیوستن اغلب کشورهای جهان به این سازمان، از جمله ایران، اعلامیه جهانی حقوق بشر توسط اعضای سازمان ملل امضا و منتشر شد. مفاد این اعلامیه بر برخورداری تمامی انسان‌ها در همه کشورها از حقوق بنیادی فرهنگی، مدنی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی تأکید دارد.
در بندهایی از این اعلامیه آمده است:
تمامی افراد بشر آزاد به دنیا می‌آیند و از هر لحاظ با هم برابرند. فارغ از هر نژاد، رنگ، جنسیت، مذهب یا عقیده، هر انسانی حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد. همچنین، اعلامیه بر آزادی اندیشه، قلم و زبان تأکید می‌کند.
امروز، سه‌شنبه ۲۰ آذر ۱۴۰۳ (۱۰ دسامبر ۲۰۲۴)، در چهل‌وششمین هفته کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام که با روز جهانی حقوق بشر همزمان شده است، وظیفه ما ایجاب می‌کند که همچنان، هر کجا که هستیم، حتی در زندان ستم و بیداد حاکم، فریادگر مقابله با صدور و اجرای احکام اعدام باشیم. سکوت نکنیم، خفقان را به چالش بکشیم، گریبان ستمگران را بگیریم و به خاطر سال‌ها جنایت، کشتار، اعدام، تاراج، فساد و دروغ، که توسط زمامداران بی‌کفایت و دستگاه سرکوب بر مردم و میهن تحمیل شده، بر پایه حقوق اساسی‌مان آنان را به زیر بکشیم.
در همین راستا، نیروهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی در روز شنبه ۱۷ آذر، سه فعال مدنی و زندانی سیاسی سابق، مسعود وظیفه، سهراب حسن‌خانی و مجتبی ابراهیمی، را در مقابل ستاد حقوق بشر قوه قضاییه بازداشت کردند. آن‌ها به صدور حکم اعدام برای بچه‌های اکباتان معترض بودند و تنها به جرم ابراز عقیده و اعتراض مسالمت‌آمیز بازداشت شدند. این سه نفر جرمی مرتکب نشده‌اند و تنها صدای اعتراض خود را نسبت به نقض حقوق بشر و احکام غیرانسانی اعدام ابراز کرده‌اند. ما خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط این سه معترض هستیم و اعلام می‌کنیم که سکوت در برابر این ظلم، خیانت به اصول انسانی و حقوق بشری است.
سقوط و سرنگونی بشار اسد جنایتکار در این روزها می‌تواند درسی برای دیکتاتوری حکومت خودکامه خامنه‌ای باشد، که میلیاردها دلار از درآمد و دارایی مردم ایران را بدون اجازه، هزینه بقای استبداد بشار کرد.
کنشگران، آزادی‌خواهان، دلسوزان و زندانیان سیاسی، طی سالیان گذشته بارها و بارها تأکید کردند که ایران نباید در دام جنگ‌افروزی، حمایت از تروریسم و وابستگی به روسیه و چین بیفتد. اما گوش و چشم حاکمان مستبد همواره به روی این خواسته‌ها بسته مانده است.
ما، زندانیان سیاسی در زندان قزلحصار، که تنها به جرم ابراز عقیده، گروگان دستگاه سرکوبگر استبداد هستیم، اعلام می‌کنیم که خواهان رعایت حقوق بشر، لغو احکام اعدام، آزادی زندانیان سیاسی و پایان دیکتاتوری هستیم.
زرتشت احمدی راغب
آرشام رضایی
رضا محمد حسینی
سه‌شنبه، ۲۰ آذر ۱۴۰۳ (۱۰ دسامبر ۲۰۲۴)
زندان قزلحصار
#بیانبه #رضا_محمدحسینی #آرشام_رضایی #زرتشت_احمدی_راغب #نه_به_اعدام #زندانیان_سیاسی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
«سلام توانا، ما قهرمانان کشته‌شده و عزیزان در بندمون رو فراموش نمی‌کنیم. با دوستانمون برای جاویدنام محمد قبادلو تولد گرفتیم، یادی از زندانیان سیاسی و عزیزان در خطر اعدام کردیم و با آرزوها و اهداف انقلابمون تجدید عهد و پیمان کردیم.
به جای محمد قبادلو آرزو کردیم که امسال اون هدفی که همه می‌دونیم چی هست، محقق بشه، به امید پیروزی✌️»
متن و ویدیو ارسالی مخاطبان
#محمد_قبادلو #آرشام_رضایی #فاطمه_سپهری #نه_به_جمهورى_اسلامى #بچه‌های_اکباتان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
به جای محمد قبادلو آرزو کردیم که امسال اون هدفی که همه می‌دونیم چی هست، محقق بشه، به امید پیروزی✌️»
متن و ویدیو ارسالی مخاطبان
#محمد_قبادلو #آرشام_رضایی #فاطمه_سپهری #نه_به_جمهورى_اسلامى #بچه‌های_اکباتان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
آرشام رضایی، کارگر و فعال سیاسی مشروطه‌خواه، وقتی که آزاد بود همیشه صدای سایر زندانیان سیاسی بود.
جوانی که پیش از بازداشت مجددش در یک ویدیو گفته بود:
«دست از جونمون میکشیم ولی دست از ایرانمون نمی‌کشیم. زنده‌باد ایران، جاوید شاه»
آرشام در سری قبلی بازداشت خود بسیار شکنجه شده بود. اما او و سایر زندانیان همواره تلاش کردند تا روحیه خود را بازسازی کنند.
این ویدیو را آرشام منتشر کرده بود، دقایقی از زنده نگاه داشتن شور و حال زندگی توسط زندانیان سیاسی در زندان امنیتی رجایی‌شهر، زندانیانی که همه شرایط سختی را گذرانده بودند اما به کوری چشم جلادان تلاش می‌کردند تا به زندگی خود رنگ و شور و شادی بدهند.
آرشام عزیز هنگام انتشار این ویدئو نوشته بود:
«نه تیر و دشنه، نه دار و زندون
ستاره‌ها رو از شب نترسون
پ.ن:
قدرت برتر منطقه،
ما توی امنیتی ترین زندونتون اینجوری رقصیدیم
به وقتش بر جنازه تک تکتان نیز خواهیم رقصید.»
در این ویدیو رضا نوروزی، فرکوش موسی‌نژاد و جمعی دیگر از زندانیان وقت زندان امنیتی رجائی‌شهر دیده می‌شوند. آن‌ها با پاسداشت زندگی، رژیم ستمگر و بازجویان را شکست دادند و آن‌ها را مقهور قدرت خود کردند و نشان دادند که زندان و سرکوب نمی‌تواند شوق زندگی را از آن‌ها بگیرد.
آرشام(محمود)رضایی در تاریخ ۲۵ مهر ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران قرارگاه ثارالله سازمان اطلاعات سپاه پاسداران، در محدوده فردیس کرج، دستگیر و برای تشکیل پرونده به بازداشتگاه آن نهاد امنیتی منتقل و از حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق شهروندی یک متهم محروم بوده و در حال حاضر هم با توجه به تفهیم اتهام با قرار بازداشت موقت بسر می برد.
آرشام (محمود) رضایی جمعا به ۱۵سال حبس محکوم شده است، بابت اتهام (اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور) به تحمل ۵ سال حبس تعزیری، به اتهام (فعالیت تبلیغی علیه نظام) به تحمل ۱ سال حبس تعزیری، به اتهام (تشویق مردم به درگیری و خونریری) هم به تحمل ۵ سال حبس تعزیری، از بابت اتهام (تحصیل مال نامشروع ـ دریافت وجه نقد از افراد خارج از کشور) به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و به اتهام (نشر اکاذیب) هم به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و پرداخت ۱۵۰ میلیون ریال وجه نقد به صندوق دولت محکوم شد.
حکم اشد یعنی ۵ سال برای آرشام رضایی قابل اجرا است. آقای رضایی هر زمان که آزاد بود در کنار خانواده‌های دادخواه حضور داشت و همواره نظراتش را با صراحت و شهامت بیان می‌کرد.
او اینک در زندان قزلحصار محبوس است.
#آرشام_رضایی #نه_به_جمهوری_اسلامی #تکثیر_شهامت #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
جوانی که پیش از بازداشت مجددش در یک ویدیو گفته بود:
«دست از جونمون میکشیم ولی دست از ایرانمون نمی‌کشیم. زنده‌باد ایران، جاوید شاه»
آرشام در سری قبلی بازداشت خود بسیار شکنجه شده بود. اما او و سایر زندانیان همواره تلاش کردند تا روحیه خود را بازسازی کنند.
این ویدیو را آرشام منتشر کرده بود، دقایقی از زنده نگاه داشتن شور و حال زندگی توسط زندانیان سیاسی در زندان امنیتی رجایی‌شهر، زندانیانی که همه شرایط سختی را گذرانده بودند اما به کوری چشم جلادان تلاش می‌کردند تا به زندگی خود رنگ و شور و شادی بدهند.
آرشام عزیز هنگام انتشار این ویدئو نوشته بود:
«نه تیر و دشنه، نه دار و زندون
ستاره‌ها رو از شب نترسون
پ.ن:
قدرت برتر منطقه،
ما توی امنیتی ترین زندونتون اینجوری رقصیدیم
به وقتش بر جنازه تک تکتان نیز خواهیم رقصید.»
در این ویدیو رضا نوروزی، فرکوش موسی‌نژاد و جمعی دیگر از زندانیان وقت زندان امنیتی رجائی‌شهر دیده می‌شوند. آن‌ها با پاسداشت زندگی، رژیم ستمگر و بازجویان را شکست دادند و آن‌ها را مقهور قدرت خود کردند و نشان دادند که زندان و سرکوب نمی‌تواند شوق زندگی را از آن‌ها بگیرد.
آرشام(محمود)رضایی در تاریخ ۲۵ مهر ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران قرارگاه ثارالله سازمان اطلاعات سپاه پاسداران، در محدوده فردیس کرج، دستگیر و برای تشکیل پرونده به بازداشتگاه آن نهاد امنیتی منتقل و از حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق شهروندی یک متهم محروم بوده و در حال حاضر هم با توجه به تفهیم اتهام با قرار بازداشت موقت بسر می برد.
آرشام (محمود) رضایی جمعا به ۱۵سال حبس محکوم شده است، بابت اتهام (اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور) به تحمل ۵ سال حبس تعزیری، به اتهام (فعالیت تبلیغی علیه نظام) به تحمل ۱ سال حبس تعزیری، به اتهام (تشویق مردم به درگیری و خونریری) هم به تحمل ۵ سال حبس تعزیری، از بابت اتهام (تحصیل مال نامشروع ـ دریافت وجه نقد از افراد خارج از کشور) به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و به اتهام (نشر اکاذیب) هم به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و پرداخت ۱۵۰ میلیون ریال وجه نقد به صندوق دولت محکوم شد.
حکم اشد یعنی ۵ سال برای آرشام رضایی قابل اجرا است. آقای رضایی هر زمان که آزاد بود در کنار خانواده‌های دادخواه حضور داشت و همواره نظراتش را با صراحت و شهامت بیان می‌کرد.
او اینک در زندان قزلحصار محبوس است.
#آرشام_رضایی #نه_به_جمهوری_اسلامی #تکثیر_شهامت #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
آقای مهدی نصیری به ملاقات مادر زندانی سیاسی آرشام رضایی رفت و با آرشام هم تلفنی صحبت کرد.
او ضمن انتشار این تصاویر نوشت:
«امشب به دیدار بانو کشور رضایی مادر زندانی سیاسیِ پادشاهی‌خواه، آرشام رضایی در اسلام شهر استان تهران رفتم.
آرشام کارگر جوان زحمتکش تاکنون نزدیک به ۳ سال زندانی کشیده و همچنان چند سال دیگر را باید در زندان بگذارند.
آرشام در زندان اوین بود اما به خاطر اعلام برخی مواضع از درون زندان به زندان قزل حصار کرج تبعید و هم بند با برخی زندانیان با جرائم بعضا خطرناک شده است.
در این دیدار موفق به احوالپرسی تلفنی از آرشام در هنگام تماس از زندان با مادرش شدم. آرشام هدف از مبارزه خود را رهایی ایران و ساخت ایرانی آزاد و آباد دانست.»
ـ تماس با خانواده‌های زندانیان، ابراز همدلی و حمایت از آن‌ها حداقل کاری است که شهروندان و به ویژه فعالان سیاسی و مدنی می‌توانند انجام دهند.
این کار آقاس نصیری، که زمانی نه چندان دور در هسته سخت قدرت در ایران بود و چند سالی است تغییر جهت داده، کاری ستودنی است.
#آرشام_رضایی #زندانی_سیاسی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
او ضمن انتشار این تصاویر نوشت:
«امشب به دیدار بانو کشور رضایی مادر زندانی سیاسیِ پادشاهی‌خواه، آرشام رضایی در اسلام شهر استان تهران رفتم.
آرشام کارگر جوان زحمتکش تاکنون نزدیک به ۳ سال زندانی کشیده و همچنان چند سال دیگر را باید در زندان بگذارند.
آرشام در زندان اوین بود اما به خاطر اعلام برخی مواضع از درون زندان به زندان قزل حصار کرج تبعید و هم بند با برخی زندانیان با جرائم بعضا خطرناک شده است.
در این دیدار موفق به احوالپرسی تلفنی از آرشام در هنگام تماس از زندان با مادرش شدم. آرشام هدف از مبارزه خود را رهایی ایران و ساخت ایرانی آزاد و آباد دانست.»
ـ تماس با خانواده‌های زندانیان، ابراز همدلی و حمایت از آن‌ها حداقل کاری است که شهروندان و به ویژه فعالان سیاسی و مدنی می‌توانند انجام دهند.
این کار آقاس نصیری، که زمانی نه چندان دور در هسته سخت قدرت در ایران بود و چند سالی است تغییر جهت داده، کاری ستودنی است.
#آرشام_رضایی #زندانی_سیاسی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
۴۶ سال پس از فریب بزرگ بهمن ۵۷؛ ایران در چنگال استبداد، فساد و تباهی
زرتشت احمدی‌راغب، آرشام رضایی و رضا محمدحسینی، سه زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار در بیانیه‌ای مشترک نگاهی به ۴۶ سال گذشته کردند و در انتها گفتند:
«این حکومت رفتنی است. هیچ ظلمی تا ابد دوام نخواهد داشت. چراغ آزادی، هرگز خاموش نخواهد شد!»
متن کامل این پیام به شرح زیر است:
۴۶ سال از فریب بهمن ۵۷ می‌گذرد؛ فریبی که نه‌تنها آزادی، عدالت و پیشرفت را به ارمغان نیاورد، بلکه ایران را در سیاه‌چاله‌ی دیکتاتوری مذهبی، سرکوب، فقر و عقب‌ماندگی فرو برد. آنچه رخ داد، نه انقلاب، بلکه یک کودتای حساب‌شده علیه ایران و مردم آن بود؛ کودتایی که با فریبکاری، خشونت، سرکوب و اعدام پایه‌گذاری شد و همچنان ادامه دارد.
مردم ایران این دهه‌ی سیاه را "دهه‌ی زجر" نامیده‌اند، زیرا چیزی جز خونریزی، فلاکت و خفقان در پی نداشته است. برای جنایتکاران بهمن ۵۷ گنبد و بارگاه ساختند، اما خانواده‌های دادخواه را از سوگواری بر مزار عزیزانشان محروم کردند. جوانانی که برای آزادی به خیابان آمدند، با گلوله‌ی سرکوبگران بر خاک افتادند، و نظامی که با وعده‌ی عدالت روی کار آمد، خود به نماد بی‌عدالتی مطلق تبدیل شد.
حکومتی که بر پایه‌ی خون و خیانت بنا شد
از همان آغاز، جمهوری اسلامی با اعدام، شکنجه، زندان، و حذف مخالفان، پایه‌های خود را مستحکم کرد. پیرمردی واپسگرا و فریبکار را بر ایران مسلط کردند تا فرهنگ ایرانی را سرکوب، و هویت ملی را با تاریکی و جهل جایگزین کند.
▪ موسیقی ممنوع شد، عشق و شادی جرم شد، و اندوه و عزا جایگزین آن گردید.
▪ جوخه‌های اعدام، دادگاه‌های فرمایشی و شکنجه‌گاه‌ها گسترده شدند.
▪ مدیران، افسران و متخصصان دوران پهلوی، قتل‌عام یا مجبور به فرار شدند.
▪ در میان این آشوب، نظام ولایت‌فقیه را بدون رأی واقعی مردم به کشور تحمیل کردند.
جنگ ۸ ساله؛ بهانه‌ای برای تثبیت استبداد
▪ حاکمان جدید، جنگ ایران و عراق را فرصتی برای نابودی هرگونه صدای مخالف دیدند.
▪ میلیون‌ها ایرانی در جنگی کشته شدند که می‌توانست پایان یابد.
▪ میلیاردها دلار از سرمایه‌های ملی صرف جنگ شد، درحالی‌که مردم در فقر فرو رفتند.
▪ در سایه‌ی جنگ، اعدام‌های دسته‌جمعی، تصفیه‌های گسترده و نسل‌کشی سیاسی اوج گرفت.
۴۶ سال چپاول، فقر و سقوط ایران
▪ فرار نخبگان، که ایران را از استعدادها و پیشرفت محروم کرد.
▪ فساد سیستماتیک، که قدرت را به دست فاسدان سپرد و کشور را به ورطه‌ی نابودی کشاند.
▪ حمایت از گروه‌های تروریستی، که ایران را در جهان منزوی و دشمنانش را قوی‌تر کرد.
▪ افزایش سرسام‌آور فقر، بیکاری، تورم و اختلاف طبقاتی، که مردم را به ستوه آورده است.
قیام‌های مردمی و پاسخ حکومت؛ سرکوب، اعدام، جنایت
در چهار دهه‌ی گذشته، مردم ایران بارها برای بازپس‌گیری حقوق خود به خیابان آمدند، اما پاسخ حکومت چیزی جز سرکوب وحشیانه نبود:
✔ جنبش دانشجویی ۷۸
✔ اعتراضات گسترده ۸۸
✔ خیزش مردمی آبان ۹۸
✔ انقلاب "زن، زندگی، آزادی" در ۱۴۰۱
هزاران نفر در خیابان‌ها کشته یا زخمی شدند، صدها هزار نفر بازداشت، شکنجه و اعدام شدند، اما حکومت همچنان بر بقای خود اصرار دارد، بی‌آنکه کوچک‌ترین پاسخی به مطالبات مردم بدهد.
ایران، قربانی خیانت‌های حکومتی و قراردادهای ننگین
▪ قراردادهای حقارت‌آمیز با روسیه و چین، که ایران را به حیاط‌خلوت قدرت‌های خارجی تبدیل کرد.
▪ هزینه‌های میلیاردی برای تسلیحات و برنامه‌های هسته‌ای، درحالی‌که مردم برای تأمین ابتدایی‌ترین نیازهایشان در رنج‌اند.
▪ تداوم غارت ثروت‌های ملی و منابع کشور، که ایران را به مرز ورشکستگی کشانده است.
پیام ما از درون زندان: این استبداد رفتنی است!
با توجه به این همه ستم، بیداد و بی‌عدالتی که تنها بخشی از آن را بیان کردیم، اکنون ما از قعر زندان‌های رژیم غاصب و توتالیتر جمهوری اسلامی، که بارها مرتکب جنایت علیه بشریت شده است، بار دیگر فریاد خود را بلند می‌کنیم.
🔹 ما در کنار ملت سرافراز ایران، خانواده‌های دادخواه و همه‌ی آزادی‌خواهان این سرزمین ایستاده‌ایم.
🔹 تا پای جان، برای برچیدن بساط فساد، تباهی، ریاکاری و استبداد، همبستگی خود را با مردم ایران اعلام می‌داریم.
🔹 ما خواهان آزادی، دموکراسی، حقوق بشر و پایان چرخه‌ی اعدام، خشونت، سانسور و سرکوب در ایران هستیم.
این حکومت رفتنی است. هیچ ظلمی تا ابد دوام نخواهد داشت. چراغ آزادی، هرگز خاموش نخواهد شد!
✍ زرتشت احمدی راغب
✍ آرشام رضایی
✍ رضا محمدحسینی
📅 ۱۲ بهمن ۱۴۰۳ – زندان قزلحصار
#بیانیه #زرنشت_احمدی_راغب #رضا_محمدحسینی #آرشام_رضایی #نه_به_جمهوری_اسلامی
#انقلاب۵۷ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
زرتشت احمدی‌راغب، آرشام رضایی و رضا محمدحسینی، سه زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار در بیانیه‌ای مشترک نگاهی به ۴۶ سال گذشته کردند و در انتها گفتند:
«این حکومت رفتنی است. هیچ ظلمی تا ابد دوام نخواهد داشت. چراغ آزادی، هرگز خاموش نخواهد شد!»
متن کامل این پیام به شرح زیر است:
۴۶ سال از فریب بهمن ۵۷ می‌گذرد؛ فریبی که نه‌تنها آزادی، عدالت و پیشرفت را به ارمغان نیاورد، بلکه ایران را در سیاه‌چاله‌ی دیکتاتوری مذهبی، سرکوب، فقر و عقب‌ماندگی فرو برد. آنچه رخ داد، نه انقلاب، بلکه یک کودتای حساب‌شده علیه ایران و مردم آن بود؛ کودتایی که با فریبکاری، خشونت، سرکوب و اعدام پایه‌گذاری شد و همچنان ادامه دارد.
مردم ایران این دهه‌ی سیاه را "دهه‌ی زجر" نامیده‌اند، زیرا چیزی جز خونریزی، فلاکت و خفقان در پی نداشته است. برای جنایتکاران بهمن ۵۷ گنبد و بارگاه ساختند، اما خانواده‌های دادخواه را از سوگواری بر مزار عزیزانشان محروم کردند. جوانانی که برای آزادی به خیابان آمدند، با گلوله‌ی سرکوبگران بر خاک افتادند، و نظامی که با وعده‌ی عدالت روی کار آمد، خود به نماد بی‌عدالتی مطلق تبدیل شد.
حکومتی که بر پایه‌ی خون و خیانت بنا شد
از همان آغاز، جمهوری اسلامی با اعدام، شکنجه، زندان، و حذف مخالفان، پایه‌های خود را مستحکم کرد. پیرمردی واپسگرا و فریبکار را بر ایران مسلط کردند تا فرهنگ ایرانی را سرکوب، و هویت ملی را با تاریکی و جهل جایگزین کند.
▪ موسیقی ممنوع شد، عشق و شادی جرم شد، و اندوه و عزا جایگزین آن گردید.
▪ جوخه‌های اعدام، دادگاه‌های فرمایشی و شکنجه‌گاه‌ها گسترده شدند.
▪ مدیران، افسران و متخصصان دوران پهلوی، قتل‌عام یا مجبور به فرار شدند.
▪ در میان این آشوب، نظام ولایت‌فقیه را بدون رأی واقعی مردم به کشور تحمیل کردند.
جنگ ۸ ساله؛ بهانه‌ای برای تثبیت استبداد
▪ حاکمان جدید، جنگ ایران و عراق را فرصتی برای نابودی هرگونه صدای مخالف دیدند.
▪ میلیون‌ها ایرانی در جنگی کشته شدند که می‌توانست پایان یابد.
▪ میلیاردها دلار از سرمایه‌های ملی صرف جنگ شد، درحالی‌که مردم در فقر فرو رفتند.
▪ در سایه‌ی جنگ، اعدام‌های دسته‌جمعی، تصفیه‌های گسترده و نسل‌کشی سیاسی اوج گرفت.
۴۶ سال چپاول، فقر و سقوط ایران
▪ فرار نخبگان، که ایران را از استعدادها و پیشرفت محروم کرد.
▪ فساد سیستماتیک، که قدرت را به دست فاسدان سپرد و کشور را به ورطه‌ی نابودی کشاند.
▪ حمایت از گروه‌های تروریستی، که ایران را در جهان منزوی و دشمنانش را قوی‌تر کرد.
▪ افزایش سرسام‌آور فقر، بیکاری، تورم و اختلاف طبقاتی، که مردم را به ستوه آورده است.
قیام‌های مردمی و پاسخ حکومت؛ سرکوب، اعدام، جنایت
در چهار دهه‌ی گذشته، مردم ایران بارها برای بازپس‌گیری حقوق خود به خیابان آمدند، اما پاسخ حکومت چیزی جز سرکوب وحشیانه نبود:
✔ جنبش دانشجویی ۷۸
✔ اعتراضات گسترده ۸۸
✔ خیزش مردمی آبان ۹۸
✔ انقلاب "زن، زندگی، آزادی" در ۱۴۰۱
هزاران نفر در خیابان‌ها کشته یا زخمی شدند، صدها هزار نفر بازداشت، شکنجه و اعدام شدند، اما حکومت همچنان بر بقای خود اصرار دارد، بی‌آنکه کوچک‌ترین پاسخی به مطالبات مردم بدهد.
ایران، قربانی خیانت‌های حکومتی و قراردادهای ننگین
▪ قراردادهای حقارت‌آمیز با روسیه و چین، که ایران را به حیاط‌خلوت قدرت‌های خارجی تبدیل کرد.
▪ هزینه‌های میلیاردی برای تسلیحات و برنامه‌های هسته‌ای، درحالی‌که مردم برای تأمین ابتدایی‌ترین نیازهایشان در رنج‌اند.
▪ تداوم غارت ثروت‌های ملی و منابع کشور، که ایران را به مرز ورشکستگی کشانده است.
پیام ما از درون زندان: این استبداد رفتنی است!
با توجه به این همه ستم، بیداد و بی‌عدالتی که تنها بخشی از آن را بیان کردیم، اکنون ما از قعر زندان‌های رژیم غاصب و توتالیتر جمهوری اسلامی، که بارها مرتکب جنایت علیه بشریت شده است، بار دیگر فریاد خود را بلند می‌کنیم.
🔹 ما در کنار ملت سرافراز ایران، خانواده‌های دادخواه و همه‌ی آزادی‌خواهان این سرزمین ایستاده‌ایم.
🔹 تا پای جان، برای برچیدن بساط فساد، تباهی، ریاکاری و استبداد، همبستگی خود را با مردم ایران اعلام می‌داریم.
🔹 ما خواهان آزادی، دموکراسی، حقوق بشر و پایان چرخه‌ی اعدام، خشونت، سانسور و سرکوب در ایران هستیم.
این حکومت رفتنی است. هیچ ظلمی تا ابد دوام نخواهد داشت. چراغ آزادی، هرگز خاموش نخواهد شد!
✍ زرتشت احمدی راغب
✍ آرشام رضایی
✍ رضا محمدحسینی
📅 ۱۲ بهمن ۱۴۰۳ – زندان قزلحصار
#بیانیه #زرنشت_احمدی_راغب #رضا_محمدحسینی #آرشام_رضایی #نه_به_جمهوری_اسلامی
#انقلاب۵۷ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
در اعتراض به ۴۶ سال استبداد، سرکوب، اعدام، خشونت، سانسور و دهه‌ی زجر، سه تن از زندانیان سیاسی به نامهای زرتشت احمدی راغب، آرشام رضایی و رضا محمد حسینی، محبوس در زندان قزلحصار، از چهارشنبه ۱۷ بهمن ۱۴۰۳ تا ۲۲ بهمن ۱۴۰۳، هر روز با سر دادن فریادهایی همچون:
«جمهوری اسلامی واژگون باید گردد!»
«حکومت اعدامی نابود باید گردد!»
«این همه سال جنایت، مرگ بر این ولایت!»
«زندانی سیاسی آزاد باید گردد!»
اعتراض مدنی خود را علیه دیکتاتوری اعلام می‌کنند.
#بیانیه #دهه_زجر #نه_به_جمهوری_اسلامی #زرتشت_احمدی_راغب #رضا_محمدحسینی #آرشام_رضایی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«جمهوری اسلامی واژگون باید گردد!»
«حکومت اعدامی نابود باید گردد!»
«این همه سال جنایت، مرگ بر این ولایت!»
«زندانی سیاسی آزاد باید گردد!»
اعتراض مدنی خود را علیه دیکتاتوری اعلام می‌کنند.
#بیانیه #دهه_زجر #نه_به_جمهوری_اسلامی #زرتشت_احمدی_راغب #رضا_محمدحسینی #آرشام_رضایی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
سه زندانی زندان قزلحصار در پی سر دادن شعارهایی علیه جمهوری اسلامی به سلول انفرادی منتقل شدند.
رضا محمدحسینی، زرتشت احمدی‌راغب و آرشام رضایی، که چند روز پیش اطلاع داده بودند که از هفدهم تا ۲۲ بهمن علیه حکومت شعار خواهند داد، روز ۲۱ بهمن ماه در پی سر دادن شعارهایی علیه حکومت، به سلول انفرادی منتقل شدند.
#رضا_محمدحسینی #زرتشت_احمدی_راغب #آرشام_رضایی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
رضا محمدحسینی، زرتشت احمدی‌راغب و آرشام رضایی، که چند روز پیش اطلاع داده بودند که از هفدهم تا ۲۲ بهمن علیه حکومت شعار خواهند داد، روز ۲۱ بهمن ماه در پی سر دادن شعارهایی علیه حکومت، به سلول انفرادی منتقل شدند.
#رضا_محمدحسینی #زرتشت_احمدی_راغب #آرشام_رضایی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
سه زندانی سیاسی زندان قزلحصار که از ۱۷ تا ۲۲ بهمن ماه به مناسبت چهل و ششمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، علیه حکومت شعار سر داده بودند و به سلول انفرادی منتقل شده بودند از لحظه ورود به انفرادی دست به اعتصاب غذا زدند.
آن‌ها همچنان در انفرادی به سر می‌برند.
آرشام رضایی، زرتشت احمدی راغب و رضا محمدحسینی شعارهایی همچون مرگ بر حکومت اعدامی و مرگ بر دیکتاتور سر داده و انزجار خود را از رژیم جمهوری اسلامی اعلام کرده بودند.
اما حکومت تاب شنیدن صدای مخالف خود ولو در حصارهای زندان و در یک مکان محدود را هم ندارد!
#زرتشت_احمدی_راغب #آرشام_رضایی #رضا_محمدحسینی #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
آن‌ها همچنان در انفرادی به سر می‌برند.
آرشام رضایی، زرتشت احمدی راغب و رضا محمدحسینی شعارهایی همچون مرگ بر حکومت اعدامی و مرگ بر دیکتاتور سر داده و انزجار خود را از رژیم جمهوری اسلامی اعلام کرده بودند.
اما حکومت تاب شنیدن صدای مخالف خود ولو در حصارهای زندان و در یک مکان محدود را هم ندارد!
#زرتشت_احمدی_راغب #آرشام_رضایی #رضا_محمدحسینی #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
آرشام رضایی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، طی نامهای سرگشاده به مقامات سازمان زندان‌ها، از تهدید خود و رضا محمدحسینی به تجاوز گروهی، توسط یکی از پرسنل زندان به نام قاسم صحرایی خبر داد.
متن این نامه به شرح زیر است:
موضوع: تهدید به تجاوز گروهی
خدمت جناب آقای محمدی، ریاست محترم سازمان زندان‌های کل کشور، و جناب آقای حیات الغیب، مدیرکل محترم سازمان زندان‌های استان تهران،
با درود و احترام،
چند وقت پیش که در زندان اوین بودم و هنوز به این لجنزار که کرامت انسان‌ها را زیر پا می‌گذارند منتقل نشده بودم، در حال گذراندن محکومیت در سالن چهار بند چهار اوین بودم. در آن زمان یک زندانی به نام «سین ـ الف» (برای حفظ کرامت انسانی، از ذکر نام دیگر فرد معذورم) در حمام زندان، به فردی به نام «پ ـ س» (که برای حفظ کرامت انسانی نام وی را نمی‌برم) تجاوز کرد.
پس از اطلاع مسئولین زندان از این حادثه، فرد متجاوز را در جای خود نگه داشتند و فردی که مورد تجاوز قرار گرفته بود را به سالنی دیگر منتقل کردند. حتی از ادامه کار در زندان که به نوعی استثمار انسان‌ها توسط زندانیان مالی است، جلوگیری شد. لازم به ذکر است که فرد متجاوز، همشهری و دوست چندین ساله هدایت‌الله فرزادی، رئیس وقت زندان اوین، بوده است.
اگر آن زمان که این حادثه رخ داد، سکوت نکرده بودم، امروز در شکنجه‌گاهی به نام زندان قزلحصار در سلول‌های انفرادی بند ۳۵ و واحد ۳ از سوی فردی هتاک به نام قاسم صحرایی تهدید به تجاوز گروهی نشده و مورد هتاکی و فحش‌های رکیک جنسی نسبت به مادر و خواهر خود و رضا محمدحسینی نمی‌شدم. او با بی‌شرمی و وقاحت به من و رضا محمد حسینی اعلام کرد که اگر اعتراض کنید، شما را به سلول‌های جمعی منتقل می‌کنم تا دیگر زندانیان (جرایم عادی) ترتیب شما را بدهند! او علنا ما را تهدید به تجاوز گروهی کرد.
جناب آقای حیات‌الغیب، چندی پیش و پس از دیداری که با شما در زندان قزلحصار داشتم، عرض کردم که آدم‌های اشتباهی را در جای اشتباه قرار ندهید تا با تصمیمات اشتباهشان فاجعه به بار نیاورند.
این تصمیمات اشتباه ممکن است فاجعه‌بار باشد و متاسفانه به زودی شاهد وقوع چنین فحایع انسانی خواهیم بود.
شخص نامبرده پیشتر در زندان رجای‌شهر نیز دست به چنین اعمال شنیعی زده است که بارها توسط زندانیان گزارش شده، اما هیچ برخورد قانونی‌ای با او صورت نگرفته است. اگر این وضعیت ادامه یابد و هیچ اقدامی در این خصوص انجام نشود، اگر در حین سپری کردن محکومین مورد تعرض، تجاوز و ضرب و شتم قرار بگیرم، تمامی عواقب آن به عهده شخص شما خواهد بود. در آن زمان، دیگر سکوت نخواهم کرد و با تمام قدرت در برابر بی‌شرمی و وقاحت این افراد خواهیم ایستاد و از حقوق انسانی خود دفاع خواهیم کرد.
آرشام رضایی
بهمن ماه ۱۴۰۳
لازم به ذکر است، روز ۲۲ بهمن ماه، در پی سر دادن شعارهای اعتراضی، زرتشت احمدی‌راغب، رضا محمدحسینی و آرشام رضایی به سلول انفرادی منتقل شدند. امروز رضا محمدحسینی و زرتشت احمدی‌راغب از انفرادی به بند عمومی منتقل شدند و آرشام رضایی همچنان در انفرادی است.
ـ عکس قاسم صحرایی، که قبلا در خصوص رفتارش در زندان رجایی‌شهر گزارشی نوشته بودیم در پوستر آمده است.
#آرشام_رضایی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
متن این نامه به شرح زیر است:
موضوع: تهدید به تجاوز گروهی
خدمت جناب آقای محمدی، ریاست محترم سازمان زندان‌های کل کشور، و جناب آقای حیات الغیب، مدیرکل محترم سازمان زندان‌های استان تهران،
با درود و احترام،
چند وقت پیش که در زندان اوین بودم و هنوز به این لجنزار که کرامت انسان‌ها را زیر پا می‌گذارند منتقل نشده بودم، در حال گذراندن محکومیت در سالن چهار بند چهار اوین بودم. در آن زمان یک زندانی به نام «سین ـ الف» (برای حفظ کرامت انسانی، از ذکر نام دیگر فرد معذورم) در حمام زندان، به فردی به نام «پ ـ س» (که برای حفظ کرامت انسانی نام وی را نمی‌برم) تجاوز کرد.
پس از اطلاع مسئولین زندان از این حادثه، فرد متجاوز را در جای خود نگه داشتند و فردی که مورد تجاوز قرار گرفته بود را به سالنی دیگر منتقل کردند. حتی از ادامه کار در زندان که به نوعی استثمار انسان‌ها توسط زندانیان مالی است، جلوگیری شد. لازم به ذکر است که فرد متجاوز، همشهری و دوست چندین ساله هدایت‌الله فرزادی، رئیس وقت زندان اوین، بوده است.
اگر آن زمان که این حادثه رخ داد، سکوت نکرده بودم، امروز در شکنجه‌گاهی به نام زندان قزلحصار در سلول‌های انفرادی بند ۳۵ و واحد ۳ از سوی فردی هتاک به نام قاسم صحرایی تهدید به تجاوز گروهی نشده و مورد هتاکی و فحش‌های رکیک جنسی نسبت به مادر و خواهر خود و رضا محمدحسینی نمی‌شدم. او با بی‌شرمی و وقاحت به من و رضا محمد حسینی اعلام کرد که اگر اعتراض کنید، شما را به سلول‌های جمعی منتقل می‌کنم تا دیگر زندانیان (جرایم عادی) ترتیب شما را بدهند! او علنا ما را تهدید به تجاوز گروهی کرد.
جناب آقای حیات‌الغیب، چندی پیش و پس از دیداری که با شما در زندان قزلحصار داشتم، عرض کردم که آدم‌های اشتباهی را در جای اشتباه قرار ندهید تا با تصمیمات اشتباهشان فاجعه به بار نیاورند.
این تصمیمات اشتباه ممکن است فاجعه‌بار باشد و متاسفانه به زودی شاهد وقوع چنین فحایع انسانی خواهیم بود.
شخص نامبرده پیشتر در زندان رجای‌شهر نیز دست به چنین اعمال شنیعی زده است که بارها توسط زندانیان گزارش شده، اما هیچ برخورد قانونی‌ای با او صورت نگرفته است. اگر این وضعیت ادامه یابد و هیچ اقدامی در این خصوص انجام نشود، اگر در حین سپری کردن محکومین مورد تعرض، تجاوز و ضرب و شتم قرار بگیرم، تمامی عواقب آن به عهده شخص شما خواهد بود. در آن زمان، دیگر سکوت نخواهم کرد و با تمام قدرت در برابر بی‌شرمی و وقاحت این افراد خواهیم ایستاد و از حقوق انسانی خود دفاع خواهیم کرد.
آرشام رضایی
بهمن ماه ۱۴۰۳
لازم به ذکر است، روز ۲۲ بهمن ماه، در پی سر دادن شعارهای اعتراضی، زرتشت احمدی‌راغب، رضا محمدحسینی و آرشام رضایی به سلول انفرادی منتقل شدند. امروز رضا محمدحسینی و زرتشت احمدی‌راغب از انفرادی به بند عمومی منتقل شدند و آرشام رضایی همچنان در انفرادی است.
ـ عکس قاسم صحرایی، که قبلا در خصوص رفتارش در زندان رجایی‌شهر گزارشی نوشته بودیم در پوستر آمده است.
#آرشام_رضایی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
آرشام رضایی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار همچنان در سلول انفرادی است
یک فایل صوتی از گفتگوی آرشام با یکی از دوستانش به دست ما رسیده که او در آن شرح می‌دهد که به او فحش‌های رکیک دادند و تهدید به تجاوز گروهی کردند. او در انفرادی به دلیل فشارهای زیاد، پارچه‌ای را به گردنش انداخته و تلاش کرده به نحوی خودکشی کند که متوجه شدند و او را ساعت‌ها با دستبند و پابند داخل انفرادی نگهداری کردند.
آرشام تقاضا می‌کند که به گوش وکیلش آقای جلیلیان برسانند که هرچه زودتر به ملاقاتش برود و تلاش کند تا او را از انفرادی بیرون بیاورد.
پیشتر اطلاع داده بودیم که افسر جانشین واحد ۳ زندان قزلحصار (که در زندان رجائی‌شهر هم یکبار گلوی آرشام را فشرده بود و داشت خفه‌اش می‌کرد) او را مورد تهدید قرار داد که به بند گروهی از زندانیان خطرناک می‌فرستد تا مورد تجاوز گروهی قرار گیرد.
#آرشام_رضایی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
یک فایل صوتی از گفتگوی آرشام با یکی از دوستانش به دست ما رسیده که او در آن شرح می‌دهد که به او فحش‌های رکیک دادند و تهدید به تجاوز گروهی کردند. او در انفرادی به دلیل فشارهای زیاد، پارچه‌ای را به گردنش انداخته و تلاش کرده به نحوی خودکشی کند که متوجه شدند و او را ساعت‌ها با دستبند و پابند داخل انفرادی نگهداری کردند.
آرشام تقاضا می‌کند که به گوش وکیلش آقای جلیلیان برسانند که هرچه زودتر به ملاقاتش برود و تلاش کند تا او را از انفرادی بیرون بیاورد.
پیشتر اطلاع داده بودیم که افسر جانشین واحد ۳ زندان قزلحصار (که در زندان رجائی‌شهر هم یکبار گلوی آرشام را فشرده بود و داشت خفه‌اش می‌کرد) او را مورد تهدید قرار داد که به بند گروهی از زندانیان خطرناک می‌فرستد تا مورد تجاوز گروهی قرار گیرد.
#آرشام_رضایی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
نگهداری آرشام رضایی و زرتشت احمدی‌راغب در انفرادی، ظلمی مضاعف است
در آستانه‌ی تحویل سال و نوروز، زمانی که همه در کنار عزیزان خود به استقبال بهار می‌روند، آرشام رضایی و زرتشت احمدی راغب همچنان در سلول انفرادی محبوس‌اند—تنهایی‌ای که خود نوعی شکنجه‌ی روحی و روانی است. این رفتار ظالمانه، آن هم در روزهایی که به سنت و فرهنگ ایرانی نماد امید و نو شدن است، بیش از پیش نشان از بی‌رحمی و سرکوبی دارد که بر این عزیزان روا داشته می‌شود.
آرشام رضایی بیش از ۳۵ روز است که در انفرادی است، زرتشت احمدی‌راغب عمدا در سالن شعار داد تا او را هم به انفرادی ببرند و آرشام در آنجا تنها نباشد.
این زندانیان سیاسی اصولاً نباید در زندان باشند، اما حتی در همین شرایط هم استمرار نگهداری آن‌ها در سلول‌های انفرادی به‌ویژه در لحظه‌ی تحویل سال، غیرانسانی و بی‌رحمانه است. هیچ توجیهی برای این رفتار سرکوبگرانه وجود ندارد و لازم است که مسئولان فوراً آن‌ها را از انفرادی خارج کنند و حداقل ابتدایی‌ترین حقوق انسانی آن‌ها را رعایت نمایند.
این ظلم مضاعف، باعث می‌شود که باور کنیم ادعای پایان دادن به حصر رهبران جنبش سبز، چیزی جز یک فریب و تاکتیک برای انحراف افکار عمومی نیست. چگونه می‌توان به اصلاحات ادعایی باور داشت، وقتی زندانیان سیاسی را در بدترین شرایط ممکن نگه می‌دارند و حتی در لحظات آغازین سال نو هم برایشان شکنجه‌ی مضاعف در نظر می‌گیرند؟
خواست ما روشن است: آزادی همه‌ی زندانیان سیاسی و پایان دادن به این رفتارهای سرکوبگرانه و غیرانسانی!
#آرشام_رضایی #زرتشت_احمدی_راغب #سلول_انفرادی #شکنجه_سفید #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
در آستانه‌ی تحویل سال و نوروز، زمانی که همه در کنار عزیزان خود به استقبال بهار می‌روند، آرشام رضایی و زرتشت احمدی راغب همچنان در سلول انفرادی محبوس‌اند—تنهایی‌ای که خود نوعی شکنجه‌ی روحی و روانی است. این رفتار ظالمانه، آن هم در روزهایی که به سنت و فرهنگ ایرانی نماد امید و نو شدن است، بیش از پیش نشان از بی‌رحمی و سرکوبی دارد که بر این عزیزان روا داشته می‌شود.
آرشام رضایی بیش از ۳۵ روز است که در انفرادی است، زرتشت احمدی‌راغب عمدا در سالن شعار داد تا او را هم به انفرادی ببرند و آرشام در آنجا تنها نباشد.
این زندانیان سیاسی اصولاً نباید در زندان باشند، اما حتی در همین شرایط هم استمرار نگهداری آن‌ها در سلول‌های انفرادی به‌ویژه در لحظه‌ی تحویل سال، غیرانسانی و بی‌رحمانه است. هیچ توجیهی برای این رفتار سرکوبگرانه وجود ندارد و لازم است که مسئولان فوراً آن‌ها را از انفرادی خارج کنند و حداقل ابتدایی‌ترین حقوق انسانی آن‌ها را رعایت نمایند.
این ظلم مضاعف، باعث می‌شود که باور کنیم ادعای پایان دادن به حصر رهبران جنبش سبز، چیزی جز یک فریب و تاکتیک برای انحراف افکار عمومی نیست. چگونه می‌توان به اصلاحات ادعایی باور داشت، وقتی زندانیان سیاسی را در بدترین شرایط ممکن نگه می‌دارند و حتی در لحظات آغازین سال نو هم برایشان شکنجه‌ی مضاعف در نظر می‌گیرند؟
خواست ما روشن است: آزادی همه‌ی زندانیان سیاسی و پایان دادن به این رفتارهای سرکوبگرانه و غیرانسانی!
#آرشام_رضایی #زرتشت_احمدی_راغب #سلول_انفرادی #شکنجه_سفید #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
نامه دو زندانی سیاسی از انفرادی‌های قزلحصار
درود هم‌میهنان ارجمند،
امروز، سه‌شنبه ۲۸ اسفندماه، که همراه است با آیین چهارشنبه‌سوری، از قعر سیاه‌چال‌های اعدام و خشونت با شما سخن می‌گوییم. در آستانه ورود به سال نو و جشن نوروز ۲۵۸۲ ایرانی، برابر با ۱۴۰۴ شمسی، فرخنده باد و شادباش‌های بی‌پایان خود را نثار هم‌وطنان گرامی‌مان می‌نماییم.
ما، دو عضو کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، همچنان بر پایه پیمان انسانی که با مردم و میهن خود بسته‌ایم، خواهان پایان چرخه خشونت، اعدام و کشتار هستیم و به‌عنوان دو زندانی سیاسی، همراه با مردم کشور عزیزمان ایران، در به زیر کشیدن حاکمان ظلم، فساد و ترور لحظه‌ای درنگ نخواهیم کرد. و البته که نمی‌هراسیم و خاموش نخواهیم ماند تا به‌زودی شاهد شکوفایی آزادی، عدالت، دموکراسی و حقوق بشر در سراسر ایران باشیم.
در این میان، لازم به یادآوری است که طبق مشاهدات عینی و میدانی این‌جانب آرشام رضایی (یکی از اعضای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام)، که از ۲ بهمن‌ماه به جهت فریاد علیه دیکتاتوری به کشتارگاه واحد ۳، بند ۳۵، معروف به «سوئیت» منتقل گردیدم، از چهارشنبه ۱ اسفندماه تا چهارشنبه ۸ اسفند، ۲۱ زندانی محکوم به اعدام روانه مسلخ مرگ شدند که همگی آنان را به دار آویختند.
در این بین، شاهد انتقال دو زندانی محکوم به اعدام به بهداری واحد بودم که در سلول‌های انفرادی مجاور اقدام به خودکشی کرده بودند. علاوه بر این، خشونت‌های دیگری نیز گاهاً توسط زندان‌بانان بر زندانیان اعمال می‌گردد که همه این‌ها داستانی است پر آبِ چشم.
لازم به یادآوری است که تمام قربانیان اعدام، خشونت و بزهکاری، محصول شرایطی هستند که دستگاه سرکوب و سانسور، با ویران کردن اقتصاد و اشاعه بی‌اخلاقی و خرافات در جامعه، به بار آورده است.
و در پایان، بیزاری خود را از هرگونه بازی‌های پلیدی که نیروهای امنیتی با همدستی مدیران زندان‌ها در تقابل و علیه زندانیان به راه می‌اندازند، اعلام می‌داریم.
بی‌تردید، هدف ما این است که با اتحاد، پیوستگی و همدلی، ایرانی آباد و آزاد بسازیم.
#زرتشت_احمدی_راغب
#آرشام_رضایی #بیانیه #نه_به_اعدام
#همبستگی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
درود هم‌میهنان ارجمند،
امروز، سه‌شنبه ۲۸ اسفندماه، که همراه است با آیین چهارشنبه‌سوری، از قعر سیاه‌چال‌های اعدام و خشونت با شما سخن می‌گوییم. در آستانه ورود به سال نو و جشن نوروز ۲۵۸۲ ایرانی، برابر با ۱۴۰۴ شمسی، فرخنده باد و شادباش‌های بی‌پایان خود را نثار هم‌وطنان گرامی‌مان می‌نماییم.
ما، دو عضو کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، همچنان بر پایه پیمان انسانی که با مردم و میهن خود بسته‌ایم، خواهان پایان چرخه خشونت، اعدام و کشتار هستیم و به‌عنوان دو زندانی سیاسی، همراه با مردم کشور عزیزمان ایران، در به زیر کشیدن حاکمان ظلم، فساد و ترور لحظه‌ای درنگ نخواهیم کرد. و البته که نمی‌هراسیم و خاموش نخواهیم ماند تا به‌زودی شاهد شکوفایی آزادی، عدالت، دموکراسی و حقوق بشر در سراسر ایران باشیم.
در این میان، لازم به یادآوری است که طبق مشاهدات عینی و میدانی این‌جانب آرشام رضایی (یکی از اعضای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام)، که از ۲ بهمن‌ماه به جهت فریاد علیه دیکتاتوری به کشتارگاه واحد ۳، بند ۳۵، معروف به «سوئیت» منتقل گردیدم، از چهارشنبه ۱ اسفندماه تا چهارشنبه ۸ اسفند، ۲۱ زندانی محکوم به اعدام روانه مسلخ مرگ شدند که همگی آنان را به دار آویختند.
در این بین، شاهد انتقال دو زندانی محکوم به اعدام به بهداری واحد بودم که در سلول‌های انفرادی مجاور اقدام به خودکشی کرده بودند. علاوه بر این، خشونت‌های دیگری نیز گاهاً توسط زندان‌بانان بر زندانیان اعمال می‌گردد که همه این‌ها داستانی است پر آبِ چشم.
لازم به یادآوری است که تمام قربانیان اعدام، خشونت و بزهکاری، محصول شرایطی هستند که دستگاه سرکوب و سانسور، با ویران کردن اقتصاد و اشاعه بی‌اخلاقی و خرافات در جامعه، به بار آورده است.
و در پایان، بیزاری خود را از هرگونه بازی‌های پلیدی که نیروهای امنیتی با همدستی مدیران زندان‌ها در تقابل و علیه زندانیان به راه می‌اندازند، اعلام می‌داریم.
بی‌تردید، هدف ما این است که با اتحاد، پیوستگی و همدلی، ایرانی آباد و آزاد بسازیم.
#زرتشت_احمدی_راغب
#آرشام_رضایی #بیانیه #نه_به_اعدام
#همبستگی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
سال نو آمد اما آرشام رضایی، همچنان در انفرادی و ممنوع‌الملاقات و ممنوع‌التماس است.
دلایلشان برای نگهداری آرشام در انفرادی چیست؟ در سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، علیه حکومت شعار داده و همچنین به مسئولان زندان فحش داده. خوب چی؟ باید برود انفرادی؟
زندگی مردم را نابود کردید، کشور را به فلاکت کشاندید، مردم را فقیرتر کردید، اینهمه جوان را کشتید و نابینا کردید، اینهمه مردم را بازداشت و شکنجه کردید، انتظار دارید قربانیان‌تان مجیزگویی‌تان را کنند؟
اصلا از ابتدا بیجا کردید آرشام را بازداشت کردید! او مگر چه کار می‌کرد؟ سر مزار جاویدنامان می‌رفت و از آن‌ها دلجویی می‌کرد.
حالا مادر سالمند آرشام، مسئولان حکومت را تهدید کرده، جان عزیزش را وسط گذاشته است، بلکه فرزندش را به بند عمومی بازگردانند.
#آرشام_رضایی #سلول_انفرادی #نوروز۱۴۰۴ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
دلایلشان برای نگهداری آرشام در انفرادی چیست؟ در سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، علیه حکومت شعار داده و همچنین به مسئولان زندان فحش داده. خوب چی؟ باید برود انفرادی؟
زندگی مردم را نابود کردید، کشور را به فلاکت کشاندید، مردم را فقیرتر کردید، اینهمه جوان را کشتید و نابینا کردید، اینهمه مردم را بازداشت و شکنجه کردید، انتظار دارید قربانیان‌تان مجیزگویی‌تان را کنند؟
اصلا از ابتدا بیجا کردید آرشام را بازداشت کردید! او مگر چه کار می‌کرد؟ سر مزار جاویدنامان می‌رفت و از آن‌ها دلجویی می‌کرد.
حالا مادر سالمند آرشام، مسئولان حکومت را تهدید کرده، جان عزیزش را وسط گذاشته است، بلکه فرزندش را به بند عمومی بازگردانند.
#آرشام_رضایی #سلول_انفرادی #نوروز۱۴۰۴ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
نامهای از رضا محمد حسینی در حمایت از آرشام رضایی
آرشام رضایی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، از ۲۱ بهمن ماه ۱۴۰۳ در سلول انفرادی است و حالا به دستور مقامات زندان، باید سه هفته دیگر را هم به صورت تنبیهی در سلول انفرادی بگذراند. سلول انفرادی که به مثابه شکنجه سفید شناخته می‌شود.
هم‌بندی او رضا محمدحسینی، در اعتراض به این وضعیت و در حمایت از آرشام رضایی، نامهای به شرح زیر نوشته است:
«به‌نام ایران، به‌نام آزادی و کرامت انسانی،
دوستان، همراهان و مدافعان حقوق بشر،
در روزهایی که مردم ایران، همراه با میلیون‌ها انسان در سراسر جهان، فرارسیدن نوروز را جشن می‌گیرند و از جان و دل برای بهاری نو دعا می‌کنند، یکی از هم‌بندی‌هایم و یکی از فرزندان رنج‌کشیده این سرزمین، آرشام رضایی، در سلول انفرادی زندان قزلحصار روز و شب را بی‌هیچ امکان تماس یا ملاقاتی، در تنهایی و تحت شکنجه سفید سپری می‌کند.
از ۲۱ بهمن‌ماه تاکنون، آرشام نه فقط از حقوق اولیه‌ی انسانی، بلکه از ابتدایی‌ترین حق زیستن در جمع محروم شده است.
جرم او چیست؟ اعتراض. فریاد زدن حقیقت در سالگرد انقلابی که ۴۶ سال است آزادی و عدالت را به اسارت کشیده. همراهی با خانواده‌های داغداری که فرزندانشان بی‌گناه جان باختند. نه تروریست است، نه مجرم. فقط انسانی‌ست با وجدانی بیدار و صدایی رساتر از سکوت.
به دستور مقامات زندان، آرشام به‌دلیل انتشار یک پیام صوتی انتقادی، باید سه هفته‌ی دیگر نیز در انفرادی بماند؛ آن هم در بندی که به "کشتارگاه" شهرت دارد — جایی که شب‌ها، صدای نجواهای آخر محکومان به اعدام، روان زندانیان را می‌فرساید. این، شکنجه است. شکنجه‌ی سفید، اما نه بی‌صدا و نه بی‌اثر.
و در این میان، شاید دردناک‌ترین تصویر، مادری رنج‌کشیده و سالخورده است؛ زنی که جان خود را در کف گرفته، ناله و تهدید کرده، شاید فرزند مظلومش را از سیاهی انفرادی به روشنی بند عمومی بازگردانند. اما گوش شنوایی نیست. پاسخ، فقط سکوت و بی‌رحمی بوده است.
بی‌پرده بپرسم: شما که این سرزمین را به قهقرا کشانده‌اید، که نسل‌ها را به فقر، ترس و خاموشی واداشته‌اید، حالا از فرزندان همین خاک توقع سکوت دارید؟ این فرزندان اگر فریاد نزنند، اگر اعتراض نکنند، پس چه‌کسی باید مرهم زخم‌های این ملت باشد؟
از اینجا، به‌عنوان یک شهروند، و به‌نام وجدان جمعی، از همه‌ی نهادهای حقوق بشری، فعالان مدنی، رسانه‌ها و انسان‌های آگاه در سراسر جهان می‌خواهم صدای آرشام رضایی را بشنوند. نگذارید او را در تاریکی تنها بگذارند. نگذارید ظلم، با سکوت ما، مشروعیت بگیرد.
آرشام تنها نیست. صدای او، صدای ماست. و ما، در کنار او، برای آزادی‌اش خواهیم ایستاد.
با احترام و امید،
رضا محمد حسینی
اول فروردین ۱۴۰۴»
#رضا_محمدحسینی #آرشام_رضایی #سلول_انفرادی #شکنجه_سفید #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
آرشام رضایی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، از ۲۱ بهمن ماه ۱۴۰۳ در سلول انفرادی است و حالا به دستور مقامات زندان، باید سه هفته دیگر را هم به صورت تنبیهی در سلول انفرادی بگذراند. سلول انفرادی که به مثابه شکنجه سفید شناخته می‌شود.
هم‌بندی او رضا محمدحسینی، در اعتراض به این وضعیت و در حمایت از آرشام رضایی، نامهای به شرح زیر نوشته است:
«به‌نام ایران، به‌نام آزادی و کرامت انسانی،
دوستان، همراهان و مدافعان حقوق بشر،
در روزهایی که مردم ایران، همراه با میلیون‌ها انسان در سراسر جهان، فرارسیدن نوروز را جشن می‌گیرند و از جان و دل برای بهاری نو دعا می‌کنند، یکی از هم‌بندی‌هایم و یکی از فرزندان رنج‌کشیده این سرزمین، آرشام رضایی، در سلول انفرادی زندان قزلحصار روز و شب را بی‌هیچ امکان تماس یا ملاقاتی، در تنهایی و تحت شکنجه سفید سپری می‌کند.
از ۲۱ بهمن‌ماه تاکنون، آرشام نه فقط از حقوق اولیه‌ی انسانی، بلکه از ابتدایی‌ترین حق زیستن در جمع محروم شده است.
جرم او چیست؟ اعتراض. فریاد زدن حقیقت در سالگرد انقلابی که ۴۶ سال است آزادی و عدالت را به اسارت کشیده. همراهی با خانواده‌های داغداری که فرزندانشان بی‌گناه جان باختند. نه تروریست است، نه مجرم. فقط انسانی‌ست با وجدانی بیدار و صدایی رساتر از سکوت.
به دستور مقامات زندان، آرشام به‌دلیل انتشار یک پیام صوتی انتقادی، باید سه هفته‌ی دیگر نیز در انفرادی بماند؛ آن هم در بندی که به "کشتارگاه" شهرت دارد — جایی که شب‌ها، صدای نجواهای آخر محکومان به اعدام، روان زندانیان را می‌فرساید. این، شکنجه است. شکنجه‌ی سفید، اما نه بی‌صدا و نه بی‌اثر.
و در این میان، شاید دردناک‌ترین تصویر، مادری رنج‌کشیده و سالخورده است؛ زنی که جان خود را در کف گرفته، ناله و تهدید کرده، شاید فرزند مظلومش را از سیاهی انفرادی به روشنی بند عمومی بازگردانند. اما گوش شنوایی نیست. پاسخ، فقط سکوت و بی‌رحمی بوده است.
بی‌پرده بپرسم: شما که این سرزمین را به قهقرا کشانده‌اید، که نسل‌ها را به فقر، ترس و خاموشی واداشته‌اید، حالا از فرزندان همین خاک توقع سکوت دارید؟ این فرزندان اگر فریاد نزنند، اگر اعتراض نکنند، پس چه‌کسی باید مرهم زخم‌های این ملت باشد؟
از اینجا، به‌عنوان یک شهروند، و به‌نام وجدان جمعی، از همه‌ی نهادهای حقوق بشری، فعالان مدنی، رسانه‌ها و انسان‌های آگاه در سراسر جهان می‌خواهم صدای آرشام رضایی را بشنوند. نگذارید او را در تاریکی تنها بگذارند. نگذارید ظلم، با سکوت ما، مشروعیت بگیرد.
آرشام تنها نیست. صدای او، صدای ماست. و ما، در کنار او، برای آزادی‌اش خواهیم ایستاد.
با احترام و امید،
رضا محمد حسینی
اول فروردین ۱۴۰۴»
#رضا_محمدحسینی #آرشام_رضایی #سلول_انفرادی #شکنجه_سفید #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
جمعی از خانواده‌های دادخواه و فعالان مدنی با مادر آرشام رضایی دیدار و از او حمایت کردند.
با اصرار این خانواده‌ها، مادر آرشام از اقدام خود منصرف شد.
او اعلام کرده بود که اگر فرزندش را از انفرادی به بند عمومی منتقل نکنند، جلوی زندان قزلحصار جان خود را خواهد گرفت.
آرشام رضایی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، از ۲۱ بهمن ماه ۱۴۰۳ در سلول انفرادی است و حالا به دستور مقامات زندان، بابت انتشار یک فایل صوتی، باید سه هفته دیگر را هم به صورت تنبیهی در سلول انفرادی بگذراند. سلول انفرادی که به مثابه شکنجه سفید شناخته می‌شود.
#آرشام_رضایی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
با اصرار این خانواده‌ها، مادر آرشام از اقدام خود منصرف شد.
او اعلام کرده بود که اگر فرزندش را از انفرادی به بند عمومی منتقل نکنند، جلوی زندان قزلحصار جان خود را خواهد گرفت.
آرشام رضایی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، از ۲۱ بهمن ماه ۱۴۰۳ در سلول انفرادی است و حالا به دستور مقامات زندان، بابت انتشار یک فایل صوتی، باید سه هفته دیگر را هم به صورت تنبیهی در سلول انفرادی بگذراند. سلول انفرادی که به مثابه شکنجه سفید شناخته می‌شود.
#آرشام_رضایی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech