This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
«دومین سالگرد جانباخته‌ی راه آزادی، رامین فاتحی، در آرامستان شهر سنندج با حضور خانواده‌های داغدار و مادران داغدیده برگزار شد. این مراسم، که در فضایی آکنده از غم و افتخار بر سر مزار این قهرمان بزرگ برپا شد، نمادی بود از ایستادگی و مقاومت مردمی که همواره در پی دستیابی به آزادی و عدالت بوده‌اند.
مردم سنندج و خانواده‌های داغدار در این روز بار دیگر با هم تجدید پیمان کردند. آنان با قلب‌هایی پر از اندوه و امید، عهد بستند که راه عزیزان از دست‌رفته‌شان را ادامه دهند. این مراسم، فراتر از یادآوری یک جانباخته بود؛ بلکه تجلی باور به آرمان‌هایی چون آزادی، برابری و کرامت انسانی بود که رامین و دیگر قهرمانان برای آن‌ها ایستادند و جان خود را فدا کردند.
در این روز، خانواده‌ها و حاضران یک‌بار دیگر عهد کردند که تا تحقق کامل این آرمان‌ها، در کنار یکدیگر بایستند و با هر دشواری‌ای مقابله کنند. راه رامین و دیگر عزیزانشان ادامه دارد، چرا که شعلۀ مبارزه برای آزادی در دل مردم این سرزمین زنده است و خاموش نخواهد شد.»
از اینستاگرام رادا فاتحی
#ژن_ژیان_ئازادی #زن_زندگی_آزادی
#دادخواهی
#رامین_فاتحی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مردم سنندج و خانواده‌های داغدار در این روز بار دیگر با هم تجدید پیمان کردند. آنان با قلب‌هایی پر از اندوه و امید، عهد بستند که راه عزیزان از دست‌رفته‌شان را ادامه دهند. این مراسم، فراتر از یادآوری یک جانباخته بود؛ بلکه تجلی باور به آرمان‌هایی چون آزادی، برابری و کرامت انسانی بود که رامین و دیگر قهرمانان برای آن‌ها ایستادند و جان خود را فدا کردند.
در این روز، خانواده‌ها و حاضران یک‌بار دیگر عهد کردند که تا تحقق کامل این آرمان‌ها، در کنار یکدیگر بایستند و با هر دشواری‌ای مقابله کنند. راه رامین و دیگر عزیزانشان ادامه دارد، چرا که شعلۀ مبارزه برای آزادی در دل مردم این سرزمین زنده است و خاموش نخواهد شد.»
از اینستاگرام رادا فاتحی
#ژن_ژیان_ئازادی #زن_زندگی_آزادی
#دادخواهی
#رامین_فاتحی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
اینجا حیاط خانه قتلگاه فروهرها است، جایی که ۲۶ سال پیش، گرگ‌های وزارت اطلاعات، شبانه شبیخون زدند و با ضربات متعدد کارد دو فعال سیاسی سالمند را به شکل فجیعی به قتل رساندند.
پرستو فروهر، دخترشان، طبق معمول هر سال به ایران رفته تا یاد پدر و مادرش را گرامی بدارد. حکومت در طی این سالها اجازه برگزاری مراسم سالگرد را نداده است و تنها در چند سال اخیر در داخل خانه توانسته‌اند با حضور کنترل شده افراد، طی مراسمی یاد قربانیان قتلهای زنجیره‌ای را گرامی بدارند.
باربد گلشیری، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
«پرستو درخت خزان‌زده‌ی خانه و قتلگاه #پروانه_اسکندری (#پروانه_فروهر) و #داریوش_فروهر را با این کلمات آراسته است:
#ژن_ژیان_ئازادی
#زن_زندگی_آزادی
#دادخواهیم_این_بیداد_را
#علیه_فراموشی
#پاينده_ایران
بیست‌وششمین سالگرد قتل سیاسی پروانه و داریوش فروهر در خانه و قتلگاه‌شان
زمان: امروز، یکم آذر ۱۴۰۳، از ساعت ۴ تا ۶ بعدازظهر.
نشانی: دروازه شمیران، خیابان هدایت (برادران قائدی)، کوچه‌ی مرادزاده، پلاک ۱۸
*ویدیو را یکی از عزیزان دادخواه که به آنجا رفته برایم فرستاده.»
#قتل_های_زنجیره_ای #دادخواهی #پروانه_اسکندری #یاری_مدنی_توانا
📱 Tavaana
📱 Tavaana
📱 Tavaana
📱 Tavaana
📱 tavaana
📱 Beshkan
📱 Dialogue
📱 tavaana
@Tavaana_TavaanaTech
پرستو فروهر، دخترشان، طبق معمول هر سال به ایران رفته تا یاد پدر و مادرش را گرامی بدارد. حکومت در طی این سالها اجازه برگزاری مراسم سالگرد را نداده است و تنها در چند سال اخیر در داخل خانه توانسته‌اند با حضور کنترل شده افراد، طی مراسمی یاد قربانیان قتلهای زنجیره‌ای را گرامی بدارند.
باربد گلشیری، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
«پرستو درخت خزان‌زده‌ی خانه و قتلگاه #پروانه_اسکندری (#پروانه_فروهر) و #داریوش_فروهر را با این کلمات آراسته است:
#ژن_ژیان_ئازادی
#زن_زندگی_آزادی
#دادخواهیم_این_بیداد_را
#علیه_فراموشی
#پاينده_ایران
بیست‌وششمین سالگرد قتل سیاسی پروانه و داریوش فروهر در خانه و قتلگاه‌شان
زمان: امروز، یکم آذر ۱۴۰۳، از ساعت ۴ تا ۶ بعدازظهر.
نشانی: دروازه شمیران، خیابان هدایت (برادران قائدی)، کوچه‌ی مرادزاده، پلاک ۱۸
*ویدیو را یکی از عزیزان دادخواه که به آنجا رفته برایم فرستاده.»
#قتل_های_زنجیره_ای #دادخواهی #پروانه_اسکندری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
«امروز دومين سالگرد جاودانه شدن هيمن امان هست
هیمن آمان در بازداشتگاه بر اثر شکنجه جان خود را از دست داد.
#هيمن_امان ٢٦ آبان ١٤٠١ در بوكان توسط نيروهاى ج.ا زخمى شده بود.
و نزديك‌هاى صبح به منزلشون حمله كردن و با ضرب و شتم هيمن را بردن و ٢ آذر ١٤٠١ با خانواده تماس گرفتند كه به قتلگاه اروميه بروند براى تحويل پيكر فرزندشون
در اسلايد دوم تتوى روى دست جاويدنام#هيمن_امان كه قبل از كشته شدنش زده بود،
يادتون رفت ياد من موند
ماشين و بدن زخمى جاويدنام #هيمن_امان »
#هيمن_امان
#نه_به_جمهورى_اسلامى
#زن_زندگى_آزادى
#ژن_ژیان_ئازادی
#یاری_مدنی_توانا
📱 Tavaana
📱 Tavaana
📱 Tavaana
📱 Tavaana
📱 tavaana
📱 Beshkan
📱 Dialogue
📱 tavaana
@Tavaana_TavaanaTech
هیمن آمان در بازداشتگاه بر اثر شکنجه جان خود را از دست داد.
#هيمن_امان ٢٦ آبان ١٤٠١ در بوكان توسط نيروهاى ج.ا زخمى شده بود.
و نزديك‌هاى صبح به منزلشون حمله كردن و با ضرب و شتم هيمن را بردن و ٢ آذر ١٤٠١ با خانواده تماس گرفتند كه به قتلگاه اروميه بروند براى تحويل پيكر فرزندشون
در اسلايد دوم تتوى روى دست جاويدنام#هيمن_امان كه قبل از كشته شدنش زده بود،
يادتون رفت ياد من موند
ماشين و بدن زخمى جاويدنام #هيمن_امان »
#هيمن_امان
#نه_به_جمهورى_اسلامى
#زن_زندگى_آزادى
#ژن_ژیان_ئازادی
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
به مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان برای جاویدنامان راه آزادی که در جامعه‌ای مرد سالار فریاد_زن_زندگی _آزادی سر دادند
“صداها و صورت‌ها” (بازپخش)
اپيزود اول: رویای یک زندانی
قتلهای ناموسی مردهای زیادی را تبدیل به جنایتکاران محکوم به زندان ابد کرده است. گفتگوی درونی یک مرد زندانی جوان که خواهرش را به قتل رسانده صدای ثابت و همیشگی خواهد بود که او را تا ابد همراهی خواهد کرد.
نويسنده و كارگردان:
كيوان جهانشاهى
مشاور فيلم نامه:
شبنم طلوعى
مدیر فیلم برداری:
شهریار اسدی
.
دستیاران کارگردان:
مینا بزرگ مهر
هادی کمال مقدم
.
🔸با هنرمندی:نجلا نظریان
.
چهره پرداز: رکسانا محیط
طراح صدا و آهنگساز: کیوان جهانشاهی
گرافیک و عنوان بندی: محمدرضا سبک رو
با تشکر ویژه از
رضا درخشانی
شبنم طلوعی
سمانه وفایی‌زاده
.
تهیه کنندگان:
کیوان جهانشاهی
رسانه پارسی
.
#روز_جهانی_مبارزه_با_خشونت_علیه_زنان #مردسالاری #حقوق_زنان #زن_زندگی_آزادی #نجلا_نظریان #مهسا_امینی #ژن_ژیان_ئازادی #womanlifefreedom #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
“صداها و صورت‌ها” (بازپخش)
اپيزود اول: رویای یک زندانی
قتلهای ناموسی مردهای زیادی را تبدیل به جنایتکاران محکوم به زندان ابد کرده است. گفتگوی درونی یک مرد زندانی جوان که خواهرش را به قتل رسانده صدای ثابت و همیشگی خواهد بود که او را تا ابد همراهی خواهد کرد.
نويسنده و كارگردان:
كيوان جهانشاهى
مشاور فيلم نامه:
شبنم طلوعى
مدیر فیلم برداری:
شهریار اسدی
.
دستیاران کارگردان:
مینا بزرگ مهر
هادی کمال مقدم
.
🔸با هنرمندی:نجلا نظریان
.
چهره پرداز: رکسانا محیط
طراح صدا و آهنگساز: کیوان جهانشاهی
گرافیک و عنوان بندی: محمدرضا سبک رو
با تشکر ویژه از
رضا درخشانی
شبنم طلوعی
سمانه وفایی‌زاده
.
تهیه کنندگان:
کیوان جهانشاهی
رسانه پارسی
.
#روز_جهانی_مبارزه_با_خشونت_علیه_زنان #مردسالاری #حقوق_زنان #زن_زندگی_آزادی #نجلا_نظریان #مهسا_امینی #ژن_ژیان_ئازادی #womanlifefreedom #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مینا سلطانی (دایه مینا)، مادر دادخواه جاویدنام شهریار محمدی، ضمن انتشار تصاویری از یلدای چند سال پیش با فرزندانش، دلنوشته‌ای به شرح زیر منتشر کرد:
«شب یلدا برای من همیشه فقط یک شب نبود؛ یک دنیا بود. شبی که تمام دلخوشی‌ها و آرزوهایم را کنار هم می‌دیدم؛ شهریار، اسرین، میلاد، و خنده‌هایی که خانه را پر می‌کرد. این عکس‌ها برایم همه‌چیز هستند؛ یادآور شب‌هایی که دور سفره یلدا کنار هم بودیم. نگاهشان می‌کردم؛ لباس‌های مرتب، چهره‌های شاد، و فکر می‌کردم: «این‌ها همان بچه‌هایی هستند که روزهای سخت را با من پشت سر گذاشتند.» اشک شوق در چشمانم جمع می‌شد، ولی کسی نمی‌دانست پشت این اشک‌ها چه زخم‌هایی پنهان است.
می‌گفتند: «دایه مینا، چرا گریه می‌کنی؟ ناراحتی؟» و من فقط می‌گفتم: «نه، این اشک شادی است.» اما حقیقتش این بود که دلم همیشه پر از تناقض بود؛ شادی برای دیدنشان، غم برای سختی‌هایی که کشیدند. شهریارم، فرزند مظلومم، که کمتر کنارم بود. او که همیشه یا در زندان بود یا در حال مبارزه. شب‌هایی که جای خالی‌اش کنار سفره حس می‌شد، دیگر طعم انار و هندوانه برایم بی‌معنی بود. وقتی فکر می‌کردم که او زیر شکنجه است، دور از ما، قلبم می‌سوخت؛ جانم آتش می‌گرفت.
شهریار، عزیزم، هر وقت کنارت نبودم، فقط به این فکر می‌کردم که چطور تحمل می‌کنی. تو فرزندی بودی که حتی وقتی شوخی می‌کردی و می‌گفتی: «دایه مینا، من ازدواج نمی‌کنم که تو تنها نمانی»، باز هم غمت در نگاهت پیدا بود. حالا تو نیستی و این زخم نبودنت قلبم را می‌شکند. این عکس‌ها تنها چیزی است که از تو برایم مانده.
می‌دانی شهریار؟ من هنوز امیدوارم؛ امید به روزی که عدالت برقرار شود. قسم به خونت که تا آن روز دست از دادخواهی برنمی‌دارم. قاتلانت باید بدانند که صدای تو خاموش نمی‌شود. دایه مینا سکوت نمی‌کند. تو بودی که به من قدرت دادی، شهریارم، و این قدرت را تا آخرین لحظه در وجودم زنده نگه می‌دارم.
این شب یلدا، به یاد تو و همه شب‌هایی که جای خالی‌ات را حس کردیم، دوباره دور هم می‌نشینیم؛ اما دیگر آن شادی‌ها نیست. سفره یلدای ما حالا پر از خاطره‌هاست؛ پر از دلتنگی برای تو. اما قسم به همان هندوانه و انارهای شب یلدا، که همرنگ خون تو هستند، که تا نفس دارم، یاد تو را زنده نگه می‌دارم و برای عدالت می‌جنگم.»
#شهریار_محمدی #یلدا #ژن_ژیان_ئازادی #زن_زندگی_آزادی
#شب_یلدا #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«شب یلدا برای من همیشه فقط یک شب نبود؛ یک دنیا بود. شبی که تمام دلخوشی‌ها و آرزوهایم را کنار هم می‌دیدم؛ شهریار، اسرین، میلاد، و خنده‌هایی که خانه را پر می‌کرد. این عکس‌ها برایم همه‌چیز هستند؛ یادآور شب‌هایی که دور سفره یلدا کنار هم بودیم. نگاهشان می‌کردم؛ لباس‌های مرتب، چهره‌های شاد، و فکر می‌کردم: «این‌ها همان بچه‌هایی هستند که روزهای سخت را با من پشت سر گذاشتند.» اشک شوق در چشمانم جمع می‌شد، ولی کسی نمی‌دانست پشت این اشک‌ها چه زخم‌هایی پنهان است.
می‌گفتند: «دایه مینا، چرا گریه می‌کنی؟ ناراحتی؟» و من فقط می‌گفتم: «نه، این اشک شادی است.» اما حقیقتش این بود که دلم همیشه پر از تناقض بود؛ شادی برای دیدنشان، غم برای سختی‌هایی که کشیدند. شهریارم، فرزند مظلومم، که کمتر کنارم بود. او که همیشه یا در زندان بود یا در حال مبارزه. شب‌هایی که جای خالی‌اش کنار سفره حس می‌شد، دیگر طعم انار و هندوانه برایم بی‌معنی بود. وقتی فکر می‌کردم که او زیر شکنجه است، دور از ما، قلبم می‌سوخت؛ جانم آتش می‌گرفت.
شهریار، عزیزم، هر وقت کنارت نبودم، فقط به این فکر می‌کردم که چطور تحمل می‌کنی. تو فرزندی بودی که حتی وقتی شوخی می‌کردی و می‌گفتی: «دایه مینا، من ازدواج نمی‌کنم که تو تنها نمانی»، باز هم غمت در نگاهت پیدا بود. حالا تو نیستی و این زخم نبودنت قلبم را می‌شکند. این عکس‌ها تنها چیزی است که از تو برایم مانده.
می‌دانی شهریار؟ من هنوز امیدوارم؛ امید به روزی که عدالت برقرار شود. قسم به خونت که تا آن روز دست از دادخواهی برنمی‌دارم. قاتلانت باید بدانند که صدای تو خاموش نمی‌شود. دایه مینا سکوت نمی‌کند. تو بودی که به من قدرت دادی، شهریارم، و این قدرت را تا آخرین لحظه در وجودم زنده نگه می‌دارم.
این شب یلدا، به یاد تو و همه شب‌هایی که جای خالی‌ات را حس کردیم، دوباره دور هم می‌نشینیم؛ اما دیگر آن شادی‌ها نیست. سفره یلدای ما حالا پر از خاطره‌هاست؛ پر از دلتنگی برای تو. اما قسم به همان هندوانه و انارهای شب یلدا، که همرنگ خون تو هستند، که تا نفس دارم، یاد تو را زنده نگه می‌دارم و برای عدالت می‌جنگم.»
#شهریار_محمدی #یلدا #ژن_ژیان_ئازادی #زن_زندگی_آزادی
#شب_یلدا #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
تولد ابوالفضل امیر عطایی؛ با حضور خانواده‌های دادخواه
دیروز جمعی از خانواده‌های دادخواه و اقوام ابوالفضل امیرعطایی در کنار مزارش جمع شدند و زادروزش را گرامی داشتند. مریم، مادر دادخواه ابوالفضل در ایران نیست، ولی خانواده‌های دادخواه جای او را خالی کردند و با همبستگی کنار هم ایستادند.
#ابوالفضل_امیرعطایی
#دادخواهی
#زن_زندگی_آزادی #ژن_ژیان_ئازادی
#عدالت #ایران
#ماهم_رفت_ماهت_بمیرد_آسمان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
دیروز جمعی از خانواده‌های دادخواه و اقوام ابوالفضل امیرعطایی در کنار مزارش جمع شدند و زادروزش را گرامی داشتند. مریم، مادر دادخواه ابوالفضل در ایران نیست، ولی خانواده‌های دادخواه جای او را خالی کردند و با همبستگی کنار هم ایستادند.
#ابوالفضل_امیرعطایی
#دادخواهی
#زن_زندگی_آزادی #ژن_ژیان_ئازادی
#عدالت #ایران
#ماهم_رفت_ماهت_بمیرد_آسمان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
پیام امروز مادران دادخواه بوکان و پست مشترکشان از صفحه دایه مینا (mina_soltani1348)، مادر جاویدنام شهریار محمدی، همراه با دیگر مادران دادخواه بوکان منتشر شد.
با وجود فشارهای سنگین رژیم، این مادران شجاع توانستند مراسم را برگزار کنند و بار دیگر پیمان اتحاد و همبستگی خود را تازه نمایند. آنان با ایستادگی و مقاومت، پیامی روشن به تمام مردم ایران و جهان ارسال کردند: صدای عدالت خاموش‌شدنی نیست، و راهی که برای آزادی آغاز کرده‌اند، با قدرت ادامه خواهد داشت.
پیام جمعی مادران دادخواه بوکان جنبش «ژینا»
در سکوت تلخ این روزها،
قلب‌هایمان پر از غم اما سرشار از عشق و خشم است.
امروز، روزی است که اگر ظلم و بی‌عدالتی نبود، پسرمان، هژار مام‌خسروی، همراه با خواهر دوقلویش، تولد ۲۳ سالگی‌شان را جشن می‌گرفتند.
اما هژار در میان ما نیست. او را از ما گرفتند، اما یاد و نامش هرگز خاموش نخواهد شد، زیرا او فرزند همه ماست، نماد مقاومت یک ملت و فریادی است که تا ابد در گوش تاریخ خواهد پیچید.
امروز، ما مادران و خانواده‌های دادخواه بوکان، با قلب‌هایی که از داغ فرزندان‌مان می‌تپد و اشک‌هایی که از درد بی‌پایان جاری است، دوباره گرد هم آمدیم. در کنار هم، یاد و خاطره هژار را گرامی داشتیم و به خون پاک او و تمام عزیزانی که ناعادلانه از ما گرفته شدند، قسم خوردیم که راهشان را ادامه دهیم و صدای عدالت را روشن نگهداریم.
دو سال و چند ماه از روزی که عزیزانمان را از دست دادیم می‌گذرد. اما این زخم، ما را نه تنها پراکنده نکرد، بلکه به هم نزدیک‌تر کرد. این درد مشترک، ما را از خانواده‌هایی پراکنده به یک خانواده بزرگ تبدیل کرده است. خانواده‌ای که عشق به عدالت و مقاومت، آن را زنده نگه داشته است. اتحاد ما، چراغی است که در تاریکی ظلم روشن مانده است.
هژار مام‌خسروی، که در ۲۴ دی‌ماه ۱۳۸۱ در بوکان به دنیا آمد، در ۲۶ آبان‌ماه ۱۴۰۱ با شلیک مستقیم کشته شد و جان خود را از دست داد. اما او دیگر تنها پسر خانواده مام‌خسروی نیست؛ او فرزند تمام ماست، فرزندی که راهش ادامه دارد و خونش هرگز هدر نخواهد رفت.
هژار امروز ۲۳ ساله است. شاید جسم او در میان ما نباشد، اما خونش در رگ‌های ما جاری است و راهش در قدم‌های ما ادامه دارد.
ما خانواده‌های دادخواه بوکان هستیم و تا روزی که عدالت بر این سرزمین جاری شود، صدای عدالت را روشن نگه خواهیم داشت.
#هژار_مام_خسروی #هیمن_آمان #ابراهيم_شريفى_فر #هیوا_جان_جان #امجد_عنایتی #شهریار_محمدی
#ژن_ژیان_ئازادی #زن_زندگی_آزادی #دادخواهی #عدالت #بوکان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
با وجود فشارهای سنگین رژیم، این مادران شجاع توانستند مراسم را برگزار کنند و بار دیگر پیمان اتحاد و همبستگی خود را تازه نمایند. آنان با ایستادگی و مقاومت، پیامی روشن به تمام مردم ایران و جهان ارسال کردند: صدای عدالت خاموش‌شدنی نیست، و راهی که برای آزادی آغاز کرده‌اند، با قدرت ادامه خواهد داشت.
پیام جمعی مادران دادخواه بوکان جنبش «ژینا»
در سکوت تلخ این روزها،
قلب‌هایمان پر از غم اما سرشار از عشق و خشم است.
امروز، روزی است که اگر ظلم و بی‌عدالتی نبود، پسرمان، هژار مام‌خسروی، همراه با خواهر دوقلویش، تولد ۲۳ سالگی‌شان را جشن می‌گرفتند.
اما هژار در میان ما نیست. او را از ما گرفتند، اما یاد و نامش هرگز خاموش نخواهد شد، زیرا او فرزند همه ماست، نماد مقاومت یک ملت و فریادی است که تا ابد در گوش تاریخ خواهد پیچید.
امروز، ما مادران و خانواده‌های دادخواه بوکان، با قلب‌هایی که از داغ فرزندان‌مان می‌تپد و اشک‌هایی که از درد بی‌پایان جاری است، دوباره گرد هم آمدیم. در کنار هم، یاد و خاطره هژار را گرامی داشتیم و به خون پاک او و تمام عزیزانی که ناعادلانه از ما گرفته شدند، قسم خوردیم که راهشان را ادامه دهیم و صدای عدالت را روشن نگهداریم.
دو سال و چند ماه از روزی که عزیزانمان را از دست دادیم می‌گذرد. اما این زخم، ما را نه تنها پراکنده نکرد، بلکه به هم نزدیک‌تر کرد. این درد مشترک، ما را از خانواده‌هایی پراکنده به یک خانواده بزرگ تبدیل کرده است. خانواده‌ای که عشق به عدالت و مقاومت، آن را زنده نگه داشته است. اتحاد ما، چراغی است که در تاریکی ظلم روشن مانده است.
هژار مام‌خسروی، که در ۲۴ دی‌ماه ۱۳۸۱ در بوکان به دنیا آمد، در ۲۶ آبان‌ماه ۱۴۰۱ با شلیک مستقیم کشته شد و جان خود را از دست داد. اما او دیگر تنها پسر خانواده مام‌خسروی نیست؛ او فرزند تمام ماست، فرزندی که راهش ادامه دارد و خونش هرگز هدر نخواهد رفت.
هژار امروز ۲۳ ساله است. شاید جسم او در میان ما نباشد، اما خونش در رگ‌های ما جاری است و راهش در قدم‌های ما ادامه دارد.
ما خانواده‌های دادخواه بوکان هستیم و تا روزی که عدالت بر این سرزمین جاری شود، صدای عدالت را روشن نگه خواهیم داشت.
#هژار_مام_خسروی #هیمن_آمان #ابراهيم_شريفى_فر #هیوا_جان_جان #امجد_عنایتی #شهریار_محمدی
#ژن_ژیان_ئازادی #زن_زندگی_آزادی #دادخواهی #عدالت #بوکان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
«پنجمین سالگرد شلیک سپاه پاسداران به پرواز #ps752 بود که در فرسنگ ها فاصله از وطن بار دگر دوشادوش هم ایستادیم تا فریاد ایران و ایرانی شویم.
پنج سال از شلیک سپاه پاسداران به پرواز #ps752 می‌گذرد.
شبی که ۱۷۶ نفر از هموطنانمان ، از کودکان بی‌گناه تا بزرگسالانی که آرزوهایشان آسمان را پر کرده بود، به خون کشیده شدند. شبی که برای همیشه در قلب تاریخ ما جاودانه شد؛ شبی که آسمان، شاهد بزرگ‌ترین جنایت علیه بشریت بود.
امروز، نام عزیزانمان را فریاد می‌زنیم. هر یک از آن ۱۷۶ نفر، جهانی بودند پر از امید و رؤیا. جهانی که توسط رژیمی بی‌رحم و ظالم نابود شد. رژیمی که نه تنها پرواز #ps752 ، بلکه هر پرواز امید و آزادی را در این سالها به گلوله بسته است.
ما با خانواده‌های پرواز #ps752 همدردیم؛ ما دردی مشترکیم.
«ما همه سرما خورده ی یک زمستانیم.»
ما #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم
سالیان سال است که دادخواهیم، در برابر سکوت ایستاده ایم.
ما مردم ایران در جای جای جهان دوشادوش خانواده‌های شریف دادخواه در برابر فراموشی، فریاد دادخواهی سر می‌دهیم و در برابر ترس، با رشادت و شجاعت ایستاده‌ایم، چون مردم مبارز داخل ایران که سرخم نکرده اند.
ما دادخواهیم ، دادخواهیم برای تمام خون‌های به ناحق ریخته‌شده. برای تک‌تک کسانی که در این ۴۵ سال جانشان را برای آزادی ایران دادند.
دادخواهی ما برای کودکانی است که رؤیاهایشان را دزدیدند، برای مادران دادخواهی که صدای فرزندانشان را دیگر نشنیدند، برای پدران دادخواهی که پشتشان از داغ فرزند فروریخت. آری ما دادخواهیم.
#نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم
نمی‌گذاریم جنایات جمهوری اسلامی در خاموشی دفن شود . ما هنوز زخم بر این تن داریم تا روزی که عدالت التیام بخش زخم‌های ما باشد.
می‌رسد روزی که گریه‌های تلخ ما، اشک شوق آزادی باشد روزی که انتقام خون‌های به ناحق ریخته‌شده گرفته شود و آزادی و عدالت در وطنمان ایران حاکم می‌شود.»
از صفحه کوثر افتخاری از مصدومان چشم
#ps752
#women_life_freedom
#نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم
#ژن_ژیان_ئازادی
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#پاینده_ایران
#دادخواهی
#یاری_مدنی_توانا
🖤✈️
@Tavaana_TavaanaTech
پنج سال از شلیک سپاه پاسداران به پرواز #ps752 می‌گذرد.
شبی که ۱۷۶ نفر از هموطنانمان ، از کودکان بی‌گناه تا بزرگسالانی که آرزوهایشان آسمان را پر کرده بود، به خون کشیده شدند. شبی که برای همیشه در قلب تاریخ ما جاودانه شد؛ شبی که آسمان، شاهد بزرگ‌ترین جنایت علیه بشریت بود.
امروز، نام عزیزانمان را فریاد می‌زنیم. هر یک از آن ۱۷۶ نفر، جهانی بودند پر از امید و رؤیا. جهانی که توسط رژیمی بی‌رحم و ظالم نابود شد. رژیمی که نه تنها پرواز #ps752 ، بلکه هر پرواز امید و آزادی را در این سالها به گلوله بسته است.
ما با خانواده‌های پرواز #ps752 همدردیم؛ ما دردی مشترکیم.
«ما همه سرما خورده ی یک زمستانیم.»
ما #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم
سالیان سال است که دادخواهیم، در برابر سکوت ایستاده ایم.
ما مردم ایران در جای جای جهان دوشادوش خانواده‌های شریف دادخواه در برابر فراموشی، فریاد دادخواهی سر می‌دهیم و در برابر ترس، با رشادت و شجاعت ایستاده‌ایم، چون مردم مبارز داخل ایران که سرخم نکرده اند.
ما دادخواهیم ، دادخواهیم برای تمام خون‌های به ناحق ریخته‌شده. برای تک‌تک کسانی که در این ۴۵ سال جانشان را برای آزادی ایران دادند.
دادخواهی ما برای کودکانی است که رؤیاهایشان را دزدیدند، برای مادران دادخواهی که صدای فرزندانشان را دیگر نشنیدند، برای پدران دادخواهی که پشتشان از داغ فرزند فروریخت. آری ما دادخواهیم.
#نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم
نمی‌گذاریم جنایات جمهوری اسلامی در خاموشی دفن شود . ما هنوز زخم بر این تن داریم تا روزی که عدالت التیام بخش زخم‌های ما باشد.
می‌رسد روزی که گریه‌های تلخ ما، اشک شوق آزادی باشد روزی که انتقام خون‌های به ناحق ریخته‌شده گرفته شود و آزادی و عدالت در وطنمان ایران حاکم می‌شود.»
از صفحه کوثر افتخاری از مصدومان چشم
#ps752
#women_life_freedom
#نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم
#ژن_ژیان_ئازادی
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#پاینده_ایران
#دادخواهی
#یاری_مدنی_توانا
🖤✈️
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
دختر رزگار بیگ‌زاده بابامیری، زندانی سیاسی‌ای که با اتهامات سنگینی در زندان است، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
پدرم یک تولّد دیگر را در زندان های جمهوری اسلامی سپری کرد...
او به جرم کمک رسانی به مجروحین جنبش #زن_زندگی_آزادی ، در خطر احکام سنگین است.
تنهایش نگذاریم! صدای عدالت باشیم!
باوکم لە دایکبوونێکی دیکەی لە بەندیخانەکانی کۆماری ئێسلامی ئێران بردەسەر ...
تەنها تاوانی باوکم یارمەتیدانی هاونیشتمانیەکانی و بریندارانی بزوتنەوەی #ژن_ژیان_ئازادی بووه.
باوکم شایەنی ئازادیە! باوکم تەنها نەهێڵن!
#رزگار_بابامیری #رزگار_بیگ_زاده_بابامیری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
پدرم یک تولّد دیگر را در زندان های جمهوری اسلامی سپری کرد...
او به جرم کمک رسانی به مجروحین جنبش #زن_زندگی_آزادی ، در خطر احکام سنگین است.
تنهایش نگذاریم! صدای عدالت باشیم!
باوکم لە دایکبوونێکی دیکەی لە بەندیخانەکانی کۆماری ئێسلامی ئێران بردەسەر ...
تەنها تاوانی باوکم یارمەتیدانی هاونیشتمانیەکانی و بریندارانی بزوتنەوەی #ژن_ژیان_ئازادی بووه.
باوکم شایەنی ئازادیە! باوکم تەنها نەهێڵن!
#رزگار_بابامیری #رزگار_بیگ_زاده_بابامیری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
الهه اجباری، فعال حقوق بشر، این ویدیو را منتشر کرده و نوشته:
«زنبور تا داخل خونه اومده :)
📌به قول “بی‌هیولا”
@bihayoula
کنش‌های زنبوری سیخونگی حداکثر کاریه که میشه بهش توصیه کرد با کمترین هزینه. اولویت مستهلک نشدن کنشگران داخله و کنشگری آهسته و پیوستس.
گاهی وقتا برای تغییر، لازمه از منطقه امن خودمون بیرون بیایم. اما یادمون باشه:
• هر حرکت کوچیک، یک قدم به سمت تغییره.
• عقل و درایت، امنیت و تاثیرگذاری رو تضمین می‌کنه.
• آهسته و پیوسته، زنجیره بی‌عدالتی رو می‌شکنه.
🌍 تغییر از خودمون شروع میشه. کنشگری رو به سبک زندگی تبدیل کنیم و برای دنیای بهتر تلاش کنیم. ✊»
لازم به ذکر است، قبلا مجموعه «بی‌هیولا» را معرفی و بخش‌هایی از آن را منتشر کرده بودیم.
.
در همین رابطه پیشنهاد میکنیم که کتاب «کنش‌های کوچک ایستادگی» را بخوانید:
https://tavaana.org/small-acts-of-resistance/
#مقاومت_مدنی
#کنشگری #آگاهی #زنان #عدالت #امنیت #تغییر #زن_زندگی_آزادی #ژن_ژیان_ئازادی #حقوق_بشر #الهه_اجباری
#مقاومت_زندگی #مبارزه_مدنی #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«زنبور تا داخل خونه اومده :)
📌به قول “بی‌هیولا”
@bihayoula
کنش‌های زنبوری سیخونگی حداکثر کاریه که میشه بهش توصیه کرد با کمترین هزینه. اولویت مستهلک نشدن کنشگران داخله و کنشگری آهسته و پیوستس.
گاهی وقتا برای تغییر، لازمه از منطقه امن خودمون بیرون بیایم. اما یادمون باشه:
• هر حرکت کوچیک، یک قدم به سمت تغییره.
• عقل و درایت، امنیت و تاثیرگذاری رو تضمین می‌کنه.
• آهسته و پیوسته، زنجیره بی‌عدالتی رو می‌شکنه.
🌍 تغییر از خودمون شروع میشه. کنشگری رو به سبک زندگی تبدیل کنیم و برای دنیای بهتر تلاش کنیم. ✊»
لازم به ذکر است، قبلا مجموعه «بی‌هیولا» را معرفی و بخش‌هایی از آن را منتشر کرده بودیم.
.
در همین رابطه پیشنهاد میکنیم که کتاب «کنش‌های کوچک ایستادگی» را بخوانید:
https://tavaana.org/small-acts-of-resistance/
#مقاومت_مدنی
#کنشگری #آگاهی #زنان #عدالت #امنیت #تغییر #زن_زندگی_آزادی #ژن_ژیان_ئازادی #حقوق_بشر #الهه_اجباری
#مقاومت_زندگی #مبارزه_مدنی #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
از صفحه الهه اجباری، فعال حقوق بشر
“اگر زندگی شما یک فیلم بود، چه ژانری داشت؟”
.
.
مرسی از نگین شیرآقایی عزیز،کنشگر و بنیانگذار آزادی نتورک
که ما کلی ازش یادگرفتیم.
“چرا پایبندی به ارزش‌ها این‌قدر مهم است و چطور می‌توانیم آدم‌هایی را پیدا کنیم که در کار گروهی واقعاً قابل اعتماد باشند؟”
داشتم فکر می‌کردم که وقتی از آدم‌ها سوال‌هایی مثل رنگ مورد علاقه‌اشون یا غذای محبوبشون می‌پرسیم، واقعاً چیزی از عمق شخصیت و ارزش‌هاشون دستگیرمون نمی‌شه. اما یه سوال خوب می‌تونه یه گفتگوی عمیق و ارزشمند بسازه.
مثلا اگر شازده کوچولویی با ادم‌ها می‌خواستیم اشنا بشیم ازشون بجای سوالا می‌پرسیدیم؟
“اگر زندگی شما یک فیلم بود، چه ژانری داشت؟”
.
.
#نسل_زد #حقوق_بشر #اتحاد #ایران #ژن_ژیان_ئازادی #زن_زندگی_آزادی #فیلم #اکسپلور #الهه_اجباری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
“اگر زندگی شما یک فیلم بود، چه ژانری داشت؟”
.
.
مرسی از نگین شیرآقایی عزیز،کنشگر و بنیانگذار آزادی نتورک
که ما کلی ازش یادگرفتیم.
“چرا پایبندی به ارزش‌ها این‌قدر مهم است و چطور می‌توانیم آدم‌هایی را پیدا کنیم که در کار گروهی واقعاً قابل اعتماد باشند؟”
داشتم فکر می‌کردم که وقتی از آدم‌ها سوال‌هایی مثل رنگ مورد علاقه‌اشون یا غذای محبوبشون می‌پرسیم، واقعاً چیزی از عمق شخصیت و ارزش‌هاشون دستگیرمون نمی‌شه. اما یه سوال خوب می‌تونه یه گفتگوی عمیق و ارزشمند بسازه.
مثلا اگر شازده کوچولویی با ادم‌ها می‌خواستیم اشنا بشیم ازشون بجای سوالا می‌پرسیدیم؟
“اگر زندگی شما یک فیلم بود، چه ژانری داشت؟”
.
.
#نسل_زد #حقوق_بشر #اتحاد #ایران #ژن_ژیان_ئازادی #زن_زندگی_آزادی #فیلم #اکسپلور #الهه_اجباری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی، که ۱۵ سال گذشته را بدون حتی یک ساعت مرخصی در زندان سپری کرده است، در نامه‌ای از زندان اوین به شرح وضعیت نامناسب جسمی و بیماری‌های خود پرداخته است.
او از بیماری‌های تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده، پارگی فتق، پیچ‌خوردگی معده و نارسایی کلیه رنج می‌برد.
مطلب احمدیان در نامه خود اشاره کرده است که دادستان با توقف اجرای حکم یا اعطای مرخصی برای درمان به این زندانی سیاسی مخالفت کرده است.
متن کامل این نامه که در اختیار هرانا قرار گرفته است، در ادامه می‌آید:
«هرگز از مرگ نهراسیده‌ام
اگرچه دستانم در ابتذال شکننده‌تر بود
هراس من – باری – همه از مردن در سرزمینی است
که مزد گورکن
از آزادی آدمی
افرون‌تر باشد.
مردم شریف و مبارز ایران و کردستان
من زندانی سیاسی مطلب احمدیان، متولد بانه در کردستان، هستم که محکوم به ۳۰ سال زندان می‌باشم و هم‌اکنون ۱۵ سال از آن را بدون حتی یک روز و یک ساعت مرخصی در سخت‌ترین شرایط سپری کرده‌ام. از نوجوانی با درک ظلم و ستم سیستماتیک در حق مردم کردستان، در حد فهم و آگاهی خود برای آزادی و برابری تمام مردم سرزمینم مبارزه کرده‌ام. در سال ۱۳۸۹، در سن ۲۵ سالگی دستگیر شدم و در زمان بازجویی تحت انواع شکنجه‌ها قرار گرفتم که حتی فکر کردن به آن تن هر انسان با وجدانی را به لرزه در می‌آورد. در طی دوران بازجویی و بازداشتم در ارومیه، برای ماه‌ها در سلول انفرادی نگه داشته شدم. در این ایام، بازجویان پایم را شکستند، کتفم را از جا درآوردند، دنده‌هایم شکسته شد، تمامی دندان‌هایم بجز ۳ عدد در دهانم خرد شد و مشت و لگد و کابل جیره روزانه‌ام شد. تا جایی که بخاطر دارم، یک ضربه کاری به کمرم، دنیا را در برابر چشمانم تیره و تار کرد. وقتی به‌هوش آمدم، در سلول انفرادی خودم بودم، ولی توانایی حرکت نداشتم و تا ۶ ماه فلج کامل بودم و پوشک می‌بستم. بعدها مشخص شد که بر اثر ضربات میلگرد، ۳ مهره کمرم شکسته و آسیب جدی دیده است.
در تمام این ۱۵ سال گذران حبس، روزی نبوده است که آب خوشی از گلویم پایین برود و بیماری‌ها رهایم کنند. ولی همیشه در وجودم احساس سربلندی و غرور می‌کنم؛ چون بنا به آموخته‌هایم، مقاومت در برابر ظلم و ستم را عین زندگی می‌دانم و برای سربلندی مردم سرزمینم همیشه حی و حاضر هستم.
مردم شریف و مبارز ایران و کردستان
هرچند این فرزند کوچک شما در جان خود احساس ایستادگی و مقاومت می‌کند، اما شکنجه‌ها و سالیان متمادی زندان، جسم مرا به کلکسیونی از بیماری‌ها تبدیل کرده است. هم‌اکنون من با تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده و خونریزی روده، پارگی فتق و پرده دیافراگم، پیچ‌خوردگی معده و استفراغ‌های روزانه، تپش قلب، تنگی نفس، زخم اثنی‌عشر و نارسایی کلیه دست به گریبانم. به‌طوری‌که حتی از خوردن غذا نیز عاجزم و وزنم به‌شدت کاهش یافته است؛ در حالی‌که شکمم به‌دلیل آب‌آوردگی، بسیار متورم و دردناک شده است.
من از مرگ در راه آزادی و باورهایم هیچ هراسی ندارم، اما نمی‌توانم بدون مبارزه و در سکوت به آن تن دهم. از همین رو از تمام وجدان‌های بیدار و نهادهای حقوق بشری تقاضا دارم تا صدای من باشند و به تمام مراجع قانونی، حقوقی و بین‌المللی و شخص گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، خانم مای ساتو، اعلام می‌دارم که مسئولیت مستقیم جان من بر عهده شخص صالحی، دادستان تهران، می‌باشد. دیگر سکوت نخواهم کرد و حق مشروع خود می‌دانم تا اعتراضم را به هر طریقی که می‌توانم بیان نمایم.
زندان اوین
بهمن ماه ۱۴۰۳»
مطلب احمدیان، اکنون کمتر از ۳۹ سال دارد در سال ۱۳۸۹ به اتهام «محاربه» از طریق عضویت در یکی از گروه‌های اپوزیسیون بازداشت شد و به ۳۰ سال زندان در تبعید محکوم شد و هم‌اکنون در بند چهار زندان اوین محبوس است.
#ژن_ژیان_آزادی
#زن_زندگی_آزادی
#زندانی_سیاسی
#مطلب_احمدیان
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
او از بیماری‌های تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده، پارگی فتق، پیچ‌خوردگی معده و نارسایی کلیه رنج می‌برد.
مطلب احمدیان در نامه خود اشاره کرده است که دادستان با توقف اجرای حکم یا اعطای مرخصی برای درمان به این زندانی سیاسی مخالفت کرده است.
متن کامل این نامه که در اختیار هرانا قرار گرفته است، در ادامه می‌آید:
«هرگز از مرگ نهراسیده‌ام
اگرچه دستانم در ابتذال شکننده‌تر بود
هراس من – باری – همه از مردن در سرزمینی است
که مزد گورکن
از آزادی آدمی
افرون‌تر باشد.
مردم شریف و مبارز ایران و کردستان
من زندانی سیاسی مطلب احمدیان، متولد بانه در کردستان، هستم که محکوم به ۳۰ سال زندان می‌باشم و هم‌اکنون ۱۵ سال از آن را بدون حتی یک روز و یک ساعت مرخصی در سخت‌ترین شرایط سپری کرده‌ام. از نوجوانی با درک ظلم و ستم سیستماتیک در حق مردم کردستان، در حد فهم و آگاهی خود برای آزادی و برابری تمام مردم سرزمینم مبارزه کرده‌ام. در سال ۱۳۸۹، در سن ۲۵ سالگی دستگیر شدم و در زمان بازجویی تحت انواع شکنجه‌ها قرار گرفتم که حتی فکر کردن به آن تن هر انسان با وجدانی را به لرزه در می‌آورد. در طی دوران بازجویی و بازداشتم در ارومیه، برای ماه‌ها در سلول انفرادی نگه داشته شدم. در این ایام، بازجویان پایم را شکستند، کتفم را از جا درآوردند، دنده‌هایم شکسته شد، تمامی دندان‌هایم بجز ۳ عدد در دهانم خرد شد و مشت و لگد و کابل جیره روزانه‌ام شد. تا جایی که بخاطر دارم، یک ضربه کاری به کمرم، دنیا را در برابر چشمانم تیره و تار کرد. وقتی به‌هوش آمدم، در سلول انفرادی خودم بودم، ولی توانایی حرکت نداشتم و تا ۶ ماه فلج کامل بودم و پوشک می‌بستم. بعدها مشخص شد که بر اثر ضربات میلگرد، ۳ مهره کمرم شکسته و آسیب جدی دیده است.
در تمام این ۱۵ سال گذران حبس، روزی نبوده است که آب خوشی از گلویم پایین برود و بیماری‌ها رهایم کنند. ولی همیشه در وجودم احساس سربلندی و غرور می‌کنم؛ چون بنا به آموخته‌هایم، مقاومت در برابر ظلم و ستم را عین زندگی می‌دانم و برای سربلندی مردم سرزمینم همیشه حی و حاضر هستم.
مردم شریف و مبارز ایران و کردستان
هرچند این فرزند کوچک شما در جان خود احساس ایستادگی و مقاومت می‌کند، اما شکنجه‌ها و سالیان متمادی زندان، جسم مرا به کلکسیونی از بیماری‌ها تبدیل کرده است. هم‌اکنون من با تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده و خونریزی روده، پارگی فتق و پرده دیافراگم، پیچ‌خوردگی معده و استفراغ‌های روزانه، تپش قلب، تنگی نفس، زخم اثنی‌عشر و نارسایی کلیه دست به گریبانم. به‌طوری‌که حتی از خوردن غذا نیز عاجزم و وزنم به‌شدت کاهش یافته است؛ در حالی‌که شکمم به‌دلیل آب‌آوردگی، بسیار متورم و دردناک شده است.
من از مرگ در راه آزادی و باورهایم هیچ هراسی ندارم، اما نمی‌توانم بدون مبارزه و در سکوت به آن تن دهم. از همین رو از تمام وجدان‌های بیدار و نهادهای حقوق بشری تقاضا دارم تا صدای من باشند و به تمام مراجع قانونی، حقوقی و بین‌المللی و شخص گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، خانم مای ساتو، اعلام می‌دارم که مسئولیت مستقیم جان من بر عهده شخص صالحی، دادستان تهران، می‌باشد. دیگر سکوت نخواهم کرد و حق مشروع خود می‌دانم تا اعتراضم را به هر طریقی که می‌توانم بیان نمایم.
زندان اوین
بهمن ماه ۱۴۰۳»
مطلب احمدیان، اکنون کمتر از ۳۹ سال دارد در سال ۱۳۸۹ به اتهام «محاربه» از طریق عضویت در یکی از گروه‌های اپوزیسیون بازداشت شد و به ۳۰ سال زندان در تبعید محکوم شد و هم‌اکنون در بند چهار زندان اوین محبوس است.
#ژن_ژیان_آزادی
#زن_زندگی_آزادی
#زندانی_سیاسی
#مطلب_احمدیان
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
ما انیمه نبودیم، ما واقعی واقعی بودیم!
هرش نقشبندی، از مصدومان چشم در خیزش انقلابی، تصاویری از خود به صورت انیمه منتشر کرد و نوشت که آنچه بر ما گذشت انیمه یا داستان مصور نبود، بلکه واقعی بود.
متن یادداشت این آسیب‌دیده چشم را بخوانید:
«✏️داستان مصور خیالی یا واقعی ...!! ✍️
انیمه با چاشنی ساچمه ✍️
چقدر دوست داشتم اتفاق‌هایی که برام افتاد مثل یک انیمه در حد یک داستان کوتاه بچه گانه بود و یه داستانی با ژانر علمی تخیلی و انیمیشنی بود، ولی نبود، نبود، داستانی بود در ژانر وحشت و ترسناک و واقع‌گرایانه که انسانهایی از جنس آزادی به تقابل با تاریکی و اهریمن #جمهوری_اسلامی برخاستند که یک پیکاری خونین بود نه فقط برای من، برای چند صد نفری که چشمشان نابینا شد، برای هزاران نفری که خونشان زمین را سرخ کرد، برای هزاران نفری که پای چوبه‌های دار رفتند، برای هزاران نفری در سیاهچاله‌های تاریکی محبوس هستند، برای بازماندگانی هر کدام زخمی در سینه دارند. کاشکی فقط در حد یه انیمه بود یک داستان مصور، ما انیمه نبودیم، ما واقعی واقعی بودیم . ولی همیشه داستان انیمه‌ها با یک پایان قشنگ تمام می‌شود، پایانش خوش است ✌️ #من_تنها_فریاد_زدم_نه »
.
.
- هرش نقشبندی، بازیگر و کارگردان تئاتر بود. او در روز سی شهریور ۱۴۰۱ بینایی یک چشمش را با شلیک عامدانه نیروهای حکومتی از دست داد. در همان سال چند روزی هم بازداشت و با وثیقه آزاد شد.
#زن_زندگی_آزادی #ژن_ژیان_ئازادی #مهسا_امینی #علیه_فراموشی #انیمه_ژاپنی #داستان #چشم_برای_آزادی #داستان_واقعی #نه_به_جمهورى_اسلامى #ایران #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
هرش نقشبندی، از مصدومان چشم در خیزش انقلابی، تصاویری از خود به صورت انیمه منتشر کرد و نوشت که آنچه بر ما گذشت انیمه یا داستان مصور نبود، بلکه واقعی بود.
متن یادداشت این آسیب‌دیده چشم را بخوانید:
«✏️داستان مصور خیالی یا واقعی ...!! ✍️
انیمه با چاشنی ساچمه ✍️
چقدر دوست داشتم اتفاق‌هایی که برام افتاد مثل یک انیمه در حد یک داستان کوتاه بچه گانه بود و یه داستانی با ژانر علمی تخیلی و انیمیشنی بود، ولی نبود، نبود، داستانی بود در ژانر وحشت و ترسناک و واقع‌گرایانه که انسانهایی از جنس آزادی به تقابل با تاریکی و اهریمن #جمهوری_اسلامی برخاستند که یک پیکاری خونین بود نه فقط برای من، برای چند صد نفری که چشمشان نابینا شد، برای هزاران نفری که خونشان زمین را سرخ کرد، برای هزاران نفری که پای چوبه‌های دار رفتند، برای هزاران نفری در سیاهچاله‌های تاریکی محبوس هستند، برای بازماندگانی هر کدام زخمی در سینه دارند. کاشکی فقط در حد یه انیمه بود یک داستان مصور، ما انیمه نبودیم، ما واقعی واقعی بودیم . ولی همیشه داستان انیمه‌ها با یک پایان قشنگ تمام می‌شود، پایانش خوش است ✌️ #من_تنها_فریاد_زدم_نه »
.
.
- هرش نقشبندی، بازیگر و کارگردان تئاتر بود. او در روز سی شهریور ۱۴۰۱ بینایی یک چشمش را با شلیک عامدانه نیروهای حکومتی از دست داد. در همان سال چند روزی هم بازداشت و با وثیقه آزاد شد.
#زن_زندگی_آزادی #ژن_ژیان_ئازادی #مهسا_امینی #علیه_فراموشی #انیمه_ژاپنی #داستان #چشم_برای_آزادی #داستان_واقعی #نه_به_جمهورى_اسلامى #ایران #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech