#مسیح_علینژاد و #کامبیزحسینی از فعالیت #آنلاین در جامعه بسته می‌گویند

https://goo.gl/4qbM1E

مسیح علی‌نژاد: «برای من #اینترنت صدا و بغضی بود که خودم داشتم، خفه و #سانسور شده بود. و بخشی از من که همیشه انکار شده بود. بخشی که من در آن درددل می‌کردم، زنانگی‌ام را می‌نوشتم و زندگی‌های یواشکی خودم را می‌نوشتم.»

کامبیز حسینی: «شما اگر صدایی داشته باشی، که واکنش ایجاد بکند، اون واکنش باعث حرکت در فضای #مجازی می‌شود.

بیشتر مواقع دست خود آدم نیست. اگر صادقانه حرفی بزنی که حرف آدم‌های دیگر هم باشد و دردی باشد که درد آدم‌های دیگر هم باشد، ناخودآگاه مخاطب پیدا می‌کنی و #دیالوگ برقرار می‌شود... چیزی که مسیح (حجاب اجباری) در اینترنت منعکس می‌کند درد هزاران زن ایرانی است...»

ویدیو کامل این میزگرد را در لینک زیر ببینید:

https://goo.gl/4qbM1E



وب‌سایت تواناتک: http://tech.tavaana.org/


#تواناتک در #تلگرام: https://telegram.me/joinchat/B5XELjvXjp0fmmq4enqK1g



@tavaanatech 👇👇👇👇👇

سال‌روز درگذشت ِ علی حاتمی، سوته‌دل ِ سینمای ایران
goo.gl/wD0F1Z

شاید کم‌تر اتفاق بیفتد که کسی اهل سینما باشد و سینمای ایران را دنبال کرده باشد و لااقل یک دیالوگ از فیلم‌های «علی حاتمی» را در خاطر نداشته باشد.

علی حاتمی، کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس و تهیه‌کننده‌ی سینما در ۲۳ مردادماه ۱۳۲۳ در تهران به دنیا آمد. مادرش خانه‌دار و پدرش صفحه‌آرا در یک چاپ‌خانه بود.حاتمی آن‌چنان علاقه‌مند به سینما و نمایش‌نامه‌نویسی بود که از همان سن کم پایش به تماشاخانه‌های لاله‌زار باز شد و در آن‌جا عاشق بازی‌های هنرمندانه‌ی «جعفر توکل» شد. جعفر توکل دکترای سینما در رشته‌ی سینماتوگراف از دانشگاه مسکو بود و از هم‌شاگردی‌های آندره تارکوفسکی بود.
حاتمی در آن روزها آرزو داشت که روزی کارگردانی شود تا توکل در نمایش‌نامه‌ای به کارگردانی حاتمی بازی کند. در همان زمان بود که حاتمی تصمیم گرفت که نمایشنامه‌هایی از داستان‌های ملی و ایرانی کار کند. در کلاس نهم تحصیل می‌کرد که برای آموختن اصول نمایش‌نامه‌نویسی به هنرستان ِ هنرپیشگی تهران رفت و پس از آن به تحصیل در هنرستان آزاد هنرهای دراماتیک پرداخت.

علی حاتمی اولین نمایش‌نامه‌ی خود به نام «دیب» یا همان دیو را نوشت و در اردیبهشت‌ماه ۱۳۴۴ و با حضور کودکان در تالار نمایش هنرهای دراماتیک به مدت سه شب اجرا کرد. علی حاتمی کار نمایش‌نامه‌نویسی خود را در تئاتر آغاز کرد و در زمینه‌ی نویسندگی با نمایش‌نامه‌هایی چون «ساتن»، «قصه‌ی حریر»،«ماهی‌گیر»، «حسن کچل»، «چهل‌گیس» و «شهر آفتاب و مهتاب» خوش درخشید. نوشتن نمایش‌نامه‌ی مدرنی با نام «آدم و حوا» یا برج زهر مار در سال ۱۳۴۵ نقطه‌ی عطفی در کارهای حاتمی محسوب می شود.

پس از موفقیت در فیلم حسن کچل بود که حاتمی تئاتر را به یک سو نهاد و پا در عالم سینما گذاشت. حاتمی پس از حسن کچل، فیلم طوقی را در سال ۱۳۴۹ ساخت. طوقی نوعی از کبوتر است که کبوتربازها علاقه ی زیاد به آن دارند. پس از طوقی علی حاتمی فیلم «بابا شمل» را به سال ۱۳۵۰ ساخت که نوعی سینمای ریتمیک و موزیکال بودو موضوعش در مورد لوطی و لوطی‌گری بود. حاتمی در سال ۱۳۵۱ بسیار پر کار بود و توانست سه فیلم بسازد؛ فیلم‌های قلندر، ستار خان و خواستگار. حاتمی به مدت تقریبا ۵ سال فیلمی نساخت تا این‌که یلم مشهور «سوته‌دلان» را در سال ۱۳۵۶ ساخت. پس از انقلاب حاتمی فیلم «حاجی واشینگتن» را ساخت که روایت‌گر ماجرای اولین سفیر ایران در آمریکاست.

از ازدواج علی حاتمی و زهرا خوشکام که از هنرپیشگان پیش از انقلاب بود، لیلا حاتمی به دنیا آمد که از هنرپیشگان توانای ایران محسوب می‌شود. بر روی سنگ مزار علی حاتمی که در تاریخ ۱۵ آذرماه ۱۳۷۵ درگذشت دیالگوی از فیلم «حاجی واشینگتن» حک شده است که «آئین چراغ خاموشی نیست».

بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/VdYUd6

https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

Please feel free to share:
*دهمین #بگو_بشنو
*در کلاب‌هاوس آموزشکده‌ی #توانا
#بگو_بشنو ؛ محفل مکالمه و مفاهمه
*هر هفته
*با حضور پنلیست‌هایی از خداناباوران، دین‌داران، و صاحب‌نظران.
*مهمان‌ ویژه‌ی این هفته: دکتر مجید محمدی
*زمان: ۵جولای، ۹شب به وقت ایران
*پرسش‌های محوری این چهارشنبه:
-آیا نقد اسلام، توهین به مسلمانان است؟
-چرا؟
-اخلاق/انصاف با ایمان چه اشتراک یا تفاوتی دارد؟
*شما و دوستان‌تان نیز دعوتید:
https://www.clubhouse.com/invite/Ai74gZcW ‏

#گفتگو_توانا #گفت_و_گو #دیالوگ #گفت‌_و_شنود

@dialogue1402

Please feel free to share:

*یازدهمین #بگو_بشنو
*محفل مکالمه و مفاهمه
*هر هفته در کلاب‌هاوس آموزشکده‌ی #توانا
*با حضور پنلیست‌هایی از خداناباوران و دین‌داران.
*این هفته:
-رضا نجفی؛ پژوهش‌گر و نویسنده
-دکتر مجید محمدی؛ جامعه‌شناس
-و صاحب‌نظران.
*زمان: ۱۲جولای، ۹شب به وقت ایران
*پرسش‌های محوری این چهارشنبه:
_چند نوع گفت‌وگو داریم
_محاوره‌ای، ادبی، هنری، دیپلماتیک، و …؟؟؟
_شیوه‌ و آیین هریک چیست؟
_مزایا و موانع هرکدام چیست؟
*اخلاق/انصاف/وجدان، با ایمان چه اشتراک یا تفاوتی دارد؟

*شما و دوستان‌تان نیز دعوتید:
https://www.clubhouse.com/invite/fiPvGPc9


#گفتگو_توانا #گفت_و_گو #دیالوگ #گفت‌_و_شنود

@dialogue1402

خلأ گفت‌وگو در جامعه می‌تواند به بروز خشونت و تنش‌های اجتماعی منجر شود، به‌ویژه در جوامعی که تنوع فرهنگی، دینی یا فکری وجود دارد.

گفت‌وگو ابزاری اساسی برای حل تعارضات، ایجاد تفاهم و ترویج همزیستی مسالمت‌آمیز است.

وقتی افراد یا گروه‌ها به دلیل عدم گفت‌وگو، صدای خود را نشنیده می‌بینند یا از بیان عقایدشان بازمی‌مانند، احساس سرکوب و نارضایتی در آن‌ها افزایش می‌یابد.

این وضعیت به‌تدریج می‌تواند به خشونت کلامی، اجتماعی یا حتی فیزیکی منجر شود.

در ایران هم باید پذیرفت، که تنوع فکری و دینی خصوصا در میان جوانان وجود دارد، فقدان گفت‌وگوی سازنده بین اقشار مختلف، به تعمیق شکاف‌ها دامن زده است.

حکومت‌های ایدئولوژیک برای قدرت بخشید به طبقه حامی خود گفت‌وگو را محدود می‌کنند، فرصت‌های لازم برای رسیدن به تفاهم و همدلی را از بین می‌برند.
در نتیجه، این خلأ اغلب به بروز خشونت‌های اجتماعی و سرکوب آزادی‌های فردی منجر می‌شود.

گفت‌وگوی باز و محترمانه می‌تواند راهکاری برای کاهش خشونت و ایجاد محیطی امن برای ابراز عقاید و باورها باشد.
https://dialog.tavaana.org/dialogue_audiobook/

#گفتگو_توانا #دیالوگ #رواداری

@Dialogue1402

‏‌
تاملی در نقش «قدرت» در گفت‌وشنود

گفت‌وگو در میان گروه‌هایی که به آزادی و هماهنگی اجتماعی باور دارند، با مدارا و پذیرش حداکثری همراه است. در چنین فضایی، نیازی به تحمیل گفت‌وگو یا ورود اجباری به مذاکره نیست. با این حال، حتی در این نوع گفت‌وگو نیز انواعی از «قدرت» نقش خود را ایفا می‌کند: قدرت استدلال، هوشمندی، هنر و مهارت مذاکره و توانایی رسیدن به توافق و همکاری، از جلوه‌های قدرت در بستر تعامل انسانی‌اند. برای شنیده شدن، قبل از هر چیز باید صدایی داشت.

اما گروه، حزب یا فرقه‌ای که به شنیدن صدای «دیگران» تن نمی‌دهد، باید حقیقتی تاریخی را دریابد: مردم یا جهان قرار نیست تا ابد منتظر بمانند تا آن‌ها به بلوغ و شعور گفت‌وگو و توافق برسند. روزی خواهد آمد که مدارا پایان خواهد یافت و آن هنگام، ناتوانی و کم‌خردی آنان، بیش از پیش آشکار خواهد شد. سرکوب دیگران، بیشتر نشان ضعف و فقدان اعتماد به نفس است تا قدرت.

مدارا مفهومی بی‌قید و شرط نیست. برای مثال، نمی‌توان انتظار داشت با گروهی از پیکارجویان تروریست که هدفشان نابودی دیگران است، گفت‌وگویی معنادار شکل گیرد؛ به ویژه زمانی که تجربه‌ی تاریخی نشان می‌دهد چنین تلاشی بی‌ثمر بوده است.

گاه گروه‌ها، احزاب یا فرقه‌ها با اتکا به قدرتی که به دست آورده یا غصب کرده‌اند، دیگران را از حق گفت‌وگو محروم می‌کنند و خواسته‌ها و دیدگاه‌های آنان را نادیده می‌گیرند. در چنین شرایطی، نقش قدرت در حفظ امکان گفت‌وگو، اهمیتی دوچندان می‌یابد. جامعه‌ی مدنی، که از ابزارهای خشونت‌آمیز بی‌بهره است، می‌تواند قدرت خود را از راه‌هایی چون شجاعت در زیست آزاد یا بیان آزاد افکار، سازمان‌دهی و رهبری، اتحاد و همدلی، شفافیت، آموزش نسل‌های جدید، و جرات امتناع از همکاری با گروه فرادست گسترش دهد.

❗️پ.ن. در مورد تصویر
این ضرب‌المثل صرفا حالت تمثیلی دارد و بیانگر دیدگاه دیالوگ در زمینه حیوانات نیست. گونه‌های حیوانی از احساسات و هوش برخوردارند و بسیاری از جانوران قابلیت یادگیری و حتی ابراز احساسات را نشان می‌دهند. حیوان‌آزاری عملی ناپسند است.

#مذاکره #گفتگو #دیالوگ #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
افلاطون، شاگرد برجسته سقراط، یکی از تأثیرگذارترین چهره‌ها در تاریخ فلسفه اخلاق است که راه استاد خود را در پیوند زدن اخلاق با گفت‌وگو و تفکر عقلانی ادامه داد. او در آثارش، به‌ویژه در «جمهوری»، اخلاق را نه صرفاً مجموعه‌ای از هنجارهای رفتاری، بلکه بخشی از معماری کلان روح انسان و نظم کیهانی می‌دانست. از نظر افلاطون، عدالت، خیر و فضیلت، مفاهیمی بودند که باید از طریق تأمل عقلانی و تربیت درونی روح کشف و تحقق یابند، نه از راه تقلید یا اطاعت کورکورانه از رسوم جامعه.

نقش دیالوگ در فلسفه افلاطون اساسی است. او تقریباً تمامی آثار فلسفی خود را به صورت گفت‌وگوهای نمایشی میان شخصیت‌های مختلف، به‌ویژه سقراط، نگاشت. این قالب نه تنها ادبیاتی زنده برای انتقال اندیشه بود، بلکه بازتابی از باور او به ماهیت پویای حقیقت و اخلاق بود؛ یعنی حقیقت از طریق تعامل و تبادل نظر، و نه از طریق دیکته کردن یا تلقین، به دست می‌آید. گفت‌وگوهای افلاطونی، مانند «فایدون» یا «کریتون»، نمایانگر تلاش برای کشف بنیادهای اخلاقی در بستری از پرسش، پاسخ و تأمل فلسفی هستند.

در مرکز فلسفه اخلاق افلاطون، مفهوم «خیر مطلق» (the Form of the Good) قرار دارد. او باور داشت که تمام فضیلت‌ها از ادراک این خیر مطلق سرچشمه می‌گیرند و وظیفه فیلسوف، به‌ویژه در مقام حاکم یا معلم، هدایت روح انسان به سوی ادراک این خیر است. در نگاه او، اخلاق و سیاست از یکدیگر جدا نیستند، زیرا جامعه عادل زمانی شکل می‌گیرد که افراد آن بر اساس فضیلت تربیت شوند و حکمرانی در دست دانایان قرار گیرد. از این رو، تعلیم و تربیت اخلاقی برای افلاطون نه یک موضوع فرعی، بلکه محور اصلاح فرد و جامعه بود.

در نهایت، افلاطون با تأکید بر نقش عقل، گفت‌وگو و ادراک خیر در تحقق اخلاق، پایه‌ای برای اخلاقیات فلسفی غرب گذاشت که تا قرن‌ها بعد الهام‌بخش فلاسفه، متفکران دینی و حتی نظام‌های آموزشی باقی ماند. او اخلاق را به جای امری صرفاً دینی یا قراردادی، به صورت پرسشی فلسفی در بطن هستی و شناخت انسان طرح کرد. این میراث افلاطونی، همچنان در فلسفه معاصر، تعلیم و تربیت و سیاست‌ورزی اخلاق‌محور، پژواک دارد.

#افلاطون #سقراط #دیالکتیک #دیالوگ #اخلاق #فلسفه #خیر_مطلق #فقه #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

بازداشت نوید کلهرودی؛ حکومت صدای منتقد حتی از درون را نیز برنمی‌تابد

نوید کلهرودی، فعال سیاسی و دانش‌آموخته دکترای علوم سیاسی، شامگاه شنبه ۴ مرداد ۱۴۰۴، در پی یورش مأموران امنیتی به منزلش در تهران بازداشت شد. به گزارش امتداد، مأموران ضمن دستگیری وی، برخی از لوازم شخصی از جمله تلفن همراه او را نیز توقیف کردند.
بازداشت کلهرودی پس از انتشار گسترده ویدئوهای اعتراضی او در برنامه «دیالوگ» صورت گرفت. همزمان، محمد احمدی فیض‌آبادی، کارگردان این برنامه نیز در بازداشت به‌سر می‌برد.
با وجود ارتباط‌های پیشین کلهرودی با برخی چهره‌ها و نهادهای نزدیک به حاکمیت، از جمله همکاری با مرکز مطالعاتی وابسته به نهادهای امنیتی، و نزدیکی خانوادگی‌اش با یکی از نمایندگان سابق مجلس، حاکمیت نشان داد که حتی نقد از درون را نیز تاب نمی‌آورد.
تا لحظه تنظیم این خبر، اطلاعاتی درباره نهاد بازداشت‌کننده یا جزئیات اتهامات مطرح نشده است.

نوید کلهرودی، متولد بهمن ۱۳۷۳ و اهل ورامین، دانش‌آموخته رشته علوم سیاسی از دانشگاه خوارزمی است.
از دوران دانشجویی با چهره‌های سیاسی ارتباط نزدیکی داشت. حدود یازده سال پیش به عنوان برگزارکننده جلسات سیاسی وارد دفتر محمدرضا عارف، معاون کنونی مسعود پزشکیان، شد.
پدر او روابط نزدیکی با نقوی حسینی، نماینده فاسد سابق ورامین، داشته است که از آن به‌عنوان یکی از عوامل تسهیل‌کننده مسیر رشد سیاسی وی یاد می‌شود.
او سابقه همکاری با انتشارات علمی‌فرهنگی و همچنین با نهادهای فرهنگی و آموزشی مرتبط با وزارت ارشاد را در کارنامه دارد.
در سال‌های اخیر، با حمایت علنی از مسعود پزشکیان در مصاحبه‌هایی از جمله با بی‌بی‌سی فارسی و همچنین مناظره‌هایی در دانشگاه تهران، به چهره‌ای فعال در دعوت به انتخابات حکومت و فضای سیاسی بدل شد.
کافه «شب‌های روشن» او در ورامین، محل رفت‌وآمد برخی چهره‌های دانشگاهی و سیاسی نزدیک به حکومت بوده و او در این دوره ارتباط‌هایی کاری و پروژه‌ای با مراکز مطالعاتی وابسته به نهادهای امنیتی مانند مرکز مطالعات خاورمیانه نیز داشته است.

#نوید_کلهرودی #محمد_احمدی #دیالوگ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
فضای مجازی در ایران، به‌ویژه شبکه‌هایی پر کاربر مانند اینستاگرام و توئیتر، هم فرصتی برای گفت‌وگو و هم میدانی برای منازعه فراهم کرده است.

از یک‌سو، اظهار نظرها و بحث‌های کاربران در پست‌ها نشان می‌دهد که جامعه ایرانی بیش از گذشته با تنوع دیدگاه‌ها روبه‌رو است و بسیاری از افراد می‌کوشند صدای خود را در برابر روایت رسمی و سانسور شده حاکمیت مطرح کنند.

از سوی دیگر، ضعف فرهنگ گفت‌وگو، حضور گسترده حساب‌های جعلی و حملات سازمان‌یافته‌ سایبری، این فضا را گاه به عرصه‌ تخریب و تحقیر تبدیل کرده است.

با این حال، اگر کاربران و فعالان اجتماعی بتوانند گفت‌وگویی آگاهانه، مستند و محترمانه را ترویج دهند، شبکه‌های اجتماعی می‌توانند به بستری برای یادگیری مدارا، پذیرش تفاوت‌ها و تقویت همبستگی در برابر مهندسی افکار عمومی جمهوری اسلامی بدل شوند.

❓️حال جای این پرسش است که با همه این تعاریف، آیا فضای مجازی موجب تقویت روحیه گفت‌وگو میان ایرانیان شده است؟

دیدگاه‌های خود را با ما به اشتراک بگذارید.

#گفت_و_شنود #دیالوگ #تنوع_باور #همبستگی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402