از وقایع اخیر چه ‌می‌توان آموخت؟
مروی بر سیزده درسی که در این دو هفته آموختیم

یک - سیستم نیروی هوایی ایران که زمانی از قدرتمندترین‌ها بود، امروز عملاً بی‌اثر و نماد پوچی و فرصت‌سوزی است.

دو - طرفداران نظام اسلامی بیش از گذشته به وضعیت روانی موسوم به «انکار» خواهند رفت، که در آن فرد نمی‌تواند یک واقعیت سخت یا تلخ را بپذیرد و آن را ندید می‌گیرد. طرفداران نظام از بلوغ شناختی و شخصیتی لازم برای فهم شکست و پذیرش واقعیت محروم‌اند.

سه - فرقه‌ی حاکم بیش از هر زمان دیگر دچار نوعی عقده‌ی حقارت است. به همین دلیل با فریادهای پیروزی و تبلیغات پر سروصدا سعی در پنهان کردن آن دارد.

چهار - نظام اسلامی انتقام شکست‌ها و ناکامی‌هایش را نه از دشمنان خارجی‌اش، بلکه از مردم ایران، به ویژه ضعیف‌ترین گروه‌ها می‌گیرد.

پنج - نظام اسلامی ایران را نه به‌عنوان وطن، بلکه به‌عنوان غنیمت جنگی برای گروه خود می‌دانند. در شرایط معمولی، آنان مفهوم میهن را سوءمصرف، و در شرایط بحرانی از آن سوءاستفاده می‌کنند.

شش - حتی بلندپایه‌ترین افراد این فرقه کسانی ناتوان و بی‌کفایت‌اند که از حفاظت از کشور، اطلاعات نظامی و حتی خودشان عاجزند. همین افراد در رفاه و تجمل زندگی می‌کنند و کوچک‌ترین ارتباطی با رنج و درد مردم ندارند.

هفت - تجربه‌های تلخ سال‌های اخیر، از جمله حوادث و بحران‌های همین روزها، نشان داد که حافظه‌ی تاریخی جمعی ایرانیان نسبت به گذشته به‌طور قابل توجهی رشد کرده و عمق بیشتری یافته است، و فریب‌های تبلیغاتی اثرات کمتری نسبت به گذشته دارد. اما در مواردی هم‌چنان فریب رسانه‌ای بخشی از مردم را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

هشت - میزان نفوذ اطلاعاتی در نظام بسیار بالا است و این نفوذ در این حد نمی‌تواند به چند کارگر یا شهروند معمولی یا زندانیان سیاسی مرتبط باشد.

نه - نظام ولایت فقیه هیچ ظرفیت عقلانی برای خروج از چاه بحران‌هایی که خود ساخته، ندارد. این نظام فاقد توان تغییر و اصلاح است.

ده - مردم ایران بسیار بافرهنگ و مهربان‌اند و با وجود همه مشکلات، در سختی‌ها به هم کمک می‌کنند، اما به نظر می‌رسد برای همبستگی بر سر راه‌حلی ملی، نیازمند تفکر، کار و گفت‌وگوی بیشترند.

یازده - به محض احساس اندکی امنیت، نظام برای کنترل مردم از خرافه، ترس، تهدید، و تفرقه‌افکنی استفاده می‌کند. این نظام از برقرار ارتباط محترمانه با ما شهروندان ایران، آن چنان که شایسته آن هستیم، خودداری می‌کند، یا از اساس مفهوم احترام را نمی‌داند.

دوازده - مردم ایران به‌طور جدی در جستجوی راه چاره برای نجات میهن‌اند. با این همه به نظر می‌رسد ایرانانیان در «واکنش» نشان دادن به وقایع به خوبی عمل می‌کنند، اما در «کنش» و برنامه‌ریزی جمعی نیاز به رشد و پیشرفت دارند. راه پیش روی ما ایرانیان فقط اعتراض و واکنش نیست؛ بلکه ساختن بدیلی روشن، عمل‌گرا و شایسته برای آینده‌ای بهتر است.

سیزده - به نظر می‌رسد احساس میهن‌دوستی، علی‌رغم تلاش‌های امتی و ایدئولوژیک و برخی جریان‌های چپ برای تخریب آن، زنده است — حتی خود نظام برای فریب به آن متوسل می‌شود.

یادداشت وارده

#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #ج_ا_یعنی_جنگ #ایران
@Tavaana_TavaanaTech