This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
زادروز سوسن تسلیمی
سوسن تسلیمی، هنرمندی که نمی‌توانست بدود اما پرواز کرد
سوسن تسلیمی، بازیگر و هنرمند برجسته ایرانی، یکی از چهره‌های شاخص سینمای پیش از انقلاب و سالهای آغازین دهه ۶۰ بود که به دلیل سانسور، محدودیت‌های حکومتی و زن‌ستیزی ساختاری جمهوری اسلامی، مجبور شد ایران را ترک کند. او با نقش‌آفرینی‌های درخشانی در فیلم‌هایی همچون چریکه تارا، مرگ یزدگرد و باشو غریبه کوچک، استعداد و توانایی خود را در عرصه هنر به نمایش گذاشت، اما فشارهای فزاینده حکومت، ادامه فعالیت هنری را برای او غیرممکن ساخت.
یکی از محدودیت‌های مضحکی که تسلیمی با آن مواجه بود، سانسور دویدن زنان در فیلم‌ها بود. او درباره تجربه‌اش در فیلم باشو غریبه کوچک می‌گوید که سانسورچیان عقیده داشتند «دویدن زنان، اندام آنها را برجسته می‌کند و تماشاگر مرد را به گناه می‌اندازد.» از آنجا که دو فیلم قبلی‌اش توقیف شده بودند، او نمی‌خواست این فیلم نیز به سرنوشت مشابهی دچار شود. بنابراین، «دویدنی اختراع کرد» که مورد ایراد سانسورچیان قرار نگیرد؛ دویدنی که نه کاملاً شهری بود و نه روستایی، بلکه حرکتی حساب‌شده برای فرار از تیغ سانسور.
اما مشکلات زنان در عرصه هنر، تنها به حکومت ایدئولوژیک مذهبی محدود نمی‌شد. فرهنگ مردسالار، فشارهای اجتماعی و نگاه سنتی خانواده‌ها نیز مانع بزرگی بر سر راه زنان بازیگر بود. با روی کار آمدن جمهوری اسلامی، این محدودیت‌ها شدت گرفت و زنان مجبور شدند با پوشش اجباری حتی در نقش‌های خانگی و در تنهایی بازی کنند. تسلیمی معتقد بود که این «تضاد»، به هنر بازیگری ضربه‌ای جدی زده و بسیاری از زنان بازیگر را از لحاظ روحی دچار مشکلاتی کرده است.
او که نمی‌توانست در وطنش آزادانه بازی کند، بدود یا حتی نفس بکشد، ایران را برای همیشه ترک کرد. خروج او، یکی از تلخ‌ترین مهاجرت‌های هنری تاریخ معاصر ایران بود. تسلیمی پرواز کرد، اما سینمای ایران یکی از بهترین‌های خود را از دست داد.
درباره سوسن تسلیمی بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Susan_Taslimi
ویدیو، از فیلم چریکه تارا که پس از انقلاب ۵۷ توقیف شد
#سوسن_تسلیمی #زنان #نه_به_پوشش_اجباری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
سوسن تسلیمی، هنرمندی که نمی‌توانست بدود اما پرواز کرد
سوسن تسلیمی، بازیگر و هنرمند برجسته ایرانی، یکی از چهره‌های شاخص سینمای پیش از انقلاب و سالهای آغازین دهه ۶۰ بود که به دلیل سانسور، محدودیت‌های حکومتی و زن‌ستیزی ساختاری جمهوری اسلامی، مجبور شد ایران را ترک کند. او با نقش‌آفرینی‌های درخشانی در فیلم‌هایی همچون چریکه تارا، مرگ یزدگرد و باشو غریبه کوچک، استعداد و توانایی خود را در عرصه هنر به نمایش گذاشت، اما فشارهای فزاینده حکومت، ادامه فعالیت هنری را برای او غیرممکن ساخت.
یکی از محدودیت‌های مضحکی که تسلیمی با آن مواجه بود، سانسور دویدن زنان در فیلم‌ها بود. او درباره تجربه‌اش در فیلم باشو غریبه کوچک می‌گوید که سانسورچیان عقیده داشتند «دویدن زنان، اندام آنها را برجسته می‌کند و تماشاگر مرد را به گناه می‌اندازد.» از آنجا که دو فیلم قبلی‌اش توقیف شده بودند، او نمی‌خواست این فیلم نیز به سرنوشت مشابهی دچار شود. بنابراین، «دویدنی اختراع کرد» که مورد ایراد سانسورچیان قرار نگیرد؛ دویدنی که نه کاملاً شهری بود و نه روستایی، بلکه حرکتی حساب‌شده برای فرار از تیغ سانسور.
اما مشکلات زنان در عرصه هنر، تنها به حکومت ایدئولوژیک مذهبی محدود نمی‌شد. فرهنگ مردسالار، فشارهای اجتماعی و نگاه سنتی خانواده‌ها نیز مانع بزرگی بر سر راه زنان بازیگر بود. با روی کار آمدن جمهوری اسلامی، این محدودیت‌ها شدت گرفت و زنان مجبور شدند با پوشش اجباری حتی در نقش‌های خانگی و در تنهایی بازی کنند. تسلیمی معتقد بود که این «تضاد»، به هنر بازیگری ضربه‌ای جدی زده و بسیاری از زنان بازیگر را از لحاظ روحی دچار مشکلاتی کرده است.
او که نمی‌توانست در وطنش آزادانه بازی کند، بدود یا حتی نفس بکشد، ایران را برای همیشه ترک کرد. خروج او، یکی از تلخ‌ترین مهاجرت‌های هنری تاریخ معاصر ایران بود. تسلیمی پرواز کرد، اما سینمای ایران یکی از بهترین‌های خود را از دست داد.
درباره سوسن تسلیمی بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Susan_Taslimi
ویدیو، از فیلم چریکه تارا که پس از انقلاب ۵۷ توقیف شد
#سوسن_تسلیمی #زنان #نه_به_پوشش_اجباری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
یخچال‌ها روایت می‌کنند
وضعیت وخیم اقتصادی در ایران برای کم‌تر شاهد منصفی قابل انکار است. قدرت خرید مردم بسیار پایین آمده است و میلیون‌ها ایرانی به معنای واقعی کلمه حتی در تامین خوراک روزانه خود ناتوان هستند. روایت‌های متعدد مردمی از گرسنگی مردمی که در یکی از ثروتمندترین کشورهای منطقه زندگی می‌کنند، خود شاهدی بر یک فاجعه اقتصادی است که جمهوری اسلامی آن را بر ایران و ملت ایران بار کرده است. تورم لجام‌گسیخته نتیجه سیاست‌های حکومتی است که منابع مالی کشور را برای مصارفی غیر از رفاه مردم و آبادانی کشور به کار گرفته است. نتیجه عینی وضعیت را می‌توان در سبدهای خالی‌تر و سفره‌های خالی مردم مشاهده کرد. به عنوان یک جلوه بصری، شما همچنین می‌توانید به قفسه‌های یک #یخچال در یک آشپزخانه معمولی در هر خانه دلخواه نگاه کنید.
این سری عکس‌ها دریچه‌ای به یخچال خانواده ایرانی باز می‌کنند. به همین سادگی، یخچال‌ها حقیقت توانایی‌های اقتصادی را روایت خواهندکرد.
تصاویر از:
@middleeastimages
شما چه روایتی از وضعیت اقتصادی دارید و چگونه آن را به تصویر می‌کشید؟
#فقر #جمهوری_اسلامی #بودجه #اقتصاد #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
وضعیت وخیم اقتصادی در ایران برای کم‌تر شاهد منصفی قابل انکار است. قدرت خرید مردم بسیار پایین آمده است و میلیون‌ها ایرانی به معنای واقعی کلمه حتی در تامین خوراک روزانه خود ناتوان هستند. روایت‌های متعدد مردمی از گرسنگی مردمی که در یکی از ثروتمندترین کشورهای منطقه زندگی می‌کنند، خود شاهدی بر یک فاجعه اقتصادی است که جمهوری اسلامی آن را بر ایران و ملت ایران بار کرده است. تورم لجام‌گسیخته نتیجه سیاست‌های حکومتی است که منابع مالی کشور را برای مصارفی غیر از رفاه مردم و آبادانی کشور به کار گرفته است. نتیجه عینی وضعیت را می‌توان در سبدهای خالی‌تر و سفره‌های خالی مردم مشاهده کرد. به عنوان یک جلوه بصری، شما همچنین می‌توانید به قفسه‌های یک #یخچال در یک آشپزخانه معمولی در هر خانه دلخواه نگاه کنید.
این سری عکس‌ها دریچه‌ای به یخچال خانواده ایرانی باز می‌کنند. به همین سادگی، یخچال‌ها حقیقت توانایی‌های اقتصادی را روایت خواهندکرد.
تصاویر از:
@middleeastimages
شما چه روایتی از وضعیت اقتصادی دارید و چگونه آن را به تصویر می‌کشید؟
#فقر #جمهوری_اسلامی #بودجه #اقتصاد #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
بهنام بدری از نهم بهمن ۱۴۰۳، به دلیل پیگیری وضعیت خواهرش، بازداشت شده است.
یک منبع آگاه نزدیک به خانواده آرزو بدری، زن قربانی حجاب اجباری، به ایران اینترنشنال گفت که بهنام بدری، برادر او، همچنان در زندان ساری تحت شکنجه قرار دارد تا به اعتراف اجباری تن دهد. به گفته این منبع، از او خواسته‌اند مقابل دوربین اعلام کند که بازداشت نشده و اخبار منتشرشده درباره او نادرست است، در ازای آن، آزادی‌اش را وعده داده‌اند.
منبع: ایران اینترنشنال
آرزو بدری زن ۳۱ سالهای است که در اول مرداد ماه به دلیل نداشتن حجاب مطلوب حکومت، در خودروی شخصی خود هدف گلوله پلیس قرار گرفت و فلج شد.
حکومت تلاش بسیاری کرد تا با روایت سازی دروغ و تهدید و ایزوله‌کردنمانع از اطلاع‌رسانی درباره او شود، ولی موفق نشد.
#آرزو_بدری #نه_به_پوشش_اجباری
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
یک منبع آگاه نزدیک به خانواده آرزو بدری، زن قربانی حجاب اجباری، به ایران اینترنشنال گفت که بهنام بدری، برادر او، همچنان در زندان ساری تحت شکنجه قرار دارد تا به اعتراف اجباری تن دهد. به گفته این منبع، از او خواسته‌اند مقابل دوربین اعلام کند که بازداشت نشده و اخبار منتشرشده درباره او نادرست است، در ازای آن، آزادی‌اش را وعده داده‌اند.
منبع: ایران اینترنشنال
آرزو بدری زن ۳۱ سالهای است که در اول مرداد ماه به دلیل نداشتن حجاب مطلوب حکومت، در خودروی شخصی خود هدف گلوله پلیس قرار گرفت و فلج شد.
حکومت تلاش بسیاری کرد تا با روایت سازی دروغ و تهدید و ایزوله‌کردنمانع از اطلاع‌رسانی درباره او شود، ولی موفق نشد.
#آرزو_بدری #نه_به_پوشش_اجباری
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
نافرمانی مدنی همچنان در شهرهای بزرگ و کوچک سراسر ایران در جریان است. زنان و دختران شجاع ایرانی، با وجود تمام تهدیدها و خط و نشان کشیدن‌های حکومت، همچنان تن به حجاب اجباری نداده‌اند و زیر بار اجبار استبداد دینی نرفته‌اند.
همزمان با شدت گرفتن بحران اقتصادی در ایران و افزایش گرانی‌ها، حکومت همچون گذشته، سعی در حفظ نقاب ایدئولوژیک و ابهت ساختگی‌اش دارد.
گزارش‌ها حاکی از آن است که برخلاف ادعای مسئولان جمهوری اسلامی مبنی بر عقب‌نشینی حکومت از لزوم رعایت حجاب اجباری، پیامک‌های جریمه‌ی حجاب همچنان به شهروندان ارسال می‌گردد و گشت ارشاد نیز به طور مداوم در سطح شهرها (خصوصا در میدان‌ها و نقاط مرکزی) دیده می‌شود.
امروز که پرچم آزادی‌خواهی به شکل انواع مبارزات مدنی در دست زنان آزاده‌ی ایرانی‌ست، شایسته است هر یک از ما افراد جامعه، در کنارشان ایستاده و دوشادوش آنان، ساختن جامعه‌ی آزادی را تمرین کنیم که در آن، هر انسانی، خود، حق انتخاب پوشش‌اش را داشته باشد و به حکومت یادآور شویم که #نه_به_حجاب_اجباری یعنی #نه_به_جمهوری_اسلامی.
ـ تصاویر از اکانت کولکاپیس در شبکه اجتماعی ایکس
متن از مخاطبان توانا
تصاویر بیشتر در اینستاگرام توانا
#نه_به_پوشش_اجباری #نافرمانی_مدنی #مقاومت_زندگیست #مقاومت_مدنی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
همزمان با شدت گرفتن بحران اقتصادی در ایران و افزایش گرانی‌ها، حکومت همچون گذشته، سعی در حفظ نقاب ایدئولوژیک و ابهت ساختگی‌اش دارد.
گزارش‌ها حاکی از آن است که برخلاف ادعای مسئولان جمهوری اسلامی مبنی بر عقب‌نشینی حکومت از لزوم رعایت حجاب اجباری، پیامک‌های جریمه‌ی حجاب همچنان به شهروندان ارسال می‌گردد و گشت ارشاد نیز به طور مداوم در سطح شهرها (خصوصا در میدان‌ها و نقاط مرکزی) دیده می‌شود.
امروز که پرچم آزادی‌خواهی به شکل انواع مبارزات مدنی در دست زنان آزاده‌ی ایرانی‌ست، شایسته است هر یک از ما افراد جامعه، در کنارشان ایستاده و دوشادوش آنان، ساختن جامعه‌ی آزادی را تمرین کنیم که در آن، هر انسانی، خود، حق انتخاب پوشش‌اش را داشته باشد و به حکومت یادآور شویم که #نه_به_حجاب_اجباری یعنی #نه_به_جمهوری_اسلامی.
ـ تصاویر از اکانت کولکاپیس در شبکه اجتماعی ایکس
متن از مخاطبان توانا
تصاویر بیشتر در اینستاگرام توانا
#نه_به_پوشش_اجباری #نافرمانی_مدنی #مقاومت_زندگیست #مقاومت_مدنی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from گفت‌وشنود
در روزهای اخیر خبرهای دردناک مکرری از قتل زنان به دست اعضای خانواده‌شان منتشر شده است.
کانی عبداللهی و عاطفه زغیبی ۱۷ساله بودند که در بهمن ۱۴۰۳ که ششم بهمن به ترتیب در روستای ماشکان از توابع پیرانشهر و شوشتر به قتل رسیدند.
به گزارش رادیو فردا از ابتدای سال ۱۴۰۳ تا ۱۲ بهمن‌ماه، دستکم ۱۳۳ زن به دلایل ناموسی یا غیره توسط اعضای خانواده خود کشته شده‌اند. یعنی به ازای هر دو روز، یک زن در ایران کشته می‌شود.
https://dialog.tavaana.org/women-red-line/
خط قرمز زنان
اثر رضا عقیلی
#زن_کشی #حقوق_زنان #قتل_ناموسی #ناموس #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
در روزهای اخیر خبرهای دردناک مکرری از قتل زنان به دست اعضای خانواده‌شان منتشر شده است.
کانی عبداللهی و عاطفه زغیبی ۱۷ساله بودند که در بهمن ۱۴۰۳ که ششم بهمن به ترتیب در روستای ماشکان از توابع پیرانشهر و شوشتر به قتل رسیدند.
به گزارش رادیو فردا از ابتدای سال ۱۴۰۳ تا ۱۲ بهمن‌ماه، دستکم ۱۳۳ زن به دلایل ناموسی یا غیره توسط اعضای خانواده خود کشته شده‌اند. یعنی به ازای هر دو روز، یک زن در ایران کشته می‌شود.
https://dialog.tavaana.org/women-red-line/
خط قرمز زنان
اثر رضا عقیلی
#زن_کشی #حقوق_زنان #قتل_ناموسی #ناموس #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
همبستگی علیه بی‌عدالتی
در همراهی با #نه_به_اعدام در ایران
با توجه ویژه به اعدام‌های زندانیان با جرائم عمومی و اعدام زنان
بیش از ۱۲۰۰ نفر از زنان زندانی سیاسی، فعالان زنان و فعالان مبارزه علیه اعدام از ۴۴ کشور جهان در بیانیه‌ای خواستار پایان‌دادن به اعدامها به‌خصوص اعدام زنان در ایران شدند.
این بیانیه به امضای ۸ نفر از زنان زندانی سیاسی؛ زینب جلالیان، نرگس محمدی، گلرخ ایرایی، مریم‌سادات یحیوی، حورا نیک‌بخت، سکینه پروانه، مطهره گونه‌ای و ویدا ربانی هم رسیده است.
همچنین به بیش از ۱۰۰ سازمان و شبکه فمنیستی بین‌المللی، سازمان‌های بین‌المللی مخالف اعدام و حامی زندانیان ارسال شده و از آنها برای اقداماتی مشترک دعوت شده است.
ایران یکی از بزرگ‌ترین مجریان اعدام در جهان است. تنها در سال ۲۰۲۳ دستکم ۸۵۳ نفر از جمله ۲۴ زن و در سال ۲۰۲۴ دستکم ۹۳۸ نفر از جمله ۶ نوجوان و ۲۹ زن اعدام شدند و بسیاری دیگر در معرض خطر اعدام قرار دارند.
بیش از نیمی از تمام اعدام‌های ثبت‌شده در ایران مربوط به متهمان موادمخدر است، که بیشتر آنها از جوامع به حاشیه رانده‌شده و آسیب‌پذیر بوده‌اند.
بسیاری از زنان محکوم به اعدام، قربانیان خشونت شدید خانگی، ازدواج اجباری و کودک‌همسری هستند.
اعدام چرخه بی‌عدالتی و نابرابری را تداوم می‌بخشد. خانواده‌های قربانیان، که بسیاری از آنها زنان هستند، با هزینه‌های عاطفی و اجتماعی-اقتصادی ویرانگری روبرو می‌شوند.
در حال حاضر دو زن زندانی سیاسی کُرد، #پخشان_عزیزی و #وریشه_مرادی نیز در معرض خطر جدی اعدام قرار دارند.
پیشنهادهایی به فعالان و سازمان‌های غیرایرانی در راستای همبستگی برای لغو مجازات اعدام در ایران:
۱. به مسئولان جمهوری اسلامی ایران فشار بیاورید تا هرگونه برنامه‌ای برای اجرای حکم اعدام پخشان عزیزی و وریشه مرادی را فورا متوقف، احکام اعدام آنها را لغو و آزادشان کنند. از جمله، با انتشار بیانیه‌های عمومی در اعتراض به خطر قریب‌الوقوع اعدام این دو زن زندانی سیاسی کُرد، جمهوری اسلامی ایران را به پاسخگویی وادار کنید.
۲. از مقامات جمهوری اسلامی ایران بخواهید که تمام احکام اعدام را لغو کنند.
۳. صدای زنان و افراد جامعه LGBTQIA+ را در برنامه‌هایی که به رابطه بین خشونت‌های مبتنی بر جنسیت و مجازات اعدام می‌پردازد، در مرکز توجه قرار دهید. در نظر داشته باشید که در ایران، بدون این‌که تجربه خشونت علیه زنان و سایر آسیب‌پذیری‌ها در نظر گرفته شود، زنان به اعدام محکوم می‌شوند. در حالی که بسیاری از این زنان قربانی ازدواج کودکی و خشونت خانگی هستند و به جرم قتل همسران‌شان به اعدام محکوم شده‌اند.
۴. از فعالان فمینیست و فعالان ضداعدام ایرانی دعوت کنید تا در ابتکارات مشترک و برنامه‌های آموزشی بین‌المللی مشارکت کنند تا فضای همکاری برای تبادل دانش، به اشتراک‌گذاری تجربیات و برنامه‌ریزی جمعی برای زندگی عاری از خشونت، اعدام و شکنجه فراهم شود.
۵. به حمایت از زنان ایرانی در مبارزات‌شان علیه پدرسالاری، خشونت و سرکوب ادامه دهید. در کنار آنها به تجمعات و کارزارهای آنلاین بپیوندید تا از اعدام زنان زندانی سیاسی جلوگیری و برای لغو تمام اعدامها تلاش کنید.
۶. در هر فرصتی و به ویژه در رویدادهای بین‌المللی که مقامات و نمایندگان جمهوری اسلامی ایران درباره پیشرفت حقوق زنان در ایران اطلاعات نادرست ارائه می‌دهند، آنها را در مورد آمار هشداردهنده اعدام زنان به پاسخگویی وادار کنید.
#بیانیه
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_اعدام
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
در همراهی با #نه_به_اعدام در ایران
با توجه ویژه به اعدام‌های زندانیان با جرائم عمومی و اعدام زنان
بیش از ۱۲۰۰ نفر از زنان زندانی سیاسی، فعالان زنان و فعالان مبارزه علیه اعدام از ۴۴ کشور جهان در بیانیه‌ای خواستار پایان‌دادن به اعدامها به‌خصوص اعدام زنان در ایران شدند.
این بیانیه به امضای ۸ نفر از زنان زندانی سیاسی؛ زینب جلالیان، نرگس محمدی، گلرخ ایرایی، مریم‌سادات یحیوی، حورا نیک‌بخت، سکینه پروانه، مطهره گونه‌ای و ویدا ربانی هم رسیده است.
همچنین به بیش از ۱۰۰ سازمان و شبکه فمنیستی بین‌المللی، سازمان‌های بین‌المللی مخالف اعدام و حامی زندانیان ارسال شده و از آنها برای اقداماتی مشترک دعوت شده است.
ایران یکی از بزرگ‌ترین مجریان اعدام در جهان است. تنها در سال ۲۰۲۳ دستکم ۸۵۳ نفر از جمله ۲۴ زن و در سال ۲۰۲۴ دستکم ۹۳۸ نفر از جمله ۶ نوجوان و ۲۹ زن اعدام شدند و بسیاری دیگر در معرض خطر اعدام قرار دارند.
بیش از نیمی از تمام اعدام‌های ثبت‌شده در ایران مربوط به متهمان موادمخدر است، که بیشتر آنها از جوامع به حاشیه رانده‌شده و آسیب‌پذیر بوده‌اند.
بسیاری از زنان محکوم به اعدام، قربانیان خشونت شدید خانگی، ازدواج اجباری و کودک‌همسری هستند.
اعدام چرخه بی‌عدالتی و نابرابری را تداوم می‌بخشد. خانواده‌های قربانیان، که بسیاری از آنها زنان هستند، با هزینه‌های عاطفی و اجتماعی-اقتصادی ویرانگری روبرو می‌شوند.
در حال حاضر دو زن زندانی سیاسی کُرد، #پخشان_عزیزی و #وریشه_مرادی نیز در معرض خطر جدی اعدام قرار دارند.
پیشنهادهایی به فعالان و سازمان‌های غیرایرانی در راستای همبستگی برای لغو مجازات اعدام در ایران:
۱. به مسئولان جمهوری اسلامی ایران فشار بیاورید تا هرگونه برنامه‌ای برای اجرای حکم اعدام پخشان عزیزی و وریشه مرادی را فورا متوقف، احکام اعدام آنها را لغو و آزادشان کنند. از جمله، با انتشار بیانیه‌های عمومی در اعتراض به خطر قریب‌الوقوع اعدام این دو زن زندانی سیاسی کُرد، جمهوری اسلامی ایران را به پاسخگویی وادار کنید.
۲. از مقامات جمهوری اسلامی ایران بخواهید که تمام احکام اعدام را لغو کنند.
۳. صدای زنان و افراد جامعه LGBTQIA+ را در برنامه‌هایی که به رابطه بین خشونت‌های مبتنی بر جنسیت و مجازات اعدام می‌پردازد، در مرکز توجه قرار دهید. در نظر داشته باشید که در ایران، بدون این‌که تجربه خشونت علیه زنان و سایر آسیب‌پذیری‌ها در نظر گرفته شود، زنان به اعدام محکوم می‌شوند. در حالی که بسیاری از این زنان قربانی ازدواج کودکی و خشونت خانگی هستند و به جرم قتل همسران‌شان به اعدام محکوم شده‌اند.
۴. از فعالان فمینیست و فعالان ضداعدام ایرانی دعوت کنید تا در ابتکارات مشترک و برنامه‌های آموزشی بین‌المللی مشارکت کنند تا فضای همکاری برای تبادل دانش، به اشتراک‌گذاری تجربیات و برنامه‌ریزی جمعی برای زندگی عاری از خشونت، اعدام و شکنجه فراهم شود.
۵. به حمایت از زنان ایرانی در مبارزات‌شان علیه پدرسالاری، خشونت و سرکوب ادامه دهید. در کنار آنها به تجمعات و کارزارهای آنلاین بپیوندید تا از اعدام زنان زندانی سیاسی جلوگیری و برای لغو تمام اعدامها تلاش کنید.
۶. در هر فرصتی و به ویژه در رویدادهای بین‌المللی که مقامات و نمایندگان جمهوری اسلامی ایران درباره پیشرفت حقوق زنان در ایران اطلاعات نادرست ارائه می‌دهند، آنها را در مورد آمار هشداردهنده اعدام زنان به پاسخگویی وادار کنید.
#بیانیه
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_اعدام
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech