ابوالفضل قدیانی، زندانی سیاسی ۸۰ ساله محبوس در زندان اوین، به عفونت شدید ریه دچار شده است. بر اساس خبری که منتشر کرده او نیاز فوری به درمان داشته و با وجود وخامت حال، به‌دلیل خودداری از زدن دستبند، از اعزام این زندانی سیاسی به مرکز درمانی خارج از زندان جلوگیری شده است.
حسن اسدی زیدآبادی، حقوقدان و زندانی سیاسی سابق، در شبکه ایکس، توییتر سابق، نوشت:
«عصر امروز از انتقال فوری ‌ ابوالفضل قدیانی ⁩که به درگیری و عفونت ریه شده مبتلا شده، به مرکز درمانی خارج از ‌ زندان اوین ⁩ در پی اجتناب او از زدن دستبند، ممانعت شده است.
‏وضعیت سلامتی ‌قدیانی خطرناک است.»

ابوالفضل قدیانی، زندانی سیاسی، بارها نامه‌هایی از زندان منتشر کرده است. در یکی از آخرین‌نامه‌هایی که منتشر کرده می‌نویسد: «دیر یا زود نظام فاسد جمهوری اسلامی سرنگون خواهد شد.»
این زندانی پیشتر هم به علی خامنه‌ای هشدار داده بود، و خامنه‌ای را «مستبد قدرت‌طلب» و «عامل اصلی شرارت‌ها و سرکوب‌ها در کشور» نامیده بود.

جمهوری اسلامی با به زندان‌افکندن نتوانست صدای آزادی‌خواهی زندانیان را خاموش کند و به عمد شرایطی را فراهم می‌کند که زندانیان از دسترسی به حق درمان هم محروم شوند.


#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #زندانیان_سیاسی #ابوالفضل_قدیانی

@Tavaana_TavaanaTech

حمایت خانواده‌های دادخواه مازندران از اعتصاب سراسری رانندگان کامیون ایران

ما، خانواده‌های داغدار و دادخواه مازندران، که عزیزان‌مان را در راه آزادی، عدالت و کرامت انسانی از دست داده‌ایم، صدای حق‌طلبی و فریاد مظلومیتِ مردمانی هستیم که سال‌هاست زیر بار ظلم، تبعیض و سرکوب، ایستادگی کرده‌اند.

امروز، در کنار برادران دلیرمان، رانندگان کامیون در سراسر ایران می‌ایستیم. آنان که ستون فقرات چرخه‌ی اقتصاد کشورند، اما خود سال‌هاست با بی‌عدالتی، فقر، گرانی قطعات، نبود بیمه، و تهدید دائمی نانِ شب مواجه‌اند.

اعتصاب آن‌ها، نه فقط مطالبه‌ی صنفی، بلکه فریادی‌ست علیه سیستمی که جز تاراج، سرکوب و تحقیر، چیزی برای مردم ایران نداشته است.

ما خانواده‌های دادخواه مازندران، با تمام توان از این اعتراض شریف و حق‌طلبانه حمایت می‌کنیم و بر این باوریم که پیوند خون‌های ریخته‌شده‌ی فرزندان‌مان با خشم کارگران، معلمان، کشاورزان، و امروز، رانندگان کامیون، کابوس شب‌های حکومت خواهد شد.

ما، همراه شماییم.
ما، صدای شماییم.
و ما، تا رسیدن به عدالت، دست از مبارزه نمی‌کشیم.

به امید ایرانی آزاد، عادل و انسانی.

خانواده‌های دادخواه مازندران
دوشنبه، ۱۲ خرداد ۱۴۰۴


#اعتصابات_سراسری #اعتصاب_کامیونداران #دادخواهی #داذخواهان_ایران #مازندران #بیانیه #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

طبق گزارش دریافتی، طبق احضاریه صادر شده از سوی شعبه نهم بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان خرم آباد استان لرستان، آقای جواد بهداد روز ۲۷ خرداد ماه ۱۴۰۴ باید در دادگاه حضور پیدا کند.
اتهاماتی که به ایشان نسبت داده شده است، شامل موارد زیر است:
«نشر اکاذیب»، «تبليغ عليه نظام جمهوری اسلامی ایران» و «اهانت به مقام معظم رهبری»

جواد بهداد، از جمله ارتشی‌های شریفی است که در جریان خیزش انقلابی زن، زندگی، آزادی، به مردم پیوست و با انتشار ویدیویی از اعتراضات مردم حمایت کرد. پس از آن چندین بار بازداشت شد، حقوقش قطع شد و خانواده‌اش از تنگنا قرار گرفتند.


#جواد_بهداد #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

روایتی از یک دادگاه نمایشی؛ تجربه‌ای از بی‌عدالتی سیستماتیک در قوه قضاییه ایران

✍️مریم یحیوی

به توصیه رفیق گرامی و کنش‌گر شریف، #احمدرضا_حائری ، تصمیم گرفتم تجربه‌ شخصی‌ام از دادگاهی که با قضاوت ابوالقاسم صلواتی برگزار شد، روایت کنم. شاید این نوشته سهمی هرچند کوچک در افشای بی‌عدالتی ساختارمند و نبود استقلال در قوه قضاییه ایران داشته باشد.

در ۱۱ آبان ۱۳۹۳، توسط سازمان اطلاعات سپاه بازداشت شدم. پس از ساعت‌ها تفتیش خانه‌ پدری، به بازداشتگاه ۲-الف (وابسته به سپاه پاسداران) منتقل شدم. در آنجا به مدت ۲۷ روز در سلول انفرادی نگهداری و تحت بازجویی‌های فشرده و توهین‌آمیز قرار گرفتم. این فشارها برای من که درگیر روند رادیوتراپی پس از دو سال شیمی‌درمانی بودم، آثار روانی و جسمی مضاعفی داشت.
بیماری من از نخستین بازداشت در بهمن ۸۹ در بند امنیتی ۲۰۹ (وابسته به وزارت اطلاعات) اوین آغاز شده بود. به همین دلیل، تصمیم گرفتم روند درمان را در دوران بازداشت متوقف کرده و همان شب اول، اعلام اعتصاب درمان کردم.

از ساعت‌ها بازجویی طولانی، همراه با فحاشی، تحقیر و تهدید که بگذریم، یکی از بازجوها که لحنش شبیه مداحان بود، در پایان جلسه‌ای با لحنی تحقیرآمیز گفت: «آماده‌ای ۷–۸ سال بری زندان بلکه آدم بشی؟»
تهدیدی که بعدها معنای عینی آن را فهمیدم.

پس از آزادی موقت، پرونده‌ام به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب ارجاع شد؛ شعبه‌ای که زیر نظر قاضی صلواتی، چهره‌ای شناخته‌شده برای صدور احکام سنگین و ناعادلانه علیه فعالان مدنی و سیاسی، اداره می‌شود.

روز دادگاه، پس از نیم‌ساعت انتظار، به همراه وکلایم وارد اتاق صلواتی شدیم. تجربه دادگاه پنج‌دقیقه‌ای در سال ۹۰ با قاضی مقیسه، که با فحاشی و اهانت همراه بود، هنوز از خاطرم نرفته بود. با استرس وارد اتاق شدم. قاضی صلواتی با خنده‌ای مصنوعی گفت: «بشین»، و به صندلی‌ای که روبه‌رویش قرار داشت اشاره کرد. وکلا در گوشه‌ای نشسته بودند و نماینده دادستان هنوز وارد نشده بود.

صلواتی با نیشخند گفت:
«با این قد و قواره و مریضی، چقدر پرونده‌ قطور داری!»، و خندید. سپس به تمسخر گفت: «اعتصاب درمان هم که کردی!» سعی کردم از فرصت استفاده کنم و گفتم: «این حجم از پرونده بر پایه چند خط پرینت از فیس‌بوک ساخته شده.» ناگهان با تندی گفت: «تا من نگفتم، حرف نزن! اینجا دادگاهه، می‌فهمی؟»

دادستان وارد شد و بدون کوچک‌ترین توجهی به من، کنار قاضی نشست و درگوشی صحبت‌هایی کردند. پس از چند دقیقه، صلواتی از من خواست مشخصاتم را بنویسم و سپس با لحنی سریع شروع به خواندن اتهامات کرد. از جمله:
ارتباط با خانواده‌ زندانیان سیاسی؛
انتشار اخبار مربوط به ضرب و شتم زندانیان (اشاره به وقایع «پنج‌شنبه‌ سیاه» در بند ۳۵۰ اوین)؛
دیدار با برخی فعالان مدنی و سیاسی ...

نه اجازه دفاع داشتم، نه وکلا اجازه سخن داشتند. صلواتی در واکنش به اعتراض وکلا گفت: «آدم زنده که وکیل نمی‌خواد!» سپس فرمی به من داد و گفت: «در دو سه خط بنویس چی می‌خوای بگی یا تقاضای بخشش داری؟»

نوشتم که هیچ‌یک از اتهامات را نمی‌پذیرم و آماده‌ دفاع هستم. نگاهی انداخت، پوزخندی زد و گفت: «می‌تونی بری، خیالت راحت.»

حدود یک ماه بعد، برای دریافت حکم مراجعه کردم. منشی دادگاه برگه‌ای به من داد که وقتی چشمم به آن افتاد، زانوهایم سست شد: ۹ سال حبس تعزیری، که ۷ سال آن اجرایی بود.

مصادیق «اجتماع و تبانی علیه امنیت» چنین فهرست شده بود:

۱-شرکت در تجمع دفاع از مردم غزه و کوبانی؛ (به‌زعم دادگاه، چون برگزارکنندگان گرایش چپ داشتند، این اقدام امنیتی محسوب می‌شد)
۲-دیدار با خانواده‌ زندانیان سیاسی و ارتباط با دختر یکی از رهبران «فتنه»؛
۳-حمایت از «فرقه ضاله بهاییت» به بهانه حضور در تولد یکی از اعضای زندانی آن؛
۴-تجمع مقابل زندان اوین همراه خانواده‌ زندانیان بند ۳۵۰؛
۵-تشکیل محافل دوستانه که به عنوان «محافل اغتشاش و فتنه‌گری» تلقی شده بود.

در بخش «تبلیغ علیه نظام» نیز چنین مواردی آمده بود:

۱-انتشار اخبار ضرب و شتم در بند ۳۵۰؛
۲-انتقاد از محرومیت درمانی زندانیان؛
۳-نگارش یادداشت درباره اسیدپاشی‌های اصفهان که «سیاه‌نمایی» تلقی شده بود.

تمام این مصادیق، مصداق واضح آزادی بیان و عقیده هستند که هم طبق قانون اساسی ایران (اصول ۲۳، ۲۴، ۲۷) و هم طبق اعلامیه جهانی حقوق بشر (ماده‌های ۱۹، ۲۰، ۲۱)، حقوق بنیادین شهروندان محسوب می‌شوند. اما نه‌تنها این اصول نادیده گرفته شد، بلکه به واسطه تکرار اتهامات مشابه از سال ۸۹، حکم نیز تشدید شد.

ادامه روایت مریم یحیوی را در لینک زیر بخوانید:
https://tinyurl.com/ycau7pam


#مریم_یحیوی #قاضی_صلواتی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

هر یکشنبه، تعدادی از بازنشستگان تامین اجتماعی، جمع می‌شوند و علیه فقر و تضییع حقوق خود، شعار می‌دهند و حقشان را مطالبه می‌کنند. یکشنبه‌های اعتراضی تبدیل به قراری همیشگی برای یادآوری مطالبه‌گری شده است. اما حکومت از همین جمع محدود بازنشسته هم واهمه دارد و برایشان پرونده‌سازی می‌کند. چندی پیش آقای یونس آزادبر را بازداشت کرده بودند و حالا خانم شهره کسایی و امیر وقاری فرهناک لنگرودی، به دادگاه احضار شدند و به آن‌ها اتهام «تبلیغ علیه نظام» نسبت داده شده است.

این دو فعال کارگری و بازنشسته تامین اجتماعی بیانیه‌ای به شرح زیر خطاب به مردم ایران و سازمان جهانی کار نوشته‌اند:

«مردم شریف ایران و سازمان جهانی کار!

ما بازایستادگانِ تأمین اجتماعی، در زمان اشتغال با یک سازمان خصوصی، قرارداد جمعی یا انفرادی بستیم که در ازای پرداخت بیش از یک‌سوم حقوق هر ماه خود، در بازه زمانی ۲۰ الی ۳۵ سال به سازمان، سازمان هم متعهد شد در زمان بازنشستگی، ماده ۹۶ و ۵۴ را برای ما اعمال کند. ما به تعهد خود وفادار بودیم، ولیکن امروزه که بازنشسته شده‌ایم، سازمان بیمه‌گر به تعهد خود عمل نکرده و در مقابل بی‌شمار پرسش مطالبه‌گری ما، با ما برخورد امنیتی می‌کند!

سؤال این است: تأمین اجتماعی یک بیمه‌گر بخش خصوصی است و با حکومت ولایی هیچ نوع ارتباط مالی ندارد. چرا حاکمیت تاکنون به شکایت نزدیک به ۶۰ درصد جمعیت کشور (کارگران دیروز و امروز) از یک شرکت بیمه‌گر خصوصی، جواب قانونی نداده است؟ چرا با تمامی نیروهای سه‌گانه خود و سرشاخه‌های آن، در مقابل ما مطالبه‌گران صف‌بندی کرده است؟ قوه قضائیه‌ای که باید مستقل عمل می‌نمود، تاکنون به شکوائیه ۶۰ درصد از فرودستان کشور از یک سازمان بیمه‌گر خصوصی توجهی نمی‌کند، از سویی در مقابل ما بازایستادگان صف‌بندی کرده و برای به سکوت واداشتن فریاد حق‌طلبانه، از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کند.»


#شهره_کسایی #امیر_وقاری #بازنشستگان #یکشنبه_های_اعتراضی #رشت #بیانیه #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

چند روز پیش تولد جاویدنام عرفان خزایی بود.
مادر جاویدنامان عادل، امین و آرزو کیانپور، که دل‌خوش به این جوانان آسیب دیده‌ای است که جای فرزندانش را برایش پر کرده‌اند، در کنار مادر دادخواه ابراهیم کتابدار و دیگر دادخواهان حضور پیدا کرد.

عادل کیانپور  زندانی سیاسی‌ای بود که از چهارم دی‌ماه سال ۱۴۰۰ در اعتراض به محرومیت از حق دادرسی عادلانه و بدون رسيدگى پزشكى اعتصاب غذای خود را آغاز کرده بود و در پی وخامت حال بعدازظهر روز شنبه، ۱۱ دی ۱۴۰۰ در زندان شیبان اهواز جان باخت.

این زندانی سیاسی پیش‌تر طی حکمی از سوی دادگاه انقلاب اهواز، به اتهام‌های «تبلیغ علیه نظام»، «تبلیغ به سود گروه‌های مخالف» و «تشویش اذهان عمومی به قصد برهم زدن امنیت ملی» به تحمل سه سال حبس تعزیری محکوم شده بود.

عادل آن سال مهر ماه دچار بیماری کرونا شده بود ولی به او مرخصی نداده بودند.

مادر آقای کیانپور پس از زندانی‌شدن فرزندش دچار سکته شده و در وضعیت مناسبی به‌سر نمی‌برد.

مادر عادل می‌گوید؛
«عادل زمانی که زندان بود وقتی دادگاه داشت و با لباس زندان و زنجیر به پاهایش و چند مامور می‌آمد دادگاه انقلاب و من در راهرو می‌دیدمش، بغلش می‌کردم و گریه می‌کردم. با دستانش اشک‌هایم رو پاک می‌کرد و می‌گفت مادر سرت بالا بگیر! من نه دزدم نه اختلاس‌گرم و نه از دیوار کسی بالا رفتم، من به خاطر وطنم و هم وطنان پای در راهی گذشتم شاید بر گشتی نباشد، روزی شما و ملتم به من افتخار می‌کنند.»

چند بار اعتصاب غذا کرد که اعتنایی نکردند و وعده وعید دادند. با توجه‌ به شرایطی که برایش پیش امده بود در یک فایل صوتی خطاب به «محسنی اژه‌ای»گفت: «مگه نگفتین هر کس خارج کشور هست ما کمک می‌کنیم به زندگی برگرده؟ منظورتون از زندگی، زندگی تو زندان بود؟ اینجور رفتارها رو نه فراموش می‌کنیم و نه می‌بخشیم.»

بعد از گذشت ۵ ماه، ۲ میلیارد و ۲۵۰ میلیون تومان وثیقه تعیین کردند که موقتا از زندان آزاد شود، اما ماموران نگذاشتند که مادرش وثیقه بگذارد. متعاقباً در زندان به کرونا مبتلا شد. ...چهارم دی ماه اعتصاب غذا کرد و یازدهم درگذشت.

#علیه_فراموشی #یادمون_نمیره #عادل_کیانپور #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

⭕️ با پیوستن زندان فیروزآباد استان فارس در هفته هفتاد و یکم به کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، این کارزار به ۴۶ زندان گسترش یافت؛

دعوت از خانواده زندانیان زیر حکم اعدام به شکستن سکوت

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» ضمن حمایت از اعتصاب کامیون‌داران زحمت‌کش که دوازدهمین روز اعتصاب خود را پشت سر گذاشتند، به آنان درود می‌فرستد و از دیگر اقشار جامعه که به اشکال مختلف تحت ستم هستند، می‌خواهد که به اعتصاب رانندگان بپیوندند و از آن‌ها به هر شکل ممکن حمایت کنند.

در شرایط کنونی که هر روز شاهد رویداد‌ها و فجایع دلخراش در سراسر کشور هستیم، حکومتِ کشتار و اعدام در سیاهچال‌های خود، دسته‌دسته زندانیان را در بی‌خبری کامل اعدام می‌کند و با سخره گرفتن قوانین بین‌المللی و اهرم کردن دین با این جنایات حکومتی که بستر آن را نیز خودشان فراهم کرده به دنبال فرونشاندن حق‌خواهی و خیزش‌های مردم هستند اما تاریخ نشان داده که سقوط چنین حکومت‌های دیکتاتوری حتمی است.
حال از ابتدای خرداد تاکنون دست‌کم ۶۷ زندانی، شامل ۳ زن، اعدام شده‌اند و به‌طور متوسط روزی ۷ تن به دار آویخته شده‌اند. تنها در روز ۷ خرداد، ۲۰ زندانی را با بی‌رحمی اعدام کرده‌اند.

فراموش نکنیم که این سطح از استفاده از مجازات غیرانسانیِ اعدام با نقض گسترده حق دادرسی منصفانه همراه بوده است. در همین راستا، متأسفانه روز چهارشنبه ۷ خرداد، پدرام مدنی در زندان قزلحصار به اتهام جاسوسی در سکوت خبری به دار آویخته شد. علاوه بر این، اعاده دادرسی محمدامین مهدوی‌شایسته، که پیش‌تر به اتهام جاسوسی توسط صلواتی، «قاضی مرگ»، به اعدام محکوم شده بود، از طرف دیوان عالی رد شده و این شهروند زندانی در خطر جدی اعدام قرار دارد.

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» به خانوادهای زندانیان محکوم‌به‌اعدام توصیه می‌کند که روند پرونده عزیزانشان را به‌سرعت رسانه‌ای کرده و به اطلاع عموم مردم ایران و نهادهای حقوق بشری برسانند.تا با این روشنگری‌ها بتوانیم ماشین کشتار و اعدام را متوقف و از کار انداخت و نباید فریب نیرنگ‌ها یا تهدیدهای مأموران اطلاعاتی و بازجویان را خورد تا حکومت در سکوت خبری زندانیان را اعدام کرده و به‌تعبیری با قتل حکومتی، حق حیاتشان را پایمال کند.

با درود و سپاس به خانواده زندانیانی که هفته‌هاست در نقاط مختلف کشور فریاد «نه به اعدام» سر می‌دهند و از این کارزار حمایت می‌کنند، مجدداً از عموم مردم، به‌ویژه خانواده‌های زندانیان محکوم‌به‌اعدام می‌خواهیم که به هر شکل ممکن از کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» حمایت کنند و خانواده‌های معترض و دادخواه را تنها نگذارند.

باید صدای «نه به اعدام» در هر شهر و خیابان طنین‌انداز شود، چون این حکومت روزانه خانواده‌ها را در اقصی‌نقاط کشور داغدار می‌کند. قدرت ما در اتحاد و همبستگی ماست.

طبق اخبار رسیده به کارزار، جمعی از زندانیان زندان فیروزآباد استان فارس، در هفته هفتاد و یکم از روز ۱۳ خرداد، به کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام پیوسته و هر سه‌شنبه در اعتصاب غذا خواهند بود.

به این ترتیب، روز سه‌شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۴، در هفته هفتاد و یکم، اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۴۶ زندان زیر در اعتصاب غذا خواهند بود:

زندان اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸)، زندان قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان فردیس کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اراک، زندان خرم‌آباد، زندان یاسوج، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)، زندان زاهدان (بند زنان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان گنبدکاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند مردان و زنان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزل‌آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان مهاباد، زندان بوکان، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج، زندان کامیاران و زندان فیروزآباد فارس.

هفته هفتاد و یکم
سه‌شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۴
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
#محمدامین_مهدوی_شایسته
#کارزار_سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امروز نهمین روز اعتصاب غذای سایه صیدال است، خواسته‌های او مشخص است، بهره‌مندی زندانیان از حقوق انسانی به خصوص در زمینه حق درمان

نرگس محمدی، برنده جایزه صلح موبل، در حمایت از خواسته‌های سایه (مهوش) صیدال بیانیه‌ای به شرح زیر منتشر کرد:

‏خواهان توجه نهادهای بین المللی حقوق بشری به مطالبه قانونی و انسانی زندانیان برای دسترسی به درمان و رسیدگی پزشکی هستم.

«سایه(مهوش)صیدال در اعتراض به «عدم رسیدگی پزشکی و معالجه و درمان مناسب و به موقع» زندانیان دست به اعتصاب غذا زده است.
سال‌هاست شاهد به خطر افتادن سلامت جسمی و روانی زندانیان و حتی از دست دادن جانشان هستیم.
زندانیان در شرایط سخت حبس در سلول های انفرادی بندهای امنیت و پس از آن انتقال به بندهای عمومی، مبتلا به بیماری شده یا بیماری‌هایشان تشدید و به سرعت پیشرفت می‌کند.
گاه شاهد بوده‌ایم که زندانیان پس از آزادی از زندان، امکان درمان را از دست می‌دهند و دلیل آن تاخیر در رسیدگی، معالجه و کنترل بیماری عنوان می‌گردد.
سایه صیدال به عنوان یک زندانی سیاسی و تحصیلکرده حقوق، نامه‌ای مبسوط علیه این شکنجه رواج یافته توسط عوامل امنیتی و قضایی منتشر کرده است.

اعتراض به وضعیت زندانیان بخشی از مبارزه فعالان حقوق بشر به شمار می آید که امید دارم نهادهای بین المللی حقوق بشری و مردم ایران از مطالبات مدنی و قانونی و انسانی آن‌ها حمایت نمایند.»

#سایه_صیدال #نرگس_محمدی #مهوش_صیدال #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

یک سال پس از بازداشت؛ روایتی از خرداد
✍️حسن باقری‌نیا

حسن باقری‌نیا، استاد دانشگاه اخراج شده، یک سال پس از بازداشت خود، مطلبی به شرح زیر منتشر کرد:

«امروز سیزدهم خرداد ۱۴۰۴ است.
دقیقاً یک سال از آن روز می‌گذرد.
روزی که پا به دادگاه گذاشتم، برای پیگیری یک شکایت ساده. اما دادگاه، دیگر دادگاه نبود. دام بود. نقشه‌ای از پیش کشیده شده.

در همان ساختمان عدالت، بازداشتم کردند. ناگهانی، بی‌مقدمه.
و همان لحظه، نیروهای اطلاعات سپاه به خانه‌ام ریختند.
خانه‌ای که قرار بود مأمن باشد، پناهگاه کودکانم، شد صحنه‌ی هجوم و وحشت.

فرزندانم آن روز تنها بودند. در آستانه امتحانات پایان‌ترم.
با چشم‌های وحشت‌زده، صدای فریادها، ضربه‌های در، قدم‌های چکمه‌پوش.
و چیزی درونشان شکست.
شوک آن روز، هنوز در تاریکی شب‌هایشان نفس می‌کشد.

وسایل شخصی‌ام را با خود بردند: گوشی، لپ‌تاپ، نوشته‌ها، حافظه‌ها.
و من؟
بی‌خبر، بی‌صدا، به زندان وکیل‌آباد مشهد منتقل شدم.
چهل‌و‌هشت ساعت گذشت تا خانواده‌ام فقط بفهمند زنده‌ام.

اما امروز که یک سال گذشته، یک جمله را بلند و روشن تکرار می‌کنم:

پشیمان نیستم.

از هیچ‌چیز. نه از گفتن، نه از نوشتن، نه از ایستادن.

برای این ایستادن، بهای سنگینی گذاشتند:
۱۰ سال و ۹ ماه زندان.
قطع حقوق. حذف بیمه. فشارهای بی‌پایان.
اما باورم را نمی‌توانستند بگیرند.
آنچه درون من بود، با هیچ حکمی نمی‌مُرد.

پس از سرکوب خونین مردم در خیزش مهسا، با خودم عهد بستم:
که تنها نمانند.
که نترسم.
که کوتاه نیایم.

این سال، سال آسانی نبود.
اما سالی بود که آموختم چطور در تاریکی، شمع شوم.
چطور در درد، معنا پیدا کنم.
چطور در میان زخم، هنوز با امید حرف بزنم.

امروز هنوز ایستاده‌ام.
نه از سر لجاجت، که از سر تعهد.
نه برای قهرمان بودن، که برای انسان ماندن.

این روایت من است؛ نه از رنج، که از ایستادگی.
نه برای شکایت، که برای روایت.
برای این‌که تاریخ بداند،
در سیزدهم خرداد ۱۴۰۳، کسی را بازداشت کردند،
اما نتوانستند صدایش را خاموش کنند.»


ـ دکتر باقری‌نیا در طی چند سال گذشته، در ویدئوهای خود کلاس درسش را به وسعت ایران گسترش داد و موضوعاتی در درونمایه فلسفی، روان‌شناسی و تحلیل اجتماعی بیان کرد که بسیار آموزنده بوده‌اند.


#حسن_باقری_نیا #ایستادگی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

محمدامین مهدوی شایسته؛ قربانی بی‌پناه یک پروژه امنیتی

محمدامین مهدوی شایسته، جوانی دارای معلولیت از طبقه فرودست جامعه و تنها نان‌آور خانواده‌ای با پدری معلول، مادر و خواهر، اکنون در معرض خطر اعدام قرار دارد.

او به اتهام همکاری با صفحات «عدالت علی» و «لب‌دوختگان» بازداشت شده است؛ محمدامین تمامی این اتهامات را رد کرده است. اتهامات وارد شده علیه او، از جمله «همکاری با دول متخاصم (اسرائیل)» و «افشای اطلاعات امنیتی»، در حالی مطرح شده‌اند که او هرگز در هیچ ارگان دولتی یا نظامی فعالیت نداشته است.

در همین پرونده، فرد دیگری که وابسته به یکی از نهادهای نظامی و دارای دسترسی به اسناد طبقه‌بندی‌شده بوده، در دادگاه بدوی به ریاست قاضی صلواتی تنها به ده سال زندان محکوم شده و پس از گذراندن کمتر از یک سال، آزاد شده است. اما محمدامین، چون پشتوانه و ارتباطی نداشته و کسی پیگیر پرونده‌اش نبوده، حالا با حکم اعدام روبه‌روست.

صلواتی به خانواده محمدامین گفته است: «حتماً او را اعدام می‌کنیم.»

ـ از صفحه ریما شیرمحمدی، فعال حقوق بشر

#نه_به_اعدام #محمدامین_مهدوی_شایسته #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دادستان عمومی و انقلاب همدان:
در راستای احیای حقوق عامه و پاسخ به مطالبات جدی مردم، هرگونه «سگ‌گردانی» در سطح شهر اعم از پارک‌ها، اماکن عمومی و وسایل نقلیه ممنوع است و با متخلفان برخورد جدی خواهد شد.

این ممنوعیت در حالی اعلام شد که طی هفته‌های گذشته، دادستان‌های اردبیل و اصفهان نیز از اعمال ممنوعیت مشابه در این استان‌ها خبر داده بودند. دادستان قزوین هم گفته: «سگ‌گردانی» قابل پیگیری قانونی است و دستگاه قضایی آماده دریافت گزارش‌های مردمی در این خصوص است.

در سال‌های اخیر، نگهداری از سگ در فضای شهری با واکنش‌های تند از سوی برخی نهادها و شخصیت‌های مذهبی مواجه شده است. از منظر فقه شیعه، سگ حیوانی نجس تلقی می‌شود و حضور آن در خانه، از نظر شرعی و فرهنگی، با مخالفت جدی علما همراه بوده است.

مقام‌ها و رسانه‌های رسمی، با استناد به دلایلی چون «جایگزینی سگ به جای فرزند در خانواده‌ها»، از این پدیده به‌عنوان نشانه‌ای از تغییر سبک زندگی و تهدیدی برای ارزش‌های سنتی و جمعیت‌محور یاد کرده‌اند—نگرانی‌هایی که برای بسیاری از شهروندان، به‌ویژه در جامعه‌ای متنوع و چندصدا، عجیب و محل تأمل تلقی می‌شود.

#سگ #یاری_مدنی_توانا

مولانا فضل‌الرحمان، رهبر جمعیت علمای اسلام پاکستان در واکنش به تصویب قانون منع کودک‌همسری از سوی رئیس جمهور پاکستان، آن را مغایر با «روح اسلام» خواند. این روحانی سرشناس پاکستان گفت که در اعتراض به آن نخستین گردهمایی عمومی برگزار خواهد شد.
در اقدام تازه آصف علی زرداری، رئیس‌جمهور پاکستان، روز شنبه لایحه منع ازدواج کودکان را امضا و به قانون تبدیل کرد. این قانون حداقل سن ازدواج در اسلام‌آباد را ۱۸ سال تعیین کرده و متخلفان را قابل‌پیگرد دانسته است.

در ایران هم مسئله کودک‌همسری با استناد به آموزه‌های مذهبی، همچنان به‌عنوان امری مشروع تلقی می‌شود و برخلاف قوانین بین‌المللی و هشدارهای کارشناسان غیرمذهبی، نه‌تنها ممنوع نشده بلکه به‌طور سیستماتیک از سوی نهادهای حاکمیتی ترویج و توجیه می‌شود. قوانین مدنی ایران، با تعیین حداقل سن ازدواج برای دختران در ۱۳ سالگی و حتی امکان ازدواج در سنین پایین‌تر با اجازه ولی و دادگاه، زمینه قانونی این پدیده را فراهم کرده‌اند.
چنین رویکردی نشان می‌دهد که کودک‌همسری نه‌تنها یک معضل فرهنگی یا خانوادگی، بلکه مسئله‌ای ساختاری و ایدئولوژیک در جمهوری اسلامی است.

#کودک_همسری
@Dialogue1402

‌
ویدیوهای منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد سه‌شنبه ۱۳ خرداد ماموران انتظامی به تجمع لنج‌داران بوشهر در مقابل ساختمان اداره‌کل بنادر و دریانوردی استان حمله کرده و تجمع‌کنندگان را مورد ضرب و شتم قرار دادند.

#لنجداران #بوشهر #اعتصاب_کامیونداران
#اعتصابات_سراسری #اعتراض_لنجداران #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ارتحال چیست؟
ارتحال نوعی مرگ است که روحانیون بزرگ شیعه وقتی دو دور کیلومتر صفر کردند و خواهر و مادر مردم را به زیارت مشهد بردند، و بالاخره به عزرائیل اجازه دادند جانشان را بگیرد رخ می‌دهد. در این حالت مجری تلویزیون با صدایی گریان خبر مرگش را می‌خواند و ملت نفس نیمه‌راحتی می‌کشند. (نیمه‌راحت به خاطر این‌که این‌قدر از طرف ترس و وحشت دارند که تا به چشم خودشان نبینند باور نمی‌کنند، وقتی دیدند نفس کاملا راحت را می‌کشند.)

ارتحالیدی چه باشد؟ ارتحالیدی نوعی هالیدی است؛ در روز مرگ آیت‌الله خمینی رهبر جانگداز (هر تلفظی جایز است)، که تعطیل است، مردم برای این‌که تنها باشند و عزاداری کنند، به شمال و آنتالیا و لارناکا و آلاسکا می‌روند و شادخواری می‌کنند و قر می‌دهند. در ارتحالیدی مردمی که در تهران می‌مانند معمولا به احترام امام خمینی حجاب را رعایت کرده و مراسم عزاداری توسط هزاران نفر برگزار می‌شود، چون میلیون‌ها تهرانی که ارتحالیدی برگزار می‌کنند در شمال به سر می‌برند. و بچه‌ها در ارتحالیدی بازی می‌کنند و برنامه کودک پخش نمی‌شود و فرنود با شوشولش بازی نمی‌کند. پس حال باید بدانی که شوشول چیست.

ادامه این مطلب طنز را اینجا بخوانید
https://tavaana.org/loghatnameh_kadkhoda63/
طرح از رضا عقیلی ست.



#یاری_مدنی_توانا #خمینی
#ارتحال
@Tavaana_TavaanaTech

‌
‌
‏الهه موسوی، فعال محیط زیست و روزنامه‌نگار اهل گرگان، با دریافت شکوائیه‌ای به شعبه هفتم بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب ساری احضار شد.
احضار این روزنامه‌نگار با شکایت از کارزار رسیدگی به فیش‌های نجومی مدیران سازمان منابع طبیعی ایران مرتبط است که به تازگی، پلیس فتای مازندران این کارزار را به دلیل شکایت تعدادی از کارکنان منابع طبیعی استان مازندران مسدود کرده است.

الهه موسوی پیش‌تر نیز به دلیل فعالیت‌های رسانه‌ای خود در حوزه محیط زیست مورد فشار و احضار قضایی قرار گرفته بود. جزئیات بیشتری از اتهامات مطرح‌شده در این پرونده هنوز روشن نشده است.

#الهه_موسوی #خبرنگار #افشاگر #محیط_زیست #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
«حسینعلی منتظری» روایت می‌کند که در ماه‌های آغازین استقرار جمهوری اسلامی، شعارهایی همچون «صدور انقلاب» و «امروز ایران، فردا عراق» و از این دست شعارها، موجب شده بود کشورهای مجاور «وحشت» بکنند و از تسری انقلاب اسلامی به کشورهای خود بهراسند. منتظری می‌گوید به دیدار خمینی رفته بود و از ضرورت ارسال هیات‌های حسن نیت به کشورهای همسایه گفته بود...

خمینی با این پیشنهاد مخالفت می‌کند و وقتی منتظری به نشانه اعتراض می گوید: «آقا ما که نمی توانیم دور کشورمون دیوار بکشیم»، خمینی در پاسخ می گوید: «ما می خواهیم دور کشور دیوار بکشیم»!

ایران را منزوی نگاه داشتن، از دید خمینی لزوما به معنای دوری گزینی ایران از تنش نبود؛ بلکه این انزوا در دیدگاه خمینی به دوری جستن از مناسبات نرمال نظم منطقه ای و بین المللی و اخلال در آن تعبیر می شد. چنانکه خمینی در سال‌های آغازین استقرار جمهوری اسلامی  و در مقام رهبر جمهوری اسلامی و در رفتاری بسیار کم سابقه خواستار قیام مردم عراق علیه صدام حسین می شود.

«محمد صادق کوشکی» - استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران - در گفتگویی پیرامون دیدگاه خمینی در سیاست خارجی و در دفاع از ایده های او به فتوای قتل خمینی علیه «سلمان رشدی» اشاره می کند؛ فتوایی که موجب واکنش جدی کشورهای اروپایی شد و حتی در داخل حکومت نیز مخالفت عده ای را برانگیخت.
مخالفتی که از سوی خمینی با بی اعتنایی روبرو شد: «امام با صدور حکم ارتداد و اعدام سلمان رشدی در واقع علیه کل حقوق بین‌الملل اعلان جنگ کردند. با اینکه عده‌ی بسیاری خدمت امام عرض کردند که تازه جنگ تمام شده است و این حکم شما دخالت در حق حاکمیت ۱۹۰ کشور دنیاست، امام فرمودند حکم اعدام هر ناشری را نیز که در هر نقطه‌ای از دنیا با اطلاع از محتویات کتاب سلمان رشدی آن را چاپ کند، صادر خواهند کرد».

طبیعی بود که نتیجه چنین رفتاری از سوی حکومت جمهوری اسلامی به انزوای ایران در صحنه بین الملل منتهی شود. اما مسئله این بود که خمینی به عنوان بنیانگذار این نظام اساسا با انزوای بین المللی چندان مشکلی نداشت۔
بیشتر بخوانید:

https://tavaana.org/khomeini_and_foreign_policy/

#خمینی #رواداری #ارتحال #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
مهدی امیدوار، سخنگوی اتاق اصناف ایران گفت: «قیمت نان در روزهای آینده افزایش می‌یابد و نرخ جدید آن اعلام خواهد شد.»
او ادامه داد: «کمک دولت به بیمه نانوایان قطع و آرد هم گران شده، قیمت مواد اولیه دیگر مثل خمیر مایه هم بالا رفته و دستمزد کارگران هم بیش از ۳۰ درصد افزایش داشته است.»

افزایش قیمت نان در حالی رخ می‌دهد که بحران نان، نتیجه‌ای عینی از فساد ساختاری و ناکارآمدی مزمن در مدیریت جمهوری اسلامی است؛ بحرانی چندوجهی که هم نانوایان و هم مردم عادی را در تنگنا قرار داده است.

نانوایان سال‌هاست از آرد بی‌کیفیت، قطعی برق، هزینه‌های سرسام‌آور و نرخ ناعادلانه خرید نان گلایه دارند؛ نظام توزیع و قیمت‌گذاری به‌گونه‌ای است که نه تولیدکننده سود می‌برد و نه مصرف‌کننده آسوده است.

در این میان، حذف حمایت دولت از بیمه نانوایان و گرانی نهاده‌هایی مانند آرد و خمیرمایه، فشار را مضاعف کرده است.

اما قربانی اصلی، اقشار کم‌درآمدند؛ نان، که غذای اصلی و بعضاً یگانه‌ی کارگران، بازنشستگان و مزدبگیران است، با این گرانی به کالایی سخت‌دسترس تبدیل می‌شود و تبعات اجتماعی، اقتصادی و سلامت عمومی این بی‌تدبیری، به‌زودی دامان جامعه را خواهد گرفت.

#نان #گرانی #فساد #اعتراض _نانوایان #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
صدها هکتار از اراضی جنگل گلستان طعمه حریق شد

آتش‌سوزی گسترده‌ای که از عصر دوشنبه ۱۲ خردادماه در بخش خراسان شمالی پارک ملی گلستان آغاز شده، تاکنون بیش از ۳۰۰ هکتار از اراضی جنگلی را طعمه حریق کرده است. به گفته علی گودرزی، مدیرکل مدیریت بحران خراسان شمالی، شرایط توپوگرافی دشوار منطقه، سرعت باد و وسعت آتش مهار آن را با چالش جدی مواجه کرده است.

با تشکیل ستاد مدیریت بحران در هر دو استان خراسان شمالی و گلستان، تمامی ظرفیت‌های امدادی و مردمی به‌کار گرفته شده‌اند. رضا ناصری، سرپرست فرمانداری شهرستان گرمه واقع در جنوب استان خراسان شمالی، از مهار آتش در یال شرقی خبر داد، اما گفت آتش در یال غربی همچنان فعال است و عملیات اطفای حریق با مشارکت نیروهای داوطلب ادامه دارد.

کمبود تجهیزات و امکانات مناسب و عدم وجود اراده جدی حاکمیتی از حفظ و صیانت از محیط زیست از مشکلات همیشگی مهار آتش در مناطق جنگلی است که همواره باعث خسارت زیاد و غیرقابل جبران به محیط زیست و منابع طبیعی ایران بوده است.

#گلستان #جنگل_گلستان #محیط_زیست #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech