آموزشکده توانا
50.2K subscribers
37.7K photos
40.2K videos
2.56K files
21K links
کانال رسمی «توانا؛ آموزشکده جامعه مدنی»
عكس،خبر و فيلم‌هاى خود را براى ما بفرستيد:
تلگرام:
t.me/Tavaana_Admin

📧 : info@tavaana.org
📧 : to@tavaana.org

tavaana.org

instagram.com/tavaana
twitter.com/Tavaana
facebook.com/tavaana
youtube.com/Tavaana2010
Download Telegram
ناگفته‌هایی از بازداشت، بازجویی و شکنجه آزاد شجاعی، کولبر اعدام شده به اتهامی واهی

به روایت یکی از زندانیان سیاسی

جزئیاتی تازه از بازداشت و شکنجه آزاد شجاعی، با دستخط یکی از زندانیان سیاسی به دست ما رسیده است، که شامل نکاتی تکان‌دهنده است.
متن این گزارش به شرح زیر است:

آزاد شجاعی، فرزند عبدالرحمن، اهل سردشت و ساکن روستای «دوله‌گرم»، در تیرماه ۱۴۰۲ زمانی که برای خرید نان از منزل خارج شد، با تماس تلفنی مأموران امنیتی مواجه گردید که به او دستور دادند خود را تا ساعت چهار و نیم به اداره اطلاعات شهر معرفی کند. او که تصور می‌کرد موضوع پرسش‌ها بار دیگر به جابه‌جایی مشروب و سیگار مربوط است، تصمیم گرفت پیش از بازگشت به خانه و تهیه نان، به سرعت به اداره اطلاعات مراجعه کند.

پس از حضور در اداره اطلاعات، حدود نیم تا یک ساعت پشت در منتظر ماند تا اجازه ورود یابد. بازجویی‌ها با پرسش‌های کلی و تکراری آغاز شد، اما پس از چهار تا پنج ساعت، وقتی آزاد شجاعی از ادامه جلسه ابراز نارضایتی کرد، ناگهان مورد ضرب‌وشتم دسته‌جمعی مأموران قرار گرفت. چند روز بعد، در حالی که آثار شکنجه بر بدنش مشهود بود، به اداره اطلاعات ارومیه منتقل شد و بازجویی‌ها همراه با شکنجه‌های شدید ادامه یافت.

از او خواسته می‌شد اعتراف کند که جاسوس اسرائیل است و تجهیزات مربوط به عملیات ترور محسن فخری‌زاده را وارد کرده است. بازجویان می‌پرسیدند: «محموله را به چه کسی تحویل دادی؟ برای چه کسی آوردی و از چه کسی گرفتی؟» اما آزاد شجاعی بارها پاسخ می‌داد: «کار من فقط جابه‌جایی مشروب و سیگار است. اصلاً محموله یعنی چه؟» وقتی بازجویان توضیح دادند «محموله یعنی کالا»، او می‌گفت: «خب بگویید کالا، مثلاً یخچال یا تلویزیون. قاچاقچی و باربر خودش را دارد، من فقط مشروب و سیگار جابه‌جا می‌کنم. بگذارید بروم.»

شکنجه‌ها به حدی بود که چند دندانش در اثر ضربات مشت شکسته شد و یکی از بیضه‌هایش در طول شش ماه انفرادی و بازجویی از بین رفت. او مجبور بود هرآنچه بازجو دیکته می‌کرد، عیناً بنویسد؛ در غیر این صورت، وادارش می‌کردند برگه بازجویی را بجود و بخورد. خودش گفته بود که بارها ناچار به خوردن چندین برگه شده است.

پس از حدود پانزده ماه بازداشت، در مهر ۱۴۰۳ طی یک جلسه ویدیویی کمتر از پنج دقیقه به اعدام محکوم شد. فرجام‌خواهی او نیز در شعبه نهم دیوان عالی کشور رد شد و حکم اعدامش تأیید گردید. آزاد شجاعی به تصور اینکه پس از دادگاه بدوی آزاد خواهد شد، در تابستان ۱۴۰۳ لباس‌های پاییزه و زمستانی خود را در ملاقات به خانواده تحویل داده بود.

او اهل سنت بود و با وجود اشتغال به قاچاق مشروبات الکلی به دلیل بیکاری و فقر، هیچ‌گاه نماز اول وقت خود را ترک نمی‌کرد. بارها در زندان گفته بود که به جمهوری اسلامی التزام دارد و تنها به دلیل بی‌پولی دست به این کار زده است. آزاد شجاعی از خانواده شهدا بود و سه فرزند خردسال بین پنج تا سیزده سال داشت.

سرانجام، آزاد شجاعی، کولبر کرد، روز چهارم تیرماه ۱۴۰۳ همراه با ادریس آلی و رسول احمدرسول در زندان ارومیه اعدام شد.

#آزاد_شجاعی #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
💔36🕊63
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
عباس شریفی، زندانی سیاسی که اینک دوران تبعید خود را در زابل می‌گذراند، این ویدیو را قبل از رفتن به تبعید گرفته و به مناسبت سالگرد جان‌باختن جاویدنام جواد روحی منتشر کرده است.

«دومین سالگرد جواد روحی

این ویدیو قبل از تبعیدم گرفته شده🖤 به‌‌مناسبت دومین سالگرد جواد روحی عزیز

۹ شهریور ۱۴۰۴

رفیق نامت در قلب تعداد زیادی از ایرانیان زنده هست نه فراموش می‌کنیم نه می‌بخشیم

اعتراضات ۱۴۰۱ زندان ساری تیرکلا

(موزیک: راوی_ترانه)

مزار: آمل_ روستای کلیکان_ امام‌زاده آقا یوسف رضا»

abi.sharifii

جواد روحی ۳۵ ساله، از بازداشت‌شدگان خیزش انقلابی زن، زندگی، آزادی در سال ۱۴۰۱ بود، در ۹ شهریور سال گذشته (۱۴۰۲) به طرز مشکوکی در زندان نوشهر جان سپرد.

جواد روحی پیشتر از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب ساری به اتهامات «افساد فی‌الارض، مقابله با حکومت اسلامی و ارتداد» به ۳ بار اعدام محکوم شده بود. این حکم بعدتر در دیوان عالی کشور نقض شد، اما علیرغم نقض حکم این شهروند ۳۵ ساله همچنان بلاتکلیف در زندان محبوس بود.

شرح شکنجه‌های جواد روحی، نشان از کینه بازجویان از او داشت. جوانی پر شور که در جریان مبارزات مردم از چهره‌های درخشان شهرشان بود و با رقصیدن در خیابان و شعارهایی که می‌داد،شور و شوق زیادی در مردم ایجاد کرده بود.

بخشی از شرح شکنجه‌های جواد روحی به قلم خودش:

«اتفاقات روز بازداشت در مورخ ۳۰ شهریور ۱۴۰۱
🔹 ساعت ۹ شب به طور وحشیانه بازداشت شدم
تا صبح زیر ضرب‌و‌شتم بودم و کتک خوردم و سرم جای شوکر می‌باشد

🔹کمرم در سال ۱۴۰۰ جراحی شده بود و در بیمارستان‌های امام رضا و امام‌خمینی و ۱۷ شهریور به مدت ۴ ماه بر اثر زخم و بیماری اعصاب و روان بستری بودم و زیر شکنجه و ضربات شدید جای عمل سابق باز شد.

🔹 در دوران بازداشت در بیمارستان ولایت ساری ۴۸ ساعت بستری شدم و علت بستری شدن من شکنجه و اعتراف اجباری بود.

🔹۴۴ روز در اطلاعات و امنیت سپاه استان مازندران زیر شکنجه روحی و روانی بودم و بازجویی شدم و ۳ شبانه‌روز به زیر پاهای من شلاق و باتوم زدند.

🔹در اثر ضربات زیراد پای سمت راست بنده فلج و بی‌حس شده بود.»

زمانی که جواد روحی بعد از چند روز بازجویی اولیه به بازداشتگاه «شهید کاظمی ساری» متعلق به اطلاعات سپاه واقع در زندان تیرکلای این شهر، منتقل شد «از شدت شکنجه و ترس، اختیار ادرارش را از دست داده بود و قدرت تکلم هم نداشت». نهاد بازداشت‌کننده جواد روحی اطلاعات سپاه بود و طی روزهای بعد از آن، و در همان بازداشتگاه بارها و بارها بازجویی شد. بر اثر فشارهای بازجویی در روزهای اول توان حرکت خود را هم از دست داده بود و با توجه به عدم کنترل ادرار، شرایط برای سایر هم‌سلولی‌هایش هم غیرقابل تحمل شده بود و از این رو بار دیگر او را به انفرادی منتقل کردند. در جریان این بازجویی‌ها یکی از شب‌ها وضعیت او چنان وخیم شد که جواد روحی را عریان به میان کریدور بند منتقل کرده و برای کنترل علایم حیاتی دکتر را همانجا بالای سر او بردند.
جواد روحی بعد از مدتی در سلول خود دچار وسواس شده و لااقل روزی ده‌بار به حمام می‌رفت و می‌گفت که این کار به او آرامش می‌دهد.

سازمان عفو بین‌الملل پیشتر در مورد شکنجه‌های جواد روحی و هم پرونده‌‌های او نوشته بود: «جوانان نام‌برده جهت «اعتراف‌گیری» مورد ناپدیدسازی قهری و انواع شکنجه و سایر رفتارهای بی‌رحمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز قرار گرفته‌اند از جمله حبس طولانی‌مدت در سلول‌های انفرادی، آویزان شدن، ضرب و شتم، شلاق، شوک الکتریکی، تهدید به مرگ با گذاشتن اسلحه به روی پیشانی و تجاوز یا سایر خشونت‌های جنسی از جمله گذاشتن یخ روی بیضه‌ها.»

عفو بین الملل همچنین نوشت: «در نتیجه این شکنجه‌ها، جواد روحی دچار پارگی کتف، عدم کنترل ادرار، عوارض گوارشی و اختلالات حرکتی و گفتاری و عرشیا تکدستان دچار شکستگی انگشت پا و مشکلات حافظه شد. بر اساس اطلاعات عفو بین‌المل، بینی مهدی محمدی فرد به دلیل ضرب و شتم در زمان دستگیری شکست و او به دلیل تجاوز دچار جراحات مقعدی و خونریزی مقعدی شد.»


#جواد_روحی #مهسا_امينی‌‌ #زن_زندگی_آزادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
💔20🕊114👌4
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
محمدحسین حسینی، از بازداشت شدگان انقلاب مهسا، در این ویدیو با اشاره به سخنان یکی از نمایندگان مجلس خبرگان که گفته مردم. بی برقی و بی آبی را تحمل می‌کنند. می‌گوید:
«مردم ما خیلی وقته دارن تحمل می‌کنن. بی برقی و بی‌آبی که تازه‌ست. بی امنیتی. اقتصاد فلج. بی حرمتی. مردم ما سال‌هاست با ذلت کنار اومدن. صداشونم در نمیاد. بدبختی رو ترجیح دادن. ببین چیکارمون کردید که با همه اینا کنار اومدیم. نداشتن امنیت و خیلی چیزای دیگه. کسانی هم که صداشون دراومد اومدین کردینشون تو زندان و کشتینشون.»

#آب_برق_زندگی #زن_زندگی_آزادی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech
👍361
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
به مناسبت ۳۰ آگوست روز جهانی ناپدیدشدگان قهری

این ویدئو را در سال‌های گذشته پرستو فاطمی، فعال حقوق بشر، به صورت اختصاصی به آموزشکده توانا ارسال کرده بود.
ایشان در این ویدئو می‌گوید پدیده ناپدیدشدگان قهری، یک رفتار سیاسی است که دولت‌ها علیه شهروندان خود اجرا می‌کنند. این بحران خود فرد و خانواده‌اش را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. او اعدامی‌های دهه شصت را مثال می‌زند که خانواده‌ها هم تحت فشارهای شدید روانی قرار می‌گرفتند.
این فعال حقوق بشر، همچنین از تکرار ناپدیدشدگان قهری در سال‌های اخیر سخن می‌گوید و تاکید می‌کند که باید تا جای ممکن برای ناپدیدشدگان قهری دادخواهی کرد.

۳۰ آگوست هر سال روز جهانی ناپدیدشدگان قهری نامگذاری شده‌ است. این عنوان به افرادی اختصاص‌ دارد که یا توسط حکومت‌های دیکتاتوری و یا در اثر جنگ یا در مسیر مهاجرت اجباری و مواردی نظیر اینها، به سرنوشتی دچار شده‌اند که بستگان یا نمایندگان حقوقی آنها هیچ خبری از سرنوشتشان در دست ندارند.


#ناپدیدشدگان_قهری #یاری_حقوقی_توانا #پرستو_فاطمی #زندانیان_سیاسی #جمهوری_اسلامی

@Tavaana_TavaanaTech
💔253
یادآوری به مناسبت روز جهانی ناپدیدشدگان قهری

سعید زینالی تنها یکی از ناپدیدشدگان قهری حاکمیت جهل و ستم جمهوری اسلامی است او دانشجویی ۲۳ ساله ای بود چند روز بعد از ۱۸ تیر ۷۸ در منزل خود بازداشت شد. مادر سعید، ۲۶ سال است که چشم به در دوخته، دل به نشانی بسته و روحش را تکه‌تکه در راهروهای بی‌پاسخ دادگاه‌ها، نهادها و دیوارهای بسته جا گذاشته. نه فقط خودش، که دخترش را زندانی کردند، همسرش را از کار انداختند، خانواده‌اش را درهم کوبیدند، فقط برای آنکه بگویند: فراموش کن. نپرس. دنبال چهار تا استخوان نباش ...

فرزندت کجاست طرح از بهنام محمدی
https://tavaana.org/where-is-your-child-2/

#ناپدیدشدگان_قهری
#نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
💔304
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مریم، خواهر دادخواه مجتبی قناعتی‌خلاری، تصاویری از برادرش را منتشر کرد و نوشت:
«گویا که جهان، بعد تو زیبا شدنی نیست»
اکانت این خواهر دادخواه در اینستاگرام
maryam.gh137019

مجتبی قناعتی خلاری، جوانی خودساخته، بود که همزمان با تحصیل، کار می‌کرد و پس از فارغ‌التحصیلی در رشته شیمی از دانشگاه ارم شیراز، حسابدار یک شرکت لوازم‌خانگی شد. او زندگی شادی برای خود ساخته بود و به فوتبال، موسیقی رپ، و خوانندگانی چون هیچکس و بهرام علاقه داشت.
مجتبی در اعتراضات سال‌های ۹۶ و ۹۸ فعال بود و تحت تهدیدهای امنیتی قرار داشت. او با انقلاب «زن، زندگی، آزادی» همراه شد و با دیوارنویسی مخالفت خود با دیکتاتوری را نشان داد. سرانجام در ۹ دی‌ماه ۱۴۰۱ حین دیوارنویسی بازداشت شد و در بازداشتگاه تحت شکنجه جان باخت.
مجتبی از مخاطبان نسبتا قدیمی توانا بود....

درباره مجتبی قناعتی خلاری:
https://tavaana.org/mojtaba_ghenaati_kholari/



#مجتبی_قناعتی_خلاری #مجتبی_قناعتی #شیراز #آزادی #آخرین_پنجشنبه_سال #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
🕊23💔151
Forwarded from گفت‌وشنود

سرودن شعر عاشقانه در افغانستان ممنوع شد!


حکومت طالبان قانون جدید «تنظیم مشاعره» را منتشر کرد که بر اساس آن سرودن شعر عاشقانه یا درباره دختران و پسران ممنوع است.

انتقاد از فرمان‌ها، هدایا، احکام و تصامیم هبت‌الله آخوند‌زاده، رهبر طالبان، هم ممنوع اعلام شده است.

در این قانون که در جریده رسمی چاپ شده، آمده که از ستایش پسران و دختران، یا دعوت به روابط با دوستی با آنها، در اشعار پرهیز شود: «شعر باید خالی از عشق مجازی، خواهشات ناروا و احساسات بی‌جا باشد.»

این قانون در یک مقدمه، ۳ باب، دو فصل و ۱۳ ماده به‌تازگی از طرف رهبر طالبان صادر شده است.

در این قانون به شاعران توصیه شده که محتوای شعر خود را طوری آماده کنند که در آن افکار غیراسلامی مانند کمونیسم، ناسیونالیسم، فمینیسم، دموکراسی، الحاد و... رد شده باشد.

#اسلامگرایی #طالبان #عشق #گفتگو_توانا

@Dialogue1402
💔16🕊5👎4
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
یادآوری روز ۳۰ آگوست، روز جهانی ناپدیدشدگان

این ویدئو در سال‌های گذشته به صورت اختصاصی در توانا منتشر شده بود.

حامد فرمند فعال حقوق کودکان بر این باور است که بزرگترین قربانی پدیده ناپدیدسازی قهری، کودکان هستند.

حتی اگر خودِ کودکان به طور مستقیم در جنگ‌ها و حوادث مشابه کشته و یا مفقود نشوند، اما به دلیل ساختار اغلب خانواده‌ها، کودکان یا نان‌آور و منبع درآمد خانواده یعنی پدر را از دست می‌دهند و یا مسئول نگهداری و مراقبتشان یعنی مادر خانواده را و این اتفاقات تاثیرات منفی و بلندمدتی بر زندگی کودکان برجای می‌گذارد.

#ناپدیدشدگان_قهری #۳۰_اوت #یاری_حقوقی_توانا #حامد_فرمند
💔181
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
دقایقی پیش تیم ملی والیبال جوانان ایران قهرمان جهان شد
در دیدار فینال مسابقات والیبال قهرمانی جوانان جهان، تیم والیبال جوانان ایران با نتیجه ۳-۱ مقابل ایتالیا به پیروزی رسید و قهرمان جهان شد.

یادی کنیم از علی مظفری نوجوان والیبالیستی که توسط سرکوبگران جمهوری اسلامی به قتل رسید.
این نوجوان متولد ۱۴ اردیبهشت ۸۴ و اهل قوچان بود. او به ورزش علاقه داشت. باشگاه می‌رفت و تمرین می‌کرد. والیبالیست بود. یک سالی بود که به عضویت باشگاه سایپای تهران در آمده بود.
علی در سال ۱۴۰۱ بهترین بازیکن خراسان شده بود و برای منتخب خراسان شمالی بازی کرد.
شب ۳۰ شهریور ۱۴۰۱، دو روز مانده به شروع تمرینات، برای چکاب پزشکی قبل از تمرین، دکتر رفته بود. موقع برگشت با شروع تظاهرات جوانان قوچان، به سیل قیام‌کنندگان در میدان اصلی شهر پیوست و همان شب توسط سرکوبگران جمهوری اسلامی با شلیک مستقیم گلوله به قتل رسید.
علی نوجوان ورزشکاری بود که هزاران آرزو برای خود و سرزمینش داشت او به اردوی تیم ملی نوجوانان والیبال هم دعوت شده بود.

این جوان قهرمان را هرگز فراموش نمی‌کنیم.

#علی_مظفری #والیبال
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
💔493👍2👎2
مریم کیان‌ارثی، وکیل دادگستری، درباره آخرین وضعیت مینا مشهدی نوشته است:

«مینا مشهدی مهدی فیلمساز همچنان در شرایط سخت در زندان است.

روز ۶ شهریور ۱۴۰۴،  بعد از ۳۵ روز بازداشت، موکل‌ام خانم مینا مشهدی مهدی را برای نیم ساعت در زندان زنان قرچک ورامین ملاقات کردم. درحالی که ۵ روز از صدور قرار بازداشت یک ماهه ایشان گذشته است، تا کنون هیچ قراری مبنی بر استمرار بازداشت یا تبدیل قرار به موکل‌ام ابلاغ نشده است.

مینا به علت کیفیت پایین غذای زندان و شرایط بد، هشت کیلو وزن از دست داده است. ۷۲ نفر زندانی سیاسی زن در فضای ۱۴۰ متر مربع در شرایط بد بهداشتی قرار دارند و این یعنی عملا هر زندانی کمتر از دومتر فضا دارد.»

مینا مشهدی‌مهدی روز سه‌شنبه ۳۱ تیرماه ۱۴۰۴ توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی‌ خود و در حضور همسرش حسن نقاشی، مستندساز، بدون ارائه حکم یا تفهیم اتهام بازداشت شد.
بر اساس گفته‌های حسن نقاشی، همسر مینا مشهدی، مأموران بدون ارائه‌ حکم رسمی قضایی، اقدام به بازداشت وی کرده‌اند.
این زندانی در تاریخ ۱۴ مرداد به بند عمومی زندان قرچک ورامین منتقل شده است و کماکان در بلاتکلیفی به سر می‌برد.
مینا مشهدی مهدی کارگردان فیلم‌های مستند بسیاری از جمله بادگیرهای یزد بوده است.

#یاری_مدنی_توانا  #نه_به_جمهوری_اسلامی  #مینا_مشهدی_مهدی

@Tavaana_TavaanaTech
🕊15💔6
Forwarded from گفت‌وشنود

از نازیسم تا جمهوری اسلامی: سیاست مرگ و شهیدپروری

از نخستین سال‌های پس از انقلاب ۱۳۵۷، جمهوری اسلامی مرگ را در مرکز گفتمان خود قرار داد. عباراتی چون «ملت شهیدپرور» یا شعار «خون شهدا درخت انقلاب را آبیاری کرد» نشان می‌داد که بقای نظام سیاسی به مرگ شهروندان گره زده می‌شود. در این روایت، مرگ نه تراژدی انسانی، بلکه سرچشمه‌ی مشروعیت حکومت معرفی می‌شود.

در برابر چنین نگرشی می‌توان از «زندگی‌پروری» سخن گفت؛ فرهنگی که ارزش انسان را در زیستن، آزادی، رفاه، خلاقیت و شکوفایی می‌بیند، نه در قربانی‌شدن برای استمرار قدرت.

شهیدپروری در سنت شیعی ریشه در واقعه‌ی عاشورا دارد و معنایی معنوی و عدالت‌خواهانه یافته است. شهادت در این معنا انتخاب آگاهانه‌ی فرد برای ایمان و عدالت است. اما هنگامی که حکومت آن را مصادره می‌کند، شهادت از یک انتخاب آزاد به ابزاری تبلیغاتی برای بقای قدرت فروکاسته می‌شود.

این الگو مختص ایران نیست. نظام‌های توتالیتر همواره مرگ را ستوده‌اند: آلمان نازی از «مرگ برای رایش» می‌گفت، شوروی مرگ در راه «مادر میهن» را مقدس می‌دانست، ژاپن نظامی خلبانان کامی‌کازه را می‌ستود و کره شمالی مرگ برای رهبر را وظیفه‌ای مقدس معرفی می‌کند. در همه این موارد، زندگی فردی بی‌ارزش می‌شود و مرگ برای حکومت به اوج افتخار بدل می‌گردد.

از منظر جامعه‌شناختی، این گفتمان جذابیت‌هایی دارد: شهادت هویت می‌سازد، خانواده‌ها از «شهید دادن» موقعیت اجتماعی می‌یابند و در برابر ظلم یا اشغال، فداکاری می‌تواند معنایی عادلانه داشته باشد. اما زمانی که این احساسات انسانی به دست حکومت مصادره می‌شود، فداکاری فردی از معنای اخلاقی تهی شده و صرفاً بقای قدرت را تغذیه می‌کند.

استعاره‌ی «خون شهدا درخت انقلاب را آبیاری کرد» به‌خوبی نشان می‌دهد که چگونه زبان تبلیغاتی، مرگ را طبیعی‌سازی می‌کند: خون، که نشانه‌ی مرگ است، به جوهر حیات بدل می‌شود؛ فقدان فردی پشت بقای کل پنهان می‌گردد و خشونت مشروعیت می‌یابد.

اما جهان امروز بیش از هر زمان دیگر زندگی‌محور است. ارزش‌های نوین در سلامت، آزادی، رفاه، علم و صلح تعریف می‌شوند. بدیل فرهنگ مرگ، زندگی‌پروری است: فرهنگی که فداکاری را نه در مرگ زودرس، بلکه در ساختن آینده‌ای شایسته‌تر معنا می‌کند. آینده‌ای که در آن، انسان نه ابزار قدرت، که غایت ارزش‌هاست.

#حکومت_ایدئولوژیک #جمهوری_اسلامی #نازیسم #گفتگو_توانا

@Dialogue1402
👍182
جمهوری اسلامی ممکن است ۱۰۰ نفر را به اتهام «جاسوسی برای اسرائیل» اعدام کند.

ایران‌اینترنشنال ترجمه گزارشی از روزنامه بریتانیایی ساندی‌تایمز، را منتشر کرده که در آن به سرکوب زنان زندانی در ایران بعد از حمله اسرائیل به زندان اوین در دوم تیر و طی جنگ ۱۲ روزه پرداخته و نوشته است: «این نگرانی‌ وجود دارد که ۱۰۰ نفر به اتهام جاسوسی برای اسرائیل اعدام شوند.»

مطهره گونه‌ای، زندانی سیاسی پیشین که پس از انفجار، ماموران امنیتی آن‌ها را ابتدا به قرنطینه زندان قرچک منتقل کردند و پس از گذشت دو روز، به خانه‌ای امن متعلق به وزارت اطلاعات در مکانی نامعلوم فرستادند، به ساندی‌تایمز گفت:
«خانه امن وحشتناک است. برخلاف زندان‌های معمولی که حداقل ورود زندانی ثبت می‌شود، اسم شما در هیچ کجا ثبت نمی‌شود. آنجا قانونی وجود ندارد. بازجویم به من گفت به تو تجاوز می‌کنم و جسدت را در بیابان می‌اندازم.»
یک وکیل حقوق بشری به روزنامه ساندی‌تایمز گفته است:
«روح انتقام‌جویی بر قوه قضاییه حاکم شده است. یک قاضی به من گفت فرمانده‌ها و مقامات ما کشته شده‌اند و ما باید انتقام بگیریم. او حتی به من اجازه صحبت نداد.»

پیش از این هم سعید منتظرالمهدی، سخنگوی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی، ۲۱ مرداد اعلام کرد که در جریان جنگ ۱۲ روزه بین جمهوری اسلامی و اسرائیل حدود ۲۱ هزار نفر از شهروندان به‌عنوان «مظنون» بازداشت شده‌اند.
نکته قابل توجه اینکه افرادی که توسط جمهوری اسلامی با چنین اتهاماتی بازداشت می‌شوند، عمدتا از حق دسترسی به وکیل محروم هستند و محاکمه آنها عادلانه نیست.

صدای بی‌صدایان باشیم


#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #نه_به_اعدام

@Tavaana_TavaanaTech
💔211👎1
جان عباس واحدیان‌شاهرودی، زندانی سیاسی، در خطر است.
در حالی که این زندانی سیاسی نیاز به درمان و رسیدگی فوری پزشکی دارد، مسئولان زندان حتی اجازه مراجعه او را به بهداری زندان را نمی‌دهند.

عباس واحدیان‌شاهرودی هم‌اکنون در بند ۶/۱ زندان وکیل‌آباد مشهد تحت شرایطی بحرانی محبوس است. او از بیماری‌های متعدد از جمله مشکلات قلبی، پسوریازیس و عفونت دندان رنج می‌برد؛ به حدی که حتی جویدن نان برای او دشوار و دردناک شده است.
بر اساس گزارش‌ها، بنا به دستور رئیس زندان، زندانیان بند ۶/۱ اجازه مراجعه به بهداری زندان برای درمان را ندارند.
تنها یک پزشک هفته‌ای یک بار برای مدت کوتاهی چند دقیقه در بند حضور دارد و مجبور است تعداد زیادی بیمار را بدون دسترسی به آزمایشگاه یا داروی تخصصی معاینه کند، وضعیتی که سلامت زندانیان را به خطر جدی انداخته است.

علیرغم آنکه پزشکی قانونی وضعیت عباس واحدیان شاهرودی را تأیید کرده و برای او «عدم تحمل حبس» صادر کرده است، درخواست‌های مرخصی درمانی این زندانی تاکنون توسط دادگاه و مسئولان زندان مورد موافقت قرار نگرفته است.
فعالان حقوق بشر و خانواده وی بارها خواستار آزادی فوری وی به مرخصی درمانی شده‌اند تا جان او در معرض خطر جدی قرار نگیرد.

عباس واحدیان‌شاهرودی از امضاکنندگان بیانیه ۱۴ فعال سیاسی برای استعفای خامنه‌ای است، ۱۴ فعال سیاسی در سال ۱۳۹۸ نامه‌ای را امضا کردند و در آن خواهان استعفای خامنه‌ای شدند. مرداد همان سال ماموران امنیتی با یورش به منزل این نویسنده و پژوهشگر، عباس واحدیان‌شاهرودی، او را بازداشت کردند. او به ۲۱ سال زندان محکوم شده است.

عباس واحدیان شاهرودی با بیماری پوستی پسوریازیس، مشکلات قلبی، عفونت لثه‌ها و نارسایی تنفسی دست‌وپنجه نرم می‌کند. تمام این مشکلات در زندان ایجاد شده‌اند، درحالی‌ که او هنگام بازداشت کاملا سالم بوده است.

او از دهه شصت بارها در زندان‌های جمهوری اسلامی حبس کشیده است.

صدای زندانیان باشیم

#یاری_مدنی_توانا  #زندانیان_سیاسی  #مشهد  #عباس_واحدیان_شاهرودی

@Tavaana_TavaanaTech
💔312
مادر جاویدنام دنیا فرهادی، ضمن انتشار این تصویر، خطاب به دخترش نوشت:

«دخترم دنیا، تو که مثل یک پرنده در دل کوه‌های زندگی پرواز می‌کردی، الان در سکوتِ این کوه‌های بلند، فقط صدای دلتنگی‌ام به گوش می‌رسد. کوه‌ها هم گویی با من در این فقدان شریکند، چون می‌دانند که در دل من تنها یک جای خالی است، جای تو که دیگر نیستی وقتی نسیم می‌وزد، گویی صدای خنده‌های توست که در باد پیچیده، و هر سنگی که در مسیرم می‌بینم، یادگاری از گام‌های کوچک توست که بر این خاک و کوه‌ها حک شده‌اند. حالا در سکوت مطلق، به من می‌گویند که هنوز هم با تو زندگی می‌کنم، حتی اگر این زندگی برایم پر از اشک و دلتنگی باشد. هر لحظه که در این کوه‌ها قدم می‌زنم، تو را در هر گلی که بر دامنه‌ی کوه شکوفا می‌شود می‌بینم. دخترم، تو همچنان در این کوه‌های پر از سکوت و درد زنده‌ای، روحت میان این درخت‌ها و سنگ‌ها گم‌شده است، و من با هر نفس در دل کوه، به یاد تو زنده‌ام، در دلتنگی‌هایی که تنها کوه‌ها و آسمان‌های بی‌پایان، گواه آن خواهند بود #دنیافرهادی_دانشجو_دخترکارون💔🥀🕊»


دنیا فرهادی، ۲۲ ساله و دانشجوی معماری اهل ایذه، روز ۱۶ آذر ۱۴۰۱ همزمان با روز دانشجو در اهواز ناپدید شد. او پیش‌تر در اعتراضات دانشجویی با بسیجی‌های دانشگاه درگیری داشت. آخرین تماس‌های او با خانواده‌اش حوالی پل کابلی اهواز ثبت شد و پس از آن ناپدید گردید. خانواده‌اش با وجود جستجو و مشاهده آثار خون در محل، روزها از سرنوشت او بی‌خبر ماندند. سرانجام ۲۴ آذر، پیکر او کیلومترها دورتر در حاشیه رود کارون در روستای مظفریه پیدا شد. شواهد نشان می‌داد دنیا فرهادی هدف گلوله قرار گرفته است. نیروهای امنیتی چهار روز مانع حضور غواصان برای جستجو شدند.

#دنیا_فرهادی #ایذه #خوزستان #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
💔465
Forwarded from گفت‌وشنود

اندیشکده هنری جکسون در بریتانیا، در گزارش تازه خود اعلام کرد جمهوری اسلامی با فروپاشی روبه‌رو است. در این گزارش به نقل از سازمان ملل آمده تهران از ابتدای سال جاری نزدیک به ۹۰۰ نفر را اعدام کرده و از مجازات مرگ به‌عنوان ابزار ارعاب و سرکوب استفاده می‌کند.

در این گزارش آمده در صورت سقوط جمهوری اسلامی خطر ایجاد خلأ قدرت و بروز جنگ داخلی وجود دارد و باید به هر قیمتی از وقوع چنین سناریویی برای مردم ایران جلوگیری شود و گذار سیاسی باید سریع و بدون هزینه انجام گیرد.

این اندیشکده یادآور شد که جمهوری اسلامی همچنان به بازسازی برنامه هسته‌ای و صدور تروریسم متعهد است و این امر خطری مداوم برای غرب محسوب می‌شود. حملات هدفمند اخیر آمریکا و اسرائیل به سایت‌های هسته‌ای ضربه‌ وارد کرد اما تهدید را از میان نبرد.

گزارش اندیشکده «هنری جکسون» از اپوزیسیون ایران به‌عنوان جریانی «دارای گرایش فرهنگی لیبرال و خواستار آزادی» یاد کرد و افزود توانایی جمهوری اسلامی در مهار و سرکوب مخالفان، با ترکیب نارضایتی‌های فرهنگی و اقتصادی، خطرات بیشتری برای خود ایجاد کرده است.

اندیشکده «هنری جکسون» تأکید کرد در صورت وجود «برنامه‌ای برای روز بعد» به‌جای خلأ قدرت، احتمال بسیج اپوزیسیون ایران بیشتر خواهد بود. این راهکار بهترین نسخه برای حل تهدیدهای جمهوری اسلامی علیه جامعه جهانی و مردم ایران دانسته شده است./ایران‌اینترنشنال

#جمهوری_اسلامی #تروریسم #لیبرالیسم #گفتگو_توانا


@Dialogue1402
👌22👍4
شکست‌های استراتژیک جمهوری اسلامی و آغاز فروپاشی

گزارش تازه‌ی اندیشکده هنری جکسون با عنوان «سقوط رژیم در ایران: ضرورتی برای ثبات منطقه‌ای؟» (۲۰۲۵) تحلیلی جامع از تحولات اخیر ارائه می‌دهد و نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی ایران طی دو سال گذشته در برابر مجموعه‌ای از ضربات استراتژیک بی‌سابقه، به نقطه‌ای شکننده رسیده است.

این روند از آوریل ۲۰۲۴ آغاز شد، زمانی که اسرائیل در واکنش به حمله موشکی ایران، پدافند هوایی جمهوری اسلامی را منهدم کرد. این حمله نقطه عطفی بود زیرا سال‌ها تبلیغات حکومت درباره «قدرت بازدارندگی» را زیر سؤال برد و نشان داد که زیرساخت دفاعی کشور بسیارضعیفتر از آن چیزی است که در رسانه‌های رسمی نمایش داده می‌شد.

در ادامه،تحولات سوریه و سرنگونی رژیم بشار اسد به دست نیروهای مخالف و با نقش‌آفرینی اسرائیل، ضربه‌ای دیگر به تهران وارد کرد. سقوط دمشق به این معنا بود که مسیر اصلی انتقال سلاح به حزب‌الله قطع شد و استراتژی مشهور «حلقه آتش» جمهوری اسلامی – یعنی محاصره اسرائیل با گروه‌های نیابتی – عملاً بی‌اثر شد.

اما اوج این شکست‌ها در جنگ ۱۲ روزه (۱۳ تا ۲۴ ژوئن ۲۰۲۵) رقم خورد. در این جنگ اسرائیل و ایالات متحده به‌طور هماهنگ نه تنها تأسیسات هسته‌ای فردو، نطنز و اصفهان را بمباران کردند، بلکه صدها موشک بالستیک و سکوی پرتاب را نابود کردند و چندین فرمانده ارشد سپاه پاسداران را نیز از میان برداشتند. این حملات چنان گسترده بود که حتی رهبری جمهوری اسلامی از امکان ارتباط و فرماندهی بازماند؛ خامنه‌ای در پناهگاه مخفی شد و از صدور هرگونه دستور ناتوان ماند.

گزارش می‌نویسد که این وضعیت «نه‌تنها محاسبات استراتژیک رژیم ایران را برهم زد بلکه فرهمندی شخصی و اقتدار کاریزماتیک رهبر را نیز فرو ریخت.» در واقع، بنیانی‌ترین ستون نظام – یعنی «قداست رهبر» – در برابر چشم مردم ترک برداشت.

نویسنده تأکید می‌کند این نخستین بار بود که ایران بابت دهه‌ها صدور تروریسم و بی‌ثبات‌سازی منطقه‌ای هزینه‌ای واقعی پرداخت. سیاستی که از کشتار ۷ اکتبر تا کشته‌شدن بیش از هزار نظامی آمریکایی در خاورمیانه امتداد داشت. به‌بیان دیگر، نظم تروریستی که جمهوری اسلامی طی دهه‌ها ساخته بود، سرانجام با واکنش عملی مواجه شد.

جمع‌بندی گزارش این است که جمهوری اسلامی اکنون در موقعیتی شکننده‌تر از هر زمان دیگر ایستاده است. پرسش اصلی دیگر این نیست که «چه زمانی ایران به بمب اتم خواهد رسید»، بلکه این است:
آیا رژیم می‌تواند همچنان بقا یابد یا فروپاشی آن به ضرورتی اجتناب‌ناپذیر برای امنیت منطقه و جهان تبدیل شده است؟

منبع: Henry Jackson Society, 2025 – «Regime Collapse in Iran: A Necessity for Regional Stability?»

#نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
👍22💯54
چرا مهار ایران کافی نیست و فروپاشی مدیریت‌شده رژیم باید در دستور کار قرار گیرد؟

از گزارش اندیشکده هنری جکسون

گزارش اندیشکده هنری جکسون با عنوان «سقوط رژیم در ایران: ضرورتی برای ثبات منطقه‌ای؟» (۲۰۲۵) توضیح می‌دهد که سیاست سنتی مهار ایران، چه از سوی آمریکا و چه اسرائیل، دیگر پاسخ‌گو نیست. برای سال‌ها، رویکرد غالب این بود که با بازوهای نیابتی ایران مقابله شود، بدون آنکه مستقیماً به قلب رژیم ضربه وارد گردد. اما رویدادهای سال ۲۰۲۵ نشان دادند که این سیاست فرسوده و ناکافی است.
در بخش میانی گزارش آمده است:
«بمباران همزمان مراکز غنی‌سازی فردو، نطنز و اصفهان نشان داد که دیگر دوران بازدارندگی صرف به پایان رسیده است. برای نخستین بار، تأسیسات هسته‌ای ایران به‌طور کامل هدف قرار گرفت و این پیام را به تهران فرستاد که هیچ خط قرمزی برای جامعه جهانی باقی نمانده است.»
این ضربه نمادین بود، زیرا جمهوری اسلامی سال‌ها دستیابی به توان هسته‌ای را نه یک ابزار چانه‌زنی دیپلماتیک، بلکه ضامن بقای رژیم می‌دانست. همان‌طور که در گزارش آمده:

«برای جمهوری اسلامی، سلاح هسته‌ای نه امتیازی در سیاست خارجی بلکه بخشی از شالوده ایدئولوژیک نظام است؛ بدون آن، رهبران ایران بقای خود را در خطر می‌بینند.»
به بیان دیگر، مشکل اصلی تنها برنامه هسته‌ای یا گروه‌های نیابتی نیستند، بلکه خود ماهیت رژیم است که مانع تغییر می‌شود. این همان جایی است که گزارش نتیجه می‌گیرد سیاست مهار دیگر کافی نیست
:
«حتی اگر تأسیسات هسته‌ای بارها تخریب شوند، تهران این مسیر را دوباره آغاز خواهد کرد. تنها زمانی ثبات منطقه تضمین می‌شود که خود رژیم دگرگون یا فروبپاشد.»

بنابراین، نویسنده تأکید می‌کند که غرب و اسرائیل باید از نگاه مقطعی به بحران فاصله بگیرند. مقابله با حماس یا حزب‌الله، یا نابودسازی یک سایت هسته‌ای، مشکل را برای مدتی کوتاه به تعویق می‌اندازد. اما تا زمانی که نظام جمهوری اسلامی با ساختار ایدئولوژیک فعلی پابرجاست، بحران ادامه خواهد داشت.

جمع‌بندی این است که آینده سیاست منطقه‌ای نباید صرفاً بر «مهار و محدودسازی» استوار باشد، بلکه باید به سمت فروپاشی مدیریت‌شده رژیم حرکت کند؛ چرا که تنها در این صورت می‌توان به صلح پایدار در خاورمیانه دست یافت.

✍️ منبع: Henry Jackson Society, 2025 – «Regime Collapse in Iran: A Necessity for Regional Stability?»,

#نه_به_جمهوری_اسلامی #ج_ا_یعنی_جنگ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
👍21💯131