پیام جمعی از زندانیان محکوم‌به‌اعدام در واحد ۲ زندان قزل‌حصار به مردم ایران

«پناه ما شمایید؛ بساط اعدام باید از ایران برچیده شود.»

زندانی محکوم‌به‌اعدام در واحد ۲ زندان قزل‌حصار در اعتراض به اعدام هم‌بندیان خود دست به اعتصاب غذا زده‌اند. آنان در پیامی خطاب به مردم ایران گفته‌اند: «پناه ما شمایید؛ بساط اعدام باید از ایران برچیده شود.»


خطاب به مردم و سایر زندانیان
به نام خدا
مردم عزیز ایران،
در حالی نزدیک به هزار و پانصد نفر از زندانیان محکوم‌به‌اعدام در سالن‌های یک، دو، سه و چهارِ واحد ۲ زندان قزل‌حصار، در اعتراض به اعدام هم‌بندیان خود از روز دوشنبه ۲۱ مهرماه دست به اعتصاب غذا زده‌ایم که دیگر صبرمان از این‌همه ستم و گرفتن جان زندانیان و جوانان لبریز شده است.
هر روز و هر هفته شاهد هستیم که عده‌ای از هم‌بندیانمان به چوبه‌های دار سپرده می‌شوند و تعدادی نیز شب را با کابوس مرگ و چوبه‌های دار سپری می‌کنیم. این زجرآورترین لحظات زندگی ما و خانواده‌های ماست؛ درد و رنجی که سالیان است ادامه دارد. این وضعیت دیگر برای ما قابل تحمل نیست.
ما، جمعی از زندانیان اعتصابی در واحد ۲ قزل‌حصار، خواستار لغو مجازات اعدام در ایران هستیم. بساط اعدام و چوبه‌های دار باید از ایران برچیده شود. چرا و تا کِی باید دولت با نام قانون از جان انسان‌ها بگیرد؟
از همه مردم و کسانی که از این راه صدای ما را می‌شنوند، و از همه زندانیان می‌خواهیم که به هر وسیلهٔ ممکن از ما زندانیانِ زیر حکم اعدام حمایت کنند. پناه ما زندانیان، شما مردم عزیز هستید.
حق ما اعدام نیست و جای ما در زندان نیست.
علیه اعدام در ایران کاری کنید. صدایتان را بلند کنید، در برابر زندان‌ها تجمع کنید و نگذارید زندانیان را اعدام کنند.
از زندانیان اوین و رجایی‌شهر نیز تشکر می‌کنیم که با ما پیوستند.
زندان قزل‌حصار، واحد ۲ — ۲۳ مهرماه ۱۴۰۴
زنده باد ایران
نه به اعدام، نه به اعدام، نه به اعدام، نه به اعدام، نه به اعدام، نه به اعدام!

#نه_به_اعدام #از_قزلحصار_بگو #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
روز گذشته، سه شنبه ۲۲ مهرماه، ناصر تقوایی کارگردان، نویسنده، عکاس، مولف و از چهره های اثرگذار تاریخ سینمای ایران در ۸۴ سالگی درگذشت.

مرضیه وفامهر، همسر تقوایی در پستی نوشت:

ناصر تقوایی
هنرمندی که دشواری آزاده زیستن را برگزید به رهایی رسید.

پروازش را به خاطر بسپاریم.
او عاشق گیاهان بود، به یادش درخت بکاریم.
او عاشق نور بود، شمع خویش را بیافروزیم.
او عاشق جامه ی سپید بود، به یادش سپید بپوشیم.
او عاشق ادبیات بود، به یادش بخوانیم.
او عاشق سینما بود، به یادش تماشا کنیم.
یاد او را با نواختن و شنیدن موسیقی، و تماشای هنرها گرامی بداریم نه غیر از این.

راهرش پر رهرو

همچنین علی تقوایی، پسر ناصر تقوایی با انتشاری ویدئویی از وصیت های پدرش گفت: می‌خواهم فقط به سه نکته اشاره کنم. اول این که ایشان بر اثر ایست قلبی فوت کردند. دوم این که ایشان وصیت کردند که از تابوت برای خاکسپاری استفاده شود. وصیت دیگر ایشان این بود که در ختم شان کسی لباس سیاه نپوشد.

ناصر تقوایی، فیلمساز، نویسنده و هنرمندی مولف و پیشرو در سینمای ایران بود که با نگاهی دقیق، انسانی و شاعرانه به واقعیت‌های اجتماعی و فرهنگی ایران نگریست. آثارش نمونه‌هایی درخشان از سینمای مؤلف‌اند که در آن‌ها دغدغه‌های اجتماعی، زیبایی‌شناسی تصویری و نثر سینمایی منحصر‌به‌فرد در هم تنیده‌اند.

تقوایی از جمله هنرمندانی بود که پس از انقلاب، حاضر نشد تن به سانسور و محدودیت‌های ایدئولوژیک جمهوری اسلامی دهد؛ از همین رو سال‌های زیادی در سکوت زیست.

از تقوایی به عنوان هنرمندی سنت‌شکن یاد شده است. سنت‌شکنی او نه در قالب جنجال، بلکه در شیوه‌ نگاه، روایت و زبان سینمایی‌اش تجلی می‌یافت.

تقوایی با فاصله گرفتن از کلیشه‌های رایج سینمای پیش از انقلاب و نپذیرفتن قالب‌های ایدئولوژیک پس از آن، سینمایی را خلق کرد که در مرز میان واقعیت و شعر حرکت می‌کرد.

او در پرداخت شخصیت‌ها، فضاها و زبان، به‌ویژه در آثارش چون ناخدا خورشید و آرامش در حضور دیگران، نگاهی متفاوت و نقادانه به ساختارهای اجتماعی و فرهنگی داشت و همین استقلال فکری و زیباشناختی باعث شد که از او به عنوان یکی از صداهای نوگرا و سنت‌شکن سینمای ایران یاد شود.

وصیت او هم ادامه سنت‌شکنی‌های شاعرانه این هنرمند است.

#ناصر_تقوایی #سینما #سانسور #گفتگو_توانا

@Dualogue1402

هم‌زمان با بازداشت حسین میربهاری، دفتر «جمعیت دفاع از حقوق کودکان کار و خیابان» پلمب شد

صبح امروز، مأموران امنیتی با حضور در دفتر «جمعیت دفاع از حقوق کودکان کار و خیابان» در پاسگاه نعمت‌آباد تهران، این مرکز را پلمب کرده و.وسایل شخصی و کاریِ مددجویان، مددکاران و دیگر کارکنان حاضر در محل را توقیف کردند.

همزمان حسین میربهاری، بنیان‌گذار این جمعیت بازداشت و به مکان نامعلومی انتقال یافت. همچنین ماموران با حکم بازداشت خواهرش، نادیا میربهاری به منزلش مراجعه کردند. وسایل ارتباطی‌اش را ضبط کرده و تا شنبه فرصت دادند به دادسرای مقدس مراجعه کند

حسین میربهاری، فعال حقوق کودکان ساکن شهر پردیس، پیش‌تر در خردادماه سال جاری نیز بازداشت و پس از ۳۰ روز بازجویی در انفرادی با تودیع وثیقه آزاد شده بود.

#حسین_میربهاری #حقوق_کودک #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
‌
جرج کارلین کمدین و نویسنده آمریکایی، با طنز تند و انتقادی‌اش از مذهب و ساختارهای اجتماعی شناخته می‌شود.

او به خاطر دیدگاه‌های بی‌پروای خود نسبت به مذهب، آن را منبع نفاق و کنترل اجتماعی می‌دانست و اغلب با زبان تیز و صریح خود تعصبات دینی و باورهای مرسوم را به چالش می‌کشید.

کارلین در کمدی خود از مسائل مذهبی برای برانگیختن اندیشه و نقد دیدگاه‌های سنتی استفاده می‌کرد و به عنوان یکی از صدایان برجسته تفکر آزاد و نقادانه شناخته می‌شود.

#جرج_کارلین #استند‌آپ #نقد_اجتماعی #نقد_دین #آزاد_اندیش
#گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
صبح روز سه‌شنبه ۲۲ مهرماه، مأموران وزارت اطلاعات با ورود به منزل ژینوس محمدنژاد، شهروند بهائی ساکن ارومیه، اقدام به تفتیش منزل و ضبط برخی وسایل شخصی از جمله کتاب‌ها و لوازم دیجیتال کردند.

بنا بر گزارش‌های دریافتی، مأموران پس از چند ساعت بازرسی، خانم محمدنژاد را بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل کردند.

خانم محمدنژاد از والدین سالخورده و بیمار خود که در واحدی مجاور خانه او زندگی می‌کنند، مراقبت می‌کرد.

نیروهای امنیتی در جریان این یورش، هر دو واحد مسکونی را مورد تفتیش قرار دادند؛ اقدامی که به گفته شاهدان حدود سه ساعت به طول انجامید.

بازداشت این شهروند بهائی در حالی صورت می‌گیرد که در ماه‌های اخیر گزارش‌های متعددی از افزایش فشارها، احضارها، بازداشت‌ها و توقیف اموال پیروان آیین بهائی در شهرهای مختلف ایران منتشر شده است.

برخوردهای امنیتی با بهائیان، که تنها به دلیل باور دینی‌شان مورد تعقیب قرار می‌گیرند، بار دیگر نگرانی‌های گسترده‌ای را درباره وضعیت آزادی عقیده و وجدان در کشور برانگیخته است.

❓️آیا عدالت می‌تواند بر نفی کرامت انسانی استوار باشد؟

در شرایطی که گروهی از شهروندان به دلیل باور مذهبی خود از حقوق اولیه انسانی محروم می‌شوند، این پرسش بنیادین بیش از پیش معنا می‌یابد.
عدالت، اگر به‌راستی هدف نظام حقوقی و اجتماعی باشد، نمی‌تواند با نادیده‌گرفتن کرامت و برابری انسان‌ها هم‌زیستی کند.

فشار فزاینده بر بهائیان، از مصادره اموال و تعطیلی کسب‌وکارها گرفته تا بازداشت و حبس، نه تنها با اصول انسانی و اخلاقی در تضاد است، بلکه وجدان عمومی را به چالشی عمیق درباره معنای واقعی عدالت و انسانیت فرا می‌خواند.

#داستان_ما_یکیست #بهائیان_ایران #آزادی_باور #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

کتایون ریاحی:
غیبت ناصر تقوایی، پررنگ‌ترین حضورش در تاریخ سینمای ایران بود


در پی درگذشت ناصر تقوایی، کارگردان بزرگ و مؤلف سینمای ایران، کتایون ریاحی در پیامی صوتی از او به عنوان هنرمندی یاد کرد که «غیبتش پررنگ‌ترین حضورش در تاریخ سینمای ایران» بود.

ریاحی گفت:
«هنرمند دو هویت مجزا دارد؛ یکی برآمده از آثارش و دیگری شخصیت حقیقی او، فارغ از حرفه و هنر. اگر شخصیت واقعی هنرمند هم‌وزن آثارش نباشد، با مرگش تنها می‌میرد. اما اگر شخصیت او به بزرگی و گرانمایگی آثارش باشد، مرگش برای جامعه، حتی برای آنان که آثارش را ندیده‌اند، یک فقدان محسوب می‌شود.»

او در ادامه افزود:
«آثار یک هنرمند فقط یک فیلم فاخر، تابلو ماندگار یا قطعه موسیقی نیست. گاه غیبت خودخواسته در برهه‌ای از تاریخ، ارزشمندترین اثر اوست. ناصر تقوایی چنین هنرمندی بود؛ کسی که غیبتش، پررنگ‌ترین حضورش در تاریخ سینمای این سرزمین است. یادش و راهش جاودان.»


ناصر تقوایی گفته بود:

«من نوشته‌های زیادی دارم امّا کجا باید چاپش کنم؟ کجای دنیا واژه‌ها مجرم شده‌اند. مدام سر خودمان را به چیزهایی گرم می‌کنیم که دور باطل است. تا وقتی سانسور است اثری از من منتشر نخواهد شد؛ بگذارید کارهایم کهنه بشوند.»

ناصر تقوایی درباره فیلم‌های نیمه‌تمامش که متوقف شد می‌گوید: «سه فیلم من پی‌در‌پی ناتمام ماند، هیچ گلایه‌ای از هیچ‌ کس ندارم و توقع ندارم کسی در این راه با من همراهی می‌کرد؛ اما فکر می‌کنم کسانی که جلوی این کار را گرفتند و مانع ساخت این نوع فیلم‌ها شدند، بعضی وقت‌ها یک کارمند بودند و نه سیاستمدار، بنابراین این اتفاق تاثیر یک سلیقه است. در هر محیط فرهنگی که مدیرانی دلسوز فرهنگ وجود داشته باشند، انجام کار مستقل متوقف نمی‌شود و زمانی که این شرایط فراهم نبود، ما در خانه نشستیم و فیلم نساختیم. شاید هم اگر حرمتی هم‌اکنون در جامعه داریم به‌ همین علت است که در حد گذران زندگی هم به‌ فیلم‌سازی نگاه نکردیم.»

تقوایی در مصاحبه‌ای گفته بود:
«من در خانه نشستن و خواندن و نوشتن را به ساختن فيلمی که مورد علاقه‌ام نبوده است، ترجيح می‌دهم. به همين فيلمسازان جوان هم می‌گويم. وقتی نمی‌گذارند يا نمی‌شود فيلم خودت را بسازی، می‌توانی بروی سرت را به کار ديگری گرم کنی. تا لااقل حرمت هنرت را نگه داشته باشی. وقتی نمی‌توانم فيلم دلخواهم را بسازم می‌روم عکاسی می‌کنم. عکاسی نشد، می‌روم فيلم‌سازی تدريس می‌کنم. مشکل من و امثال من که چند نفر حرفه‌ای هستيم فقط در کار سينما و فيلم‌سازی نيست. در عالم ادبيات و انتشارات اوضاع از اين هم بدتر است. مميزی ما که روزگاری روی حذف‌های محتوايی تمرکز داشت، حالا شکل غريب و نادرتری پيدا کرده. مميزی ما شده مميزی واژگانی. واژه‌ها خوب و بد شده‌اند، واژه‌ها حلال و حرام شده‌اند. تا جايی که می‌شود گفت نيمی از واژه‌های لغت‌نامه مرحوم دهخدا از زبان فارسی حذف شده‌اند. چرا که استفاده از آن‌ها جرم است. به همين علت نمی‌توانم نوشته‌هايم را منتشر کنم. من و هم‌نسل‌هايم همه در چند حرفه توانايی داريم، هرگز براي امرار معاش درنمانده‌ايم.»

درباره ناصر تقوایی بیشتر بخوانید:

https://tavaana.org/naser_taghvai/

#ناصر_تقوایی #سانسور #ممیزی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

اسماعیل عبدی، فعال مدنی:
اعدام، مکانیسم استمرار سلطه است، نه عدالت

اسماعیل عبدی، فعال مدنی، زندانی سیاسی سابق و از چهره‌های برجسته صنفی معلمان، در یادداشتی تحلیلی، اعدام را نه ابزار قضایی، بلکه سازوکار قدرت در جمهوری اسلامی دانست. او با تکیه بر چند دهه تجربه زیسته و کنشگری صنفی، تأکید می‌کند که «اعدام، نشانه‌ی شکست نهادی و بحران مشروعیت است» و همبستگی با زندانیان اعتصابی را «نه صرفاً اقدامی انسانی، بلکه کنشی سیاسی و رهایی‌بخش» می‌خواند.


متن کامل این یادداشت که در. صفحه اینستاگرام آقای عبدی منتشر شده، به شرح زیر است:


«به‌عنوان معلم و کنشگر صنفی، نقد خود را بر پایه تحلیل ساختاری و تجربه زیسته از چهار دهه حیات جمهوری اسلامی بیان می‌کنم. اعدام در این نظام نه ابزار قضایی، بلکه بخشی از سازوکار قدرت است؛ سازوکاری که حذف فیزیکی را جایگزین پاسخ‌گویی، اصلاح و مشارکت اجتماعی کرده است و مشروعیت حکومت را از عدالت می‌گیرد.

جمهوری اسلامی مبتنی بر تمرکز قدرت، طرد مخالفان و تبعیض سیستماتیک است. اعدام نه استثناء بلکه مکانیسم استمرار سلطه است. این نظام به‌جای رفع نابرابری، اعتراض و فقر، صورت مسأله را با حذف انسان پاک می‌کند و آن را «اجرای حکم» می‌نامد.

عدالت معنا و ابعادش در بازتوزیع قدرت و برابری حقوقی است؛ نه در ترس و حذف. وقتی زندان و اعدام ابزار حکمرانی می‌شوند، جامعه از اصلاح تهی می‌گردد و قانون وسیله تحمیل اراده قدرت می‌شود. اعدام، نشانه شکست نهادی و بحران مشروعیت است، نه راه‌حل.

همبستگی با خانواده‌های زندانیان و خود زندانیان اعتصابی حیاتی است. آنان نه فقط قربانی، بلکه حاملان اعتراض مدنی علیه مرگ‌اندیشی دولت‌اند. زندانیانی که با اعتصاب غذا یا مقاومت ایستاده‌اند، نه فقط برای خود، بلکه برای کرامت و حق زیستن همه ما مقاومت می‌کنند. سکوت در برابر وضعیت آنان، مشروعیت‌بخشی به خشونت دولتی است.

جنبش‌های دادخواهی، سه‌شنبه‌های اعتراضی و شبکه‌های همبستگی، واکنش احساسی نیستند؛ آن‌ها کنش‌های سیاسی و رهایی‌بخش‌اند. جمهوری اسلامی با تهدید، بازداشت و اعدام تلاش می‌کند این حلقه‌های مقاومت را از هم بپاشد، اما همبستگی اجتماعی اکنون مطالبه‌ای سیاسی و اخلاقی است.

به صراحت اعلام می‌کنم:
نه به اعدام، نه به بازتولید خشونت و نه به حکومتی که مرگ را به جای عدالت می‌نشاند.
حق زیستن، حق اعتراض و حق رهایی، بنیاد انسانیت است و امتیاز هیچ قدرتی نیست.

عبور از منطق مرگ، نیازمند چالش ساختاری با خشونت حکومت جمهوری اسلامی است. همبستگی با زندانیان اعتصابی و خانواده‌های آنان نه فقط اخلاقی، بلکه اقدامی سیاسی و آینده‌ساز است. تا وقتی اعدام ابزار حکومت است، هیچ‌کس در امان نیست. مقاومت و همبستگی، شکل مدرن کنش رهایی‌بخش است؛ صدای خانواده‌ها و زندانیان باید تقویت شود و امر دادخواهی به جنبشی فراگیر بدل گردد.

زندگی را باید به سیاست برگرداند؛ و این تنها از مسیر همبستگی ممکن است.
اسماعیل عبدی»

#نه_به_اعدام #از_قزلحصار_بگو #اسماعیل_عبدی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دونالد ترامپ: رژیم ایران در وضعیت شکننده‌ای قرار دارد و برای بقا تلاش می‌کند

دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری ایالات متحده، در نشست مشترک با رئیس اداره تحقیقات فدرال (اف‌بی‌آی) در کاخ سفید گفت جمهوری اسلامی ایران در موقعیتی شکننده قرار دارد و برای بقای خود تقلا می‌کند.

ترامپ اظهار داشت: «امروز حماس هیچ حمایتی ندارد. قبلاً ایران از حماس پشتیبانی می‌کرد، اما حالا می‌گوید “هیس، ما را وارد نکنید”.» او با اشاره به حملات آمریکا علیه تاسیسات هسته‌ای ایران افزود: «آخرین باری که آنها درگیر شدند، نتیجه خوبی نگرفتند.»

رئیس‌جمهوری آمریکا تأکید کرد که برای خلع سلاح حماس نیازی به حضور نیروهای زمینی آمریکا نیست و گفت اقدام نظامی آمریکا و اسرائیل برای از بین بردن توان هسته‌ای جمهوری اسلامی، زمینه‌ساز توافق صلح غزه شد. به گفته او، «اگر ما توان هسته‌ای ایران را از بین نمی‌بردیم، این توافق هرگز شکل نمی‌گرفت. کشورهای عربی آن زمان از ایران می‌ترسیدند، اما حالا دیگر ایران قدرتی ندارد؛ به‌خاطر کاری که ما و اسرائیل انجام دادیم.»

ترامپ همچنین درباره گزارش‌هایی از ادامه برنامه هسته‌ای ایران هشدار داد که اگر تهران در پی ساخت سلاح هسته‌ای باشد، «سایت‌های مربوطه هدف حمله قرار گرفته و نابود خواهند شد». او گفت: «آخرین چیزی که ایران می‌خواهد، ساخت سلاح هسته‌ای است. اگر حتی نزدیک به آن شوند، آن سایت‌ها نابود می‌شوند.»

او در ادامه با اشاره به حملات هوایی آمریکا گفت: «بمب‌افکن‌های بی-۲ ما صدها هزار پوند بمب حمل می‌کردند و هر کدام دقیقاً به هدف خوردند. آنها شبانه و در تاریکی وارد حریم هوایی ایران شدند، کاملاً رادارگریز بودند و هیچ‌کس متوجه‌شان نشد.»

در همین نشست، کش پتل، مدیرکل اف‌بی‌آی، اعلام کرد که در دوران ریاست‌جمهوری ترامپ، رسیدگی به پرونده‌های جاسوسی مرتبط با جمهوری اسلامی ایران ۵۰ درصد افزایش یافته است.


ـ چقدر دردناک است که دربارهٔ کشور ما با تاریخی کهن، فرهنگی غنی و مردمانی صبور، این‌گونه سخن گفته می‌شود. چرا باید حکومتی بر سر کار باشد که با جهان توسعه‌یافته در ستیز است، هدف سیاست خارجی‌اش نه همکاری و رفاه ملت خود، بلکه تخریب و تقابل است؟ چرا باید نام ایران، که روزگاری با اندیشه و فرهنگش الهام‌بخش تمدن‌ها بود، امروز در کنار گروه‌های افراطی و تروریستی شنیده شود؟

ما، به‌عنوان ایرانیانی که دل در گرو آینده‌ی این سرزمین داریم، نمی‌توانیم در برابر این فروکاستن نام ایران به تصویر «تهدید» و «خطر» بی‌تفاوت بمانیم. ایران شایسته‌ی حکومتی است که بر پایه‌ی صداقت، خرد و دوستی با جهان بنا شود، نه بر ترس، دروغ و دشمنی. نجات ایران از ننگ چنین تصویری وظیفه‌ای همگانی است — وظیفه‌ای برای بازگرداندن شأن و آبروی ملی، برای آنکه فرزندانمان در جهانی زندگی کنند که نام «ایران» بار دیگر یادآور فرهنگ، آزادی و کرامت باشد، نه انزوا و تهدید.

#دونالد_ترامپ #ایران #تروریسم #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

محمدرضا مرادبهروزی، روز گذشته پس از تحمل یکسال حبس مجدد ناعادلانه و در مجموع ۷۲۰ رپر حبس به اتهام تبلیغ علیه نظام، از زندان چوبیندر قزوین آزاد شد.

او پس از آزادی، همان جلوی در زندان می‌گوید:

هیچ حکومتی بدتر از ملا نیست
تا سقوطش بیش از یک گام نیست


رضا مرادبهروزی، کارگر ساختمانی است. او از فقر و بی‌عدالتی در صفحه اینستاگرامش سخن می‌گفت. در سال ۱۴۰۱ در کارزار «حجاب بی‌حجاب» همراه همسرش شرکت کرد و روز بعدش بازداشت شد. او پیش از آن هم حکم داشت...

این کارگر، پدر سه فرزند است، در مقطعی هم خودش و هم همسرش در زندان بودند و فرزندانشان شرایط سختی را گذراندند.
او هرگز در برابر ظلم سکوت نکرده است.

#رضا_مرادبهروزی #زندان_چوبیندر #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech