‌
🔹️سالار ولایتمدار، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس، گفت: «ایران هیچ‌گاه اسرائیل را به رسمیت نشناخته و نخواهد شناخت و در اولین فرصت» برای حذف آن اقدام خواهد کرد. او افزود:‌ «اگر رابطه با آمریکا به نفع منافع ملی ایران بود، جمهوری اسلامی در نشست شرم‌الشیخ شرکت می‌کرد.»

این نماینده مجلس درباره رابطه تهران و واشینگتن اشاره کرد:‌ «ذات رابطه گرگ و میش هیچ‌وقت عوض نمی‌شود و اگر ما به آمریکایی‌ها نزدیک شویم، آن‌ها گستاخ‌تر خواهند شد.»


🔹️اظهارات سالار ولایتمدار، نمونه‌ای روشن از همان گفتمان تکراری و فرسوده‌ای است که دهه‌هاست سیاست خارجی و سرنوشت مردم ایران را به گروگان گرفته است.

در حالی‌که میلیاردها دلار از ثروت ملی این سرزمین صرف رویای پرهزینه و بی‌ثمر «قدرت هسته‌ای» شده و بخش بزرگی از سرمایه کشور در تجهیز گروه‌های نیابتی برای آشوب در منطقه تلف گشته، حاکمیت همچنان با شعارهای جنگ‌طلبانه و دشمن‌سازی مداوم به دنبال توجیه بن‌بست خود است.

سیاست دیگرستیز و انزوای عامدانه جمهوری اسلامی، ایران را از جایگاه طبیعی‌اش در معادلات جهانی حذف کرده و به کشوری منزوی، تحریم‌شده و بی‌اعتماد بدل ساخته است.

در این میان، مردم ایران که سزاوار رفاه، امنیت و احترام‌اند تاوان این ماجراجویی‌های ایدئولوژیک را با فقر، تورم و بی‌چشم‌اندازی برای آینده می‌پردازند؛ و سرنوشت ملت در دستان کسانی است که هنوز دشمنی را ابزار بقای خویش می‌دانند.

#اسرائیل #جنگ #صلح #دیگری_ستیزی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
عکسی از اعتصاب غذای زندانیان واحد ۲ قزلحصار

🔹️روی برگه‌ای ترجمه سوره‌ای از قرآن نوشته شده است:
هر مسلمانی که شاهد ظلمی باشد و ساکت بماند، گناهش از ظلم کننده سنگین‌تر است.

آیا دیدن ظلمی که به زندانیان می‌شود، برای مؤمنان مسئولیتی ایجاد نمی‌کند که سکوتشان را بشکنند؟

چرا مراجع و سخنرانان دینی که نسبت به موضوع حجاب حساسیت به خرج می‌دهند در خصوص سلب حق حیات واکنشی نشان نمی‌دهند؟!

🔹️در روزهای اخیر، اعتصاب غذای جمعی زندانیان زندان قزل‌حصار در اعتراض به موج گسترده‌ی اعدام‌ها، به یکی از صداهای خفه‌شده اما عمیق جامعه ایران بدل شده است.

این زندانیان، که بسیاری‌شان با اتهامات مرتبط با فقر، اعتیاد یا جرائم اجتماعی در بند هستند، با بدن‌های گرسنه و جان‌های فرسوده، در برابر سیاست مرگ ایستاده‌اند.

هرچند حکومت آنان را «مجرم» می‌خواند، اما آنان پیش از هر چیز انسان‌اند؛ انسان‌هایی که کرامت ذاتی‌شان با هیچ حکم قضایی از میان نمی‌رود.

در حقیقت، نظامی که فقر، تبعیض، و نابرابری ساختاری را بازتولید می‌کند، خود بستر شکل‌گیری بسیاری از آن جرائمی است که بعدها بهانه‌ اعدام می‌شود.

رفتار جمهوری اسلامی در استفاده‌ بی‌محابا از مجازات مرگ، نه اجرای عدالت، بلکه تداوم سیاستی است که انسان‌های به حاشیه‌‌رانده شده را «بدن‌های قابل حذف» می‌بیند؛ سیاستی که می‌کوشد با حذف فیزیکی آسیب‌دیدگان اجتماعی، چهره‌ بحران‌زده‌ جامعه را پنهان کند، اما در واقع، تنها بر زخم عدالت و انسانیت، خون تازه می‌ریزد.


#از_قزلحصار_بگو #نه_به_اعدام #کرامت_انسانی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

جمعه ۲۵ مهرماه، مصادف با ۱۷ اکتبر ۲۰۲۵، روز جهانی ریشه‌کن کردن فقر است

موضوع سال ۲۰۲۵ از سوی سازمان ملل «پایان دادن به آزار اجتماعی و نهادی از طریق احترام و حمایت مؤثر از خانواده‌ها» تعیین شده است.

سازمان ملل تأکید می‌کند که ریشه‌کنی فقر فقط مسئله درآمد نیست، بلکه مسئله کرامت، عدالت و احساس تعلق انسانی است.
موضوع امسال تمرکز دارد بر پایان دادن به رفتارهای تحقیرآمیز و تبعیض‌آمیز علیه خانواده‌های فقیر و ساخت نهادهایی که به خانواده‌ها کمک کنند تا کنار هم بمانند، رشد کنند و آینده‌ی خود را بسازند.

در این راستا سه تغییر رویکرد اساسی پیشنهاد شده است:

از کنترل به مراقبت:
خدمات اجتماعی باید بر پایه‌ی اعتماد بنا شوند، نه مجازات. شرط‌ها و کاغذبازی‌های سنگین باید کاهش یابد و برخوردها محترمانه و انسانی باشد.

از نظارت به حمایت:
به‌جای سرمایه‌گذاری روی کنترل و جداسازی کودکان از خانواده‌ها، بودجه باید صرف تقویت خانواده‌ها شود:
حمایت درآمدی، مراقبت از کودک، مسکن مناسب، خدمات سلامت روان، آموزش والدین و دسترسی به عدالت.

از تصمیم‌گیری از بالا به راه‌حل‌های مشترک:
خانواده‌های فقیر باید در تمام مراحل طراحی و اجرای سیاست‌ها نقش داشته باشند تا برنامه‌ها با واقعیت زندگی آنان هماهنگ باشد.

پیام محوری امسال:

«فقر شکست فردی نیست؛ شکست سیستم است، انکار کرامت و حقوق بشر است.»
— آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل

زمینه و اهداف:

در جهانی با رشد اقتصادی و فناوری بی‌سابقه، وجود میلیون‌ها انسان در فقر مطلق یک رسوایی اخلاقی است.

فقر پدیده‌ای چندبعدی است: نبود درآمد، امنیت، مسکن، تغذیه، آموزش، سلامت و دسترسی به عدالت.

هدف این روز جهانی، قرار دادن آسیب‌پذیرترین افراد در اولویت سیاست‌گذاری‌ها و تغییر نگرش نهادها از تنبیه به توانمندسازی است.

در مناطق درگیر جنگ و خشونت، فقر به‌سرعت در حال گسترش است.


اما ایران؛

در ایران موضوع فقر به فساد سیستماتیک، ناکارآمدی حکومت، فاصله طبقاتی، تبعیض بی‌عدالتی گره خورده است. ایرانیان زیادی در طی سال‌های اخیر به زیر خط فقر سقوط کرده‌اند. تورم افسارگسیخته شده است و در این میان آسیب‌های اجتماعی افزایش یافته است. مردم برای تامین مایحتاج اولیه خود گرفتارند و مشکل مسکن باعث افزایش حاشیه نشینی شده است. در این میان قشار ضعیف و حاشیه‌ای و کودکان به شدت آسیب می‌بینند سیاست‌های مراقبتی در این زمینه کارساز نیستند.‌
حکومت با صرف بودجه کشور برای مقاصد ایدئولوژیک و تروریستی ضربه بزرگی به اقتصاد ایران زده است ایرانی که کشوری ثروتمند است ولی مردمی فقیر دارد.
در ایران ریشه‌کنی فقر با ریشه کنی حکومت ظالمان پیوند یافته است.

مرتبط:
میلیون‌ها فقیر ایرانی و هیولای گرسنگی
https://tavaana.org/poverty_hunger/
فقر، عامل اصلی ترک تحصیل دانش‌آموزان
https://tavaana.org/students-poverty/

در مسیر برابری: با هم یا بدون هم؟!
https://tavaana.org/path-to-equality/

فقر چو بیرون رود، رواداری برگردد
https://tavaana.org/corruption/

سال تحصیلی جدید و باز هم فقر و محرومیت شماری از دانش‌آموزان از تحصیل
https://tavaana.org/new-school-year-poverty/

طرح از مانا نیستانی

#فقر #فقر_فساد_گرونی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

‏مجید اسکندری جوان ۲۴ساله اهل زیباشهر قزوین، که هم‌اکنون با اتهام محاربه در زندان مشهد، محبوس است

رضا شفاخواه، وکیل دادگستری، نوشت:

موکل #مجید_اسکندری جوان ۲۴ساله اهل زیباشهر قزوین که دارای پرونده‌ای مفتوح درشعبه ۳دادگاه انقلاب قزوین است و باقید وثیقه آزاد بود مجددا به اتهام تازه‌ای توسط اداره اطلاعات مشهد بازداشت شده و محبوس دربند ۵زندان مشهد مختص زندانیان اعصاب و روان است. به گفته وی شرایط نگهداری وخیم است.

بر اساس اطلاعات موجود، مجید اسکندری پیش‌تر نیز در دادگاه انقلاب قزوین به اتهام «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت داخلی و خارجی» در حال محاکمه بوده و هنوز هیچ حکمی دربارهٔ آن پرونده صادر نشده است. با وجود این، دادسرای مشهد از ارجاع پروندهٔ جدید به قزوین خودداری کرده و روند رسیدگی را به‌طور موازی ادامه می‌دهد.

با وجود اینکه جلسه رسیدگی به پرونده شعبه سوم دادگاه انقلاب قزوین، که مرجع صالح و مقدم محسوب میشود، هنوز برگزار نشده و موکول بتاریخ ۲۶مهرماه سال جاری است، بازپرس محترم شعبه ۹۰۱دادسرای کوه‌سنگی مشهد، علیرغم اعلام وکالت و مراتب فوق، از ارجاع پرونده موکل #مجید_اسکندری خودداری می‌کند.


به گزارش نهاد حقوقی دادبان، انتساب اتهام محاربه به این جوان ۲۴ ساله در حالی که پروندهٔ امنیتی او در قزوین هنوز تعیین‌تکلیف نشده، فاقد هرگونه وجاهت قانونی است.


#مجید_اسکندری #محاربه #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

گوشت ناپدید، مرغ پر کشید و نان آجر شد! کجایند دستگاه‌های نظارتی؟

اعتراف غلامرضا میرزایی نماینده بروجن به ناتوانی حکومت در تامین مواد غذایی، در نطق میان دستور

در سایه حکومت استبدادی ولایت فقیه، چنان کالاهای اساسی گران شده‌اند که بسیاری از شهروندان توانایی خرید گوشت و مرغ و ماهی را ندارند، حتی نان هم به زحمت تهیه می‌کنند.

همین فرد راه‌یافته به مجلس رژیم، فرمانده اسبق سپاه بروجن بوده، چه شایستگی‌ای برای قانون‌گذاری دارد؟!

از اهداف چشم‌انداز ۱۴۰۴ این بود که ایران به جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه برسد!
تحت زعامت خامنه‌ای، اکنون جایگاه ایران کجاست؟

#فقر_فساد_گرونی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

🎙️ واکنش گلاب آدینه به طرح به‌کارگیری ۸۰ هزار آمر به معروف

«چرا پس از چهار دهه قانون‌گذاری، سیاست حجاب اجباری موفق نبوده است؟»

گلاب آدینه، هنرمند پیشکسوت سینما و تئاتر ایران، در ویدئویی که از او منتشر شده است، سخنان صریحی درباره ناکامی چهار دهه سیاست‌گذاری حکومتی در موضوع حجاب بیان کرد. او با طرح پرسش‌هایی جامعه‌شناسانه، گفت:
«چرا در طول بیش از چهل سال، با وجود وضع انواع قوانین و سخت‌گیری‌ها، مسئله حجاب به نتیجه مورد نظر مسئولان نرسیده است؟ این نیاز به یک بررسی عمیق جامعه‌شناسانه دارد.»

آدینه با اشاره به طرح جدید «آمران به معروف» افزود:
«الان گفته‌اند ۸۰ هزار نفر قرار است در خیابان‌ها مراقب حجاب خانم‌ها باشند. این یعنی مردم را به جان هم انداختن. این روش نه‌تنها پرهزینه است، بلکه از نظر اجتماعی خطرناک‌ترین شیوه برای رسیدن به یک هدف است.»

او همچنین به تناقض میان اظهارات اخیر محمدرضا باهنر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، و سیاست‌های رسمی حکومت اشاره کرد و گفت:
«چطور تا امروز هرچه از طرف مجمع تشخیص مصلحت گفته می‌شد، سندیت داشت، اما حالا حرف آقای باهنر هیچ اعتباری ندارد؟»

پیش‌تر محمدرضا باهنر در سخنانی اعلام کرده بود که «پارادایم‌ها در جمهوری اسلامی در حال اصلاح است» و «از نظر حقوقی و قانونی، لایحه حجاب دیگر قابل پیگیری نیست و الزام کیفری یا حقوقی برای حجاب وجود ندارد.»

در مقابل، روح‌الله مومن‌نسب، دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر استان تهران، از تشکیل «اتاق وضعیت عفاف و حجاب» و به‌کارگیری «۸۰ هزار نیروی آموزش‌دیده» برای اجرای سیاست‌های مربوط به حجاب در سطح استان خبر داده و گفته است:
«با تشکیل این اتاق، کنش‌های دشمن رصد و راهکارهای فرهنگی، رسانه‌ای و قانونی طراحی و ابلاغ می‌شود.»


#گلاب_آدینه #گشت_ارشاد #حجاب_اجباری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

حمایت از زندانیان اعتصابیِ زندانِ قزل‌حصار
تلاش برای استیفای حقوق هر ایرانی

بیانیه جمعی از زندانیان سیاسی قزل‌حصار


مهر ماه امسال تا کنون با حدود ۲۰۰ اعدام، خونین‌ترین ماه برای محکومان به اعدام بوده است. بی‌جهت نیست که زندانیان واحد ۲ قزل‌حصار در برابر این موج اعدام‌ها دست به اعتراض و اعتصاب غذا زده‌اند؛ چرا که روزانه گروه‌گروه دوستان‌شان را به مسلخ برده و به چوبه‌دار می‌سپارند، و در چنین فضایی هر روز نوبت خود را بی‌هیچ سخنی انتظار می‌کشیدند؛ اکنون، بدین انتظار مرگ اعتراض کردند و جهانی را به همراهی خود فرا می‌خوانند.
حکومت از قضا بیشترین اعدام‌ها را درست در روز جهانی «نه به اعدام» مرتکب شد؛ این امر نشان می‌دهد که کمترین ارزشی هم برای میثاق‌های بین‌المللی قائل نبوده و هیچ نگرانی نسبت به واکنش‌های مجامع جهانی ندارد. این مهم برای ما زندانیان اهمیت ویژه‌ای دارد، چرا که می‌دانیم جز چشم‌انتظاری، امید و یاری از سایر زندانیان و هموطنان‌مان اتکا دیگری نداریم.
این اعدام‌ها و سرکوب‌ها پس از شکست‌های پی‌درپی حکومت و از دست‌دادن «عمق استراتژیک» در منطقه که پیش‌تر می‌گفتند در صورت از دست‌دادن آن باید در شهرها و خیابان‌های ایران بجنگیم، اکنون این صف‌آرایی را به داخل زندان‌ها کشانده و به قتل‌عام زندانیان پرداخته و اینگونه با سرکوب و اعدام در زندان‌ها خط بسته تا به خیابان‌ها کشیده نشود، لذا وقتی راهکار و پاسخی برای اعتراضات به‌حق مردم ندارند، تنها راه را در قربانی‌کردن زندانیان بی‌گناه می‌بینند تا آنها را مایه‌ی وحشت و عبرت عامه کنند و به این وسیله مانع هر اعتراض و شورشی در خیابان‌ها شوند.
مردم ایران نیز خوب می‌دانند که این اعدام‌ها تنها محکومان و زندانیان را هدف نگرفته بلکه کل جامعه ایران را نشانه رفته است؛ به‌گونه‌ای که هموطنان در اقشار مختلف — معلم و کارگر، پرستار و بازنشسته — در اعتراضات صنفی خود نیز با شعارها و پلاکاردهای «نه به اعدام» آشکارا اعلام می‌کنند: «ما را با اعدام زندانیان در برابر چشمان‌مان نترسانید». این آمار وحشیانه‌ی اعدام به‌روشنی نشان می‌دهد که اعدام‌ها بیان‌گر ناتوانی حکومت در پاسخ به مطالبات مردم است و هم‌زمان اهرمی برای جلوگیری از گسترش اعتراضات صنفی و دیگر اعتراضات و تبدیل‌شدن آن‌ها به قیام‌های سراسری. بنابراین مخالفت با اعدام باید در صدر خواسته‌های مردم قرار گیرد.
ما جمعی از زندانیان سیاسیِ زندانِ قزل‌حصار، ضمن حمایت و ستایش شجاعت زندانیان اعتصابی قزل‌حصار و خانواده‌های ایشان، چشم‌امید به مردم و خانواده‌ها دوخته‌ایم که با هر وسیله ممکن پژواک تظلم‌خواهی آن‌ها باشند.

#بیانیه #از_قزلحصار_بگو #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
روز چهارشنبه گذشته فاطمه مهاجرانی در پاسخ به خبرنگاران در مورد شایعه بازگشت گشت‌های ارشاد گفت: ما مثل هر زمان دیگری به انسجام داخلی نیاز داریم، در این مسیر حتما مردم همراهی خواهند کرد. او در ادامه از زبان فعالان فرهنگی زنان را محکوم به "بدن‌نمایی" کرده و گفت: بگویید ما چه کنیم که به یک جامعه متعادل برسیم؛ به هر حال بخشی از مردم ما هم افراد مذهبی هستند، باید چه کنیم که از هر دو طرف به آزادی‌های فردی احترام بگذاریم.

اظهارات سخنگوی دولت، درباره بازگشت گشت ارشاد هرچند در ظاهر لحنی متعادل دارد و بر ضرورت رسیدن به «جامعه‌ای متعادل» تأکید می‌کند، اما در عمق خود حامل همان نگاه سنتی و قدرت‌محور به مسئله آزادی‌های فردی است. او در حالی از احترام به «آزادی‌های فردی از هر دو طرف» سخن می‌گوید که مرز این آزادی را همچنان با معیارهای گروهی خاص یعنی وابستگان ایدئولوژیک نظام تعیین می‌کند. این یعنی تعادل نه به معنای هم‌زیستی آزادانه، بلکه به معنای موازنه‌ای تحمیلی برای جلب رضایت قشر مذهبی وابسته به حاکمیت.

واقعیت این است که در بسیاری از کشورهای مسلمان، از ترکیه گرفته تا امارات و حتی اندونزی، آزادی پوشش یک امر پذیرفته‌شده است. در این کشورها زنان محجبه و بی‌حجاب در کنار هم زندگی می‌کنند، بدون آن‌که نهاد حکومتی در کمین آزادی‌های شخصی باشد. این هم‌زیستی نتیجه درک درست از کرامت انسانی و حق انتخاب است، نه ابزارسازی از دین برای کنترل جامعه. ایران نیز پیش از انقلاب اسلامی چنین تجربه‌ای را از سر گذرانده بود؛ جامعه‌ای که در آن تفاوت سبک زندگی به معنای دشمنی نبود و آزادی ظاهری زنان، نشانه‌ای از بلوغ اجتماعی به شمار می‌رفت، نه تهدیدی برای نظام.

نکته مهمی که او از آن غافل مانده، این است که بسیاری از زنانی که با اجبار حجاب مخالف‌اند، نه بی‌دین‌اند و نه ضد‌مذهب. آن‌ها از دل خانواده‌های مذهبی برآمده‌اند، به ارزش‌های دینی احترام می‌گذارند، اما باور دارند ایمان زمانی معنا دارد که از سر اختیار باشد، نه اجبار. حکومت، با مصادره مفاهیم دینی، سعی دارد میان «مذهبی بودن» و «آزاد بودن» شکاف بیافریند، در حالی که بخش عظیمی از جامعه این دو را در کنار هم می‌خواهد.

آزادی پوشش مسئله‌ای ظاهری نیست؛ مسئله کرامت انسانی و حق تعیین سرنوشت فردی است. زنان و جامعه ایران برای رسیدن به این نقطه، هزینه‌های سنگینی پرداخته‌اند از تحقیر و خشونت خیابانی تا بازداشت و جان‌باختن در اعتراضات. آزموده را آزمودن خطاست؛ نه برای توجیه دوباره‌ سرکوب، بلکه برای پرهیز از تکرار ظلمی که مردم ایران دیگر آن را برنمی‌تابند.
#گشت_ارشاد

@Dialogue1402