«نودشه»، شهر زیبایی که توسط صدام بمباران شیمیایی شد
goo.gl/nWUI1F

در جنگ عراق و ایران و در ۲۶ اسفندماه سال ۱۳۶۶ این شهر توسط هواپیماهای عراق بمباران شیمیایی شد که عوارض آن هنوز گریبان‌گیر اهالی آن‌جا است. درست فردای روزی که صدام شهر حلبچه را بمباران شیمیایی کرد، نودشه نیز از بمب‌های شیمیایی صدام در امان نماند.

هنوز جانبازان شیمیایی هستند که در دشواری بسیار زندگی می‌کنند و جانشان را بر اثر عوارض بمباران شیمیایی آن‌روزها از دست می‌دهند؛ یکی از آن‌ها فائق فلاحتی، جان‌باز شیمیایی ۷۰ درصد بود که در سال ۱۳۹۲ جان خود را از دست داد. چهار فرزند فلاحی نیز بر اثر این بمبارن شیمیایی جان خود را از دست دادند و خود او نیز نهمین کشته‌ی خانواده‌ی فلاحی بر اثر بمباران شیمیایی است.

در این منطقه خانقاه ِ دروایش نیز بسیار است و سماع نیز اجرا می‌شود. شهروندان نودشه بیشتر سنی‌مذهب و پیرو مذهب شافعی هستند که از مذاهب چهارگانه‌ی اهل سنت است. شهروندان این شهر به زبان هورامی (اورامی) سخن می‌گویند که یکی از شاخه‌های زبان کردی است. غذاهای محلی که در شهر نودشه تهیه می‌شود بسیار خوش‌مزه هستند که می‌توان به یاپراخ یا دلمه‌ی بزرگ مو و آش گیاهان کوهستان اشاره کرد. از صنایع منحصر به فر این شهر می توان به گیوه و گیوه‌بافی اشاره کرد. در این شهر اکثریت ساکنان خصوصا زنان گیوه‌بافی که به زبان محلی به آن «کلاش» می‌گویند را آموخته‌اند و می‌دانند.

بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/1AHffOd

https://t.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

جای تنگ مراسم تحلیف و غیبت مولوی عبدالحمید
goo.gl/JQiJ6G

عدم دعوت از «مولوی عبدالحمید» – امام جمعه زاهدان و از رهبران جامعه اهل سنت ایران – برای حضور در مراسم تحلیف دومین دوره ریاست جمهوری «حسن روحانی» در فضای خبری و مجازی ایران اعتراضاتی برانگیخت. مولوی عبدالحمید که از محبوبیت بسیاری در میان جامعه چندمیلیونی اهل سنت ایران برخوردار است در شنبه ۱۴ مرداد در گفتگویی خبر داد که برخی از اعضای دولت حسن روحانی به حضور او در مراسم تحلیف اصرار داشتنند اما هیئت رییسه مجلس شوری اسلامی دعوتنامه‌ای برای او نفرستادند. او گفت: ‌ «میزبان تحلیف، مجلس بود و ظاهرا تمایلی برای دعوت نداشتند. لذا ما هم دیدیم ظاهرا جا تنگ است و ترجیح دادیم حضور نداشته باشیم».
بسیاری از اهل سنت ایران در استان سیستان و بلوچستان و استان کردستان زندگی می‌کنند. نکته جالب توجه این است که در انتخابات اخیر ریاست جمهوری در ایران استان کردستان با ۷۵ درصد و استان سیستان و بلوچستان با ۷۳ درصد از مناطقی بودند که بیشترین رای را به حساب حسن روحانی ریختند. عبدلحمید در اردیبهشت ۱۳۹۶ و در حمایت از انتخاب مجدد حسن روحانی گفته بود: ‌ «به اعتقاد جامعه اهل سنت، دولت یازدهم علی‌رغم مشکلات و نقاط ضعفی که داشته است، اما نقاط قوت آن بیشتر بوده است که امیدواریم اگر دولت فعلی مجدداً روی کار بیاید در راستای رفع مشکلات و نقاط ضعف تلاش‌های بیشتری انجام دهد».

مولوی عبدالحمید در هر دو دوره انتخابات اخیر ریاست جمهوری از حسن روحانی حمایت کرد

اعتراض به عدم حضور مولوی عبدالحمید مختص کاربران عادی نبود. برخی از چهره‌های سیاسی مانند «محمود صادقی» - نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی – نیز در توییتر خود نسبت به این مساله اعتراض کردند. صادقی که به گرایشات اصلاح طلبانه مشهور است در توییتر خود نوشت: ‌ «اگر عدم استفاده از اهل سنت در کابینه را با محدودیت‌ها توجیه می‌کنند، دعوت نکردن از مولوی ‌عبدالحمید در مراسم تحلیف را چگونه توجیه می‌کنند؟». صادقی بود که در توییت دیگری افشا کرد که نمایندگان در اداره مجلس «هیچ کاره» هستند و «همه چیز» با «اراده و خواست رییس و رییس دفتر نظامی – امنیتی‌اش» مدیریت می‌شود.
در واقع محمود صادقی به صورت تلویحی در عدم دعوت از مولوی عبدالحمید، توپ را به زمین «علی لاریجانی» و رییس دفتر نظامی امنیتی او انداخت. رییس دفتر نظامی امنیتی علی لاریجانی، «محمد جعفری صحرارودی» است؛ از فرماندهان سابق سپاه پاسداران و از جمله افرادی که احتمال داده می‌شود در قتل «عبدالرحمن قاسملو» - دبیر کل وقت حزب دمکرات کردستان ایران و از جمله چهره‌های برجسته اپوزیسیون جمهوری اسلامی – نقش داشته است.
«عبدالستار دوشوکی» - بنیانگذار جبهه متحد بلوچستان ایران و بنیانگذار مرکز مطالعات بلوچستان در لندن- محبوبیت بالای مولوی عبدالحمید در میان جامعه مدنی ایرانیان و «شخصیت ملی و فراجناحی» او را یکی از عوامل احتمالی در عدم دعوت از او می‌داند. به گفته او نیروهای امنیتی احتمالا مایل نبودند یک شخصیت برجسته اهل سنت با حضور در مراسم تحلیف توجهات زیادی را به خود جلب کند. او تاکید می‌کند که عدم دعوت از مولوی عبدالحمید، «رسم برادری» نبود.
اهل سنت در ایران از محدودیت‌های قابل توجهی رنج می‌برند. این محدودیت‌ها هم در ساختار حقوقی جمهوری اسلامی وجود دارد و هم به عنوان قوانینی نانوشته تبعیض را بر پیروان بزرگ‌ترین اقلیت مذهبی در ایران روا می‌دارد. براساس اصل ۱۱۵ قانون اساسی، رییس جمهوری اسلامی ایران باید شیعه و «پاسدار مذهب رسمی کشور» باشد. مولوی عبدالحمید درباره این اصل چنین نظری دارد:‌ «یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات تدوین کنندگان قانون اساسی این بود که گفتند رئیس جمهور حتماً باید شیعه باشد. همه‌ما ملت ایران هستیم و این کشور متعلق به همه‌اقوام و مذاهب است و نباید تفاوتی بین شیعه و سنی، کرد، فارس و بلوچ وجود داشته باشد.»

جدای از این مساله اهل سنت هیچگاه در جمهوری اسلامی وزیری در کابینه‌های دولت‌های مختلف نداشته‌اند. جامعه چندمیلیونی اهل سنت در ایران از داشتن یک مسجد ویژه خود در تهران، پایتخت ایران محروم است و حتی نمازخانه‌های آنان در تهران نیز گاهی مورد تعدی نیروهای امنیتی قرار می‌گیرد و به علل امنیتی پلمپ می‌شود. این جدای از محرومیت‌های آشکار در زمینه رفاه اقتصادی و توسعه است که مناطق اهل سنت ایران همچون سیستان و بلوچستان از آن رنج بسیار می‌برند. نقض موارد متعدد حقوق بشر نیز در این استان یک سیاهه بلند را تشکیل داده است. رهبران اهل سنت ایران نیز به صورت شخصی محدودیت‌های بسیاری را تجربه می‌کنند. به عنوان مثال مولوی عبدالحمید حق سفر به خارج از ایران را ندارد و در ایران نیز تنها می‌تواند به تهران سفر کند.
goo.gl/RjzYZy

@Tavaana_TavaanaTech

محمدباقر طباطبایی، مشاور اداره ارشاد خراسان رضوی که همزمان با فرا رسیده عید فطر در توییترش نوشته بود مسجد جامع مکی زاهدان، از بزرگترین مساجد اهل سنت باید تخریب شود، با پاک کردن این پست خود نوشت:‌ «پيامی گذاشتم در توييتر كه اشتباه بود موجب آشفتگی خاطر بعضی هموطنان شد»
.
اين توييت يكى از مديران دولتى است كه خودش را دولت «تدبیر» و «اميد» مى‌نامد. آيا كسانيكه مردم را دعوت می‌كردند به چنین دولتی رای دهند، که عوامل آن بذر نفرت و جدایی می‌افکنند، در خودشان احساس مسووليت می‌كنند؟ یا تنها در موعد انتخابات وظیفه‌ی خود می‌دانند تا حضور پیدا کنند؟
مردم اهل سنت، سیستان و بلوچستان در انتخابات ریاست‌جمهوری با وعده‌هایی که شنیدند مشارکت بالایی داشتند.
چرا یک مدیر حکومتی، به عبادت‌گاه آن‌ها می‌گوید خانه‌ی فساد؟

.
#ایرانی #ایران #ایران_متحد #اهل_سنت #حقوق_ادیان #آزادی_مذهبی #سیستان_و_بلوچستان #مسجد_مکی

@Tavaana_TavaanaTech

مولوی عبدالحمید: در هیچ‌ جای دنیا عبادت اجازه نمی‌خواهد

مولوی عبدالحمید، امام جمعه اهل سنت زاهدان که از محبوبیت قابل توجهی نزد مردم سیستان و بلوچستان و ملت ایران برخوردار است در یک جمله قابل توجه، نکته مهمی را یادآور شدند.

به گفته او: «در هیچ جای دنیا عبادت اجازه نمی‌خواهد»

او این را زمانی گفت که خبر تعطیلی نمازخانه‌های اهل سنت در تهران و مشهد منتشر شده بود. تهران پایتخت ایران است و علی‌رغم اینکه در ایران چند میلیون ایرانی اهل سنت زندگی می‌کنند، در تهران مسجدی برای اهل سنت وجود ندارد.

نه تنها مسجدی وجود ندارد که حتی اجازه نمی‌دهند نمازخانه‌ای نیز برای این مذهب برقرار باشد.

جمهوری اسلامی چه واکنشی نشان می‌داد اگر در یک کشور اروپایی، نمازخانه‌ها یا مساجد شیعیان را تعطیل می‌کردند؟

#مولوی_عبدالحمید #گفتگو_توانا #اهل_سنت #شهروندان_ایران

@Dialogue1402

شبکه وصال حق، که اخبار اهل سنت را پوشش می‌دهد. ویدیویی از زنده‌یاد شهرام احمدی را منتشر کرد، جوانی که با حکم محمد مقیسه اعدام شد.

قاضی مقیسه درعرض پنج دقیقه شهرام احمدی را به اتهام محاربه دادگاهی وذحکم اعدام او را قاضی مقیسه صادر کرد،
شهرام احمدی می‌گوید: در طول دادگاه اصلا نمی‌توانستم از خودم دفاع کنم وقتی حرف می‌زدم قاضی مقیسه می گفت؛ تو خفه شو سنی کثافت

شهرام احمدی یکی از بیست زندانی اهل سنت بود که هشت سال و نیم پیش اعدام شدند. او در نامه‌ای نوشته بود:


«آرزو دارم که مثل یک انسان، مثل یک متهم، در یک دادگاه عادلانه محاکمه شوم، وکیلم را دیده باشم، او پرونده‌ام را خوانده باشد، شکنجه‌گرم کنار قاضی نایستاده باشد، قاضی خشمگین نباشد، قاضی نگوید یا از مملکت شیعه می‌روید، یا می‌میرید، دادگاه از پنج دقیقه بیش‌تر باشد و من اجازه صحبت کردن داشته باشم.
اگر این رویا متحقق شود، در آن‌جا خواهم گفت

- آقای قاضی، من عضو هیچ گروهی نبوده‌ام و هیچ خشونتی در هیچ سطحی از من سر نزده است. من در زندگی خطاهای زیادی مرتکب شده‌ام، اما مجازات هیچ‌کدام‌شان به موجب هیچ قانونی مرگ نیست، مگر قانون آنان که می‌گویند یا با ما، یا بر دار.
- آقای قاضی، زمانی که در بازداشتگاه سپاه بودم، کسی که پایش را روی زخم‌هایم فشار می‌داد، از من می‌خواست که به سناریویی که ساخته بود اعتراف کنم. وقتی به اطلاعات رفتم، آن‌ها داستان سپاه را نپسندیدند. با ریتم شلاق بازجو، ریتم زمان به هم ریخت، سوار بر بدن از هم پاشیده من شدیم و به گذشته رفتیم و او داستانش را روی ورق‌های با چشم‌بند انگشت‌خورده من، از نو نوشت. آقای قاضی، این سرگذشت من نیست، داستانی است که آن مردان خشمگین سرائیده‌اند، دست خود را به خون بی‌گناه آلوده نکنید.»

ویدیو ظاهراً در داخل زندان و مخفیانه ضبط شده است.

به امید روزی که همه از «حق حیات» دیگری، با هر دین و آئینی دفاع کنند و کسی به خاطر اعتقاداتش کشته نشود.


#شهرام_احمدی #محمد_مقیسه #اهل_سنت #رواداری #نه_به_اعدام #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

شهرام احمدی، زندانی سیاسی کُرد اهل سنت، «دو مرتبه» توسط قاضی #محمد_مقیسه به اعدام محکوم شد.

آقای شهرام احمدی، زندانی عقیدتی اهل سنت، در اردیبهشت  ۱۳۸۸ بازداشت و در تاریخ ۱۱ مهر ۱۳۹۱ در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه
در یک محاکمه «شش دقیقه‌ای» غیرعلنی به اتهام «محاربه» به اعدام محکوم شد.
حکم اعدام در دیوان عالی نقض و مجددا به شعبه ۲۸ ارجاع داده شد. قاضی مقیسه در مرداد ۱۳۹۴ بار دیگر با استناد به اعترافات تحت فشار در زمان بازداشت، آقای احمدی را به اعدام محکوم کرد. این‌بار حکم در دیوان عالی کشور تایید شد.

به شهادت آقای احمدی، بازجوها برای اخذ اعتراف او را ۳۳ ماه در سلول انفرادی نگهداری کردند و با شوکر برقی او را شکنجه کرده بودند.
آقای مزین، وکیل آقای احمدی، گفت جلسات دادگاه در زمانی کوتاه و در حد سه تا پنج دقیقه برگزار می‌شد و هیچ فرصتی برای دفاع واقعی به وکیل و متهم داده نمی‌شد و قاضی توجهی به دفاعیات او و درخواست‌های قانونی برای بررسی شواهد و مدارک نکرد: «بارها به مقیسه گفتم که من دارم دفاع می‌کنم، ولی او سرش را پایین می‌انداخت و با تلفن مشغول می‌شد.»

حکم اعدام آقای احمدی به همراه ۳۰ تن از زندانیان سیاسی سنی در ۱۲ مرداد ۱۳۹۵ در زندان رجایی‌شهر کرج به اجرا درآمد.
او در نامه‌ای نوشته بود:


«آرزو دارم که مثل یک انسان، مثل یک متهم، در یک دادگاه عادلانه محاکمه شوم، وکیلم را دیده باشم، او پرونده‌ام را خوانده باشد، شکنجه‌گرم کنار قاضی نایستاده باشد، قاضی خشمگین نباشد، قاضی نگوید یا از مملکت شیعه می‌روید، یا می‌میرید، دادگاه از پنج دقیقه بیش‌تر باشد و من اجازه صحبت کردن داشته باشم.
اگر این رویا متحقق شود، در آن‌جا خواهم گفت

- آقای قاضی، من عضو هیچ گروهی نبوده‌ام و هیچ خشونتی در هیچ سطحی از من سر نزده است. من در زندگی خطاهای زیادی مرتکب شده‌ام، اما مجازات هیچ‌کدام‌شان به موجب هیچ قانونی مرگ نیست، مگر قانون آنان که می‌گویند یا با ما، یا بر دار.
- آقای قاضی، زمانی که در بازداشتگاه سپاه بودم، کسی که پایش را روی زخم‌هایم فشار می‌داد، از من می‌خواست که به سناریویی که ساخته بود اعتراف کنم. وقتی به اطلاعات رفتم، آن‌ها داستان سپاه را نپسندیدند. با ریتم شلاق بازجو، ریتم زمان به هم ریخت، سوار بر بدن از هم پاشیده من شدیم و به گذشته رفتیم و او داستانش را روی ورق‌های با چشم‌بند انگشت‌خورده من، از نو نوشت. آقای قاضی، این سرگذشت من نیست، داستانی است که آن مردان خشمگین سرائیده‌اند، دست خود را به خون بی‌گناه آلوده نکنید.»

ویدیو ظاهراً در داخل زندان و مخفیانه ضبط شده است.


پرونده «یادبود امید» آقای #شهرام_احمدی را در لینک زیر بخوانید:
https://www.iranrights.org/fa/memorial/story/-8012/shahram-ahmadi

#نه_به_اعدام #اهل_سنت #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech