روایت یک پرونده: کمال شریفی و مطلب احمدیان، زندانیان سیاسی
در این برنامه نگاهی شده است به پرونده و وضعیت کمال شریفی و مطلب احمدیان، زندانیان سیاسی.
.
این برنامه با حضور امیرسالار داودی، وکیل و مدافع حقوق بشر، و جمعی از کنشگران برگزار شد.
این برنامه ۴ بهمن ۱۴۰۰ در اتاق آموزشکده در کلاب‌هاوس توانا برگزار شد.
https://youtu.be/CBQomYFor98
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/club-t-jail-case-19-sharifiahmadian
#یاری_حقوقی_توانا #لایو_ایونت #کمال_شریفی #مطلب_احمدیان #حقیقت_زندان
@Tavaana_TavaanaTech
در این برنامه نگاهی شده است به پرونده و وضعیت کمال شریفی و مطلب احمدیان، زندانیان سیاسی.
.
این برنامه با حضور امیرسالار داودی، وکیل و مدافع حقوق بشر، و جمعی از کنشگران برگزار شد.
این برنامه ۴ بهمن ۱۴۰۰ در اتاق آموزشکده در کلاب‌هاوس توانا برگزار شد.
https://youtu.be/CBQomYFor98
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/club-t-jail-case-19-sharifiahmadian
#یاری_حقوقی_توانا #لایو_ایونت #کمال_شریفی #مطلب_احمدیان #حقیقت_زندان
@Tavaana_TavaanaTech
YouTube
روایت یک پرونده: کمال شریفی و مطلب احمدیان، زندانیان سیاسی
در این برنامه نگاهی شده است به پرونده و وضعیت کمال شریفی و مطلب احمدیان، زندانیان سیاسی.
.
این برنامه با حضور امیرسالار داودی، وکیل و مدافع حقوق بشر، و جمعی از کنشگران برگزار شد.
این برنامه ۱۱ بهمن ۱۴۰۰ در اتاق آموزشکده در کلاب‌هاوس توانا برگزار شد.
کانال…
.
این برنامه با حضور امیرسالار داودی، وکیل و مدافع حقوق بشر، و جمعی از کنشگران برگزار شد.
این برنامه ۱۱ بهمن ۱۴۰۰ در اتاق آموزشکده در کلاب‌هاوس توانا برگزار شد.
کانال…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی کرد محبوس در زندان اوین، در این فایل صوتی که به دست آموزشکده توانا رسیده، می‌گوید قصد داشت در اعتراض به اعدام‌های اخیر و ابراز همدلی و همراهی با خانواده‌های جان‌باختگان، ده روز اعتصاب غذا کند، اما به دلیل ابتلا بیماری‌های مختلف که در اثر شکنجه مبتلا شده و از جمله به دلیل ابتلا به بیماری سرطان معده، به دو روز اعتصاب غذا دست خواهد زد.
او ابراز امیدواری کرد که ملت ایران با اتحاد به دموکراسی، آسایش و امنیت برسد.
مطلب احمدیان، از سال ۱۳۸۹ تا کنون، بدون یک روز مرخصی در زندان است. وقتی در سال ۱۳۹۹ پدرش فوت کرد، به او اجازه شرکت در مراسم خاکسپاری را ندادند. او در زندان در اثر شکنجه به عارضه نخاعی، عفونت بیضه و مجاری ادراری مبتلا شده است.
مطلب احمدیان که ۲۳۰ روز از ابتدای بازداشت خود را در سلول انفرادی گذرانده است، به سی سال حبس به اتهام محاربه محکوم شده و اکنون بیش از ۱۳ سال است که بدون مرخصی در زندان است.
در ۴ بهمن ۱۴۰۰ در یک برنامه کلاب‌هاوسی نگاهی داشتیم به پرونده این زندانی سیاسی، با حضور امیرسالار داوودی، این برنامه را اینجا گوش دهید:
.
https://youtu.be/CBQomYFor98
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/club-t-jail-case-19-sharifiahmadian
#یاری_مدنی_توانا #مطلب_احمدیان #حقیقت_زندان #نه_به_اعدام #محمد_فرامرزی #محسن_مظلوم #وفا_آذربار #پژمان_فاتحی #بیانیه #اعتصاب_غذا
@Tavaana_TavaanaTech
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی کرد محبوس در زندان اوین، در این فایل صوتی که به دست آموزشکده توانا رسیده، می‌گوید قصد داشت در اعتراض به اعدام‌های اخیر و ابراز همدلی و همراهی با خانواده‌های جان‌باختگان، ده روز اعتصاب غذا کند، اما به دلیل ابتلا بیماری‌های مختلف که در اثر شکنجه مبتلا شده و از جمله به دلیل ابتلا به بیماری سرطان معده، به دو روز اعتصاب غذا دست خواهد زد.
او ابراز امیدواری کرد که ملت ایران با اتحاد به دموکراسی، آسایش و امنیت برسد.
مطلب احمدیان، از سال ۱۳۸۹ تا کنون، بدون یک روز مرخصی در زندان است. وقتی در سال ۱۳۹۹ پدرش فوت کرد، به او اجازه شرکت در مراسم خاکسپاری را ندادند. او در زندان در اثر شکنجه به عارضه نخاعی، عفونت بیضه و مجاری ادراری مبتلا شده است.
مطلب احمدیان که ۲۳۰ روز از ابتدای بازداشت خود را در سلول انفرادی گذرانده است، به سی سال حبس به اتهام محاربه محکوم شده و اکنون بیش از ۱۳ سال است که بدون مرخصی در زندان است.
در ۴ بهمن ۱۴۰۰ در یک برنامه کلاب‌هاوسی نگاهی داشتیم به پرونده این زندانی سیاسی، با حضور امیرسالار داوودی، این برنامه را اینجا گوش دهید:
.
https://youtu.be/CBQomYFor98
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/club-t-jail-case-19-sharifiahmadian
#یاری_مدنی_توانا #مطلب_احمدیان #حقیقت_زندان #نه_به_اعدام #محمد_فرامرزی #محسن_مظلوم #وفا_آذربار #پژمان_فاتحی #بیانیه #اعتصاب_غذا
@Tavaana_TavaanaTech
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، علیرغم حال نامساعد جسمی از رسیدگی پزشکی تخصصی محروم مانده است.
وی اخیرا برای درمان به بیمارستان اعزام و پس از مدتی کوتاه، بدون رسیدگی پزشکی مناسب به زندان بازگردانده شد.
یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی به خبرگزاری هرانا گفت:
مطلب احمدیان بیستم اسفند، جهت طی مراحل درمان و انجام آزمایشات به بیمارستان سینا اعزام شد و با دستبند به تخت بیمارستان بسته شد. او چند روز بعد، بدون رسیدگی درمانی تخصصی، به بهانه عدم نوبت‌دهی پزشک معالج در آستانه عید نوروز، به زندان بازگردانده شد. این زندانی اکنون به دلیل عدم انجام اقدامات پزشکی لازم، با حال جسمانی نامساعدی مواجه است.
لازم به ذکر است، این زندانی سیاسی به دلیل عارضه نخاعی باید هر شش ماه یکبار تحت آزمایش ام‌آرآی قرار گیرد، همچنین جهت جلوگیری از پیشرفت بیماری و درمان به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کند.
مطلب احمدیان که ۲۳۰ روز از ابتدای بازداشت خود را در سلول انفرادی گذرانده است، به سی سال حبس به اتهام محاربه محکوم شده و اکنون بیش از ۱۳ سال است که بدون مرخصی در زندان است.
مطلب احمدیان، حدودا ۳۹ ساله و اهل شهرستان بانه است۔
درباره او ببینید
https://youtu.be/CBQomYFor98
#یاری_حقوقی_توانا
#مطلب_احمدیان
#زندان
#زندانی
@Tavaana_TavaanaTech
وی اخیرا برای درمان به بیمارستان اعزام و پس از مدتی کوتاه، بدون رسیدگی پزشکی مناسب به زندان بازگردانده شد.
یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی به خبرگزاری هرانا گفت:
مطلب احمدیان بیستم اسفند، جهت طی مراحل درمان و انجام آزمایشات به بیمارستان سینا اعزام شد و با دستبند به تخت بیمارستان بسته شد. او چند روز بعد، بدون رسیدگی درمانی تخصصی، به بهانه عدم نوبت‌دهی پزشک معالج در آستانه عید نوروز، به زندان بازگردانده شد. این زندانی اکنون به دلیل عدم انجام اقدامات پزشکی لازم، با حال جسمانی نامساعدی مواجه است.
لازم به ذکر است، این زندانی سیاسی به دلیل عارضه نخاعی باید هر شش ماه یکبار تحت آزمایش ام‌آرآی قرار گیرد، همچنین جهت جلوگیری از پیشرفت بیماری و درمان به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کند.
مطلب احمدیان که ۲۳۰ روز از ابتدای بازداشت خود را در سلول انفرادی گذرانده است، به سی سال حبس به اتهام محاربه محکوم شده و اکنون بیش از ۱۳ سال است که بدون مرخصی در زندان است.
مطلب احمدیان، حدودا ۳۹ ساله و اهل شهرستان بانه است۔
درباره او ببینید
https://youtu.be/CBQomYFor98
#یاری_حقوقی_توانا
#مطلب_احمدیان
#زندان
#زندانی
@Tavaana_TavaanaTech
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی، با وجود عدم تکمیل درمان به زندان اوین بازگردانده شد
امروز چهارشنبه دوم خردادماه ۱۴۰۳، مطلب احمدیان، زندانی سیاسی، از بیمارستان تهران‌پارس به زندان بازگردانده شد.
این زندانی از بیماری‌های متعددی از جمله زخم‌معده و زخم‌لوزالمعده و آسیب های نخاعی رنج می‌برد.
این زندانی ۱۷ اردیبهشت جهت انجام عمل جراحی به بیمارستان تهران‌پارس اعزام شد و تحت عمل جراحی روده قرار گرفت. به تشخیص پزشکان مطلب احمدیان نیاز به جراحی دیسک کمر و جراحی پارگی پرده دیافراگم هم داشته که درمان ناتمام مانده و به احبار به زندان بازگردانده شد.
به گفته یک منبع مطلع: «آقای صالحی، دادستان تهران، با توقف حکم مطلب احمدیان مخالفت کرده است. این در حالی است که پزشکی قانونی بر توقف حکم وی به مدت یک ماه تاکید داشته.»
با وجود این‌که بهداری زندان اوین بارها طی نامه هایی متعدد به دادستانی اعلام کرده بود که شرایط و امکان نگهداری از آقای احمدیان را در زندان ندارد و مراحل درمانی او باید در مراکز درمانی خارج از زندان صورت گیرد.
این زندانی سیاسی پیشتر نیز از رسیدگی مناسب پزشکی محروم مانده بود، وزن او به زیر ۴۰ کیلوگرم کاهش پیدا کرده و شکم وی متورم شده است.
مطلب احمدیان در تاریخ ۱۳ مهرماه ۱۳۸۹ بازداشت و پس از حدود ۲۳۰ روز تحمل سلول انفرادی در پرونده اول خود به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از گروه های اپوزیسیون، به ۳۰ سال حبس در تبعید در زندان میناب محکوم شد و اکنون بیش از ۱۳ سال است که بدون مرخصی در زندان است.
مطلب احمدیان، حدودا ۳۹ ساله و اهل شهرستان بانه است۔
درباره او ببینید
https://youtu.be/CBQomYFor98
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#زندان
#زندانی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#مطلب_احمدیان
@Tavaana_TavaanaTech
امروز چهارشنبه دوم خردادماه ۱۴۰۳، مطلب احمدیان، زندانی سیاسی، از بیمارستان تهران‌پارس به زندان بازگردانده شد.
این زندانی از بیماری‌های متعددی از جمله زخم‌معده و زخم‌لوزالمعده و آسیب های نخاعی رنج می‌برد.
این زندانی ۱۷ اردیبهشت جهت انجام عمل جراحی به بیمارستان تهران‌پارس اعزام شد و تحت عمل جراحی روده قرار گرفت. به تشخیص پزشکان مطلب احمدیان نیاز به جراحی دیسک کمر و جراحی پارگی پرده دیافراگم هم داشته که درمان ناتمام مانده و به احبار به زندان بازگردانده شد.
به گفته یک منبع مطلع: «آقای صالحی، دادستان تهران، با توقف حکم مطلب احمدیان مخالفت کرده است. این در حالی است که پزشکی قانونی بر توقف حکم وی به مدت یک ماه تاکید داشته.»
با وجود این‌که بهداری زندان اوین بارها طی نامه هایی متعدد به دادستانی اعلام کرده بود که شرایط و امکان نگهداری از آقای احمدیان را در زندان ندارد و مراحل درمانی او باید در مراکز درمانی خارج از زندان صورت گیرد.
این زندانی سیاسی پیشتر نیز از رسیدگی مناسب پزشکی محروم مانده بود، وزن او به زیر ۴۰ کیلوگرم کاهش پیدا کرده و شکم وی متورم شده است.
مطلب احمدیان در تاریخ ۱۳ مهرماه ۱۳۸۹ بازداشت و پس از حدود ۲۳۰ روز تحمل سلول انفرادی در پرونده اول خود به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از گروه های اپوزیسیون، به ۳۰ سال حبس در تبعید در زندان میناب محکوم شد و اکنون بیش از ۱۳ سال است که بدون مرخصی در زندان است.
مطلب احمدیان، حدودا ۳۹ ساله و اهل شهرستان بانه است۔
درباره او ببینید
https://youtu.be/CBQomYFor98
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#زندان
#زندانی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#مطلب_احمدیان
@Tavaana_TavaanaTech
عدم رسیدگی پزشکی به وضعیت مطلب احمدیان در زندان اوین
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، علیرغم وخامت وضعیت جسمی، کماکان از رسیدگی پزشکی تخصصی محروم مانده است. وی از بیماری‌های عفوت و تورم روده، تپش قلب، درد در قفسه سینه و عفونت ریه رنج می‌برد.
یک منبع مطلع به «هرانا» گفته است:
«آقای احمدیان پس از عمل جراحی روده دچار عفونت و تورم شدید در ناحیه شکم شده و ریه وی به دلیل عفونت طولانی‌مدت آب آورده و از درد قفسه سینه و تپش قلب نیز رنج می‌برد. علیرغم نیاز فوری به رسیدگی پزشکی، دادستان تهران از انتقال وی به بیمارستان ممانعت کرده است.»
این زندانی سیاسی پیشتر نیز از رسیدگی مناسب پزشکی محروم مانده بود، وزن او به زیر ۴۰ کیلوگرم کاهش پیدا کرده و شکم وی متورم شده است.
مطلب احمدیان در تاریخ ۱۳ مهرماه ۱۳۸۹ بازداشت و پس از حدود ۲۳۰ روز تحمل سلول انفرادی در پرونده اول خود به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از گروه های اپوزیسیون، به ۳۰ سال حبس در تبعید در زندان میناب محکوم شد و اکنون بیش از ۱۳ سال است که بدون مرخصی در زندان است.
مطلب احمدیان، حدودا ۳۹ ساله و اهل شهرستان بانه است۔
درباره او ببینید
https://youtu.be/CBQomYFor98
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#زندان
#زندانی
#مطلب_احمدیان
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، علیرغم وخامت وضعیت جسمی، کماکان از رسیدگی پزشکی تخصصی محروم مانده است. وی از بیماری‌های عفوت و تورم روده، تپش قلب، درد در قفسه سینه و عفونت ریه رنج می‌برد.
یک منبع مطلع به «هرانا» گفته است:
«آقای احمدیان پس از عمل جراحی روده دچار عفونت و تورم شدید در ناحیه شکم شده و ریه وی به دلیل عفونت طولانی‌مدت آب آورده و از درد قفسه سینه و تپش قلب نیز رنج می‌برد. علیرغم نیاز فوری به رسیدگی پزشکی، دادستان تهران از انتقال وی به بیمارستان ممانعت کرده است.»
این زندانی سیاسی پیشتر نیز از رسیدگی مناسب پزشکی محروم مانده بود، وزن او به زیر ۴۰ کیلوگرم کاهش پیدا کرده و شکم وی متورم شده است.
مطلب احمدیان در تاریخ ۱۳ مهرماه ۱۳۸۹ بازداشت و پس از حدود ۲۳۰ روز تحمل سلول انفرادی در پرونده اول خود به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از گروه های اپوزیسیون، به ۳۰ سال حبس در تبعید در زندان میناب محکوم شد و اکنون بیش از ۱۳ سال است که بدون مرخصی در زندان است.
مطلب احمدیان، حدودا ۳۹ ساله و اهل شهرستان بانه است۔
درباره او ببینید
https://youtu.be/CBQomYFor98
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#زندان
#زندانی
#مطلب_احمدیان
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی، که ۱۵ سال گذشته را بدون حتی یک ساعت مرخصی در زندان سپری کرده است، در نامه‌ای از زندان اوین به شرح وضعیت نامناسب جسمی و بیماری‌های خود پرداخته است.
او از بیماری‌های تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده، پارگی فتق، پیچ‌خوردگی معده و نارسایی کلیه رنج می‌برد.
مطلب احمدیان در نامه خود اشاره کرده است که دادستان با توقف اجرای حکم یا اعطای مرخصی برای درمان به این زندانی سیاسی مخالفت کرده است.
متن کامل این نامه که در اختیار هرانا قرار گرفته است، در ادامه می‌آید:
«هرگز از مرگ نهراسیده‌ام
اگرچه دستانم در ابتذال شکننده‌تر بود
هراس من – باری – همه از مردن در سرزمینی است
که مزد گورکن
از آزادی آدمی
افرون‌تر باشد.
مردم شریف و مبارز ایران و کردستان
من زندانی سیاسی مطلب احمدیان، متولد بانه در کردستان، هستم که محکوم به ۳۰ سال زندان می‌باشم و هم‌اکنون ۱۵ سال از آن را بدون حتی یک روز و یک ساعت مرخصی در سخت‌ترین شرایط سپری کرده‌ام. از نوجوانی با درک ظلم و ستم سیستماتیک در حق مردم کردستان، در حد فهم و آگاهی خود برای آزادی و برابری تمام مردم سرزمینم مبارزه کرده‌ام. در سال ۱۳۸۹، در سن ۲۵ سالگی دستگیر شدم و در زمان بازجویی تحت انواع شکنجه‌ها قرار گرفتم که حتی فکر کردن به آن تن هر انسان با وجدانی را به لرزه در می‌آورد. در طی دوران بازجویی و بازداشتم در ارومیه، برای ماه‌ها در سلول انفرادی نگه داشته شدم. در این ایام، بازجویان پایم را شکستند، کتفم را از جا درآوردند، دنده‌هایم شکسته شد، تمامی دندان‌هایم بجز ۳ عدد در دهانم خرد شد و مشت و لگد و کابل جیره روزانه‌ام شد. تا جایی که بخاطر دارم، یک ضربه کاری به کمرم، دنیا را در برابر چشمانم تیره و تار کرد. وقتی به‌هوش آمدم، در سلول انفرادی خودم بودم، ولی توانایی حرکت نداشتم و تا ۶ ماه فلج کامل بودم و پوشک می‌بستم. بعدها مشخص شد که بر اثر ضربات میلگرد، ۳ مهره کمرم شکسته و آسیب جدی دیده است.
در تمام این ۱۵ سال گذران حبس، روزی نبوده است که آب خوشی از گلویم پایین برود و بیماریها رهایم کنند. ولی همیشه در وجودم احساس سربلندی و غرور می‌کنم؛ چون بنا به آموخته‌هایم، مقاومت در برابر ظلم و ستم را عین زندگی می‌دانم و برای سربلندی مردم سرزمینم همیشه حی و حاضر هستم.
مردم شریف و مبارز ایران و کردستان
هرچند این فرزند کوچک شما در جان خود احساس ایستادگی و مقاومت می‌کند، اما شکنجه‌ها و سالیان متمادی زندان، جسم مرا به کلکسیونی از بیماریها تبدیل کرده است. هم‌اکنون من با تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده و خونریزی روده، پارگی فتق و پرده دیافراگم، پیچ‌خوردگی معده و استفراغ‌های روزانه، تپش قلب، تنگی نفس، زخم اثنی‌عشر و نارسایی کلیه دست به گریبانم. به‌طوری‌که حتی از خوردن غذا نیز عاجزم و وزنم به‌شدت کاهش یافته است؛ در حالی‌که شکمم به‌دلیل آب‌آوردگی، بسیار متورم و دردناک شده است.
من از مرگ در راه آزادی و باورهایم هیچ هراسی ندارم، اما نمی‌توانم بدون مبارزه و در سکوت به آن تن دهم. از همین رو از تمام وجدان‌های بیدار و نهادهای حقوق بشری تقاضا دارم تا صدای من باشند و به تمام مراجع قانونی، حقوقی و بین‌المللی و شخص گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، خانم مای ساتو، اعلام می‌دارم که مسئولیت مستقیم جان من بر عهده شخص صالحی، دادستان تهران، می‌باشد. دیگر سکوت نخواهم کرد و حق مشروع خود می‌دانم تا اعتراضم را به هر طریقی که می‌توانم بیان نمایم.
زندان اوین
بهمن ماه ۱۴۰۳»
مطلب احمدیان، اکنون کمتر از ۳۹ سال دارد در سال ۱۳۸۹ به اتهام «محاربه» از طریق عضویت در یکی از گروه‌های اپوزیسیون بازداشت شد و به ۳۰ سال زندان در تبعید محکوم شد و هم‌اکنون در بند چهار زندان اوین محبوس است.
#ژن_ژیان_آزادی
#زن_زندگی_آزادی
#زندانی_سیاسی
#مطلب_احمدیان
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
او از بیماری‌های تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده، پارگی فتق، پیچ‌خوردگی معده و نارسایی کلیه رنج می‌برد.
مطلب احمدیان در نامه خود اشاره کرده است که دادستان با توقف اجرای حکم یا اعطای مرخصی برای درمان به این زندانی سیاسی مخالفت کرده است.
متن کامل این نامه که در اختیار هرانا قرار گرفته است، در ادامه می‌آید:
«هرگز از مرگ نهراسیده‌ام
اگرچه دستانم در ابتذال شکننده‌تر بود
هراس من – باری – همه از مردن در سرزمینی است
که مزد گورکن
از آزادی آدمی
افرون‌تر باشد.
مردم شریف و مبارز ایران و کردستان
من زندانی سیاسی مطلب احمدیان، متولد بانه در کردستان، هستم که محکوم به ۳۰ سال زندان می‌باشم و هم‌اکنون ۱۵ سال از آن را بدون حتی یک روز و یک ساعت مرخصی در سخت‌ترین شرایط سپری کرده‌ام. از نوجوانی با درک ظلم و ستم سیستماتیک در حق مردم کردستان، در حد فهم و آگاهی خود برای آزادی و برابری تمام مردم سرزمینم مبارزه کرده‌ام. در سال ۱۳۸۹، در سن ۲۵ سالگی دستگیر شدم و در زمان بازجویی تحت انواع شکنجه‌ها قرار گرفتم که حتی فکر کردن به آن تن هر انسان با وجدانی را به لرزه در می‌آورد. در طی دوران بازجویی و بازداشتم در ارومیه، برای ماه‌ها در سلول انفرادی نگه داشته شدم. در این ایام، بازجویان پایم را شکستند، کتفم را از جا درآوردند، دنده‌هایم شکسته شد، تمامی دندان‌هایم بجز ۳ عدد در دهانم خرد شد و مشت و لگد و کابل جیره روزانه‌ام شد. تا جایی که بخاطر دارم، یک ضربه کاری به کمرم، دنیا را در برابر چشمانم تیره و تار کرد. وقتی به‌هوش آمدم، در سلول انفرادی خودم بودم، ولی توانایی حرکت نداشتم و تا ۶ ماه فلج کامل بودم و پوشک می‌بستم. بعدها مشخص شد که بر اثر ضربات میلگرد، ۳ مهره کمرم شکسته و آسیب جدی دیده است.
در تمام این ۱۵ سال گذران حبس، روزی نبوده است که آب خوشی از گلویم پایین برود و بیماریها رهایم کنند. ولی همیشه در وجودم احساس سربلندی و غرور می‌کنم؛ چون بنا به آموخته‌هایم، مقاومت در برابر ظلم و ستم را عین زندگی می‌دانم و برای سربلندی مردم سرزمینم همیشه حی و حاضر هستم.
مردم شریف و مبارز ایران و کردستان
هرچند این فرزند کوچک شما در جان خود احساس ایستادگی و مقاومت می‌کند، اما شکنجه‌ها و سالیان متمادی زندان، جسم مرا به کلکسیونی از بیماریها تبدیل کرده است. هم‌اکنون من با تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده و خونریزی روده، پارگی فتق و پرده دیافراگم، پیچ‌خوردگی معده و استفراغ‌های روزانه، تپش قلب، تنگی نفس، زخم اثنی‌عشر و نارسایی کلیه دست به گریبانم. به‌طوری‌که حتی از خوردن غذا نیز عاجزم و وزنم به‌شدت کاهش یافته است؛ در حالی‌که شکمم به‌دلیل آب‌آوردگی، بسیار متورم و دردناک شده است.
من از مرگ در راه آزادی و باورهایم هیچ هراسی ندارم، اما نمی‌توانم بدون مبارزه و در سکوت به آن تن دهم. از همین رو از تمام وجدان‌های بیدار و نهادهای حقوق بشری تقاضا دارم تا صدای من باشند و به تمام مراجع قانونی، حقوقی و بین‌المللی و شخص گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، خانم مای ساتو، اعلام می‌دارم که مسئولیت مستقیم جان من بر عهده شخص صالحی، دادستان تهران، می‌باشد. دیگر سکوت نخواهم کرد و حق مشروع خود می‌دانم تا اعتراضم را به هر طریقی که می‌توانم بیان نمایم.
زندان اوین
بهمن ماه ۱۴۰۳»
مطلب احمدیان، اکنون کمتر از ۳۹ سال دارد در سال ۱۳۸۹ به اتهام «محاربه» از طریق عضویت در یکی از گروه‌های اپوزیسیون بازداشت شد و به ۳۰ سال زندان در تبعید محکوم شد و هم‌اکنون در بند چهار زندان اوین محبوس است.
#ژن_ژیان_آزادی
#زن_زندگی_آزادی
#زندانی_سیاسی
#مطلب_احمدیان
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
رنجنامه مطلب احمدیان در پانزدهمین سال حبس بدون مرخصی
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، در پانزدهمین سال حبس بدون مرخصی خود، در نامه‌ای به گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، ضمن اشاره به وضعیت وخیم جسمانی خود، خواستار حمایت او شده است. این زندانی از بیماری‌های جدی مانند تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده، خونریزی داخلی، پارگی فتق، پارگی پرده دیافراگم و نارسایی کلیه رنج می‌برد.
متن کامل نامه به شرح زیر است:
«عالیجناب مای ساتو گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران
ضمن عرض ادب و احترام
به استحضار جنابعالی می‌رسانم اینجانب زندانی سیاسی مطلب احمدیان که از سال ۱۳۸۹ در زندان به سر می‌برم، محکوم به ۳۰ سال زندان می‌باشم که هم‌اکنون در پانزدهمین سال حبس خود در زندان اوین بدون حتی یک روز و یک ساعت مرخصی در سخت‌ترین شرایط به سر می‌برم.
سرکار خانم مای ساتو
اینجانب در طی دوران بازداشتم در اداره اطلاعات ارومیه در سال ۱۳۸۹ ماه‌ها در سلول انفرادی نگه داشته شدم و مورد شکنجه‌های فراوانی قرار گرفتم. در طی دوران بازجویی یک پایم شکسته شد، کتفم از جا درآمد و تمامی دندان‌هایم به غیر از سه عدد در دهانم خرد شد. مشت و لگد و کابل جیره روزانه من بود و یک بار با وارد آمدن ضربه به کمرم با میلگرد آهنی، یکی از مهره‌های کمرم شکست و تا ۶ ماه فلج شدم و قادر به حرکت نبودم که هم‌اکنون بسیاری از بیماری‌های من حاصل این شکنجه‌ها می‌باشد.
سرکار خانم مای ساتو
من با تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده و خونریزی روده، پارگی فتق و پرده دیافراگم، پیچ‌خوردگی معده، تپش قلب، تنگی نفس، زخم اثنی‌عشر و نارسایی کلیه دست به گریبانم و حتی از خوردن غذا نیز عاجزم که منجر به کاهش شدید وزن بدنم شده است و علیرغم پیگیری‌های فراوان در طول یک سال گذشته و موافقت پزشکی قانونی با توقف حکم بنده و ادامه روند درمان در مراکز درمانی خارج از زندان و تأیید بهداری زندان اوین و تأمین وثیقه ۵۰ میلیارد ریالی و کفالت ۵ وکیل دادگستری، متأسفانه شخص دادستان تهران (صالحی) بنا به دلایل نامعلوم با توقف حکم اینجانب مخالفت می‌نماید و مانع از ادامه و پیگیری روند درمان من شده است.
سرکار خانم مای ساتو
متأسفانه نبود امکانات حداقلی درمانی در زندان‌های کشور و مخالفت و ممانعت‌های به عمل آمده از انجام درمان زندانیان سیاسی در مراکز درمانی خارج از زندان حتی با هزینه‌های شخصی خود زندانیان، هم‌اکنون به‌عنوان حربه‌ای در دست مقامات قضایی برای فشار آوردن بر زندانیان سیاسی شده است. تعداد زیادی از زندانیان سیاسی در بندهای ۴ و ۸ زندان اوین و همچنین بند زنان این زندان و بسیاری از زندان‌های دیگر نیاز به رسیدگی‌های عاجل پزشکی دارند که متأسفانه با مخالفت دستگاه قضایی از انجام پروسه درمانی خود محروم شده‌اند که اینجانب تنها یک نمونه از آن هستم.
زندانیانی مثل اسدالله هادی در زندان اوین، زینب جلالیان در زندان یزد، غلامحسین کلبی در زندان شیبان اهواز، علی معزی در زندان قزل‌حصار کرج، فرزانه قره‌حسنلو در زندان وکیل‌آباد مشهد، راحله راحمی‌پور و مرضیه فارسی در بند زنان زندان اوین و بسیاری دیگر از جمله این زندانیان می‌باشند که از درمان آن‌ها ممانعت به عمل آمده است.
عالیجناب، در پایان از شما خواهشمندم تا نسبت به موضوع حق درمان زندانیان، به‌ویژه زندانیان سیاسی در زندان‌های ایران و ممانعت‌های ضدانسانی به عمل آمده توسط دستگاه قضایی، توجه ویژه خود را مبذول فرمایید؛ زیرا که حق درمان از اساسی‌ترین حقوق زندانیان می‌باشد که اینجانب و بسیاری دیگر از زندانیان از این حق بدیهی خود محروم شده‌ایم.
با احترام
زندانی سیاسی مطلب احمدیان
زندان اوین
اسفند ۱۴۰۳»
مطلب احمدیان، حدودا ۴۰ ساله اهل شهرستان بانه، در تاریخ ۱۳ مهر ۱۳۸۹ به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از گروه‌های اپوزیسیون بازداشت و به ۳۰ سال زندان در تبعید محکوم شد. او در ابتدا در زندان میناب و سپس در سال ۱۳۹۵ به زندان سقز منتقل شد.
مطلب در سال ۱۳۹۷، به اتهامات “مشارکت در قتل” به ۸ سال حبس تعزیری و پرداخت نصف دیه کامل (دو دیه کامل برای ۴ متهم پرونده) و به اتهام “ضرب و جرح عمدی” از بابت همان پرونده به ۱ سال حبس و پرداخت ۲۰ میلیون تومان (۸۰ میلیون تومان برای ۴ متهم پرونده) بابت دیه فرد مجروح شده درگیری محکوم شد. پس از ابلاغ حکم در زندان سنندج، ابتدا به زندان اوین و سپس به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل شد.
در مرداد ۱۴۰۳، به دنبال تعطیلی زندان رجایی‌شهر، او و چند زندانی دیگر به زندان اوین انتقال یافتند و اکنون در بند ۴ این زندان هستند.
این برنامه را بشنوید:
youtu.be/CBQomYFor98
#مطلب_احمدیان #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، در پانزدهمین سال حبس بدون مرخصی خود، در نامه‌ای به گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، ضمن اشاره به وضعیت وخیم جسمانی خود، خواستار حمایت او شده است. این زندانی از بیماری‌های جدی مانند تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده، خونریزی داخلی، پارگی فتق، پارگی پرده دیافراگم و نارسایی کلیه رنج می‌برد.
متن کامل نامه به شرح زیر است:
«عالیجناب مای ساتو گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران
ضمن عرض ادب و احترام
به استحضار جنابعالی می‌رسانم اینجانب زندانی سیاسی مطلب احمدیان که از سال ۱۳۸۹ در زندان به سر می‌برم، محکوم به ۳۰ سال زندان می‌باشم که هم‌اکنون در پانزدهمین سال حبس خود در زندان اوین بدون حتی یک روز و یک ساعت مرخصی در سخت‌ترین شرایط به سر می‌برم.
سرکار خانم مای ساتو
اینجانب در طی دوران بازداشتم در اداره اطلاعات ارومیه در سال ۱۳۸۹ ماه‌ها در سلول انفرادی نگه داشته شدم و مورد شکنجه‌های فراوانی قرار گرفتم. در طی دوران بازجویی یک پایم شکسته شد، کتفم از جا درآمد و تمامی دندان‌هایم به غیر از سه عدد در دهانم خرد شد. مشت و لگد و کابل جیره روزانه من بود و یک بار با وارد آمدن ضربه به کمرم با میلگرد آهنی، یکی از مهره‌های کمرم شکست و تا ۶ ماه فلج شدم و قادر به حرکت نبودم که هم‌اکنون بسیاری از بیماری‌های من حاصل این شکنجه‌ها می‌باشد.
سرکار خانم مای ساتو
من با تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده و خونریزی روده، پارگی فتق و پرده دیافراگم، پیچ‌خوردگی معده، تپش قلب، تنگی نفس، زخم اثنی‌عشر و نارسایی کلیه دست به گریبانم و حتی از خوردن غذا نیز عاجزم که منجر به کاهش شدید وزن بدنم شده است و علیرغم پیگیری‌های فراوان در طول یک سال گذشته و موافقت پزشکی قانونی با توقف حکم بنده و ادامه روند درمان در مراکز درمانی خارج از زندان و تأیید بهداری زندان اوین و تأمین وثیقه ۵۰ میلیارد ریالی و کفالت ۵ وکیل دادگستری، متأسفانه شخص دادستان تهران (صالحی) بنا به دلایل نامعلوم با توقف حکم اینجانب مخالفت می‌نماید و مانع از ادامه و پیگیری روند درمان من شده است.
سرکار خانم مای ساتو
متأسفانه نبود امکانات حداقلی درمانی در زندان‌های کشور و مخالفت و ممانعت‌های به عمل آمده از انجام درمان زندانیان سیاسی در مراکز درمانی خارج از زندان حتی با هزینه‌های شخصی خود زندانیان، هم‌اکنون به‌عنوان حربه‌ای در دست مقامات قضایی برای فشار آوردن بر زندانیان سیاسی شده است. تعداد زیادی از زندانیان سیاسی در بندهای ۴ و ۸ زندان اوین و همچنین بند زنان این زندان و بسیاری از زندان‌های دیگر نیاز به رسیدگی‌های عاجل پزشکی دارند که متأسفانه با مخالفت دستگاه قضایی از انجام پروسه درمانی خود محروم شده‌اند که اینجانب تنها یک نمونه از آن هستم.
زندانیانی مثل اسدالله هادی در زندان اوین، زینب جلالیان در زندان یزد، غلامحسین کلبی در زندان شیبان اهواز، علی معزی در زندان قزل‌حصار کرج، فرزانه قره‌حسنلو در زندان وکیل‌آباد مشهد، راحله راحمی‌پور و مرضیه فارسی در بند زنان زندان اوین و بسیاری دیگر از جمله این زندانیان می‌باشند که از درمان آن‌ها ممانعت به عمل آمده است.
عالیجناب، در پایان از شما خواهشمندم تا نسبت به موضوع حق درمان زندانیان، به‌ویژه زندانیان سیاسی در زندان‌های ایران و ممانعت‌های ضدانسانی به عمل آمده توسط دستگاه قضایی، توجه ویژه خود را مبذول فرمایید؛ زیرا که حق درمان از اساسی‌ترین حقوق زندانیان می‌باشد که اینجانب و بسیاری دیگر از زندانیان از این حق بدیهی خود محروم شده‌ایم.
با احترام
زندانی سیاسی مطلب احمدیان
زندان اوین
اسفند ۱۴۰۳»
مطلب احمدیان، حدودا ۴۰ ساله اهل شهرستان بانه، در تاریخ ۱۳ مهر ۱۳۸۹ به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از گروه‌های اپوزیسیون بازداشت و به ۳۰ سال زندان در تبعید محکوم شد. او در ابتدا در زندان میناب و سپس در سال ۱۳۹۵ به زندان سقز منتقل شد.
مطلب در سال ۱۳۹۷، به اتهامات “مشارکت در قتل” به ۸ سال حبس تعزیری و پرداخت نصف دیه کامل (دو دیه کامل برای ۴ متهم پرونده) و به اتهام “ضرب و جرح عمدی” از بابت همان پرونده به ۱ سال حبس و پرداخت ۲۰ میلیون تومان (۸۰ میلیون تومان برای ۴ متهم پرونده) بابت دیه فرد مجروح شده درگیری محکوم شد. پس از ابلاغ حکم در زندان سنندج، ابتدا به زندان اوین و سپس به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل شد.
در مرداد ۱۴۰۳، به دنبال تعطیلی زندان رجایی‌شهر، او و چند زندانی دیگر به زندان اوین انتقال یافتند و اکنون در بند ۴ این زندان هستند.
این برنامه را بشنوید:
youtu.be/CBQomYFor98
#مطلب_احمدیان #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
هشدار ۷ زندانی سیاسی درباره “وضعیت خطیر” مطلّب احمدیان
ابوالفضل قدیانی، مصطفی تاج‌زاده، علیرضا بهشتی، سیامک ابراهیمی، مهدی محمودیان، سعید احمدیان، خشایار سفیدی بنام خدا هم‌بندی و هم‌اتاقی ما، جناب آقای مطلب احمدیان، که بیش از پانزده سال حبس را تحمل کرده است، در حال حاضر بنا بر گواهی پزشکان متخصص پزشکی قانونی و بهداری زندان اوین به دلیل بیماری‌های گوناگون ـ به‌ویژه ناراحتی وخیم گوارشی و ایجاد توده در اثنی‌عشر، پارگی فتق شکمی و همینطور نارسایی ستون فقرات باید هرچه سریع‌تر تحت چندین عمل جراحی قرار گیرد. در صورت اهمال در درمان، وی در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار دارد. علاوه بر این، پس از انجام این جراحی‌های سنگین، نیاز است که برای مدت نقاهت تحت مراقبت خاص قرار گیرد؛ امری که بهداری زندان ناتوانی خود را در تأمین آن اعلام کرده است. همچنین با توجه به خطر بالای عفونت‌های بیمارستانی، امکان تأمین این مراقبت در مراکز درمانی عمومی وجود ندارد. بر این اساس پزشکی قانونی ضرورت توقف اجرای حکم او را برای گذراندن این دوره تحت نظر خانواده تأیید کرده است. با این‌حال، علیرغم پیگیری‌های مکرر، سپردن وثیقه ۵۰ میلیارد ریالی ـ که نهایت توان خانواده است ـ و علاوه بر آن، کفالت هفت وکیل و یا کارمند رسمی دولت، این درخواست با مخالفت صالحی دادستان تهران مواجه شده است. ما که از مدت‌ها پیش شاهد شب بیداری‌های ناشی از درد و محدودیت‌های شدید غذایی آقای احمدیان بوده‌ایم، بنا بر وظیفه الهی و انسانی خود، با یادآوری وضعیت خطیر او خواستار رسیدگی فوری به این موضوع هستیم.
ـ مطلب احمدیان، حدودا ۴۰ ساله اهل شهرستان بانه، در تاریخ ۱۳ مهر ۱۳۸۹ به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از گروه‌های اپوزیسیون بازداشت و به ۳۰ سال زندان در تبعید محکوم شد. او در ابتدا در زندان میناب و سپس در سال ۱۳۹۵ به زندان سقز منتقل شد.
مطلب در سال ۱۳۹۷، به اتهامات “مشارکت در قتل” به ۸ سال حبس تعزیری و پرداخت نصف دیه کامل (دو دیه کامل برای ۴ متهم پرونده) و به اتهام “ضرب و جرح عمدی” از بابت همان پرونده به ۱ سال حبس و پرداخت ۲۰ میلیون تومان (۸۰ میلیون تومان برای ۴ متهم پرونده) بابت دیه فرد مجروح شده درگیری محکوم شد. پس از ابلاغ حکم در زندان سنندج، ابتدا به زندان اوین و سپس به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل شد.
در مرداد ۱۴۰۳، به دنبال تعطیلی زندان رجایی‌شهر، او و چند زندانی دیگر به زندان اوین انتقال یافتند و اکنون در بند ۴ این زندان هستند.
این برنامه را بشنوید:
youtu.be/CBQomYFor98
رنجنامه مطلب احمدیان در پانزدهمین سال حبس او را بخوانید:
https://t.me/Tavaana_TavaanaTech/90506
#مطلب_احمدیان #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
ابوالفضل قدیانی، مصطفی تاج‌زاده، علیرضا بهشتی، سیامک ابراهیمی، مهدی محمودیان، سعید احمدیان، خشایار سفیدی بنام خدا هم‌بندی و هم‌اتاقی ما، جناب آقای مطلب احمدیان، که بیش از پانزده سال حبس را تحمل کرده است، در حال حاضر بنا بر گواهی پزشکان متخصص پزشکی قانونی و بهداری زندان اوین به دلیل بیماری‌های گوناگون ـ به‌ویژه ناراحتی وخیم گوارشی و ایجاد توده در اثنی‌عشر، پارگی فتق شکمی و همینطور نارسایی ستون فقرات باید هرچه سریع‌تر تحت چندین عمل جراحی قرار گیرد. در صورت اهمال در درمان، وی در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار دارد. علاوه بر این، پس از انجام این جراحی‌های سنگین، نیاز است که برای مدت نقاهت تحت مراقبت خاص قرار گیرد؛ امری که بهداری زندان ناتوانی خود را در تأمین آن اعلام کرده است. همچنین با توجه به خطر بالای عفونت‌های بیمارستانی، امکان تأمین این مراقبت در مراکز درمانی عمومی وجود ندارد. بر این اساس پزشکی قانونی ضرورت توقف اجرای حکم او را برای گذراندن این دوره تحت نظر خانواده تأیید کرده است. با این‌حال، علیرغم پیگیری‌های مکرر، سپردن وثیقه ۵۰ میلیارد ریالی ـ که نهایت توان خانواده است ـ و علاوه بر آن، کفالت هفت وکیل و یا کارمند رسمی دولت، این درخواست با مخالفت صالحی دادستان تهران مواجه شده است. ما که از مدت‌ها پیش شاهد شب بیداری‌های ناشی از درد و محدودیت‌های شدید غذایی آقای احمدیان بوده‌ایم، بنا بر وظیفه الهی و انسانی خود، با یادآوری وضعیت خطیر او خواستار رسیدگی فوری به این موضوع هستیم.
ـ مطلب احمدیان، حدودا ۴۰ ساله اهل شهرستان بانه، در تاریخ ۱۳ مهر ۱۳۸۹ به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از گروه‌های اپوزیسیون بازداشت و به ۳۰ سال زندان در تبعید محکوم شد. او در ابتدا در زندان میناب و سپس در سال ۱۳۹۵ به زندان سقز منتقل شد.
مطلب در سال ۱۳۹۷، به اتهامات “مشارکت در قتل” به ۸ سال حبس تعزیری و پرداخت نصف دیه کامل (دو دیه کامل برای ۴ متهم پرونده) و به اتهام “ضرب و جرح عمدی” از بابت همان پرونده به ۱ سال حبس و پرداخت ۲۰ میلیون تومان (۸۰ میلیون تومان برای ۴ متهم پرونده) بابت دیه فرد مجروح شده درگیری محکوم شد. پس از ابلاغ حکم در زندان سنندج، ابتدا به زندان اوین و سپس به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل شد.
در مرداد ۱۴۰۳، به دنبال تعطیلی زندان رجایی‌شهر، او و چند زندانی دیگر به زندان اوین انتقال یافتند و اکنون در بند ۴ این زندان هستند.
این برنامه را بشنوید:
youtu.be/CBQomYFor98
رنجنامه مطلب احمدیان در پانزدهمین سال حبس او را بخوانید:
https://t.me/Tavaana_TavaanaTech/90506
#مطلب_احمدیان #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، دست به اعتصاب زد.
این زندانی سیاسی از امروز دوشنبه ۱۵ اردیبهشت‌ماه، در اعتراض به مخالفت دادستان تهران با توقف اجرای حکم برای درمان و همچنین محرومیت از رسیدگی‌های پزشکی علیرغم وخامت حال جسمی‌اش، دست به اعتصاب زده است.
روز گذشته هم ۷ زندانی سیاسی نسبت به وخامت حال مطلب احمدیان هشدار داده بودند.
ابوالفضل قدیانی، مصطفی تاج‌زاده، علیرضا بهشتی، سیامک ابراهیمی، مهدی محمودیان، سعید احمدیان و خشایار سفیدی در بیانیه‌ای به شرایط مطلب احمدیان طی ۱۵ سال حبس اشاره کرده بودند و خواستار رسیدگی فوری به وضعیت وخیم این زندانی سیاسی شده بودند.
در ماه‌های گذشته هم مطلب احمدیان با انتشار نامه‌ای خطاب به مای ساتو گزارشگر ویژه حقوق‌بشر سازمان ملل، گفته بود:
«سرکار خانم مای ساتو
من با تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده و خونریزی روده، پارگی فتق و پرده دیافراگم، پیچ‌خوردگی معده، تپش قلب، تنگی نفس، زخم اثنی‌عشر و نارسایی کلیه دست به گریبانم و حتی از خوردن غذا نیز عاجزم که منجر به کاهش شدید وزن بدنم شده است و علیرغم پیگیری‌های فراوان در طول یک سال گذشته و موافقت پزشکی قانونی با توقف حکم بنده و ادامه روند درمان در مراکز درمانی خارج از زندان و تأیید بهداری زندان اوین و تأمین وثیقه ۵۰ میلیارد ریالی و کفالت ۵ وکیل دادگستری، متأسفانه شخص دادستان تهران (صالحی) بنا به دلایل نامعلوم با توقف حکم اینجانب مخالفت می‌نماید و مانع از ادامه و پیگیری روند درمان من شده است.»
صدای زندانیان باشیم مطلب از بیماری‌های گوارشی ستون فقرات
درباره مطلب احمدیان این برنامه را بشنوید:
https://youtu.be/CBQomYFor98?feature=shared
رنجنامه مطلب احمدیان در پانزدهمین سال حبس او را بخوانید:
https://t.me/Tavaana_TavaanaTech/90506
#مطلب_احمدیان #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
این زندانی سیاسی از امروز دوشنبه ۱۵ اردیبهشت‌ماه، در اعتراض به مخالفت دادستان تهران با توقف اجرای حکم برای درمان و همچنین محرومیت از رسیدگی‌های پزشکی علیرغم وخامت حال جسمی‌اش، دست به اعتصاب زده است.
روز گذشته هم ۷ زندانی سیاسی نسبت به وخامت حال مطلب احمدیان هشدار داده بودند.
ابوالفضل قدیانی، مصطفی تاج‌زاده، علیرضا بهشتی، سیامک ابراهیمی، مهدی محمودیان، سعید احمدیان و خشایار سفیدی در بیانیه‌ای به شرایط مطلب احمدیان طی ۱۵ سال حبس اشاره کرده بودند و خواستار رسیدگی فوری به وضعیت وخیم این زندانی سیاسی شده بودند.
در ماه‌های گذشته هم مطلب احمدیان با انتشار نامه‌ای خطاب به مای ساتو گزارشگر ویژه حقوق‌بشر سازمان ملل، گفته بود:
«سرکار خانم مای ساتو
من با تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده و خونریزی روده، پارگی فتق و پرده دیافراگم، پیچ‌خوردگی معده، تپش قلب، تنگی نفس، زخم اثنی‌عشر و نارسایی کلیه دست به گریبانم و حتی از خوردن غذا نیز عاجزم که منجر به کاهش شدید وزن بدنم شده است و علیرغم پیگیری‌های فراوان در طول یک سال گذشته و موافقت پزشکی قانونی با توقف حکم بنده و ادامه روند درمان در مراکز درمانی خارج از زندان و تأیید بهداری زندان اوین و تأمین وثیقه ۵۰ میلیارد ریالی و کفالت ۵ وکیل دادگستری، متأسفانه شخص دادستان تهران (صالحی) بنا به دلایل نامعلوم با توقف حکم اینجانب مخالفت می‌نماید و مانع از ادامه و پیگیری روند درمان من شده است.»
صدای زندانیان باشیم مطلب از بیماری‌های گوارشی ستون فقرات
درباره مطلب احمدیان این برنامه را بشنوید:
https://youtu.be/CBQomYFor98?feature=shared
رنجنامه مطلب احمدیان در پانزدهمین سال حبس او را بخوانید:
https://t.me/Tavaana_TavaanaTech/90506
#مطلب_احمدیان #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
بیانیه آغاز اعتصاب غذای مطلب احمدیان زندان اوین – ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴
من، مطلب احمدیان، زندانی سیاسی کُرد، اکنون در چهل‌ودو سالگی و در شانزدهمین سال حبس خود، تصمیم گرفته‌ام از دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴، در اعتراض به نقض فاحش حق درمان و بی‌عدالتی مستمر دستگاه قضایی، دست به اعتصاب غذا بزنم. من به جرم ایستادگی در برابر تبعیض، به ۳۰ سال حبس محکوم شده‌ام؛ نیمی از آن را تاکنون گذرانده‌ام. در این سال‌ها، از شکنجه‌های طاقت‌فرسا در سلول انفرادی و شکستن سه مهره از ستون فقراتم تا محرومیت از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی، بارها مرز مرگ و زندگی را لمس کرده‌ام. اما اکنون، وضعیت سلامت جسمی‌ام به مرحله بحران رسیده است. بر اساس نظر صریح پزشکان زندان، بهداری اوین، پزشکی قانونی و پزشکان معتمد دستگاه قضایی، به دلیل توده مشکوک در اثنی‌عشر، فتق شکمی، پارگی دیافراگم، شکستگی مهره‌های کمر و نارسایی نخاعی، باید هرچه سریع‌تر تحت چندین عمل جراحی سنگین و پی‌در‌پی قرار گیرم و دوران نقاهت را در شرایطی خارج از زندان سپری کنم. علیرغم وثیقه ۵۰ میلیارد ریالی که تمامی توان خانواده‌ام را شامل می‌شود و کفالت هفت وکیل و کارمند رسمی دولت، دادستان تهران، بی‌هیچ توجیه قانونی و تنها با لجاجت سیاسی، با توقف حکم و اعزام من به بیرون از زندان برای درمان مخالفت کرده است. من با آگاهی کامل از پیامدهای این تصمیم اعلام می‌کنم که این اعتصاب غذا صرفاً برای خودم نیست. این فریاد اعتراض علیه نظامی است که در ۴۶ سال گذشته حقوق و کرامت هزاران زندانی، به‌ویژه حق درمان را لگدمال کرده است. مسئولیت هرگونه آسیبی که در پی این اعتصاب متوجه من شود، بر عهده‌ی قوه قضائیه، دادستان تهران و نهادهای امنیتی است. آنان باید پاسخگوی این بی‌عدالتی و پیامدهای آن باشند. امروز از من تنها جان رنجورم باقی مانده؛ اما همین جان را به سلاحی برای افشاگری و اعتراض بدل می‌کنم. در برابر ظلم سکوت نخواهم کرد، حتی اگر بهایش جانم باشد.
#مطلب_احمدیان زندان اوین – ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴ #زندان_اوین #اعتصاب_غذا #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
من، مطلب احمدیان، زندانی سیاسی کُرد، اکنون در چهل‌ودو سالگی و در شانزدهمین سال حبس خود، تصمیم گرفته‌ام از دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴، در اعتراض به نقض فاحش حق درمان و بی‌عدالتی مستمر دستگاه قضایی، دست به اعتصاب غذا بزنم. من به جرم ایستادگی در برابر تبعیض، به ۳۰ سال حبس محکوم شده‌ام؛ نیمی از آن را تاکنون گذرانده‌ام. در این سال‌ها، از شکنجه‌های طاقت‌فرسا در سلول انفرادی و شکستن سه مهره از ستون فقراتم تا محرومیت از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی، بارها مرز مرگ و زندگی را لمس کرده‌ام. اما اکنون، وضعیت سلامت جسمی‌ام به مرحله بحران رسیده است. بر اساس نظر صریح پزشکان زندان، بهداری اوین، پزشکی قانونی و پزشکان معتمد دستگاه قضایی، به دلیل توده مشکوک در اثنی‌عشر، فتق شکمی، پارگی دیافراگم، شکستگی مهره‌های کمر و نارسایی نخاعی، باید هرچه سریع‌تر تحت چندین عمل جراحی سنگین و پی‌در‌پی قرار گیرم و دوران نقاهت را در شرایطی خارج از زندان سپری کنم. علیرغم وثیقه ۵۰ میلیارد ریالی که تمامی توان خانواده‌ام را شامل می‌شود و کفالت هفت وکیل و کارمند رسمی دولت، دادستان تهران، بی‌هیچ توجیه قانونی و تنها با لجاجت سیاسی، با توقف حکم و اعزام من به بیرون از زندان برای درمان مخالفت کرده است. من با آگاهی کامل از پیامدهای این تصمیم اعلام می‌کنم که این اعتصاب غذا صرفاً برای خودم نیست. این فریاد اعتراض علیه نظامی است که در ۴۶ سال گذشته حقوق و کرامت هزاران زندانی، به‌ویژه حق درمان را لگدمال کرده است. مسئولیت هرگونه آسیبی که در پی این اعتصاب متوجه من شود، بر عهده‌ی قوه قضائیه، دادستان تهران و نهادهای امنیتی است. آنان باید پاسخگوی این بی‌عدالتی و پیامدهای آن باشند. امروز از من تنها جان رنجورم باقی مانده؛ اما همین جان را به سلاحی برای افشاگری و اعتراض بدل می‌کنم. در برابر ظلم سکوت نخواهم کرد، حتی اگر بهایش جانم باشد.
#مطلب_احمدیان زندان اوین – ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴ #زندان_اوین #اعتصاب_غذا #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
گوهر عشقی، مادر جاویدنام ستار بهشتی، از مطلب احمدیان درخواست کرد تا به اعتصاب غذای خود خاتمه دهد
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی، از روز پانزدهم اردیبهشت‌ماه اعتصاب غذای نامحدود خود را در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی، آغاز کرده است.
آقای احمدیان در شانزدهمین سال حبس بدون مرخصی خود به سر می‌برد و از بیماری‌های متعددی رنج می‌برد.
شرایط جسمی آقای احمدیان به گفته هم‌بندیان او بسیار وخیم توصیف شده و او گفته تا پای جان ادامه می‌دهد و این مسیری یک‌طرفه است.
خانم گوهر عشقی در متنی که از طرف ایشان در صفحه اینستاگرام نوشته شده خواستار پایان دادن به اعتصاب غذای مطلب احمدیان شده‌اند.
«به نام آزادی و خونِ به‌ناحق‌ریخته‌ی فرزندان ایران
فرزند دلیرم، مطلب احمدیان، صدای تو را شنیدم؛ فریادی که از اعماق رنج، از بندهای ظلم، از دردی استخوان‌سوز برخاسته و وجدان هر انسان آزاده‌ای را به لرزه درآورده است.
تو را در میانه‌ی زنجیرها و دیوارهای سرد دیدم، اما صدای تو گرم‌تر از آفتاب و استوارتر از کوه بود. تو ایستاده‌ای، با بدنی شکسته اما اراده‌ای آهنین. تو در بند هستی، اما آزادتر از آنانی که بر مسند قدرت، عدالت را لگدمال می‌کنند. آنانی که تو را بی‌گناه به اسارت کشاندند، از خشم تاریخ در امان نخواهند ماند. روز حساب نزدیک است؛ روزی که عدالت، نه با زبان آنان، که با زبان حقیقت، از پسِ سال‌ها دروغ، فریاد خواهد کشید.
مطلب عزیز، می‌دانم بهای این مقاومت سنگین است. می‌دانم رنجت، تنها جسم را نمی‌فرساید، که جان را نیز در آتش می‌سوزاند. اما فراموش نکن: هر لحظه‌ی زنده ماندنت، خاری‌ست در چشم ظلم، و هر نفست، سندی‌ست بر رسوایی نظامی که ۴۶ سال است کرامت انسان را به مسلخ برده است.
مادر پیر تو، مادر فرزندان مقاومم در زندان‌های خامنه‌ای جنایتکار، از تو می‌خواهد که به اعتصاب خود پایان دهی!
تو تنها نیستی؛ ما صدای توایم، راهت را ادامه می‌دهیم، و خاطره‌ی ایستادگی‌ات را چون پرچم به دوش می‌کشیم.
با عشق،
با اشک،
با امید،
#گوهر_عشقی، مادر ستار»
مطلب احمدیان بر اساس نظر صریح پزشکان زندان، بهداری اوین، پزشکی قانونی و پزشکان معتمد دستگاه قضایی، به دلیل توده مشکوک در اثنی‌عشر، فتق شکمی، پارگی دیافراگم، شکستگی مهره‌های کمر و نارسایی نخاعی، باید هرچه سریع‌تر تحت چندین عمل جراحی سنگین و پی‌در‌پی قرار گیرد و دوران نقاهت را در شرایطی خارج از زندان سپری کند. اما با وجود تامین وثیقه دادستان با مرخصی درمانی آقای احمدیان مخالفت می‌کند.
#مطلب_احمدیان #ستار_بهشتی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی، از روز پانزدهم اردیبهشت‌ماه اعتصاب غذای نامحدود خود را در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی، آغاز کرده است.
آقای احمدیان در شانزدهمین سال حبس بدون مرخصی خود به سر می‌برد و از بیماری‌های متعددی رنج می‌برد.
شرایط جسمی آقای احمدیان به گفته هم‌بندیان او بسیار وخیم توصیف شده و او گفته تا پای جان ادامه می‌دهد و این مسیری یک‌طرفه است.
خانم گوهر عشقی در متنی که از طرف ایشان در صفحه اینستاگرام نوشته شده خواستار پایان دادن به اعتصاب غذای مطلب احمدیان شده‌اند.
«به نام آزادی و خونِ به‌ناحق‌ریخته‌ی فرزندان ایران
فرزند دلیرم، مطلب احمدیان، صدای تو را شنیدم؛ فریادی که از اعماق رنج، از بندهای ظلم، از دردی استخوان‌سوز برخاسته و وجدان هر انسان آزاده‌ای را به لرزه درآورده است.
تو را در میانه‌ی زنجیرها و دیوارهای سرد دیدم، اما صدای تو گرم‌تر از آفتاب و استوارتر از کوه بود. تو ایستاده‌ای، با بدنی شکسته اما اراده‌ای آهنین. تو در بند هستی، اما آزادتر از آنانی که بر مسند قدرت، عدالت را لگدمال می‌کنند. آنانی که تو را بی‌گناه به اسارت کشاندند، از خشم تاریخ در امان نخواهند ماند. روز حساب نزدیک است؛ روزی که عدالت، نه با زبان آنان، که با زبان حقیقت، از پسِ سال‌ها دروغ، فریاد خواهد کشید.
مطلب عزیز، می‌دانم بهای این مقاومت سنگین است. می‌دانم رنجت، تنها جسم را نمی‌فرساید، که جان را نیز در آتش می‌سوزاند. اما فراموش نکن: هر لحظه‌ی زنده ماندنت، خاری‌ست در چشم ظلم، و هر نفست، سندی‌ست بر رسوایی نظامی که ۴۶ سال است کرامت انسان را به مسلخ برده است.
مادر پیر تو، مادر فرزندان مقاومم در زندان‌های خامنه‌ای جنایتکار، از تو می‌خواهد که به اعتصاب خود پایان دهی!
تو تنها نیستی؛ ما صدای توایم، راهت را ادامه می‌دهیم، و خاطره‌ی ایستادگی‌ات را چون پرچم به دوش می‌کشیم.
با عشق،
با اشک،
با امید،
#گوهر_عشقی، مادر ستار»
مطلب احمدیان بر اساس نظر صریح پزشکان زندان، بهداری اوین، پزشکی قانونی و پزشکان معتمد دستگاه قضایی، به دلیل توده مشکوک در اثنی‌عشر، فتق شکمی، پارگی دیافراگم، شکستگی مهره‌های کمر و نارسایی نخاعی، باید هرچه سریع‌تر تحت چندین عمل جراحی سنگین و پی‌در‌پی قرار گیرد و دوران نقاهت را در شرایطی خارج از زندان سپری کند. اما با وجود تامین وثیقه دادستان با مرخصی درمانی آقای احمدیان مخالفت می‌کند.
#مطلب_احمدیان #ستار_بهشتی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مطلب احمدیلن؛ فریاد خاموشِ یک جان در بند
✍️مهدی محمودیان/ زندان اوین
این یادداشت، فریاد جان یک انسان است که دیگر توان گفتن با زبان را ندارد و تنها با جسم و جانش فریاد می‌زند. بارها با نامه و خواهش، صدایش را به گوش مسئولان رسانده اما بی‌توجهی و سکوت ادامه داشته است. اکنون جانش آخرین زبان فریاد است و ما حق نداریم این فریاد خاموش را نادیده بگیریم. این فریاد، تلنگری است به همه انها که هنوز شمع شرافت در وجودشان خاموش نشده است
مطلب احمدیان، حالا بیش از ده روز است که لب به غذا نزده. نه فقط به‌خاطر گرسنگی سیاسی که ما به آن اعتصاب غذا می‌گوییم، بلکه گویی بدن و جانش به فریادی بدل شده‌اند که هیچ‌کس صدایش را نمی‌شنود. او سال‌هاست با زخم اثنی‌عشر، پارگی فتق، شکستگی استخوان‌های کمر و دردهای متعدد دیگر زندگی می‌کند؛ حالا نخوردن غذا هم به این دردها اضافه شده، و او نه به بهداری می‌رود، نه پی درمان است. انگار تصمیم گرفته اگر قرار نیست کسی بشنود، لااقل فریاد نکشد.
مسئولان زندان بارها به ملاقاتش آمده‌اند، اما هیچ اقدامی از آن‌ها برنیامده است؛ چون تصمیم‌گیر نیستند. همه‌چیز در اختیار دادستان و مقامات قضایی و امنیتی‌ست. مقامات امنیتی، راست یا دروغ، می‌گویند ما با آزادی او موافقیم، اما دادستان زیر بار نمی‌رود. حتی پیشنهادهایی مانند افزایش کفالت هم رد شده‌اند. آن‌چه می‌بینیم، فقط یک بی‌عملی اداری نیست؛ نوعی اراده‌ی سیستماتیک است برای فرسایش، برای خاموش‌کردن بی‌صدا، برای بریدن.
در روزهایی که حزب کارگران کردستان مهم‌ترین خبر تاریخ خود را اعلام کرده، فضای رسانه‌ای منطقه و حتی بسیاری از رسانه‌های مدعی عدالت‌خواهی و حقوق‌بشر، همه به این تحولات بزرگ خیره مانده‌اند. اما در این غوغای سیاسی، جان یک انسان فراموش شده است. رفیقی که در همین روزها دارد آب می‌شود، از درد به خود می‌پیچد، و در سکوت مطلق با مرگ دست‌وپنجه نرم می‌کند. کوتاهی در پوشش خبری این وضعیت، فقط یک بی‌دقتی رسانه‌ای نیست؛ آینه‌ای است از عمق فرسایش اخلاقی ما.
این یادداشت، تنها روایتی از رنج یک زندانی نیست. هشداری‌ست به آنان که راه سکوت را در برابر فریاد انتخاب کرده‌اند. اگر دادستان و دیگر مقامات قضایی و امنیتی همچنان به این مسیر بی‌تفاوتی ادامه دهند، باید بدانند که ما هم ساکت نخواهیم ماند. شاید من، یا دیگر زندانیان سیاسی، فردا تصمیم به اعتصاب غذا بگیریم. شاید بخواهیم در برابر دفتر زندان جمع شویم. شاید تصمیم بگیریم صدایی جمعی، بلند، پرهزینه و بی‌ملاحظه شویم. اگر چنین شود، مسئولیت آن، نه با ما، که با آنانی‌ست که حتی صدای جان‌کندن را هم نشنیدند.
مطلب تنها نیست. ده‌ها زندانی دیگر در زندان‌های جمهوری اسلامی با انواع بیماریها و در وضعیت‌های وخیم جسمی زندگی می‌کنند. از سرطان و دیالیز تا کهولت سن و بی‌حرکتی، از جوان‌ترین‌ها تا سالخوردگانی که بعضاً پا به ۹۵ سالگی گذاشته‌اند. آنان با مرگ دست‌وپنجه نرم می‌کنند، و جامعه ما یا نخواسته، یا نتوانسته حتی صدای‌شان باشد. سکوت در برابر این رنج، همدستی با آن است. استبداد دینی فقط با سرکوب زنده نمانده است؛ با بی‌تفاوتی ماست که جان می‌گیرد.
این یادداشت در صفحه اینستاگرام مهدی محمودیان، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین منتشر شده است.
#مطلب_احمدیان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
✍️مهدی محمودیان/ زندان اوین
این یادداشت، فریاد جان یک انسان است که دیگر توان گفتن با زبان را ندارد و تنها با جسم و جانش فریاد می‌زند. بارها با نامه و خواهش، صدایش را به گوش مسئولان رسانده اما بی‌توجهی و سکوت ادامه داشته است. اکنون جانش آخرین زبان فریاد است و ما حق نداریم این فریاد خاموش را نادیده بگیریم. این فریاد، تلنگری است به همه انها که هنوز شمع شرافت در وجودشان خاموش نشده است
مطلب احمدیان، حالا بیش از ده روز است که لب به غذا نزده. نه فقط به‌خاطر گرسنگی سیاسی که ما به آن اعتصاب غذا می‌گوییم، بلکه گویی بدن و جانش به فریادی بدل شده‌اند که هیچ‌کس صدایش را نمی‌شنود. او سال‌هاست با زخم اثنی‌عشر، پارگی فتق، شکستگی استخوان‌های کمر و دردهای متعدد دیگر زندگی می‌کند؛ حالا نخوردن غذا هم به این دردها اضافه شده، و او نه به بهداری می‌رود، نه پی درمان است. انگار تصمیم گرفته اگر قرار نیست کسی بشنود، لااقل فریاد نکشد.
مسئولان زندان بارها به ملاقاتش آمده‌اند، اما هیچ اقدامی از آن‌ها برنیامده است؛ چون تصمیم‌گیر نیستند. همه‌چیز در اختیار دادستان و مقامات قضایی و امنیتی‌ست. مقامات امنیتی، راست یا دروغ، می‌گویند ما با آزادی او موافقیم، اما دادستان زیر بار نمی‌رود. حتی پیشنهادهایی مانند افزایش کفالت هم رد شده‌اند. آن‌چه می‌بینیم، فقط یک بی‌عملی اداری نیست؛ نوعی اراده‌ی سیستماتیک است برای فرسایش، برای خاموش‌کردن بی‌صدا، برای بریدن.
در روزهایی که حزب کارگران کردستان مهم‌ترین خبر تاریخ خود را اعلام کرده، فضای رسانه‌ای منطقه و حتی بسیاری از رسانه‌های مدعی عدالت‌خواهی و حقوق‌بشر، همه به این تحولات بزرگ خیره مانده‌اند. اما در این غوغای سیاسی، جان یک انسان فراموش شده است. رفیقی که در همین روزها دارد آب می‌شود، از درد به خود می‌پیچد، و در سکوت مطلق با مرگ دست‌وپنجه نرم می‌کند. کوتاهی در پوشش خبری این وضعیت، فقط یک بی‌دقتی رسانه‌ای نیست؛ آینه‌ای است از عمق فرسایش اخلاقی ما.
این یادداشت، تنها روایتی از رنج یک زندانی نیست. هشداری‌ست به آنان که راه سکوت را در برابر فریاد انتخاب کرده‌اند. اگر دادستان و دیگر مقامات قضایی و امنیتی همچنان به این مسیر بی‌تفاوتی ادامه دهند، باید بدانند که ما هم ساکت نخواهیم ماند. شاید من، یا دیگر زندانیان سیاسی، فردا تصمیم به اعتصاب غذا بگیریم. شاید بخواهیم در برابر دفتر زندان جمع شویم. شاید تصمیم بگیریم صدایی جمعی، بلند، پرهزینه و بی‌ملاحظه شویم. اگر چنین شود، مسئولیت آن، نه با ما، که با آنانی‌ست که حتی صدای جان‌کندن را هم نشنیدند.
مطلب تنها نیست. ده‌ها زندانی دیگر در زندان‌های جمهوری اسلامی با انواع بیماریها و در وضعیت‌های وخیم جسمی زندگی می‌کنند. از سرطان و دیالیز تا کهولت سن و بی‌حرکتی، از جوان‌ترین‌ها تا سالخوردگانی که بعضاً پا به ۹۵ سالگی گذاشته‌اند. آنان با مرگ دست‌وپنجه نرم می‌کنند، و جامعه ما یا نخواسته، یا نتوانسته حتی صدای‌شان باشد. سکوت در برابر این رنج، همدستی با آن است. استبداد دینی فقط با سرکوب زنده نمانده است؛ با بی‌تفاوتی ماست که جان می‌گیرد.
این یادداشت در صفحه اینستاگرام مهدی محمودیان، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین منتشر شده است.
#مطلب_احمدیان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
ریما شیرمحمدی، فعال حقوق بشر، نوشت:
«مطلب احمدیان به سیزدهمین روز اعتصاب غذا و دارو رسید؛ هشدارها درباره ضرورت درمان فوری بی‌پاسخ مانده است.
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی، امروز سیزدهمین روز اعتصاب غذا و دارو را پشت سر میگذارد. فشار خون او ۹ و قند خونش ۸۲ گزارش شده است.
او به بیماری‌های متعددی از جمله فتق دیافراگم، تنگی کانال نخاع، عفونت مجاری ادراری و زخم اثنی‌عشر مبتلا است. با وجود تأکید صریح پزشکی قانونی بر لزوم توقف اجرای حکم به دلیل وخامت جسمی، دادستان تهران با اعطای مرخصی استعلاجی و توقف حکم مخالفت کرده است.
مدت‌ها پیش به دلیل وجود توده در ناحیه اثنی‌عشر دچار مشکلات جدی گوارشی شده، به‌گونه‌ای که محدودیت‌های شدید غذایی و مصرف داروهای قوی مُسکن، آسیب‌های بسیاری به بدن او وارد کرده‌اند.
به گواه بهداری، پزشکی قانونی و پزشکان متعدد، او باید در اسرع وقت تحت عمل‌های جراحی قرار گیرد: جراحی پرده دیافراگم، معده و فتق ناف، که همگی باید در چند مرحله و در حالت زخم باز انجام شوند.
علاوه بر آن، جراحی سه مهره شکسته ستون فقرات و کانال نخاع نیز در انتظار اوست.»
آرش صادقی، زندانی سیاسی سابق هم در این ارتباط نوشت:
«مطلب احمدیان را اواسط سال ۱۳۹۸ به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل کردند.
حدود ظهر بود که پسری با چثه کوچک و لاغر اندام وارد بند شد.
به زور وزنش به ۵۰ کیلوگرم میرسید و
با انواع و اقسام بیماریها دست و پنجه نرم میکرد.
در مدت حضورش در زندان رجایی به خاطر فقر، خانواده امکان حضور در تهران و ملاقات با مطلب را نداشت.
حالا همین خانواده فقیر باید ۸ میلیارد وثیقه تهیه کند تا فرزندشان بتواند به مرخصی درمانی اعزام شود.
مطلب در حالی سیزدهمین روز اعتصاب غذا و دارویش را پشت سر میگذارد که پیش از اعتصاب هم زیر ۵۰ کیلو وزن داشت.»
#مطلب_احمدیان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«مطلب احمدیان به سیزدهمین روز اعتصاب غذا و دارو رسید؛ هشدارها درباره ضرورت درمان فوری بی‌پاسخ مانده است.
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی، امروز سیزدهمین روز اعتصاب غذا و دارو را پشت سر میگذارد. فشار خون او ۹ و قند خونش ۸۲ گزارش شده است.
او به بیماری‌های متعددی از جمله فتق دیافراگم، تنگی کانال نخاع، عفونت مجاری ادراری و زخم اثنی‌عشر مبتلا است. با وجود تأکید صریح پزشکی قانونی بر لزوم توقف اجرای حکم به دلیل وخامت جسمی، دادستان تهران با اعطای مرخصی استعلاجی و توقف حکم مخالفت کرده است.
مدت‌ها پیش به دلیل وجود توده در ناحیه اثنی‌عشر دچار مشکلات جدی گوارشی شده، به‌گونه‌ای که محدودیت‌های شدید غذایی و مصرف داروهای قوی مُسکن، آسیب‌های بسیاری به بدن او وارد کرده‌اند.
به گواه بهداری، پزشکی قانونی و پزشکان متعدد، او باید در اسرع وقت تحت عمل‌های جراحی قرار گیرد: جراحی پرده دیافراگم، معده و فتق ناف، که همگی باید در چند مرحله و در حالت زخم باز انجام شوند.
علاوه بر آن، جراحی سه مهره شکسته ستون فقرات و کانال نخاع نیز در انتظار اوست.»
آرش صادقی، زندانی سیاسی سابق هم در این ارتباط نوشت:
«مطلب احمدیان را اواسط سال ۱۳۹۸ به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل کردند.
حدود ظهر بود که پسری با چثه کوچک و لاغر اندام وارد بند شد.
به زور وزنش به ۵۰ کیلوگرم میرسید و
با انواع و اقسام بیماریها دست و پنجه نرم میکرد.
در مدت حضورش در زندان رجایی به خاطر فقر، خانواده امکان حضور در تهران و ملاقات با مطلب را نداشت.
حالا همین خانواده فقیر باید ۸ میلیارد وثیقه تهیه کند تا فرزندشان بتواند به مرخصی درمانی اعزام شود.
مطلب در حالی سیزدهمین روز اعتصاب غذا و دارویش را پشت سر میگذارد که پیش از اعتصاب هم زیر ۵۰ کیلو وزن داشت.»
#مطلب_احمدیان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
اعتصاب غذا؛ انتخابی از سر اجبار برای باز‌پس‌گیری حقوق اساسی
امروز ۱۴ روز از آغاز اعتصاب غذای مطلب احمدیان، زندانی سیاسی، می‌گذرد. زندانی بیماری که از حق درمان محروم شده است.
شاید برخی از ما فکر کنیم که اعتصاب غذا یک حرکت خودخواسته و انتخابی است که یک زندانی می‌تواند انجام ندهد. اما زمانی که تصویرِ بزرگ‌تر، یعنی سلطه یک نظام فاسد و ظالم و حقوقی که از شهروندانش گرفته است را می‌بینیم، متوجه می‌شویم که اعتصاب غذا، اگرچه انتخابی است که یک زندانی سیاسی یا معترضی بیرون از زندان به آن دست می‌زند، اما مسئولیت آن هنوز به گردن نظام سلطه و ظلمی است که حقوق اساسی را از شهروندان گرفته.
«اعتصاب غذای زنان فمینیست خواهان حق رأی در انگلیس»، «اعتصاب غذای فعالان سیاسی در هندوستان بعد و قبل از استقلالِ آن کشور»، «اعتصاب غذای فعالان سیاسی در ایرلند و ترکیه» از نمونه‌های مشهور در جهان هستند. برای ما ایرانیان البته، این پدیده متاسفانه چیزی نیست که از آن به عنوانِ تاریخ یاد کنیم. ما در طول دهه‌های گذشته به کرات شاهد اعتصاب غذای شهروندان معترض و زندانیان سیاسی بوده‌ایم. کسانی که در پی شکنجه و ارعاب و نقض حقوق‌شون یا دیگران در زندان، فشار وحشتناک نخوردن غذا و آب را به خودشان وارد می‌آورند تا حقوقی را که حتی بعضا به‌صراحت در قانون مصوب جمهوری اسلامی آمده است، مطالبه کنند.
سایت:
https://tavaana.org/hunger-strike4rights/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=t4S7yO5cquA
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #مطلب_احمدیان
#زندان
#اعتصاب_غذا
@Tavaana_TavaanaTech
امروز ۱۴ روز از آغاز اعتصاب غذای مطلب احمدیان، زندانی سیاسی، می‌گذرد. زندانی بیماری که از حق درمان محروم شده است.
شاید برخی از ما فکر کنیم که اعتصاب غذا یک حرکت خودخواسته و انتخابی است که یک زندانی می‌تواند انجام ندهد. اما زمانی که تصویرِ بزرگ‌تر، یعنی سلطه یک نظام فاسد و ظالم و حقوقی که از شهروندانش گرفته است را می‌بینیم، متوجه می‌شویم که اعتصاب غذا، اگرچه انتخابی است که یک زندانی سیاسی یا معترضی بیرون از زندان به آن دست می‌زند، اما مسئولیت آن هنوز به گردن نظام سلطه و ظلمی است که حقوق اساسی را از شهروندان گرفته.
«اعتصاب غذای زنان فمینیست خواهان حق رأی در انگلیس»، «اعتصاب غذای فعالان سیاسی در هندوستان بعد و قبل از استقلالِ آن کشور»، «اعتصاب غذای فعالان سیاسی در ایرلند و ترکیه» از نمونه‌های مشهور در جهان هستند. برای ما ایرانیان البته، این پدیده متاسفانه چیزی نیست که از آن به عنوانِ تاریخ یاد کنیم. ما در طول دهه‌های گذشته به کرات شاهد اعتصاب غذای شهروندان معترض و زندانیان سیاسی بوده‌ایم. کسانی که در پی شکنجه و ارعاب و نقض حقوق‌شون یا دیگران در زندان، فشار وحشتناک نخوردن غذا و آب را به خودشان وارد می‌آورند تا حقوقی را که حتی بعضا به‌صراحت در قانون مصوب جمهوری اسلامی آمده است، مطالبه کنند.
سایت:
https://tavaana.org/hunger-strike4rights/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=t4S7yO5cquA
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #مطلب_احمدیان
#زندان
#اعتصاب_غذا
@Tavaana_TavaanaTech