روایت یک پرونده: کمال شریفی و مطلب احمدیان، زندانیان سیاسی
در این برنامه نگاهی شده است به پرونده و وضعیت کمال شریفی و مطلب احمدیان، زندانیان سیاسی.
.
این برنامه با حضور امیرسالار داودی، وکیل و مدافع حقوق بشر، و جمعی از کنشگران برگزار شد.
این برنامه ۴ بهمن ۱۴۰۰ در اتاق آموزشکده در کلاب‌هاوس توانا برگزار شد.
https://youtu.be/CBQomYFor98
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/club-t-jail-case-19-sharifiahmadian
#یاری_حقوقی_توانا #لایو_ایونت #کمال_شریفی #مطلب_احمدیان #حقیقت_زندان
@Tavaana_TavaanaTech
در این برنامه نگاهی شده است به پرونده و وضعیت کمال شریفی و مطلب احمدیان، زندانیان سیاسی.
.
این برنامه با حضور امیرسالار داودی، وکیل و مدافع حقوق بشر، و جمعی از کنشگران برگزار شد.
این برنامه ۴ بهمن ۱۴۰۰ در اتاق آموزشکده در کلاب‌هاوس توانا برگزار شد.
https://youtu.be/CBQomYFor98
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/club-t-jail-case-19-sharifiahmadian
#یاری_حقوقی_توانا #لایو_ایونت #کمال_شریفی #مطلب_احمدیان #حقیقت_زندان
@Tavaana_TavaanaTech
YouTube
روایت یک پرونده: کمال شریفی و مطلب احمدیان، زندانیان سیاسی
در این برنامه نگاهی شده است به پرونده و وضعیت کمال شریفی و مطلب احمدیان، زندانیان سیاسی.
.
این برنامه با حضور امیرسالار داودی، وکیل و مدافع حقوق بشر، و جمعی از کنشگران برگزار شد.
این برنامه ۱۱ بهمن ۱۴۰۰ در اتاق آموزشکده در کلاب‌هاوس توانا برگزار شد.
کانال…
.
این برنامه با حضور امیرسالار داودی، وکیل و مدافع حقوق بشر، و جمعی از کنشگران برگزار شد.
این برنامه ۱۱ بهمن ۱۴۰۰ در اتاق آموزشکده در کلاب‌هاوس توانا برگزار شد.
کانال…
👍12
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی کرد محبوس در زندان اوین، در این فایل صوتی که به دست آموزشکده توانا رسیده، می‌گوید قصد داشت در اعتراض به اعدام‌های اخیر و ابراز همدلی و همراهی با خانواده‌های جان‌باختگان، ده روز اعتصاب غذا کند، اما به دلیل ابتلا بیماری‌های مختلف که در اثر شکنجه مبتلا شده و از جمله به دلیل ابتلا به بیماری سرطان معده، به دو روز اعتصاب غذا دست خواهد زد.
او ابراز امیدواری کرد که ملت ایران با اتحاد به دموکراسی، آسایش و امنیت برسد.
مطلب احمدیان، از سال ۱۳۸۹ تا کنون، بدون یک روز مرخصی در زندان است. وقتی در سال ۱۳۹۹ پدرش فوت کرد، به او اجازه شرکت در مراسم خاکسپاری را ندادند. او در زندان در اثر شکنجه به عارضه نخاعی، عفونت بیضه و مجاری ادراری مبتلا شده است.
مطلب احمدیان که ۲۳۰ روز از ابتدای بازداشت خود را در سلول انفرادی گذرانده است، به سی سال حبس به اتهام محاربه محکوم شده و اکنون بیش از ۱۳ سال است که بدون مرخصی در زندان است.
در ۴ بهمن ۱۴۰۰ در یک برنامه کلاب‌هاوسی نگاهی داشتیم به پرونده این زندانی سیاسی، با حضور امیرسالار داوودی، این برنامه را اینجا گوش دهید:
.
https://youtu.be/CBQomYFor98
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/club-t-jail-case-19-sharifiahmadian
#یاری_مدنی_توانا #مطلب_احمدیان #حقیقت_زندان #نه_به_اعدام #محمد_فرامرزی #محسن_مظلوم #وفا_آذربار #پژمان_فاتحی #بیانیه #اعتصاب_غذا
@Tavaana_TavaanaTech
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی کرد محبوس در زندان اوین، در این فایل صوتی که به دست آموزشکده توانا رسیده، می‌گوید قصد داشت در اعتراض به اعدام‌های اخیر و ابراز همدلی و همراهی با خانواده‌های جان‌باختگان، ده روز اعتصاب غذا کند، اما به دلیل ابتلا بیماری‌های مختلف که در اثر شکنجه مبتلا شده و از جمله به دلیل ابتلا به بیماری سرطان معده، به دو روز اعتصاب غذا دست خواهد زد.
او ابراز امیدواری کرد که ملت ایران با اتحاد به دموکراسی، آسایش و امنیت برسد.
مطلب احمدیان، از سال ۱۳۸۹ تا کنون، بدون یک روز مرخصی در زندان است. وقتی در سال ۱۳۹۹ پدرش فوت کرد، به او اجازه شرکت در مراسم خاکسپاری را ندادند. او در زندان در اثر شکنجه به عارضه نخاعی، عفونت بیضه و مجاری ادراری مبتلا شده است.
مطلب احمدیان که ۲۳۰ روز از ابتدای بازداشت خود را در سلول انفرادی گذرانده است، به سی سال حبس به اتهام محاربه محکوم شده و اکنون بیش از ۱۳ سال است که بدون مرخصی در زندان است.
در ۴ بهمن ۱۴۰۰ در یک برنامه کلاب‌هاوسی نگاهی داشتیم به پرونده این زندانی سیاسی، با حضور امیرسالار داوودی، این برنامه را اینجا گوش دهید:
.
https://youtu.be/CBQomYFor98
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/club-t-jail-case-19-sharifiahmadian
#یاری_مدنی_توانا #مطلب_احمدیان #حقیقت_زندان #نه_به_اعدام #محمد_فرامرزی #محسن_مظلوم #وفا_آذربار #پژمان_فاتحی #بیانیه #اعتصاب_غذا
@Tavaana_TavaanaTech
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، علیرغم حال نامساعد جسمی از رسیدگی پزشکی تخصصی محروم مانده است.
وی اخیرا برای درمان به بیمارستان اعزام و پس از مدتی کوتاه، بدون رسیدگی پزشکی مناسب به زندان بازگردانده شد.
یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی به خبرگزاری هرانا گفت:
مطلب احمدیان بیستم اسفند، جهت طی مراحل درمان و انجام آزمایشات به بیمارستان سینا اعزام شد و با دستبند به تخت بیمارستان بسته شد. او چند روز بعد، بدون رسیدگی درمانی تخصصی، به بهانه عدم نوبت‌دهی پزشک معالج در آستانه عید نوروز، به زندان بازگردانده شد. این زندانی اکنون به دلیل عدم انجام اقدامات پزشکی لازم، با حال جسمانی نامساعدی مواجه است.
لازم به ذکر است، این زندانی سیاسی به دلیل عارضه نخاعی باید هر شش ماه یکبار تحت آزمایش ام‌آرآی قرار گیرد، همچنین جهت جلوگیری از پیشرفت بیماری و درمان به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کند.
مطلب احمدیان که ۲۳۰ روز از ابتدای بازداشت خود را در سلول انفرادی گذرانده است، به سی سال حبس به اتهام محاربه محکوم شده و اکنون بیش از ۱۳ سال است که بدون مرخصی در زندان است.
مطلب احمدیان، حدودا ۳۹ ساله و اهل شهرستان بانه است۔
درباره او ببینید
https://youtu.be/CBQomYFor98
#یاری_حقوقی_توانا
#مطلب_احمدیان
#زندان
#زندانی
@Tavaana_TavaanaTech
وی اخیرا برای درمان به بیمارستان اعزام و پس از مدتی کوتاه، بدون رسیدگی پزشکی مناسب به زندان بازگردانده شد.
یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی به خبرگزاری هرانا گفت:
مطلب احمدیان بیستم اسفند، جهت طی مراحل درمان و انجام آزمایشات به بیمارستان سینا اعزام شد و با دستبند به تخت بیمارستان بسته شد. او چند روز بعد، بدون رسیدگی درمانی تخصصی، به بهانه عدم نوبت‌دهی پزشک معالج در آستانه عید نوروز، به زندان بازگردانده شد. این زندانی اکنون به دلیل عدم انجام اقدامات پزشکی لازم، با حال جسمانی نامساعدی مواجه است.
لازم به ذکر است، این زندانی سیاسی به دلیل عارضه نخاعی باید هر شش ماه یکبار تحت آزمایش ام‌آرآی قرار گیرد، همچنین جهت جلوگیری از پیشرفت بیماری و درمان به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کند.
مطلب احمدیان که ۲۳۰ روز از ابتدای بازداشت خود را در سلول انفرادی گذرانده است، به سی سال حبس به اتهام محاربه محکوم شده و اکنون بیش از ۱۳ سال است که بدون مرخصی در زندان است.
مطلب احمدیان، حدودا ۳۹ ساله و اهل شهرستان بانه است۔
درباره او ببینید
https://youtu.be/CBQomYFor98
#یاری_حقوقی_توانا
#مطلب_احمدیان
#زندان
#زندانی
@Tavaana_TavaanaTech
💔27👍2
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی، با وجود عدم تکمیل درمان به زندان اوین بازگردانده شد
امروز چهارشنبه دوم خردادماه ۱۴۰۳، مطلب احمدیان، زندانی سیاسی، از بیمارستان تهران‌پارس به زندان بازگردانده شد.
این زندانی از بیماری‌های متعددی از جمله زخم‌معده و زخم‌لوزالمعده و آسیب های نخاعی رنج می‌برد.
این زندانی ۱۷ اردیبهشت جهت انجام عمل جراحی به بیمارستان تهران‌پارس اعزام شد و تحت عمل جراحی روده قرار گرفت. به تشخیص پزشکان مطلب احمدیان نیاز به جراحی دیسک کمر و جراحی پارگی پرده دیافراگم هم داشته که درمان ناتمام مانده و به احبار به زندان بازگردانده شد.
به گفته یک منبع مطلع: «آقای صالحی، دادستان تهران، با توقف حکم مطلب احمدیان مخالفت کرده است. این در حالی است که پزشکی قانونی بر توقف حکم وی به مدت یک ماه تاکید داشته.»
با وجود اینکه بهداری زندان اوین بارها طی نامه هایی متعدد به دادستانی اعلام کرده بود که شرایط و امکان نگهداری از آقای احمدیان را در زندان ندارد و مراحل درمانی او باید در مراکز درمانی خارج از زندان صورت گیرد.
این زندانی سیاسی پیشتر نیز از رسیدگی مناسب پزشکی محروم مانده بود، وزن او به زیر ۴۰ کیلوگرم کاهش پیدا کرده و شکم وی متورم شده است.
مطلب احمدیان در تاریخ ۱۳ مهرماه ۱۳۸۹ بازداشت و پس از حدود ۲۳۰ روز تحمل سلول انفرادی در پرونده اول خود به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از گروه های اپوزیسیون، به ۳۰ سال حبس در تبعید در زندان میناب محکوم شد و اکنون بیش از ۱۳ سال است که بدون مرخصی در زندان است.
مطلب احمدیان، حدودا ۳۹ ساله و اهل شهرستان بانه است۔
درباره او ببینید
https://youtu.be/CBQomYFor98
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#زندان
#زندانی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#مطلب_احمدیان
@Tavaana_TavaanaTech
امروز چهارشنبه دوم خردادماه ۱۴۰۳، مطلب احمدیان، زندانی سیاسی، از بیمارستان تهران‌پارس به زندان بازگردانده شد.
این زندانی از بیماری‌های متعددی از جمله زخم‌معده و زخم‌لوزالمعده و آسیب های نخاعی رنج می‌برد.
این زندانی ۱۷ اردیبهشت جهت انجام عمل جراحی به بیمارستان تهران‌پارس اعزام شد و تحت عمل جراحی روده قرار گرفت. به تشخیص پزشکان مطلب احمدیان نیاز به جراحی دیسک کمر و جراحی پارگی پرده دیافراگم هم داشته که درمان ناتمام مانده و به احبار به زندان بازگردانده شد.
به گفته یک منبع مطلع: «آقای صالحی، دادستان تهران، با توقف حکم مطلب احمدیان مخالفت کرده است. این در حالی است که پزشکی قانونی بر توقف حکم وی به مدت یک ماه تاکید داشته.»
با وجود اینکه بهداری زندان اوین بارها طی نامه هایی متعدد به دادستانی اعلام کرده بود که شرایط و امکان نگهداری از آقای احمدیان را در زندان ندارد و مراحل درمانی او باید در مراکز درمانی خارج از زندان صورت گیرد.
این زندانی سیاسی پیشتر نیز از رسیدگی مناسب پزشکی محروم مانده بود، وزن او به زیر ۴۰ کیلوگرم کاهش پیدا کرده و شکم وی متورم شده است.
مطلب احمدیان در تاریخ ۱۳ مهرماه ۱۳۸۹ بازداشت و پس از حدود ۲۳۰ روز تحمل سلول انفرادی در پرونده اول خود به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از گروه های اپوزیسیون، به ۳۰ سال حبس در تبعید در زندان میناب محکوم شد و اکنون بیش از ۱۳ سال است که بدون مرخصی در زندان است.
مطلب احمدیان، حدودا ۳۹ ساله و اهل شهرستان بانه است۔
درباره او ببینید
https://youtu.be/CBQomYFor98
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#زندان
#زندانی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#مطلب_احمدیان
@Tavaana_TavaanaTech
💔32👍4
عدم رسیدگی پزشکی به وضعیت مطلب احمدیان در زندان اوین
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، علیرغم وخامت وضعیت جسمی، کماکان از رسیدگی پزشکی تخصصی محروم مانده است. وی از بیماری‌های عفوت و تورم روده، تپش قلب، درد در قفسه سینه و عفونت ریه رنج می‌برد.
یک منبع مطلع به «هرانا» گفته است:
«آقای احمدیان پس از عمل جراحی روده دچار عفونت و تورم شدید در ناحیه شکم شده و ریه وی به دلیل عفونت طولانی‌مدت آب آورده و از درد قفسه سینه و تپش قلب نیز رنج می‌برد. علیرغم نیاز فوری به رسیدگی پزشکی، دادستان تهران از انتقال وی به بیمارستان ممانعت کرده است.»
این زندانی سیاسی پیشتر نیز از رسیدگی مناسب پزشکی محروم مانده بود، وزن او به زیر ۴۰ کیلوگرم کاهش پیدا کرده و شکم وی متورم شده است.
مطلب احمدیان در تاریخ ۱۳ مهرماه ۱۳۸۹ بازداشت و پس از حدود ۲۳۰ روز تحمل سلول انفرادی در پرونده اول خود به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از گروه های اپوزیسیون، به ۳۰ سال حبس در تبعید در زندان میناب محکوم شد و اکنون بیش از ۱۳ سال است که بدون مرخصی در زندان است.
مطلب احمدیان، حدودا ۳۹ ساله و اهل شهرستان بانه است۔
درباره او ببینید
https://youtu.be/CBQomYFor98
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#زندان
#زندانی
#مطلب_احمدیان
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، علیرغم وخامت وضعیت جسمی، کماکان از رسیدگی پزشکی تخصصی محروم مانده است. وی از بیماری‌های عفوت و تورم روده، تپش قلب، درد در قفسه سینه و عفونت ریه رنج می‌برد.
یک منبع مطلع به «هرانا» گفته است:
«آقای احمدیان پس از عمل جراحی روده دچار عفونت و تورم شدید در ناحیه شکم شده و ریه وی به دلیل عفونت طولانی‌مدت آب آورده و از درد قفسه سینه و تپش قلب نیز رنج می‌برد. علیرغم نیاز فوری به رسیدگی پزشکی، دادستان تهران از انتقال وی به بیمارستان ممانعت کرده است.»
این زندانی سیاسی پیشتر نیز از رسیدگی مناسب پزشکی محروم مانده بود، وزن او به زیر ۴۰ کیلوگرم کاهش پیدا کرده و شکم وی متورم شده است.
مطلب احمدیان در تاریخ ۱۳ مهرماه ۱۳۸۹ بازداشت و پس از حدود ۲۳۰ روز تحمل سلول انفرادی در پرونده اول خود به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از گروه های اپوزیسیون، به ۳۰ سال حبس در تبعید در زندان میناب محکوم شد و اکنون بیش از ۱۳ سال است که بدون مرخصی در زندان است.
مطلب احمدیان، حدودا ۳۹ ساله و اهل شهرستان بانه است۔
درباره او ببینید
https://youtu.be/CBQomYFor98
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#زندان
#زندانی
#مطلب_احمدیان
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
💔17👍4🕊3
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی، که ۱۵ سال گذشته را بدون حتی یک ساعت مرخصی در زندان سپری کرده است، در نامه‌ای از زندان اوین به شرح وضعیت نامناسب جسمی و بیماری‌های خود پرداخته است.
او از بیماری‌های تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده، پارگی فتق، پیچ‌خوردگی معده و نارسایی کلیه رنج می‌برد.
مطلب احمدیان در نامه خود اشاره کرده است که دادستان با توقف اجرای حکم یا اعطای مرخصی برای درمان به این زندانی سیاسی مخالفت کرده است.
متن کامل این نامه که در اختیار هرانا قرار گرفته است، در ادامه می‌آید:
«هرگز از مرگ نهراسیده‌ام
اگرچه دستانم در ابتذال شکننده‌تر بود
هراس من – باری – همه از مردن در سرزمینی است
که مزد گورکن
از آزادی آدمی
افرون‌تر باشد.
مردم شریف و مبارز ایران و کردستان
من زندانی سیاسی مطلب احمدیان، متولد بانه در کردستان، هستم که محکوم به ۳۰ سال زندان می‌باشم و هم‌اکنون ۱۵ سال از آن را بدون حتی یک روز و یک ساعت مرخصی در سخت‌ترین شرایط سپری کرده‌ام. از نوجوانی با درک ظلم و ستم سیستماتیک در حق مردم کردستان، در حد فهم و آگاهی خود برای آزادی و برابری تمام مردم سرزمینم مبارزه کرده‌ام. در سال ۱۳۸۹، در سن ۲۵ سالگی دستگیر شدم و در زمان بازجویی تحت انواع شکنجه‌ها قرار گرفتم که حتی فکر کردن به آن تن هر انسان با وجدانی را به لرزه در می‌آورد. در طی دوران بازجویی و بازداشتم در ارومیه، برای ماه‌ها در سلول انفرادی نگه داشته شدم. در این ایام، بازجویان پایم را شکستند، کتفم را از جا درآوردند، دنده‌هایم شکسته شد، تمامی دندان‌هایم بجز ۳ عدد در دهانم خرد شد و مشت و لگد و کابل جیره روزانه‌ام شد. تا جایی که بخاطر دارم، یک ضربه کاری به کمرم، دنیا را در برابر چشمانم تیره و تار کرد. وقتی به‌هوش آمدم، در سلول انفرادی خودم بودم، ولی توانایی حرکت نداشتم و تا ۶ ماه فلج کامل بودم و پوشک می‌بستم. بعدها مشخص شد که بر اثر ضربات میلگرد، ۳ مهره کمرم شکسته و آسیب جدی دیده است.
در تمام این ۱۵ سال گذران حبس، روزی نبوده است که آب خوشی از گلویم پایین برود و بیماریها رهایم کنند. ولی همیشه در وجودم احساس سربلندی و غرور می‌کنم؛ چون بنا به آموخته‌هایم، مقاومت در برابر ظلم و ستم را عین زندگی می‌دانم و برای سربلندی مردم سرزمینم همیشه حی و حاضر هستم.
مردم شریف و مبارز ایران و کردستان
هرچند این فرزند کوچک شما در جان خود احساس ایستادگی و مقاومت می‌کند، اما شکنجه‌ها و سالیان متمادی زندان، جسم مرا به کلکسیونی از بیماریها تبدیل کرده است. هم‌اکنون من با تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده و خونریزی روده، پارگی فتق و پرده دیافراگم، پیچ‌خوردگی معده و استفراغ‌های روزانه، تپش قلب، تنگی نفس، زخم اثنی‌عشر و نارسایی کلیه دست به گریبانم. به‌طوری‌که حتی از خوردن غذا نیز عاجزم و وزنم به‌شدت کاهش یافته است؛ در حالی‌که شکمم به‌دلیل آب‌آوردگی، بسیار متورم و دردناک شده است.
من از مرگ در راه آزادی و باورهایم هیچ هراسی ندارم، اما نمی‌توانم بدون مبارزه و در سکوت به آن تن دهم. از همین رو از تمام وجدان‌های بیدار و نهادهای حقوق بشری تقاضا دارم تا صدای من باشند و به تمام مراجع قانونی، حقوقی و بین‌المللی و شخص گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، خانم مای ساتو، اعلام می‌دارم که مسئولیت مستقیم جان من بر عهده شخص صالحی، دادستان تهران، می‌باشد. دیگر سکوت نخواهم کرد و حق مشروع خود می‌دانم تا اعتراضم را به هر طریقی که می‌توانم بیان نمایم.
زندان اوین
بهمن ماه ۱۴۰۳»
مطلب احمدیان، اکنون کمتر از ۳۹ سال دارد در سال ۱۳۸۹ به اتهام «محاربه» از طریق عضویت در یکی از گروه‌های اپوزیسیون بازداشت شد و به ۳۰ سال زندان در تبعید محکوم شد و هم‌اکنون در بند چهار زندان اوین محبوس است.
#ژن_ژیان_آزادی
#زن_زندگی_آزادی
#زندانی_سیاسی
#مطلب_احمدیان
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
او از بیماری‌های تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده، پارگی فتق، پیچ‌خوردگی معده و نارسایی کلیه رنج می‌برد.
مطلب احمدیان در نامه خود اشاره کرده است که دادستان با توقف اجرای حکم یا اعطای مرخصی برای درمان به این زندانی سیاسی مخالفت کرده است.
متن کامل این نامه که در اختیار هرانا قرار گرفته است، در ادامه می‌آید:
«هرگز از مرگ نهراسیده‌ام
اگرچه دستانم در ابتذال شکننده‌تر بود
هراس من – باری – همه از مردن در سرزمینی است
که مزد گورکن
از آزادی آدمی
افرون‌تر باشد.
مردم شریف و مبارز ایران و کردستان
من زندانی سیاسی مطلب احمدیان، متولد بانه در کردستان، هستم که محکوم به ۳۰ سال زندان می‌باشم و هم‌اکنون ۱۵ سال از آن را بدون حتی یک روز و یک ساعت مرخصی در سخت‌ترین شرایط سپری کرده‌ام. از نوجوانی با درک ظلم و ستم سیستماتیک در حق مردم کردستان، در حد فهم و آگاهی خود برای آزادی و برابری تمام مردم سرزمینم مبارزه کرده‌ام. در سال ۱۳۸۹، در سن ۲۵ سالگی دستگیر شدم و در زمان بازجویی تحت انواع شکنجه‌ها قرار گرفتم که حتی فکر کردن به آن تن هر انسان با وجدانی را به لرزه در می‌آورد. در طی دوران بازجویی و بازداشتم در ارومیه، برای ماه‌ها در سلول انفرادی نگه داشته شدم. در این ایام، بازجویان پایم را شکستند، کتفم را از جا درآوردند، دنده‌هایم شکسته شد، تمامی دندان‌هایم بجز ۳ عدد در دهانم خرد شد و مشت و لگد و کابل جیره روزانه‌ام شد. تا جایی که بخاطر دارم، یک ضربه کاری به کمرم، دنیا را در برابر چشمانم تیره و تار کرد. وقتی به‌هوش آمدم، در سلول انفرادی خودم بودم، ولی توانایی حرکت نداشتم و تا ۶ ماه فلج کامل بودم و پوشک می‌بستم. بعدها مشخص شد که بر اثر ضربات میلگرد، ۳ مهره کمرم شکسته و آسیب جدی دیده است.
در تمام این ۱۵ سال گذران حبس، روزی نبوده است که آب خوشی از گلویم پایین برود و بیماریها رهایم کنند. ولی همیشه در وجودم احساس سربلندی و غرور می‌کنم؛ چون بنا به آموخته‌هایم، مقاومت در برابر ظلم و ستم را عین زندگی می‌دانم و برای سربلندی مردم سرزمینم همیشه حی و حاضر هستم.
مردم شریف و مبارز ایران و کردستان
هرچند این فرزند کوچک شما در جان خود احساس ایستادگی و مقاومت می‌کند، اما شکنجه‌ها و سالیان متمادی زندان، جسم مرا به کلکسیونی از بیماریها تبدیل کرده است. هم‌اکنون من با تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده و خونریزی روده، پارگی فتق و پرده دیافراگم، پیچ‌خوردگی معده و استفراغ‌های روزانه، تپش قلب، تنگی نفس، زخم اثنی‌عشر و نارسایی کلیه دست به گریبانم. به‌طوری‌که حتی از خوردن غذا نیز عاجزم و وزنم به‌شدت کاهش یافته است؛ در حالی‌که شکمم به‌دلیل آب‌آوردگی، بسیار متورم و دردناک شده است.
من از مرگ در راه آزادی و باورهایم هیچ هراسی ندارم، اما نمی‌توانم بدون مبارزه و در سکوت به آن تن دهم. از همین رو از تمام وجدان‌های بیدار و نهادهای حقوق بشری تقاضا دارم تا صدای من باشند و به تمام مراجع قانونی، حقوقی و بین‌المللی و شخص گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، خانم مای ساتو، اعلام می‌دارم که مسئولیت مستقیم جان من بر عهده شخص صالحی، دادستان تهران، می‌باشد. دیگر سکوت نخواهم کرد و حق مشروع خود می‌دانم تا اعتراضم را به هر طریقی که می‌توانم بیان نمایم.
زندان اوین
بهمن ماه ۱۴۰۳»
مطلب احمدیان، اکنون کمتر از ۳۹ سال دارد در سال ۱۳۸۹ به اتهام «محاربه» از طریق عضویت در یکی از گروه‌های اپوزیسیون بازداشت شد و به ۳۰ سال زندان در تبعید محکوم شد و هم‌اکنون در بند چهار زندان اوین محبوس است.
#ژن_ژیان_آزادی
#زن_زندگی_آزادی
#زندانی_سیاسی
#مطلب_احمدیان
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
❤27💔18👍1😍1
رنجنامه مطلب احمدیان در پانزدهمین سال حبس بدون مرخصی
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، در پانزدهمین سال حبس بدون مرخصی خود، در نامه‌ای به گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، ضمن اشاره به وضعیت وخیم جسمانی خود، خواستار حمایت او شده است. این زندانی از بیماری‌های جدی مانند تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده، خونریزی داخلی، پارگی فتق، پارگی پرده دیافراگم و نارسایی کلیه رنج می‌برد.
متن کامل نامه به شرح زیر است:
«عالیجناب مای ساتو گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران
ضمن عرض ادب و احترام
به استحضار جنابعالی می‌رسانم اینجانب زندانی سیاسی مطلب احمدیان که از سال ۱۳۸۹ در زندان به سر می‌برم، محکوم به ۳۰ سال زندان می‌باشم که هم‌اکنون در پانزدهمین سال حبس خود در زندان اوین بدون حتی یک روز و یک ساعت مرخصی در سخت‌ترین شرایط به سر می‌برم.
سرکار خانم مای ساتو
اینجانب در طی دوران بازداشتم در اداره اطلاعات ارومیه در سال ۱۳۸۹ ماه‌ها در سلول انفرادی نگه داشته شدم و مورد شکنجه‌های فراوانی قرار گرفتم. در طی دوران بازجویی یک پایم شکسته شد، کتفم از جا درآمد و تمامی دندان‌هایم به غیر از سه عدد در دهانم خرد شد. مشت و لگد و کابل جیره روزانه من بود و یک بار با وارد آمدن ضربه به کمرم با میلگرد آهنی، یکی از مهره‌های کمرم شکست و تا ۶ ماه فلج شدم و قادر به حرکت نبودم که هم‌اکنون بسیاری از بیماری‌های من حاصل این شکنجه‌ها می‌باشد.
سرکار خانم مای ساتو
من با تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده و خونریزی روده، پارگی فتق و پرده دیافراگم، پیچ‌خوردگی معده، تپش قلب، تنگی نفس، زخم اثنی‌عشر و نارسایی کلیه دست به گریبانم و حتی از خوردن غذا نیز عاجزم که منجر به کاهش شدید وزن بدنم شده است و علیرغم پیگیری‌های فراوان در طول یک سال گذشته و موافقت پزشکی قانونی با توقف حکم بنده و ادامه روند درمان در مراکز درمانی خارج از زندان و تأیید بهداری زندان اوین و تأمین وثیقه ۵۰ میلیارد ریالی و کفالت ۵ وکیل دادگستری، متأسفانه شخص دادستان تهران (صالحی) بنا به دلایل نامعلوم با توقف حکم اینجانب مخالفت می‌نماید و مانع از ادامه و پیگیری روند درمان من شده است.
سرکار خانم مای ساتو
متأسفانه نبود امکانات حداقلی درمانی در زندان‌های کشور و مخالفت و ممانعت‌های به عمل آمده از انجام درمان زندانیان سیاسی در مراکز درمانی خارج از زندان حتی با هزینه‌های شخصی خود زندانیان، هم‌اکنون به‌عنوان حربه‌ای در دست مقامات قضایی برای فشار آوردن بر زندانیان سیاسی شده است. تعداد زیادی از زندانیان سیاسی در بندهای ۴ و ۸ زندان اوین و همچنین بند زنان این زندان و بسیاری از زندان‌های دیگر نیاز به رسیدگی‌های عاجل پزشکی دارند که متأسفانه با مخالفت دستگاه قضایی از انجام پروسه درمانی خود محروم شده‌اند که اینجانب تنها یک نمونه از آن هستم.
زندانیانی مثل اسدالله هادی در زندان اوین، زینب جلالیان در زندان یزد، غلامحسین کلبی در زندان شیبان اهواز، علی معزی در زندان قزل‌حصار کرج، فرزانه قره‌حسنلو در زندان وکیل‌آباد مشهد، راحله راحمی‌پور و مرضیه فارسی در بند زنان زندان اوین و بسیاری دیگر از جمله این زندانیان می‌باشند که از درمان آن‌ها ممانعت به عمل آمده است.
عالیجناب، در پایان از شما خواهشمندم تا نسبت به موضوع حق درمان زندانیان، به‌ویژه زندانیان سیاسی در زندان‌های ایران و ممانعت‌های ضدانسانی به عمل آمده توسط دستگاه قضایی، توجه ویژه خود را مبذول فرمایید؛ زیرا که حق درمان از اساسی‌ترین حقوق زندانیان می‌باشد که اینجانب و بسیاری دیگر از زندانیان از این حق بدیهی خود محروم شده‌ایم.
با احترام
زندانی سیاسی مطلب احمدیان
زندان اوین
اسفند ۱۴۰۳»
مطلب احمدیان، حدودا ۴۰ ساله اهل شهرستان بانه، در تاریخ ۱۳ مهر ۱۳۸۹ به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از گروه‌های اپوزیسیون بازداشت و به ۳۰ سال زندان در تبعید محکوم شد. او در ابتدا در زندان میناب و سپس در سال ۱۳۹۵ به زندان سقز منتقل شد.
مطلب در سال ۱۳۹۷، به اتهامات “مشارکت در قتل” به ۸ سال حبس تعزیری و پرداخت نصف دیه کامل (دو دیه کامل برای ۴ متهم پرونده) و به اتهام “ضرب و جرح عمدی” از بابت همان پرونده به ۱ سال حبس و پرداخت ۲۰ میلیون تومان (۸۰ میلیون تومان برای ۴ متهم پرونده) بابت دیه فرد مجروح شده درگیری محکوم شد. پس از ابلاغ حکم در زندان سنندج، ابتدا به زندان اوین و سپس به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل شد.
در مرداد ۱۴۰۳، به دنبال تعطیلی زندان رجایی‌شهر، او و چند زندانی دیگر به زندان اوین انتقال یافتند و اکنون در بند ۴ این زندان هستند.
این برنامه را بشنوید:
youtu.be/CBQomYFor98
#مطلب_احمدیان #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، در پانزدهمین سال حبس بدون مرخصی خود، در نامه‌ای به گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، ضمن اشاره به وضعیت وخیم جسمانی خود، خواستار حمایت او شده است. این زندانی از بیماری‌های جدی مانند تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده، خونریزی داخلی، پارگی فتق، پارگی پرده دیافراگم و نارسایی کلیه رنج می‌برد.
متن کامل نامه به شرح زیر است:
«عالیجناب مای ساتو گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران
ضمن عرض ادب و احترام
به استحضار جنابعالی می‌رسانم اینجانب زندانی سیاسی مطلب احمدیان که از سال ۱۳۸۹ در زندان به سر می‌برم، محکوم به ۳۰ سال زندان می‌باشم که هم‌اکنون در پانزدهمین سال حبس خود در زندان اوین بدون حتی یک روز و یک ساعت مرخصی در سخت‌ترین شرایط به سر می‌برم.
سرکار خانم مای ساتو
اینجانب در طی دوران بازداشتم در اداره اطلاعات ارومیه در سال ۱۳۸۹ ماه‌ها در سلول انفرادی نگه داشته شدم و مورد شکنجه‌های فراوانی قرار گرفتم. در طی دوران بازجویی یک پایم شکسته شد، کتفم از جا درآمد و تمامی دندان‌هایم به غیر از سه عدد در دهانم خرد شد. مشت و لگد و کابل جیره روزانه من بود و یک بار با وارد آمدن ضربه به کمرم با میلگرد آهنی، یکی از مهره‌های کمرم شکست و تا ۶ ماه فلج شدم و قادر به حرکت نبودم که هم‌اکنون بسیاری از بیماری‌های من حاصل این شکنجه‌ها می‌باشد.
سرکار خانم مای ساتو
من با تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده و خونریزی روده، پارگی فتق و پرده دیافراگم، پیچ‌خوردگی معده، تپش قلب، تنگی نفس، زخم اثنی‌عشر و نارسایی کلیه دست به گریبانم و حتی از خوردن غذا نیز عاجزم که منجر به کاهش شدید وزن بدنم شده است و علیرغم پیگیری‌های فراوان در طول یک سال گذشته و موافقت پزشکی قانونی با توقف حکم بنده و ادامه روند درمان در مراکز درمانی خارج از زندان و تأیید بهداری زندان اوین و تأمین وثیقه ۵۰ میلیارد ریالی و کفالت ۵ وکیل دادگستری، متأسفانه شخص دادستان تهران (صالحی) بنا به دلایل نامعلوم با توقف حکم اینجانب مخالفت می‌نماید و مانع از ادامه و پیگیری روند درمان من شده است.
سرکار خانم مای ساتو
متأسفانه نبود امکانات حداقلی درمانی در زندان‌های کشور و مخالفت و ممانعت‌های به عمل آمده از انجام درمان زندانیان سیاسی در مراکز درمانی خارج از زندان حتی با هزینه‌های شخصی خود زندانیان، هم‌اکنون به‌عنوان حربه‌ای در دست مقامات قضایی برای فشار آوردن بر زندانیان سیاسی شده است. تعداد زیادی از زندانیان سیاسی در بندهای ۴ و ۸ زندان اوین و همچنین بند زنان این زندان و بسیاری از زندان‌های دیگر نیاز به رسیدگی‌های عاجل پزشکی دارند که متأسفانه با مخالفت دستگاه قضایی از انجام پروسه درمانی خود محروم شده‌اند که اینجانب تنها یک نمونه از آن هستم.
زندانیانی مثل اسدالله هادی در زندان اوین، زینب جلالیان در زندان یزد، غلامحسین کلبی در زندان شیبان اهواز، علی معزی در زندان قزل‌حصار کرج، فرزانه قره‌حسنلو در زندان وکیل‌آباد مشهد، راحله راحمی‌پور و مرضیه فارسی در بند زنان زندان اوین و بسیاری دیگر از جمله این زندانیان می‌باشند که از درمان آن‌ها ممانعت به عمل آمده است.
عالیجناب، در پایان از شما خواهشمندم تا نسبت به موضوع حق درمان زندانیان، به‌ویژه زندانیان سیاسی در زندان‌های ایران و ممانعت‌های ضدانسانی به عمل آمده توسط دستگاه قضایی، توجه ویژه خود را مبذول فرمایید؛ زیرا که حق درمان از اساسی‌ترین حقوق زندانیان می‌باشد که اینجانب و بسیاری دیگر از زندانیان از این حق بدیهی خود محروم شده‌ایم.
با احترام
زندانی سیاسی مطلب احمدیان
زندان اوین
اسفند ۱۴۰۳»
مطلب احمدیان، حدودا ۴۰ ساله اهل شهرستان بانه، در تاریخ ۱۳ مهر ۱۳۸۹ به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از گروه‌های اپوزیسیون بازداشت و به ۳۰ سال زندان در تبعید محکوم شد. او در ابتدا در زندان میناب و سپس در سال ۱۳۹۵ به زندان سقز منتقل شد.
مطلب در سال ۱۳۹۷، به اتهامات “مشارکت در قتل” به ۸ سال حبس تعزیری و پرداخت نصف دیه کامل (دو دیه کامل برای ۴ متهم پرونده) و به اتهام “ضرب و جرح عمدی” از بابت همان پرونده به ۱ سال حبس و پرداخت ۲۰ میلیون تومان (۸۰ میلیون تومان برای ۴ متهم پرونده) بابت دیه فرد مجروح شده درگیری محکوم شد. پس از ابلاغ حکم در زندان سنندج، ابتدا به زندان اوین و سپس به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل شد.
در مرداد ۱۴۰۳، به دنبال تعطیلی زندان رجایی‌شهر، او و چند زندانی دیگر به زندان اوین انتقال یافتند و اکنون در بند ۴ این زندان هستند.
این برنامه را بشنوید:
youtu.be/CBQomYFor98
#مطلب_احمدیان #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
🕊14💔11👍2
هشدار ۷ زندانی سیاسی درباره “وضعیت خطیر” مطلّب احمدیان
ابوالفضل قدیانی، مصطفی تاج‌زاده، علیرضا بهشتی، سیامک ابراهیمی، مهدی محمودیان، سعید احمدیان، خشایار سفیدی بنام خدا همبندی و هم‌اتاقی ما، جناب آقای مطلب احمدیان، که بیش از پانزده سال حبس را تحمل کرده است، در حال حاضر بنا بر گواهی پزشکان متخصص پزشکی قانونی و بهداری زندان اوین به دلیل بیماری‌های گوناگون ـ به‌ویژه ناراحتی وخیم گوارشی و ایجاد توده در اثنی‌عشر، پارگی فتق شکمی و همینطور نارسایی ستون فقرات باید هرچه سریع‌تر تحت چندین عمل جراحی قرار گیرد. در صورت اهمال در درمان، وی در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار دارد. علاوه بر این، پس از انجام این جراحی‌های سنگین، نیاز است که برای مدت نقاهت تحت مراقبت خاص قرار گیرد؛ امری که بهداری زندان ناتوانی خود را در تأمین آن اعلام کرده است. همچنین با توجه به خطر بالای عفونت‌های بیمارستانی، امکان تأمین این مراقبت در مراکز درمانی عمومی وجود ندارد. بر این اساس پزشکی قانونی ضرورت توقف اجرای حکم او را برای گذراندن این دوره تحت نظر خانواده تأیید کرده است. با این‌حال، علیرغم پیگیری‌های مکرر، سپردن وثیقه ۵۰ میلیارد ریالی ـ که نهایت توان خانواده است ـ و علاوه بر آن، کفالت هفت وکیل و یا کارمند رسمی دولت، این درخواست با مخالفت صالحی دادستان تهران مواجه شده است. ما که از مدت‌ها پیش شاهد شب بیداری‌های ناشی از درد و محدودیت‌های شدید غذایی آقای احمدیان بوده‌ایم، بنا بر وظیفه الهی و انسانی خود، با یادآوری وضعیت خطیر او خواستار رسیدگی فوری به این موضوع هستیم.
ـ مطلب احمدیان، حدودا ۴۰ ساله اهل شهرستان بانه، در تاریخ ۱۳ مهر ۱۳۸۹ به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از گروه‌های اپوزیسیون بازداشت و به ۳۰ سال زندان در تبعید محکوم شد. او در ابتدا در زندان میناب و سپس در سال ۱۳۹۵ به زندان سقز منتقل شد.
مطلب در سال ۱۳۹۷، به اتهامات “مشارکت در قتل” به ۸ سال حبس تعزیری و پرداخت نصف دیه کامل (دو دیه کامل برای ۴ متهم پرونده) و به اتهام “ضرب و جرح عمدی” از بابت همان پرونده به ۱ سال حبس و پرداخت ۲۰ میلیون تومان (۸۰ میلیون تومان برای ۴ متهم پرونده) بابت دیه فرد مجروح شده درگیری محکوم شد. پس از ابلاغ حکم در زندان سنندج، ابتدا به زندان اوین و سپس به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل شد.
در مرداد ۱۴۰۳، به دنبال تعطیلی زندان رجایی‌شهر، او و چند زندانی دیگر به زندان اوین انتقال یافتند و اکنون در بند ۴ این زندان هستند.
این برنامه را بشنوید:
youtu.be/CBQomYFor98
رنجنامه مطلب احمدیان در پانزدهمین سال حبس او را بخوانید:
https://t.me/Tavaana_TavaanaTech/90506
#مطلب_احمدیان #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
ابوالفضل قدیانی، مصطفی تاج‌زاده، علیرضا بهشتی، سیامک ابراهیمی، مهدی محمودیان، سعید احمدیان، خشایار سفیدی بنام خدا همبندی و هم‌اتاقی ما، جناب آقای مطلب احمدیان، که بیش از پانزده سال حبس را تحمل کرده است، در حال حاضر بنا بر گواهی پزشکان متخصص پزشکی قانونی و بهداری زندان اوین به دلیل بیماری‌های گوناگون ـ به‌ویژه ناراحتی وخیم گوارشی و ایجاد توده در اثنی‌عشر، پارگی فتق شکمی و همینطور نارسایی ستون فقرات باید هرچه سریع‌تر تحت چندین عمل جراحی قرار گیرد. در صورت اهمال در درمان، وی در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار دارد. علاوه بر این، پس از انجام این جراحی‌های سنگین، نیاز است که برای مدت نقاهت تحت مراقبت خاص قرار گیرد؛ امری که بهداری زندان ناتوانی خود را در تأمین آن اعلام کرده است. همچنین با توجه به خطر بالای عفونت‌های بیمارستانی، امکان تأمین این مراقبت در مراکز درمانی عمومی وجود ندارد. بر این اساس پزشکی قانونی ضرورت توقف اجرای حکم او را برای گذراندن این دوره تحت نظر خانواده تأیید کرده است. با این‌حال، علیرغم پیگیری‌های مکرر، سپردن وثیقه ۵۰ میلیارد ریالی ـ که نهایت توان خانواده است ـ و علاوه بر آن، کفالت هفت وکیل و یا کارمند رسمی دولت، این درخواست با مخالفت صالحی دادستان تهران مواجه شده است. ما که از مدت‌ها پیش شاهد شب بیداری‌های ناشی از درد و محدودیت‌های شدید غذایی آقای احمدیان بوده‌ایم، بنا بر وظیفه الهی و انسانی خود، با یادآوری وضعیت خطیر او خواستار رسیدگی فوری به این موضوع هستیم.
ـ مطلب احمدیان، حدودا ۴۰ ساله اهل شهرستان بانه، در تاریخ ۱۳ مهر ۱۳۸۹ به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از گروه‌های اپوزیسیون بازداشت و به ۳۰ سال زندان در تبعید محکوم شد. او در ابتدا در زندان میناب و سپس در سال ۱۳۹۵ به زندان سقز منتقل شد.
مطلب در سال ۱۳۹۷، به اتهامات “مشارکت در قتل” به ۸ سال حبس تعزیری و پرداخت نصف دیه کامل (دو دیه کامل برای ۴ متهم پرونده) و به اتهام “ضرب و جرح عمدی” از بابت همان پرونده به ۱ سال حبس و پرداخت ۲۰ میلیون تومان (۸۰ میلیون تومان برای ۴ متهم پرونده) بابت دیه فرد مجروح شده درگیری محکوم شد. پس از ابلاغ حکم در زندان سنندج، ابتدا به زندان اوین و سپس به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل شد.
در مرداد ۱۴۰۳، به دنبال تعطیلی زندان رجایی‌شهر، او و چند زندانی دیگر به زندان اوین انتقال یافتند و اکنون در بند ۴ این زندان هستند.
این برنامه را بشنوید:
youtu.be/CBQomYFor98
رنجنامه مطلب احمدیان در پانزدهمین سال حبس او را بخوانید:
https://t.me/Tavaana_TavaanaTech/90506
#مطلب_احمدیان #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
🕊11💔7👍3❤1
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، دست به اعتصاب زد.
این زندانی سیاسی از امروز دوشنبه ۱۵ اردیبهشت‌ماه، در اعتراض به مخالفت دادستان تهران با توقف اجرای حکم برای درمان و همچنین محرومیت از رسیدگی‌های پزشکی علیرغم وخامت حال جسمی‌اش، دست به اعتصاب زده است.
روز گذشته هم ۷ زندانی سیاسی نسبت به وخامت حال مطلب احمدیان هشدار داده بودند.
ابوالفضل قدیانی، مصطفی تاج‌زاده، علیرضا بهشتی، سیامک ابراهیمی، مهدی محمودیان، سعید احمدیان و خشایار سفیدی در بیانیه‌ای به شرایط مطلب احمدیان طی ۱۵ سال حبس اشاره کرده بودند و خواستار رسیدگی فوری به وضعیت وخیم این زندانی سیاسی شده بودند.
در ماه‌های گذشته هم مطلب احمدیان با انتشار نامه‌ای خطاب به مای ساتو گزارشگر ویژه حقوق‌بشر سازمان ملل، گفته بود:
«سرکار خانم مای ساتو
من با تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده و خونریزی روده، پارگی فتق و پرده دیافراگم، پیچ‌خوردگی معده، تپش قلب، تنگی نفس، زخم اثنی‌عشر و نارسایی کلیه دست به گریبانم و حتی از خوردن غذا نیز عاجزم که منجر به کاهش شدید وزن بدنم شده است و علیرغم پیگیری‌های فراوان در طول یک سال گذشته و موافقت پزشکی قانونی با توقف حکم بنده و ادامه روند درمان در مراکز درمانی خارج از زندان و تأیید بهداری زندان اوین و تأمین وثیقه ۵۰ میلیارد ریالی و کفالت ۵ وکیل دادگستری، متأسفانه شخص دادستان تهران (صالحی) بنا به دلایل نامعلوم با توقف حکم اینجانب مخالفت می‌نماید و مانع از ادامه و پیگیری روند درمان من شده است.»
صدای زندانیان باشیم مطلب از بیماری‌های گوارشی ستون فقرات
درباره مطلب احمدیان این برنامه را بشنوید:
https://youtu.be/CBQomYFor98?feature=shared
رنجنامه مطلب احمدیان در پانزدهمین سال حبس او را بخوانید:
https://t.me/Tavaana_TavaanaTech/90506
#مطلب_احمدیان #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
این زندانی سیاسی از امروز دوشنبه ۱۵ اردیبهشت‌ماه، در اعتراض به مخالفت دادستان تهران با توقف اجرای حکم برای درمان و همچنین محرومیت از رسیدگی‌های پزشکی علیرغم وخامت حال جسمی‌اش، دست به اعتصاب زده است.
روز گذشته هم ۷ زندانی سیاسی نسبت به وخامت حال مطلب احمدیان هشدار داده بودند.
ابوالفضل قدیانی، مصطفی تاج‌زاده، علیرضا بهشتی، سیامک ابراهیمی، مهدی محمودیان، سعید احمدیان و خشایار سفیدی در بیانیه‌ای به شرایط مطلب احمدیان طی ۱۵ سال حبس اشاره کرده بودند و خواستار رسیدگی فوری به وضعیت وخیم این زندانی سیاسی شده بودند.
در ماه‌های گذشته هم مطلب احمدیان با انتشار نامه‌ای خطاب به مای ساتو گزارشگر ویژه حقوق‌بشر سازمان ملل، گفته بود:
«سرکار خانم مای ساتو
من با تنگی کانال نخاع، عفونت شدید بیضه، کولیت روده و خونریزی روده، پارگی فتق و پرده دیافراگم، پیچ‌خوردگی معده، تپش قلب، تنگی نفس، زخم اثنی‌عشر و نارسایی کلیه دست به گریبانم و حتی از خوردن غذا نیز عاجزم که منجر به کاهش شدید وزن بدنم شده است و علیرغم پیگیری‌های فراوان در طول یک سال گذشته و موافقت پزشکی قانونی با توقف حکم بنده و ادامه روند درمان در مراکز درمانی خارج از زندان و تأیید بهداری زندان اوین و تأمین وثیقه ۵۰ میلیارد ریالی و کفالت ۵ وکیل دادگستری، متأسفانه شخص دادستان تهران (صالحی) بنا به دلایل نامعلوم با توقف حکم اینجانب مخالفت می‌نماید و مانع از ادامه و پیگیری روند درمان من شده است.»
صدای زندانیان باشیم مطلب از بیماری‌های گوارشی ستون فقرات
درباره مطلب احمدیان این برنامه را بشنوید:
https://youtu.be/CBQomYFor98?feature=shared
رنجنامه مطلب احمدیان در پانزدهمین سال حبس او را بخوانید:
https://t.me/Tavaana_TavaanaTech/90506
#مطلب_احمدیان #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
🕊12💔5👍3❤1
بیانیه آغاز اعتصاب غذای مطلب احمدیان زندان اوین – ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴
من، مطلب احمدیان، زندانی سیاسی کُرد، اکنون در چهل‌ودو سالگی و در شانزدهمین سال حبس خود، تصمیم گرفته‌ام از دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴، در اعتراض به نقض فاحش حق درمان و بی‌عدالتی مستمر دستگاه قضایی، دست به اعتصاب غذا بزنم. من به جرم ایستادگی در برابر تبعیض، به ۳۰ سال حبس محکوم شده‌ام؛ نیمی از آن را تاکنون گذرانده‌ام. در این سال‌ها، از شکنجه‌های طاقت‌فرسا در سلول انفرادی و شکستن سه مهره از ستون فقراتم تا محرومیت از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی، بارها مرز مرگ و زندگی را لمس کرده‌ام. اما اکنون، وضعیت سلامت جسمی‌ام به مرحله بحران رسیده است. بر اساس نظر صریح پزشکان زندان، بهداری اوین، پزشکی قانونی و پزشکان معتمد دستگاه قضایی، به دلیل توده مشکوک در اثنی‌عشر، فتق شکمی، پارگی دیافراگم، شکستگی مهره‌های کمر و نارسایی نخاعی، باید هرچه سریع‌تر تحت چندین عمل جراحی سنگین و پی‌در‌پی قرار گیرم و دوران نقاهت را در شرایطی خارج از زندان سپری کنم. علیرغم وثیقه ۵۰ میلیارد ریالی که تمامی توان خانواده‌ام را شامل می‌شود و کفالت هفت وکیل و کارمند رسمی دولت، دادستان تهران، بی‌هیچ توجیه قانونی و تنها با لجاجت سیاسی، با توقف حکم و اعزام من به بیرون از زندان برای درمان مخالفت کرده است. من با آگاهی کامل از پیامدهای این تصمیم اعلام می‌کنم که این اعتصاب غذا صرفاً برای خودم نیست. این فریاد اعتراض علیه نظامی است که در ۴۶ سال گذشته حقوق و کرامت هزاران زندانی، به‌ویژه حق درمان را لگدمال کرده است. مسئولیت هرگونه آسیبی که در پی این اعتصاب متوجه من شود، بر عهده‌ی قوه قضائیه، دادستان تهران و نهادهای امنیتی است. آنان باید پاسخگوی این بی‌عدالتی و پیامدهای آن باشند. امروز از من تنها جان رنجورم باقی مانده؛ اما همین جان را به سلاحی برای افشاگری و اعتراض بدل می‌کنم. در برابر ظلم سکوت نخواهم کرد، حتی اگر بهایش جانم باشد.
#مطلب_احمدیان زندان اوین – ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴ #زندان_اوین #اعتصاب_غذا #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
من، مطلب احمدیان، زندانی سیاسی کُرد، اکنون در چهل‌ودو سالگی و در شانزدهمین سال حبس خود، تصمیم گرفته‌ام از دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴، در اعتراض به نقض فاحش حق درمان و بی‌عدالتی مستمر دستگاه قضایی، دست به اعتصاب غذا بزنم. من به جرم ایستادگی در برابر تبعیض، به ۳۰ سال حبس محکوم شده‌ام؛ نیمی از آن را تاکنون گذرانده‌ام. در این سال‌ها، از شکنجه‌های طاقت‌فرسا در سلول انفرادی و شکستن سه مهره از ستون فقراتم تا محرومیت از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی، بارها مرز مرگ و زندگی را لمس کرده‌ام. اما اکنون، وضعیت سلامت جسمی‌ام به مرحله بحران رسیده است. بر اساس نظر صریح پزشکان زندان، بهداری اوین، پزشکی قانونی و پزشکان معتمد دستگاه قضایی، به دلیل توده مشکوک در اثنی‌عشر، فتق شکمی، پارگی دیافراگم، شکستگی مهره‌های کمر و نارسایی نخاعی، باید هرچه سریع‌تر تحت چندین عمل جراحی سنگین و پی‌در‌پی قرار گیرم و دوران نقاهت را در شرایطی خارج از زندان سپری کنم. علیرغم وثیقه ۵۰ میلیارد ریالی که تمامی توان خانواده‌ام را شامل می‌شود و کفالت هفت وکیل و کارمند رسمی دولت، دادستان تهران، بی‌هیچ توجیه قانونی و تنها با لجاجت سیاسی، با توقف حکم و اعزام من به بیرون از زندان برای درمان مخالفت کرده است. من با آگاهی کامل از پیامدهای این تصمیم اعلام می‌کنم که این اعتصاب غذا صرفاً برای خودم نیست. این فریاد اعتراض علیه نظامی است که در ۴۶ سال گذشته حقوق و کرامت هزاران زندانی، به‌ویژه حق درمان را لگدمال کرده است. مسئولیت هرگونه آسیبی که در پی این اعتصاب متوجه من شود، بر عهده‌ی قوه قضائیه، دادستان تهران و نهادهای امنیتی است. آنان باید پاسخگوی این بی‌عدالتی و پیامدهای آن باشند. امروز از من تنها جان رنجورم باقی مانده؛ اما همین جان را به سلاحی برای افشاگری و اعتراض بدل می‌کنم. در برابر ظلم سکوت نخواهم کرد، حتی اگر بهایش جانم باشد.
#مطلب_احمدیان زندان اوین – ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴ #زندان_اوین #اعتصاب_غذا #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
💔26👍3💯1
گوهر عشقی، مادر جاویدنام ستار بهشتی، از مطلب احمدیان درخواست کرد تا به اعتصاب غذای خود خاتمه دهد
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی، از روز پانزدهم اردیبهشت‌ماه اعتصاب غذای نامحدود خود را در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی، آغاز کرده است.
آقای احمدیان در شانزدهمین سال حبس بدون مرخصی خود به سر می‌برد و از بیماری‌های متعددی رنج می‌برد.
شرایط جسمی آقای احمدیان به گفته همبندیان او بسیار وخیم توصیف شده و او گفته تا پای جان ادامه می‌دهد و این مسیری یک‌طرفه است.
خانم گوهر عشقی در متنی که از طرف ایشان در صفحه اینستاگرام نوشته شده خواستار پایان دادن به اعتصاب غذای مطلب احمدیان شده‌اند.
«به نام آزادی و خونِ به‌ناحق‌ریخته‌ی فرزندان ایران
فرزند دلیرم، مطلب احمدیان، صدای تو را شنیدم؛ فریادی که از اعماق رنج، از بندهای ظلم، از دردی استخوان‌سوز برخاسته و وجدان هر انسان آزاده‌ای را به لرزه درآورده است.
تو را در میانه‌ی زنجیرها و دیوارهای سرد دیدم، اما صدای تو گرم‌تر از آفتاب و استوارتر از کوه بود. تو ایستاده‌ای، با بدنی شکسته اما اراده‌ای آهنین. تو در بند هستی، اما آزادتر از آنانی که بر مسند قدرت، عدالت را لگدمال می‌کنند. آنانی که تو را بی‌گناه به اسارت کشاندند، از خشم تاریخ در امان نخواهند ماند. روز حساب نزدیک است؛ روزی که عدالت، نه با زبان آنان، که با زبان حقیقت، از پسِ سال‌ها دروغ، فریاد خواهد کشید.
مطلب عزیز، می‌دانم بهای این مقاومت سنگین است. می‌دانم رنجت، تنها جسم را نمی‌فرساید، که جان را نیز در آتش می‌سوزاند. اما فراموش نکن: هر لحظه‌ی زنده ماندنت، خاری‌ست در چشم ظلم، و هر نفست، سندی‌ست بر رسوایی نظامی که ۴۶ سال است کرامت انسان را به مسلخ برده است.
مادر پیر تو، مادر فرزندان مقاومم در زندان‌های خامنه‌ای جنایتکار، از تو می‌خواهد که به اعتصاب خود پایان دهی!
تو تنها نیستی؛ ما صدای توایم، راهت را ادامه می‌دهیم، و خاطره‌ی ایستادگی‌ات را چون پرچم به دوش می‌کشیم.
با عشق،
با اشک،
با امید،
#گوهر_عشقی، مادر ستار»
مطلب احمدیان بر اساس نظر صریح پزشکان زندان، بهداری اوین، پزشکی قانونی و پزشکان معتمد دستگاه قضایی، به دلیل توده مشکوک در اثنی‌عشر، فتق شکمی، پارگی دیافراگم، شکستگی مهره‌های کمر و نارسایی نخاعی، باید هرچه سریع‌تر تحت چندین عمل جراحی سنگین و پی‌در‌پی قرار گیرد و دوران نقاهت را در شرایطی خارج از زندان سپری کند. اما با وجود تامین وثیقه دادستان با مرخصی درمانی آقای احمدیان مخالفت می‌کند.
#مطلب_احمدیان #ستار_بهشتی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی، از روز پانزدهم اردیبهشت‌ماه اعتصاب غذای نامحدود خود را در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی، آغاز کرده است.
آقای احمدیان در شانزدهمین سال حبس بدون مرخصی خود به سر می‌برد و از بیماری‌های متعددی رنج می‌برد.
شرایط جسمی آقای احمدیان به گفته همبندیان او بسیار وخیم توصیف شده و او گفته تا پای جان ادامه می‌دهد و این مسیری یک‌طرفه است.
خانم گوهر عشقی در متنی که از طرف ایشان در صفحه اینستاگرام نوشته شده خواستار پایان دادن به اعتصاب غذای مطلب احمدیان شده‌اند.
«به نام آزادی و خونِ به‌ناحق‌ریخته‌ی فرزندان ایران
فرزند دلیرم، مطلب احمدیان، صدای تو را شنیدم؛ فریادی که از اعماق رنج، از بندهای ظلم، از دردی استخوان‌سوز برخاسته و وجدان هر انسان آزاده‌ای را به لرزه درآورده است.
تو را در میانه‌ی زنجیرها و دیوارهای سرد دیدم، اما صدای تو گرم‌تر از آفتاب و استوارتر از کوه بود. تو ایستاده‌ای، با بدنی شکسته اما اراده‌ای آهنین. تو در بند هستی، اما آزادتر از آنانی که بر مسند قدرت، عدالت را لگدمال می‌کنند. آنانی که تو را بی‌گناه به اسارت کشاندند، از خشم تاریخ در امان نخواهند ماند. روز حساب نزدیک است؛ روزی که عدالت، نه با زبان آنان، که با زبان حقیقت، از پسِ سال‌ها دروغ، فریاد خواهد کشید.
مطلب عزیز، می‌دانم بهای این مقاومت سنگین است. می‌دانم رنجت، تنها جسم را نمی‌فرساید، که جان را نیز در آتش می‌سوزاند. اما فراموش نکن: هر لحظه‌ی زنده ماندنت، خاری‌ست در چشم ظلم، و هر نفست، سندی‌ست بر رسوایی نظامی که ۴۶ سال است کرامت انسان را به مسلخ برده است.
مادر پیر تو، مادر فرزندان مقاومم در زندان‌های خامنه‌ای جنایتکار، از تو می‌خواهد که به اعتصاب خود پایان دهی!
تو تنها نیستی؛ ما صدای توایم، راهت را ادامه می‌دهیم، و خاطره‌ی ایستادگی‌ات را چون پرچم به دوش می‌کشیم.
با عشق،
با اشک،
با امید،
#گوهر_عشقی، مادر ستار»
مطلب احمدیان بر اساس نظر صریح پزشکان زندان، بهداری اوین، پزشکی قانونی و پزشکان معتمد دستگاه قضایی، به دلیل توده مشکوک در اثنی‌عشر، فتق شکمی، پارگی دیافراگم، شکستگی مهره‌های کمر و نارسایی نخاعی، باید هرچه سریع‌تر تحت چندین عمل جراحی سنگین و پی‌در‌پی قرار گیرد و دوران نقاهت را در شرایطی خارج از زندان سپری کند. اما با وجود تامین وثیقه دادستان با مرخصی درمانی آقای احمدیان مخالفت می‌کند.
#مطلب_احمدیان #ستار_بهشتی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
💔34👍5
هم‌بندی‌های مطلب احمدیان: اجرای حکم در شرایط بیماری، مصداق شکنجه است
۳۷ تن از زندانیان سیاسی محبوس در بند چهار زندان اوین با انتشار نامه‌ای نسبت به وضعیت وخیم جسمی مطلب احمدیان و عدم دسترسی او به خدمات درمانی هشدار داده‌اند. آن‌ها تأکید کرده‌اند که احمدیان پس از تحمل بیش از ۱۵ سال حبس، به دلیل ابتلا به بیماری‌های متعدد، دیگر امکان ادامه روند درمان در زندان را ندارد و ممانعت از انتقال او به مراکز درمانی، جانش را در معرض خطر قرار داده است.
طبق گفته امضاکنندگان نامه، پزشکی قانونی، پزشکان متخصص و بهداری زندان، ضرورت درمان فوری احمدیان و انجام جراحی‌های حیاتی را تأیید کرده‌اند، اما دادستانی با تعیین وثیقه‌ای سنگین به مبلغ ۸ میلیارد تومان، مانع توقف اجرای حکم و پیگیری درمان در خارج از زندان شده است.
مطلب احمدیان که اکنون در نهمین روز اعتصاب غذا به سر می‌برد، از تاریخ ۱۵ اردیبهشت ماه در اعتراض به این وضعیت دست به اعتصاب زده است.
متن کامل نامه زندانیان:
در سال ۱۳۹۷ نیز در پرونده‌ای دیگر، از سوی دادگاه کیفری یک استان کردستان به اتهام مشارکت در قتل به ۸ سال حبس تعزیری و پرداخت دیه، و به اتهام ضرب و جرح عمدی به ۱ سال حبس محکوم شد. او پس از انتقال به زندان سنندج، مدتی در زندان رجایی‌شهر نگهداری شد و از مرداد ۱۴۰۳ به زندان اوین منتقل شد. اکنون در بند چهار این زندان محبوس است.
#مطلب_احمدیان #بیانیه #شکنجه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
۳۷ تن از زندانیان سیاسی محبوس در بند چهار زندان اوین با انتشار نامه‌ای نسبت به وضعیت وخیم جسمی مطلب احمدیان و عدم دسترسی او به خدمات درمانی هشدار داده‌اند. آن‌ها تأکید کرده‌اند که احمدیان پس از تحمل بیش از ۱۵ سال حبس، به دلیل ابتلا به بیماری‌های متعدد، دیگر امکان ادامه روند درمان در زندان را ندارد و ممانعت از انتقال او به مراکز درمانی، جانش را در معرض خطر قرار داده است.
طبق گفته امضاکنندگان نامه، پزشکی قانونی، پزشکان متخصص و بهداری زندان، ضرورت درمان فوری احمدیان و انجام جراحی‌های حیاتی را تأیید کرده‌اند، اما دادستانی با تعیین وثیقه‌ای سنگین به مبلغ ۸ میلیارد تومان، مانع توقف اجرای حکم و پیگیری درمان در خارج از زندان شده است.
مطلب احمدیان که اکنون در نهمین روز اعتصاب غذا به سر می‌برد، از تاریخ ۱۵ اردیبهشت ماه در اعتراض به این وضعیت دست به اعتصاب زده است.
متن کامل نامه زندانیان:
مردم شریف ایرانمطلب احمدیان در تاریخ ۱۳ مهر ۱۳۸۹ به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از گروه‌های مخالف نظام بازداشت و به ۳۰ سال زندان در تبعید محکوم شد. او ابتدا در زندان میناب و سپس در سال ۱۳۹۵ به زندان سقز منتقل شد. همچنین در سالهای ۱۳۸۷ و ۱۳۹۰ به دلیل تردد غیرمجاز از مرز کشور، به جزای نقدی و یک سال زندان محکوم شده بود.
همبندی ما مطلب احمدیان بیش از۱۵ سال است که در سخت‌ترین شرایط با تحمل فشارهای جسمی و روحی فراوان در حال تحمل حبس می‌باشد. ایشان علیرغم بیماری‌های متعدد و تحمل دردهای طاقت‌فرسا، بیش از یک‌سال است که با تشدید بیماری‌های خود به دلیل عدم رسیدگی‌های پزشکی لازم و به‌موقع روبرو گردیده است.
با وجود تأیید پزشکی قانونی و پزشکان متخصص و همچنین بهداری زندان اوین مبنی بر لزوم از سرگیری فوری و اورژانسی روند درمان و انجام جراحی‌های سنگین که ضرورت حیاتی و فوری برای ایشان دارد، متأسفانه دادستانی با تعیین وثیقه‌های سنگین که در چندین نوبت به مبلغ آن نیز افزوده شده است، از توقف حکم وی جهت پیگیری روند درمان در مراکز درمانی تخصصی در خارج از زندان ممانعت به عمل می‌آورد.
مردم شریف ایران
براساس گواهی پزشکی قانونی و مکاتبات عدیده بهداری زندان با دادستانی و سازمان زندان‌ها، امکان درمان مطلب احمدیان در زندان و همچنین نگهداری از ایشان در دوران نقاهت در زندان به هیچ عنوان وجود ندارد. علیرغم پیگیری‌های متعدد وکیل و خانواده ایشان، دادستانی به دلیل تعیین مبلغ وثیقه سنگین ۸ میلیارد تومانی و عدم توانایی ایشان در تأمین وثیقه، عملاً مانع درمان ایشان و باعث وخیم شدن شرایط بیماری وی شده است.
لذا ما امضاکنندگان این نامه با در نظر گرفتن شرایط وخیم بیماری‌های مطلب احمدیان و تلاش‌های مکرر ایشان برای مجاب کردن مسئولین جهت پذیرش حق درمان که از بدیهی‌ترین حقوق هر زندانی می‌باشد و عدم پاسخگویی دادستانی و مسئولین مربوطه، تأکید و تأیید می‌کنیم که ما زندانیان شاهد و نظاره‌گر دردها و رنج‌ها و بیماری‌های مطلب احمدیان بوده و هستیم.
با توجه به اینکه وی هم‌اکنون در اعتراض به نادیده گرفتن حق درمان خویش و سایر همبندیان خود دست به اعتصاب غذا زده است، به صراحت اعلام می‌داریم تا دیر نشده، هرچه سریع‌تر دستورات تخصصی پزشکان و توقف حکم ایشان که مورد تأیید پزشکی قانونی می‌باشد را در حق ایشان اعمال کنید، زیرا که مسئولیت جان و حفظ سلامتی ایشان مستقیماً بر عهده دادستانی، نهادهای امنیتی و سازمان زندان‌ها می‌باشد.
اسامی امضاکنندگان نامه:
۱. محمد نجفی
۲. محسن صادق‌پور کرد میهن (کیارش)
۳. داود رضوی
۴. حسین شهسواری
۵. اسماعیل گرامی
۶. زمان اسماعیلی (آرش)
۷. سید محمد تقوی
۸. علی حیرانی
۹. ساسان رضایی
۱۰. پویا قبادی
۱۱. فرزاد معظمی گودرزی
۱۲. فرامرز صبوری
۱۳. پیام باستانی
۱۴. بابک علیپور
۱۵. رضا رضایی
۱۶. نصراله فلاحی
۱۷. سجاد ایمان‌نژاد
۱۸. مازیار سید نژاد
۱۹. رضا اکبری منفرد
۲۰. سیامک امینی
۲۱. مهران رئوف
۲۲. سیامک ابراهیمی
۲۳. افشین رنگریز
۲۴. علیرضا فاضلی
۲۵. شاهرخ دانشورکار
۲۶. عبدالله علیجانی (اردشیر)
۲۷. علی یونسی
۲۸. سیروس فتحی
۲۹. امیرحسین مرادی
۳۰. بهفر لاله‌زاری
۳۱. وحید بنی‌عامریان
۳۲. مسعود امینی
۳۳. مرتضی صیدی
۳۴. یدالله بهاری
۳۵. علیرضا هدایتی
۳۶. طاهر حاجی قربانی
۳۷. آرین شیربیشه (جلیل)
در سال ۱۳۹۷ نیز در پرونده‌ای دیگر، از سوی دادگاه کیفری یک استان کردستان به اتهام مشارکت در قتل به ۸ سال حبس تعزیری و پرداخت دیه، و به اتهام ضرب و جرح عمدی به ۱ سال حبس محکوم شد. او پس از انتقال به زندان سنندج، مدتی در زندان رجایی‌شهر نگهداری شد و از مرداد ۱۴۰۳ به زندان اوین منتقل شد. اکنون در بند چهار این زندان محبوس است.
#مطلب_احمدیان #بیانیه #شکنجه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
💔31👍1
مطلب احمدیلن؛ فریاد خاموشِ یک جان در بند
✍️مهدی محمودیان/ زندان اوین
این یادداشت، فریاد جان یک انسان است که دیگر توان گفتن با زبان را ندارد و تنها با جسم و جانش فریاد می‌زند. بارها با نامه و خواهش، صدایش را به گوش مسئولان رسانده اما بی‌توجهی و سکوت ادامه داشته است. اکنون جانش آخرین زبان فریاد است و ما حق نداریم این فریاد خاموش را نادیده بگیریم. این فریاد، تلنگری است به همه انها که هنوز شمع شرافت در وجودشان خاموش نشده است
مطلب احمدیان، حالا بیش از ده روز است که لب به غذا نزده. نه فقط به‌خاطر گرسنگی سیاسی که ما به آن اعتصاب غذا می‌گوییم، بلکه گویی بدن و جانش به فریادی بدل شده‌اند که هیچ‌کس صدایش را نمی‌شنود. او سال‌هاست با زخم اثنی‌عشر، پارگی فتق، شکستگی استخوان‌های کمر و دردهای متعدد دیگر زندگی می‌کند؛ حالا نخوردن غذا هم به این دردها اضافه شده، و او نه به بهداری می‌رود، نه پی درمان است. انگار تصمیم گرفته اگر قرار نیست کسی بشنود، لااقل فریاد نکشد.
مسئولان زندان بارها به ملاقاتش آمده‌اند، اما هیچ اقدامی از آن‌ها برنیامده است؛ چون تصمیم‌گیر نیستند. همه‌چیز در اختیار دادستان و مقامات قضایی و امنیتی‌ست. مقامات امنیتی، راست یا دروغ، می‌گویند ما با آزادی او موافقیم، اما دادستان زیر بار نمی‌رود. حتی پیشنهادهایی مانند افزایش کفالت هم رد شده‌اند. آن‌چه می‌بینیم، فقط یک بی‌عملی اداری نیست؛ نوعی اراده‌ی سیستماتیک است برای فرسایش، برای خاموش‌کردن بی‌صدا، برای بریدن.
در روزهایی که حزب کارگران کردستان مهم‌ترین خبر تاریخ خود را اعلام کرده، فضای رسانه‌ای منطقه و حتی بسیاری از رسانه‌های مدعی عدالت‌خواهی و حقوق‌بشر، همه به این تحولات بزرگ خیره مانده‌اند. اما در این غوغای سیاسی، جان یک انسان فراموش شده است. رفیقی که در همین روزها دارد آب می‌شود، از درد به خود می‌پیچد، و در سکوت مطلق با مرگ دست‌وپنجه نرم می‌کند. کوتاهی در پوشش خبری این وضعیت، فقط یک بی‌دقتی رسانه‌ای نیست؛ آینه‌ای است از عمق فرسایش اخلاقی ما.
این یادداشت، تنها روایتی از رنج یک زندانی نیست. هشداری‌ست به آنان که راه سکوت را در برابر فریاد انتخاب کرده‌اند. اگر دادستان و دیگر مقامات قضایی و امنیتی همچنان به این مسیر بی‌تفاوتی ادامه دهند، باید بدانند که ما هم ساکت نخواهیم ماند. شاید من، یا دیگر زندانیان سیاسی، فردا تصمیم به اعتصاب غذا بگیریم. شاید بخواهیم در برابر دفتر زندان جمع شویم. شاید تصمیم بگیریم صدایی جمعی، بلند، پرهزینه و بی‌ملاحظه شویم. اگر چنین شود، مسئولیت آن، نه با ما، که با آنانی‌ست که حتی صدای جان‌کندن را هم نشنیدند.
مطلب تنها نیست. ده‌ها زندانی دیگر در زندان‌های جمهوری اسلامی با انواع بیماریها و در وضعیت‌های وخیم جسمی زندگی می‌کنند. از سرطان و دیالیز تا کهولت سن و بی‌حرکتی، از جوان‌ترین‌ها تا سالخوردگانی که بعضاً پا به ۹۵ سالگی گذاشته‌اند. آنان با مرگ دست‌وپنجه نرم می‌کنند، و جامعه ما یا نخواسته، یا نتوانسته حتی صدای‌شان باشد. سکوت در برابر این رنج، همدستی با آن است. استبداد دینی فقط با سرکوب زنده نمانده است؛ با بی‌تفاوتی ماست که جان می‌گیرد.
این یادداشت در صفحه اینستاگرام مهدی محمودیان، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین منتشر شده است.
#مطلب_احمدیان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
✍️مهدی محمودیان/ زندان اوین
این یادداشت، فریاد جان یک انسان است که دیگر توان گفتن با زبان را ندارد و تنها با جسم و جانش فریاد می‌زند. بارها با نامه و خواهش، صدایش را به گوش مسئولان رسانده اما بی‌توجهی و سکوت ادامه داشته است. اکنون جانش آخرین زبان فریاد است و ما حق نداریم این فریاد خاموش را نادیده بگیریم. این فریاد، تلنگری است به همه انها که هنوز شمع شرافت در وجودشان خاموش نشده است
مطلب احمدیان، حالا بیش از ده روز است که لب به غذا نزده. نه فقط به‌خاطر گرسنگی سیاسی که ما به آن اعتصاب غذا می‌گوییم، بلکه گویی بدن و جانش به فریادی بدل شده‌اند که هیچ‌کس صدایش را نمی‌شنود. او سال‌هاست با زخم اثنی‌عشر، پارگی فتق، شکستگی استخوان‌های کمر و دردهای متعدد دیگر زندگی می‌کند؛ حالا نخوردن غذا هم به این دردها اضافه شده، و او نه به بهداری می‌رود، نه پی درمان است. انگار تصمیم گرفته اگر قرار نیست کسی بشنود، لااقل فریاد نکشد.
مسئولان زندان بارها به ملاقاتش آمده‌اند، اما هیچ اقدامی از آن‌ها برنیامده است؛ چون تصمیم‌گیر نیستند. همه‌چیز در اختیار دادستان و مقامات قضایی و امنیتی‌ست. مقامات امنیتی، راست یا دروغ، می‌گویند ما با آزادی او موافقیم، اما دادستان زیر بار نمی‌رود. حتی پیشنهادهایی مانند افزایش کفالت هم رد شده‌اند. آن‌چه می‌بینیم، فقط یک بی‌عملی اداری نیست؛ نوعی اراده‌ی سیستماتیک است برای فرسایش، برای خاموش‌کردن بی‌صدا، برای بریدن.
در روزهایی که حزب کارگران کردستان مهم‌ترین خبر تاریخ خود را اعلام کرده، فضای رسانه‌ای منطقه و حتی بسیاری از رسانه‌های مدعی عدالت‌خواهی و حقوق‌بشر، همه به این تحولات بزرگ خیره مانده‌اند. اما در این غوغای سیاسی، جان یک انسان فراموش شده است. رفیقی که در همین روزها دارد آب می‌شود، از درد به خود می‌پیچد، و در سکوت مطلق با مرگ دست‌وپنجه نرم می‌کند. کوتاهی در پوشش خبری این وضعیت، فقط یک بی‌دقتی رسانه‌ای نیست؛ آینه‌ای است از عمق فرسایش اخلاقی ما.
این یادداشت، تنها روایتی از رنج یک زندانی نیست. هشداری‌ست به آنان که راه سکوت را در برابر فریاد انتخاب کرده‌اند. اگر دادستان و دیگر مقامات قضایی و امنیتی همچنان به این مسیر بی‌تفاوتی ادامه دهند، باید بدانند که ما هم ساکت نخواهیم ماند. شاید من، یا دیگر زندانیان سیاسی، فردا تصمیم به اعتصاب غذا بگیریم. شاید بخواهیم در برابر دفتر زندان جمع شویم. شاید تصمیم بگیریم صدایی جمعی، بلند، پرهزینه و بی‌ملاحظه شویم. اگر چنین شود، مسئولیت آن، نه با ما، که با آنانی‌ست که حتی صدای جان‌کندن را هم نشنیدند.
مطلب تنها نیست. ده‌ها زندانی دیگر در زندان‌های جمهوری اسلامی با انواع بیماریها و در وضعیت‌های وخیم جسمی زندگی می‌کنند. از سرطان و دیالیز تا کهولت سن و بی‌حرکتی، از جوان‌ترین‌ها تا سالخوردگانی که بعضاً پا به ۹۵ سالگی گذاشته‌اند. آنان با مرگ دست‌وپنجه نرم می‌کنند، و جامعه ما یا نخواسته، یا نتوانسته حتی صدای‌شان باشد. سکوت در برابر این رنج، همدستی با آن است. استبداد دینی فقط با سرکوب زنده نمانده است؛ با بی‌تفاوتی ماست که جان می‌گیرد.
این یادداشت در صفحه اینستاگرام مهدی محمودیان، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین منتشر شده است.
#مطلب_احمدیان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
💔24👍5❤1
ریما شیرمحمدی، فعال حقوق بشر، نوشت:
«مطلب احمدیان به سیزدهمین روز اعتصاب غذا و دارو رسید؛ هشدارها درباره ضرورت درمان فوری بی‌پاسخ مانده است.
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی، امروز سیزدهمین روز اعتصاب غذا و دارو را پشت سر میگذارد. فشار خون او ۹ و قند خونش ۸۲ گزارش شده است.
او به بیماری‌های متعددی از جمله فتق دیافراگم، تنگی کانال نخاع، عفونت مجاری ادراری و زخم اثنی‌عشر مبتلا است. با وجود تأکید صریح پزشکی قانونی بر لزوم توقف اجرای حکم به دلیل وخامت جسمی، دادستان تهران با اعطای مرخصی استعلاجی و توقف حکم مخالفت کرده است.
مدت‌ها پیش به دلیل وجود توده در ناحیه اثنی‌عشر دچار مشکلات جدی گوارشی شده، به‌گونه‌ای که محدودیت‌های شدید غذایی و مصرف داروهای قوی مُسکن، آسیب‌های بسیاری به بدن او وارد کرده‌اند.
به گواه بهداری، پزشکی قانونی و پزشکان متعدد، او باید در اسرع وقت تحت عمل‌های جراحی قرار گیرد: جراحی پرده دیافراگم، معده و فتق ناف، که همگی باید در چند مرحله و در حالت زخم باز انجام شوند.
علاوه بر آن، جراحی سه مهره شکسته ستون فقرات و کانال نخاع نیز در انتظار اوست.»
آرش صادقی، زندانی سیاسی سابق هم در این ارتباط نوشت:
«مطلب احمدیان را اواسط سال ۱۳۹۸ به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل کردند.
حدود ظهر بود که پسری با چثه کوچک و لاغر اندام وارد بند شد.
به زور وزنش به ۵۰ کیلوگرم میرسید و
با انواع و اقسام بیماریها دست و پنجه نرم میکرد.
در مدت حضورش در زندان رجایی به خاطر فقر، خانواده امکان حضور در تهران و ملاقات با مطلب را نداشت.
حالا همین خانواده فقیر باید ۸ میلیارد وثیقه تهیه کند تا فرزندشان بتواند به مرخصی درمانی اعزام شود.
مطلب در حالی سیزدهمین روز اعتصاب غذا و دارویش را پشت سر میگذارد که پیش از اعتصاب هم زیر ۵۰ کیلو وزن داشت.»
#مطلب_احمدیان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«مطلب احمدیان به سیزدهمین روز اعتصاب غذا و دارو رسید؛ هشدارها درباره ضرورت درمان فوری بی‌پاسخ مانده است.
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی، امروز سیزدهمین روز اعتصاب غذا و دارو را پشت سر میگذارد. فشار خون او ۹ و قند خونش ۸۲ گزارش شده است.
او به بیماری‌های متعددی از جمله فتق دیافراگم، تنگی کانال نخاع، عفونت مجاری ادراری و زخم اثنی‌عشر مبتلا است. با وجود تأکید صریح پزشکی قانونی بر لزوم توقف اجرای حکم به دلیل وخامت جسمی، دادستان تهران با اعطای مرخصی استعلاجی و توقف حکم مخالفت کرده است.
مدت‌ها پیش به دلیل وجود توده در ناحیه اثنی‌عشر دچار مشکلات جدی گوارشی شده، به‌گونه‌ای که محدودیت‌های شدید غذایی و مصرف داروهای قوی مُسکن، آسیب‌های بسیاری به بدن او وارد کرده‌اند.
به گواه بهداری، پزشکی قانونی و پزشکان متعدد، او باید در اسرع وقت تحت عمل‌های جراحی قرار گیرد: جراحی پرده دیافراگم، معده و فتق ناف، که همگی باید در چند مرحله و در حالت زخم باز انجام شوند.
علاوه بر آن، جراحی سه مهره شکسته ستون فقرات و کانال نخاع نیز در انتظار اوست.»
آرش صادقی، زندانی سیاسی سابق هم در این ارتباط نوشت:
«مطلب احمدیان را اواسط سال ۱۳۹۸ به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل کردند.
حدود ظهر بود که پسری با چثه کوچک و لاغر اندام وارد بند شد.
به زور وزنش به ۵۰ کیلوگرم میرسید و
با انواع و اقسام بیماریها دست و پنجه نرم میکرد.
در مدت حضورش در زندان رجایی به خاطر فقر، خانواده امکان حضور در تهران و ملاقات با مطلب را نداشت.
حالا همین خانواده فقیر باید ۸ میلیارد وثیقه تهیه کند تا فرزندشان بتواند به مرخصی درمانی اعزام شود.
مطلب در حالی سیزدهمین روز اعتصاب غذا و دارویش را پشت سر میگذارد که پیش از اعتصاب هم زیر ۵۰ کیلو وزن داشت.»
#مطلب_احمدیان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
💔22👍3❤2
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
اعتصاب غذا؛ انتخابی از سر اجبار برای باز‌پس‌گیری حقوق اساسی
امروز ۱۴ روز از آغاز اعتصاب غذای مطلب احمدیان، زندانی سیاسی، می‌گذرد. زندانی بیماری که از حق درمان محروم شده است.
شاید برخی از ما فکر کنیم که اعتصاب غذا یک حرکت خودخواسته و انتخابی است که یک زندانی می‌تواند انجام ندهد. اما زمانی که تصویرِ بزرگ‌تر، یعنی سلطه یک نظام فاسد و ظالم و حقوقی که از شهروندانش گرفته است را می‌بینیم، متوجه می‌شویم که اعتصاب غذا، اگرچه انتخابی است که یک زندانی سیاسی یا معترضی بیرون از زندان به آن دست می‌زند، اما مسئولیت آن هنوز به گردن نظام سلطه و ظلمی است که حقوق اساسی را از شهروندان گرفته.
«اعتصاب غذای زنان فمینیست خواهان حق رأی در انگلیس»، «اعتصاب غذای فعالان سیاسی در هندوستان بعد و قبل از استقلالِ آن کشور»، «اعتصاب غذای فعالان سیاسی در ایرلند و ترکیه» از نمونه‌های مشهور در جهان هستند. برای ما ایرانیان البته، این پدیده متاسفانه چیزی نیست که از آن به عنوانِ تاریخ یاد کنیم. ما در طول دهه‌های گذشته به کرات شاهد اعتصاب غذای شهروندان معترض و زندانیان سیاسی بوده‌ایم. کسانی که در پی شکنجه و ارعاب و نقض حقوق‌شون یا دیگران در زندان، فشار وحشتناک نخوردن غذا و آب را به خودشان وارد می‌آورند تا حقوقی را که حتی بعضا به‌صراحت در قانون مصوب جمهوری اسلامی آمده است، مطالبه کنند.
سایت:
https://tavaana.org/hunger-strike4rights/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=t4S7yO5cquA
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #مطلب_احمدیان
#زندان
#اعتصاب_غذا
@Tavaana_TavaanaTech
امروز ۱۴ روز از آغاز اعتصاب غذای مطلب احمدیان، زندانی سیاسی، می‌گذرد. زندانی بیماری که از حق درمان محروم شده است.
شاید برخی از ما فکر کنیم که اعتصاب غذا یک حرکت خودخواسته و انتخابی است که یک زندانی می‌تواند انجام ندهد. اما زمانی که تصویرِ بزرگ‌تر، یعنی سلطه یک نظام فاسد و ظالم و حقوقی که از شهروندانش گرفته است را می‌بینیم، متوجه می‌شویم که اعتصاب غذا، اگرچه انتخابی است که یک زندانی سیاسی یا معترضی بیرون از زندان به آن دست می‌زند، اما مسئولیت آن هنوز به گردن نظام سلطه و ظلمی است که حقوق اساسی را از شهروندان گرفته.
«اعتصاب غذای زنان فمینیست خواهان حق رأی در انگلیس»، «اعتصاب غذای فعالان سیاسی در هندوستان بعد و قبل از استقلالِ آن کشور»، «اعتصاب غذای فعالان سیاسی در ایرلند و ترکیه» از نمونه‌های مشهور در جهان هستند. برای ما ایرانیان البته، این پدیده متاسفانه چیزی نیست که از آن به عنوانِ تاریخ یاد کنیم. ما در طول دهه‌های گذشته به کرات شاهد اعتصاب غذای شهروندان معترض و زندانیان سیاسی بوده‌ایم. کسانی که در پی شکنجه و ارعاب و نقض حقوق‌شون یا دیگران در زندان، فشار وحشتناک نخوردن غذا و آب را به خودشان وارد می‌آورند تا حقوقی را که حتی بعضا به‌صراحت در قانون مصوب جمهوری اسلامی آمده است، مطالبه کنند.
سایت:
https://tavaana.org/hunger-strike4rights/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=t4S7yO5cquA
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #مطلب_احمدیان
#زندان
#اعتصاب_غذا
@Tavaana_TavaanaTech
💔15👍3🕊1
یک منبع مطلع از وضعیت مطلب احمدیان، زندانی سیاسی محبوس در زندان تهران بزرگ، از وخامت شدید شرایط جسمی و عدم رسیدگی مؤثر پزشکی به او خبر داده است. احمدیان که اکنون شانزدهمین سال از محکومیت ۳۰ ساله خود را می‌گذراند، مدتی پیش در اعتراض به وضعیت درمانی‌اش دست به اعتصاب غذا زده بود. اگرچه با وعده مسئولان زندان به اعتصابش پایان داد، اما در حال حاضر، پس از انتقال اجباری از زندان اوین به زندان تهران بزرگ، آن‌هم در پی حمله موشکی به زندان اوین، در محیطی فاقد حداقل امکانات پزشکی و درمانی به‌سر می‌برد.
او با بیماری‌های مزمن و متعددی دست‌وپنجه نرم می‌کند: فتق دیافراگم (افقی و عمودی)، فتق ناف، برگشت معده به داخل شش، پارگی پرده دیافراگم، چسبندگی روده، نابودی دیواره معده، زخم‌های گوارشی با احتمال سرطانی شدن، ریفلاکس شدید و طولانی‌مدت، آب‌گرفتگی ریه، فشار خون ناپایدار، و ضربان قلب غیرطبیعی و خطرناک. بنا بر گزارش‌ها، ضربان قلب او تا ۱۳۴ بار در دقیقه ثبت شده و با وجود مصرف دارو، کاهش نیافته است. پزشکان هشدار داده‌اند که این وضعیت می‌تواند منجر به ایست قلبی، سکته مغزی یا از کار افتادن اعضای حیاتی بدن شود. شدت تورم شکم او به حدی‌ست که گاه تصور می‌شود دچار اضافه‌وزن شدید است، در حالی که وزن واقعی او تنها ۵۳ تا ۵۴ کیلوگرم است.
احمدیان نیازمند انجام دست‌کم تعداد ۹ عمل جراحی فوری و حیاتی است. با وجود وجود نسخه‌های تخصصی، مسئولان زندان از اعزام او به بیمارستان‌های مجهز ممانعت می‌کنند. حتی در معدود موارد اعزام، نیروهای امنیتی اجازه ملاقات محرمانه با پزشک معالج را نداده و او را بدون رسیدگی به زندان بازگردانده‌اند. بسیاری از داروهای ضروری‌اش نیز توقیف شده و تنها بخش اندکی از آن‌ها با سختی بسیار در اختیارش قرار گرفته است. پزشک هشدار داده که ادامه مصرف داروهای مسکن با دوز بالا ممکن است منجر به پارگی عروق مغز و خونریزی مغزی شود.
این منبع تأکید کرده که هزینه‌های درمان احمدیان تاکنون به‌طور کامل توسط خودش، خانواده و دوستانش تأمین شده و هیچ‌گونه حمایتی از سوی سازمان زندان‌ها، قوه قضاییه یا نهادهای امنیتی صورت نگرفته است. با وجود هشدارهای مکرر پزشکی مبنی بر ضرورت انتقال فوری او به مراکز درمانی تخصصی، همچنان هیچ اقدام مؤثری انجام نشده است.
جان مطلب احمدیان در معرض خطر جدی است.
#مطلب_احمدیان #زندانی_سیاسی #زندان_تهران_بزرگ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
او با بیماری‌های مزمن و متعددی دست‌وپنجه نرم می‌کند: فتق دیافراگم (افقی و عمودی)، فتق ناف، برگشت معده به داخل شش، پارگی پرده دیافراگم، چسبندگی روده، نابودی دیواره معده، زخم‌های گوارشی با احتمال سرطانی شدن، ریفلاکس شدید و طولانی‌مدت، آب‌گرفتگی ریه، فشار خون ناپایدار، و ضربان قلب غیرطبیعی و خطرناک. بنا بر گزارش‌ها، ضربان قلب او تا ۱۳۴ بار در دقیقه ثبت شده و با وجود مصرف دارو، کاهش نیافته است. پزشکان هشدار داده‌اند که این وضعیت می‌تواند منجر به ایست قلبی، سکته مغزی یا از کار افتادن اعضای حیاتی بدن شود. شدت تورم شکم او به حدی‌ست که گاه تصور می‌شود دچار اضافه‌وزن شدید است، در حالی که وزن واقعی او تنها ۵۳ تا ۵۴ کیلوگرم است.
احمدیان نیازمند انجام دست‌کم تعداد ۹ عمل جراحی فوری و حیاتی است. با وجود وجود نسخه‌های تخصصی، مسئولان زندان از اعزام او به بیمارستان‌های مجهز ممانعت می‌کنند. حتی در معدود موارد اعزام، نیروهای امنیتی اجازه ملاقات محرمانه با پزشک معالج را نداده و او را بدون رسیدگی به زندان بازگردانده‌اند. بسیاری از داروهای ضروری‌اش نیز توقیف شده و تنها بخش اندکی از آن‌ها با سختی بسیار در اختیارش قرار گرفته است. پزشک هشدار داده که ادامه مصرف داروهای مسکن با دوز بالا ممکن است منجر به پارگی عروق مغز و خونریزی مغزی شود.
این منبع تأکید کرده که هزینه‌های درمان احمدیان تاکنون به‌طور کامل توسط خودش، خانواده و دوستانش تأمین شده و هیچ‌گونه حمایتی از سوی سازمان زندان‌ها، قوه قضاییه یا نهادهای امنیتی صورت نگرفته است. با وجود هشدارهای مکرر پزشکی مبنی بر ضرورت انتقال فوری او به مراکز درمانی تخصصی، همچنان هیچ اقدام مؤثری انجام نشده است.
جان مطلب احمدیان در معرض خطر جدی است.
#مطلب_احمدیان #زندانی_سیاسی #زندان_تهران_بزرگ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
💔44❤5👍1🕊1
مطلب احمدیان و خشایار سفیدی، دو زندانی سیاسی محبوس در زندان تهران بزرگ، در واکنش به اعدام (قتل حکومتی) مهدی حسنی و بهروز احسانی (که در دوره‌ای در زندان اوین با آن‌ها هم‌بند بودند)، بیانیه‌ای به شرح زیر صادر کردند:
«اعدام دو زندانی سیاسی بهروز احسانی و مهدی حسنی در شرایطی انجام شد که جامعه ی ایرانی از حکمرانی ناکارآمد ظالمانه و غاصبانه ی جمهوری اسلامی از طرفی و تجاوز نظامی اسرائیل و آمریکا به ایران از طرف دیگر عمیقا زخم خورده و آسیب دیده است.
در چنین شرایطی اجرای این احکام و همچنین صدور احکام اعدام جدید هیچ توجیهی جز اعمال سرکوب و ارعاب جامعه برای پیشگیری از آغاز اعتراضات مردمی ندارد.
جمهوری اسلامی که پس از گذشت چهل و هفت سال از آغاز خود در عرصه‌های گوناگون سیاسی اقتصادی روابط بین الملل و از همه مهمتر فرهنگی و البته مبانی نظری با بن بست کامل مواجه شده به باور ما تلاش دارد با صدور و اجرای احکام اعدام در راستای پروژه‌ی سرکوب مخالفین، فروپاشی و سقوط حتمی خود را به تعویق بیندازد.
ما به عنوان شهروند و زندانی سیاسی بار دیگر به تمامی احکام اعدام اعتراض کرده و ضمن ابراز نگرانی از سرنوشت کسانی که هنوز زیر حکم اعدام هستند، نسبت به تبعات این احکام که همانا تعمیق نفرت و کینه و گسلهای اجتماعی و همچنین امتداد و گسترش زنجیره ی خشونت است هشدار می دهیم.
#زن_زندگی_آزادی ادامه دارد ....
مطلب احمدیان
خشایار سفیدی
پنجم مرداد ماه ۱۴۰۴»
#خشایار_سفیدی #مطلب_احمدیان #مهدی_حسنی #بهروز_احسانی #بیانیه #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«اعدام دو زندانی سیاسی بهروز احسانی و مهدی حسنی در شرایطی انجام شد که جامعه ی ایرانی از حکمرانی ناکارآمد ظالمانه و غاصبانه ی جمهوری اسلامی از طرفی و تجاوز نظامی اسرائیل و آمریکا به ایران از طرف دیگر عمیقا زخم خورده و آسیب دیده است.
در چنین شرایطی اجرای این احکام و همچنین صدور احکام اعدام جدید هیچ توجیهی جز اعمال سرکوب و ارعاب جامعه برای پیشگیری از آغاز اعتراضات مردمی ندارد.
جمهوری اسلامی که پس از گذشت چهل و هفت سال از آغاز خود در عرصه‌های گوناگون سیاسی اقتصادی روابط بین الملل و از همه مهمتر فرهنگی و البته مبانی نظری با بن بست کامل مواجه شده به باور ما تلاش دارد با صدور و اجرای احکام اعدام در راستای پروژه‌ی سرکوب مخالفین، فروپاشی و سقوط حتمی خود را به تعویق بیندازد.
ما به عنوان شهروند و زندانی سیاسی بار دیگر به تمامی احکام اعدام اعتراض کرده و ضمن ابراز نگرانی از سرنوشت کسانی که هنوز زیر حکم اعدام هستند، نسبت به تبعات این احکام که همانا تعمیق نفرت و کینه و گسلهای اجتماعی و همچنین امتداد و گسترش زنجیره ی خشونت است هشدار می دهیم.
#زن_زندگی_آزادی ادامه دارد ....
مطلب احمدیان
خشایار سفیدی
پنجم مرداد ماه ۱۴۰۴»
#خشایار_سفیدی #مطلب_احمدیان #مهدی_حسنی #بهروز_احسانی #بیانیه #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
👍25💔9🕊4❤3
♦️هیچ‌گاه چنین درد شدیدی را تجربه نکرده‌ام
✍️نامه مطلب احمدیان زندانی سیاسی از زندان اوین
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی که از سال ۱۳۸۹ تاکنون در زندان اوین محبوس است، در نامه‌ای از درد شدید جسمانی و رنج‌های طولانی خود نوشت و با وجود وخامت وضعیت سلامتی‌اش تأکید کرد که هرگز از ایستادگی در مسیر آزادی و عدالت دست نخواهد کشید. او ضمن قدردانی از همراهی مردم و نهادهای حقوق بشری، از تداوم درد و بی‌توجهی مسئولان به وضعیت درمانی‌اش سخن گفت و نوشت: «این حد از عجزم فقط جسمانی است؛ هرگز به این معنا نیست که از ایستادگی و امید دست برداشته باشم.»
متن این نامه به شرح زیر است:
با درد ایستاده‌ام و سپاس می‌گذارم.
قلم را در حالی به دست گرفته‌ام که کمابیش از گرداندن آن بر کاغذ عاجزم. با همین نیم رمقم می‌نویسم و امیدوارم قلم مرا در میان راه وا نگذارد.
این حد از عجزم فقط جسمانی است. هرگز بدان معنا نیست که از سر پا ایستادن و ایستادگی در راه آزادی حتی یک لحظه وامانده‌ام. هرگز به این معنا نیست که در این راه ثانیه‌ای سر خم کرده باشم یا در یک لحظه از این سالهای طولانی که کلمه‌ای برای توصیفش نمی‌شناسم زانوانم با خاک آشنا شده باشد؛ بلکه همچنان با تمام سختی‌ها، به یاری و پشتیبانی مردم و اندیشه‌ام سرافرازانه سرپا ایستاده ام.
این متن را در حالتی می‌نویسم که تمام اعضای بدنم به منتها درجه خود درد می‌کند؛ یا لااقل امیدوارم این حد از درد، حد نهائی آن باشد؛ چون تجربه ای از این دردناک‌تر در زندگی‌ام نداشته‌ام. از آخرین نامه‌ای که نوشته‌ام اوضاع جسمانی‌ام نه تنها بهتر نشده که بدتر هم شده است. گاهی در اوج درد موضوع را به طنز و شوخی برگزار می‌کنم.
دوستان گاه و بیگاه، از سر لطف می پرسند حالت چطور است؟ یا موضوع اعزام و بیمارستانت چه شد؟ با پوزخندی درد آلود جواب می دهم که از بار قبل که پرسیدی گویا چند درد جدید به «کلکسیون» بیماری‌هایم اضافه شده و بحمدالله این کلکسیون در حال تکمیل است. این جملات را به شوخی می‌گویم و چیزی از جزییات دردهایم به این عزیزان نمی‌گویم تا مبادا درد و پریشانی جدیدی به دردهای این دوستان رنجیده و محنت چشیده بیفزایم.
بگذریم و به اصل مطلب برسیم.
ای کاش می‌شد این حرفها را حضوری به تک تکتان بگویم. ای دریغ که مجال چنین کاری فعلا وجود ندارد. حیف.
شاید تنها نکته مثبت این برزخ زندان (که نیمه دهه دوم آن را هم پشت سر گذاشته‌ام) این باشد که در این راه سخت که هم آکنده از حادثه بوده است و هم مالامال از ملال، با کسانی آشنا و دوست و حتی رفیق شده‌ام که اگر بدین برزخ گرفتار نمی‌شدم، احتمالا مجال مصاحبت ایشان هرگز فراهم نمیشد.
از تمام کسانی که در این سالیان طولانی، چه در زندان و چه عمدتا بیرون از زندان از هیچ کمکی در حق من، برادر کوچکشان مطلب احمدیان، دریغ نکرده‌اند و همواره چه در صورت چه در معنا کنارم بوده‌اند یا حتی یادی از من کرده اند، صمیمانه و از عمق وجودم سپاسگزارم.
نهایت لطف و محبت را از این عزیزان گاه ناشناس دیده‌ام و به نهایت از ایشان ممنونم؛ همینطور از نهادهای آزاده حقوق بشری که از هیچ لطفی در حق من فروگذار نکرده‌اند.
خرسندم که در جامعه ای زندگی می‌کنم که با تمام فشارهای وارده از سوی حاکمیت (اعم از سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی) همچنان جامعه پویا و زنده و به روز است.
امیدوارم در مسیر مبارزاتی‌ام که خود زندگی است و نمود آن در زندان، ایستادگی و مقاومت است، روزی به جایی برسم که بتوانم با افتخار بگویم لیاقت این همه مهر و محبت را داشته‌ام.
با سپاس بیکران
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی (محبوس از سال ۱۳۸۹ تا کنون) زن، زندگی، آزادی، مهرماه ۱۴۰۴″
در این برنامه توانا درباره مطلب احمدیان، صحبت شده است.
https://youtu.be/CBQomYFor98
#مطلب_احمدیان #حق_درمان #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
✍️نامه مطلب احمدیان زندانی سیاسی از زندان اوین
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی که از سال ۱۳۸۹ تاکنون در زندان اوین محبوس است، در نامه‌ای از درد شدید جسمانی و رنج‌های طولانی خود نوشت و با وجود وخامت وضعیت سلامتی‌اش تأکید کرد که هرگز از ایستادگی در مسیر آزادی و عدالت دست نخواهد کشید. او ضمن قدردانی از همراهی مردم و نهادهای حقوق بشری، از تداوم درد و بی‌توجهی مسئولان به وضعیت درمانی‌اش سخن گفت و نوشت: «این حد از عجزم فقط جسمانی است؛ هرگز به این معنا نیست که از ایستادگی و امید دست برداشته باشم.»
متن این نامه به شرح زیر است:
با درد ایستاده‌ام و سپاس می‌گذارم.
قلم را در حالی به دست گرفته‌ام که کمابیش از گرداندن آن بر کاغذ عاجزم. با همین نیم رمقم می‌نویسم و امیدوارم قلم مرا در میان راه وا نگذارد.
این حد از عجزم فقط جسمانی است. هرگز بدان معنا نیست که از سر پا ایستادن و ایستادگی در راه آزادی حتی یک لحظه وامانده‌ام. هرگز به این معنا نیست که در این راه ثانیه‌ای سر خم کرده باشم یا در یک لحظه از این سالهای طولانی که کلمه‌ای برای توصیفش نمی‌شناسم زانوانم با خاک آشنا شده باشد؛ بلکه همچنان با تمام سختی‌ها، به یاری و پشتیبانی مردم و اندیشه‌ام سرافرازانه سرپا ایستاده ام.
این متن را در حالتی می‌نویسم که تمام اعضای بدنم به منتها درجه خود درد می‌کند؛ یا لااقل امیدوارم این حد از درد، حد نهائی آن باشد؛ چون تجربه ای از این دردناک‌تر در زندگی‌ام نداشته‌ام. از آخرین نامه‌ای که نوشته‌ام اوضاع جسمانی‌ام نه تنها بهتر نشده که بدتر هم شده است. گاهی در اوج درد موضوع را به طنز و شوخی برگزار می‌کنم.
دوستان گاه و بیگاه، از سر لطف می پرسند حالت چطور است؟ یا موضوع اعزام و بیمارستانت چه شد؟ با پوزخندی درد آلود جواب می دهم که از بار قبل که پرسیدی گویا چند درد جدید به «کلکسیون» بیماری‌هایم اضافه شده و بحمدالله این کلکسیون در حال تکمیل است. این جملات را به شوخی می‌گویم و چیزی از جزییات دردهایم به این عزیزان نمی‌گویم تا مبادا درد و پریشانی جدیدی به دردهای این دوستان رنجیده و محنت چشیده بیفزایم.
بگذریم و به اصل مطلب برسیم.
ای کاش می‌شد این حرفها را حضوری به تک تکتان بگویم. ای دریغ که مجال چنین کاری فعلا وجود ندارد. حیف.
شاید تنها نکته مثبت این برزخ زندان (که نیمه دهه دوم آن را هم پشت سر گذاشته‌ام) این باشد که در این راه سخت که هم آکنده از حادثه بوده است و هم مالامال از ملال، با کسانی آشنا و دوست و حتی رفیق شده‌ام که اگر بدین برزخ گرفتار نمی‌شدم، احتمالا مجال مصاحبت ایشان هرگز فراهم نمیشد.
از تمام کسانی که در این سالیان طولانی، چه در زندان و چه عمدتا بیرون از زندان از هیچ کمکی در حق من، برادر کوچکشان مطلب احمدیان، دریغ نکرده‌اند و همواره چه در صورت چه در معنا کنارم بوده‌اند یا حتی یادی از من کرده اند، صمیمانه و از عمق وجودم سپاسگزارم.
نهایت لطف و محبت را از این عزیزان گاه ناشناس دیده‌ام و به نهایت از ایشان ممنونم؛ همینطور از نهادهای آزاده حقوق بشری که از هیچ لطفی در حق من فروگذار نکرده‌اند.
خرسندم که در جامعه ای زندگی می‌کنم که با تمام فشارهای وارده از سوی حاکمیت (اعم از سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی) همچنان جامعه پویا و زنده و به روز است.
امیدوارم در مسیر مبارزاتی‌ام که خود زندگی است و نمود آن در زندان، ایستادگی و مقاومت است، روزی به جایی برسم که بتوانم با افتخار بگویم لیاقت این همه مهر و محبت را داشته‌ام.
با سپاس بیکران
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی (محبوس از سال ۱۳۸۹ تا کنون) زن، زندگی، آزادی، مهرماه ۱۴۰۴″
در این برنامه توانا درباره مطلب احمدیان، صحبت شده است.
https://youtu.be/CBQomYFor98
#مطلب_احمدیان #حق_درمان #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
💔36❤5🕊3