Forwarded from گفتوشنود
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
@Dialogue1402
چند ماه پیش از فروپاشی حکومت پهلوی، همکاری به من گفت که حالا وقتش رسیده به کشور خودت برگردی! گفتم کدام کشور؟ گفت اسرائیل!
هما سرشار در گفتگو از آخرین ماههای زندگی خود در ایران میگوید.
#گفتگو #رواداری #مدارا #یهودی #یهود #ایرانی_یهودی
@Dialogue1402
چند ماه پیش از فروپاشی حکومت پهلوی، همکاری به من گفت که حالا وقتش رسیده به کشور خودت برگردی! گفتم کدام کشور؟ گفت اسرائیل!
هما سرشار در گفتگو از آخرین ماههای زندگی خود در ایران میگوید.
#گفتگو #رواداری #مدارا #یهودی #یهود #ایرانی_یهودی
@Dialogue1402
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from گفتوشنود
آیا میدانستید؟
چهارشنبهسوری یکی از کهنترین جشنهای ایرانی است که ریشه آن به آیینهای زرتشتی و سنتهای ایران باستان بازمیگردد.
ایرانیان باستان، آتش را نماد پاکی و روشنی میدانستند و در شب آخرین سهشنبه سال، با برافروختن آتش، بدیها و بیماریها را از خود دور میکردند.
رسم پریدن از روی آتش با گفتن جملهی «زردی من از تو، سرخی تو از من» نمادی از سپردن ضعف و بیماری به آتش و گرفتن نیرو و شادابی از آن است.
قاشقزنی یکی از آیینهای قدیمی چهارشنبهسوری بود که طی آن، افراد با چهرههای پوشیده به در خانهها میرفتند و با زدن قاشق به کاسه، از صاحبخانه خوراکی و هدیه دریافت میکردند.
در برخی مناطق ایران، رسم شالاندازی مرسوم بود؛ جوانان شالهای بلندی از پشت بامها پایین میفرستادند و صاحبخانه درون آن آجیل و شیرینی میگذاشت.
ایرانیان قدیم، این شب را به فالگیری و پیشگویی اختصاص میدادند؛ برخی با فالگوشی در کوچهها و برخی با ریختن سرب گداخته در آب آینده خود را پیشبینی میکردند.
آبپاشی و شستن بدن با آب چشمهها در گذشته نمادی از پاکی و ورود به سال نو با طراوت و سلامتی بود.
در گذشته، آجیل چهارشنبهسوری ترکیبی از مغزها و میوههای خشک بود که آن را «آجیل مشکلگشا» مینامیدند و به نیت برآورده شدن آرزوها مصرف میکردند.
این جشن، مقدمهای برای نوروز و خوشآمدگویی به بهار بوده و هنوز هم بهعنوان یکی از شادترین شبهای سال در فرهنگ ایرانیان جایگاه ویژهای دارد.
چهارشنبهسوری شما چطور میگذرد؟ آیا هنوز هم آیینهای قدیمی را اجرا میکنید؟
#چهارشنبه_سوری #آیین #رسوم #زرتشتی #ایرانی #باستانی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
آیا میدانستید؟
چهارشنبهسوری یکی از کهنترین جشنهای ایرانی است که ریشه آن به آیینهای زرتشتی و سنتهای ایران باستان بازمیگردد.
ایرانیان باستان، آتش را نماد پاکی و روشنی میدانستند و در شب آخرین سهشنبه سال، با برافروختن آتش، بدیها و بیماریها را از خود دور میکردند.
رسم پریدن از روی آتش با گفتن جملهی «زردی من از تو، سرخی تو از من» نمادی از سپردن ضعف و بیماری به آتش و گرفتن نیرو و شادابی از آن است.
قاشقزنی یکی از آیینهای قدیمی چهارشنبهسوری بود که طی آن، افراد با چهرههای پوشیده به در خانهها میرفتند و با زدن قاشق به کاسه، از صاحبخانه خوراکی و هدیه دریافت میکردند.
در برخی مناطق ایران، رسم شالاندازی مرسوم بود؛ جوانان شالهای بلندی از پشت بامها پایین میفرستادند و صاحبخانه درون آن آجیل و شیرینی میگذاشت.
ایرانیان قدیم، این شب را به فالگیری و پیشگویی اختصاص میدادند؛ برخی با فالگوشی در کوچهها و برخی با ریختن سرب گداخته در آب آینده خود را پیشبینی میکردند.
آبپاشی و شستن بدن با آب چشمهها در گذشته نمادی از پاکی و ورود به سال نو با طراوت و سلامتی بود.
در گذشته، آجیل چهارشنبهسوری ترکیبی از مغزها و میوههای خشک بود که آن را «آجیل مشکلگشا» مینامیدند و به نیت برآورده شدن آرزوها مصرف میکردند.
این جشن، مقدمهای برای نوروز و خوشآمدگویی به بهار بوده و هنوز هم بهعنوان یکی از شادترین شبهای سال در فرهنگ ایرانیان جایگاه ویژهای دارد.
چهارشنبهسوری شما چطور میگذرد؟ آیا هنوز هم آیینهای قدیمی را اجرا میکنید؟
#چهارشنبه_سوری #آیین #رسوم #زرتشتی #ایرانی #باستانی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402