هرش نقشبندی، از مصدومان شلیک عامدانه به چشم‌ها نوشت:

«دو سال پیش درست در همین روز ۳۰ شهریور، روز #تولدم که نور یک چشمم را گرفتند ، ولی ارزشش را داشت و سربلند هستم.
👁️🕊️🌱

با شلیک #سپاهیان ارتجاع دین، #چشم من و صدها نفر دیگر را گرفتند تا تاریک شویم و به چاه ارتجاع مذهبیشان فرو رویم ، ولی ندانستند ما روشن و روشنتر شدیم و روئیدیم🌱 و ریشه زدیم بر مغزهای خالی از تهی شان و ماییم که ریشه هایمان گره کرده به هم و این ماییم که #حکومت_شیطان را از بیخ و بن نابود میکنیم ، با همین چشم های تاریک نوری بر #انقلاب_زن_زندگی_آزادی می تابانیم تا روشن شود راه انقلابمان برای #جاویدنامان ، برای #زندانیان_سیاسی ، برای #مادران_دادخواه ، برای انقلاب زن زندگی آزادی، #ما_ادامه_داریم .
پاینده باد #مردم_ایران ، پشت به پشت هم هستیم #برای_ایران #برای_آزادی #برای_فردایی_بهتر برای #زن_زندگی_آزادی ✌️🌹🕊️»
heresh_naqhshbandi

- هرش نقشبندی، بازیگر و کارگردان تئاتر بود. او در روز سی شهریور ۱۴۰۱ بینایی یک چشمش را با شلیک عامدانه نیروهای حکومتی از دست داد. در همان سال چند روزی هم بازداشت و با وثیقه آزاد شد.

تولدت مبارک هرش عزیز، شما مصدومان چشم، همگی سربلند هستید و مایه افتخار.

#زن_زندگی_آزادی
#چشم_برای_آزادی
#ژن_ژیان_ئازادی
#مهسا_امینی
#هرش_نقشبندی
#علیه_فراموشی
#یاری_مدنی_توانا
#woman_life_freedom
#heresh_naghshbandi

@Tavaana_TavaanaTech

جاویدنام حسینعلی کیا کجوری ۲۳ ساله و دانشجوی مهندسی برق دانشگاه علم و فناوری مازندران بود.
به گفته یکی از بستگانش، او عاشق سرود «ای ایران» بود.

جاوید نام حسینعلی کیا در روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ توسط نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی، با گلوله جنگی در شهر نوشهر کشته شد.

حسینعلی کیا از اقوام حنانه کیا بود و هر دو در یک روز کشته شدند. در چهلم آن‌ها محمدرضا بالی لاشک از دوستان پدر حسینعلی کیا کشته شد.

این عزیزان برای آزادی و سعادت ایران و ایرانیان و اعتلای نام ایران کشته شدند و هرگز فراموش نخواهند شد.

ویدیو از استوری پدر حسینعلی کیا
karim.kia191

#حسینعلی_کیا #برای_ایران #ایران #نوشهر #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«وطن ما ایرانه
وطن شما جمهوری اسلامی

ما با هم فرق داریم!»

طرح از قلم‌فرسا

#نه_به_جمهورى_اسلامى #ایران #برای_ایران #برای_آزادی #کارتون #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

جاویدنام حسینعلی کیا کجوری ۲۳ ساله و دانشجوی مهندسی برق دانشگاه علم و فناوری مازندران بود.
به گفته یکی از بستگانش، او عاشق سرود «ای ایران» بود.

یکی از آشنایان او ضمن ارسال متن سرود ای ایران با دستخط حسینعلی کیا کجوری، نوشت:

«دستنوشته‌ای از حسینعلی به یادگار مانده است که برایتان می‌فرستم، برای اینروزها که دل‌هایمان بیشتر برای وطن می‌تپد.»

جاوید نام حسینعلی کیا در روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ توسط نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی، با گلوله جنگی در شهر نوشهر کشته شد.

حسینعلی کیا از اقوام حنانه کیا بود و هر دو در یک روز کشته شدند. در چهلم آن‌ها محمدرضا بالی لاشک از دوستان پدر حسینعلی کیا کشته شد.

این عزیزان برای آزادی و سعادت ایران و ایرانیان و اعتلای نام ایران کشته شدند و هرگز فراموش نخواهند شد.

۲۱ آبان، زادروز جاویدنام مهندس حسینعلی کیا است.

#حسینعلی_کیا #برای_ایران #ایران #نوشهر #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

لیلا مهدوی، مادر جاویدنام سیاوش محمودی، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:

«روزی این دست همراه هزاران دست دیگر بالا خواهد رفت وبا افتخار سرود ای ایران را خواهیم خواند آن روز روز سقوط ظالمین، قاتلین و دزدانی است که این کشور را به تاراج بردند.»

ـ شما روز سقوط ظالمین در ایران، چه خواهید کرد؟
تا آن روز البته کارهای زیادی هم باید انجام داد، به امید آن روز، بیایید هر روز یک کنش مثبت در جهت رسیدن به مقصد مورد نظر انجام دهیم.

#سیاوش_محمودی #برای_آزادی #برای_ایران #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

۴۶ سال، ۴۶ گام به عقب...
چه شد که ایران، از اوج آرزوها به دامان ارتجاع سقوط کرد؟
تاریخ نه فراموش می‌کند و نه بخشنده است؛
این ویدیوی کوتاه، نگاهی سریع به مسیری است که از پیشرفت دورمان کرد...
چه چیزی ما را به نابودی خود کشاند؟ نااگاهی؟ بی‌سوادی؟ مذهب؟ عدم درک توسعه؟ توسعه آمرانه؟ توسعه نیافتگی سیاسی؟ دشمنان خارجی؟ عدم مسئولیت‌پذیری اکثریت خاموش؟ جنگ سرد و تاثیرپذیری از انقلاب‌ها؟

برای آنکه نگاهی رو به آینده داشته باشیم چه باید بکنیم؟ چگونه مسئولیت‌پذیر باشیم و ایران را به مدار رشد و توسعه برگردانیم؟
چقدر می‌توانیم پذیرای گوناگونی باشیم و با هم در عین اختلاف نظر اتحاد داشته باشیم؟

ما به ایران برمی‌گردیم این جبر زمانه است. ایران یگانه وطن ماست و چیزی است که ما را پیوند می‌دهد. خیر و سعادت جمعی ما در توجه توامان به حقوق بشر، دموکراسی، سکولاریسم و ایرانیت است.

ادیت: #کمپانی_فرکانس

#فرزندان_ایران #اتحاد
#انقلاب_ملی_ایران #آزادی #زن_زندگی_آزادی
#انقلاب_ملی #هنر_اعتراض
#شورش_۵۷ #برای_ایران #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

بخوان که شهر سرود زن شود
که این وطن وطن شود

به امید کنسرت پرستو احمدی و سایر زنان ایرانی در میدان آزادی به زودی، پس از آزادی ایران

طرح از شهرزاد
artdeshaz

#پرستو_احمدی #برای_آزادی #برای_ایران #هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

اگر می‌خواهید در مورد آزادی در کشوری بدانید، از زنان آن کشور بپرسید
neural.art.canvas

آزادی هر جامعه را می‌توان از جایگاه و حقوق زنان آن سنجید. اگر زنان در انتخاب‌هایشان آزاد باشند و بتوانند بدون محدودیت‌های قانونی و اجتماعی در حوزه‌های مختلف مشارکت کنند، آن جامعه به سوی برابری و آزادی پیش رفته است. اما محدودیت حقوق زنان نشان‌دهنده سرکوب و نبود آزادی است.

در ایران، زنان با وجود قوانین محدودکننده مانند حجاب اجباری، همواره در خط مقدم مبارزه برای آزادی بوده‌اند. شجاعت آنان در اعتراض و فعالیت‌های اجتماعی نشان می‌دهد که آزادی زنان، آزادی کل جامعه را نمایان می‌سازد.


#پارمیداشهبازی #مهساامینی #آزادی #زن #توانمندسازی_زنان #ایران #پارمیدا_شهبازی #من_یک_زنم #مهسا_امینی #زن_زندگی_آزادی #ایران #ایرانو_پس_میگیریم #برای_ایران #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مرسده شاهبن‌کار، از مصدومان شلیک عامدانه به چشم‌ها، این ویدیو را منتشر کرد و نوشت:

معاینات چشم‌پزشکی یکی از دلهره آورترین معاینات برای ما بچه های آسیب دیده هست، بجز اینکه چشم آسیب دیده رو چک می‌کنند چشم سالم رو هم‌معاینه میکنند تا ببینند شرایطش به چه صورته و‌تحت تاثیر اون یکی چشم قرار گرفته یا نه !!!
همه جوره استرس زاست چون خیلی باید مراقب چشم سالممون باشیم، این دو‌تا چک اپ آخری که فیلمشو گذاشتم شکنجه بود و تا حالا انجام نداده بودم و بهم گفتند اینو برای افراد خیلی پیر انجام میدند.
ما تو جوونی به لطف ج.ا درگیر چه معایناتی شدیم !!!
بعد معاینه از شدت درد از اعماق وجودم گفتم خدا لعنتت کنه خامنه ایی و آرزومه مرگت رو با همین یک چشم سالمم ببینم ،،،
با یک چشم هم میشود آزادی را جشن گرفت 👁️✨✌🏾


مرسده شاهین‌کار، مربی ورزش است، متولد رشت و مادر یک دختر. مرسده در جریان خیزش انقلابی زن، زندگی، آزادی، روز ۲۳ مهرماه ۱۴۰۱ با شلیک نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی، بینایی چشم راست خود را از داده است.


صدها نفر از جوانان ایران، مثل مرسده، توسط جمهوری اسلامی دچار معلولیت شدند، کاری که یک جنایت بزرگ است و نباید به هیچ وجه از آن به راحتی عبور کرد.

مرتبط:
گفتگوی توانا با مرسده شاهین‌کار
https://tavaana.org/friday9/


#مرسده_شاهین_کار #زن_زندگی_آزادی #برای_ایران #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

یاد عزیزانی که در خیابان‌های ایران، به دست رژیم سرکوبگر از ما گرفته شدند، همیشه با ماست. هرگاه تردید کنیم، خسته شویم یا ناامید شویم، کافی است به یاد آوریم که چه گل‌هایی پرپر شدند، چند خانواده برای همیشه داغدار شدند، و چقدر خون‌های پاک بر این خاک ریخته شد. این راه را برای آن‌ها ادامه می‌دهیم، برای آزادی، برای حقیقت، برای ایران.

صدای وفادار (وفا احمدپور) که همیشه برای ایران و برای آزادی خوانده روی این تصاویر ما را به ادامه راه فرامی‌خواند. راهی که روشن است راهی که الهام‌بخشان آن همین جان‌های شریف و آزاده‌ای است که نثار شدند.

ویدیو ارسالی مخاطبان


#زن_زندگی_آزادی #نه_به_جمهورى_اسلامى #دادخواهی #برای_آزادی #برای_ایران #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

رویای آزادی، یاد جان‌های پاک

رویای آزادی، از آنِ مردمانی است که شب‌های تاریک را به امید طلوعی روشن سپری می‌کنند. رویای آزادی، نام هزاران دلی است که در تپش عشق به میهن، به خاک افتاد و خاموش شد، اما خاموشی‌شان نوید فریادی شد که هرگز نمی‌میرد.

در این سرزمین، نام‌هایی در دل تاریخ حک شدند؛ نه بر کتیبه‌های سنگی، که بر قلب‌های شکسته و نگاه‌های پر اشک. نام‌هایی که هر کدام ستاره‌ای بودند در شب‌های تاریک وطن، چراغی که به بهای خون، مسیر آینده را روشن کرد.

خدانور، که با دستانی بسته، پایکوبان به سوی جاودانگی رفت.
نیکا، که خنده‌اش را از او گرفتند، اما نامش جاودانه شد.
سارینا، که شور زندگی‌اش را در خیابان‌های اعتراض فریاد زد.
حنانه، که با گلوله‌ای بی‌رحمانه، آغوش مادرش را برای همیشه از دست داد.
حمیدرضا، که در کوچه‌های خیزش، نام خود را در تاریخ آزادی نوشت.
سیاوش، که ترانه‌اش ناتمام ماند، اما صدایش در خیابان‌ها تکرار شد.
ابوالفضل، که کودکانه‌هایش را با گلوله‌ای خاموش کردند.
مائده، که آسمان رویاهایش را با آتش و خون پوشاندند.
مهسا، که نامش آغاز فصلی نو شد.
یلدا، که اظهار پشیمانی نکرد.
حدیث که شور و شوق و امید به آزادی را به خیابان برد.
کیان، که رنگین‌کمانی شد در شب تار میهن...
میلاد، محسن، مجیدرضا، مریم...
و صدها و هزاران نام دیگر که سزاوار فردایی روشن بودند، فردایی که جشن بگیرند، بخندند، برقصدند، و در سایه‌ی هیچ دیکتاتوری نمانند.

آن‌ها نماندند، اما رویاهایشان باقی است. در هر فریاد، در هر سرود، در هر شعله‌ای که از خاکسترشان برمی‌خیزد.

روزی خواهد آمد که نامشان را نه با غم، که با افتخار بر زبان بیاوریم. روزی که آزادی در خیابان‌های وطن برقصد، مادران داغدار لبخند بزنند، و هیچ کودکی با ترس به آینده نگاه نکند.

آن روز، روز پیروزی رویایی است که به بهای جان‌های پاک خریدیم. آن روز، روز ایران است.

#برای_آزادی #برای_ایران #مهسا_امینی #ما_ادامه_داریم #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

امروز، پنجم اسفند ماه، روز مهندس است.
جاویدنام حسینعلی کیا کجوری ۲۳ ساله و دانشجوی مهندسی برق دانشگاه علم و فناوری مازندران بود.
به گفته یکی از بستگانش، او عاشق سرود «ای ایران» بود.

سال گذشته، یکی از آشنایان او ضمن ارسال متن سرود ای ایران با دستخط حسینعلی کیا کجوری، نوشت:

«دستنوشته‌ای از حسینعلی به یادگار مانده است که برایتان می‌فرستم، برای اینروزها که دل‌هایمان بیشتر برای وطن می‌تپد.»

جاوید نام حسینعلی کیا در روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ توسط نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی، با گلوله جنگی در شهر نوشهر کشته شد.

حسینعلی کیا از اقوام حنانه کیا بود و هر دو در یک روز کشته شدند. در چهلم آن‌ها محمدرضا بالی لاشک از دوستان پدر حسینعلی کیا کشته شد.

این عزیزان برای آزادی و سعادت ایران و ایرانیان و اعتلای نام ایران کشته شدند و هرگز فراموش نخواهند شد.

#حسینعلی_کیا #برای_ایران #ایران #نوشهر #روز_مهندس #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech