به مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان برای جاویدنامان راه آزادی که در جامعه‌ای مرد سالار فریاد_زن_زندگی _آزادی سر دادند

“صداها و صورت‌ها” (بازپخش)
اپيزود اول:‌ رویای یک زندانی

قتل‌‌های ناموسی مردهای زیادی را تبدیل به جنایتکاران محکوم به زندان ابد کرده است. گفتگوی درونی یک مرد زندانی جوان که خواهرش را به قتل رسانده صدای ثابت و همیشگی خواهد بود که او را تا ابد همراهی خواهد کرد.

نويسنده و كارگردان:
كيوان جهانشاهى


مشاور فيلم نامه:
شبنم طلوعى

مدیر فیلم برداری:
شهریار اسدی
.
دستیاران کارگردان:
مینا بزرگ مهر
هادی کمال مقدم
.
🔸با هنرمندی:نجلا نظریان
.
چهره پرداز: رکسانا محیط
طراح صدا و آهنگساز: کیوان جهانشاهی
گرافیک و عنوان بندی: محمدرضا سبک رو
با تشکر ویژه از
رضا درخشانی
شبنم طلوعی
سمانه وفایی‌زاده
.
تهیه کنندگان:
کیوان جهانشاهی
رسانه پارسی

.
#روز_جهانی_مبارزه_با_خشونت_علیه_زنان #مردسالاری #حقوق_زنان #زن_زندگی_آزادی #نجلا_نظریان #مهسا_امینی #ژن_ژیان_ئازادی #womanlifefreedom #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

در جامعه‌ای که زنان سرکوب شوند، امیدی به دموکراسی نیست

«برای من قابل فهم نبود چطور ممکن است کسانی که ایران را دوست دارند و دموکراسی می‌خواهند، در مسئله نقض حقوق زنان همراه خمینی شوند.»

گزیده‌ای از برنامه بگو-بشنو ۵۵ با موضوع جنگ با زنان؛ چرا؟ را شنیدید. در این قسمت زرین محی‌الدین، فعال حقوق‌بشر، می‌گوید: «در جامعه‌ای که زنان سرکوب شوند، امیدی به دموکراسی نیست.»

این برنامه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ با حضور زرین محی‌الدین، فعال حقوق بشر، صدرا عبدالهی، نویسنده و کارگردان و برخی صاحب‌نظران و کنشگران در اتاق کلاب‌هاوس آموزشکده توانا برگزار شده است.

گرداننده: ماهمنیر رحیمی، روزنامه‌نگار

لینک وبسایت:
https://dialog.tavaana.org/repression-women-iran/

لینک یوتیوب:
https://youtu.be/IN7-aBIjsrE

لینک ساندکلاد:
https://on.soundcloud.com/DPWwXbRXSA3bgPBw8

#گفتگو_توانا #بگو_بشنو #حقوق_زنان #حجاب_اجباری
@Tavaana_TavaanaTech

‌
لایحه "عفاف و حجاب" تجلی بارز آپارتاید جنسیتی در جمهوری اسلامی است که حقوق بنیادین نیمی از جامعه را به شدت نقض می‌کند.

این لایحه، زنان را از حقوق اولیه مانند، انتخاب پوشش و مشارکت اجتماعی محروم می‌کند و ابزاری برای تحمیل ایدئولوژی حکومتی خواهد بود.

عدم تعریف شفاف در جرایم این قانون راه را برای تفسیرهای سلیقه‌ای و سرکوب بیشتر هموار می‌سازد.

تصویب چنین قوانینی نه تنها به تبعیض جنسیتی دامن می‌زند بلکه با تحمیل مجازات‌های سنگین و نظارت بر پوشش شهروندان، جامعه را به سمت شکاف و تنش سوق خواهد داد.

پیامدهای منفی این طرح، از تضعیف حقوق کودکان گرفته تا تشدید انزوای زنان در عرصه اجتماعی، آشکار است.

این لایحه، که با بی‌توجهی به معیارهای حقوق بشر بین‌المللی تدوین شده، نه تنها قابل‌پذیرش نیست، بلکه باید به عنوان تجاوز آشکار به کرامت انسانی محکوم شود.

#لایحه_عفاف_و_حجاب #آپارتاید_جنسیتی #حجاب_اجباری #حقوق_زنان #گفتگو_توانا
@Dialogue1402

دکتر سعید معدنی، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه در صفحه خود در شبکه اجتماعی ایکس نوشت:

وقتی در خبرها پناهنده شدن دختر ۱۵ ساله عضو تیم ملی نوجوانان تنیس ایران پس از شرکت در مسابقات جهانی، به کشور دانمارک، را خواندم شوکه شدم. اما وقتی همان شب قانون جدید پولی شدن حجاب اجباری را خواندم از شوک در آمدم!

@saeed_maadani


#لایحه_عفاف_و_حجاب #حقوق_بشر #حقوق_زنان #حجاب_اجباری #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

۱۶ روز نارنجی مبارزه با خشونت علیه زنان
یکی از انواع خشونت علیه زنان، خشونت خانگی ست. در کشورمان هم این معضل وجود دارد و اتفاقن از طرف حکومت و قوانین حمایت می‌شود. مثل نمونه اندونزی. اما چگونه مقاومت زنان و در کل مردم حکومت را مجبور به حمایت از زنان کرد؟
این پادکست را بشنوید!
اندونزی: نه به خشونت خانگی علیه زنان!

خشونت علیه زنان از مدت‌ها پیش برای اندونزی عامل نگرانی زیادی بود. در اواخر دهه ۱۹۹۰ – در آخرین سال‌های حکومت دیکتاتوری رئیس جمهور سوهارتو Suharto – زنان اندونزی برای برخورد با این معضل، اقدام به سازمان‌دهی برای تغییر قوانین کردند. خشونت خانگی، امری خصوصی محسوب می‌شد که در باورهای دینی ریشه داشت؛ باورهایی که مرد را در صدرِ خانواده قرار می‌داد. ایدئولوژیِ جنسیت‌گرایِ رژیمِ سوهارتو بر نقش «طبیعیِ» زن به عنوان «همسر» و «مادر» تاکید داشت و سوهارتو سازمان‌هایی برای زنان ایجاد کرده بود که این دیدگاه را تبلیغ کنند.

با وجود این، در اواخر دهه ۱۹۸۰، سازمان‌های غیردولتی جدیدی به راه افتادند که بر موضوع حقوق زنان و حمایت از زنانی که قربانی خشونت شده بودند، تمرکز داشتند. در ژانویه سال ۱۹۹۸، شورش‌های سراسری آغاز شد.

سایت:
https://tavaana.org/indonesian_domestic_violence/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=xd78JeYo5eA
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/xaixf8fqjbya

#یاری_مدنی_توانا
#پادکست
#حقوق_زنان
#زنان
@Tavaana_TavaanaTech

بیانیه ۹۲۳ نفر از معلمان در مخالفت با قانون موسوم به عفاف و حجاب و اعلام حمایت از حق انتخاب پوشش زنان

۹۲۳ نفر از معلمان ابران، با امضای بیانیه‌ای مخالفت خود را با قانون عفاف و حجاب اعلام کردند و ضمن تاکید بر حق انتخاب پوشش زنان، اعلام کردند که آماده هر گونه پشتیبانی و همراهی با دختران و زنان ایزان و حمایت و دفاع از آن‌ها هستند.

متن این بیانیه به شرح زیر است:

با درود به مردم عزیز و گرامی ایران زمین بویژه زنان آزادی‌خواه

آزادی گوهر گران‌بهایی است که در گذر زمان هر چه انسان‌ها آگاه‌تر شده‌اند بیش از پیش برای برخورداری از آن مبارزه و تلاش کرده‌اند. اما باید اعتراف کنیم که شوربختانه ما ایرانیان با وجود همه تلاشهای صورت گرفته، چندان که شایسته ما بوده است از این گوهر گران‌بها برخوردار نبوده‌ایم که مهمترین علت آن در این پنج دهه مطلق‌نگری ایدئولوژیک حاکم بر افکار حکمرانان ما بوده است. اما خوشبختانه توسعه تکنولوژی ارتباطات و افزایش بیش از پیش آگاهی منجر به افزایش حق طلبی و پایداری در مقابل قوانین و حتی سنن متحجرانه آزادی‌ستیزانه و ضد حقوق بشری شده است.
در این عرصه اقشار مختلف جامعه و بویژه زنان و جوانان و بطور اخص دختران جوان آگاه و شجاع ما در عمل نشان داده‌اند که به اصل بنیادین حق مالکیت بر بدن باوری عمیق پیدا کرده‌اند و می‌دانند که سایر وجوه آزادی بر این اصل بنا شده است و در طول سال‌های اخیر بویژه از سال خونین ۱۴۰۱ اثبات کرده اند که حتی به قیمت جان اجازه نخواهند داد هیچ کس و بنا به هر دلیل این حق را از آن‌ها سلب نماید و بجز عقل سلیم و درک اجتماعی و بالطبع قانون برآمده از آن هیچ معیار محدود کننده دیگری را نخواهند پذیرفت.

از این رو ما به عنوان معلم پدر، مادر، همسر و شهروند بنا بر مسئولیت انسانی اجتماعی و حرفه‌ای خود برای پاسداشت آزادی و حمایت از خواست معقول و انسانی مورد تایید اکثریت قریب به اتفاق جامعه مخالفت صریح خود را با این لایحه نامعقول که نه فقط تحدید کننده حق بنیادین یک انسان بلکه تهدید کننده امنیت روانی و جانی زنان و همه خانواده و بخصوص کودکان مدرسه‌ای که ما معلمان علاوه بر آموزش در کنار خانواده مسئول امنیت و سلامت جان و روان این عزیزان هستیم اعلام می‌نماییم و علاوه بر آن اعلام می‌نماییم که آماده هر گونه پشتیبانی و همراهی با دختران و زنان سرزمین‌مان و حمایت و دفاع از آن‌ها هستیم.

لیست کامل امضاها در کانال تلگرام شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران موجود است.


#نه_به_پوشش_اجباری #حقوق_زنان #نه_به_حجاب_اجباری #معلمان #زنان #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

پرستو احمدی متولد اول فروردین ۱۳۷۶ است؛ یعنی ۲۷ سال سن دارد. استعدادی جوان که در کار خود آموخته است، چهره زیبایی دارد و باور نمی‌کند که قرار است عمرش را یک حکومت تنگ‌نظر افراطی به باد دهد.

احمدی دانش‌آموخته رشته کارگردانی سینما از دانشگاه سوره است. دانشگاه سوره خود در سال ۱۳۷۲ توسط حوزه هنری انقلاب اسلامی تهران تاسیس شد و زیر نظر سازمان تبلیغات اسلامی اداره می‌شد. آنها که چنین تدارکی کرده بودند فکر نمی‌کردند رویش‌های جوانی در آینده به این شکل سیاست‌های هنری حکومت اسلامی را نادیده بگیرد و این چنین شجاعانه به میدان بیاید.

پرستو احمدی پیش از اینکه کنسرت کاروانسرا را به همراه همکاران دلیرش اجرا کند، در سال ۱۴۰۱ با خواندن «از خون جوانان وطن» همراهی خود را با دلاوران آزادی‌خواه هموطنش نشان داد و هزینه آن را هم پرداخت. او از آن سال درگیر یک پرونده قضایی بوده است. تصنیف «از خون جوانان وطن» از سروده‌های عارف قزوینی، شاعر و آهنگساز مشروطه‌خواه اواخر قاجار است و برای آزادی‌خواهان ایرانی، تصنیفی شناسنامه‌دار و جگرسوز است. مضمون این تصنیف مبتنی بر افسانه کهنسال ملی‌ست که می‌گوید از خون سیاوش مظلوم که به زمین ریخته شد، لاله‌های بسیار رویید.

پرستو احمدی در خرداد ۱۴۰۲ هم «هوای آزادی» را خوانده بود با شعری از فاطمه دوگهرانی که آن هم از مجموعه ساخته‌های هنری انقلاب زن، زندگی، آزادی‌ست. برای این اجرا به دادسرای امنیت تهران احضر شده و وسائل شخصی‌اش توقیف شده بود.

در کنسرت کاروانسرا، احمدی با پوشش اختیاری حاضر شد و در کنار دیگر هنرمندانی که او را با نواختن ساز همراهی می‌کردند، خبرساز شد. اما خبر بزرگ‌تر برای اسلام‌گرایان سیاه‌رویی‌ست که مدتی‌ست هر روز خبر بد می‌شنوند: با داغ و درفش و تدارک شبه‌قانون، نه تنها رویش‌های جدید جامعه ایران جا نمی‌زنند و عقب نمی‌نشینند، بلکه پیداست که جنگ را ساخته‌اند. جنگی برای آزادی…

#رواداری #آزادی #حقوق_بشر #زن #حقوق_زنان
‏ @dialogue1402

کانون نویسندگان ایران:
زنان از مسیر برابری‌طلبی و آزادی‌خواهی پا پس نخواهند کشید

کانون نویسندگان ایران، در بیانیه‌ای به بررسی مقاومت تاریخی زنان ایرانی در برابر تبعیض و سرکوب، به‌ویژه در زمینه تحمیل حجاب اجباری و قوانین محدودکننده‌ی اجتماعی پرداخته و تأکید کرده که زنان ایران در طول چهل سال گذشته با تحمل هزینه‌های فراوان، به پیشتازان مبارزه برای آزادی و برابری بدل شده‌اند و حتی تصویب قوانین زن‌ستیزانه جدید نیز نمی‌تواند اراده‌ی جمعی آن‌ها برای دستیابی به حقوق انسانی‌شان را متوقف کند. این بیانیه همچنین بر اهمیت همبستگی اجتماعی در حمایت از مبارزات زنان و مقابله با سیاست‌های سرکوبگرانه حاکمیت تأکید دارد.


متن بیانیه به شرح زیر است:


خیابان‌های ایران از نخستین سال‌های استقرار جمهوری اسلامی، عرصه‌ی مقاومت زنان بوده است؛ مقاومتی که در روزهای جنبش آزادی‌خواهی مردم ایران در سال ۱۴۰۱ به اوج خود رسید و تا امروز ادامه یافته است. حاکمیت از ابتدا همان حقوق نصفه نیمه‌ی زنان در رژیم گذشته را نیز به طاق نسیان سپرد و نابود کرد و تعیین حدود پوشش و تحمیل حجاب را به نمادی از سلطه بدل کرد تا نیمی از جامعه را به انقیاد کشد و نیمی دیگر را مرعوب سازد. در تمام این سال‌ها، حکومت با تسلط بر وزراتخانه‌ها، ادارات، دانشگاه‌ها و مدارس، حضور اجتماعی زنان را محدود و مشروط به پذیرفتن حدود پوشش کرد. در پاسخ به این سلطه‌ی فراگیر، زنان خیابان را به مثابه‌ی عمومی‌ترین عرصه‌ی زندگی، به میدان مبارزه و مقاومت خود بدل کردند. حاکمیت بارها با تنگ‌تر کردن عرصه بر زنان، کوشید آنها را از خیابان‌ نیز بیرون براند. آنچه امروز تحت عنوان «قانون حجاب و عفاف» شاهد آنیم، اعلام رسمی جنگی است که در چهل و چند سال گذشته، هر روز و هر لحظه بر ضد زنان در جریان بوده است.

تعیین «وظایف عمومی و تکالیف اختصاصی» برای دستگاه‌های اجرایی در قانون مذکور، در راستای تحکیم تسلط پیشینی حاکمیت بر زندگی و سرنوشت زنان است. حاکمیت این بار تمام اجزا و بازوهای خود را با آرایشی دقیق بر ضد زنان بسیج کرده است و رساتر از هر بار دیگر اعلام می‌دارد که بودجه‌های رسانه و تبلیغات و آموزش را صرف تحمیل و نهادینه کردن گفتمان زن‌ستیزانه‌ی خود می‌کند. جزئیات دستورالعمل‌های تعیین شده برای دو رکن سانسور حکومتی، وزارت ارشاد و صدا و سیمای جمهوری اسلامی، گرچه توصیفگر شرایطی است که نویسندگان و هنرمندان، به ویژه زنان نویسنده و هنرمند، سال‌ها با مصائب آن دست و پنجه نرم کرده‌اند، اما نشان می‌دهد این بار محدودیت‌های تحمیلی با دستورالعمل‌های قضایی و امنیتی حمایت می‌شوند. چهار فصل نخست این قانون همچون مقدمه‌ی طولانی برای فصل پایانی است و به تعریف فهرستی مبسوط از جرائم و مجازات‌ها می‌انجامد که زنان را هدف می‌گیرد و هر گونه حمایت از آنان را مشمول مجازات‌ می‌کند. «قانون حجاب و عفاف» با تعیین مجازات‌های متعدد، از جرم‌انگاری و پرونده‌سازی بر ضد زنان تا محروم کردن آنان از حقوق اجتماعی و جرائم سنگین نقدی، می‌کوشد مقاومت زنان در عرصه‌های عمومی را از کار بیندازد و راه را بر حمایت از آنان ببندد. زنان که پیشتر بسیاری از عرصه‌های کار و حضور اجتماعی خود را از دست داده‌ و از اغلب حقوق انسانی خود محروم مانده‌اند، اکنون با تهدید به محدودیت‌های اجتماعی جدی و جرائم مالی کمرشکن روبه‌رو شده‌اند.

«قانون حجاب و عفاف» تصویری پرجزئیات از میزان عداوت حکومت با زنان و نمایشی از سرکوب و تحدید آزادی است. با این همه تاریخ چهل و چند ساله‌ی جنگ حکومت علیه زنان نشان می‌دهد که زنان هرگز به عقب باز نخواهند گشت. حاکمیت هرگز نتوانسته است عرصه‌هایی را که زنان با مبارزه و پرداخت هزینه‌های سنگین به کف آورده‌اند، از آنان بازپس بگیرد. جامعه‌ای که در اسفند ۵۷، زنان خواستار آزادی پوشش را تنها گذاشت، تا به امروز راه درازی را طی کرده است. اکنون خواست آزادی پوشش و برابری‌طلبی زنان، به عنوان بخش مهمی از تصویر چندپاره‌ی آزادی، به تمامی خواسته‌های عدالت‌طلبانه و آزادیخواهانه گره خورده است. اکنون مردان بسیاری با نظر به اینکه «آزادی زنان معیار سنجش آزادی جامعه است»، خواسته‌های زنان را خواسته‌ی همه‌ی جامعه می‌دانند.

تصویب و اجرایی شدن «قانون حجاب و عفاف» بی‌تردید سرکوب مضاعف زنان و نقض آزادی بیان نیمی از جامعه است، اما زنان که همواره در مبارزه پیشتاز بوده‌اند، ‌این بار نیز ابتکار عمل را به دست خواهند گرفت و جامعه نیز از حمایت آنان دست نخواهد کشید. کدام نیروی قهری زنانی را که در مسیر برابری‌طلبی و آزادی‌خواهی، به شکل جمعی و فردی، هزینه‌های جانی و مالی و اجتماعی بسیار داده‌اند، واپس خواهد راند؟

کانون نویسندگان ایران
۲۳ آذر ۱۴۰۳


#بیانیه #زنان #زن_زندگی_آزادی #نه_به_پوشش_اجباری #حقوق_زنان #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

رئیس‌جمهور نظام ولایی در آیین تجلیل از مقام زن: باید به حقوق انسانها مستقل از رنگ، نژاد، جنسیت و مذهب احترام گذاشت

این ادعای پزشکیان چقدر با واقعیت منطبق است؟

ادعای مسعود پزشکیان درباره احترام به حقوق انسان‌ها بدون تبعیض جنسیتی، نژادی، یا مذهبی در حالی مطرح می‌شود که قوانین جمهوری اسلامی ایران عملاً ناقض این اصل است.

زنان در بسیاری از حقوق خود، از جمله حق تصدی برخی مشاغل کلیدی مثل قضاوت یا ریاست‌جمهوری، محدود شده‌اند. همچنین، اقلیت‌های دینی و قومی با موانع جدی در دستیابی به فرصت‌های برابر مواجه‌اند.

قوانین و سیاست‌های مبتنی بر تفاسیر خاص دینی، نظامی تبعیض‌آمیز ایجاد کرده که در آن احترام به حقوق برابر، به‌ویژه برای زنان و اقلیت‌ها، امکان‌پذیر نیست.

چنین اظهاراتی اگرچه در ظاهر مثبت به نظر می‌رسد، اما در عمل بدلیل ساختارهای حقوقی و قانونی کشور، چیزی جز شعاری بی‌پشتوانه نیست.

شما چه مواردی از این دست به خاطر دارید؟

#حقوق_زنان #حقوق_بشر #اقلیت_دینی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

ایستادگی زنان باعث پیشرفت آن‌ها در جامعه شده

«اگر شما می‌بینید دانشجویان و کارمندان زن داریم به دلیل مقاومت و مبارزه خود زنان است. زنان امروز ثابت کرده‌اند مسئولیت‌های مهم را به نحواحسن انجام می‌دهند. جنگ استبداد دینی علیه زنان دو شاخه است؛ یکی جنگ سنتی‌ها و مذهبی‌ها ست و دیگری جنگ قدرت است.»

گزیده‌ای از برنامه بگو_بشنو ۵۵ با موضوع جنگ با زنان؛ چرا؟ را شنیدید. در این قسمت علی کاکاوند، نویسنده، می‌گوید: «ایستادگی زنان باعث پیشرفت آن‌ها در جامعه شده است.»

این برنامه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ با حضور زرین محی‌الدین، فعال حقوق بشر، صدرا عبداللهی، نویسنده، و کارگردان و برخی صاحب‌نظران و کنشگران در اتاق کلاب‌هاوس آموزشکده توانا برگزار شده است.

لینک وبسایت:
https://dialog.tavaana.org/women-s-perseveranceand-their-progress/

لینک یوتیوب:
https://youtu.be/QNxxXh5DRBs

لینک ساندکلاد:
https://on.soundcloud.com/Mpgd3nt2oBjmmJEZA

#گفتگو_توانا #بگو_بشنو #حقوق_زنان #حقوق_شهروندی

@Dialogue1402

رضاشاه و قانون کشف حجاب

امروز ۱۷ دی ماه سالروز اجرایی شدن قانون کشف حجاب است. این قانون در آذر ۱۳۱۴ در مجلس شورای ملی تصویب شد و در دی ماه اجرایی شد.

به زعم برخی از تحلیلگران این حرکت توانست لایه سنگین سنت حجاب را در ایران بشکند. آن زمان حجاب زنان بیشتر روبنده بود. در عهد محمدرضاشاه اگرچه حجاب اختیاری شد اما دیگر روبنده از ایران رخت بربسته بود.

این ویدئو کوتاه نگاهی اجمالی و گذرا دارد به جنبش زنان ایران از مشروطه تا اکنون.

https://youtu.be/pWXiIAkjGO8?feature=shared

این ویدیو ۶ سال پیش ساخته و منتشر شده است و تحولات مهم این سال‌ها در خیزش انقلابی زن، زندگی، آزادی و ارتقای کیفی مبارزات زنان ایران در سال‌های اخیر در آن نیامده است.
در سال‌های اخیر، ایستادگی زنان در برابر حجاب اجباری و آگاهی آن‌ها نسبت به حقوق خود، صحنه‌های پر شکوهی از حماسه و پایداری را خلق نموده است.

#کشف_حجاب #رضاشاه #حقوق_زنان #زن_زندگی_آزادی #نه_به_حجاب_اجباری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

در دفاع از اقدام کشف حجاب رضاشاه

«من یک نکته‌ای درباره این داستان کشف حجاب را علاقمندم با خوانندگان شما در میان بگذارم. اولا که رضاشاه کار خیلی خوبی هم کرد و دستش درد نکند. هرکسی علیه تفکر آخوندی که آدم ها را بسته و خفه میخواهند اقدامی کند ما از او تشکر میکنیم. دوما هم اینکه مدام یک سری افراد روشنفکر میگویند رضاشاه با کشف حجاب نقض آزادی زنان کرد و آزادی پوشش زنان را از بین برد و اینکه زنان را منزوی کرد! پاسخ به آنان این است که اساسا آزادی پوششی وجود نداشت که رضاشاه نقض کند! اساسا زن ها حضور اجتماعی نداشتند که رضاشاه آن ها را منزوی کند! رضاشاه کشف حجاب را پیاده کرد که بتواند زنان را به عرصه اجتماع بکشاند. زن که با چاقچور نمیتوانست حضور اجتماعی داشته باشد و شانه به شانه مردان کار کند که!»

- این نکته را یکی از همراهان ارسال کرده است. نظر شما چیست؟ ایشان تاکید دارند که رضاشاه با کشف حجاب فرصتی برای زنان فراهم کرد که به جامعه بیایند. با تحلیل ایشان موافق هستید؟

#یاری_مدنی_توانا #حقوق_زنان #رضا_شاه #کشف_حجاب #پادشاهی_پهلوی

@Tavaana_TavaanaTech

‌
فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت پزشکیان گفت: «به دنبال اجرای یک الگوی سوم از زنان در جهان هستیم که ضمن تقویت مسئولیت‌های اجتماعی، نقش‌آفرینی آنان در بنیان خانواده نیز تقویت شود.»
او اضافه کرد: «برخی جریان‌ها در دنیا همچون فمینیسم، به‌دنبال تضعیف جایگاه زن و محدود کردن آن است.»

اظهارات سخنگوی دولت پزشکیان درباره تلاش برای ارائه "الگوی سوم از زنان" در حالی مطرح می‌شود که زنان ایرانی همچنان با انواع تبعیض‌های قانونی، اجتماعی و شرعی مواجه هستند. طرح چنین اظهاراتی بدون پذیرش مسئولیت در قبال این نابرابری‌ها، نه‌تنها کمکی به بهبود وضعیت زنان نمی‌کند، بلکه تلاشی است برای منحرف کردن توجه افکار عمومی از مشکلات واقعی.

زنان ایرانی با حقوق نابرابر در قوانین خانواده، مانند حق طلاق، حق حضانت فرزندان و حق انتخاب محل سکونت مواجه‌اند.

حجاب اجباری نیز نمونه‌ای از نقض آزادی‌های فردی و اعمال فشار اجتماعی است که به جای تقویت نقش زنان، محدودیت‌های جدی بر آنها تحمیل می‌کند.

همچنین، تبعیض در دسترسی به فرصت‌های شغلی و مدیریتی، نابرابری در دیه و شهادت، و نبود حمایت کافی در موارد خشونت خانگی، نشان‌دهنده سیستماتیک بودن این تبعیض‌هاست.

نسبت دادن فمینیسم به تضعیف جایگاه زن نیز نشان‌دهنده عدم درک درست از این جنبش است.

فمینیسم به دنبال رفع نابرابری‌ها و دستیابی به حقوق برابر برای زنان است، نه محدود کردن آنان. به جای تلاش برای ایجاد یک "الگوی سوم" مبهم، دولت باید گام‌های عملی برای رفع این تبعیض‌ها بردارد و حقوق برابر و آزادی‌های اساسی زنان را تضمین کند، چیزی که با وجود شریعت و فقه شیعه امکان‌پذیرنیست.

#حقوق_زنان #فمینیسم #حکومت_ایدئولوژیک #حکومت_ضد_زن #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

امروز سالروز درگذشت هایده در تبعید است.

«این صدا می‌توانست به صورت طبیعی دست کم ۲۰ سال بیشتر زنده بماند اگر در وطن خود می‌ماند و می‌خواند. کسانی آمدند که اساسا با زنانگی مشکل داشتند. این‌که زن بتواند جلوه کند مشکل داشتند. طبیعی بود امثال هایده را فراری دهند و فقط فراری ندادند. بلکه دق دادند. هایده نمرد هایده دق کرد. همانطور که خیلی از زنان دیگر پس از ۵۷ رنج دیدند و دق کردند».

ارسالی از همراهان
درباره هایده بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/hayedeh_music/

از یاد نبریم هم‌اکنون برای پرستو احمدی و زهرا اسماعیلی به جرم! خواندن پرونده قضائی گشوده شده است.

#یاری_مدنی_توانا #حقوق_زنان #آواز_زنان
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech